PROVINCIAAL NIEUWS.
HEEFT FOTO'S 10010
IJ.
DE BICO
HL DE BONT-vanHULTEN
HEERENKLEEDING NAAR MAAT
Zaterdag 21 Septembec 1940 No. 76
tpe Echo van het Zuiden
Tweede Blad
DIT ALLES VOORKOMT U MET PHILIPS'
LICHTGEVEND PHOSPHOBAND
EEN PHILIPS' LICHTGEVENDE SPELD
OP UW KLEEDING
BEHANG UW BORST NIET MET APEN,
OLIFANTEN OF KEESHONDEN!!!
DE PHILIPS' DYNAMO-ZAKLANTAARN
ZWART VERDUISTERINGSPAPIER
VAN 2 METER BREED
HOEK RAADHUISPLEIN WAALWIJK
ZILVEREN KLOOSTERJUBILEA.
Donderdag 19 Sept. herdachten de
Eerwaarde Zusters Seradin (mej. Zui-
tam. Delft) en Cornelinie (mej. Pijnen
burg, Boxtel), beiden in de orde van
J. M. J. alhier, hun zilveren klooster
jubileum.
Zuster Seradin is reeds 11 jaar aan
het klooster te Waalwijk als hand-
werkzuster verbonden, terwijl zuster
Cornelinie ruim 6 jaren de verzorging
van de dames op zich genomen heeft.
De jubilea werden in intiemen kring
herdacht.
ROODE KRUIS COLLECTE 1940.
Binnenkort zal de Roode Kruis col
lecte 1940 in deze gemeente gehouden
worden.
Deze collecte bij U aan te bevelen
zal welhaast overbodig zijn. Ieder weet
wat voor taak het Nederlandsche Roo
de Kruis bij de verzorging der gewon
de en zieke militairen vervuld heeft;
hoe ziekenhuizen, hulpziekenhuizen en
uitgebreid materiaal ter beschikking
werden gesteld van den Militairen G.
D.
Ook aan burger slachtoffers werd
alle hulp geboden, zoodat het bijna voor
ieder plicht is de Roode Kruis collecte
1940 zoo goed mogelijk te doen slagen.
EXCURSIES.
Woensdag en Donderdag brachten
een tweetal groepen cursisten, respec
tievelijk in opleiding voor het Schoen-
winkeliersdiploma en Schoenherstel-
lersdiploma uit Limburg, onder leiding
van hunne leeraren een bezoek aan
Waalwijk.
Hier werden de Schoenfabriek Tim-
tur, de Lederfabriek Gragtmans
Wiesman en de N.V. Chroomlederfa-
briek v.h. H. H. Jansen met een bezoek
vereerd, onderscheidelijk voor de
schoenmakerij en de zool- en bovenleer-
fabricage.
Het doel van deze excursie, om naast
de theoretische kennis ook eenige prac-
tische kennis op te doen, zal wel volle
dig bereikt zijn.
Ook in Oistcrwijk werden nog eeni
ge schoen- en lederfabrieken bezocht.
VOOR 1DENTITEITSKA ART
SPECIALE PRIJS
GROOTESTRAAT 129
WAALWIJK.
ZONDAGS GEOPEND
VAN 10-5 UUR.
DE MIVA KOMT!
Henri de Greeve spreekt!
De Missie-Veerkeersmiddelen-Actie,
is waarschijnlijk wel de eerste Katho
lieke organisatie, welke de opening van
haar herfst en winterprogramma komt
aankondigen.
Op Woensdag 25 September heeft
zij een groote MIVA-avond georgani
seerd in het R.K. Vereenigingsgebouw,
Grootestraat 202 te Waalwijk, welke
ongetwijfeld veel belangstelling vinden
zal.
Vertoond zal worden de MIVA-
Film ,,Het Testament van een Missio
naris", deze film werd opgenomen in
de binnenlanden van Zuid-West Afri
ka en brengt op indrukwekkende wijze
het ontstaan van de MIVA in beeld.
Het tweede gedeelte van den avond
wordt door den Weleerw. heer Henri
de Greeve voor zijn rekening genomen.
Het dunkt ons wel niet anders of vele
katholieken zullen deze gelegenheid
dankbaar aangrijpen^ om Henri de
Greeve te zien en te hooren. De voor
stelling vangt aan te 7 uur precies.
Kaarten a 0.25 en 0.50 bij de le
den Missienaaikring en aan de zaal.
Plaatsbespreken a 10 ct. p. p. op
Woensdag 25 September van 102 u.
aan de zaal.
Voorts zal er om 4 uur een kinder
matinee plaats hebben.
BRAND.
Een brand, die zich aanvankelijk zeer
ernstig liet aanzien, brak Donderdag
middag uit in de werkplaats van het
Meubel- en Manufacturenmagazijn ,,De
Magneet", van den heer H. Klerx-Som-
mers, hoek Baardwijkschestraat.
Het vuur dat in de werkplaats gretig
voedsel vond, greep zeer snel om zich
heen en tastte spoedig ook de goederen
in het aangrenzende magazijn aan.
Direct werd de brandweer gealar
meerd en de brandhaard met blusch-
apparaten en zand bewerkt. Vele hulp
vaardige handen beijverden zich om
zooveel mogelijk van de voorradige
meubelen, tapijten, enz. in veiligheid te
brengen, waarbij vooral het personeel
der fa. Oomens zich bijzonder ver
dienstelijk maakte.
Dank zij het energieke optreden van
brandweer en helpers slaagde men er
binnen het uur in het vuur te bedwin-
gen.
De werkplaats brandde geheel uit en
ook het magazijn werd gedeeltelijk door
het vuur vernield. De brand- en water
schade aan gebouw, voorraden en in
ventaris is zeer belangrijk.
ONGEVAL.
Mej. D. had in de St. Antoniusstraat
het ongeluk met den trapper van haar
rijwiel den trottoirband te raken, waar
door zij kwam te vallen. Nadat zij bij
omwonenden was binnengedragen, ver
leende het Roode Kruis de eerste hulp,
Een gebroken teen tegen Uw ledikant
Een verstuikte enkel op Uw trap
Een blauw oog tegen Uw kleerkast,
Een duik over Uw vloerdorpels,
Dit materiaal, geplakt bij schakelaars,
langs gangen, bij deurkrukken, op de
hoeken van Uw ledikant, bij Uw bel.
enz. enz. heeft zijn nut reeds ruim
schoots bewezen.
wil zeggenOngelukken op straat
voorkomenbovendien kunnen deze
zoowel door heer als dame zonder
opzichtelijkheid gedragen worden.
Een nuttig instrument, dat altijd zijn
stroom levert zonder batterij op de
meest ongeschikte oogenblikkcn, is
Wij maken U erop attent, dat zoo juist
een kleine hoeveelheid geprepareerd
is binnengekomen, terwijl de fabriek
mededéeling doet, dat verder geen
papier aangemaakt mag worden dan
alleen voor speciale gebouwen als
Ziekenhuizen en dergelijke.
waarna zij door Dr. Langemeijer ver
der behandeld werd, die een enkelfrac
tuur constateerde.
Zij werd per auto huiswaarts ver
voerd, waar zij wel eenigen tijd rust
zal moeten houden.
VERLOREN EN GEVONDEN
VOORWERPEN.
Op het politiebureau alhier zijn in
lichtingen te bekomen omtrent de vol
gende verloren en gevonden voorwer
pen:
Verloren: een paar zwart varkens-
leeren handschoenen, een portemonnaie
met inhoud, drie rijwielbelastingplaat-
jes, een bruine leeren portemonnaie,
een gouden schakelarmband, een za-
deldekje.
Gevonden: kosteloos rijwielpl., een
rijksdaalder, een gulden, een kinder-
regencape (P.V.), zwarte rozenkrans,
dameshandschoen, een bruine porte
monnaie, een rijwielplaatje, een lan
taarnhuisje.
IDENTIFICATIEPLICHT.
Er zij op gewezen, dat degenen, die
een geldig Nederlandsch paspoort (niet
verloopen zijnde) als identiteitsbewijs
willen bezigen, dit ter aanvulling met
enkele gegevens moeten inleveren ter
gemeente-secretarie.
Bewijzen van Nederlanderschap die
niet ouder zijn dan één jaar kunnen
eveneens als identiteitsbewijs gebezigd
worden, doch behoeven eveneens eeni
ge aanvulling. Ook deze moeten daar
toe ter gemeente-secretarie ter aanvul
ling en waarmerking worden aangebo
den.
Uit de Schoen- en Lederindustrie.
Wij lezen in ,,l)e Schoen":
1)E SCHOENEN TERUG OP DE
JAARBEURS.
Als we op den laatsten dag de no
tities afsluiten, dan moeten we zelfs
van de slotdagen berichten, dat de
drukte overstelpend was. Nu is wel
gebleken, dat de schoenenafdeeling
beschouwd werd als de attractie; ook
van buitenstaanders is veel lof ge
hoord over de prestaties onzer indu
strie.
Een klein weinig is men van het
directe handelskarakter der Jaarbeurs
af met zulk een demonstratie, maar
nochtans kan het een stimulans vor
men van groote beteekenis.
Het is dan ook zeer tóe te juichen,
dat in een vergadering met de deelne
mende schoenfabrikanten reeds in
principe besloten is ook in de toe
komst tc blijven meewerken aan de
jaarbeurs en dus de jaarbeurs te la
ten meewerken aan den bloei van on
ze branche.
De zeer gezellige bijeenkomst, waar
over we nu spreken, droeg een te in
tiem karakter om er een verslag van
te maken, men begrijpt echter wel.
dat met zulk een slagen zoowel aan
de jaarbeurs als aan dit vak zeer har
telijke woorden zijn gewijd.
Er is ook een commissie geformeerd
uit de fabrikanten met welke men
volgend maal vroegtijdig zal gaan
overleggen, tijdiger als nu; of) deze
jaarbeurs waren meer dingen vlugger
voorbereid als gewoonlijk naar begrij
pelijk is, zoodat dan stellig de kleine
bez\Varen, die nu zijn gebleken, b.v.
wat ruimtegebrek betreft, volkomen
ondervangen kunnen worden.
Veel nieuwe relaties zijn aange
knoopt en een der fabrikanten gaf als
zijn meening tc kennen, dat er niet
één schoenwinkelier in Nederland was
thuisgebleven, zijn vertegenwoordi
gers hadden vrijwel alle klanten er
gezien en gesproken en zelfs nog van
plaatsen gehoord, waar ook schoen-
winkeliers gevestigd zijn, die zij nog
nimmer in de schoenen-aardrijkskun-
de hadden gevonden. Daar zullen nu
wel niet direct heele fabrieksproduc-
tics heen worden verkocht, maar het
bewijst toch wel, dat zelfs de meest
intensieve bewerking per auto dit
maal nog achterblijft hij het jaar
beurswezen. Zoo zal het altijd niet
blijven en wat de indeelingstijd der
orders betreft zal er hij de Nederland
sche winkeliers heel wat moeten ver
anderen als deze steeds in groote hoe-
GROOTESTR. 231, WAALWIJK TELEF. 109
BOEFJE, DE EGEL.
Op zekere dag kwam de vader van
Bé'en Hans thuis met een jong egeltje.
Waarschijnlijk was hij zijn ouders
kwijt geraakt. Nu, de kinderen ontvin
gen hel kleine, grappige diertje har
telijk genoeg. Eerst kroop het beestje
angstig heen en weer. Als het zicli op
rolde was het een balletje zo groot
als een vuist. Boefje, zo doopten de
kinderen hem, kreeg op het balcon
een kistje dat met stro gevuld werd.
Daar kroop hij tevreden in, nadat hij
een schoteltje melk en een paar stuk
jes brood naar binnen gewerkt had.
Het duurde niet lang of Boefje voelde
zich al helemaal thuis in zijn nieuwe
omgeving. De hele dag lag hij in het
stro; pas tegen de avond kwam hij van
onder het stro tc voorschijn en begon
hij heen en weer te lopen. Met z'n
snuit vooruit gestoken en glanzende
oogjes ging hij op zoek naar voedsel.
Tevergeefs zocht hij nooit, want de.
kinderen brachten hem alles wat zijn
egelmaag verdragen kon; peren, ap
pels, rauw vlees, slakken en regenwor
men. Verder kreeg hij iedere dag melk.
Door de goede zorgen van zijn
„pleegouders" groeide Boefje prachtig;
hij werd dik en rond en steeds tieriger.
Een paar weken later werd Boefje
in de kelder gebracht waar hij veel
meer plaats had en een vrolijk leventje
leidde. Daarna mocht hij in de tuin,
waar hij van de vrijheid genieten kon.
De eerste paar dagen en nachten kwam
Boefje geen melk en ander voedsel ha
len, want toen was hij verdwenen.
Hans en Bé waren daar erg verdrietig
over, maar op zekere avond hoorden
ze getrippel in de kelder en toen ze
gingen kijken vonden ze Boefje, die
hongerig heen en weer liep. Hij had
het al die tijd zonder voedsel moeten
stellen. Nu smaakte de melk hem dub
bel lekker! Nog eens zetten de kinde
ren het egeltje in de tuin, maar weer
rolde Boefje door het kelderraam de
kelder binnen. Het scheen hem daar
best te bevallen. Toen besloot Hans
een kistje voor hem te maken. Het
kistje werd netjes opgevuld met stro,
papier en lapjes. Een fijner bedje kon
je niet bedenken. Een paar dagen lang
woonde Boefje daar rustig en tevre
den, maar toen vond hij zeker dat hij
lang genoeg zoet was geweest en deed
iets heel doms. Hij wandelde de hele
kelder door en stootte daarbij tegen
een fles bier die daar stond. De fles
viel om, brak, en het bier stroomde
over de vloer. Natuurlijk kon Boefje
de verleiding niet weerstaan om een
paar slokjes te proeven en de smaak
beviel hem blijkbaar zo goed dat hij
zowat de hele fles opdronk.
Daarbij stapte hij nog onvoorzichtig
genoeg door en over de scherven van
de fles, waardoor zijn snuitje gewond
werd.
Dagenlang bl^ef Boefje ziek. Niet
door zijn snuitje, maar hij was ziek
van al het bier dat hij gedronken had.
Stil en suf lag hij in zijn bedje, maar
Bé en Hans verzorgden hem zo goed
dat hij na enige tijd weer helemaal de
oude Boefje was.
Intussen was hij groot en dik ge
worden en omdat hij de kelder nogal
vuil maakte en lastig werd, wilden
vader en moeder hem het huis uit
doen. Dat was niet naar de zin van
hun kinderen maar het moest er toch
van komen.
Het werd herfst en Bé en Hans be
sloten een goed winterplekje voor hun
egel uit te zoeken, voordat het te koud
zou worden. Boefje werd in een tas
gestopt en op een mooie herfstdag
trok de familie er op uit, het hos in.
Na lang zoeken hadden ze een goed
plekje gevbnden. Een mooi dennen-
boschje met mosachtige bodem en
varens, waar kikvorsen, slakken, spin
nen en wormen rondkropen, was een
paradijs voor Boefje. Vader, moeder,
Bé en Hans lieten het beestje uit de
zak kruipen en het bos inwandelen.
Even snuffelde Boefje verwonderd,
toen scheen hij te merken dat hij door
het heerlijke Octoberzonnetje besche
nen werd en de vrijheid tegemoet ging.
Een ogenblik draaide hij zich nog naar
z'n verzorgers om en toen verdween
hij ineens in de varens. Voordat ze het
wisten was Boefje weg.
Een beetje bedroefd over de schei
ding gingen ze naar huis.
Later gingen ze nog dikwijls naar
het varenbosje, maar ze hebben Boef-
je nooit terug gezien.
TINY.
O
BETAALD GEZET.
In de leeszaal van een bibliotheek
zaten een geleerde en een bankier aan
een tafel te lezen. De geleerde was zo
in zijn lectuur verdiept, dat hij niet
merkte dat hij met z'n ene hand de
boeken en kranten die op tafel lagen
steeds verder van zich afschoof. Dat
zou niet zo erg geweest zijn, als er
geen inktpot gestaan had. Wat niet
uit kon blijven, gebeurde: plotseling
viel de inktpot van de tafel en de inkt
viel op de mooie grijz^ broek van den
bankier. Die was woedend. De geleerde
verontschuldigde zich, maar zonder
resultaat. De bankier was niet tot be
daren te brengen.
„Maar meneer", zei de geleerde,
„houdt u toch kalm. Ik zal die broek
betalen. Als u mij uw adres geeft, zal
ik u het geld sturen".
„Sturen! Ik ken u niet eens en ik
wil die dertig gulden, die de broek me
gekost heeft, nu hebben!"
De geleerde haalde liet geld uit zijn
zak en reikte liet den bankier. „Alstu
blieft", zei hij, „maar nu ik u het geld
betaald heb, zult u mijn broek hoop
ik niet langer aanhouden. Ik heb hem
betaald, dus hij is'<van mij. U heeft
geen -vertrouwen in mij, wel, ik niet
in U. Dus, uw broek alstublieft"'
De bankier stribbelde tegen, maai
de andere mensen kozen partij voor
den geleerde en de bankier moest z'n
broek aan hem geven. Toen sloop hij
naar een apart kamertje en-stuurde
iemand naar zijn huis om een andere
broek te halen.
O
L
