Mijnhardtjes" De Nederlandsche lil BUITENLAND Pijnstillers iLst mm wijl het „NATIONALE DAGBLAD" onder koppen als „De leider bij den Führer" en „Als pleitbezorger voor zijn volk" in een niet minder opgeto gen commentaar op het bericht over de besprekingen te Berlijn o.a. schrijft, dat thans de dag der Nationaal Socia listische Beweging gekomen is, de tijd is aangebroken dat de N.S.B. ,,'t loon voor baar opofferingen zal ontvangen in de voldoening, dat haar verwensent bestaan nuttig voor ons volk zal blij ken te zijn". Het „UTRECHTSCHE DAGBLAD" constateert, dat in den loop der laat ste dagen gewichtige beslissingen zijn gevallen, die een zeer groote verant woordelijkheid jegens het Nederland- schc volk op de schouders van eenige voormannen der N.S.B. hebben ge legd. Het Nederlandsche volk weet thans, aldus dit blad, op welk kompas gevaren wordt en de N.S.B. weet voor welke taak zij staat. Dit doet het „Utrechtsch Dagblad" tot het Neder landsche volk den raad richten zich toch op de feiten te bezinnen en ver volgt: Het heeft geen zin om te verbloe men, dat de Nationaal Socialistische Beweging op dit oogenblik geenszins persona grata is bij de meerderheid van ons volk. Zal de N.S.B. er in slagen om den tegen haar bestaanden wrevel en tegenzin uit den weg te ruimen? Het antwoord op deze vraag zal onzes inziens bepalend zijn voor de toe komst van ons volksbestaan en voor het welzijn van ons volk in de komen de jaren. Aan de verdeeldheid in ons volk moet een einde komen. Ook nu nog bestrijden en verketteren de di verse groepen elkaar. Dit geschiedt tot schade en schande van Nederland. En er kan slechts een einde aan komen, als men aan alle zijden, in alle kam pen bereid is om veel te vergeten en veel te vergeven. Welke politieke voor man, welke politieke groep durft als eerste voor het forum van ons volk te verschijnen met een ruiterlijke ver klaring in dezen zin? Alsnog: Wie durft? De „RESIDENTIE-BODE" meent, dat ook na de verklaringen van de laatste dagen voor „Nationaal Front" een taak en een mogelijkheid hlijft. Dit blad schrijft o.m.: Wij weten dat de bezettende macht de eerste echo van haar eigen beginsel vond in de N.S.B. en dat daardoor na de bezetting nauwere banden ontston den. Niemand minder dan de rijks commissaris schetste ze in zijn rede Zaterdagmiddag in Pulchri Studio. En hij omschreef ook wie hij ver raders van het volk en volkskarakter achtte. Niet degenen, die het Neder landsche volk den weg wezen naar kameraadschap tot het Duitsche. Onze lezers zullen dat hebben be grepen en verstaan. Onze lezers zullen in staat zijn dit bericht rustig te verwerken. Maar nóg is de beslissing niet geval len. Ons is daarvan althans nog niets bekend. En daarom vragen wij met klem en overtuiging met alle overtuiging, die in ons is ter wille van het Ne derlandsche volk: Is het niet mogelijk, dat bij het oude Zwart Front thans Nationaal Front in de stilte van de werkkamer het verstandelijke werk werd verricht? Ka rakter, aard en cultuur van het Neder landsche volk dichter werden bena derd en in een programma, beter wer den verwerkt met de idealen van den nieuwen tijd? En dat daardoor dit werk minder opviel Het antwoord op deze vraag is wel licht beslissend voor de toekomst van ons volk. Onze overtuiging ten deze geeft ons het recht nogmaals om ern stige overweging te vragenVóór het misschien te laat is! Het „NIEUWSBLAD VAN HET ZUI DEN" schrijft, dat, al zouden de be sprekingen te Berlijn tot resultaat hebben, dat de N.S.B. de leiding zal krijgen, er nog geen reden is, om de Nederlandsche Unie overbodig te ach ten en te ineenen, dat zij dan toch niets meer bereiken kan. Ook dan heeft ze een taak en wel deze, aldus het blad: ons volk op te voeden en wegwijs te maken op geheel Neder landsche wijze. De Unie kan en moet nog de beweging worden, waarin zich het ei gene van onze volksaard openbaart zoo indrukwekkend mogelijk, opdat inderdaad daaruit blijkt, wat men aan ons volk heeft en waar het staan wil. Dat kan en dat moet, door het bij eenbrengen van zooveel mogelijk goe de Nederlanders. Men behoeft zich inderdaad niet de illusie te scheppen, dat men daarmee de N.S.B. op zij kan dringen, maar men doe zijn plicht, ook al zou men overtuigd zijn, dat dit voor hel oogen blik geen denderend succes heeft. Moedeloosheid past ons nu minder dan ooit. Ten slotte geven we hier nog een gedeelte uil een artikel in „HET HUIS- Wie wilde spreker als huichelaars brandmerken? Landgenooten die zich niet kunnen verweren niet alleen, maar die zelfs niet den schijn kunnen aanvaarden te zijn bedoeld. Intusschen heeft het woord zijn uit werking gedaan. RUIM HONDERD VLIEGMACHINES BOVEN LONDEN. WAT EEN STEKELBAARSJE VERTELDE. Hansje droomt en verstaat de vissentaal. Hansje droomde. Hij droomde dat hij bij zijn aquarium stond. Hij had dat aquarium juist op zijn verjaardag gekregen. Hansje droomde dat het stekelbaarsje tegen hem begon te spreken enHansje verstond hem. „Ik ben maar een stekelbaarsje", zei het diertje. „En toch heb ik een heleboel wensen. En ik zou je drin gend willen vragen die wensen in te willigen, Hansje, als je van mij en m'n kameraadjes plezier wilt hebben. An ders zou ik moeten sterven en jij zou toch niet graag mijn dood op je gewe ten hebben, hè? Alle jongens willen graag een aqua rium hebben. Richt alsjeblieft ons huis goed inHet beste is een woning van 60 x 60 x 30. Daarin een beetje goede, vette bloemcnaarde, die in wa ter is uitgespoeld, d.w.z. je giet er wa ter op en schept het vuil, dat bovenop komt drijven, er af. Doet dat drie ot vier keer. Op dit laagje bloemcnaarde, dat niet te hoog mag zijn, leg je een laagje kiezelsteentjes en daarop een laagje zeezand, dat niet helemaal ho rizontaal mag liggen, maar aan één kant moet oplopen. Zet een paar planten in ons huis, dat staat zo vrolijk. Door de kiezels blijven de planten vast staan. Maar ze moeten in de aarde geplant worden. Een platte steen in ons rijk hebben we ook heel graag. We moeten niet te veel planten in ons huis hebben, anders stikken we. Vraag maar aan je grote broer, Hansje, wat assimilatie is, dan zul je wel begrijpen, waarom we zou den stikken. Alle planten die je in ons huis zet moeten goed worden schoon gemaakt. Als je gezonde vissen wilt hebben moet je zorgen dat de plan ten geen plaats water en zuurstof van ons vissen afnemen. Vooral geen „wa terpest" naar binnen brengen hoor! Wij eenvoudige stekelbaarsjes heb ben geen warm water nodig! Maar het moet wel „bezonken" zijn. Anderx kunnen we er weer niet tegen. Ja, we zijn ook maar klein! En ja, als er ie mand van ons gestorven is, neem het dode visje dan alsjeblieft weg. Het drijft dan aan de oppervlakte, meestal met z'n buik naar boven en je zult be grijpen dat we niet graag met een do de in één huis wonen. Vul het aquarium ook niet te hoog met water. Sommigen van ons, vooral de jongeren, zijn nogal eens uitgela ten en springen dan zo hoog uit het water, dat ze wel eens naast 't aquari um terecht zouden kunnen komen en dan moeten ze sterven. Als je de plan ten vóór het inplanten door een oplos sing van hypermangaan trekt, zijn al le parasieten gedood en kunnen wij rustig en gezond leven. Knoop dat eens in je oren: de apotheek zal het heb- GEZIN", dat onder den titel „Werke lijkheidszin" o.m. als volgt schrijft: Tegenover het gebleken vertrouwen van Duitsche zijde kan van Nederland- schen kant alleen een duhbcl en dwars gemotiveerd gemis aan vertrouwen aanspraak op erkenning maken. En dan nog blijft het zaak wegen tot betere verstandhouding en samenwer king op te sporen en te hanen: ten langen laatste moeten alle nationaal gezinde krachten zich kunnen inzetten om ons volk in nieuwe verhoudingen een gelukkige toekomst te veroveren. „NIET OVERDRIJVEN". Onder dit opschrift wijdt „de Volks krant" een enkele beschouwing aan de rede, j.l. Zaterdag door den voor zitter van den „Nederlandschén Kui tuurkring" o.a. ten overstaan van den Rijkscommissaris uitgesproken. Wij ontleenen hieraan het volgende: Ons, en naar wij mogen aannemen veel vaderlanders, zal het hebben ge griefd, hoe lichtvaardig sommige land genooten ons volk en ons land tegen over Duitschland en tegenover Duit- schers naar beneden halen. Vooreerst ontmoet men de in be paalde kringen gangbare voorstelling, dat wij niets begrijpen van de evolu tie in Europa, van den nieuwen geest en van hetgeen daaruit voortvloeit. Wij begrijpen hel niet en wij willen het niet begrijpen. Slechts enkele uitverkorenen en voortijdig verlichten zouden in staal zijn het nieuwe te omvademen, maai de massa staat er onverschillig, schich tig, vijandig tegenover. Ontkenningen baten niet; verzet men zich tegen de aantijging, dan heet het dat men zich houdt alsof, maar het innerlijk niet meent en een mas ker voorhangt, dat men straks ver trouwt weer te kunnen afwerpen. Zelfs de voorzitter van den nieuwen Kuituurkring, wiens rede zoo geluk kige accenten had, heeft zich niet ge heel van uitingen in die zin weten te onthouden. Vooropstellend als een goede noot dat hij en zijn geestverwanten geen „politici" waren, wat als een getuig schrift van goed gedrag diende te te worden opgevat, verzekerde hij, dat het antwoord hetwelk ons volk op de groote vragen van den tijd gaf, hen vaak diep had teleurgesteld en ge schokt. Het Nederlandsche volk werd hier tegenover den vreemdeling wel in een zeer ongunstig daglicht gesteld. En nog erger maakte hij het toen hij het had over „opportunisten", die slechts schijnbaar den overwinnaar tegemoet kwamen, maar hem in waar heid bedrogen. ben. En als je graag helder glas hebt, zet dan een of twee slakken in het wa ter, dat zijn de beste glazenwassers, want ze eten alle algen op. Wat het eten betreft, het liefst heb ben we watervlooien. In de zomer ver se, en in de winter, als 't niet anders kan, gedroogde. Als je het water wilt verversen, denk er dan aan dat je het weer laat bezinken! Laat het maar gerust een dagje staan. Maar we doen lang met het water. Dus niet al te vaak verschonen. Hevel het water er met een slang uit en breng het er weer met een slang in ook. Leg een stuk papier op het zand, om het opdwarrelen te vermijden. Het zand moet ééns per jaar uitgewassen worden. In het water zijn we in ons element. Maar verschrik ons niet door ons plot seling in ijskoud water te zettenEn dan nog één ding: de ruimte waarin wij rondzwemmen mag niet te klein zijn! Verder nog een laatste verzoek! Doe alsjeblieft geen ringslangen of kikvorsen in het aquarium. Die bees ten vreten ons met huid en haar op. Ik haat ze! Lieve Hansje, wij houden veel van de mensen, als ze maar goed voor ons zorgen. Doe alsjeblieft wat ik je ge zegd hebt, dan hoeven we niet bang te zijn dat we gauw moeten sterven." En toen werd Hansje wakker. En hij nam zich voor precies te doen wat het stekelbaarsje hem had gevraagd. Doen jullie het ook? EEN LEUK KUNSTJE. Natuurlijk hebben jullie allemaal thuis wel een kamer waar een witge kalkte muur is, b.v. de keuken. De muur, die voor dit kunstje gebruikt wordt, moet echter vlekkeloos wit zijn! Neen nu een plaatje, het doet er niet toe wat, als het maar een teeke- ning in scherp zwart en wit is, liefst niet te ingewikkeld. Een eenvoudig figuurtje dus! Prik dit plaatje nu ter hoogte van de ogen met punaises op de muur vast en kijk dan vijfentwin- Reeds in den prillen ochtend van Donderdag werd te Londen luchtalarm gegeven, dat bijna zonder onderbre king den geheelen dag heeft geduurd. Meer dan honderd Duitsche gevechts vliegtuigen waren vandaag boven de Britsche hoofdstad en in totaal werd 150.000 kg. bommen van allerlei kali ber geworpen. De laatste groep van een afdeeling gevechtsvliegtuigen kon op negen ver schillende plaatsen in de stad groote vernielingen en branden van geweldi gen omvang waarnemen. In steeds nieuwe golven vielen de Duitsche bommenwerpers militaire doelen aan De gevechten duurden laat in den middag nog voort. Enkele Duitsche bommenwerpers van het type Do. 17 hebben gistermid dag, naar het D.N.B. voorts verneemt, bij verrassing een aanval ondernomen oj) een sterk bezet vliegveld in inid- den-Engeland. Verscheiden Engelsche jachtvliegtuigen van het type Spitfire, die op den beganen grond stonden, werden door brisantbommen bescha digd en vernield. Eenige naar Berlijn vliegende toe stellen werden door het afweervuui van hun oorspronkelijken koers ver dreven. Ten Noorden van de Rijks hoofdstad school de luchtdoelartille- ric een Britschen bommenwerper neer, die brandend omlaag stortte. De totale verliezen van den vijand bedroegen gisteren zes vliegtuigen. Ze ven eigen toestellen worden vermist. Het weermachtbericht van Donder dag eindigt dan: Een groep van een gevechtseskadei onder commando van majoor Peter sen, die zich reeds in den veldtocht tegen Noorwegen bijzonder heeft on derscheiden, heeft in de afgeloopen zes weken op lange, bij iedere weers gesteldheid uitgevoerde vluchten naar vijandelijk gebied, welke dikwijls lot ver in den Atlantischen Oceaan leid den, ongeveer 90.000 B.R.T. vijande lijke scheepsruimte der koopvaardij tot zinken gebracht en ruim 40.000 B.R.T. zwaar heshcadigd. Dit ge schiedde dikwijls door aanvallen op sterk beveiligde konvooien. tig tellen. Daarna kijk je plotseling naar de muur naast het plaatje en... ook daar zie je het figuurtje. Het beeld heeft namelijk op het netvlies van je ogen een zekere indruk achter gelaten, die na eenige ogenblikken verdwijnt, maar toch bestaat! Probeer het maar eens, het gaat heel gemak kelijk! LACHEN IS GEZOND. Heer tegen jongentje dat op de hoek van de straat staat: „Wat wil je, jochie?" Jongetje: „Moeder heeft gezegd dal ik wachten moet tot alle auto's voor bij zijn en nu komt er geeneen!" Gonnie: „Moeder, de juffrouw op school weet niet eens wat een paard is! Ik had er een op 't bord getekend en ze wist niet wat het was!" Moeder: „Wacht even Liesje, ik heb een stukje kool in m'n oog gekre gen. Ik zal 't er even uithalen." Liesje: „Och moeder, laat maar. We hebben thuis nog genoeg kolen!" STENOGRAFIE. De oude Romeinen steno grafeerden al. Je zou denken dat stenografie een uitvinding van de laatste tijd is. Maar in werkelijkheid bestaat het al eeu wen. Zelfs bij de Romeinen waren er al stenografen die b.v. een rede van Cicero en Caesar moesten stenografe ren. Vooral Cicero wilde dat zijn rede woordelijk opgeschreven werd. Daar om liet hij steeds verschillende steno grafen komen en verdeelde die over de hele zaal, zodat er geen woordje van zijn rede verloren ging. UIT DE DIERENWERELD. Er bestaat een hagedis die zijn staart af kan breken, als je hem wilt pakken. Als de staart afgevallen is, gaat de hagedis rustig verder en kan zich in veiligheid brengen, omdat hij Er was eens een jager in Stroe, Die op jacht liever lui was dan moa CHAMBERLAIN AFGETREDEN. Chamberlain, die als Lordpresident of the council lid was van het kabinet- Churchill, is afgetreden. Hiermede is een reorganisatie van het kabinet ge paard gegaan. Officieel is medegedeeld, aldus meldt D.N.B.dat de koning de ont slagaanvrage van Chamberlain heeft aanvaard en dat Churchill den minis ter van Financiën, Kingsly Wood, en den minister van Arbeid, Ernest Be- vin, heeft uitgenoodigd zitting in het oorlogskabinet te nemen. Dit zal dan uit zeven leden bestaan, t.w. Chur chill, Halifax, Greenwood, Altlee, Lord Beaverbook, Kingsly Wood en Bevin. Het aftreden van Chamberlain zou, volgens United Press, verband houden met dringende raadgevingen van zijn geneesheeren. Na zijn operatie is hij, zonder op volledig herstel te wachten, weer aan het werk gegaan. Hij zou ook de leiding van de conservatieve partij neerleggen, welke dan aan Chur chill zou komen. SUNER'S OVERLEG TE BERLIJN EN ROME. United Press meldt uit Rome: De belangrijke beslissing of Spanje aan den oorlog deel zal nemen, zal, naar de meening van toonaangevende kringen alhier nog aan het einde dezei week in Madrid genomen worden, zoo- dra Suner na zijn conferenties met Hitler en Mussolini teruggekeerd is. Suner is voornemens vandaag per vliegtuig te vertrekken. Hij zal dan Vrijdag in de Spaansche hoofdstad aankomen en onmiddellijk aan Fran co verslag uitbrengen. Naar hier ver- zijn vijanden heeft afgeleid. Als een vijand hem in zijn staart bijt laat hij die afvallen en wacht tot er een nieu we staart is aangegroeid. Hoe Kees van zijn hond een circushond maakte. In het circus Correlien Had Keezeman een hond gezien Die dansen kon en ook jongleren En lopen kon op ronde peren. Kees die keek zijn ogen uit. Een plan kwam op bij onze guit. Hij heeft een hond thuis „Morenkop" Die zette hij een feesthoed op Ook zelf had Kees een op z'n hoofd Hij had ze van z'n broer geroofd. Van nu af aai* moet Morenkop Elke morgen heel vroeg op. Uit met z'n vrijheid! Hij moet leren Dansen, springen en jongleren. Met een hoepel en een stok Haalt Kees hondlief uit z'n hok. Door de hoepel moet hij springen En nog meer van zulke dingen. Zes weken waren omgekropen Toen waren de lessen afgelopen. En Kees vertelde trots in 't rond: „Lui, ik heb een circushond!" TINY. ff Roode Ster en zijn rust Waren 's jagertjes lust En zoo kwam hij aan 't jagen niet to&

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1940 | | pagina 2