MARKTBERICHTEN
GEMENGD NIEUWS
rrin
H. DE BONT-van HULTEN
HEERENKLEEDING NAAR MAAT
Mijnhardtjes" De Nederlandsche Pijnstillers
SPRANG—CAPELLE.
Bekendmaking.
WASPIK.
'S-HERTOGENBOSCH.
SPRANG.
Predikbeurten Zondag 13 Octo
ber 1940:
Ned. Herv. Kerk, v.m. 9.30 uur
en n.m. 2 uur Ds. A. Sirag.
Geref. Kerk, v.m. 9.30 uur en n.m.
drie uur Ds. B. A. van Lummel.
Bediening LL Avondmaal.
UITREIKING 3e SERIE
BROODBONBOEKJES.
De Burgemeester van Sprang-
Capelle maakt bekend, dat op
de onderstaande plaatsen en
tijdstippen broodbonboekjes
zullen worden uitgereikt.
Ook zij, die nog in aanmer
king komen voor extra-brood
kaarten voor zwaren- of zeer
zwaren arbeid, kunnen deze
gelijktijdig in ontvangst nemen.
Aan kinderen beneden 16
jaren worden geen kaarten
medegegeven.
Ieder dient zich aan onder
staande tijdstippen te houden.
Wie niet op den bepaalden tijd
komt, kan eerst veel later wor
den geholpen.
Distributiestamkaarten moeten
worden meegebracht.
De broodbonboekjes zullen
worden uitgereikt
In het Bondsgebouw te Sprang.
Wijk A 1 125 Maandag
morgen 14 Oct. 1940 tusschen
9—12'/2 uur.
Wijk A 126—250 Maandag
middag 14 Oct. 1940 tusschen
2-5'/2 uur.
Wijk A 251—360 en wijk A
421 429 Dinsdagmorgen 15
Oct. 1940 tussehen 9 12'/a uur.
Op het Distributiekantoor te
Vrijhoeve-Gapelle.
Wijk A 360—420 en wijk B
170 Dinsdagmiddag 15 Oct.
1910 tusschen 2—5'/a uur.
Wijk B 71 145 wijk G
1—35 Woensdagmorgen 16 Oct.
1940 tusschen 9-12'/a uur.
Wijk D 1 150 Woensdag
middag 16 Oct. 1940 tusschen
2—5'/a uur.
In het Gymnastieklokaal (Oude
school) te Capelle.
Wijk C 37—150 Donderdag
morgen 17 Oct. 1940 tusschen
9 12'/2 uur.
Wijk G 151 -276 Donderdag,
middag 17 Oct. 1940 tusschen
2 5'/2 uur.
Wijk D 151-275 Vrijdag
morgen 18 Oct. 1940 tusschen
9 12'/j uur.
Wijk D 276-337 Vrijdag
middag 18 Oct. 1940 tusschen
2-5"/a uur.
Sprang Capelle, 9 Oct. 1940.
De Burgemeester van
Sprang-Capelle,
S M I T.
GROOTESTR. 231, WAALWIJK TELEF. 109
CAPELLE.
Voor de Ned. Herv. gemeente te
dezer plaatse hoopt a.s. Zondag des
morgens half tien en des namiddags
half drie op te treden Ds. Oostenbrug.
A.s. Zondag des morgens half tien en
des namiddags twee uur hoopt voor de
Ned. Herv. gemeente a.d. Loonschen-
dijk op te treden Ds. Vroegindewey.
-Tot administrateur van het kerk
bestuur der Ned. Herv. gemeente a. d.
Loonschendijk is benoemd de heer B.
Verhoeven.
Vergadering van de Coöp. Aan-
koopvereeniging „Capelle, Vrijh.-Ca
pelle en Sprang'' U.A. op Woensdag
16 October 1940, des avonds half 7, bij
Antonie van Dijk te Vrijh.-Capelle.
Aan de orde:
1Betaling aanvoer veevoeder,
hulpmeststoffen, kolen, enz. (bonnen
meebrengen)
2. Bespreking afhalen slakkenmeel
en superfosfaat.
Predikbeurten Zondag 13 Oct.
1940: Ned. Herv. Kerk vm. half 10
en nm. 2 uur Ds. R. de Bruin.
Gemeenteraad.
In de gemeenteraadsvergadering
is het nieuwbenoemde lid, de heer
Ih. H. M. Brouus geinstalleerd.
Goedgekeurd werd een voorstel
tot hel doen uitvoeren in werkver
schaffing van verbetering van twee
landerijen resp. ten bedrage van
f 195,000 en f211,000. Hierbij zullen
150 man gedurende 58 weken tewerk
gesteld kunnen worden.
Goedgekeurd is de aankoop van
een pand in de Vughterstraat voor
f 22,100. Door afbraak van dit huis
kan een belangrijke verkeersvei be
tering worden bereikt.
Tenslotte heeeft de raad zich
unaniem vereenigd met een prae-
advies van B. en W. om in verband
met het voornemen van Ged. Staten
over te gaan tot wijziging der ge
meentelijke indeeling van 's-Bosch
en omstreken. Bij den Bosch zullen
geannexeerd worden de gemeente
Vught, een deel der gemeente Ros
malen en de gemeenten Engelenen
Bokhoven.
Het plan werd met instemming
tegemoet getreden.
De heer Meijring pleitte voor
samenvoeging van Cromvoirt bij
Helvoirt.
Waalwijk, 10 Oct. 1940.
Biggen gemerkt 11—14 gulden
Biggen ongemerkt geen aanvoer
Gasexplosieineen Bewaarschool
in Den Haag.
In een openbare school voor voor
bereidend lager onderwijs aan de
Nieuwe Haven te Den Haag heeft
zich Donderdagmorgen te half negen
even voor de school aanging, een
hevige gasontploffing voorgedaan.
Tengevolge hiervan werden twee
onderwijzeressen en een werkvrouw
zoodanig gewond, dat zij door den
eersten hulpdienst naar het ge
meenteziekenhuis moesten worden
vervoerd. Twee van de gewonden
konden later naar huis worden ge
bracht, de derde moest in het zieken
huis blijven. Een begin van brand,
welke in de school ontstond, kon
spoedig door personeel van een in
aanbouw zijnde ambachtsschool
gebluscht worden.
Het door de politie ingestelde
onderzoek heeft uitgewezen, dat de
ontploffing moet zijn gebeurd inde
spreekkamer. Er bevinden zich hier
een gascomfoor en een gaslamp.
Hier moet zich tengevolge van een
defect een groote hoeveelheid gas
hebben opgehoopt. In de spreek
kamer werd vrij ernstige schade
aangericht, terwijl van het gebouw
veel ruiten sprongen. Het was een
geluk, dat de school nog niet be
gonnen was, zoodat zich nog geen
kinderen in het gebouw bevonden
Weer Engelsche bommen
op Rotterdam.
Eén doode, een ernstig en een
groot aantal licht gewonden.
Groote materieele schade.
Woensdagavond om even tien uur
hebben Engelsche bomvliegtuigen
opnieuw een roekeloozen aanval op
Rotterdam ondernomen. Militaire
objecten werden niet geraakt. De
bommen werden uitgestrooid boven
de buurt tusschen de Jonker Frans
straat en Goudschestraat aan den
eenen kant en den Hofdijk aan den
anderen kant, aan den rand dus van
de verdwenen binnenstad.
Ditmaal valt één doode te be
treuren en zijn eenige menschen
ernstig en een groot aantal licht
gewond. Een paar bommen vielen
in het opgeruimde gebied en andere
in straten op het wegdek. Een groot
geluk mag't heeten, dat de bommen,
die in de bewoonde straten vielen,
niet op woningen zijn terecht ge
komen, anders zouden ei-stellig veel
meer slachtoffers zijn gevallen.
Naast de Almonestraat viel een
bom, waarschijnlijk van licht kaliber,
op het ontruimde terrein. Door
scherven en door den luchtdruk
brak in deze straat een zeer groot
aanta. ruiten.
Doodelijk ongeluk te Rotterdam.
Donderdagmiddag omstreek 5 uur
is in de Rochussenstraat te R'dam
de 16-farige kantoorbediende P. A.
Zinkweg, gewoond hebbende aan
den Persoonsdam, op zijn rijwiel
door een motorwagen van lijn 15
der R.E.X. aangereden en op slag
gedood De jongeman wilde zich van
het G E- B -gebouw in de richting
van zijn- woning begeven en werd
bij de bocht van de Glaes de Vriese-
laan door de tram gegrepen.
Doodelijk ongeluk.
Donderdagnacht om half twee is
de 50-jarige A. C. van Dijk in zijn
woning aan den Soetendaalscheweg
te Rotterdam van de trap gevallen,
toe hij zich van de tweede naar de
eerste verdieping wilde begeven. De
man kwam op het hoofd terecht en
was op slag dood.
Geen Duivententoonstellingen.
De commissie ter behartiging der
belangen van de Nederlandsche
postduivenhouders deelt 't volgende
mede
Voorloopig zullen geen duiven-
tentoonstellingen mogen worden ge
houden. De directe oorzaken van
dezen maatregel zijn de vele over
tredingen van het uitvliegverbod.
Voortaan zullen de overtreders met
groote gestrengheid worden bestraft.
Behalve de inbeslagneming van al
hun vogels, zullen de nalatigen uit
gesloten worden voor het houden
van postduiven voor. den tijd van
twee jaar.
Meisje aangerand.
Op den straatweg tusschen Baarn
en Hilversum, in den omtrek van
het landgoed Hooge Vuursche, is
Woensdagavond, tegen schemer
donker, een overval gepleegd opeen
21-jarig meisje uit Baarn, die van
Hilversum naar haar woning fietste.
Een man, die zich plotseling op het
rijwielpad vertoonde, wierp haar een
touw om den hals en sleurde haar
van de fiets, blijkbaar met de be
doeling, haar het boscb, ter zijde
van den weg in te trekken. Het
meisje verweerde zich krachtig. Zij
riep luidkeels om hulp en intusschen
gelukte 't haar los te komen, waarna
haar aanvaller ijlings de vlucht nam.
Na eenige oogenblikken te hebben
gewacht, zette het meisje den tocht
naar haar woning yoort, doch op
nieuw viel haar belager haar aan.
Wederom wist zij zich te bevrijden
en op haar fiets te komen, waarna
zij vluchtte in de richting Hilversum.
Gelukkig kwam zij spoedig een wiel
rijder tegen, die haar in bescherming
nam. Samen stelden zij een onder
zoek in, hetgeen evenwel zonder
resultaat bleef. In Baarn is aangifte
bij de politie gedaan. Het onderzoek
heeft nog geen succes gehad. Het
signalement van den aanrander is
evenwel bekend.
Nog 20 vermisten te Breda.
De Duitsch-Nederlandsche missie
welke belast was met de revacuatie
der naar Frankrijk uitgeweken
Nederlanders heeft haar werkzaam
heden thans beëindigd. Vrijdag en
Zaterdag jl. zijn de laatste auto
bussen met in totaal 81 vluchtelingen
onder wie zich slechts een Breda-
naar bevond, uit Frankrijk terugge
keerd.
Dat de Duitsch Nederlandsche
missie haar bemoeiingen gestaakt
heeft, beteekent dat nu ook werkelijk
alle Nederlandsche vluchtelingen
naar hun haardsteden zijn terugge
keerdhet aantal nog vermisten is
echter betrekkelijk gering. Te Breda
b.v. mankeeren op het oogenblik
nog ruim zestig personen en van
ongeveer 40 hunner zijn de verblijf
plaatsen bekend. Zij vertoeven ge
deeltelijk in het onbezette Frankrijk
gepeeltelijk in Spanje en Portugal,
enkelen in Engeland en twee zelfs
in Zuid-Afrika. Deze veer tig kunnen
of wenschen om verschillende
redenen niet naar Nederland terug
te keeren.
Vermisten, van wie na de evacuatie
geen taal of teeken meer is gehoord
zijn er te Breda slecnts twintig, welk
aantal, gezien de omstandigheden,
waaronder de evacuatie plaats had,
meevalt. Ook het aantal slachtoffers
van de evacuatie blijkt gelukkig
beneden de verwachtingen te liggen.
Er zijn in liet geheel 103 dooden en
een tiental dusdanig gewonden, dat
zij levenslang invalide blijven.
Het gemeentebestuur van Breda
heeft aanstonds maatregelen ge
troffen, om te voorkomen, dat deze
invaliden op de liefdadigheid zouden
zijn aangewezen. Een jonge machine
bewerker, wien door een bomscherf
de rechterarm werd afgeslagen, is
op de ambachtschool geplaatst, om
zich in het machineteekenen te be
kwamen. Dit gaat zoo uitstekend,
dat hij reeds zeer binnenkort op de
teekenkamer van 'n groote machine
fabriek zal worden geplaatst. Een
op een kantoor werkzaam meisje,
dat eveneens een rechterarm moest
missen, zal als telefoniste worden
geplaatst op de telefooncentrale ten
raadhuize. Een ander meisje, dat
een arm en een heen verloor, heeft
een kunstarm en een kunstbeen
gekregen en treedt binnenkort in
het huwelijk met een jongeman met
wien zij reeds vóór de evacuatie
verloofd was. Het moeilijkste zijn
de gezinnen te helpen, waarvan de
kostwinner tijdens de evacuatie om
het leven kwam. In verschillende
gevallen is het aan het gemeente
bestuur gelukt de weduwe of een of
meer harer kinderen in dusdanige
betrekkingen te plaatsen, dat het
levensonderhoud g'ewaarborgd is.
Voor de gevallen waar zulks niet
mogelijk bleek, is met volledige
medewerking der hoogere instanties
een afdoende regeling in voorberei
ding.
Voorloopig worden deze menschen
nog geholpen door het lenigings-
2 st. 10 ct.
12 st. 50 ct.
UIT DE JEUGD VAN DEN
SPROOKJESSCHRIJVER
HANS ANDERSEN.
Jullie hebt waarschijnlijk dikwijls
van de sprookjes van Hans Andersen
genoten, b.v. dat van het lelijke jonge
eendje, de kleine zeemeermin, het tin
nen soldaatje enz.
Nu, het leven van Hans Andersen
lijkt ook wel een sprookje. 5 Februari
1805 werd in de Deense stad, Odense,
in 't armzalige huisje van den schoen
maker Andersen, een zoontje geboren.
De vader was dol op z'n enig kind. Ja,
dit kind zou later naar een goede
school gaan en zoveel mogen leren als
hij wilde! Hij had dat zelf in z'n jeugd
niet gekund, want zijn ouders waren
altijd heel arm geweest.
Tussen z'n stille, vlijtige moeder en
z'n goede vader, groeide het jongetje
tevreden op. Dal z'n ouders haast geen
geld hadden om van te leven, lieten
ze hem niet merken.
Toen Hans Christiaan op school was,
was hij vaak alleen. Hij vond het 't
heerlijkst als hij thuis kon zitten of
spelen. IJverig zat hij kleertjes te
naaien voor de poppen van de poppen
kast, die zijn vader voor hem had ge
maakt. Ook keek hij graag urenlang
naar de tuin.
Soms kiccg hij een toegangsbewijs
voor een schouwburg. Van wat hij
daar zag, maakte hij hele stukken. Dat
was liet begin van zijn sprookjes-
schrijverij.
Omdat zijn vader als schoenmaker
nog steeds weinig verdiende, besloot
hij soldaat te worden en meer te gaan
verdienen. Soldaten konden ze in die
tijd altijd gebruiken, want tijdens Na
poleon waren er veel oorlogen. Toen
de vrede gesloten was, kwam Hans
Christiaan's vader terug, maar niet als
luitenant, zooals hij gehoopt had. Zijn
gezondheid was achteruit gegaan en
hij stierf toen zijn zoontje nog maar
een kleine jongen was.
Nu hadden ze 't nog armer. Hans
Christiaan's moeder werd wasvrouw
hij vreemde mensen, om haar brood te
verdienen. Toch zorgde ze dat haar
jongen er altijd netjes en schoon uil-
zag.
Toen zijn vader, die zo'n goede ka
meraad geweest was, gestorven was,
was Hans nog meer alleen. Z'n moe
der had geen tijd voor hem. Hans was
op de school voor arme kinderen en
leerde niet veel. En wat had z'n vader
niet een mooie plannen met hem ge
had
Hans zelf had echter ook mooie
plannen in zijn hoofd. Hij had niet veel
zin om hij een kleermaker te gaan wer
ken, zoals zijn moeder wilde.
„Wat wil je dan worden?" vroeg ze.
„Ik wil beroemd worden", zei Hans.
„Eerst moei je een heleboel moeilijk
heden hebben en dan word je be
roemd".
Z'n moeder vond het vreselijk. Wat
had haar jongen nu voor gedachten
in z'n hoofd? Wilde hij naar Kopen
hagen gaan en daar geld verdienen?
En hij had niet eens geld om naar een
goede school te gaan en was pas veer-
lien jaar!
Maar hij was niet te houden.
Ilij wilde toneelspeler worden en op
zekere (lag ging hij op bezoek hij een
beroemde danseres. Hij speelde en
danste haar iets voor en om zich beter
te kunnen bewegen, trok hij zijn gro
te schoenen uit. Maar de danseres vond
hem zo raar, dat ze dacht dat hij niet
goed wijs was en stuurde hem weg.
Huilend stond Hans op straat. Moest
hij naar Odense teruggaan? Dat wilde
hij in geen geval. Hij voelde dat hij
lot iets bijzonders in staat was.
Eindelijk vond hij een kunstenaar
die bereid was om hem voor zanger
op te leiden. Hans had ook heus een
goede stem. Maar na een paar maan
den stuurde de kunstenaar hem weg
en raadde hem aan een vak te gaan
leren. Hans was namelijk in de winter
hees geworden, omdat hij geen geld
had om warme kleren te kopen.
Dus stond hij weer op straat.
Maar hij ging moedig verder. Toen
vond hij een dichter die geld voor
hem bij elkaar bracht en hem lessen
liet geven.
Hans was overgelukkig. Toen het
bijeengebrachte geld op was, brak er
weer een slechte tijd voor hem aan.
Hoe vaak at hij niet, inplaats van een
warme maaltijd, een droog stuk brood
op een bank in het park!
„Zou ik misschien geen toneelspeler,
maar dichter of schrijver moeten wor
den?" vroeg Hans zich op 't laatst af.
Toen schreef hij een drama, dat men
met het volgend briefje terugstuurde:
„Wij wensen niet meer van dergelijke
stukken te zien..."
Hans schaamde zich erg en had nu
nog maar één wens: te mogen leren...
De directeur van een schouwburg, die
zijn verstand niet onderschatte, gaf
hem geld, dat door den koning gegeven
was, voor zijn lessen. Zo ging Hans,
die intussen achttien jaar geworden
was, tussen de kleine jongens op de
schoolbanken zitten. Dat was alles
behalve leuk, maar hij hield vol.
Toen hij van een midlen gever geld
kreeg om een reisje naar huis te ma
ken, was hij dolgelukkig. De bewoners
van zijn stadje waren stomverbaasd,
dat de zoon van den armen schoen
maker, werkelijk in de stad vooruit
gekomen was. En wat was zijn moe
der trots op hem!
Toen hij drie-en-twintig jaar was,
werd Hans Christiaan student en in
1829 deed hij examen. Er waren al
verscheidene dingen van hem uitge
geven en vele vooraanstaande families
en schrijvers in Kopenhagen nodigden
hem uit, zodat het leek alsof hij een
zonnig leven voor zich had.
Later kwamen er evenwel toch nog
enige moeilijke jaren. Hij verdiende
weinig met zijn schrijven. Maar het
ergste was, dat hij zo dikwijls bespot
en gehoond werd. Uit jalouzie meestal.
Vooral in zijn eigen stad gunden de
mensen den schoenmakerszoon geen
beroemdheid.
Maar al zijn vijanden konden hem
op de duur toch niet onderdrukken.
De koning gaf hem later geld om te
reizen en een vaste toelage.
Het meest werden zijn sprookjes ge
lezen. Later heeft Andersen zijn le
vensbeschrijving geschreven, die hij
met de volgende woorden begon: „Mijn
leven is een heerlijk sprookje, zo rijk
en zo gelukkig!"
Een paar maanden na zijn zeventig
ste verjaardag, die met veel luister was
gevierd, werd hij plotseling erg ziek
en stierf.
Maar zijn sprookjes leven verder en
worden nog steeds door groot en in
gelezen.
TINY.
