UIT DE LANGSTRAAT
EN OMGEVING.
PTT
Neen, AKKERTJE
H, DE BONT-van hulien
HEERENKLEBDïNG NAAR MAAT
sfwkMt.
SPHAHB—CJPELLE.
GEERTRUIDENBERG
WASPIK.
DINGEN WAARAAN MET MOET
DENKEN.
Wij vestigen nog eens de aandacht
op de volgende zaken, waaraan door
de gemeente-politie streng de hand zal
worden gehouden:
verduistering van de rijwielen, vol
gens de voorschriften;
verduistering van woningen;
het 's morgens te vroeg licht ontste
ken in winkels e.d.;
het plaatsen van rijwielen in de duis
ternis op de trottoirs;
het niet rechtshouden 's avonds op
de trottoirs;
het niet precies naleven der ver-,
keersvoorschriften vooral door wielrij
ders (verboden is het met tweeën
naast elkaar rijdend een ander voer
tuig te passeeren);
het niet geheel rechts houden door
voertuigen. Het rijwielpad behoort ook
tot den weg.
Hiermede zijn wel de belangrijkste
gevallen genoemd, waartegen bij her
haling gezondigd wordt.
Zonder pardon of waarschuwing
zullen in den vervolge de overtreders
worden geverbaliseerd, met alle ge
volgen van dien.
OVERTREDING
VUURWAPENWET.
Tegen K. alhier is door de gemeen
te-politie proces-verbaal opgemaakt,
wegens het onbevoegd voor handen
hebben van een vuurwapen.
SCHOORSTEENBRANDJE.
Bij S. in de Crispijnstraat werd een
schoorsteenbrandje geconstateerd, dat
spoedig door de gemeente-politie ge-
bluscht kon worden.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN.
Op het politiebureau alhier zijn in-
liehtingen te bekomen omtrent onder
staande gevonden en verloren voor
werpen:
Gevonden:
Een zadeldekje; portemonnaie met
inhoud; een glacé heerenhandschoen;
een bruin lederen portemonnaie met in
houd; een bruine tasch met inhoud; een
portemonnaie met inhoud; een rijwiel-
belastingmerk; een zilveren armbandje.
Verloren:
Een blauw kinderwantje.
LUXOR.
„Dansmeisjes".
„Dansmeisjes'' is een zeer bijzondere
film, van een geheel ander genre als
wij gewoonlijk zien. Het geeft de ge
schiedenis van een troep dansgirls, die
in de eerste steden en in de beste va
riétés successen oogsten. De concur
rentie probeert op alle mogelijke manie
ren de troep onschadelijk te maken,
maar de hechte gemeenschapszin en
vriendschap houden alles bijeen.
Toch verdwijnen er op zekeren dag
drie meisjes uit het gezelschap. Hun
piaats wordt door snel opduikende
remplaganten ingenomen, maar deze
blijven vreemden in de gemeenschap en
storen het harmonisch geheel.
Dit is het begin van velerlei moeilijk-
I heden. Van alle kanten wordt de troep
belaagd, waarin vooral een gangster-
achtigen leider van een andere dans
groep de haiïd heeft. Als de leid
ster Norma, bovendien ziek wordt, is
de nood tot een toppunt gestegen, maar
de redding is nabij, in den vorm van
een jongeman, die als Adonis, Norma
had moeten verleiden om de troep af
te breken, maar dan werkelijk verliefd
op haar wordt en middels een aantal
heldhaftige reddingen bij een grooten
theaterbrand, de dansmeisjes weer in
hun ouden roem doet herleven.
SPRANG.
Predikbeurten Zondag 1 Decem
ber 1940:
Ned. Herv. Kerk, v.m. 10 uur en
nam. half drie Ds. A. Sirag.
Geref. Kerk, v.m. 10 uur en nam.
drie uur Ds. B. A. van Lummel.
Vergadering der Anti-Revoluti'on-
naire Kiesvereeniging (Afd. West), op
Maandag 2 December, des avonds half
acht, in de zaal van den Chr. Volks
bond. Ds. B. A. van Lummel zal spre
ken over: „Oude strijd in nieuwe
vorm.
De Coöperatieve Boerenleenbank
te Sprang, houdt a.s. Dinsdag 3 De
cember, eene algemeene vergadering, in
het Café Van Caem; aanvang 7 uur.
De agenda vermeldt: Opening, No
tulen, Statutenwijziging, Wijziging
Huishoudelijk Reglement. Rondvraag
en Sluiting.
De afdeeling Sprang van het Ned.
Werkl. Verbond Patrimonium, houdt
a.s. Dinsdagavond half acht, in de zaal
van den Chr. Volksbond, eene verga
dering. Aan de orde: Opening, Notu
len, Ingekomen stukken, Onderwerp
door Ds. van Lummel, over: „De taak
van Patrimonium", Rondvraag en Slui
ting.
CAPELLE.
Het plaatselijk comité tot verkoop
van kinderpostzegels en ansichtkaar
ten, dat reeds enkele jaren in onze
gemeente met groot succes werkzaam
is geweest, zal ook dit jaar onder lei
ding van mej. J. A. Oerlemans te Vrij
hoeve Capelle, zich weer met den ver
koop belasten. Aangezien de netto-op
brengst van dezen verkoop ten goede
komt aan het misdeelde en hulpbe-
VERZENDT GAARNE UW
ST. NICOLAASPAKKETTEN
MAAR VERZOEKT Ut
DADELIJK TE BEGINNEN
STEVIG TE VERPAKKEN
VOLLEDIG TE ADRESSEEREN
NOG DEZE WEEK TE POSTEN
hoevende kind, hopen we, dat een
ieder door het koopen van meerdere
zegels of kaarten het zijne er toe zal
bijdragen deze actie in onze gemeente
zoo goed mogelijk te doen slagen.
Met den verkoop wordt a.s. Maan
dag 2 December door mej. Oerlemans
en haar helpsters, de dames A. de Bas
en D. Rijken, een begin gemaakt.
Evenals andere jaren zal ook dit
jaar weer met de leerlingen der O. L.
School, in de Kom op de gebruikelijke
wijze het St. Nicolaasfeest gevierd
worden.
Voor de Ned. Herv. gemeente a.d.
Loonschendijk hoopt a.s. Zondag des
morgens 10 uur en des namiddags half
drie op te treden Ds. Vroeg in de Weij.
VRIJHOEVE-CAPELLE.
Begin Januari 1941 zal D. V. weder
om een 12-weeksche kampperiode
aanvangen in het kamp te Chaam.
Het kampwerk wordt op dezelfde
wijze voortgezet als reeds meer dan
vijf jaren verricht.
Jongens van Prot. Chr. huize van
16 t/m 24 jaar kunnen zich, met het
oog op de voorbereidende maatregelen,
liefst zoo spoedig mogelijk, aanmelden
bij: M. M. Vos, B 60 Vrijhoeve-Capelle.
Het aantal inwoners dezer gemeente
is den laatslen tijd zoodanig toegeno
men, dat Maandag j.l. de 3000 inwo
ners werd bereikt. Op 1 Januari j.l.
bedroeg dit aantal 2887.
Den laatsten tijd worden herhaal
de malen in de Geertruidenbergsche
polder door losloopende honden scha
pen doodgebeten of zoodanig toegeta
keld, dat zij moeten worden afgemaakt.
Reeds zijn enkele honden door de po
litie doodgeschoten, maar nog schijnen
meer daders rond te loopen. De politie
ziet nauwlettend toe, temeer daar het
voor de verschillende landbouwers
een groote schadepost beteekent.
Voor het Middenstandsdiploma
slaagde mej. Jacoba Sperber.
Predikbeurten Zondag 1 Decem
ber 1940:
Ned. Herv. kerk v.m. tien uur en
n.m. half drie Ds. R. de Bruin.
LOON OP ZAND.
Vergadering K.A.V.
Dinsdagavond hield de Katholieke
Arbeiders Vrouwenorganisatie een al
gemeene ledenvergadering. Als spreker
trad op Aalmoezenier Rector Morel,
met als onderwerp: „Het gezinsleven".
De gewijde spreker had in deze ver
gadering een aandachtig gehoor.
Op het einde der vergadering werd
bekend gemaakt dat op Maandag 9
December begonnen zal worden met
een kookcursus voor de vrouwen en
een, nog op een nader te bepalen da
tum, breicursus voor de meisjes. Na
nog enkele zaken van huishoudelijken
aard te hebben behandeld, werd deze
goed geslaagde vergadering gesloten
met gebed.
Ontwikkelingscursus R.K.W.V.
Woensdagavond werd de eerste van
de vijf ontwikkelings-avonden, welke
dezen winter zullen worden gegeven,
gehouden. Als spreker trad op de heer
P. Vriens, bestuurder van den Bos-
schen Diocesanen Werkliedenbond met
als onderwerp: „Nationale aaneenslui
ting en Nationale samenwerking".
Spreker zette in duidelijke bewoor
dingen uiteen welke taak wij allen in
den nieuwen tijd die komen gaat heb
ben te vervullen en die nieuwe taak
zal zijn voor alle rangen en standen,
een hechte aaneensluiting in Nationaal
verband en een onverbreekbare samen
werking voor het algemeen welzijn.
Spreker mocht, na zijn duidelijke
uiteenzetting van zijn onderwerp, een
warm applaus in ontvangst nemen.
De tweede ontwikkelingsavond zal
worden gegeven op Woensdag 18 Dec.
e.k. en wel door den Bondsvoorzitter,
den heer F. Hoogers, met als onder
werp: „De nieuwe tijd".
FtiOOF&pZSirt Pijnstiller
Kiespijn
Zenuwpijn
VOOR BOEREN EN TUINDERS.
3.
Onze veevoederpositie.
Meer dan ooit gevoelen wij thans
wat een onbelemmerde invoer van
overzee voor ons beteekent. Dat ge
vóelen wij voor wat de menschelijke
behoeften aangaat, doch niet 't minst
ook voor de voedselvoorziening van
ons vee. Het vee, dat weer dienen moet
om een deel van wat de menschen
noodig hebben te leveren.
Vele millioenen kilogrammen vee
voeder kwamen van overzee. En deze
weg is thans afgesloten. In het Land
bouwkundig Tijdschrift van Septem
ber j.l. heeft ir. W. Stehouwer een be
schouwing gegeven over de hoeveelheid
veevoeder, die in ons land in het jaar
1938 aanwezig was door eigen produc
tie en door import. Deze hoeveelheden
ontleend aan betrouwbare gegevens
bevatten rond 1300 millioen kg. ver
teerbaar ruw eiwit en rond 7000 mil
lioen kg. zetmeelwaarde. Volgens ver
dere berekening bleek ook, dat deze
hoeveelheid voor onze veestapel noo
dig was.
Van deze hoeveelheid werd 300 mil
lioen kg. verteerbaar ruw eiwit en
1400 millioen kg. zetmeelwaarde van
elders aangevoerd. Uit deze cijfers
volgt wel, dat onze veestapel niet kan
blijven zooals die vóór Mei 1.1. was.
Er moet ingekrompen worden. Wij
kunnen ons zelf redden als wij van
onze kippen (die vooral graan gebrui
ken) 20% en van onze varkens (ook
groote graaneters) 40% overhouden
en van ons rundvee 89%.
In de toekomst kunnen deze cijfers
weer hoogcr worden als wij ons bouw
plan zóó inrichten, dat wij meer eiwit
en zetmeelwaarde produceeren. Dit
kan door het uitbreiden van het aan
tal grasdrogerijen, door het toepassen
van het moderne omweidingssysteem,
door de haver te vervangen door an
dere granen, terwijl door meer stop
pelgewassen te verbouwen eveneens de
te produceeren voederwaarde per ha.
zal stijgen.
Agricola.
GROOTESTR. 231, WAALWIJK TELEF. 109
VOGELVERSCHRIKKERS
HOUDEN FEEST.
Een sprookje.
„Ziezo, dat is alweer gebeurd", brom
de de boer, nadat hij een paar af
schrikwekkende vogelverschrikkers op
zijn veld gezet had. Met grote stappen
liep hij toen het bergpad af en liet 't
veld in de avondstilte en ondergaande
zon achter.
Op het veld groeiden grote rode pa
pavers en korenbloemen en verderop
een vela met goudgele gerst.
De boer was nog niet weg of de
grootste vogelverschrikker rekte zich
eens Hink uit. Hij deed alle mogelijke
moeite om met z'n gescheurde mou
wen te zwaaien en op die manier de
andere vogelverschrikkers een teken
te geven. Het was een merkwaardig
stelletje bij elkaar. Twee vogelver
schrikkers waren van een oud over
hemd gemaakt. Daarbij droegen ze een
lange das en een strohoed. Dan stond
er een vogelverschrikker die boer
Dirksen gemaakt had van een geruit
rokje, een rode halsdoek en 'n slaap
muts. Van het veld van boer Janus
zwaaide een merkwaardige figuur met
een oude parapluie; kortom, het was
een bont en gevarieerd gezelschap dat
elkaar toewenkte.
De grootste vogelverschrikker van
boer Krelis, die een schort droeg, voel
de zich geroepen de leiding van het
stel te nemen. Met luide stem riep hij
„Lui, het spel gaat beginnen!"
De vogelverschrikker'was namelijk
een paar keer naar de schouwburg ge
weest en daar had de schort hem van
alles en nog wat verteld.
Nu kwamen de vogelverschrikkers
los. Ze praatten en lachten door el
kaar en iedere vogelverschrikker ver
telde iets dat hij zelf wou, al luisterde
er niemand naar. De schort gebood
een paar keer stilte, maar z'n stem
viel in 't niet bij al dat lawaai. Daar
om begon hij maar een gesprek met
de twee vogelverschrikkers die het
dichtst bij hem stonden. Ze hadden 't
over hun grote taak, namelijk op te
passen dat de vogels het zaad niet van
het veld oppikten. De andere vogel
verschrikkers knikten afgemeten en
keken naar een mussenpaar dat met
een stel jongen wantrouwig naar de
merkwaardige gestalten gluurde.
Het geruite rokje dacht direct aan
haar taak. Ze lichtte een tip van haar
rok op en bewoog die heen en weer.
De mussen-moeder zag het, schrok en
vloog naar het volgende veld. De
schort werd zo aangédaan toen hij de
jonge musjes zag, dat hij bereidwillig
z'n zakken openhield, zodat de mussen-
familie een beetje uit kon rusten!
De mussen-moeder deed het, maar
ze liet haar kinderen op de grond,
waar ze naar hartelust zaadjes pikten.
De andere vogelverschrikkers had
den de hele voorstelling met belang
stelling gevolgd en geen van hen kwam
op cle gedachte om de diertjes weg te
jagen, wat toch eigenlijk hun plicht
was. Toen kregen de andere mussen
ook moed en het duurde niet lang of
de velden waren bezaaid met tjilpen
de, etende en stoeiende musjes, die 't
blijkbaar best naar hun zin hadden.
Plotseling hoorden ze voetstappen
in de verte. De schort keek de landweg
af en riep theatraal: „Over deze weg
moet hij komen!"
Ja, daar zagen ze een landloper over
de weg komen. Zijn schoenen waren
overal kapot en zijn pak zag er uit
alsof het in het water had gelegen. Op
zijn rug droeg hij een vuile randsel,
waaruit een gelapte deken hing en toen
de landloper de heuvel bereikt had,
liet hij zich met een zucht neervallen.
Toen ging hij in zichzelf zitten mop
peren over de slechtheid van de men
sen en over de gierigheid van de dor
pelingen. Daarna wikkelde hij een stuk
brood uit een krant en las de krant,
terwijl hij at.
De vogelverschrikkers, die gedachl
hadden een vrolijk avondje te hebben,
waren niets met dien indringer inge
nomen. En toen hij aanstalte maakte
om alles klaar te maken voor de nacht
en zijn deken op de grond uitspreidde,
besloten ze, dien vreemden snuiter weg
te jagen.
Slaperig keek de landloper naar de
hemel, waar sterretje na sterretje ver
scheen. Plotseling voelde hij dat iets
hem aanraakte. Hij had niemand ho
ren aankomen en hij vond 't eigenlijk
wel wat griezelig. Maar toen hij weer
iets aan zijn schouder voelde, schoot
hij met een ruk overeind en vertrouw
de zijn eigen ogen nietachter hem
stond een vogelverschrikker, de groot
ste vogelverschrikker met de schort.
De landloper wilde op de vlucht gaan,
maar van de andere kant kwam het
overhemd hem tegemoet. Hij begreep
er niets van; wat wilden die dingen
van hem?
kers wilden een club stichten en bij
die plechtigheid mocht geen mens aan
wezig zijn.
De landloper streek eens over zijn
kin. Droomde hij nu of wat gebeurde
er eigenlijk?
Maar nee, dromen deed hij toch niet,
daar stonden de vogelverschrikkers en
die ene stond vriendelijk tegen hem te
zwaaien met een rode halsdoek. In
eens vatte de landloper moed en zei:
„Nu, dal overhemd daar, kon ik eigen
lijk wel goed gebruiken, al zitten er
een paar gaten in. En die zwarte vilt-
hoed zou ik wel graag willen hebben
voor als het regent, als 't mag. En zou
den jullie die rode halsdoek en die
schoenen misschien kunnen missen?
Al zijn de zolen niet meer zo goed, ze
zijn wellicht beter dan de mijne."
De schort was blij dat de landloper
niets van hem wilde hebben en liet de
vogelverschrikkers direct alles geven
wat de landloper had gevraagd.
Beladen met cadeaux nam de land
loper afscheid, terwijl de schort hem
nog een kwartje toewierp, dat de boer
De schort pakte hem bij de arm en
hield een hele toespraak tegen hem.
Ze wilden hem wel cadeautjes geven,
als hij zo gauw mogelijk maakte dat
hij wegkwam, want de vogelverschrik-
\u
in een van de zakken had laten zitten.
Fluitend ging hij op weg en intussen
zetten de vogelverschrikkers hun on
derbroken feest voort. Een plezier dat
zc haddenMaar de boer schold de
volgende dag op den dief, die zelfs geen
vogelverschrikker ongemoeid liet! En
het overhemd kreeg voortaan een vest
aan. Maar de boer moest eens weten
wat er allemaal gebeurd was!
(Nadruk verboden).
M* /TB QeNedert'andsche
v\\»
