BURGERLIJKE STAND
GEMENGD NIEUWS
Ede BONT-van hulten
VERVOLG
PROVINCIAAL NIEUWS
HEERENKLEEDING NAAR MAAT
ten Paaschdag geopend
2en Paaschdag
van 10-6 uur.
Zenuwachtig?
IVOROL: De Kwaliteits-tandpasta.
NIEUWÊ
BONNEN
van 10-5 uur»
HEUSDEN.
BOTER: Bon 12
MARGARINE: Bon 12
BROOD: Bon 12
EIEREN: Bon 84
EXTRA EI: Bon 22
SUIKER: Bon 21
geldig t./m. 20 April
geldig t./m. 20 April
geldig t./m. 20 April
geldig t./m. 20 April
geldig t./m. 16 April
geldig t./m. 11 Mei
te Waalwijk aan verschillende perso
nen in totaal 50 K.G. koffie had ver
kocht voor 665 Mark.
Conform den eisch werd hij veroor
deeld tot een maand gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest.
Voorts wees de rechtbank vonnis
tegen F. E., 39 jaar, koopman te Sit-
tard, tegen wien 75.boete was ge-
eischt, te vervangen door een maand
hechtenis, ter zake, dat hij door zijn
bemiddeling medewerking had ver
leend hij het misdrijf van den vorigen
verdachte. Hij werd veroordeeld tot
75.boete of 25 dagen hechtenis.
is
WAALWIJK.
Van 4 lot 11 April 1941.
Geboren
Marinus Hendricus Cornelius Jozef, zv.
H. C. van de Leur-Spitters. Maria Adri-
ana, dv. G. J. Schoemans-Mutsaers.
Engelina Josepha, dv. A. J. Mahieu-Hers-
mis. Gerardus Henricus, zv. G. van
Veldhoven-van der Heijden. Francis-
cus Maria Gerardus, zv. J. P. van Zwie-
tering-van Rijswijk, wonende te Loonop-
zand. Wilhelmus Petrus Cornelis Ma
ria, zv. A. C. M. Eibers-van der Velden.
Overleden:
Ha. Kools, oud 82 jaren, echlgcnoote
van A. Leijtens. Ja. Bruurniijn, oud 37
jaren, echtgenoote van A. H. van Rooij.
W. in 't Groen, oud 35 jaren, echtgenoot
van Aa. P. van Loon, wonende te Loon-
opzand. M. Beerens, oud 78 jaren, echt
genoot van Ca. de Folter.
llii/nfia/zdt
ZfwzuAAttaG&tt&n.
Huwelijksaangiften
C. J. Ripzaad, oud 22 jaren, wonende
te Raamsdonk en Pa. M. Verhof, oud 20
jaren te Waalwijk. J. J. van Hoof, oud
32 jaren en Aa. van de Leur, oud 32 ja
ren. O. van Dongen, oud 28 jaren, wo
nende te Sprang-Capelle en Ja. Treffers,
oud 27 jaren, te Waalwijk. H. A. Trom
melen, oud 30 jaren en Ga. J. M. de Leijer,
oud 31 jaren.
Huwelijken:
J. H. Muskens, oud 18 jaren, wonende
te Loonopzand en Ma. C. Kipping, oud
18 jaren te Waalwijk. A. P. G. Mom
bers, oud 29 jaren en L. J. F. Kemperman,
oud 21 jaren.
Ingekomen:
Ga. M. P. van der Voort van 's-Bosch.
E. Burger van Amsterdam. Wa. G.
Dijks van Vlijmen. K. Rensen van
Loonopzand.
Vertrokken
J. Verhagen naar Utrecht. Ja. M. van
den Heuvel naar Drunen. W. J. van
Boxtel naar 's-Gravcnhage. H. Klein-
smiede naar Maastricht.
DE MOORD OP DEN
BREDASCHEN KOOPMAN.
Zooals men zich herinnert is in No
vember te Rotterdam verdwenen de
koopman P. v. A., uit Breda, wiens lijk
later door de politie in een woning in
de Fransche laan alhier is gevonden,
verstopt in een kelder. De bewoner van
dat huis, S., werd aangehouden en ver
klaarde, dat hij den heer v. A., tijdens
een twist had gedood. Behalve met S.
vfas de heer v. A. te Rotterdam ook
in contact geweest met den Amster
dammer D., die geruimen tijd zoek
bleek. Tenslotte is deze D. zich zelf bij
de politie komen melden. Hij gaf voor
niets met de verdwijning van den heer
v. A. uitstaande te hebben. Het voort
gezette onderzoek van de politie heeft
evenwel aangetoond, dat zoowel S. als
D. bij de zaak betrokken zijn en dat zij
L*'-! i T i i
tezamen den heer v. A. hebben ver
moord en het lijk hebben beroofd.
Uit het eerste onderzoek bleek, dal
van A. in gezelschap was geweest van
een koopman uit Bussum, een zekeren
J. H. J. D. uit Amsterdam en een vier
den onbekenden man, en dat het doel
was geweest een partij textiel te koo-
pen.
De Bussumsche koopman verklaar
de, dat hij den bewusten dag in een
café te Rotterdam was achtergebleven,
terwijl van A., D. en de onbekende de
partij goederen waren gaan bekijken.
Toen van A. niet terug was gekomen,
was hij naar Bussum gegaan.
Toen de politie naar D. informeer
de, was deze onvindbaar. Het bleek,
dat D. omgang had met T. A. F. S.
wonende te Rotterdam. Toen S. aan
het politiebureau werd ontboden, be
kende hij, dat hij van A. met een ko
lenschep in zijn woning aan de Fran-
schelaan had gedood en het lijk daar
op in zijn woning onder den vloer in
een kelder had begraven.
S. beweerde, dat hij het misdrijf in
een opwelling van drift, veroorzaakt
doordat van A. hem een vuistslag had
toegediend, had gepleegd. Het geld en
de voorwerpen van waarde zou hij
hebben verbrand of vernietigd, terwijl
de Amsterdammer D. geheel huiten
de zaak stond aangezien deze in een
café had zitten wachten.
Het onderzoek werd voortgezet en
reeds spoedig kon de onjuistheid van
de verklaring van S. worden aange
toond. Het gevolg was dan ook dat S.
een bekentenis aflegde, waaruit ook
de rol van D. bleek. Met omzichtig
heid moest te werk worden gegaan,
omdat D., die zich nog steeds schuil
hield niet mocht weten, wat reeds om
trent hem bekend was geworden. Op
Woensdag 12 Februari 1941 meldde
D. zich bij de politie te Amsterdam,
aangezien hij had gehoord dat de po
litie hem zocht.
D. werd naar Rotterdam overge
bracht, en ontkende elk aandeel in den
moord op van A. Zijn verklaring was,
dat hij wel met S. en van A. het cafe
te Rotterdam had verlaten, maar la
ter in een ander café had zitten wach
ten, terwijl S. en van A. alleen verder
waren gegaan om de textielgoederen
te bezichtigen. Later was S. bij hem
gekomen met de mededeeling, dat de
koop was afgesprongen en dat van A.
vertrokken was.
Intusschen was er echter reeds zoo
veel bewijs tegen D. verzameld, dat hij
zijn verklaring moest herroepen.
Uit het onderzoek is thans het vol
gende komen vast te staan.
De bewering van D. en S. dat zij een
partij textielgoederen te koop hadden
GROOTESTR. 231, WAALWIJK TELEF. 109
was onjuist. Dit was voorgewend, om
in aanraking te komen met een kapi
taalkrachtig persoon.
Via den Bussumschen koopman is v.
A. naar Rotterdam gelokt. De Busum-
mer werd in het café te Rotterdam ach
tergelaten, waarna S., D. en van A. sa
men naar de woning van eerstgenoem
de gingen.
Hier heeft men van A. onverhoeds
met een smidshamer op het hoofd ge
slagen. Het onderzoek wees uit, dat
deze hamer eenige dagen voor den
moord is gekocht. De hamer is na den
moord weggeworpen maar is nog door
de politie opgespoord. Toen van A.
dood was, is het lijk beroofd van het
geld en van voorwerpen van waarde.
Het geld werd behouden, de op het lijk
gevonden goederen werden echter ver
nietigd om ontdekking te voorkomen.
Ten slotte werd het lijk van v. A.
verstopt.
Op Woensdag 13 November 1940
kwamen S. en D. weer bijeen en heb
ben zij afgesproken, hoe zij bij een
eventueele ontdekking van den moord
zouden handelen. Hierbij werd over
eengekomen, dat S. bij ontdekking alle
schuld op zich zou nemen en zou voor
geven, dat van A. tijdens een twist
was gedood. Vast kwam te staan, dat
S. en D. met groote geraffineerdheid
hun plannen hebben gemaakt en uitge
voerd. Zoo hebben beiden hun costuum
na den moord laten stoomen om even
tueele bloedsporen weg te krijgen. D.
nam zelfs de voorzorg dit costuum
daarna nog te verbergen, maar het is
de politie gelukt dat costuum in beslag
te nemen.
TE WATER GEREDEN EN
VERDRONKEN.
De 35-jarige arbeider Haye Bosma
zou gisteren uit de garage uit de Kadel-
sterweg te Sint Jacobieparochie, een
boerenwagen, welke geladen was met
60 ton aardappelen, naar buiten rijden.
De man had den wagen niet voldoende
in zijn macht, met het gevolg, dat deze
in de sloot reed, den voerman meeslee-
pend die onder den wagen terecht
kwam en verdronk. De overledene laat
een groot gezin na.
DOOR EEN DRAAIENDE AS
GEGREPEN.
Bij het verrichten van werkzaamhe
den is de vijftigjarige heer Geurts in
zijn meubelfabriek aan den Steenweg
te Sittart door de as van een groote
zaagmachine gegrepen. Hij werd in het
rond geslingerd en dood opgenomen.
Hij laat een vrouw met drie kinde
ren achter.
BEKNELD GERAAKT
EN GEDOOD.
Bij het plaatsen van een overspan
ning van een nieuwe brug over de
Ringvaart te Broek op Langendijk, is
de montagemeester van de Hollandsche
constructie mij. te Rotterdam, D. B.,
wonende te Rotterdam, tengevolge van
het breken van een tros zoodanig be
kneld geraakt, dat hij aan de gevolgen
is overleden.
KAMER VAN KOOPHANDEL
EN FABRIEKEN
VOOR DE LANGSTRAAT.
Wijziging:
Fa. W. van Nieuwstadt Zonen,
Hoofdstraat 233, Kaatsheuvel, schoen
fabriek. Omgezet in vennootschap on
der firma (B.P.). Venn.: M. J. en W.
P. J. van Nieuwstadt. (H.V.).
WIM VAN DER PLAS.
De Udenhoutsche kunstschilder Wim
van der Plas, exposeert tot en met 20
April a.s. in de openbare leeszaal te
's-Bosch.
Het werk van dezen schilder is zeker
bezienswaardig en de bladen geven tal
van goede recensies. De tentoonstelling
is nog geopend tot op 20 dezer, op Zon
dagen van 2'5 uur en op werkdagen
van 10—123^ en 2-—6 uur.
R. W. B.
ZaltbommelIl.W.B.
Nadat bovenstaande ontmoeting reeds
enkele malen wegens terreinafkeuring
niet kon doorgaan, staat deze wedstrijd
a.s. Maandag (2en Paaschdag) wederom
op 't program. Hoewel wij reeds enkele
malen het groote belang van deze ontmoe
ting hebben gememoreerd, willen wij
toch niet nalaten nogmaals hier op te
wijzen. Niet alleen voor RWB zelf slaat
er veel op 'l spel, maar ook de andere
leiders RKC en SET zien rijkhalzend uit
naar den uitslag van deze ontmoeting,
want verliest RWB dan zijn zij direct
weer in de running. RWB dat door de
nederlaag van SET van j.l. Zondag twee
verliespunten minder heeft en dus onte
genzeggelijk de beste kansen heeft, moet
haar nog te spelen wedstrijden alle win
nen om beslag op den titel te leggen. Of
dit zal gebeuren is een vraag die wij aan
de RWB'ers zelf overlaten, want zij kun
nen daar het beste anwoord op geven.
Aller aandacht gaat uit naar den ko
menden strijd, di.e ook al is Z.-B. de laat
ste wedstrijden in goeden vorm, gewon
nen kan worden. Men moet er echter re
kening mee houden, dat er van allen van
't begin tot 't einde alle energie gevraagd
zal worden, en men geen moment mag
verslappen. Laten wij daarom hopen dat
zij allen van het belang van deze ontmoe
ting voldoende overtuigd zijn, en met den.
vasten wil om te winnen deze ontmoeting
zullen aanbinden. RWB'ers Good-Luck.
Het derde elftal gaat bij WSC 3 op be
zoek. een ontmoeting welke met een beet-,
je goeden wil wel gewonnen kan worden.
Ten slotle deelen wij mede dat de reis
naar Z.-B. per trein gemaakt zal worden,
terwijl de supporters om half twaalf ver
trekken vanaf het clublokaal met de fiets.
Zilveren jubileum veldwachter.
Op 16 April a.s. hoopt de heer J. dc
Moor, veldwachter dezer gemeente,
den dag te herdenken, waarop hij voor
25 jaren in politiedienst trad.
De jubilaris begon zijn loopbaan
als politieman te Tilburg, werd ver
volgens overgeplaatst naar Dongen en
Waspik, waarna hij in Aug. 1938 be
noemd werd tot gemeente-veldwachter
in Ileusden.
DUMPIE EN DE SCHOEN
Dat was me wat! Precies twee we
ken geleden is 't gebeurd. Op een dag
dat 't pijpestelen regende. Ze zaten
allemaal al aan 't ontbijt, moeder, Bert
en Ans, maar vader, die anders altijd
de eerste was, bleef die dag 't langst
hoven. Ze wachtten even en wachtten
nog eens even en toen riep moeder on
der aan de trap: „Vader, kom je nu?
't Is al kwart over achten en de kin
deren moeten zo naar school„Be
gin maar vast", antwoordde vader.
Dat was een raar gevalDat deed va
der nooit! Maar ze zouden 't straks
wel horen, waarom hij zo lang boven
was gebleven. Ze kregen 't ook te ho
ren enwat moesten ze lachen!
Alleen vader lachte niet mee. „Hoe is
dat nu mogelijk! Gisteravond heb ik
als alle avonden m'n schoenen boven
uitgetrokken en m'n pantoffels aange
daan. En nu kan ik zoeken waar ik
wil, één schoen staat op z'n vaste
plaatsje, maar de andere
„Misschien is hij onder de kast ge
schoven", veronderstelde moeder.
„Hoe kan dat nu", antwoordde vader,
maar Bert rende naar boven om toch
eens te kijken. Neen hoor! Onder de
kast was geen schoen. En daar stond
me nu vader op één schoen en één
pantoffel en 't was al vijf minuten
over half negen! Bert en Ans hadden
allang weg moeten zijn en vader had
nog maar tien minuten om te zoeken!
Allemaal trokken ze naar boven en
Dumpie, de hond, trok mee. Met z'n
allen zochten ze op de onmogelijkste
plaatsen. Dumpie zocht 't hardst van
allemaalMaar de schoen was weg en
blééf weg. „Vader, nu moet U op pan
toffels naar kantoor!" plaagde Bert
en Ans riep: „Zullen we gauw naai
't distributiekantoor gaan en een
schoenenbon voor U vragen?" Want...
vader had op 't ogenblik geen andere
schoenen en Bert plaagde verder: „Va
der, maar U moet aantonen, dat U
geen andere hebtDus moet U zélf
gaan! Op één schoen of op Uw slof
fen „Of op blote voeten", vulde Ans
nog even aan! En al was 't dan ook
nog zo vervelend, ze moesten toch la
chen, vader ook! En Dumpie sprong
uitgelaten rond. Die hield van vrolijk
heid Hij blafte er luidkeels bij
Daar sloeg de klok negen uur! Toen
hij uitgeslagen was, stonden ze alle
maal stil van schrik, alleen Dumpie
trok zich van de klok-schrik van ne
gen weinig aan. Bert en Ans renden
de deur uit en kwamen kwart over ne
gen op school. Meneer vroeg aan Bert:
„Hoe kom je zo laat?" „Omdat m'n
vader op z'n sokken naar kantoor
moest", zei Bert. De klas gierde 't uit,
maar meneer keek kwaad. „Wat be
doel je daarmee"? vroeg hij een beet
je ijzig en toen vertelde Bert 't hele
verhaal. In de klas ging zowat een
hoera'tje op en meneers mondhoeken
trilden verdacht. „Ga maar gauw zit
ten", zei hij kort, maar om twaalf uur
mocht Bert gewoon met de anderen
naar huis.
Ook Ans moest vertellen hoe 't
kwam dat ze zo laat de klas binnen
kwam en die zei: „Omdat m'n vader
niet meer kon werken." De juffrouw
schrok ervan en vroeg: „Hoe komt
dat dan, kind?" „Omdat we eerst een
schoenenbon moeten hebben en als
vader dan nieuwe schoenen heeft, kan
hij weer naar kantoor. Want ziet U,
vader had er vanmorgen maar één, de
andere was weg en we kunnen hem
nergens vinden en vader kamtoch niet
zonder schoenen naar zijn werk!" De
juffrouw vond ook dat dat niet ging
en de hele klas zat te bedenken wat
er nu moest worden gedaan.
Om twaalf uur zei de juffrouw:
„Ik hoop dat 't gauw in orde komt met
die schoenen van je vader, want an
ders moet ik zoveel slechte cijfers ge
ven, omdat je vader z'n schoenen vóór
je sommen gaan, Ans!"
Van moeder wilden Bert en Ans da
delijk weten, hoe vader nu wel naar
kantoor was gegaan. „Op z'n pantof
fels?" „Weineen", zei moeder. „Vader
heeftz'n turnschoenen aange
daan!" Ze renden om de tafel van
pret, Ans en Bert en Dumpie rende
meeMaar opeens liep hij weg en even
later kwam hij de trap afmet de
verloren schoen„Die Dumpie", zei
den ze clle drie tegelijk en moeder zei
nog: „Zo iets heeft hij nog nooit ge
daan!" en ze nam Dumpie de schoen
gauw af. Op school vertelden Bert en
Ans 's middags het Dumpie-nieuwtje
en om vier uur vlogen ze naar huis,
en pakten de schoen keurig in. Zo leg
den ze hem op vaders plaats aan tafel
en ze deden er een briefje bij: „Voor
U. Met hartelijke groeten van Uw huis
genootDumpie!"
Om zes uur kwam vader thuis met
drijfnatte turn-schoenen, maar tóch
met een vrolijk gezicht. En toen hij 't
pakje en 't briefje had gevonden, tóen
kreeg Dumpie... géén slaag, maar een
paar vriendelijke klopjes op z'n ruige
rug. Want zó was vader, die kon van
alles verdragen, als je maar nooit iets
echt lélijks deed. En Dumpie, die wil
de alleen maar een pretje. Nou, dat
pretje heeft hij gehad!
WAT GIJ NIET WILT DAT U
GESCHIEDT
DOE DAT OOK AAN DIEREN NIET.
Een man stond voor de apenkooi
zijn boterhammen te eten. „Ach, geeft
U mij een stukje brood om aan de gro
te orang-oetan te geven!" vroeg een
jongen, die naast den man stond. Hij
had zijn handen in zijn zakken en
leunde met zijn hoofd tegen de tralies
van het ijzeren hek, waarachter de
grote en kleine apen de potsierlijkste
sprongen maakten.
„Wat zei je?" vroeg de inan. „Ik
heb je niet verstaan". En stak het
laatste stukje brood in zijn mond. „Ja,
nu is 't te laat. U hebt zeker geen
brood meer? Ik had zo graag een stuk
je aan die grote aap daar gegeven."
De jongen keek teleurgsteid. „Ach
wat", zei de man, „apen eten geen
brood en ze krijgen hier meer dan ge
noeg. Maar wij kunnen dit papier
hij frommelde zijn boterhammenpa-
pier tot een prop ineen wel naar 'm
toegooien! Misschien lust hij dajt wel."
Voor de jongen iets kon zeggen, had
de man de prop papier al naar binnen
gegooid. Twee, drie hongerige apen
vlogen er op af. De mensen lachten. In
,/le kooi ontstond een vechtpartij, ze
wilden alemaal de prop hebben. Na
tuurlijk dachten de dieren, dat 't iets
eetbaarsw as. Ten slotte behaalde de
grootste aap dc overwinning en hield
de prop stevig in zijn harige handen.
Z'n gele tanden beten er in en toen
merkte hijde mensen hadden hem
bedrogen! De man lachte daverend
o$!V z'n geslaagde streek, maar de
jongqn was stil en zei niets. Een paar
minuten later speelden de apen al
weer vrolijk verder, maar de bedroge
ne naderde ongemerkt het hek en daar
de man, die hem zoeven geplaagd had,
nog steeds vlak voor het hek stond,
had de orang-oetan maar even z'n
hand uit te steken en... hij had de
hoed van den man te pakken
De mensen lachten nog harder dan
toen de aap er inliep, maar de man
werd woedend en schreeuwde tegen
den aap, dat hij hem z'n hoed moest
teruggeven. Die dacht er echter niet
aanHij sprong jolig in z'n boom en
klauterde zo hoog hij kon. Dan liet hij
de hoed op de vuile grond van het hok
vallen en je kon zien, dat hij er ple
zier in had, dat de andere apen er op
aanvielen. De man ging op hoge be
nen naar den oppasser en beklaagde
zich bij hem over de handelwijze van
de aap. „Ach", zei de oppasser, terwijl
hij 't hek opende om de hoed te halen,
„als ik mij niet vergis, hebt U daar
net 't beest geplaagd. Wat gij niet
wilt, dat U geschiedtMet deze
woorden gaf hij den man z'n hoed te
rug en ging weer aan z'n werk. De
man verdween zonder een woord te
zeggen en de jongen had schik!
Foio Atelier
schuurman
maken en houden U kalm. Buisje 75ct
AliU
door HANNIE FRANKEN.
