1/ EN OMGEVING MKEfiTJÊS HumoJi. KAATSHEUVEL. BRITSCHE LUCHTAANVALLEN. In den loop van den vorigen avond en den afgeloopen nacht heeft een vrij groot aantal Engelsche vliegtuigen ge tracht ons land binnen te vliegen. Brisant- en brandbom men werden op verschillende plaatsen neergeworpen. Hoewel de meeste op de gewone wijze in het vrije veld terechtkwamen en geen noemenswaardige schade aan richtten, zijn toch op verschillende plaatsen meer of minder groote scha den teweeggebracht en werden slacht offers gemaakt. De totaalbalans geeft dit beeld: acht huizen vernield, ongeveer twee dozijn huizen min of meer zwaar be schadigd, elf dooden, veertien zwaai en tien licht gewonden. KUNSTENAARS-GILDEN. Particuliere acties gewraakt. Het departement van Volksvoor lichting en Kunsten deelt ons mede: Vele vragen bereiken ons van kunste naars, die in verwarring gebracht zijn door mededeelingen, verspreid door enkele kunstenaarsvereenigingen, in zake verplichte concentraties, vak- groepeeringen en aanmeldingsplicht. Met nadruk wijzen wij er op, dat bedoelde actie eiken grond mist. Geen enkele vereeniging heeft het recht te beweren of mag den indruk wekken, dat zij een monopolie voor gildevor- ming of beroepserkenning zal verkrij gen. Alle desbetreffende maatregelen zijn uitsluitend aan den secretaris-gene raal van het departement van Volks voorlichting en Kunsten voorbehou den. Binnenkort zullen hierover mede deelingen volgen. PROF Dr. SLOTEMAKER DE BRUïNE OVERLEDEN. Oud-hoogleeraar en ex-minister. In den ouderdom van 72 jaar is Donderdagochtend te Wassenaar overleden prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruïfne. Jan Rudolph Slotemaker de Bruine werd 6 Mei 1869 te Sliedrecht gebo ren. Na het gymnasium te Haarlem te hebben bezocht, studeerde hij theolo gie aan de universiteit te Utrecht, waar hij in 1894 promoveerde. Daar na was hij achtereenvolgens predikant Van de Ned. Herv. Kerk te Hauter- wijk, Beilen, Middelburg, Nijmegen en Utrecht. In 1916 legde hij het predikambt neer, in verband met zijn benoeming tot hoogleeraar in de god geleerdheid aan de Utrechtsche uni versiteit, welk hoogleeraarschap hij bleef vervullen tot Maart 1926, toen hij in het ministerieDe Geer met de portefeuille van het toenmalige depar tement van Arbeid, Handel en Nijver heid heiast werd. Prof. Slotemaker de Bruine heeft gedurende zijn politieke loopbaan met groote welsprekendheid de Christe- lijk-Historische beginselen, zoowel in als buiten het parlement verdedigd. Hij gevoelde zich in het bijzonder tot de studie van hel sociale vraagstuk aangetrokken en nam een werkzaam aandeel in de drankbestrijding. Als opvolger van mr. J. Schokking werd hij benoemd tot voorzitter van het hoofdbestuur der Chr. Hist. Unie. Geruimen tijd was de heer Slotema ker de Brui)ie lid van den Hoogcn Raad van Arbeid en hoofdredacteur van „De Nederlander". Onder zijn bewind als minister is de nieuwe ziektewet tot stand geko men, terwijl van zijn werkzaamheid als minister voorts nog genoemd kun nen worden de herziening van de wet op de besmettelijke ziekten, de rege ling voor de tandtechnici en de invoe ring van de arbeidswet voor de ver pleegsters. Verder heeft de heer Slote maker, zoowel als kamerlid en als mi nister een zeer belangrijk aandeel ge had in de totstandkoming van de nieu we drankwet en van de winkelslui tingswet. In 1933 werd prof. Slotemaker mi nister van Sociale Zaken in hel twee de kabinet Colijn en in 1935 werd hij bovendien minister van O. K. en We tenschappen ad interuin, na het aftre den van mr. H. P. Marchant. Ook in het derde en vierde ministerie-Colijn beheerde hij laatstgenoemd departe ment en bracht toen ecnige wijzigin gen in de spelling-Marchant. In het vijfde ministerie-Colijn, dat 25 Juli 1939 werd samengesteld, kwam prof. Slotemaker niet terug. De overledene was ridder in de or de van den Nederlandschen Leeuw, groot-officier in de Oranje-Nassau- orde en grootkruis in de orde van de Kroon van Italië. E. H. B. O. Onder de actieve leiding van den docent Dr. Vercauteren zullen Vrijdag wederom de herhalingsoefeningen aan- vangen voor de dames-leden van de E.H.B.O.-vereeniging St. Damiaan. Vaste aanstelling. De heer H. v. d. Ven, sinds eenige jaren hulppostbesteller, ontving heden zijn vaste aanstelling als postbode al hier. Gouden Bruiloft. Een buurtcomité gevormd door de heeren J. Maas, Voorzitter, M. Ver haren, secretaris, H. v. Heesch, pen ningmeester en de heeren H. Kleijsen en P. de Graaf, commissarissen, heeft met enthousiaste medewerking van de buurtbewoners een programma saam- gesteld, waaruit de sympathie van de omgeving spreekt voor de oudjes: Jan Moreval en Cath. Huisveld, die op 12 Mei a.s. hun gouden huwelijksfeest vieren. Mei-concert Bel Canto. Op Zondag 4 Mei presenteert de Zangvereeniging Bel Canto in de zaal van den heer Jan v. Dun een Mei-con cert. De Vereeniging treedt op met Mannen-, Dames- en Gemengd koor, met werken van Oilman, Ullrich, Grieg, Kools, Cath. v. Rennes, Roeske en Ivanovici. Medewerking wordt ver leend door de Gem. Tooneelvereeni- ging D.E.V. uit Dongen, die uitkomt met het succeswerk van Charl. Kramer en Jan Everwijn: Het Huis zonder Zon, welk spel in Dongen vier Zondagen achtereen een uitverkochte zaal trok. LOON-OP-ZAND. R.K. E.H.B.O. „St. Raphaël". Dezer dagen hield bovengenoemde vereeniging hare eerste jaarvergade ring in de zaal bij de Wed. G. Wijt- vliet. Te ruim half acht opende de voorzitter de heer G. Nijkamp de ver gadering en heette de aanwezigen wel kom, in 't bijzonder de Zeereerw. heer Pastoor en Adviseur der vereeniging. De secretaresse, mej. Nijkamp, bracht een goed verzorgd jaarverslag uit, ter wijl het verslag van den penningmees ter getuigde van een zuinig beheer; de kas sloot met een klein voordeelig sal do. De voorzitter bracht een woord van dank aan de beide functionarissen voor hun accuraat beheer en het keurig jaar verslag, waarna hij ook dank bracht aan dokter Smals voor zijn correcte lei ding aan de 24 cursisten, die allen ge slaagd zijn. Door den docent werden de diplo ma s en insignes aan de geslaagden uitgereikt, waarbij een felicitatie niet ontbrak. Een fraai boekwerk werd door de cursisten aan Dr. Smals aangeboden. Dr. Smals bracht dank aan de cursisten voor dit geschenk. Daarna volgde bestuursverkiezing; aftredend waren G. Nijkamp, voorzit ter, deze stelde zich niet meer herkies baar, en J. v. d. Velden. Na stemming De menschen zijn tegenwoordig maar al te graag geneigd, de wereld met hun zwart-galligste gezicht te bekijken. Nu weet ik wel, dat er dikwijls redenen zijn, om een pruillip te trekken, maar zijn daarmede de omstandigheden te veranderen, die tot die pruillip aanlei ding gaven? In 99 van de 100 gevallen niet. Zwart-kijkerij dient tot niets en wel om de dood-eenvoudige reden, dat dit geen ander resultaat met zich brengt, dan dat men ook het leven van zijn medemenschen verzuurt. Dit is na tuurlijk nooit goed te praten. Er mag dan veel sombers in ons hui dige leven zijn, er is toch ook nog vol doende humor te beleven. Humor, men hoeft er nooit ver naar te zoeken, als men ze maar vinden wil. De humor houdt ons leven op peil, zij verzacht de nooden en kan een lach doen- op klinken op ieder oogenblik van den dag. Humor doet weldadig aan en een humoristisch mensch is overal 'n graag geziene gast. Daar komt nog bij, dat humor geen voorrecht is, voor een bepaalde klasse. Zij kan overal opleven, way men ook komt. Men vindt haar op het platte land, zoowel als in de steden, bij de armen zoowel als bij de rijken, bij den arbeider en bij den fabrikant, kortom overal. Het ligt er maar aan, of men de vroolijke zijde van iets zien wil. Neem nu eens een heel eenvoudig geval: de aadappel-distributie. U zult misschien zeggen, wat is daar nu voor humor aan. Zoo op het oog niet. Maar wanneer men zijn buurman 's avonds heel stiekum de deur uit ziet gaan met een leege zak onder den arm en hij komt een half uur later met een half mud aardappels, listig loerend weerom, dan verzeker ik U, dat daar humor in zit. Of doet het soms niet vroolijk aan, dat die goede man voor al zijn buren verborgen wil houden, dat hij wèl aan aardappelen kan komen en een ander niet, terwijl die anderen al lang een kuiltje vol in voorraad hadden? Het ligt er maar precies aan, hoe-men de zaken bekijkt. Als allen eens begon nen, met het zoeken, naar de humor van een nieuwe maatregel, die hen op het dak wordt geschoven, dan;heeft men van zelf de narigheid ervan al ver geten. Daargelaten, dan nog het feit, dat er misschien heel geen humor in het geval zou zitten. Maar dit feit zou dan op zich al hu moristisch genoeg zijn. bleken gekozen te zijn C. Mechielsen en J. v. d. Velden, eerstgenoemde als voorzitter. DOE ALS HIJ! Ik begin Mijn vriend Jaap heeft met Kerst mis een fonkelnieuwe harmonica ge kregen. Ik kan je wel vertellen dat zijn vader, toen hij Jaap's verlanglijstje te zien kreeg en daar een harmonica op zag staan, eerst bedenkelijk z'n hoofd heeft geschud. Het stond daar zo gewoontjes: „Ik zou met Kerstmis graag een harmoni ca hebben", maar zijn vader dacht: „Als er een harmonica in huis komt, is 't met onze rust gedaan. Dan hoor je op alle uren van de dag de meest onmogelijke geluiden en je zult zien, dan gaat 't mis met Jaap z'n school werk". Maaronder de Kerstboom stond er voor Jaap dan tóch een harmonica. En vader wachtte in spanning af. Nu trof het, dat er in Jaap's klas een jongen zat die een hele haas was op de harmonica en die jongen had er schik in Jaap op streek te brengen. Het vlotte werkelijk goed. Alleen het notenlezen, dat bezorgde Jaap heel wat hoofdbrekens, want... als de muziek leraar in de klas kwam, zette Jaap z'n... slechtste beentje voor. Dat no ten leren had hij altijd overbodig ge vonden. Maar nuDe muziekleraar kreeg eindelijk ook Jaap's beste been tje eens te zien! Na ruim veertien dagen kon Jaap al een paar eenvoudige wijsjes spelen. Eenstemmig en met maar een heel en kel bastoontje. Nog een week later kwam hij thuis en vroeg of ze die avond naar hem wilden luisteren. Ie dereen was erg nieuwsgierig, want ze hadden Jaap nog nooit horen oefenen en van de „lessen" hadden ze niet al te hoge verwachtingen, eerlijk gezegd. Maar zijn vader ging er toch op z'11 ge mak voor zitten en z'n moeder ook, al vertrouwde die het zaakje nog lang niet. En z'n zusjes grinnikten en dach ten er 't hare van! Nog geen maand „les" en danha, ha! Jaap zei niets. Hij ging zonder veel drukte op een bankje zitten, hing zich de harmonica om en begon hem uit te trekken om de nodige lucht in het in strument te pompen. Dan begon hij te spelen. Jolig huppelden de tonen dooi de kamer, even jolig huppelden Jaap's vingers over de ronde knoppen. Die vingers huppelden wel niet zo gemak kelijk als de tonen, ze hopsten soms wel eens wat zwaar, maar de wijsjes bleven licht en springerig en niet één toon danste uil de maat. Jaap's vader had er echt plezier in en vergat er zelfs z'n sigaar door en dat wil heel wat zeggen. En ook z'n moeder zat aandachtig te luisteren en haar naaiwerk raakte ze niet aan. En z'n zusjes zaten met grote ogen en daarin zag je duidelijk bewondering. Toen Jaap uitgespeeld was volgde er een gezellig feestje, zo tevreden waren zijn ouders over z'n spel. En vooral ook omdat Jaap z'n huiswerk niet had verwaarloosd door de harmonica. En z'n moeder zei': „Zeg Jaap, zullen wc eens in de week een harmonica-avond houden? Jij zorgt voor muziek en ik voor wat lekkers. Wat denken jullie er van?" Ze dachten allemaal 't zelfde: „Fijn!" Na een paar weken kwam ook Jaap's „leraar" op de harmonica-avond*Toen speelden ze samen en was 't werkelijk méér dan jolig, 't was een heel klein beetje mooi. Nog weer een paar weken later werden er gasten genodigd en kwamen er nog twee klasgenoten van Jaap. Die speelden allebei viool. Dat werd de mooiste avond en de aller mooiste volgde kort daarop. Jaap en z'n „leraar* en de twee vio listen hadden weer erg hun best ge daan. De gasten zeiden, dat ze werke lijk genoten hadden van 't spel. Toen kwam Jaap naar voren en zei: „Wij wilden u vragen of u over veertien da gen in ons gymnastieklokaal zoudt willen komen. Wij geven dan een con cert. Toegangsbewijzen kunt u krijgen vanaf één dubbeltje, maar dat is het minste. We hebben er liever twee, want de opbrengst van ons concert willen we gebruiken om een arme jon gen aan een harmonica te helpen. Komt u allemaal en brengt u zoveel mogelijk kennissen mee? Toen waren Jaap's vader en moeder eerst recht trots op hun jongen en vooral... op zijn goed hart! SADRI, HET UUR IS GEKOMEN. „De dag is verstreken, het uur is ge komenO Sadri, verkwik mijn ver moeide oren met een stroom van een voudige woorden, waarachter gouden wijsheid glanst. O Sadri, laat klinken Uw stem!" „Mijn vriend, welk een genot Uw vermoeide oren te mogen verkwikken met mijn woordengerucht. M'n vriend, vlei U neder tussen de kussens op deze divan of hurk met mij neer op het tapijt voor gindse wonderschone gor dijnen. Vlei U neer, mijn vriend en luister Een meubelmaker hield zich onledig met het zagen van een blok hout en zijn gedachten toefden reeds bij de rustbank, waarin hij Het blok hout zou weten te veranderen. Zo verlangend was hij z'n doel te bereiken, dat hij een wig stak in het hout om het werk de zaag te verlichten en te versnellen. Na enige tijd dreef hij een andere wig ni het hout en verwijderde de eerste. De zaag gleed met spoed door het blok. De bewegingen van den meubelmaker waren met aandacht gevolgd door een aap en toen de meubelmaker zich ver wijderde omdat andere arbeid hem riep, klom deze snel uit de boom en begon eveneens te zagen. De aap had nauwkerig de handelingen van den meubelmaker gade geslagen en gezien hoe deze een wig in het hout had ge dreven en er die wig later weer had uitgenomen. De aap deed als de meu belmaker. Hij trok de wig uit 't hout, maar dacht er niet aan er een andere voor in de plaats te schuiven, zoals de meubelmaker dit had gedaan. De spleet, die de zaag in het hout had ge kerfd, sloot zich dan ook onmiddellijk, maar eerst greep zij nog de lange pels haren van de aap en nam hem gevan gen. De aap schreeuwde van pijn, maar het Verstand verweet hem: „Als ieder schepsel zich houdt aan de taak, die voor hem bestemd is, gaat alles goed. Jouw taak is vruchten plukken. Waar om grijp je dan naar de zaag? Jij be hoort de boomtakken met je handen te omklemmen, waarom omklemden ze dan iets anders? Wie zich zo ge draagt kan niet anders dan onheil ver wachten". Zo sprak het Verstand tot de aap, die bleef schreeuwen tot de meubel maker terugkeerde. Deze bevrijdde de onverstandige aap uit het houtblojk en gaf hem een duchtig pak slaag. De aap keerde terug naar zijn bossen en- ge hoorzaamde sindsdien aan de wetten van het Verstand. „Mijn vriend, is het mij gelukt U een kleine verpozing te schenken?" „Sadri, het uur van verpozing was goed door Uw woorden. Sadri, ik zeg U dank". RAADSELS. 1. Wat staat in ieder huis Steeds boven het fornuis? 2. Welke dief, is heel lief? 3. Wat blijft een Moriaan, Als wij hem wassen gaan? 4. Welke boog had Willem Tell a Niet? En welke had hij wel? 5. Denk nu eens na en zeg me ras: Wat er heeft een ziel van glas. Neem direct 'n "AKKERTJE", want "AKKERTJES" zijn dan van groote waarde. Ze be strijden koorts en infectie. "AKKERTJES" verdrijven de ziektekiemen, door nun af leidende werking. Bovendien bevordereh "AKKERTJES" het transpireeren, onmisbaar bij het doeltreffend bestrijden |Van kou, koorts en griep. "AKKERTJES" stillen direct alle pijnen en maken dat U zich prettig gaat gevoelen. tegen hoofdpijn, pijnen, /#nare dagen" T)oos: 13 stuks - 12 stuivers: 2 stuks - 2 stuivers. Foto E. v. h. Z.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1941 | | pagina 2