ONTHULLING GEDENKSTEEN.
KORTE BERICHTEN.
PLECHTIGE REQUIEM-MIS.
HET KRUIS DAT MOED EN VER
TROUWEN GAF.
Houders van kasvoorraden wordt
vanwege het Ministerie van Finan-
tiën den raad gegeven, hun niet
strikt noodige geldmiddelen zoo
spoedig mogelijk te storten op bank-
of giro-rekeningen.
Niet alleen zal dit een vlot verloop
van de komende geldsaneering be
vorderen, doch bovendien zal zulks
in het eigen belang der storters blij
ken te zijn.
Nog deze week zal een Neder-
landschEngelsche mdVietaire over
eenkomst gesloten worden.
De finantieele kringen, die deze
onderhandelingen gaande houden,
zijn optimistisch ten aanzien van de
koers van de gulden.
Naar de Tijd verneemt zullen
de doodvonnissen' welke het Bij
zonder Gerechtshof uitspreekt, door
middel van den kogel worden vol
trokken. Hoelang de termijn tusschen
vonnis en tenuitvoerlegging zal zijn
is moeilijk te bepalen, ook al omdat
ambtshalve een gratieverzoek zal
worden ingediend bij de Kroon.
De Amerikanen zullen 6500
legerautos afstaan aan Nederland en
Frankrijk. Nederland ^al er 3000
krijgen. Het zijn 2.5 tons wagens;
de eersten zijn reeds onderweg.
Twee Engelsche' torpedoboot-
jagers zijn door de Kon. Ned. Marine
overgenomen. Zij zijn herdoopt in
Piet Hein en Kortenaar en zullen
spoedig naar Indië vertrekken.
Hitiers salaris bedroeg, volgens
Reuter, in 1941 „maar" 26 millioen
R. M.
Te Amsterdam, Den Haag en
Rotterdam stierven tijdens den afge-
loopen winter van honger resp.
5750, 2200 .en 5000 personen. Van
1 Januari tot half Juli 1945 stierven
in de drie groote steden 9070 vrou
wen (in 1944 5162) en 15081 man
nen (in 19445413.) De meeste
slachtoffers vielen onder de mannen
boven de 65 jaar. nl. 7506 tegen 2374
in dezelfde periode] van 1944. Er
stierven toen 5330 vrouwen boven
de 65.
Nederlandsche beroeps- en
reserve-officieren zullen opgenomen
worden in het geallieerde militaire
bestuursapparaat voor Duitschland.
Het eerste contigent zal op 9 Sept.
naar Engeland vertrekken om daar
op zijn taak voorbereid te worden.
In den Kabinetsraad van deze
week is besloten een commissie in
het leven te roepen ter bestudeering
van het vraagstuk eener gedwongen
emigratie voor NSB-ers e.d.
Jhr, Tjarda van Starkenborgh
Stachouwer is 6 September in ons
land teruggekeerd. Lt. generaal Ter
poorten wordt eveneens spoedig
terug verwacht.
De communisten hebben aan
de socialisten voorgesteld een blij
vende samenwerking tot stand te
brengen in de actie voor de taken,
waarvoor ons volk gesteld is.
Benzine zal in September slechts
voor de meest urgente deelen be
schikbaar zijn wegens 't uitblijven
van nieuwe voorraden.
Zooals langs vele wegen in
Noord-Brabant en Limburg
stond aan een weg in het Lim-
burgsche gehucht America (ge
meente Horst) een kruis, juist
tegenover de boerderij van J. G.
Poels, „de zwarte plek". Dat
kruis gaf den eigenaar en
diens zoon, C. A. Poels, zoo
mede tal van anderen, die zich
bij hen aansloten, moed en ver
trouwen bij het vele ondeT-
grondsche werk, dat zij gedu
rende de Duitsche bezetting
hebben verricht. Vader en zoon
begonnen met hun verzet tegen
de° Duitschers al -dadelijk na
den verradelijken overval in
Mei 1940. Want nauwelijks had
de Duitsche Weermacht het ge
hucht bezet, of zij verdonkere
maanden een aantal Hollandsche
militairen. Weldra werd de
zwarte plek een oord van on
derduikers. Schuilkelders wer
den gemaakt, die werden voor
zien van electrisch licht en van
radiotoestellen, daar werden de
onderduikers ondergebracht.
Maar deze onderduikers brach
ten de dagen en nachten niet
door in ledigheid. Zij hielpen
mede nieuwe schuilkelders te
maken. Zij organiseerden onder
leiding van den jongen Poels
overvallen, zij formeerden zich
tot een knokploeg, die weldra
ook pilotenploeg werd, want
toen in 1941 een Engelsche pi
loot met een parachute in de
buurt van de boerderij was ge
daald, werd hij in een schuil
kelder ondergebracht. Weldra
volgden er meer piloten, dank
zij het feit, dat de organisatie
zich vertakte tot in Hoensbroelc,
Neeritter en Dorreplein toe,
kleine plaatsjes, in welker om
geving regelmatig Engelsche en'
Amerikaansche vliegtuigen wer
den neergeschoten en waarbij
telkens vele piloten zich wisten
te redden met behulp van de
parachute. Leden van de or
ganisatie brachten deze piloten
naar de boerderij waar zij van
burgerkleeding werden voorzien
valsche persoonsbewijzen en an
dere papieren kregen, werden
gevoed, dank zij moeder Poels
en waar zij werden voorbereid
voor hun terugkeer naar Enge
land De organisatie had nauwe
contacten met de Belgische wit
te brigade en loopend, per fiets,
in boerenkarren of in auto's
werden die piloten in groepjes
over de Belgische grens ge
smokkeld en van Belgie uit ver
dér naar Engeland gebracht. Het
gebeurde wel, dat piloten vier
tot zes weken moesten wachten
in de schuilkelders, voor zij
konden worden weggebracht.
Zij hielpen dan den schuilkelder
verfraaien en beter inrichten.
In totaal heeft de organisatie
Poels gedurende de Duitsche
bezetting meer dan 300 Engel
sche en Amerikaansche piloten
onderdak verleend en naar En
geland doen terugkeeren. Bo
vendien werden ruim 100 Fran-
sche krijggevangenen, die uit
Duitsche kampen waren ge
vlucht, naar Frankrijk terugge
voerd, terwijl tal van onderdui
kers, waarondeT verscheidene
joden werden schuilgehouden.
De organisatie Poels had rela
ties met de O.D., die zorgde
voor bonnen ten behoeve van
de velen, die op de boerderij
van Poels werden schuilgehou
den. Tal van razzia's werden
door de Duitschers ondernomen,
daar zij een vermoeden hadden
dat er op de boerderij van Poels
dingen gebeurden, die zij niet
mochten zien, maar ondanks in
tensief zoeken hebben zij de
schuilplaatsen niet gevonden.
Wel werden verscheidene le
den van de organisatie in den
loop van de vier jaren bezetting
gevangen genomen en gedood of
naar concentratiekampen ge
voerd. Zoo kwamen om het le
ven de eigenaar van de boer
derij J. G. Poels, pastoor H. J.
Vullinghs, die vooral in de be
ginperiode veel piloten over de
grens bracht, E. A. F? de Bruyn
in de ondergrondsche wereld
bekend als Alphons, H. Dries-
sen, pastoor J. J. Mans, G. H.
Ahout, F. Michels, M. v.d. Ein
den, N. van Oosterhout, C.
Noordermeer, V. van Heugter en
veldwachter Sarren, allen hel
den, die hun leven lieten voor
de goede zaak. Maar de ande
ren zetten het werk onvermoeid
voort onder de bezielende lei
ding van den nu 29-jarigen C.
A. Poels, die er zelfs in slaagde
benzine en olie voorraden aan
te leggen, die afhandig waren
gemaakt van de duitschers.
„En weet u, waaruit wij den
moed en het vertrouwen putten
om ons werk te doen?" vroeg
ons L. A. Poels, met wien een
A.N.P.-redacteur sprak. „Uit
het kruis", dat hier tegenover
de boerderij stond, Ja, stond,
want op een gegeven oogen-
blik hebben de Duitschers dat
kruis vernield. Dat was kort
voor het groote oogenblik waar
op zij uit ons gehucht werden
verdreven. Ruim 300 piloten,
meer dan 100 Fransche krijgs
gevangenen, tal van onderdui
kers en joden (het aantal kon
Poels niet meer opgeven. Het
waren er te veel geweest) zijn
door de organisatie gere-d, dank
zij het kruis, dat de leden moed
en vertrouwen schonk om hun
heldhaftig en gevaarlijk werk te
verrichten. Gevaarlijk ook, om
dat zii verscheidene malen tot
de ontdekking kwamen, dat col
laborateurs van de organisatie
afwisten en hun wetenschap
aan de Duitschers wilden mee-
deelen.
Dan werden er korte metten
gemaakt, Nederlandsche echte
vaderlanders vernietigden dan
de slechte, om hun moeilijk
werk te kunnen voortzetten
voor de geallieerde overwin
ning, die eens komen moest, het
moeilijke en zware werk, dat
werd verricht door eenvoudige
boeren en handarbeiders en in-
tellectueelen, door burgers en
geestelijken. Het kruis dat moed
en vertrouwen gaf, werd vlak
voor de bevrijding vernietigd.
Maar een nieuw kruis werd op
gericht op de zelfde plaats,
waar het oude had gestaan.
Schooner dan het vorige. En
Het was een sobere doch ont
roerende plechtigheid, waarmede
de onthulling van den gedenk
steen voor de gevallenen van
September 1944 gepaard ging.
Nadat in de bijna geheel gevul
de parochiekerk van St. Jan Bap
tist namens het Gemeentebestuur
een Plechtige H. Mis van Requiem
was opgedragen door Pastoor Ras
met assistentie van de eerw. hee-
ren Völker en Witlox en waarbij
het zangkoor de Missa da Re
quiem van Don Lorenzo Perozi
zong, had op de plaats van den
gruwelijken moord, achter het
Raadhuis, de indrukwekkende
herdenkingsplechtigheid plaats.
Hier verzamelden zich de vele
genoodigden en andere belang
stellenden. Wij merkten o.m. op
den kabinetssecretaris van den
Wnd. Commissaris der Koningin
den heer Kieboom als vertegen
woordiger van den Commissaris,
den Hoogeerw. heer Deken H.
Heezemans, burgemeesters en hee-
ren geestelijken uit Waalwijk en
omgeving, 't gemeentebestuur van
Waalwijk, oud-wethouder Eibers,
het geheele gemeentepersoneel, be
stuursleden van standsvereenigin-
gen en tal van andere belangstel
lenden.
De voorzitter van
Waalwijks Belang
spreekt.
Als eerste in de rij van spre
kers werd het woord gevoerd door
den heer Jud. Timmermans, voor
zitter van Waalwijks Belang, die
op de eerste plaats allen dank
brengt voor hunne aanwezigheid
hier, waardoor deze herdenking
uitgroeit tot een indrukwekkende
manifestatie. Een afzonderlijk
woord van dank richt spreker tot
den wrnd. Commissaris der Ko
ningin, die, persoonlijk door
ambtsbezigheden verhinderd, zich
heeft willen laten vertegenwoordi
gen door zijn kabinetssecretaris,
den heer Kieboom. Voorts stellen
wij het bijzonder op prijs, zegt
spr., wederom in ons midden te
zien onzen oud-pastoor, den zeer-
eerw. heer H. Heezemans, thans
pastoor-deken te Eindhoven, die
een der hoofdfiguren is gèweest in
het drama van 6 September 1944.
doordat hij zijn plicht als priester
stelde boven elk gevaar daaraan
verbonden.
Heden herdenken wij dan, dat
juist een jaar geleden bijna op het
zelfde uur, de niets ontziende be
zetter in onze gemeente een on-
menschelijke wandaad verrichtte,
dit nieuwe kruis zal wederom
aan de bewoners van „de zwarte
plek" en aan al die er aan
voorbij gaan, opnieuw moed en
vertrouwen geven voor den op
bouw van ons land. Voor de
zware taak, die de bewoners
van het' gehucht America, wacht
het gehucht, dat door de oor
logshandelingen van het vorige
najaar zoo zwaar heeft geleden.
Vanmiddag om vier uur is het
kruis met een kerkelijke plech
tigheid ingezegend en naarna
hebben vijftien Engelsche vlieg
tuigen er laag overheen gecir
keld en er kransen uitgeworpen.
Op deze wijze bracht de Royal
Airforce .hulde aan het kruis,
dat aan zoovele dappere Neder
landsche helden moed en ver
trouwen heeft gegeven in zware
tijden en tevens aan allen, die
hun leven gegeven e-n in de
waagschaal hebben gesteld voor
het mooie en vaderlandslieven
de werk, dat zij hebben ver
richt.
Na de plechtigheid hebben de
vele honderden aanwezigen hun
bezoek gebracht aan een schuur
van de boerderij, waar een ten
toonstelling was ingericht van
foto's van hen, die op het veld
van eer het leven hebben ge
laten, van andere ondergrond
sche werkers, van vele piloten,
die zijn gered, van schuilkel
ders, die aan piloten een onder
dak hebben verleend, van de
vervoermiddelen, waarmede de
piloten en krijgsgevangenen
over de Belgische grens werden
gebracht', en van tal van an
dere bijzonderheden, die betrek
king hebben op het werk door
de organisatie-Poels verricht.
Bovendien was er een ontwerp
voor een nieuwe kerk, die ge
bouwd moet worden ter eere
van de nagedachtenis van hen,
die bij het ondergrondsche werk
in hef gehucht America zijn ge
vallen en die de kerk moet ver
vangen, welke door de Duit
schers is vernield.
door zonder vorm van proces den
ersten burger van Waalwijk en
twee onschuldige jongelieden voor
een vuurpeleton te stellen tegen
dezen muur.
Spreker wil niet in gedachten
teruggrijpen en in bijzonderheden
nagaan wat de 6de September
1944 voor Waalwijk is geweest,
om de geslagen wonden van groo
te smart niet opnieuw open te
rukken; het zij voldoende, zoo
zegt hij, met grooten weemoed te
memoreeren, dat een jaar geleden
voor de Duitsche geweren vielen
Burgemeester E. C. J. Moonen en
Joop Hoffmans, terwijl zijn broer
Vincent als door een wonder den
dood ontkwam.
Het is bij deze gelegenheid en
op deze plaats, aldus vervolgt de
heer Timmermans zijn rede, dat
ik mij mag opwerpen als tolk van
de geheele Waalwijksche bevol
king door allereerst U Mev.nuw
Moonen en Uwe kinderen en II
Mevrouw Hoffmans en de Uwen
onze diep gevoelde deelneming en
medeleven te betuigen. Door dit
Jtamatisch gebeuren werd U een
man en vader, werd U een zoon
en broer ontnomen. Dit woord
van rouwbeklag gaat daarna uit
tot de verdere familieleden van Je
beide slachtoffers ^n wat burge
meester Moonen betreft tot de ge
heele gemeente die met hem haar
eersten burger verloor. De heer
Timmermans herinnert met een
kort woord aan het vele dat Bur
gemeester Moonen voor Waal
wijk tot stand bracht. Onder zijn
bestuur werd het Raadhuisplein
ontworpen, waarop dit voorname
stadhuis met bijgebouwen' een
plaats vond, hetwelk tot in lengte
van dagen een waardig centrum
van Waalwijk blijven zal en al
leen reeds daardoor de herinne
ring aan zijn bestuur zal levendig
houden.
De laatste jaren voordat hij
den pensioengerechtigden leeftijd
bereikte, zijnde de oorlogsjaren,
waren ook voor hem als burge
meester bijzonder moeilijk en
zwaar drukte hem het verant
woordelijkheidsgevoel als goed
vaderlander, door voorschriften te
moeten ontvangen van de sterke
bezettende macht, die onderdruk
te en uitbuitte, elk recht met voe
ten tredende.
Ik wil geen standpunt innemen,
zoo zegt spr., in de veel omstre
den vraag welke conclusie een
burgemeester hieruit zou kunnen
trekken, doch wel ben ik over
tuigd dat Burgemeester Moonen
onnoemlijk veel heeft bereikt en
afgewend, wat wellicht nooit in
vollen omvang bekend zal wor
den, door den voor hem zwaar-
sten weg te kiezen en zijn plaats
te blijven bezetten. Hij ging zelfs
verder, volgend hetgeen hij zijn
plicht achtte, door in functie \e
blijven na het bereiken van den
65-jarigen leeftijd in 1942. Ten
slotte schakelde hij zich zelf ge
heel uit, doordat hij op veler
verzoek, ook van richtinggeven
de zijde, zich in Mei 1944 opnieuw
bereid verklaarde te worden be
last met de tijdelijke waarneming,
nadat hij in het voorjaar 1944 zijn
.ontslag had gekregen.
Wij kunnen niet bevroeden de
hevigheid van den inwendigen
strijd, die hij toen heeft doorge
maakt, doch die eindigde in zijn
vast besluit opnieuw de zorg voor
Waalwijk op zich te nemen, trot-
seerende de vele persoonlijke ri
sico's, die hieraan noodwendig
verbonden waren en die hem eeni-
ge piaanden later voor het vuur
peleton brachten. Zijn roeping ge
trouw heeft hij op deze plaats zijrv
leven gegeven voor Waalwijk,
als ee:n man, in den waren zin des
woords.
Joop Hoffmans was nog slechts
18 jaar en werd met zijn enkele
jaren oudere broer Vincent geheel
willekeurig en geheel onschuldig
door den overweldiger gegrepen.
Stammende uit een oud Waal
wijks geslacht, hielden zijn rustige
natuur en zijn vele goede eigen
schappen de be^te beloften in voor
de toekomst. Het heeft niet mo
gen zijn. Ook van hem werd het
grootste offer, werd zijn jonge
leven gevraagd, hetwelk ook hij
bracht met een benijdenswaardige
'offervaardigheid. Door de groote
innerlijke kracht en berusting, die
zonder een bijzondere Goddelijke
hulp in dit meest dramatische
oogenblik van een menschenleven
niet denkbaar is, hebben zij hun
leven beschikbaar moeten stellen,
dat als offer mede zou bijdragen
voor het welzijn en een betere
toekomst der menschheid. Dank
baar mogen wij zijn, dat Vincent
op wonderbaarlijke wijze ge
spaard is gebleven en onze hoop
en beste wenschen gaan uit naar
hem, opdat de gezondheidstoe
stand van dezen zwaar geschokten
jongeman zich spoedig moge her
stellen.
Moge de zoo diep getroffen fa
milieleden der slachtoffers eenigen
troost putten uit het medeleven
der geheele bevolking en uit de
manifestatie die thans plaats vindt
ter nagedachtenis van deze Waal
wijksche burgers, die als helden
den dood zijn ingegaan.
Het was onmiddellijk na de be
vrijding onzer gemeente, dat de
Redactie van „De Echo van het
Zuiden" het plan opperde om
door giften een bedrag te vormen,
hetwelk later zou worden aange
wend tot stichting van een waar
dig monument ter blijvende nage
dachtenis aan hen, die wij heden
herdenken. Met groote instemming
werd dit plan algemeen ontvangen
en de omvang der spontane gif
ten zijn daarvoor het beste bewijs.
Inmiddels werd door de redactie
van „De Echo van het Zuiden"
het gevormde fonds overgedragen
aan het bestuur der Vereeniging
Waalwijks Belang, die de bestem
ming hiervan in zooverre heeft
uitgebreid, dat het te zijner tijd op
te richten monument zal zijn ge
wijd aan alle ingezetenen van
Waalwijk, die tengevolge van oor
logshandelingen den dood vonden.
Het bestuur van Waalwijks Be
lang heeft echter gemeend, in
overeenstemming met een terzelf-
dertijd geuit voornemen door de
Gemeente-ambtenaren, om deze
meest schokkende gebeurtenis in
Waalwijks geschiedenis, die zich
op 6 September 1944 voltrok, in
de herinnering ook van het nage
slacht tc doen voortleven, door b:j
gelegenheid van den eersten jaar
dag een gedenksteen te onthullen,
die zal worden ingemetseld op de
juiste plaats waar de terechtstel
ling van Burgemeester Moonen en
He gebroeders Hoffmans geschied
de.
De waarnemend burgemeester
vgn Waalwijk, Mr. van der Heij
den, heeft zijn volledige instem
ming betoond met dit voornemen,
hetwelk thans tot uitvoering is ge
komen.
Hierna werd tot de onthulling
overgegaan. Het is een natuur
steen, gehouden in dezelfde kleur
als de natuursteenen decoratie
van het stadhuis, ter grootte van
ongeveer 1.80 x 1.00 m„ met het
volgende opschrift:
„Op 6 September 1944, des na
middags kwart voor twee, wer-
„den op deze plaats onschuldig,
„zonder vorm van proces, door
„de duitschers gefusilleerd Bur
gemeester E. C. J. Moonen,
„oud 68 jaar, Vincent Hoff
mans 25 jaar en Joop Hoff
mans 18 jaar. Burgemeester
„Moonen en Joop Hoffmans
„stierven den heldendood voor
„het vaderland. Vincent Hoff
mans bleef op wonderbaarlijke
„wijze in leven."
Ik moge dan namens de veree
niging Waalwijks Belang, burge
meester van der Heijden als hoofd
der gemeente Waalwijk dezen
steen aanbieden, zoo besluit de
heer Timmermans, in de overtui
ging, dat hij dezen zal willen aan
vaarden en doen aanbrengen ter
blijvende gedachtenis aan hen die
op deze plaats hun leven hebben
gelaten.
Ik wil dan eindigen, na als hul
deblijk namens de vereeniging
Waalwijks Belang op deze plaats
een krans te hebben gelegd, met
de bede dat zij bij God reeds den
Vrede verkregen hebben, welke
zij hier niet meer mochten bele
ven.
De heer Timmermans deelt ver
volgens nog mede, dat op verlan
gen van Mevrouw Moonen en
Mevrouw Hoffmans, deze plech
tigheid zoo sober mogelijk gehou
den zal worden, waardoor men het
aantal sprekers beperkt heeft, al
hoewel men overtuigd is, dat ve
len bij deze gelegenheid graag
uiting aan hun gevoelens zouden
hebben gegeven. Hij geeft hierna
het woord aan
Burgemeester
Mr. R. van der Heijden.
Deze noemt het een zeer fijn
gevoelde gedachte, hier op deze
plaats, waar voor een jaar de bur
gemeester van Waalwijk en twee
zijner inwoners den dood voor
oogen zagen, een gedenksteen te
onthullen. Gaarne heeft het ge
meentebestuur daaraan zijn mede
werking verleend, gaarne ook zul
len wij dezen steen aanvaarden en
in hooge eere houden. Burgemees
ter van der Heijden herinnert dan
aan de droeve gebeurtenis v,
September 1944 en hoe de ou
tenis van de bevolking na
misdaad iedere beschrijving
Het zou onmogelijk zijn gn
op dat moment het afgrijzen,
ieder bezielde, onder woorde
brengen. Hier op deze plaats
len drie onschuldige inw
voor het vuurpeloton; een hu
ontkwam op wonderbaarlijke
ze aan den dood.
Hoewel de tijd, die sin^,
verstreken is, de gruwelijkheid
de misdaad niet heeft kui
wegnemen, zien wij thans dat
beuren toch in een ander
zoo zegt spreker. Thans
heerscht niet de verschrikking
dien dag; thans zien wij
thans zien wij ook iets schoi.
edels, dat sterker en grootse
dan het gruwelijke van een mi
Wij zien thans vooral de lid
de figuur in dit drama, den
voor wie tot den laatsten si
vervulling van zijn plicht
levenseisch bleef. Als een sol
wat hij het grootste gedeelfc
zijn leven was, viel burgenu
Moonen op het veld van eer.
hij tijdens zijn leven een man!
voor zijn gemeente met
toewijding en energie ge'
had, in de laatste uren van
aardsch bestaan heeft hij
dien op sprekende wijze geti
een groot en edel mensch te
Spreker wijst er dan op, hoe
gemeester Moonen zelfs in de
ste uren nog, niet dacht aan
zelf of aan hen, die hij verw
zou achterlaten, doch hoe hij
opwierp als een beschermer
hen, met wie hij toen in g
was. Het moet hem dan ook
groote voldoening geweest
een hunner te hebben k
redden; voor de beide ani
pleitte hij helaas vergeefs.
Gaarne brengen wij dezen
hulde voor de heldhaftige
waarop hij den dood inging,
deze hulde kon niet treffeL
zijn, dan door het aanbrengenJ
dezen steen op deze plaats,
imposante gebouw, dat reeds
naam droeg als zijn stii
draagt thans eveneens zijn
als de man, die stierf in en
de uitoefening van zijn ambt.
zal daardoor tot verre geslac
het sprekende bewijs zijn van
werk en van zijn offer.
Op een dag als vandaag
vanzelfsprekend onze gedau_
ook uit naar hen, die de gev|^
nen hier op aarde het meest
'baar waren en die zij zelfs
der afscheid, ontroostbaar r
tefi achterlaten. Woorden
troost schieten hier tekort; heil) i .f
fer dat ook die dierbaren
moesten brengen, is voor wo
te groot. God echter, gaf
kracht naar kruis, zooals Hi|^
gevallenen ongetwijfeld reeds(
eeuwige leven deed ingaan. J
moge de hulde die wij hier l
gen, U de verzekering geven
de geheele bevolking van "VI
wijk met U in Uwe smart i woQr(
en dat de op' deze plaats onf veler j
de steen de herinnering aan
die vielen, ook bij ons zal
voortleven.
Oud-wethouder EU
Als oud-wethouder van W
wijk, die de eer had ruim 18
met burgemeester Moonen s;
te werken, zij het mij vergund
enkel woord van afscheid op
plaats tot hem te richten. Ik
dan terug, zoo zegt de heer
bers, naar 6 September 1944,
ongeluksdag, toen ik hem op
plaats zag liggen, onze goede
gemeester, vermoord door
bende schurken. Ik zag hem,
een gelaat, niet verwrongen
angst, maar met een glimlach! i
heldenmoed, want hij was eefll
ficier en gaf zijn leven voor
God, Koningin en Vader'
maar ook voor Waalwijk,
hij meer dan 20 jaren heeft
ieefd, gewerkt en is ges to*
Vrijwillig aanvaardde hij
opnieuw de zware taak van
gemeester en dat in den -noej
sten tijd, enkel en alleen o:
Waalwijk hem zoo lief w.»,
hij de zorg voor ons niet rvtf
der toevertrouwde. Dit cC
kostte hem het leven. Wij o:'
U, burgemeester Moonen, zoo
sluit spr., voor alles wat U
Waalwijk hebt gedaan. Wij
len U nooit vergeten. Moge
U het loon in den Hemel
geschonkén hebben. Rust in
de.
Wethouder F. C. Sm0'
Wethouder Smolders
vervolgens èn persoonlijk cn p
namens het geheele personee 1
gemeente hulde aan degenen,
hier op deze plaats door mon
naarshanden het leven
[ker wij!
(ter Mo
[in den
in 'nen
van k
jukbare
Jigheid,
'doorzie!
erkent
Smold
her. Mo
|el verm
lemeent
ic, ook I
jar vol le
,-ele me
;eerd I
als he
>ven dc
plichtsi
zijn h
:nheid e
heel d<
luren èi
ver!
lp en zi;
ie wijze
zullen
:uren.
iemeest(
[en hee
it de I
ieezem
bij di
van
in di
een k
rerd g<
|vig vo
jrden ir
bij te
leachte
lp dezei
[ker w
|r verse
:ring er
ongeb
jeten z
herinr
:t gebe
staa
broede
wraak
zi
dat
jschen
zijn, oc
rd wr«
mond
listen
ïtvaard
laad.
id van
Kruis
en Sf
r hen,
in hu
J'en.
Ie and
len en
ite zaa
Js hele
woori
in ve
hele
int het
karak
die hij
tragi:
doods
jaatzuc
itoffei
:en ge
lendon
lanig
'beeld
'ij zij
ir zij
chuldic
it in
[rt, zijr
:n me'
Het
Ki kui
>r het
leven
mnkk
die
ten h
!e de
deze
voort
vand
eerste
ieder
Loon
gemee
geme
fibutie
er de
k. Na
uitini
'e gev