MAANDAG 3 DECEMBER 1945 Losse nummers 10 cent 68e JAARGANG No. 84 Waaiwijksche en Langstraatsche Courant NEDERLANDSCHE POLITIE. TOESTAND IN INDIË DE DOODSTRAF VOOR MUSSERT. De Echo van het Zuiden Hoofdredacteur Uitgever: JAN TIELEN Redacteur: J. A. A. VAN DEN DUNGEN Abonnementsprijs: 15 cent per week; 11.95 pertkwartaal Verschijnt Meandag en Vrijdag Drukker: Waaiwijksche Stoomdrukkerij Antoon Helen Kennummer; 2483 Zoowel voor als tijdens den oorlog heeft de organisatie der politie dik wijls veranderingen ondergaan. Men herinnert zich misschien de opdracht aan de Commissie-Weiter om de te groote verscheidenheid der op zich zelf staande corpsen oj> te heffen en daarmee tegelijkertijd een einde te maken aan bestaande aniagonie en gebrek aan samenwerking. Thans is het Politiebesluit 1945 tot stand gekomen, volgens hetwelk er voortaan nog slechts sprake zal zijn van Gemeente- en Rijkspolitie. De toestand van vóór den oorlog, toen we vier verschillende organen ken den maréchaussés, gemeentepoli tie, rijksveldwacht en gemeenteveld wachter behoort hiermede voor goed tot het verleden. De gemeenten boven de 20.000 zie len behouden hun eigen politie. Daar zit een sterk logisch element in; immers de handhaving der orde is voor een niet gering deel een zaak van beleid en dus is het consequent dat ook de gezagsdragers, die voor het beleid in de gemeente verant woordelijk zijn, de burgemeesters, de politie ter plaatse onder hun be velen hebben. In de kleinere ge meenten daarentegen blijft de poli tie een Rijkscorps, zooals de Duit- schers dat hebben ingesteld; de fi guur van den dorpsveldwachter is daarmee dus definitief naar de his torie verbannen. Maréchaussee, rijks- en gemeenteveldwacht zijn in de Rijkspolitie samengevoegd en aan 't hoofd daarvan staat de Minister van Justitie, die voor de bevelvoering een algemeen inspecteur onder zich heeft. Wij begrijpen niet goed, waarom ook de burgemeesters in kleinere plaatsen niet de politie zij het dan dat ze rijkspolitie heet onder hun bevelen hebben. We krijgen nu toestanden, als onlangs door een bur gemeester uit een aangrenzende ge meente in een openbare raadsver gadering werden gesignaleerd, n.l. dat de politie bevelen of verzoeken van den burgemeester straal negeert, althans zij kan dit, strikt genomen, vrijelijk doen. Daarenboven geloo- ven we, dat de Kon. Maréchaussee hiermee langzamerhand wordt opge lost, althans verloopt, iets waarte gen wij vroeger reeds meermalen waarschuwden, omdat dit boven an dere corpsen steeds een bijzonder ontzag en respect inboezemde. Wel zal deze samenvoeging volgens het officieel besluit niet tot gevolg hebben dat de maréchaussée heeft opgehouden te bestaan, want er is tevens bepaald dat 400 man der ma réchaussée aan den Minister van Oorlog zullen worden afgestaan ter vorming van een Militair Politie corps onder den naam van Wapen der Koninklijke Maréchaussee. De taak van dit Wapen zal zijn: a. het verleenen van militairen bijstand aan de politie in geval van oproer, samenscholing en dergelijke ordever storingen; b. verzorging der grens bewaking, met inbegrip van bedie ning der doorlaatposten; c. uitoefe ning der militaire politiezorg in en- geren zin. De Militaire Polite, die thans bij het leger bestaat, zal ge heel vervangen worden door de Ma réchaussés. Op papier ziet dit alles er mooi uit, of de nieuwe organisatie in de prac- tnk ook voldoet, zal uiteraard de tijd moeten uitwijzen en gelieven wij vooralsnog ernstig te betwijfelen. De „Regeering"-Sjalirir heeft Dins dag in de nationale conventie een motie van vertrouwen gekregen met 89 stemmen voor, 7 stemmen tegen en 11 stemmen blanco, aldus meldt A. P. uit Batavia. Sjahrir "verklaar de: „De weg is nu vrij voor be langrijke vorderingen in allerlei richtingen". Hij was er bijzonder mee ingenomen dat de extremisti sche jeugd langzamerhand zijn leerstellingen aanvaardde. Hij was er van overtuigd, dat zijn regeerirtg nu kon rekenen op den steun en den invloed van de belangrijkste ele menten, zelfs in 't kamp der ex tremisten. Hij zou binnen een week met andere leden van zijn „kabinet'' naar het binnenland van Java gaan om besprekingen te voeren met de plaatselijke leiders in Bandoeng en elders, waar nog ongeregeldheden waren. Hatta, vice-voorzittcr van de ver gadering, verklaarde, dat de „repu bliek" zich niet zou inlaten met besprekingen met de Nederlanders „onder de schaduw van het door de Xederlandschc soldaten in toepas sing gebrachte terrorisme", maar dat de republikeinen steeds bereid zijn geweest onderhandelingen met de Engelschen aan te knoopen. De „regeering" voteerde een reso lutie van dank aan de regeering en de bevolking van Australië voor den van lien ondervonden moreelen steun. (A.P.). OM HET LOT VAN 200.000 BEDREIGDEN IN INDIë. De heer Gutwirth, voorzitter van liet Roode Kruis te Batavia liceft een dringend beroep op de wereld ge daan om zoo snel mogelijk te zor gen voor de evacuatie van de on geveer 200.000 Europeanen en Indo- Europeanen, die tengevolge van het Indonesische terrorisme in acuut levensgevaar verkecren, meldt „U. P.": Het schema, dat op het oogenblik gevolgd wordt om de geïnterneerden te evacueeren van de gevaarlijke plaatsen, aldus spr., beteekent geen oplossing, daar zij van de eene ge vaarlijke zone naar de andere wor den overgebracht. Zij worden in een zeer beperkt aantal schepen geladen en eenvoudig ergens anders weer uitgeladen in plaats van dat zij rechtstreeks gebracht worden naar een veilig land, zooals Australië of Nieuw-Zeeland. Dit systeem heeft den dood van velen tengevolge, die in vrachtauto's naar de stad "wor den gebracht, waar zij niet behoor lijk gehuisvest en gevoed kunnen worden, terwijl de auto's onderweg nog beschoten worden door Indo nesiërs, hetgeen nog meer slacht offers onder de weerlooze evacué's maakt. Volgens spreker is er slechts één mogelijkheid: De evacuatie van alle vrouwen en kinderen naar Ned. West-Indië, de Molukken, Canjida, Australië, Nieuw-Zeeland, Ceylon, Britsch-Indië, de Ver. Staten, waar voor een beroep op deze landen wordt gedaan om evacué's uit Java te ontvangen, schepen, klecding, medicamenten ter beschikking te sellen en gastvrijheid te betrachten tot het oogenblik, waarop de situatie op Java verbeterd zal zijn. In een rechtszitting, die twee da gen duurde, is tegen Ir. Anton Adri- aan Mussert, gewezen hoofdingeni eur, leider van de Nationaal Socia listische Beweging in de Nederlan den, de doodstraf geëischt. Hem werd ten laste gelegd: het trachten Nederland onder Duit- sche heerschappij te brengen; het pogen den grondwettelijken regeeringsvorm van het Koninkrijk der Nederlanden omver te werpen; hulpverleening aan den vijand. Mr. Zaayer heeft deze drie punten uitvoerig uitgewerkt en toegelicht met talrijke citaten. Op een vraag van den President of Mussert de citaten erkent, ant woordt hij: Ja... Mussert brengt echter meteen naar voren, dat hij nooit de bedoeling heeft gehad Nederland onder vreem de heerschappij te brengen, integen deel alles heeft gedaan om dit te voorkomen. Dan toont de Px-esident Mussert een aantal stukken, waaronder de befaamde nota, bestemd voor Hitier, waarin hij de idee van een bond van Germaansche volkeren, waarvan Nederland ook deel uit zou moeten maken, onderschrijft. Mr. Carp, een der naaste mede werkers van Mussert in de NSB en samensteller van het statuut van bedoelden bond, verklaarde als ge tuige, dat Mussert hem aanwijzin gen had gegeven te zorgen, dat er waarborgen kwamen ter handhaving van de vrijheid en geestesgerech- tiglxeid van Nederland en ter ver mijding van verlies aan nationale waarden. De president van het Bijzonder Gerechtshof, mr. A. v. Berckel, merkte slechts droogjes op, dat uit het feit, dat Hitier leider van den bond zou worden, duidelijk af te leiden valt, dat Duitschland alle macht zou hebben. Juist daarom, zoo repliceerde Mussert naief, is de ze bond nooit doorgegaan. Zijn rec tificatie, dat het althans een der redenen was, kon het gelach niet voorkomen, dat op zijn verklaring volgde. Mussert gaf toe, den eed van trouw aan den Führer te hebben afgelegd. In 1942 heeft Mussert gepoogd door middel van een wijziging in den Raad van State, zichzelf als regent uit te laten roepen en de bevoegd heden van de Koningin tot zich te trekken. Mussert verzocht toen ook om het gebruik van de als „Feind- vermogen" aangegeven Koninklijke bezittingen. Op gron(i van publica ties van Mussert veronderstelde de president, dat deze zijn regentschap zeker niet als tijdelijk heeft gezien of de Koningin ooit weer zou accep teeren als hoofd der regeering. Mussert verklaarde dat hij het be zit der Krooneigendommen had wenschen te behouden voor het Ned. volk. Nadat hij tenslotte verklaard had geweten te hebben, dat Neder land in oorlog was met Duitschland werd het derde pnnt der tenlaste legging niet verder meer besproken en de zitting geschorst tot Woens dagochtend. Het Requisitoir. In een requisitoir dat ruim twee uur duurde, eisclite de procureur fiscaal van het Bijzonder Gerechts hof, mr. Zaayer, de doodstraf. Mr. Zaayer verklaarde dat het proces voor hem er een geworden was te gen de lieele NSB en niet tegen Mus sert alleen. Hij ging terug tot het ontstaan van de NSB en de logische consequentie van haar houding: het samengaan met Duitschland na den oorlog. Wat ieder normaal mensch noemt een laffe en verraderlijke overval van een groote militaire mogendheid op een kleinen, bevrien- den buurstaat, was voor Mussert „de bevrijding". Nederland had de keuze om zich aan het Duitsche zwaard te onder werpen of door te strijden oin de Duitschers te overwinnen. Daar was niets tusschen en ons volk heeft die keuze gedaan. Mussert en de zijnen hadden evenwel reeds lang tevoren hun keuze gedaan: solidariteit door dik en dun met Duitschland en zijn Führer. Als bondgenooten en hand langers van Duitschland hebben zij toen Nederland helpen bestrijden- Mussert stortte zich in lit avon- uur en brak de brug naar het "'er- leden af door ziin verloochening van liet Koninklijk Huis op 5 Juni 1940. De procureur-fiscaal bracht ver volgens Musserts plan voor de vor ming van een Germaanschcn Sta tenbond ter sprake. Schmidt zei toen lot Mussert„Om iets te bereiken, is er maar éen mo gelijkheid en dat is zich onvoor waardelijk scharen aciil.r Hitler Op een officieele bijeenkomst kreeg hij nog eens hetzelfde te hco- ren. Het is de gedachte, die bij de Duitschers voorzit en Mussert aan- vaardde dit zonder tegenspraak. Op het geestelijk landverraad volgde hier dus het daadwerkelijk landver raad, zoo zei mr. Zaayer. Het stiaf- baar feit is dus gepleegd. De Duitschers beschouwden Mus sert als leider onbruikbaar. Resumeerend verklaarde de pro cureur-fiscaal: Musserts politiek is een volslagen fiasco gewordende realiteit was echter: onderwerping en medewerking aan Duitsche wen schen, ook al heeft Mussert soms wel geprotesteerd. Aanwijzingen dat Mussert in 1940 het meevechten van zijn volgelingen tegen Nederland zou hebben bcvordei-d of gewild, heb ik niet gevonden, zoo besluit de procureur-fiscaal. Mr. Zaayer concludeerde tenslotte de doodstraf. In een pleidooi van 1V21 uur be klemtoonde Mr. Wijckerveld Bisdom dat het hier gaat om strafrechter lijke en niet om poliieke verant woordelijkheid. Tenslotte kreeg Mussert zelf het woord en heeft daarvan drie uren achtereen gebruik gemaakt. Zijn pleidooi was niet op de eerste plaats een laatste wanhopige poging om zijn leven te redden dan wel een propaganda voor de NSB. „Ik heb niets kunnen bereiken", zoo zegt hij, „maar welke macht had ik achter mij? Enkele tienduizenden goedwil- lenden, dat was alles." Tenslotte verklaarde hij „een re- geeringssysteem zonder controle-ap paraat en zonder vrije meeningsuit- ting heeft geen levensvatbaarheid. Ik heb als idealist gehandeld, ik blijf den vaderland getrouwe tot in den dood.' De uitspraak werd daarna be paald op 12 December a.s. DOODSTRAF GEEISCHT. Het Bijzonder Gerechtshof te Am sterdam behandelde in de ochtend zitting van Dinsdag de volgens het oordeel van de nadvocaat-fiscaal de gemeenste zaak die tot nu toe voor- gekomen is. Verdachte was de 26-jarige 11. Ro_ dermond, die voor verraad terecht stond. Verdachte was een lid van de NSB en had zijn opleiding in Schalkhaar genoten. Hij was bevriend geraakt met een dame, die een Joodsehen onderduiker en een Duitschen de serteur in haar huis in Haarlem op geborgen hield en in opdracht van zijn chef, wachtcommandant Krist, won hij het vertrouwen van deze vrouw en dat van de bij haar on dergedoken mcnschen, met wie hij 's avonds vaak genoeglijk '11 kaartje legde. Verdachte wist, dat er in de woning van zijn vrienden een radio was en een schuilplaats. Ook wist hij dat de Joodsche onderduiker ille gaal werk deed en toen deze, teza men met een anderen ondergrond- schen strijder hem vroeg voor wa pens te willen zorgen voor een be raamden overval op de gevangenis in Utrecht, achtte de politieman de tijd gekomen om zooals de presi dent, mr. van Vugt, het uitdrukte zijn Judasrol te spelen. Hij gaf alles wat hij wist door aan zijn chefs met het gevolg dat er een overval in de woning geschiedde, waarbij alle betrokkenen gearresteerd werden. De verrader speelde zijn spel zoo goed, dat ziin gearresteerde vrien den toen zelfs nog niet wisten, dat hij de oorzaak van de ellende was. De gevangenen werden weggevoerd en twee er van werden gefusilleerd. Zooals te verwachten was, eisclite de advocaat-fiscaal tegen dezen ver dachte de doodstraf. Uitspraak 4 December. PRIJZEN AAN DEN KETTING. Met ingang van 1 December wordt do gemiddelde prijs van groote si garen verlaagd van lS'/i, tot 15v, ct. per stuk (max. prijs 20 ct.)van cigarillos 10 ct., terwijl sprietjes hoogstens 5 ct. mogen kosten. De prijs van 40 gram kerftabak komt op 52 ct. Sigaretten blijven voor- loopig 60 ct. per pakje. De prijzen voor Kerstboomen zijn vastgesteld van 50 ct. (tot 50 cm. hoog) tot 5.— (2—3 m. hoog). SIGAREN EN TABAK 40 a 50 millioen gulden voor productie 1947. In „Commentaar", het orgaan van den regeerings-voorlichtingsdicnst, treffen we eenige bijzonderheden aan omtrent de „problemen rondom ons rookertje". We laten hieronder de meest markante bijzonderheden volgen. Binnenkort gaat de directeur van het i-ij lisbureau voor Tabak, de heer A. Polak, in het buitenland tabak aankoopen voor 1947. Aan deviezen is voor den inkoop 40 a 50 millioen gulden beschikbaar. De heer Polali stelt zicli op het stand punt dat goede en rechtvaardige dis tributie alleen mogelijk is als vrij groote bevolkingsgroepen inderdaad ixx staat zijn de op de bonnen aaxx- gewezen producten te koopen. Op het oogenblik zijn de prijzen vaak een bezwaar. Er wordt naar ge streefd de Rhodesia sigaretten te vervangen door sigaretten in ver schillende prijsklassen. Men over weegt minstens drie klassen in te stellen. Bij aankoop voor de productie 1917 zal de heer Polak niet de aller beste tabakken aankoopen, omdat men dan een betrekkelijk klein kwantum voor de beschikbare de viezen zou kunnen bemachtigen. Hij stelt zich op het standpunt dat het beter is goedkoopere, doch goede soorten te koopen teixeixxde 't kwan tum te verhoogen en het rantsoen ruimer te doen zijn. Binnenkort zullen de fabrikanten worden verplicht hun fabrieksmerk op de in deix haixdel te brengen producten af te drx.kken. Allen krij gen pr^eentsgewijze dezelfde si >r- ten tabak toebedeeld, zoodat de kwa liteit van de producten afhangt van het vakmanschap van den fa brikant. De veronderstelling dat liet Zuiden slechtere kwaliteiten krijgt toegewezen dan het Noorden of Westen, is uit de lucht gegrepen. Het rijksbureau is in samenwer king met de spoorwegen een plan aan het uitwerken, waai'door het mogelijk zal zijn de regeeringsde- pots, waarvan de grossiers de pro ducten moeten betrekken, af te schaffen. Vooreerst is onze tabaksmai'kt nog niet wat zij immer geweest is: een van de belangrijkste markten ter wereld. Langzaam slechts komt onze industrie weer op gang. Vroe ger verschafte alleen de sigarenfa bricage aan 27.000 Nedcrlandsche arbeiders wei'k. Op 1 Juni 1945 wa ren 1708 sigarenfabrikanten bij 't Rijksbureau ingeschreven. Op 1 Oc tober jl. werkten weer 159 fabrie ken, op 1 November 240, die 225 ton tabak per maand verwerken. Op 1 Februari 1946 zullen, aldus liet plan, weer 326 sigarenfabrieken draaien. Zij zullen dan per maand 350 ton tabak tot sigaren verwer- ken. Koninklijke gift. H.M. de Koningin heeft een bedrag van f250.000.beschik baar gesteld voor het comité „Nederland helpt Indië". OPINIE-ONDERZOEK. In het kader van een opinie-pei ling omtrent de behandeling van NSB'eds en collaborateurs, welke door de Nederlaiulsche stichting voor Statistiek is ingesteld, werd aan een representatief deel van het Neder- landsclxe volk ook gevraagd: „Mo gen misdragingen in de kampen d»r veroordeelden gestraft worden met lijfstraffen?" Dit onderzoek wees uit, dat dc groote meerderheid (72%) van ons volk tegenstander is van de toepas sing van lijfstraffen, ook in het hier bedoelde geval. Tegenover deze groep staat een minderheid van 25 der bevolking, die er onder deze 0111- standigheden voorstander van is, terwijl 3 der bevolking zich van het uitspreken van een oordeel ont houdt. Een belangrijke vraag waarvoor het Nedex-landsche volk zich gesteld ziet, is deze: „Kunnen politieke ge vangenen na hun straf te hebben ondergaan, weer in de maatschappij worden opgenomen?" Een opinie-peiling, verricht dooi de Nederlandsche Stichting voor Sta tistiek wijst uit, hoe het .Nederland sche volk hierover denkt. 68 is voorstander van een dergelijke te rugkeer in het maatschappelijke le ven, terwijl 9 der bevolking geen kwam duidelijk naar voren, dat ve- oordeel uitspreekt. Bij het onderzoek len wel gevoelen voor reclasseering, doch dat men tegenover de blijven de resultaten daarvan veelal betrek kelijk sceptisch staat. BENOEMINGEN BISDOM 's-BOSCH. Z. H. Exc. Mgr. Mutsaerts heeft benoemd tot pastoor te Haarcn bij Oisterwijk den ZeerEerwaarden heer L. de Rooy, tot nog toe rector van de Kweekschool te Eindhoven. Tot diens opvolger is benoemd de wel- eerw. heer F. V. H. Meulemans, conrector van de Bisschoppelijke Kweekschool en godsdienstleeraar aan de R.K. Lycea te Den Bosch en tot conrector van de Bisschoppelijke Kweekschool den weleerw. heer 1'. Klaasen, kapelaan te Tilburg (Bcs- terd) WEENEN VAN 1934 IN NEURENBERG. In het proces te Neurenberg zijn Woensdag de gebeurtenissen te Weenen in Juli 1934 ter sprake ge komen waarbij Dollfuss vermoord werd. Goering wond zich hierbij nogal op en schreeuwde driemaal „Nein". George Messersclimitt, de Ameri- kaanschc consul-generaal te Wee nen, aldus U.P., de vroegere Ame- rikaansche diplomaat te Berlijn en Weenen, beschuldigde von Papen, dat hij zijn reputatie als goed ka tholiek had aangewend om invloed te krijgen bij Oostenrijkers als kar dinaal Innitzer, ten einde dit land te verzwakken. In een verklaring maakt Messer sclimitt melding van de intriges van den beklaagde Seyss-Inquart, die drie dagen vóór de annexatie kanselier van Oostenrijk werd. Seyss-ilnquart misleidde ScHusch- nigg door groote vriendschap te si- muleercn, terwijl hij tevens gehei me bezoeken aan Hitier bracht. Wetende, dat Engeland en Frank rijk zich afzijdig zouden houden en dat Italië geen actie kon onderne men, bracht Hitler in 1938 aan Oos tenrijks onafhankelijkheid den dood slag toe. Talrijk zijn de documenten, wel ke de verradersrol van Seyss-In quart belichten en de Amerikaan- sclic woordvoerder kon dan ook te recht de ochtendzitting besluiten en samenvatten met de woorden: „Het is een historisch feit, dat Seyss de eei-ste Quisling in Europa is gewee_st, ook al heeft later een Noor zijn naam aan het landverraad gegeven". HITLER'S SCHATTEN. Kannenberg, Hitiers huisknecht, heeft in een verhoor verklaard, dat zijn meester beschikte over een ge heime bergplaats te Berchtcsgaden, waarin voor millioenen aan schat ten en kostbaarheden verstopt zijn. Tot de schatten behoort veel histcn risch porcelein, tapijten, zilver, meu bilair en een aanal schitterende pi anos. Tot die verzameling behoort dc piano van Richard Wagner. SLACHTOFFERS VAN HET VER ZET TE HAARLEM HERDACHT. In Haarlem werden Dinsdag in de groote St. Bavokerk 422 slachtoffers van het binnenlandsch verzet her dacht. 5000 familieleden uit alle deelen des lands woonden de plech tigheid bij. Vele honderden kransen en bloemstukken vertolkten het me deleven van ontelbare officieele per soonlijkheden, vereenigingen, corpo- ratis en particulieren. De plechtig heid werd o.in. bijgewoond door de Koningin, Prinses Juliana, Prins Bernliard, den minster-president en andere ministers. Het woord werd gevoerd door Dr. H. Wamsteker, namens het comité eeregi-afhof, door den minister-pre sident, prof. II. v. Rooy O.F.M., ds. K. Gravemeyer en deken J. C. v. d. Wiel. Zij allen eei'den de gevallenen om hun moed en strijdvaardigheid. BELANGRIJKE MEDEDEELING. Het Aan- en Verkoopbureau van Akkerbouwproducten, Afd. Noord- Brabant P.A.V.A. maakt bekend, dat met ingang van 18 November 1915 haar bemoeienissen met be trekking tot de voorziening en de distributie van bloem voor brood- doeleinden ophouden. De bakkers dienen zich vanaf lieden cp de nor male wijze te wenden tot de inge schakelde bloemdepothouders, en deze laatste dienen zich voor be voorrading en re-expeditie te ver staan met de aangewezen meelfa brieken. Ook verrekening en inlevering van coupures geschiedt vanaf heden volledig via de bloemdepothouders. In de regeling van de aflevering van buitenlandsclie bloem aan im porteurs en handelaren is geen wij ziging gekomen. DE PRIESTER-MOORDEN TE MAGELANG. Zooals reeds gemeld, zijn te Ma- gelang een vijftal priestei-s door In donesiërs vermoord. Naar uit na dere berichten blijkt, was de aan leiding tot deze afschuwelijke mis daad het volgende: Op het terrein van de pastorie der Paters Jezuïeten in genoemde plaats loste een Ambonnees schoten op dc nationalisten. In woede daar over ontstoken, drongen dezen daar op de pastorie binnen en spraken onmiddellijk het doodvonnis over de daar aanwezige patei-s uit, die naar huiten werden gebi'acht om met den Ambonnees geëxecuteerd ie worden, ofschoon zij hun on- scultl konden bewijzen. De namen der gedoodc Paters zijn.: G. Aden, G. Mlndoron. J. Schouten, J. Versteegh en L. Weve. Bovendien zouden nog de Ned. fra ter ooy en twee Javaasnclie fraters zijn gedood. VAN DE BON. Van officieele zijde wordt ons me degedeeld dat zeer binnenkort ver micelli, macaroni en enkele andere hulpproducten vrij zullen mogen 'worden verkocht, dus zonder bon. Weer een stapje voorwaarts in de fried" H«Wlni».

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1945 | | pagina 1