President Truman windt er geen doekjes om Gewogen en te Licht bevonden EEN SOLDAAT UIT INDIË SPRAK: DAT IS DE WERKELIJKHEID GEEN OVERDRIJVING ALSTUBLIEFT GEMEENTERAAD VLIJMEN. „Waarborgen voor per soonlijke vrijheid, vrijheid van meningsuiting en gods dienst en vrijwaring tegen politieke onderdrukking zijn Amerika's doelstellin gen geweest in den oorlog tegen Duitschland en Ja pan", zoo zeide president Truihan in zijn boodschap tot de beide Huizen. „Maar de volken van een aantal landen hebben den laatsten tijd de overheersching van- totalitaire staten moeten doorstaan. De regeering der Vereenigde Staten heeft vele malen geprotesteerd tegen onderdrukking en in timidatie in Polen, Roeme nië en Bulgarije een schending der overeen komst van Jalta. In een aantal andere landen ge schiedt hetzelfde: minder heden maken gebruik van terreur en onderdrukking, censuur op pers en radio, druk op verkiezingen en be knotting van persoonlijke vrijheden. Het moet de po litiek der Ver. Staten zijn, vrije volken, die zich ver zetten tegen pogingen tot onderwerping door ge wapende minderheden of door druk van buiten af te steunen en in staat te stellen, hun eigen levens- Op initiatief van de Band Nedc'rland-Indië werd in d§, zaal Thalia door een, daar voor uit Indië in Nederland gekomen, soldaat een cau serie gehouden over onze jongens in Indië, over hun 1 even s wij zegezondheids toestand, over de geloofs- verzorging, koftom over al les dat onze soldaten in de Oost betreft. Deze causerie, die toch zoo belangwekkend was, werd helaas door een zeer gering aantal belangstellen den bezocht. Op de bijeen- F ETJTL LfcT O hT VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN Neen; maar ze is ook niel van hieruit weggegaan. Mijnheer Schroot heeft haar eerst naar het tussclien. station geredenvanwaar ze on middellijk op den trein naar Am sterdam kon stappen. Hoe kwam hij u dit alles ver tellen? O; hij was bijzonder spraak zaam dien dag. Hij dronk zelfs een glas bier; net als u. Dat wil ik wel geloovfen. Waar zou hij zulk lekker bier drinken als hier en nog wel opgediend door zoo'n knappe; vriendelijke vrouw? O, baron; u zoudt mij nog maai- ij del maken met uw compli menten. Even later nam -Leo afscheid en spoedde zich terug naar het kas teel. Dadelijk na de lunch fietste hij naar het tusschcnstation ruim een uur verderop .en deed daar na vraag bij den stationschef en bij enkele kruiers. De inlichtingen hadden niet veel te beduiden; zoodat de jongeman naar huis terugkeerde met een on gewoon ernstige uitdruklcing op 't gelaat. Daar er al een paar weken ver_ loopen waren na het tuinfeest bij de Berensteins en baron Leo zich geen enkele keer meer vertoond had voor een ,tennisles'was Chris al de hoop gaan koesteren dat hij zeker had afgezien van zijn voornemen om zich onder haar lei ding te bekwamen in het edele spel. wijze te kiezen. Het voort bestaan van de Grieksche staat wordt door duizenden terroristen onder commu nistische leiding bedreigd. Turkije strijdt voor de hand having van zijn nationale eenheid. Het geheele Mid den-Oosten zou ten prooi kunnen vallen aan verwar ring en onlusten als wij in dit kritieke uur niet te hulp komen. Wij moeten onmid dellijk handelen." Technische en militaire hulp. Truman verzocht het Con gres: I. Griekenland en Turkije financiëelen steun te verleenen tot een bedrag van vierhonderd millioen dollar voor de periode tot 30 Juni 1948. II. Burgers en militairen naar Griekenland en Turkije te zenden om deze landen bij den weder opbouw te helpen en toe te zien op het gebruik der gelden. III. Grieken en Tur ken in de Ver. Staten op te leiden. „De Ver. Staten hebben 341 milliard dollar besteed om den oorlog te winnen", aldus de president, „dit is een belegging in wereld vrijheid en wereldvrede". komst werden hiervoor en kele oorzaken genoemd, zooals de onvoldoende be kendheid met het werk van de Band en van 't Thuis front. De menschen weten deze beide instellingen met juist meer te onderschei den. Men vroeg zich ook af of de onvoldoende aankon diging misschien oörzaak kón zijn, waaraan men ten slotte de geringe opkomst dan ook in meerdere of mindere mate toeschreef. Hoe het ook zij, de lezing was zeer belangwekkend en Maar top een morgen dat ze met Marie, liet dienstmeisje frambo zen jam aan het maken was; werd er luide gebeld en Chris moest moest hert wel ontvangen. Ze was er verbaasd over; zoo welverzorgd als hij er uitzag. Guus had hem op zijn tactvolle wijze zeker menigen wenk gegeven; op het wit_flanellen tennispak, zoowel als op de schoenen was niets aan te merken. Ik hoop dat u uw belofte niet vergeten hebt; juffrouw; zei hij. Neen, natuurlijk niet. Ik had u al zoolang verwacht. Ja; ik moest op deze uitrusting wachten. Wat zegt u er van? KeurigGaat u alvast in den* tuin, dan zal ik even mijn tennis schoenen aantrekken. Leo was een dankbare leerling; want gedurende die eerste les maakte hij al schitterende vorde ringen. Ik geloof dat u zich druk ge oefend heeftsinds u hier den laatsten keer was. Als u zóó door gaat; zult u binnenkort mijn lessen niet meer noodig hebben. Maar nu ben ik ook moe. Als wij er eens even bij gingen zitten en wat praten? Jamaar toch maar enkele, minuten. In dien tijd vertelt u mij één van uw avonturen. U hebt er zeker genoeg gehad? En óf! Meer dan één; die u de haren ten berge zouden doen rijzen. Ja; maar die hoeft u mij .niet te vertellen. Een amusant bedoel ik. Ernstig schudde bij het hoofd en zei Neen; het verleden moet maar vergeten worden nu ik een fatsoen lijk lid van de maatschappij ben. Bovendien kan het veel interessan ter wezen om van n te spreken juffrouw. de belangstelling miniem en dit is voor ons aanlei ding aan dezen avond eens meer uitvoerig de aandacht te wijden. Korporaal A. Kavelaars uit Gastel sprak op een vlotte, onderhoudende wij ze, puttend uit een eigen, rijke ervaring. In zijn inleiding begon hij, de vrijwilliger, met het verschil aan te duiden tus- schen de oorlogs-vrijwilli- gers en de dienstplichtigen, welke laatsten, in tegen stelling met de eerste groep, naar Indië moeten. Hierna beschreef hij het leven der soldaten in Engeland, de rustige, aparte sfeer, daar na over de bootreis vertel lend, over den overgang van het Westersche naar hel Oostersche, over plaatsen en streken, over bevolking en levenswijze; in het kort, de eerste kennismaking met het Oosten. Op Maiakka. Zoo verliep d„e bootreis ook weer en eindelijk was dan 't oogenblik nabij, dat men voet aan wal zou zetten in Indië. Nog slechts 24 uren.MMaarmen mocht niet aan land en werd naar Maiakka gezonden, waar hien met een landingsma noeuvre debarkeerde. Hier brak een tijd van training aan, want inmiddels was Soekarno begonnen met herrie-schoppen. Direct be gon men met de oefeningen geen tijd om te acclimati- seeren. Hier beschreef kor poraal A. Kavelaars een moerastocht zooals die, on derdeel van de training vor mend, gemaakt werd. Om zes uur in den och tend vertrok men dan, 'na dat alle spullen aan een grondig onderzoek waren onderworpen. Vooral het kompas werd goed klaar gemaakt, want daarop was men de'komende uren aan gewezen. Vervolgens werd men per vrachtauto 30 K.M. uit de buurt gebracht en begon de moeizame tocht door rub- berbosschen, rimboe en jungle, alleen aangewezen zijnde op het kompas. Er moesten met groote kap messen paden vrij gehakt worden en over de enkels, steeds dieper, zakte men weg in hei moeras. Moest men een riviertje over, dan werd eerst een lawaai ge maakt dat hooren en zien verging en werd in 't water geschoten om de kaaiman nen te doen vluchten. De beste zwemmers gingen er dan over met een touw en deden er (10—15 meter) 15 a 20 minuten over. Veel last had men ook van ongedierte in nek en haren, waarbij men omdat men het geweer hoven 't hoofd moest houden aangewe zen was op den achterbuur man, die de insecten dan wel met een kolf van zijn geweer dooddrukte. Verder ging het dan maar weer, waarbij alles nog moeilijker werd na het in vallen van de duisternis en eindelijk arriveerde men 's avonds laat in het kamp. Zulke oefeningen werden vaak gehouden. Zoo ook brak de tijd aan dat men naar Indië, het einddoel zou gaan. Over de brieven. Over het brieven schrij ven had korpóraal Kave laars wel iets bijzonders te zeggen. Veel soldaten had den in Holland nog wel vriendinnetjes en aan de diverse Annies, Betsies en Nellies moest natuurlijk ge schreven worden. Maar wat heb je aan een 'jongen die niets meemaakt. Als er dan geschreven werd dat er niets te beleven was, kreeg men natuurlijk direct de bons. Dan kwam de overdrij ving. En brieven die er op gesteld werden Zoo had korporaal Kave laars voor een soldaat die hij goed kende een foto met een tijgerkop gekocht. In Holland werd hem diezelf de foto, die de jongeman naar Holland gezonden had, weer getoond en achterop stond: „Juist gekiekt voor ik hem doodschoot" en dan die. brief met het vreese- lijke verhaal er bfj En dat alles wordt inder daad, ongelooflijk, voor zoete koek genomen. Zoo waren er meer staal tjes. Iemand schreef dat 't voor zijn bed wemelde van de slangen. Gelogen. Een ander, die niet eens aan een actie had deelgenomen, joeg zijn moeder de stuipen op het lijf door te schrijven, dat de granaten om zijn ooren floten en/dat hij niet meer kon. Hij/ schreef dit in de stad waar het volko men rustig was en in een flink ruim huis. Dergelijke brieven komen er inderdaad en straks als dc jongens terug komen zullen de staaltjes nog veel sterker zijn. Neem dit alles met een stevige korrel zout of schrijf, dat ze niet zoo moeten overdrijven. Ook als men niet direct antwoord krijgt, kan dit zijn goede oorzaken hebben zooals een tocht in de rim boe, die een paar weken duurt. Ook in de brieven naar Indië wordt overdreven en noodeloos geklaagd en dan gaan de jongens onverstan dig praten en kankeren. Over de Mariniers. Er zijn veel menschen die domme praatjes verkoopen en veel dommer vragen stellen zooals: „zijn de Ma riniers nu werkelijk zoo slecht?" Dit werd door korporaal Kavelaars stevig den kop ingedrukt. Niets is minder waar dan dat. Onze Mariniers zijn uit een prima hout gesneden en men kon van hem aan nemen dat de Marinier één I van de beste soldaten was. Een Marinier is zedelijk niets minder dan elke an dere soldaat in Indië en zij hebben daarenboven ge vochten als leeuwen, waar door we hen veel dank ver schuldigd zijn. In Indië. Over Indië zelf sprekend schetste korporaal Kave laars eerst dc toestanden in de inheemsche kampen. Wat zou het heerlijk zijn als zij eens bewijzen Icon dat- die jongeman niet was degene dien h<ij voorgaf re zijn, waardoor Guus dus weer ge rehabiliteerd zou wezqfi als erf genaam van zijn oom. Ze zou aan niemand blijk geven van de ach terdocht die ze jegens Leo koes terde; maar op eigen houtje detec_ t-ieve-wedk verrichten. Een stuiver voor je gedachten riep nu Peterdie vond dat zij zoo stil en afgetrokken was; iets wat hij niet gewoon was van Christine. Mijn gedachten zijn wel hon derden stuivers waardantwoord de zij geheimzinnig. A propos; Peter, heb je ook gehoord van die inbraak bij mijnheer Schi-ool? Ik kom juist van de plek des onheils; in mijn officiëelc hoeda nigheid. Peter Brandt was namelijk ver slaggever van De Ster, een week blad dal daar in de streek veel gelezen werd. Hij sclii-eef ook wel detective-verhalen en dc meisjes Berenstein beschouwden hem als een een ster aan den lilcrairen hemel. Nu; heb je dc een of andere belangrijke ontdekking gedaan? Ik heb een lang gesprek gehad met inspecteur Parels en die heeft mij iet-s laten zien dat ze gevondea hebben in de kamer, waar de in brekers gestoord werden. Wat was dat dan? Hij heeft het mij in vertrou wen laten zien; maar ik mocht er niet over schrijven. Maar mij mag je het toch wel zeggen, Peter? Ilc beloof je heilig dat ik het' aan niemand overver tellen zal.' (Wordt vervolgd). O; interessant ben ik in het geheel niet. En dan 'wilde i'k u nog zeggen: u moet mij niet juffx-ouw noemen; dat klinkt zoo burgerlijk. Mag ik u dan Christine noe men? Wel neen; maar juffrouw Be_ renstein; ziet u. Jau moet mij maar niet kwalijk nemen als ik niet ineens zoo de manieren van de wereld; waarin ik vei-plaatst ben, ^'n. Misschien wilt u wel in het ge heel niet met mij omgaan. Dat ik u te min ben. Wel neen; maar daar wilde ik u even op attent maken. Hebt u ook geboord van clie inbraak bij mijnheer Schroot? - Ja. Jammer dat ze er niet met c^n deel van den inboedel vandooi- zijn gegaan. Wat bedoelt u? Is u het er dan mee eens; dat menschen din gen nemen die hun niet behooren? Düt niet. Maar die ouwe Schroot heeft veel te. veel. Een beetje gelijker verdeeling van goe deren zou beter voor hem zijn. Als hij z.ijn geld weggaf; ja. Maar het moet hem toch niet ont stolen worden. Mogelijk is vriend Schroot er ook niet eei-lijk aangekomen. Daar gaat het niet om. Maar u schijnt sympathie te hebben voor de inbrekers. Ochdat kunnen wel wanho_ pigen zijn geweest. Ik weet. zelf wat het is om honger te hebben. Maar ik vind het afschuwelijk dat er zulke inbi'ekers in de buurt kunnen zijn. Ik geloof "dat ik vanj nacht niet slapen kan uit angst; dat ons huis xnisscbien het eerst volgende zal z.ijn dat aan de beurt kan komen. Owel neen. Maakt u zich maar niet ongerust. U begrijpt dat inbrekers van beroep alleen hun slagje slaan in huizenwaar wat- te halen valt. Zullen wij dan nog even een spelletje doen? U weet: u mag niet lui worden. Daar hebt u gelijk "in. Maar ditmaal zal ik het van u winnen. Pas maar op Tegelijkertijd ontsnapte hem een kreet van t-eleui-stelling; want daar zagen ze Peter Bz'andt naar hen toekomen. Misschien wil hij wel tegen ons beiden spelen; riep zij en wuifde Peter uitnoodigend toe. Neen; dank u; dan smeer ik 'm. Hoe flauw. Peter is toch een goedoud vi-iend. Maar Leo was niet te bewegen en zoodra zij en Peter alleen waven; riep deze: Ik zou maar niet al te intiem met den baron worden. Weet je wel dat er allerlei rare praatjes de ronde over liem doen? O ja, maar ik hecht er niet zooveel aan. Weet je ook wat nu het laatste is wat er van hem verteld wordt? Dat hij een bedrieger is; want dat hij niet de zoon van den baron zou zijn. Onzin. Wie heef dat nu weer zoo mooi bedacht? Dat zou ik je niet kunnen zeggen. Nu; ik geloof dat het te mooi is om waar te zijn. Je begrijpt toch wel dat de zaakwaarnemei's niets onbeproefd hebben gelaten om te kunnen bewijzen dat hij een be drieger is? En terwiijl ze dit zei; viel haar nu ineens weer het vreemde ge drag van Leo in; toén hij voor het eerst op de tuinpartij van den heer Schroot was geweest; want later had hij hem toch vele malen ont moet. Zweren, slechte hygiënische toestanden, honger, schrik voor de extremisten. De be volking heeft onze hulp noodig en staat voor 90% achter ons. Niemand zal ook het geweer opheffen tegen de inlanders, noch' tegen vrouw, kind of man, zelfs niet tegen een jongen extremist, indien hij er zelf niet toe noodzaakt. Het is er goed en de korporaal zou a.s. Zondag graag terug gaan. Hij noemde het geen vechten meer tegen de ex tremisten, die eigenlijk niet eens wisten wat oorlogvoe ren was en elkander in de haren vlogen als er geen Nederlanders waren. Er sneuvelen slechts zeer weinig Nederlanders en als er geschreven wordt van groote activiteit, dan is dat idioterie en sterk overdre ven vaak. De soldaten zouden alle maal wel eens graag naar huis willen. Natuurlijk. Maar de méeslen zullen graag teruggaan als ze hier eens een paar maanden ge weest zijn. Hier is het nu ook niet direct alles. Het eten is er in Indië ook prima, al is het na tuurlijk anders dan hier en al zijn het er geen beroeps koks. Als het eten eens iets aangebrand is schrijven kankerpitten: „Moeder, 't eten is hier niks'". Maar juist als er niet geklaagd werd. dan was er iets mis. Geloofsverzorging en geestelijk peil. Op de eerste plaats kon worden vastgesteld dat de geloofsverzorging prima was. In vrijwel elk bataljon was een Aalmoezenier en een Veldprediker. Voor ka tholieken is er elke dag de gelegenheid om de H. Mis bij te wonen en de II. Sa cramenten te ontvangen, 's Zondags is eveneens ieder in de gelegenheid, om de H. Mis bij te wonen. Voor protestanten zijn er ook verschillende avonden in de week diensten en 's Zondags wijdingen. Het zedelijk peil is goed, hoog zelfs. De spr. weerlegde scherp de vuile lastertongen. Maar wie loopen naar dc vrouwen in Indië? Dat zijn dezelfden die het hier ook doen. Hier in Holland is dat alles nog veel erger. Indië is er hei lig bij. Doch overal komt kaf onder koren voor, he laas. Het ziin echter overal dezelfden. Het zedelijk peil in Indië is beter, veel beter dan hier gedacht wordt. Hiermede besloot /korpo raal A. Kavelaars uil Gastel z'n belangwekkende, hoogst belangrijke causerie, waar van wij een uitvoerig ver slag maakten om allen in de gelegenheid te stellen te lezen wat hij vertelde. Moge men er goede nota van nemen. Sjahrir zou deze week per vliegtuig naar Voor- Indië gaan. Hij vertrekt met een Philippijnsch vliegtuig, bestuurd door een Ameri- kaansch piloot. Dc gemeente Zermatt heeft het geheele prinselijk gezin uitgenoodigd voor een vacantieverblijf van enkele weken. Hunne Koninkliike Hoogheden hebben deze bij zonder vriendelijke uitnoo- diging, welke dc nrins^lük- familie in staat stelt een vacantie in dc Zwitsersche bergen door te brengen, gaarne aanvaard. Gemeentebegrooting aangenomen. Komt er een Zweminrichting. Cultureele opgang. Verruiming onderwijs noodzakelijk. leden eerst in aan het gering aantal leer- Nadat de het geheim vergaderd had den ter bekoming van in lichtingen over de Begroo ting 1947, werd de openba re vergadering, die door burgem. van Hout werd ge presideerd, geopend. Ingekomen stukken. Hier onder bevond zich o.a. een schrijven van den particu lieren secretaris van zijne Koninkl. Hoogheid Prins Bernhard, waarin hij na mens Hunne Koninklijke Hoogheden dank bracht voor de gelukwenschen, bij gelegenheid van de Blijde Gebeurtenis, die de gemeen te Vlijmen hun had doen toekomen. Voorstel van B. en W. tot vaststelling van een nieuwe verordening op de heffing van een vermakelijkheids belasting. Het lid v. d. Mee- rendonk was tegen een be lasting van 25.voor feestavonden, bijeenkom sten etc., waarvoor geen en- trée werd geheven, zoodat zijns inziens buurtvereni gingen e.d. hierdoor zeer gedupeerd waren. De voorz. verklaarde ech ter dat deze verordening was tot stand gekomen met het oog op een mogelijke ontwikkeling op dit gebied, waaraan de belasting op zich diende aangepast te worden. Hij beloofde echter in dezen de soepelheid van B. en W. Z.h.st. accoord. Voorstel van B. en W. tot vaststelling van een nieu we instructie voor den ge meente-arts. Goedgekeurd. Voorstel van B. en W. tot het verleenen van een bij drage aan het Burgerlijk Armbestuur voor 1947, Hiervoor was 25000.uit getrokken. De heer v. d. Meerendonk vroeg of dit bedrag niet te hoog was, daar er in deze gemeente toch niet zoovelen zijn die in aanmerking ko men voor ondersteuning hieruit. Binnenkort zou men bovendien de wet Drees kunnen verwachten. De voorz. hoopte dat dit bedrag inderdaad te hoog zou blijken en dat men het niet geheel noodig zou heb bend Z.h.st. accoord. Voorstel van B. en W. om voor liet jaar 1947 beschik baar te stellen een bedrag van 15.38 per leerling als exploitatiekosten van de openbare lagere school. Het lid v. Sprang vond 't bedrag te hoog in vergelij king met vorige jaren en met de bijzondere lagere school. De voorz. schreef dit toe lingen van bedoelde school. Overigens was deze bijdra ge slechts bedoeld als een voorschot en B. en W. hoopten dan ook dat men de noodige zuinigheid zou betrachten en aan 't vorige bedrag van 9.03 per leer ling genoeg zou hebben. Be doeld was te financieren naar behoefte en om de 5 jaar zou afrekening plaats hebben en het teveel terug betaald worden. Het lid v. d. Ven wees er o]) dat 't bedrag juist vast gesteld was in een periode, waarin het leerlingen-aan tal toevallig zeer gering was. Verder vond hij de subsidie te hoog in verband met het feit, dat het onder wijs hier tamelijk laag en met name bij dat van de >stad minstens 1 y2 jaar ten achter was. Hij laakte ver der den toestand zooals die op het oogenblik was, nu de scholen vanwege kolen- gebrek etc. gesloten waren, terwijl men er niet aan dacht de kinderen huiswerk mee te geven. Het lid v. d. Meerendonk vond de'basis waarop deze subsidie is vastgesteld even eens foutief. Hij vestigde de aandacht op de bepaling dat, als een school niet ge lijksoortig is, men als sub sidie het gemiddelde neemt van andere dergelijke scho len. Hij verlangde daarom een begeleidend schrijven, waarin op de noodige zui nigheid werd aangedron gen. In verband met een op merking van het lid v. d. Ven vroeg hij, of het niet in de bevoegdheid lag van den gemeenteraad zich te verzetten tegen een ver plaatsing van leerkrachten en alsnog te trachten goed te maken wat in een recent verleden op dit gebied was voorgevallen. Het lid Klerkx kon zich als vakman met deze sub sidie ten volle vereenigen, temeer daar den laatsten tijd de kosten der school- middclen 100% waren ge stegen. De voorz. was het hier volkomen mee eens en na dat hij nog medegedeeld had dat na vijf jaar, na overleg der rekeningen en dergelijke stukken, het juis te bedrag werd vastgesteld, werd ook dit voorstel z.h.st. aangenomen. Voorstel van B. en W. om aan de besturen der bijzon dere lagere scholen toe te kennen een voorschot van 15.38 per leerling op dc exploitatie-kosten vo- é|ie scholen. Z.h.st. accoord. Voorstel van B. en W. tot vaststelling van een aantal opcenten op dc hoofdsom der personeele belasting voor het jaar 1947/1948. Besloten werd om 150 op centen te handhaven. Voorstel van B. en W. tot vaststelling van de begroo ting der gemeente voor het jaar 1947 en voorstel van B. en W. tot goedkeuring van de begrooting 1947 van het Burgerlijk Armbestuur. De voorz. zeide, dat deze beide punten eigenlijk on afgescheiden behandeld dienden te worden, waarna de heer v. d. Meerendonk rapport uitbracht in de al- gemeene inleiding, waarin hij o.a. op de eerste plaats de aandacht vroeg voor de volkshuisvesting. Immers het was bekend dat nog tal rijke huisgezinnen niet be hoorlijk gehuisvest waren. Met lof sprak de heer v. d. Meerendonk over de wijze waarop een en ander be handeld werd door den bur gemeester. Spr. stelde er prijs op dat rekening ge houden zou worden met den bouw van huizen voor grootere gezinnen en legde hierna even den nadruk op de vestiging van industrie, land- en tuinbouw. Het was hem ook een ge noegen geconstateerd te hebben dat de gemeente 't Wit-Gele Kruis een subsi die verleende van 75 ct. per lid en wees op het groote nut van deze vereeniging, die nu beschikte over een prachtig wijkgebouw. Ook vestigde de heer v. d. Mee rendonk de aandacht op de noodzakelijkheid van een behoorlijke zweminrichting in verband met de volksge zondheid. Hiervoor zou spr. gaarne een commissie in 't leven geroepen zien. Hierna bracht dc rapporteur de wenscheïijkheid naar voren van de verruiming van het onderwijs in de^gemeente en den bouw van een scholen complex. Wat het cultureele peil der gemeente betreft was 't een genoegen, allerwege een grootere belangstelling voor goede muziek, zang, tooneel en spel te kunnen waar nemen. In dit verband ook juichte de heer v. d. /Mee rendonk de grootsclie plan nen, die men op Mariën- kroon aan het uitwerken was wij offeren toe. Tenslotte dankte hij de sa- menstellèrs der begrooting, die uitmuntte door keurig typwerk en speciaal B. en W„ den secretaris en zijn staf van medewerkers en den burgemeester. (Appl.). De voorz. dankte den heer v. d. Meerendonk namens B. en W. voor dc wijze van onderzoek en de hoogstaan de manier waarop het rap- Tcrry en Berry inDE BRIL VAN SULTAN SAR. Hassan, die ccn noot op zijn neus had gekregen, keek naar boven- Daar zag li ij hoe zijn heer en mces_ .er de Sultan, boven in de boom was gebonden. Met een zware; ijze_ ren ketting was hij aan de takken gesmeed. Ah, riep de Sirdar, mijn Sultan; dat is niet te verdragen. En met één sprong was hij in dc boqin. Heb je ccn tang? vroeg de Sultan. Maar een tang had de Sir dar niel. Daarom greep hij de ket ting met twee vhanden vast en met één enkele ruk trok hij hem stuk alsof het' een stukje papiertouw was. Ziezo Majesteitzei de Sir dar; en nu zal ik eens even een hartig woordje spreken met dc on verlaten. Laten wij eerst liever uit deze dekselse boom klimmenSir_ dór. Enk.ijk eens om je heen. port den volke werd bekend gemaakt. De volkshuisves^ ting, het Wit-Gele Kruis, zweminrichting en onder wijs zouden zeker de volle en bijzondere aandacht heb ben. Vooral ook wat er op Mariënkroon 'stond te ge? beuren had de instemming van den voorz. en Mariën kroon kon op hem rekenen. Hij hoopte dat hiermede de eerste stap gezet was voor den opgang der gemeente. Ook op cultureel gebied kan en zal Vlijmen heel wat presteeren. „Moge Mariën kroon in 1947 toonen dat Vlijmen opk op cultureel gebied op ongekend hooge trap van beschaving staat", aldus de voorzitter. I Verder hoopte hij dat Vlij- men's financiën spoedig konden worden gesaneerd en dankte tenslotte voor de woorden tot B. en W. ge richt, hierna een beroep doende op de onderlinge eendracht en samenwer king. Voorstel van B. en W. tot aanvrage van een verhoo ging in het Ryksvoorschot en tot toekenning daarvan aan de woningbouwvereen. „Vlijmen Vooruit". Deze vereeniging had een schade aan/ huizen van 8681.Besloten werd een bedrag van 8681.aan te vragen. Voorstel van den burgem. om, ingaande 1 April 1947, aan te gaan een kasgeld- leening groot 75000. Duur 9 mnd. tegen 1 5/8 procent. Z.h.st. accoord. Rondvraag. Het lid v. Mierlo informeerde hoe het stond met de voorziening van jassen en laarzen van de Brandweer van Nieuw- kuijk. De voorz. deed de toezeg ging dat B. ën W. hun ui terste best zouden doen aan dit materiaal te geraken en dat bij een komende"toewij zing alle onderdeelen gelij kelijk bedacht zouden wor den. Het lid Overdijk vroeg of het niet mogelijk was hier ter plaatse tot het aanleg gen van een ijsbaan te ko men. De voorz. zeide, dat dit uit moest gaan van 't par ticulier initiatief en de heer v. Engelen merkte op dat er in deze richting door hem reeds besprekingen ge voerd waren. Het lid v. d. Ven bracht deze kwestie in verband met de aan te leggen zwem- gelegenheid. De voorz. zou dit onder de aandacht brengen van dc bepaalde commissie. Het lid Klerkx vroeg, wanneer een jonge boer die hij kende, die wilde gaan trouwen en twee jaar ge leden een eigen huis ge kocht had, dit eindelijk zelf eens zou kunnen gaan be wonen. De voorz. zei, dat deze zich het best persoonlijk tot hem kan wenden. Het lid Werther vroeg de aandacht van B. en W. voor den slechten weg in Haar steeg, waarop de voorz. zei dat hier nóg niets aan te doen was. Op een vraag van het lid Wijkmans hoe het kwam dat er nog niets was gedaan voor de verlichting van den Molendijk, antwoordde de voorz. dat dit in verband met het slechte weer on mogelijk was. Hierna sluiting op de ge bruikelijke wijze,waarna men nor? evpn in geheime vergadering bijeen bleef.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1947 | | pagina 2