President Truman windt er geen
doekjes om
Gewogen en te
Licht bevonden
EEN SOLDAAT UIT INDIË SPRAK:
DAT IS DE WERKELIJKHEID
GEEN OVERDRIJVING ALSTUBLIEFT
GEMEENTERAAD VLIJMEN.
„Waarborgen voor per
soonlijke vrijheid, vrijheid
van meningsuiting en gods
dienst en vrijwaring tegen
politieke onderdrukking
zijn Amerika's doelstellin
gen geweest in den oorlog
tegen Duitschland en Ja
pan", zoo zeide president
Truihan in zijn boodschap
tot de beide Huizen. „Maar
de volken van een aantal
landen hebben den laatsten
tijd de overheersching van-
totalitaire staten moeten
doorstaan. De regeering der
Vereenigde Staten heeft
vele malen geprotesteerd
tegen onderdrukking en in
timidatie in Polen, Roeme
nië en Bulgarije een
schending der overeen
komst van Jalta. In een
aantal andere landen ge
schiedt hetzelfde: minder
heden maken gebruik van
terreur en onderdrukking,
censuur op pers en radio,
druk op verkiezingen en be
knotting van persoonlijke
vrijheden. Het moet de po
litiek der Ver. Staten zijn,
vrije volken, die zich ver
zetten tegen pogingen tot
onderwerping door ge
wapende minderheden of
door druk van buiten af
te steunen en in staat te
stellen, hun eigen levens-
Op initiatief van de Band
Nedc'rland-Indië werd in d§,
zaal Thalia door een, daar
voor uit Indië in Nederland
gekomen, soldaat een cau
serie gehouden over onze
jongens in Indië, over hun
1 even s wij zegezondheids
toestand, over de geloofs-
verzorging, koftom over al
les dat onze soldaten in de
Oost betreft.
Deze causerie, die toch
zoo belangwekkend was,
werd helaas door een zeer
gering aantal belangstellen
den bezocht. Op de bijeen-
F ETJTL LfcT O hT
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
Neen; maar ze is ook niel van
hieruit weggegaan. Mijnheer Schroot
heeft haar eerst naar het tussclien.
station geredenvanwaar ze on
middellijk op den trein naar Am
sterdam kon stappen.
Hoe kwam hij u dit alles ver
tellen?
O; hij was bijzonder spraak
zaam dien dag. Hij dronk zelfs een
glas bier; net als u.
Dat wil ik wel geloovfen. Waar
zou hij zulk lekker bier drinken
als hier en nog wel opgediend door
zoo'n knappe; vriendelijke vrouw?
O, baron; u zoudt mij nog
maai- ij del maken met uw compli
menten.
Even later nam -Leo afscheid en
spoedde zich terug naar het kas
teel. Dadelijk na de lunch fietste
hij naar het tusschcnstation ruim
een uur verderop .en deed daar na
vraag bij den stationschef en bij
enkele kruiers.
De inlichtingen hadden niet veel
te beduiden; zoodat de jongeman
naar huis terugkeerde met een on
gewoon ernstige uitdruklcing op 't
gelaat.
Daar er al een paar weken ver_
loopen waren na het tuinfeest bij
de Berensteins en baron Leo zich
geen enkele keer meer vertoond
had voor een ,tennisles'was
Chris al de hoop gaan koesteren
dat hij zeker had afgezien van zijn
voornemen om zich onder haar lei
ding te bekwamen in het edele spel.
wijze te kiezen. Het voort
bestaan van de Grieksche
staat wordt door duizenden
terroristen onder commu
nistische leiding bedreigd.
Turkije strijdt voor de hand
having van zijn nationale
eenheid. Het geheele Mid
den-Oosten zou ten prooi
kunnen vallen aan verwar
ring en onlusten als wij in
dit kritieke uur niet te hulp
komen. Wij moeten onmid
dellijk handelen."
Technische en militaire
hulp.
Truman verzocht het Con
gres: I. Griekenland en
Turkije financiëelen steun
te verleenen tot een bedrag
van vierhonderd millioen
dollar voor de periode tot
30 Juni 1948. II. Burgers en
militairen naar Griekenland
en Turkije te zenden om
deze landen bij den weder
opbouw te helpen en toe te
zien op het gebruik der
gelden. III. Grieken en Tur
ken in de Ver. Staten op
te leiden.
„De Ver. Staten hebben
341 milliard dollar besteed
om den oorlog te winnen",
aldus de president, „dit is
een belegging in wereld
vrijheid en wereldvrede".
komst werden hiervoor en
kele oorzaken genoemd,
zooals de onvoldoende be
kendheid met het werk van
de Band en van 't Thuis
front. De menschen weten
deze beide instellingen met
juist meer te onderschei
den. Men vroeg zich ook af
of de onvoldoende aankon
diging misschien oörzaak
kón zijn, waaraan men ten
slotte de geringe opkomst
dan ook in meerdere of
mindere mate toeschreef.
Hoe het ook zij, de lezing
was zeer belangwekkend en
Maar top een morgen dat ze met
Marie, liet dienstmeisje frambo
zen jam aan het maken was; werd
er luide gebeld en Chris moest
moest hert wel ontvangen.
Ze was er verbaasd over; zoo
welverzorgd als hij er uitzag. Guus
had hem op zijn tactvolle wijze
zeker menigen wenk gegeven; op
het wit_flanellen tennispak, zoowel
als op de schoenen was niets aan
te merken.
Ik hoop dat u uw belofte niet
vergeten hebt; juffrouw; zei hij.
Neen, natuurlijk niet. Ik had
u al zoolang verwacht.
Ja; ik moest op deze uitrusting
wachten. Wat zegt u er van?
KeurigGaat u alvast in den*
tuin, dan zal ik even mijn tennis
schoenen aantrekken.
Leo was een dankbare leerling;
want gedurende die eerste les
maakte hij al schitterende vorde
ringen.
Ik geloof dat u zich druk ge
oefend heeftsinds u hier den
laatsten keer was. Als u zóó door
gaat; zult u binnenkort mijn lessen
niet meer noodig hebben.
Maar nu ben ik ook moe. Als
wij er eens even bij gingen zitten
en wat praten?
Jamaar toch maar enkele,
minuten. In dien tijd vertelt u mij
één van uw avonturen. U hebt er
zeker genoeg gehad?
En óf! Meer dan één; die u
de haren ten berge zouden doen
rijzen.
Ja; maar die hoeft u mij .niet
te vertellen. Een amusant bedoel ik.
Ernstig schudde bij het hoofd en
zei
Neen; het verleden moet maar
vergeten worden nu ik een fatsoen
lijk lid van de maatschappij ben.
Bovendien kan het veel interessan
ter wezen om van n te spreken
juffrouw.
de belangstelling miniem
en dit is voor ons aanlei
ding aan dezen avond eens
meer uitvoerig de aandacht
te wijden.
Korporaal A. Kavelaars
uit Gastel sprak op een
vlotte, onderhoudende wij
ze, puttend uit een eigen,
rijke ervaring.
In zijn inleiding begon
hij, de vrijwilliger, met het
verschil aan te duiden tus-
schen de oorlogs-vrijwilli-
gers en de dienstplichtigen,
welke laatsten, in tegen
stelling met de eerste groep,
naar Indië moeten. Hierna
beschreef hij het leven der
soldaten in Engeland, de
rustige, aparte sfeer, daar
na over de bootreis vertel
lend, over den overgang van
het Westersche naar hel
Oostersche, over plaatsen
en streken, over bevolking
en levenswijze; in het kort,
de eerste kennismaking met
het Oosten.
Op Maiakka.
Zoo verliep d„e bootreis
ook weer en eindelijk was
dan 't oogenblik nabij, dat
men voet aan wal zou zetten
in Indië. Nog slechts 24
uren.MMaarmen mocht
niet aan land en werd naar
Maiakka gezonden, waar
hien met een landingsma
noeuvre debarkeerde. Hier
brak een tijd van training
aan, want inmiddels was
Soekarno begonnen met
herrie-schoppen. Direct be
gon men met de oefeningen
geen tijd om te acclimati-
seeren. Hier beschreef kor
poraal A. Kavelaars een
moerastocht zooals die, on
derdeel van de training vor
mend, gemaakt werd.
Om zes uur in den och
tend vertrok men dan, 'na
dat alle spullen aan een
grondig onderzoek waren
onderworpen. Vooral het
kompas werd goed klaar
gemaakt, want daarop was
men de'komende uren aan
gewezen.
Vervolgens werd men per
vrachtauto 30 K.M. uit de
buurt gebracht en begon de
moeizame tocht door rub-
berbosschen, rimboe en
jungle, alleen aangewezen
zijnde op het kompas. Er
moesten met groote kap
messen paden vrij gehakt
worden en over de enkels,
steeds dieper, zakte men
weg in hei moeras. Moest
men een riviertje over, dan
werd eerst een lawaai ge
maakt dat hooren en zien
verging en werd in 't water
geschoten om de kaaiman
nen te doen vluchten. De
beste zwemmers gingen er
dan over met een touw en
deden er (10—15 meter)
15 a 20 minuten over. Veel
last had men ook van
ongedierte in nek en haren,
waarbij men omdat men
het geweer hoven 't hoofd
moest houden aangewe
zen was op den achterbuur
man, die de insecten dan
wel met een kolf van zijn
geweer dooddrukte.
Verder ging het dan maar
weer, waarbij alles nog
moeilijker werd na het in
vallen van de duisternis en
eindelijk arriveerde men
's avonds laat in het kamp.
Zulke oefeningen werden
vaak gehouden. Zoo ook
brak de tijd aan dat men
naar Indië, het einddoel
zou gaan.
Over de brieven.
Over het brieven schrij
ven had korpóraal Kave
laars wel iets bijzonders te
zeggen. Veel soldaten had
den in Holland nog wel
vriendinnetjes en aan de
diverse Annies, Betsies en
Nellies moest natuurlijk ge
schreven worden.
Maar wat heb je aan een
'jongen die niets meemaakt.
Als er dan geschreven werd
dat er niets te beleven was,
kreeg men natuurlijk direct
de bons.
Dan kwam de overdrij
ving. En brieven die er op
gesteld werden
Zoo had korporaal Kave
laars voor een soldaat die
hij goed kende een foto met
een tijgerkop gekocht. In
Holland werd hem diezelf
de foto, die de jongeman
naar Holland gezonden had,
weer getoond en achterop
stond: „Juist gekiekt voor
ik hem doodschoot" en dan
die. brief met het vreese-
lijke verhaal er bfj
En dat alles wordt inder
daad, ongelooflijk, voor
zoete koek genomen.
Zoo waren er meer staal
tjes. Iemand schreef dat 't
voor zijn bed wemelde van
de slangen. Gelogen. Een
ander, die niet eens aan een
actie had deelgenomen, joeg
zijn moeder de stuipen op
het lijf door te schrijven,
dat de granaten om zijn
ooren floten en/dat hij niet
meer kon. Hij/ schreef dit
in de stad waar het volko
men rustig was en in een
flink ruim huis.
Dergelijke brieven komen
er inderdaad en straks als
dc jongens terug komen
zullen de staaltjes nog veel
sterker zijn. Neem dit alles
met een stevige korrel zout
of schrijf, dat ze niet zoo
moeten overdrijven.
Ook als men niet direct
antwoord krijgt, kan dit
zijn goede oorzaken hebben
zooals een tocht in de rim
boe, die een paar weken
duurt.
Ook in de brieven naar
Indië wordt overdreven en
noodeloos geklaagd en dan
gaan de jongens onverstan
dig praten en kankeren.
Over de Mariniers.
Er zijn veel menschen die
domme praatjes verkoopen
en veel dommer vragen
stellen zooals: „zijn de Ma
riniers nu werkelijk zoo
slecht?"
Dit werd door korporaal
Kavelaars stevig den kop
ingedrukt.
Niets is minder waar dan
dat. Onze Mariniers zijn uit
een prima hout gesneden
en men kon van hem aan
nemen dat de Marinier één
I van de beste soldaten was.
Een Marinier is zedelijk
niets minder dan elke an
dere soldaat in Indië en zij
hebben daarenboven ge
vochten als leeuwen, waar
door we hen veel dank ver
schuldigd zijn.
In Indië.
Over Indië zelf sprekend
schetste korporaal Kave
laars eerst dc toestanden
in de inheemsche kampen.
Wat zou het heerlijk zijn als zij
eens bewijzen Icon dat- die jongeman
niet was degene dien h<ij voorgaf re
zijn, waardoor Guus dus weer ge
rehabiliteerd zou wezqfi als erf
genaam van zijn oom. Ze zou aan
niemand blijk geven van de ach
terdocht die ze jegens Leo koes
terde; maar op eigen houtje detec_
t-ieve-wedk verrichten.
Een stuiver voor je gedachten
riep nu Peterdie vond dat zij zoo
stil en afgetrokken was; iets wat
hij niet gewoon was van Christine.
Mijn gedachten zijn wel hon
derden stuivers waardantwoord
de zij geheimzinnig. A propos;
Peter, heb je ook gehoord van die
inbraak bij mijnheer Schi-ool?
Ik kom juist van de plek des
onheils; in mijn officiëelc hoeda
nigheid.
Peter Brandt was namelijk ver
slaggever van De Ster, een week
blad dal daar in de streek veel
gelezen werd. Hij sclii-eef ook wel
detective-verhalen en dc meisjes
Berenstein beschouwden hem als
een een ster aan den lilcrairen
hemel.
Nu; heb je dc een of andere
belangrijke ontdekking gedaan?
Ik heb een lang gesprek gehad
met inspecteur Parels en die heeft
mij iet-s laten zien dat ze gevondea
hebben in de kamer, waar de in
brekers gestoord werden.
Wat was dat dan?
Hij heeft het mij in vertrou
wen laten zien; maar ik mocht er
niet over schrijven.
Maar mij mag je het toch wel
zeggen, Peter? Ilc beloof je heilig
dat ik het' aan niemand overver
tellen zal.'
(Wordt vervolgd).
O; interessant ben ik in het
geheel niet. En dan 'wilde i'k u nog
zeggen: u moet mij niet juffx-ouw
noemen; dat klinkt zoo burgerlijk.
Mag ik u dan Christine noe
men?
Wel neen; maar juffrouw Be_
renstein; ziet u.
Jau moet mij maar niet
kwalijk nemen als ik niet ineens
zoo de manieren van de wereld;
waarin ik vei-plaatst ben, ^'n.
Misschien wilt u wel in het ge
heel niet met mij omgaan. Dat ik
u te min ben.
Wel neen; maar daar wilde
ik u even op attent maken. Hebt
u ook geboord van clie inbraak bij
mijnheer Schroot?
- Ja. Jammer dat ze er niet met
c^n deel van den inboedel vandooi-
zijn gegaan.
Wat bedoelt u? Is u het er
dan mee eens; dat menschen din
gen nemen die hun niet behooren?
Düt niet. Maar die ouwe
Schroot heeft veel te. veel. Een
beetje gelijker verdeeling van goe
deren zou beter voor hem zijn.
Als hij z.ijn geld weggaf; ja.
Maar het moet hem toch niet ont
stolen worden.
Mogelijk is vriend Schroot er
ook niet eei-lijk aangekomen.
Daar gaat het niet om. Maar
u schijnt sympathie te hebben voor
de inbrekers.
Ochdat kunnen wel wanho_
pigen zijn geweest. Ik weet. zelf
wat het is om honger te hebben.
Maar ik vind het afschuwelijk
dat er zulke inbi'ekers in de buurt
kunnen zijn. Ik geloof "dat ik vanj
nacht niet slapen kan uit angst;
dat ons huis xnisscbien het eerst
volgende zal z.ijn dat aan de beurt
kan komen.
Owel neen. Maakt u zich
maar niet ongerust. U begrijpt dat
inbrekers van beroep alleen hun
slagje slaan in huizenwaar wat-
te halen valt.
Zullen wij dan nog even een
spelletje doen? U weet: u mag niet
lui worden.
Daar hebt u gelijk "in. Maar
ditmaal zal ik het van u winnen.
Pas maar op
Tegelijkertijd ontsnapte hem een
kreet van t-eleui-stelling; want daar
zagen ze Peter Bz'andt naar hen
toekomen.
Misschien wil hij wel tegen
ons beiden spelen; riep zij en
wuifde Peter uitnoodigend toe.
Neen; dank u; dan smeer
ik 'm.
Hoe flauw. Peter is toch een
goedoud vi-iend.
Maar Leo was niet te bewegen en
zoodra zij en Peter alleen waven;
riep deze:
Ik zou maar niet al te intiem
met den baron worden. Weet je
wel dat er allerlei rare praatjes de
ronde over liem doen?
O ja, maar ik hecht er niet
zooveel aan.
Weet je ook wat nu het laatste
is wat er van hem verteld wordt?
Dat hij een bedrieger is; want dat
hij niet de zoon van den baron zou
zijn.
Onzin. Wie heef dat nu weer
zoo mooi bedacht?
Dat zou ik je niet kunnen
zeggen.
Nu; ik geloof dat het te mooi
is om waar te zijn. Je begrijpt toch
wel dat de zaakwaarnemei's niets
onbeproefd hebben gelaten om te
kunnen bewijzen dat hij een be
drieger is?
En terwiijl ze dit zei; viel haar
nu ineens weer het vreemde ge
drag van Leo in; toén hij voor het
eerst op de tuinpartij van den heer
Schroot was geweest; want later
had hij hem toch vele malen ont
moet.
Zweren, slechte hygiënische
toestanden, honger, schrik
voor de extremisten. De be
volking heeft onze hulp
noodig en staat voor 90%
achter ons. Niemand zal
ook het geweer opheffen
tegen de inlanders, noch'
tegen vrouw, kind of man,
zelfs niet tegen een jongen
extremist, indien hij er zelf
niet toe noodzaakt. Het is
er goed en de korporaal zou
a.s. Zondag graag terug
gaan. Hij noemde het geen
vechten meer tegen de ex
tremisten, die eigenlijk niet
eens wisten wat oorlogvoe
ren was en elkander
in de haren vlogen als er
geen Nederlanders waren.
Er sneuvelen slechts zeer
weinig Nederlanders en als
er geschreven wordt van
groote activiteit, dan is dat
idioterie en sterk overdre
ven vaak.
De soldaten zouden alle
maal wel eens graag naar
huis willen. Natuurlijk.
Maar de méeslen zullen
graag teruggaan als ze hier
eens een paar maanden ge
weest zijn. Hier is het nu
ook niet direct alles.
Het eten is er in Indië
ook prima, al is het na
tuurlijk anders dan hier en
al zijn het er geen beroeps
koks. Als het eten eens iets
aangebrand is schrijven
kankerpitten: „Moeder, 't
eten is hier niks'". Maar
juist als er niet geklaagd
werd. dan was er iets mis.
Geloofsverzorging en
geestelijk peil.
Op de eerste plaats kon
worden vastgesteld dat de
geloofsverzorging prima
was. In vrijwel elk bataljon
was een Aalmoezenier en
een Veldprediker. Voor ka
tholieken is er elke dag de
gelegenheid om de H. Mis
bij te wonen en de II. Sa
cramenten te ontvangen,
's Zondags is eveneens ieder
in de gelegenheid, om de
H. Mis bij te wonen.
Voor protestanten zijn er
ook verschillende avonden
in de week diensten en
's Zondags wijdingen. Het
zedelijk peil is goed, hoog
zelfs.
De spr. weerlegde scherp
de vuile lastertongen. Maar
wie loopen naar dc vrouwen
in Indië? Dat zijn dezelfden
die het hier ook doen. Hier
in Holland is dat alles nog
veel erger. Indië is er hei
lig bij. Doch overal komt
kaf onder koren voor, he
laas. Het ziin echter overal
dezelfden. Het zedelijk peil
in Indië is beter, veel beter
dan hier gedacht wordt.
Hiermede besloot /korpo
raal A. Kavelaars uil Gastel
z'n belangwekkende, hoogst
belangrijke causerie, waar
van wij een uitvoerig ver
slag maakten om allen in
de gelegenheid te stellen te
lezen wat hij vertelde.
Moge men er goede nota
van nemen.
Sjahrir zou deze week
per vliegtuig naar Voor-
Indië gaan. Hij vertrekt met
een Philippijnsch vliegtuig,
bestuurd door een Ameri-
kaansch piloot.
Dc gemeente Zermatt
heeft het geheele prinselijk
gezin uitgenoodigd voor een
vacantieverblijf van enkele
weken. Hunne Koninkliike
Hoogheden hebben deze bij
zonder vriendelijke uitnoo-
diging, welke dc nrins^lük-
familie in staat stelt een
vacantie in dc Zwitsersche
bergen door te brengen,
gaarne aanvaard.
Gemeentebegrooting aangenomen.
Komt er een Zweminrichting.
Cultureele opgang.
Verruiming onderwijs noodzakelijk.
leden eerst in aan het gering aantal leer-
Nadat de
het geheim vergaderd had
den ter bekoming van in
lichtingen over de Begroo
ting 1947, werd de openba
re vergadering, die door
burgem. van Hout werd ge
presideerd, geopend.
Ingekomen stukken. Hier
onder bevond zich o.a. een
schrijven van den particu
lieren secretaris van zijne
Koninkl. Hoogheid Prins
Bernhard, waarin hij na
mens Hunne Koninklijke
Hoogheden dank bracht
voor de gelukwenschen, bij
gelegenheid van de Blijde
Gebeurtenis, die de gemeen
te Vlijmen hun had doen
toekomen.
Voorstel van B. en W. tot
vaststelling van een nieuwe
verordening op de heffing
van een vermakelijkheids
belasting. Het lid v. d. Mee-
rendonk was tegen een be
lasting van 25.voor
feestavonden, bijeenkom
sten etc., waarvoor geen en-
trée werd geheven, zoodat
zijns inziens buurtvereni
gingen e.d. hierdoor zeer
gedupeerd waren.
De voorz. verklaarde ech
ter dat deze verordening
was tot stand gekomen met
het oog op een mogelijke
ontwikkeling op dit gebied,
waaraan de belasting op
zich diende aangepast te
worden. Hij beloofde echter
in dezen de soepelheid van
B. en W.
Z.h.st. accoord.
Voorstel van B. en W. tot
vaststelling van een nieu
we instructie voor den ge
meente-arts. Goedgekeurd.
Voorstel van B. en W. tot
het verleenen van een bij
drage aan het Burgerlijk
Armbestuur voor 1947,
Hiervoor was 25000.uit
getrokken.
De heer v. d. Meerendonk
vroeg of dit bedrag niet te
hoog was, daar er in deze
gemeente toch niet zoovelen
zijn die in aanmerking ko
men voor ondersteuning
hieruit. Binnenkort zou
men bovendien de wet
Drees kunnen verwachten.
De voorz. hoopte dat dit
bedrag inderdaad te hoog
zou blijken en dat men het
niet geheel noodig zou heb
bend Z.h.st. accoord.
Voorstel van B. en W. om
voor liet jaar 1947 beschik
baar te stellen een bedrag
van 15.38 per leerling als
exploitatiekosten van de
openbare lagere school.
Het lid v. Sprang vond 't
bedrag te hoog in vergelij
king met vorige jaren en
met de bijzondere lagere
school.
De voorz. schreef dit toe
lingen van bedoelde school.
Overigens was deze bijdra
ge slechts bedoeld als een
voorschot en B. en W.
hoopten dan ook dat men
de noodige zuinigheid zou
betrachten en aan 't vorige
bedrag van 9.03 per leer
ling genoeg zou hebben. Be
doeld was te financieren
naar behoefte en om de 5
jaar zou afrekening plaats
hebben en het teveel terug
betaald worden.
Het lid v. d. Ven wees er
o]) dat 't bedrag juist vast
gesteld was in een periode,
waarin het leerlingen-aan
tal toevallig zeer gering
was. Verder vond hij de
subsidie te hoog in verband
met het feit, dat het onder
wijs hier tamelijk laag en
met name bij dat van de
>stad minstens 1 y2 jaar ten
achter was. Hij laakte ver
der den toestand zooals die
op het oogenblik was, nu
de scholen vanwege kolen-
gebrek etc. gesloten waren,
terwijl men er niet aan
dacht de kinderen huiswerk
mee te geven.
Het lid v. d. Meerendonk
vond de'basis waarop deze
subsidie is vastgesteld even
eens foutief. Hij vestigde de
aandacht op de bepaling
dat, als een school niet ge
lijksoortig is, men als sub
sidie het gemiddelde neemt
van andere dergelijke scho
len. Hij verlangde daarom
een begeleidend schrijven,
waarin op de noodige zui
nigheid werd aangedron
gen.
In verband met een op
merking van het lid v. d.
Ven vroeg hij, of het niet
in de bevoegdheid lag van
den gemeenteraad zich te
verzetten tegen een ver
plaatsing van leerkrachten
en alsnog te trachten goed
te maken wat in een recent
verleden op dit gebied was
voorgevallen.
Het lid Klerkx kon zich
als vakman met deze sub
sidie ten volle vereenigen,
temeer daar den laatsten
tijd de kosten der school-
middclen 100% waren ge
stegen.
De voorz. was het hier
volkomen mee eens en na
dat hij nog medegedeeld
had dat na vijf jaar, na
overleg der rekeningen en
dergelijke stukken, het juis
te bedrag werd vastgesteld,
werd ook dit voorstel z.h.st.
aangenomen.
Voorstel van B. en W. om
aan de besturen der bijzon
dere lagere scholen toe te
kennen een voorschot van
15.38 per leerling op dc
exploitatie-kosten vo- é|ie
scholen. Z.h.st. accoord.
Voorstel van B. en W. tot
vaststelling van een aantal
opcenten op dc hoofdsom
der personeele belasting
voor het jaar 1947/1948.
Besloten werd om 150 op
centen te handhaven.
Voorstel van B. en W. tot
vaststelling van de begroo
ting der gemeente voor het
jaar 1947 en voorstel van
B. en W. tot goedkeuring
van de begrooting 1947 van
het Burgerlijk Armbestuur.
De voorz. zeide, dat deze
beide punten eigenlijk on
afgescheiden behandeld
dienden te worden, waarna
de heer v. d. Meerendonk
rapport uitbracht in de al-
gemeene inleiding, waarin
hij o.a. op de eerste plaats
de aandacht vroeg voor de
volkshuisvesting. Immers
het was bekend dat nog tal
rijke huisgezinnen niet be
hoorlijk gehuisvest waren.
Met lof sprak de heer v. d.
Meerendonk over de wijze
waarop een en ander be
handeld werd door den bur
gemeester. Spr. stelde er
prijs op dat rekening ge
houden zou worden met den
bouw van huizen voor
grootere gezinnen en legde
hierna even den nadruk op
de vestiging van industrie,
land- en tuinbouw.
Het was hem ook een ge
noegen geconstateerd te
hebben dat de gemeente 't
Wit-Gele Kruis een subsi
die verleende van 75 ct. per
lid en wees op het groote
nut van deze vereeniging,
die nu beschikte over een
prachtig wijkgebouw. Ook
vestigde de heer v. d. Mee
rendonk de aandacht op de
noodzakelijkheid van een
behoorlijke zweminrichting
in verband met de volksge
zondheid. Hiervoor zou spr.
gaarne een commissie in 't
leven geroepen zien. Hierna
bracht dc rapporteur de
wenscheïijkheid naar voren
van de verruiming van het
onderwijs in de^gemeente en
den bouw van een scholen
complex.
Wat het cultureele peil
der gemeente betreft was 't
een genoegen, allerwege een
grootere belangstelling voor
goede muziek, zang, tooneel
en spel te kunnen waar
nemen. In dit verband ook
juichte de heer v. d. /Mee
rendonk de grootsclie plan
nen, die men op Mariën-
kroon aan het uitwerken
was wij offeren toe.
Tenslotte dankte hij de sa-
menstellèrs der begrooting,
die uitmuntte door keurig
typwerk en speciaal B. en
W„ den secretaris en zijn
staf van medewerkers en
den burgemeester. (Appl.).
De voorz. dankte den heer
v. d. Meerendonk namens
B. en W. voor dc wijze van
onderzoek en de hoogstaan
de manier waarop het rap-
Tcrry en Berry inDE BRIL VAN SULTAN SAR.
Hassan, die ccn noot op zijn neus
had gekregen, keek naar boven-
Daar zag li ij hoe zijn heer en mces_
.er de Sultan, boven in de boom
was gebonden. Met een zware; ijze_
ren ketting was hij aan de takken
gesmeed. Ah, riep de Sirdar, mijn
Sultan; dat is niet te verdragen.
En met één sprong was hij in dc
boqin. Heb je ccn tang? vroeg de
Sultan. Maar een tang had de Sir
dar niel. Daarom greep hij de ket
ting met twee vhanden vast en met
één enkele ruk trok hij hem stuk
alsof het' een stukje papiertouw
was. Ziezo Majesteitzei de Sir
dar; en nu zal ik eens even een
hartig woordje spreken met dc on
verlaten. Laten wij eerst liever uit
deze dekselse boom klimmenSir_
dór. Enk.ijk eens om je heen.
port den volke werd bekend
gemaakt. De volkshuisves^
ting, het Wit-Gele Kruis,
zweminrichting en onder
wijs zouden zeker de volle
en bijzondere aandacht heb
ben. Vooral ook wat er op
Mariënkroon 'stond te ge?
beuren had de instemming
van den voorz. en Mariën
kroon kon op hem rekenen.
Hij hoopte dat hiermede de
eerste stap gezet was voor
den opgang der gemeente.
Ook op cultureel gebied
kan en zal Vlijmen heel wat
presteeren. „Moge Mariën
kroon in 1947 toonen dat
Vlijmen opk op cultureel
gebied op ongekend hooge
trap van beschaving staat",
aldus de voorzitter.
I Verder hoopte hij dat Vlij-
men's financiën spoedig
konden worden gesaneerd
en dankte tenslotte voor de
woorden tot B. en W. ge
richt, hierna een beroep
doende op de onderlinge
eendracht en samenwer
king.
Voorstel van B. en W. tot
aanvrage van een verhoo
ging in het Ryksvoorschot
en tot toekenning daarvan
aan de woningbouwvereen.
„Vlijmen Vooruit".
Deze vereeniging had een
schade aan/ huizen van
8681.Besloten werd een
bedrag van 8681.aan te
vragen.
Voorstel van den burgem.
om, ingaande 1 April 1947,
aan te gaan een kasgeld-
leening groot 75000.
Duur 9 mnd. tegen 1 5/8
procent. Z.h.st. accoord.
Rondvraag. Het lid v.
Mierlo informeerde hoe het
stond met de voorziening
van jassen en laarzen van
de Brandweer van Nieuw-
kuijk.
De voorz. deed de toezeg
ging dat B. ën W. hun ui
terste best zouden doen aan
dit materiaal te geraken en
dat bij een komende"toewij
zing alle onderdeelen gelij
kelijk bedacht zouden wor
den.
Het lid Overdijk vroeg of
het niet mogelijk was hier
ter plaatse tot het aanleg
gen van een ijsbaan te ko
men.
De voorz. zeide, dat dit
uit moest gaan van 't par
ticulier initiatief en de heer
v. Engelen merkte op dat
er in deze richting door
hem reeds besprekingen ge
voerd waren.
Het lid v. d. Ven bracht
deze kwestie in verband
met de aan te leggen zwem-
gelegenheid.
De voorz. zou dit onder
de aandacht brengen van
dc bepaalde commissie.
Het lid Klerkx vroeg,
wanneer een jonge boer die
hij kende, die wilde gaan
trouwen en twee jaar ge
leden een eigen huis ge
kocht had, dit eindelijk zelf
eens zou kunnen gaan be
wonen.
De voorz. zei, dat deze zich
het best persoonlijk tot hem
kan wenden.
Het lid Werther vroeg de
aandacht van B. en W. voor
den slechten weg in Haar
steeg, waarop de voorz. zei
dat hier nóg niets aan te
doen was.
Op een vraag van het lid
Wijkmans hoe het kwam
dat er nog niets was gedaan
voor de verlichting van den
Molendijk, antwoordde de
voorz. dat dit in verband
met het slechte weer on
mogelijk was.
Hierna sluiting op de ge
bruikelijke wijze,waarna
men nor? evpn in geheime
vergadering bijeen bleef.