De Echo van het Zuiden
No. 57
Donderdag 17 Juli 1947
De Millioenen-schaiien van Huize Doorn.
NIEUWS UIT WAALWIJK EN OMGEVING
sj;
1
Een weinig gefotografeerde zijde van het Huis Doorn: het boven
ste venstertje van het torentje behoorde tot de werkkamer van de
ex-monarch.
Arme Kroonprins hoopt
op een sprookje.
In Heckingen bij Würtemberg
wacht ex-kroonprins Friedrich
Wilhelm op de vervulling van
een sprookje; in gedachten dwaalt
hij weer door de pompeuze ver
trekken van Huize Doorn met zijn
millioenen-bezit aan meubilair,
schilderijen en sieraden en droomt
van de gulden romantiek van wel
eerMaar zijn vriendelijke
brief aan de Nederlandse Beheers
instanties, die zich over het „vijan
delijk vermogen" ontfermd heb
ben, heeft tot nog toe niet het
gewenste effect gesorteerd
De plaatselijke bevolking van
Doorn is door het beroep van de
Kroonprins, dat hij „wettig erf
genaam' is, met een zekere onrust
vervuld: men wenst de romantiek
der Hohenzollern's als een afge
sloten hoofdstuk te beschouwen.
Men voelt niets voor de gedachte,
dat zich achter de muren van het
trotse landgoed, waar de grijze
monarch-balling Wilhelm II zich
omringd had met de souvenirs van
het Duitsland van een vorige ge
neratie, weer een Duitse kolonie
gaat vormen. Men wil het land
goed met zijn vele gebouwen,
uitgestrekte terreinen (46 ha) en
het thans verwaarloosde rosarium,
waar eens 10.000 rozen tot groot
welbehagen van de Keizer geur
den, beschouwen als eenher
innering.
Asylrecht en telegrammen.
Toen de monarch bij de ,,Zu-
sammenbruch" in 1918 via Ame-
rongen tenslotte in Doorn gast
vrijheid vond, tot zijn dood toe
gefolterd door gedachten aan eer
herstel en de wrede werkelijkheid
door hout hakken uit zijn bewust
zijn verdringend, werd hem door
onze regering „asylrecht" ver
leend. De Kroonprins beroept zich
thans op dit recht, onder welks
bescherming zijn vader zijn bezit
tingen naar Nederland overbracht.
Voorts legt hij er de nadruk op,
dat de Hohenzollern's geparen
teerd zijn aan het Engelse Ko
ningshuis, doch speculeert tevens
op de Nederlandse vergeetachtig
heid. Want toen de monarch in
'40 via de Nederlandse regering
van Groot-Brittannië het aanbod
kreeg om Het Kanaal over te ste
ken, loochende hij alle familieban
den en bleef.
Hoe de sympathieën van de
Keizer georiënteerd waren, wordt
duidelijk, wanneer wij de tekst
van een telegram citeren, dat hij
enkele maanden later aan de
„Führer" zond: „Onder de zeer
diepe indruk van de capitulatie
van Frankrijk wens ik u en de ge
hele Duitse weermacht bij de door
God gegeven geweldige overwin
ning geluk met de woorden van
Keizer Wilhelm de Grote uit 1870:
Welk een keer van het lot door
God's beschikking! In alle harten
klinkt de choraal van Leuthen,
zingend voor de overwinnaars van
Leuthen. de soldaten van de grote
Koning: Nu dankt alle God
DE MILLIOENEN-SCHATTEN
Ook speelt de Kroonprins als
troef uit. dat de Keizer niet in
Nazi-Duitsland begraven wilde
worden; hij gaf de voorkeur aan
een eigen plekje op de terreinen
van het kasteel, dat hij tijdens zijn
leven uitgezocht had. Maar over
het feit, dat Seyss-Inquart bij de
begrafenis aan zijn zijde stond,
spreekt hij maar liever niet, ter
wijl hij ook de werkelijke reden
van deze teraardebestelling in Ne
derland verzwijgt: de Keizer was
nl. bevreesd, dat zijn graf in
Duitschland wel eens verguisd of
geplunderd zou kunnen worden.
Hij wist zeer goed, dat het oude
zeer van zijn vlucht nog in tal van
harten van vurige patriotten
brandde.
Duitse geest waart rond...
Op het ogenblik zwaait de vleu
geladjudant van de Keizer, majoor
Ilsemann, gehuwd met de Neder
landse baronesse Bentinck, op
Huize Doorn de scepter. Een
handjevol tuinlieden en enkele an
dere bedienden staat onder hem,
terwijl men hier en daar in de
gebouwen nog wel een Duitse fa
milie aantreft: de restanten van
een vergane glorie. Met een spe
ciale introductie kan men het om
belastingredenen tot museum ver
klaarde huis Doorn bezoeken,
maarmen ziet de gasten niet
erg gaarne, al worden zij wel
rondgeleid. Het maken van foto's
is ook verre van makkelijk en wij
prijzen ons dan ook gelukkig, dat
we in staat waren, het .glazen
oog der muze" in de werkkamer
van de monarch te gebruiken.
Wie in deze sfeer van talrijke
herinneringen van het Hohenzol-
kern-Duitsland rondwandelt, be
grijpt, dat de Keizer met hart en
ziel nog in het verleden leefde;
alle dingen ademen hier een soort
heroische geest en het hoeft niet
te verwonderen, dat Wilhelm II
hier wel eens sprak over zijn plan
weer de troon te bestijgen. In deze
atmosfeer van wapens en borst
beelden, gobelins en kostbare doe
ken, vormde deze waangedachte
tussen vader en zoon een twist
appel, die tot een enigszins ge
spannen verhouding leidde.
Vergane glorie.
Een belangrijke curiositeit is de
snuifdooscollectie van Frederik de
Grote, terwijl ook de gobelins, ge
schonken door Marie Antoinette,
en het geheel gouden eetservies
(dit laatste overigens achter slot
en grendel, zoals zovele kostbaar
heden) de moeite waard zijn. In
de rookkamer met de portretten
van de grote Keurvorst met rond
zich zijn naaste medewerkers
de plaats waar de Keizerlijke fa
milie zich dagelijks terugtrok
vindt men ook nog alles intact,
terwijl ook de gesloten sterfkamer
geheel in oude toestand werd ge
laten.
Het is alles geschiedenis gewor
den; een illusie werd door de fei
ten achterhaald en de Keizer rust
als een balling in Doorn. Moeten
wij thans vergeten, dat Wilhelm
II altijd een Duitser in hart en
nieren gebleven is, dat zijn sym
pathie in '40 aan de zijde stond
van hen, die in de nacht het land,
dat hem gastvrijheid bood in de
hoogste nood, overvielen en leeg
plunderden?
De bevolking van Doorn zegt
mismoedig: „grote honden bijten
elkaar niet" en doelen daarmede
op het feit, dat de ex-kroonprons,
die verlangend naar het „vette
hapje" in Holland kijkt, toch nog
een kans maakt. Maar de Keizer
heeft het slot van de familieroman
der Hohenzollern's door zijn hou
ding zelf bepaald evenals de
Kroonprins zelf.' In het dynamisch
tijdsgebeuren is hun laatste glans
weggespoeld... en de laatste over
levenden doen goed het gastvrije
Doorn, dat zij in bange uren ver
loochenden, te vergeten......
N.P.C.
ARBEIDSBUREAU
WAALWIJK.
Vraag cn Aanbod.
Vraag.
Gevraagd voor Rijksinstelling
een beschaafd meisje, leeftijd ong.
20 jaar, goede^vooropleiding, voor
administratief werk met de mo
gelijkheid voor opleiding in maat
schappelijk werk. Salaris volgens
Rijksregeling.
Enige schrijvers eveneens voor
Rijksdienst. Na gebleken geschikt
heid t.z.t. aanstelling in vaste
dienst mogelijk. Salaris volgens
Rijksregeling.
Enige kantoorbedienden voor
routine werk. Geen bijzondere
eisen.
Leerling drukker. Loon volgens
regeling in de Grafische bedrijven.
Enige meisjes voor wasserij
(mangelsters en paksters).
Aanbod.
Diverse vrouwelijke arbeids
krachten voor het verrichten van
thuiswerk, o.a. vlechten, omboe-
ken, plakken en het vervaardigen
van met de hand te naaien hand
schoenen.
Aanmelden dagelijks tussen 9—
12 uur v.m. op het Arbeidsbureau
Grotestraat 339 te Waalwijk.
Weinigen zullen weten, dat de Keizer gaarne op een zadel zat...
ook voor zij n lessenaar.
ZONDAGSDIENST
20 Juli 1947.
Doktoren:
Dr. M. H. C. Kolster.
Apotheek: Geers.
NED. HERV. KERK
WAALWIJK.
Zondag 20 Juli
10 uur: Ds. van Burgeler.
5 uur: Ds. van Burgeler.
GESLAAGD.
Voor het diploma lingerie naai
en en knippen slaagden aan de St.
Teresiaschool de jongedames Riki
v. Assen, Bertha v. Muilekom,
Nelly v. d. Sanden, Dini v. d. Aa,
Coba Kipping en Antoinette Klijn.
H. VORMSEL.
Z. H. Ex. Mgr. W. Mutsaerts
zal van 14 t.m. 24 Juli a.s. het H.
Vormsel toedienen in het deke
naat Waalwijk.
'T DRAMA VAN WAALWIJK.
De Bijzondere Raad van Cas
satie deed uitspraak in de zaak
tegen M. van Meegen en J. Derk-
sen, resp. veroordeeld tot 20 jaar
en de doodstraf. De laatste werd
in levenslang veranderd, terwijl
het beroep van v. Meegen werd
verworpen. De eis was 15 jaar.
VISSERSVERENIGING
„VISLUST".
De vissersvereniging „Vislust"
hield Woensdag 9 Juli haar jaar
vergadering in haar clublokaal bij
dhr. Fr. v. Helvoirt. Na een ope
ningswoord van de voorzitter wer
den de notulen voorgelezen en on
veranderd goedgekeurd. Ook de
jaarverslagen van secretaris en
penningmeester, waarvoor zij ap
plaus en een dankwoord van de
voorzitter mochten ontvangen,
werden vastgesteld. Nadat de
staat van bezittingen voorgelezen
was, werd een kas-controle-com-
missie benoemd, bestaande uit de
heren Vink en Dollekens. In de
ontstane vacature werd als be
stuurslid gekozen de heer Mangels
uit Sprang, terwijl de periodiek
aftredende 2e secretaris en 4e
commissaris werden herkozen daar
er geen andere candidaten gesteld
waren.
Er werd nog besloten in Juni
1948 een onderling concours te
houden op het Drongelse kanaal.
KERMIS-MATINéE
„TOT BLOEI DER
TOONKUNST"
Ofschoon het bezoek iets
drukker had kunnen zijn, mag
het kermis-matinée dat de
Liedertafel „Tot Bloei der
Toonkunst" Maandag j.l. gaf,
goed geslaagd heten.
Het mooie en zeer gevari
eerde programma heeft de be
zoekers enkele genotvolle
uurtjes bezorgd. Vooral de
mooie, populaire Strauss-wal-
zen die door het Gemengd
Koor onder leiding van de
heer J. Lombarts zeer enthou
siast gezongen werden, oogst
ten veel bijval.
Het mannenkoor, waarover
de heer J. Lombarts sinds
korte tijd eveneens de direc
tie voert, was door verhinde
ring van enkele leden minder
sterk bezet, waardoor een
koor als „De Almachtige" niet
volledig tot zijn recht kon ko
men. Het sloeg zich overigens
zeer goed door deze handicap
heen en voerde zijn nummers
op zeer verdienstelijke wijze
uit.
De zang-solisten, humoris
ten, toneelspelers en -speel
sters hebben alle eer van hun
werk gehad en gezorgd dat er
volop afwisseling was, waar
in de humor hoogtij vierde,
maar waarin ook een ernstig,
aangrijpend stukje niet ont
brak.
Een collecte, tijdens de uit
voering gehouden, ten bate
van het piano-fonds van de
Liedertafel bracht 50 op.
Liedertafel en bezoekers
kunnen met genoegen op dit
kermis-matinée terugzien.
GROOT
CONCOURS-HIPPIQUE.
Het Groot Landelijk Kring-
Concours Hippique met spring
concours te geven door de
Landelijke Rijvereen. „Prin
ses Irene" te Waalwijk, heeft
plaats op Zondag 3 Augustus
1947. Aanvang 12 uur op het
W.S.C.-terrein, gelegen aan
de Parallelweg te Waalwijk.
Het wordt opgeluisterd met
muziek door de geluidinstal
latie Fa. Jos. de Brouwer,
Kaatsheuvel.
Het programa luidt als
volgt:
1. Dressuur wedstrijd voor
8-tallen.
2. Individuele dressuur.
3. Opening. Parade deelne
mende 8-tallen.
4. Beste Landbouwrijpaard.
5. Springconcours voor lan
delijke ruiters.
6. Eenspannen koudbloed.
Open klasse.
7. Eenspannen Landbouw-
tuigpaarden; Open klasse.
DUIVENSPORT.
„De Postduif" Waalwijk.
A.s. Vrijdagavond van 5 tot 7
uur inmanden voor Vilvoorde, 95
km.
MONUMENT JAN DE ROOIJ.
Door den beeldhouwer Carasso
te Amsterdam is een ontwerp ge
maakt zoals hem was opgedragen.
Het werkcomité heeft dit ontwerp
met zeer veel tevredenheid aan
vaard. Binnen enige dagen hoopt
men dit ontwerp ten gemeentehui
ze van Sprang-Capelle ter bezich
tiging te stellen. Zo mogelijk zal
men dit ook op andere plaatsen
doen. Dit zal nader worden be
kend gemaakt.
Zodra het ontwerp is tentoon
gesteld (het ontwerp is in gips op
1/10 van de ware grootte) zal het
gehele Comité worden samenge
roepen en kan in overleg worden
getreden om de nodige goedkeu
ringen te verkrijgen van de di
verse instanties.
Voorts heeft de kunstschilder
de heer Gerritse een prachtig ont-
