REX - DRLmjN.
EEN OVERLEDER5NIJDER
ENKELE JONGENS die op
geleid wensen ie worden.
EEN OPKLOPPER.
een handige Jongen
fiEURADGO; PRIMA KRACHTEN.
JONGE R. K. BOEKHOUDER
FORNUIZEN
UITSLUITEND INDUSTRIE EN 6R00THANDEL.
GEVRAAGD:
en
Voor direci gevraagd:
Schoenfabriek H. J. VAN BLADEL
„Princess" WAALWIJK.
N.V. Chroomlederfabriek „DE AM STEL"
v/h. L. S. GOM PEN
W A A L W IJ K
vraagt
EEN
JONGEN voor magazijn.
EEN
JONGEN voor lichte
kantoorwerkzaamheden.
M. VAN VEGHEL
GEVRAAGD:
PRIMA WERKKRACHTEN
VOOR ZWIKKERIJ
C. M. VAN HEUST, Gasthuisstraat 138
KAATSHEUVEL.
Voor spoedige indiensttreding gevraagd
enigszins bekend met draaiwerk om ook tevens op
geleid te worden in het gehele smidsvak, zoals
BANKWERK, SMEDEN, PLAATWERK, AUTOGEEN
EN ELECTRISCH LASSEN,
Aanmelden bij: J. VAN HEUST A 198 SPRANG
Toekomstig adres werkplaats
GROOTESTRAAT 57 W A A L W IJ K.
Een Zoolleerstanzer,
een Machine-Overhaler,
een Kanienschrooier.
Tevens ENKELE JONGENS
voor diverse werkzaamheden.
Alleen zij die wenschen mede te werken aan een
1e klas artikel gelieven te solliciteren.
Schoenfabriek „LYDIA"
GEBRS. DE MUNNIK DRUNEN.
GROOT FABRI EKSKANTOOR OMGEVING
DEN BOSCH vraagt: n
min. eis Mulo en Praktijk-diploma Boekhouden;
Talenkennis strekt tot aanbeveling.
Brieven onder No. 2123 aan het Bureau v. d. blad.
KONINKLIJKE MARINE.
ACCOUNTANTSKANTOOR A. JANSEN VAN LIER
CONTROLE, BELASTINGZAKEN, BOEKHOUD
SYSTEMEN, EXPLOITATIE - OVERZICHTEN. BE
DRIJFSLEER, CALCULATIES ENZ.
Waalwijlcsche en Langstraatsche Courant verschijnt Dinsdagen Donder dag
EEN HOOPVOL TEEKEN.
De Haven van Waalwijk
MIJHHAW*
bij Kou,Griep,Pijn
TERUGBLIK
z warte en
witte heel
binnenwerk
Emaiile onbeschadigd vanaf fl. 25,
Duveltjes fl. 8.Verder alle soorten
kachels en fornuizen. Ook witte
Belgische m. 'prachtige opstand;
Koksfornuizen m. 4 ovens, mantel
kachels m. hele binnenpot, Weeg
schaal gewichten, petr. vergassers,
petr. kachels, petr. stellen. Haard'k.
Electr. Haarden, Ledikanten met
prima spiralen, Noodkachels.
MOOIE ST. NICOLAAS-CADEAUX
Toverlantaarn, mondharmonicas,
Zilver vlees vork, taartvorkjes, Breek
werk ook kopjes, Schilderstukken
op linnen Fauteuiltjes, Borrelglaasjes
2 moderne lage nachtkastjes met
slaapk. tafeltje, kapstokken, divans,
stoelen, overgordijnen, wringer op
bok, Fototoestel, Damesjaponnen,
koper glazenspuit, mooi eiken Buffet
kastje, Electr. Gramofoons, Uittrek-
tafels etc.
Postelstr. 3 BOSCH;
Bevr. uitsluitend alle Woensd. en
Zat. 10—5. Buitenmensen ook Zond.
122. Let op No. 3. Geen winkel.
De MARINE WERVINGSGROEP NEDERLAND Afdeling 's Hertogen
bosch houdt zitting voor het verstrekken van inlichtingen en het
inschrijven van aanmeldingen bij
HET KORPS MARINIERS
(Marinier 3e kl., tamboer én pijper)
DE VLOOT
(o.a. matroos, geschutmaker, monteur, radiomonteur,
seiner, torpedomaker, vuurleidingmonteur, ziekenver
pleger, bottelier, hofmeester, kok, schrijver, stoker,
telegrafist).
Voor deze dienstvakken zal de opkomst bij het
Marine Opkomstcentrum te Voorschoten, vanaf 6
Januari 1948 weer plaats hebben.
DE MARINELUCHTVAARTDIENST
(o a. vliegtuigtelegrafist, vliegtuigmaker)
DE MARINE VROUWEN AFDELING (Marva)
(administratieve diensten)
te OSS op le, 3e en 5e Woensdag van de maand van 14.00 tot 17.00
uur op het gemeentehuls;
te WAALWIJK op de le, 3e en 5e Donderdag van de maand van
14.00 tot 17.00 uur op het gemeentehuis.
Bovendien dagelijks op het Garnizoensbureau te 's Hertogenbosch,
in de Mortelkazerne, van 9.00 tot 12.30 en van 14.00 tot 17 00 uur.
Zaterdags van 9.00 tot 12.30 uur.
LID: VER. VAN ACCOUNTANTS
N. I. V, A. K
C. I. V. A.
KANTOREN. WAALWIJK KERKSTR. 76 TEL. 61
APELDOORN REGENTESSELAAN 17
ARNHEM BREMSTR. 19
WAGENINGEN MARKTSTR. 17
N.V. PHILIPS' VERKOOP-MAATSCHAPPIJ VOOR NEDERLAND EINDHOVEN
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1947.
LOSSE NUMMERS 10 CENT.
70e JAARGANG No. 95.
De Echo van het Zuiden
Hoofdredacteur-Uitgever: JAN TEELEN Abonnementsprijs: 15 cent per week, ƒ1.95 per kwartaal Drukker: Waalwijkse Stoomdrukkerij Ant. Tielen
„300 Aannemers en onder
aannemers in vergadering bij
een te Venlo, hebben geza
menlijk besloten voortaan
,£een zwarte lonen meer uit
te betalen. Zij spraken de
hoop uit, dat hun voorbeeld
door andere aannemers ge
volgd zou worden". Aldus een
persbericht.
Dank zij dit goede voor
beeld verwachten we binnen
kort persberichten van de
volgende inhoud: „288 boeren
hebben besloten voortaan
geen zwarte varkens meer
aan te houden. Andere boeren
worden verzocht dit voor
beeld te volgen". „121 be
lastingbetalers hebben beslo
ten voortaan hun inkomen en
vermogen tot de laatste cent
aan te geven. Deelname aan
deze actie staat voor iedereen
open". „366 arbeiders heb
ben besloten voortaan alle
zwarte lonen te weigeren en
er op te staan hun loonbe
lasting zelf te betalen. Om
steun van mede-arbeiders
wordt verzocht". „91 filialen
van K. en P. hebben besloten
er voortaan geen zwarte kas
meer op na te houden en de
nog resterende zwarte-kas-
saldi als gewetensgeld in
's Rijks schatkist te storten.
De mogelijkheid bestaat dat.
de andere filialen gaan mee
doen".
We kunnen het besluit van
de aannemers ten zeerste
waarderen: beter ten halve
gekeerd, dan geheel gedwaald
Maai alles bijeen vinden we
het toch maar een slecht te
ken dat zo'n besluit genomen
moet worden en daarna nog
min of meer officieel gepu
bliceerd. Het tekent toch wel
duidelijk hoe ver wij na 10
Mei 1940 op het hellend vlak
zijn geraakt met onze opvat
tingen. We hebben vroeger
al eens gezegd of het er op
lijkt, dat wetten en voor
schriften alleen bestaan om
overtreden te worden en bo
venstaand persbericht wijst
er o.i. op dat deze opvatting
werkelijk in de. practijk van
beide kringen leeft. Zo ern
stig zelfs, dat er réclame mee
gemaakt wordt als een groep
overtreders besluit, zich van
nu af aan de Wet en de voor
schriften te houden.
Natuurlijk bestaan er voor
deze overtredingen een heel
stel gegronde redenen: de
door het Rijk toegestane
winstmarge maakte het mo
gelijk; er was anders geen
werkvolk te krijgen; het Rijk
wil te veel regelen en wij zijn
geen baas meer in ons eigen
bedrijf enz. enz. Al deze re
denen bij elkaar zijn echter
nog onvoldoende de Wet als
een vodje papier te beschou
wen. Dat hebben wij tijdens
de bezetting wel geleerd te
doen, maar ook daarmee is de
zaak nog niet goedgepraat;
misschien wel de schuld ver
minderd wegens niet alge'-,
hele toerekenbaarheid. We
leven echter niet meer in een
bezettingstijd en de tegen
woordige wetten en voor
schriften worden uitgevaar
digd door een door ons zelf
gekozen overheid. Slechts
wanneer de door deze over
heid uitgevaardigde wetten
strijdig zouden zijn met de
geboden van de Hoogste Wet
gever, zouden we ons aan
deze wetten niet mogen hou
den. Een verklaring in die
zin hebben we echter over de
tegenwoordige overheids
maatregelen nergens gezien
en bestaat ook niet. Intussen
is het verheugend dat er eni
ge verbetering komt en dat
we de mentaliteit van onder
de bezetting gaan afschud
den.
Er is ons echter wel iets
opgevallen in de verklaring
van de aannemers. Eerstens
dat ze nu, tegen de winter,
wordt afgelegd. Verwacht
men dat in deze periode door
gedeeltelijke inperking van
de bouwnijverheid het aanbod
van arbeidskrachten toch wel
aardig wat groter zal worden
en er geen zwarte lonen be
taald behoeven te worden om
arbeiders te krijgen? Dan
was het motief minder mooi.
We hebben ook niet gezien
dat de aannemingssom van de
onderhanden werken vrijwil
lig verlaagd zal worden met
de uitgespaarde zwarte lonen.
Indien dit niet het geval is,
zou de uitslag van de geste
wel eens zeer voordelig kun
nen zijn voor de eigen porte-
monnaie en dat is toch zeker
niet de bedoeling.
Mogelijk wordt" het besluit
echter in bovenbedoelde zin
ingevuld!
VERKEERT IN ZEER SLECHTE TOESTAND
VERBETERING DRINGEND NOODZAKELIJK
Ondanks het toenemende vervoer langs de weg
en langs de rails, neemt het schip in het expedi
tie-wezen een plaats in, waarvan het niet te ver
dringen is. Het geval met de Willem Ruys-schroef
getuigt hiervoor.
Een eveneens getuigt hiervoor het streven van
vele grote plaatsen om het water bij of binnen de
stad te krijgen. Steden als Eindhoven en Tilburg
hebben voor jaren al het mogelijke gedaan een
gerieflijke vervoergelegenheid over het water te
krijgen.
Een haven onontbeerlijk.
Voor iedere plaats met een
industrie is een haven on
ontbeerlijk; zonder de moge
lijkheden van auto- en trein
vervoer te onderschatten, mo
gen wij zeggen dat het ver
voer per boot het beste en 't
voordeligst is.
Ook voor Waalwijk is een
goede haven van grote bete
kenis; al zou men die indruk
bij een bezoek aan onze hui
dige haven niet meer krijgen.
Zo doods en stil als het er nu
vaak is, zo druk en levendig
was het er vroeger, toen Til
burg zijn haven nog niet had
en op onze haven was aan
gewezen. Ondertussen heeft
Tilburg een eigen haven ge
kregen, maar dit neemt niet
weg dat het er nog drukker
kon zijn dan het nu is. Maar
wat moeten de kapiteins hun
reders in Rotterdam ant
woorden, wanneer die vra
gen hoe het met de haven
van Waalwijk staat? „Als we
geluk hebben kunnen we dan
en dan boven zijn, maar
meestal doe je er 'n paar da
gen langer over". De schip
pers zijn bang voor de Waal
wijkse haven, trouwens van
alle havens van de Zuidwal....
Wat accomodatie en ruimte
betreft is Waalwijk de beste,
maar dit alleen is niet vol-
I doende, wil een haven aan'de
eisen voldoen:
Wat mankeert er aan?
Hoewel in de schippers-
almanak „de Schuttevaer"
staat dat de Waalwijkse Ha
ven 1.75 M. diep is, zijn er
toch verschillende plekken
aan te wijzen waar het water
bij vloed slechts 45 c.M. boven
de bodem, .of laten we liever
zeggen boven de modder
staat. Want de modder is wel
één van de grootste handi
caps die door de schippers
overwonnen moeten worden.
We hebben met een kapitein
gesproken en toen we hem
vroegen naar de oorzaak hier
van, wees Hij verstoord naar
de duiker van de riolering,
waar onverminderd en on
ophoudelijk het water, als dat
tenminste nog water is, uit
kwam stromen, vermengd
met stukken huid en vlees
van de looierijen. Het was
een triest gezicht; in de ha
ven waar hele modder-eilan-
den dreven was geen schip
te zien, heel in deverte za
gen we een boot van de Thor
liggen wachten op het gun
stige ogenblik dat hij van wal
kon steken, maar de schipper
dacht niet dat hij voor de
avond nog „boven" kon zijn.
De wind stond wel goed,
Noord-West, maar er zat een
andere wind in het water.
„Laten we elkaar geen mietje
noemen", zei de schipper,
„maar er zijn schepen ge
weest die er drie dagen over
hebben moeten doen, eer ze
boven waren. Vele blijven er
zitten op de hoogte van de
fabriek „Holland".
Wij kwamen te praten over
het uitbaggeren, maar daar
zag hij, tenminste zoals 't nu
gebeurde, niet veel heil in;
„er waren mannen bij die
nog geen spijker in een plank
konden slaan!" Wilde de uit
baggering enig resultaat heb
ben, dan moest er een vaste
uitbaggeringsdienst zijn, die,
als zij vóór .klaar w^ren, ach
teraan weer konden begin
nen, aldus een schipper.
Oplossingen
En dan te bedenken dat dit
te wijten is aan de toenmalige
zienswijze van de gemeente
raad van een vijftig jaren te
rug, die gratis een schuts-
sluis kon krijgen als hij
slechts het onderhoud en het
loon van de sluiswachter, zeg
ge en schrijve achttien hon
derd gulden voor zijn reke
ning wilde nemen.
Dit vonden de heren te
duur, maar als zij de gevolgen
van deze weigering hadden
voorzien, dan zouden zij zich
nog wel eens beraden heb
ben, alvorens afwijzend óp
dit voorstel te beschikken.
Want wat betekenen deze
1800 gulden tegenover de ge
weldige sommen die de ge
meente sinds die tijd heeft
moeten betalen aan het uit
baggeren, om nog maar te
zwijgen van het nadeel, dat
voortvloeide uit de slechte
toestand van de haven, die
vele schippers afschrikte.
Maar men moet natuurlijk
anderzijds deze beslissing be
kijken in het raam van die
tijd.
Of er afdoende oplossingen
waren? Een schutssluit ach
terin zou al veel doen en dan
natuurlijk de duiker dichten
en de riolering verleggen, of
met zinkputten het water
zuiveren, 't Slijk was vrucht
baar en men wees ons de
grote mangelpeeën, die ach
ter langs de haven groeiden.
Een ander kwam met de
suggestie, om vooraan een
sluis te maken voor 't heide-
water, om, als de vloed aan
het afnemen was, wat bijna
zonder een merkbare stro
ming gebeurt, deze open te
zetten en zo het vuil met de
stroom mee te voeren.
Nog verschillende andere
oplossingen deed men ons aan
de hand, maar wij zijn- geen
deskundigen en kunnen niet
oordelen of zij afdoende zul
len zijn. Het zal altijd wel
tobben blijven, voordat men
een haven aan het open water
heeft en ook dit heeft zijn
nadelen, maar dit neemt niet
weg dat er toch voorlopig
wel het een en ander aan
verbeterd kon worden, ten
minste als de grote haven
plannen niet spoedig in be
handeling komen.
Zo kan het niet langer en
met een goede oplossing zal
Waalwijk en de Langstraat en
speciaal de industrie zeer ge
baat zijn.
't Is toevallig dat, nu
wij dit artikel over onze ha
ven, dat al een paar weken
moest blijven liggen, publi
ceren, onze haven op 't ogen
blik zo vol schepen ligt, dat
de fotograaf meende dit bij
zondere feit op de gevoelige
plaat te moeten vastleggen.
Het artikel verliest echter
geenszins zijn waarde en ac
tualiteit. RED.
MGR. POELS
DOCTOR HONORIS CAUSA.
De hoogste onderscheiding
die een Universiteit kan uit
reiken is Zaterdag bij de
viering van het 4e lustrum
van de Kath. Economische
Hogeschool toegekend aan de
grote sociale voorvechter van
de mijnstreek Mgr. Dr. Poels,
die meer dan wie ook daar
aanspraak op kan maken.
Het was het eerste ere-doc-
toraat dat de Hogeschool in
taar 20-jarig bestaan heeft
uitgereikt en de krooon op 't
werk van deze grote katho
lieke emancipator.
In tegenwoordigheid van
Zijne Eminentie Joh. Kardi-
naar de Jong, de Bisschoppen
Mgr. Lemmens, Mgr. Mut-
saerts en Mgr. Dr. Koenraadt,
de vicaris-generaal van Bre
da, van de rector Magnifi
cus van Leuven, Minister
Gielen en vele prominente
persoonlijkheden, is deze
plechtigheid Zaterdagmoorgen
in de Metropol-schouwburg
te Tilburg gesiahied.
De promotor Dr. Weve O.P.
schetste in een magistrale
rede de vele verdiensten van
de tachtigjarige Doctor en in
een ontroerend wederwoord
dankte deze voor de grote eer
en wees hij op de gevaren van
materialisme en neutraliteit
in het openbare, maatschap
pelijke leven.
In de middagvergadering
sprak Mr. Jan Derks over de
plaats van de katholieken in
deze tijd in Nederland en in
een geestig betoog ontwikkel
de ook hij de gedachte dat in
differentisme en neutraliteit
de grootste gevaren zijn voor
de katholieke gemeenschap.
IV.
De Langstraat
Na in geruimen tijd deze streek
niet bezocht te hebben, zijn we
dezen zomer, die zovele prachtige,
zonnige dagen beeft opgeleverd,
die het reizen tot een genot maak
te, eens derwaarts getogen. De
streek waar je bent opgegroeid
en in je jeugd hebt rondgezwor
ven blijft voor een mensch altijd
zijn bekoring behouden. Dorpen
waar je ouders over vertelden
hoe het kwam dat de eene plaats
zich meer ontwikkelde dan de an
dere, blijven steeds in je geheu
gen.
Tot een der meest op den voor
grond tredende plaatsen uit de
Langstraat was wel Waalwijk, of
zooals ze in de omgeving wel zeg
gen: „Wölluk".
Wat konden we luisteren als
vader of moeder vertelden uit het
begin van 't schoenmakersbedrijf.
Hoe er toen schoenmakers wa
ren, die met een mand vol schoe
nen op hun rug den boer opgin
gen om deze aan den man 'te bren
gen. Hoe dezelfde energieke
schoenmakers hun vleugels ver
der uitsloegen en na eerst een
partij schoenen gereed gemaakt te
hebben hun afzetgebied uitbreid
den tot de grote steden van N. en
Z. Holland, Utrecht, Gelderland
enz.
Gepakt en gezakt en voorzien
van levensmiddelen, trok men met
den beurtschipper, stoombooten
waren er toen nog niet, voor en
kele weken er op uit, na eerst
van familie, vrienden en geburen
afscheid te hebben genomen. Er
zat ondernemingsgeest in en men
wist van aanpakken en doorzet
ten. Het kwam zelfs voor, dat de
geheele familie, Vader, Moeder,
zoons en dochters, hoe jong de
laatste ook waren, als om strijd
hielpen dc schoenen in den kortst
mogelijken tijd gereed te hebben.
Met de meest- primitieve middelen
moest men zich weten te helpen;
toch eischte men van zich een fa
brikaat te leveren dat den toets
kon doorstaan. Men zag in dat
dit de beste reclame was voor zijn
werk en de uitbreiding van zijn
afzetgebied.
Niet alléén in Waalwijk waren
ondernemende mannen op dit ge
bied te vinden; ook in Capelle en
Sprang en meer dorpen in den
omtrek werden er aangetroffen.
Niet alleen de Schoenmakerij,
maar ook de Leerlooierij werd een
groote bron van inkomsten. Kan
het anders, beide zijn niet van el
kander te scheiden.
Waalwijk bleef echter aan den
kop gaan. Hier trof men mannen
aan met durf en ijzeren wil cot
slagen en goed koopmanschap.
Enkele namen van hen die op den
voorgrond traden, mogen wel ver
meld worden, zonder andere nij-
veren "hierin maar eenigszins te
kort te doen.
Waren het niet de Heeren Tim
mermans, v. Schijndel, v. d. Heij
den, Groenen, van Iersel, Witlox,
Quirijns, die den naam van Waal
wijk tot in den verren omtrek be
kend hebben gemaakt?
Was het begin zeer moeilijk, al
lengs ging het bergopwaarts. De
zaken moesten worden uitgebreid,
knechten moesten worden aange
nomen om de bestellingen op tijd
te kunnen afleveren. Denkt U eens
in den tijd dat alles, rjaar dan ook
alles, met de hand verwerkt
moest worden en laat dan uw oog
eens vallen op d® machinerieën,
die thans dit werk doen. Moet
men dan geen groot respect heb
ben voor de pioniers in dit vak.
Is men hun dan geen grooten dank
verschuldigd?
