Op ce gr eis van €uö en Nieuw $g,zste£yk Waalwijkse enLangs Courant ONZE COURANT 04 &a£on van een belangrijk gedeelte d Een leuke NIEUWJAARS SURPRISE die niet ai te pessimistisch is. Dr, Van Royen in de Veiligheidsraad er Waalwijks Culturele Leven in 1948 DONDERDAGo DECEMBER 1948 Uitgever Waalwijkse St o mdrukkerij AN'OON TIELEN Hoofdredactex JANxiELEN Redacteur-Vfslaggevr W. v. 1 MEE Jr. DE ECHO'UUHET ZUIDEN 72e JAARGANG No. 1 Abonnement 15 cent per week 1.95 per kwartaal 2.35 franco p. p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHf 1878. Bureaux GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO" Op zich 5 een jaanvisselin hard zijn wij de mening toegedaan geen heel bzonder feit wat be-j dat de volkeren en de wereldde- tekent een jaar immers in de len ondanks de ogenschijnlijk grote tijd, hechts een heel klein steeds groter wordende kloven, onderdeel, Joiets als 'n minuut in toch meer naar elkaar groeien. een week,Maar een mens heeft nu eenmal behoefte aan een ogenblik an rust, om (we zullen niet tracten oorspronkelijk te zijn) metéén oog in het verle den, met iet ander in de toekomst \.fe kijken Van td tot tijd moet de balans djpgemakt worden en de begro ting, gajk in een goed beheerde iï.aak, odat de verschillen tussen Voornelens en uitvoering niet te ver uitenlopen. Zo is het ook bij c ons, d voornemens die wij maak ten, loeten geconfronteerd wor- o ien i?t de resultaten van het af- gt dopa jaar. Zc het ooit zijn voorgekomen da t e werkelijkheid groter en rncPo'r was dan de verwachtin- geiw Over enkele dagen gaan wij het voorbije 1948 vergelijken met wat wij ons bij het begin er van voor stelden. Wij gaan hetgeen wij in ons persoonlijk leven deden en lieten, vergelijken met wat wij dachtea te zullen doen en te zul len laten. En de uitkomst zal zijn dat wij te weinig gedaan en te veel gelaten hebben, dat 1948 ons niet alles bracht wat wij op 1 J?zuari hoopten dat het zou breagen. Wij hebben heel veel gewenst, wij hebben gehoopt dat we een hi'yj zouden krijgen, opslag, be- l&tingverlaging, voorspoed in za ken, dat alles goedkoper zou wor den, wij hebben ook om vrede aagd, omdat de angst die ons bevangen houden, ons er toe Wij hebben een gelukkig jaar gevraagd, wij zijn zeer ialistisch geweest. en we nu ook om een Zalig jaar vragen, want er zijn Ij lingen die veel noodzake- n dan de dingen der aarde. afgelopen jaar heeft veel .ellingen gebracht en op t gezicht zou men zeggen dat het (oei dat iedereen, ieder land en ieler volk zegt na te streven een ietere wereld met vrede en welvart voor allen, nog niets na der i gekomen dan vorig jaar. W: zullen geen sombere be- liecplingen gaan houden over toestinden die het algelopen jaar gesclapen of verslechterd zijn over conflicten, grote en kleine, die «r op wijzen dat het doel nog bij lange niet verwezenlijkt is over perverse ideologieën, die de samenleving langzaamaan trach ten te vergiftigen over mislukte conferenties en vergaderingen, die soms doen denken dat men het goede eenvoudig niet meer wil. Wij zullen trachten achter dit aijses het goede te zien, dat toch tog in het afgelopen jaar is be reikt. Het klinkt misschien para doxaal, maar met Kardinaal Su- De op 1 januari 1949 ingaande accijnsverhoging voor tabakspro ducten ener-, de gestegen prijzen voor ruwe tabak anderzijds, heb ben geleid tot de vaststelling van maximumprijzen voor tabakspro ducten óp iets hoger peil. De verhoging luidt als volgt Prijsklassen, waarin verkocht wordt Sigaren per stuk: in 1948 11 tot 27 ct., in 1949 12 tot 30 ct. Senoritas per 10 stuksin 1948 88 tot 132 ct., in 1949 100 tot 130 ct. Sigaretten per 20 stuks in 1948 42 tot 96 ct., in '49 45 tot 100 ct. Pijp-, shag- en pruimtabak per 50 gramin 1948 39J4 tot 67]^ ct., in 1949 40 tot 80 ct. Door een verlaging van de ac cijns op zwaar gesausde pruim- rollen kunnen deze over enkele weken in prijs verlaagd worden van 37tot 25 ct. per stuk. leer op elkaar zijn aangewezen is een geregeld verkeer, de he ngen van landen en werelddelen c alle gebiei zijn nauw met el- k<r verbondei en naast de mo- 9ekheid tot conflicten schuilt hict ook een nogelijkheid tot 't vorin van een grote eenheid. Er\s weinig aan deze moge- lijkhe. gedacht ei waar men ze tracht» verwezenlijken met name in de NO, daar heeft men cri- tiek en'S men geieigd aan het verwezejjken te ttijfelen. Maar is het fe dat de INO bestaat, op zichzé niet reels een grote winst. Men mot niet denkn dat deze mogelijkheic eensklaps verwezen lijkt kan wojen. Dit zi 'n kwes tie worden \n jaren ei het doel zal men nie dan na onficten, misschien, i\ar God erhoede het, grote coijicten, betken. Niet cynisci en pessiistisoi moet men ten inzien hierin ge stemd zijn. Uit et negatie» cy nisme is nog noit iets goet ge. boren. Slechts ii een optijsti- sche houding ligt ie mogelijleid de brede visie vanie Franse ir- dinaal tot werkelijkeid te mak. Dit optimisme A niet ri grondslag moeten v^den in V vertrouwen op de Tens en zi. hulpmiddelen, dit zot. al te ve. metel zijn. Onze hoo, moet ge grondvest zijn op Got Die ons de kracht zal geven irons ern stig streven naar een btere we reld te volharden en zorjer Wie ieder streven op een mtlukking moet uitlopen. We hehen al meermalen geschreven ovr het Godsvertrouwen als enige ndmid- del voor een wereld die lelijt aan het afschuiven schijnt te zijr. maar die ook in zich groti en schone mogelijkheden draagt. Wanneer wij bij het begin fan het nieuwe jaar God vragen wn dit vertrouwen voor ons zelf in voor de gehele wereld wannetr wij in 1949 naar dit vertrouwd en gesterkt door dit vertrouwen leven dan zal het nieuwe jaar Zalig en Gelukkig zijn. Na onze vrijwillige verdwijning in September 1941, zijn wij in November 1944, direct bij de bevrijding van plaats en streek, weer verschenen, zij het in kleiner formaat dan vroeger, welke omvang door latere voorschriften nog moest worden verkleind. Nu, na ruim 4 jaar, de armslag wat ruimer geworden is en wij. naar eigen goeddunken over 't dubbele formaat mogen beschikken, als wij maar Diet boven het toegestane quotum komen, nu hebben wij ge meend direct tot groter formaat te moeten overgaan, 't Kleine formaat heeft ontegenzeggelijk zijn bekoring, maar voor een blad als zodanig, maakt 't toch niet die indruk, die een courant, ook een nieuwsblad, be hoort te geven. Daarenboven geeft ons dit groter for maat (iets groter dan vóór 1941) met z'n langere en meerdere kolommen de gelegenheid de koppen en artikelen wat flinker te doen uitkomen en daarom prettiger leesbaar te maken en daarenboven ook onze lezers bij tal van gelegenheden meer te bieden. Wij hopen verschillende rubrieken aan te snijden of uit te breiden en ons speciaal te wijden aan de.be langen der Langstraatse gemeenten op godsdienstig, cultureel, sociaal, maatschappelijk en economisch ter rein. Wij zullen ons verder niet begeven op het terrein van „beloften", maar zeggen: „wacht onze daden af". Wij vertrouwen dat onze lezers, het nieuwe kleed, waarin ons blad werd gestoken, zullen waarderen en dat zij ons, ieder op z'n wijze, zullen blijven steunen opdat „De ECHO" zij en blijve HET BLAD van de Langstraat en Omgeving. Laten wij onze gedachten eens een ogenblik gaan over dat ge deelte van onze provincie dat we Langstraat noemen, de streek op de grens van klei- en zandgrond, het meest bekend om zijn schoe nen. De streek ook die zeker niet tot de minst getroffen gebieden van Brabant behoort. Maar evenals in geheel Neder- and is ook in onze contreien het fgelopen jaar hard gewerkt om sporen van de oorlog zoveel .gelijk te doen verdwijnen, over- verrijzen de huizen in de frisse bwe woonwijken. We weten men zou er met het grootste 9bk nog eens zoveel kunnen h0ken en men is ook bereid er noteer te bouwen, maar de re- ger zegt stop en dan mag de 9emiteraad protesteren en vuur en I-spuwen, het baat hen niet veel.-, aldus is het woningpro- bleenipk in de Langstraat nog niet o»iost en vooral de indus trie or.vindt hier begrijpelijker wijze J nadeel van, zoals we direct zullen zien. Op babied van handel, in dustrie, en tuinbouw is 1948 geen ongtjg jaar geweest, maar dan moeten we er weer direct bij voegen het kan nog zo heel veel beter. De handel kent grote moei lijkheden, de industrie heeft ge brek aan grondstoffen en perso neel; met het gevolg dat verschil lende fabrikanten in plaats van het personeel naar de fabriek te halen, de fabriek naar het perso neel brengen en elders een deel van hun bedrijf onder gaan bren gen. Dit houdt een ernstig gevaar in voor de schoenindustrie die onze streek welvarend heeft ge maakt. En daarom moeten de ge meentebesturen er alles voor over hebben de industrie hier te hou den, want op vele plaatsen in Brabant doet men moeite industrie te trekken, men stelt aanlokkelijke faciliteiten en heel gunstige voor. waarden. Daarom moet de Langstraat op haar qui vive blijven en het niet zover laten komen dat ze zich verschillende zaken ziet ontgaan. Een ander doel dat door ver schillende Langstraatse gemeenten het afgelopen jaar met succes is nagestreefd is juist het trekken van industrie en liefst een zo veel- .zijdig mogelijke industrie. Brabant moet nu eenmaal gaan industria liseren, maar laat men het dan zo verstandig mogelijk doen, door voor een verdedigingsmiddel te zorgen tegen de gevaren aan de industrialisatie verbonden. Laat men de boerenstand niet vergeten, een gezond boerenbedrijf is nog steeds een bron van grote welvaart, in een gezond boeren- millieu is nog plaats voor goede ideeën, wij zien in deze stand graag een tegenhanger voor de industrialisatie. Maar ook dit be drijf kent zijn moeilijkheden, mis schien wel beter dan enige an dere stand. Er is het gebrek aan grond, dat honderden jonge boe ren de fabrieken injaagt, dat an deren doet besluiten te emigreren. Nog is het het mogelijk dat in dit grondgebrek door de uitvoering van de Biesboschplannen enige verandering komt, maar afdoende zal deze verandering ook niet zijn. Laten de gemeentebesturen zo veel mogelijk medehelpen om het boerenbedrijf nog te doen functio neren, door het ausnützen van ieder stukje grond, door het voor al aan plaatselijke boeren te ver pachten, want de grond hoort zo dicht mogelijk bij de boerderij te liggen. En laat de besturen van de boerenstandsorganisaties ook al het mogelijke doen, om de "rech ten van hun stand te verdedigen en hun belangen te behartigen, want het is nodig. Een verheugend verschijnsel zo wel bij jonge boeren als jonge ar beiders is de wil zich meer en meer te bekwamen in nijverheids- en landbouwonderwijs. Dit zal een factor blijken van grote be tekenis in de ontwikkeling van de industrie en de landbouw. De Langstraat kan een grootse toekomst tegemoet gaan, vooral nu in verschillende plaatsen van ons rayon, krachtige, voortvaren de burgemeesters zijn benoemd, die alles doen om de vooruitgang op elk terrein hunner gemeenten te stimuleren en te bevorderen. Voor Waalwijk zelf was de „Tentoonstelling Waalwijk 1948" de grote gebeurtenis van het af gelopen jaar, die haar invloed niet mits op het industriële en handel drijvende leven en hopelijk de stoot is geweest naar een groeps- beurs voor dë schoen- en leder industrie c.a. Tot slot hopen wij dat het on ze Langstraatse gemeenten op elk gebied in 1949 goed moge gaan en dat de diepgewortelde chris telijke overtuiging en levenswijze het richtsnoer moge blijven ook in de toekomst. „De ondernomen actie heeft over het algemeen niet geleid tot vijandelijkheden op grote schaal verklaarde dr. van Royen in de Veiligheidsraad namens de Ne derlandse regering, nadat daar om kwart voor vier de bespreking over de gebeurtenissen in Indo nesië was heropend. Hij vervolg de „De operationele fase van de actie in Java is thans vrijwel ten einde. Of en in hoeverre botsin gen met ongeregelde benden ver meden kunnen worden, kan niet met zekerheid worden voorspeld." Na de rede van dr. v. Royen volgde een lange discussie, waar in de afgevaardigden van Rus land, de Oekraïne, India en Aus tralië Nederland van ongehoor zaamheid aan de bevelen van de Veiligheidsraad beschuldigden. Met 5 tegen 6 en 4 tegen 7 stemmen werden tenslotte de voorstellen van de Sovjet-Unie en de Oekraïne, waarin staking der vijandelijkheden binnen 24 uur en onmiddellijke terugtrekking der Nederlandse troepen geëist wer den, verworpen. Een niet te onderschatten brok geestelijke opvoeding schuilt er in de actieve kunstbeoefening en in het kennis nemen van de uitingen zowel van dilettanten als beroepskunstenaars op dit gebied. Waalwijk heet het culturele centrum van de Langstraat, wij twijfelen geenszins aan het recht van Waalwijk deze naam te dragen; wij willen wel wijzen op de verplichtingen die deze naam met zich brengt, verplichtingen, die, mits zij wor den nagekomen, van grote betekenis zijn voor plaats en streek. De Kunstkring. Wanneer men het jaar 1948 gaat waarderen, kan men er nog niet zo ontevreden over zijn. Het is geen rustig, vreedzaam jaar ge weest, zoals men die in de 19e eeuw gekend heeft, maar naar zulke jaren zal men nog lang te vergeefs uitkijken. Onze eeuw is nu eenmaal anders dan de vorige was en elk jaar er van heeft z n eigen karakter. Van 1948 zou men dan kunnen zeggen dat het dat jaar was, waarin de derde wereldoorlog nog juist niet ont- tond. Daarom ook kan men er >g niet zo ontevreden over zijn, omdat er nog juist geen oorlog ontstond, maar daarom ook was het niet zo erg rustig en vreed zaam. We behoeven maar te her inneren aan de spannende maan den Juli en Augustus en aan de Berlijnse kwestie. Neen, rustig en vreedzaam was het niet Onze eeuw is er een van on rust en spanning, waarin de me ningen botsen, de botsing met wapens wordt uitgevochten en de mensen teren op slagzinnen van „Nooit meer oorlog" en „Recht op vrede" tot „baardwekend re- cinit" toe. Maar de slagzinnen ko men niet altijd nit na „Nooit meer oorlog" vragen we ons af, wanneer de volgende komt het „recht op vrede" wordt het „recht op onze vrede", zoals de grote mogendheden die zien en men vraagt zich soms af of het retinit, behalf baard, ook de hesens week ,kt. Kan men dan niet meer inzi dat slechts één vrece mogelijk, de vrede met, in et door Chrs j Héaas is in g 00k in ons grote Nederland;^ de vrecje verstard geword Buiten onze schuld zijn wij getogen met de wapens de rust enie in 'n deej van ons Rijksgebiet, gaan her stellen. Een week \jat we de hernieuwde komst v»je Vrede vorst op aarde vierd<j,eeft on. ze Regeriig opdracht ,eten ge_ ven het republikeinse,roejnest van onrust op te ruin j}aai-- door is dete jaaroverc, voor ons wel zeei belangrijk iorcien. t we vrede en vooruitgang tegemoet gaat ofwel een periode van lang durige, grote oorlogen, die 'n ont zettende vernieling en verarming zullen brengen. Wij, kleine mensen, die geen invloed kunnen uitoefenen op de grote wereldpolitiek, wij kunnen slechts bidden, dat de H. Geest de makers van de wereldpolitiek moge verlichten en bijstaan en dat Hij hen moge leiden tot de Enig Ware Vredestichter, Het komende jaar zal voor ons een jaar moeten worden van bid den en van werken. In die zin wensen wij al onze lezers van harte een Zalig Nieuwjaar. Spe ciaal denken we bij het uitspreken van deze wens aan onze lezers in Indië. Waalwijkse, Langstraat se, Hollandse jongens, jullie voor al wensen wij een Nieuwjaar van rust en vrede. Gij doet Uw plicht, ginds ver van ons wij zullen de onze doen, hier in Nederland wij zullen werken voor U, wij zullen ook bidden voor U. Door ons werk zullen we U steunen, door ons gebed zullen we voor Van 1948 weten we gehad hebben maar wat 4949 brengen Zal het de gnste ontspanning gtven in IndiZaj het 't jaar zijn, waarin de Na werking ontstaat met geheel nesië Zal het een jaar zijn^ grote internatiaiaal-politieke, economische moeilijkheden t Nederland 7 Het zijn allemaal vragen, waarop we misschi. spoedig een antwoord krijge, |j Leiding vragen, zullen we vra- MenselijkerWijze gesproken kalgen dat de Grote Leider U ge- men wel zeggen, dat 1949 zwaar, ond en wel teruggeleidt in onze zal worden. Voor Nederland en emeenschap. de Nederlanders, maar niet alleen JongeQS jn Indië) in Qost maar voor hen, mogelijk voor de gehele West_ vgn ZaIig wereld. Het komende jaar zal ant- uwjaar [949 woord moeten geven op de vrang of de wereld een periode van ru*t Wanneer wij de activiteit op cultureel gebied, die gedurende 1948 in Waalwijk aan de dag is gelegd 'ns overzien, wanneer wij de balans op willen maken, van wat er dit onderwerp betreffende in Waalwijk is gepresteerd, dan moeten wij enkele onderscheidin gen maken. We kennen op de eerste plaats de Kunstkring, de vereniging die zich ten doel stelt het culturele leven in Waalwijk en omgeving te bevorderen en dit doel tracht te bereiken door het laten optre den van goede kunstenaars en ge zelschappen van buiten Waalwijk. We kennen onze plaatselijke toneel-, muziek- en zanggezel schappen, die de beoefening van een dezer kunstuitingen bij hun leden willen bevorderen en ver edelen en de resultaten hiervan den volke willen tonen. En dan zouden we tenslotte de belangstelling na moeten gaan die er voor het werk van de Kunst kring en de andere Waalwijkse gezelschappen bij het EVaalwijkse publiek bestaat. De belangstelling is niet groot. Wanneer wij het laatste eerst overzien, wanneer wij onze me ning moeten uitspreken over de in teresse, die de Waalwijker toont voor alle uitingen van kunst, dan kunnen wij verwijzen naar dc ve le verslagen die wij in de loop van dit jaar schreven en waarin wij meestal tot de conclusie moes ten komen, dat de belangstelling niet bijster groot was. Het is moeilijk hiervan een of meerdere oorzaken aan te wijzen, maar de voornaamste is, dunkt ons, wel deze, dat het volk niet opgevoed wordt tot kunstgenie ting, met het gevolg dat de acti viteit van de plaatselijke vereni gingen meestal slechts waardering en belangstelling geniet in een kleine kring van bewonderaars en dat het werk van de kunstkring de stimulerende belangstelling moet krijgen van de hogere stan den, terwijl het bezoek van deze aan de kunstkringavonden vaak nog als een mode gezien mag worden. Een andere oorzaak voor de geringe belangstelling is het feit dat er de laatste tijd zoveel te doen is. We hebben de uitvoe ringen van de plaatselijke vereni gingen, van de kunstkring, de uit voeringen die gearrangeerd wor den door de zaal-beheerders en dit alles vormt een overladen programma voor welks onderdelen onmogelijk voldoende belangstel ling kan bestaan. Maar de eerste van de oorza ken die wij noemden, en die hoofdzakelijk bij de verenigingen zelf liggen, lijkt ons toch de voor naamste. De doorsnee-mens heeft geen (belangstelling voor de kunst, omdat die boven hem staat en hij noch de kunst doen enige noe menswaardige poging tot toena dering. (Wanbegrip speelt hierbij na tuurlijk ook een rol; van de ene kant denkt het gewone publiek dat de dure kunstkringuitvoeringen te hoog grijpen voor hen, gewo ne mensen, terwijl het kunstkring- publiek van de andere kant de mening is toegedaan dat er op de uitvoeringen van Waalwijkse di lettantenverenigingen weinig bij zonders en weinig moois te ge nieten valt.) Men heeft he* volk niet bet ver mogen bijgebracht, dat het ware van het valse en het schone van het minder mooie weet te onder scheiden. Sedert de vervreemding van volk en cultuur (we zullen de schuldvraag hier niet oplossen) is de laatste niet meer dan na enige ontwikkeling, na enige op voeding te begrijpen en te genie ten. De plaatselijke verenigingen De plaatselijke toneel-, muziek- en zangverenigingen hebben een bevredigend jaar achter de rug. We hebben kunnen genieten van een schitterend geslaagd to neelconcours van D.V.S.V., wij hebben genoten van een buiten gewoon goed jubileumstuk van Ü.O.G.; Baardwijks R.K. Ge mengd Toneel hebben we bij de laatste opvoering kunnen prijzen om een gelukkige kentering die we mochten waarnemen. Zodat we wat het toneel betreft tot een gunstige conclusie komen. Zo is het ook met de vocale muziek. De verschillende liederta fels hebben op matinée's, concer ten en uitvoeringen blijken gege ven van goede vorderingen. Zal na „Tot Bloei der Toonkunst" ook „Oefening en Vermaak" een ge mengd koor gaan vormen? Dan zou Waalwijk reeds vier flinke gemengde koren rijk zijn. Mis schien een al te grote luxe voor een plaats met 13000 zielen, in eik geval een bewijs voor het feit dat de zang de nodige actieve belang stelling heeft. Als we dan nog herinneren aan de Oratoriumuit voering en de concerten van Stu dio van Boort, dan moeten we tenslotte concluderen dat de vo cale muziek verreweg de meeste beoefenaars heeft van alle kunst vormen. Minder groot is de beoefening van de instrumentale muziek. Waalwijk heeft twee harmonieën, die nog steeds niet hun gedwon gen rustperiode tijdens de bezet ting te boven blijken te zijn. Want wanneer we op dit gebied verge lijkingen gaan treffen met plaatsen als Kaatsheuvel en Loonopzand, dan vallen deze zonder enige twij fel in het nadeel van Waalwijk uit. We denken dan nog aan het Festival dat St. Jan gaf en aan de geruchten omtrent een Waal- wijks Orkest of iets dergelijks, waarvan we de laatste tijd niets meer hoorden. Individueel wordt de instrumen tale muziek met name piano, door verschillende plaatsgenoten met groter succes beoefend, maar slechts zelden krijgen zij de gele genheid iets van hun kunnen in een wijdere kring te tonen. De Waalwijkse Kring voor Kunst en Wetenschap heeft zich in de weinige jaren van haar be staan een plaats in Waalwijks Culturele leven verworven die niet aanvechtbaar is. Zij stelt het Waalwijkse j-u.j1.ck. ui ue gede genheid van tijd tot tijd kennis te nemen van de belangrijkste kunst uitingen en hiermede verricht zij ongetwijfeld zegenrijk werk. Maar nogmaals vragen wij ons af, bepaalt dat werk zich niet, buiten haar schuld, tot de meer gegoede standen, heeft er zich niet in de loop der jaren een „kunst- kringpubliek" gevormd? Vorig jaar wijdden wij ook reeds een artikel aan de kunst kring .waarin wij haar moesten verwijten, dat zij louter de passie ve belangstelling voor de kunst bevorderde en nog nooit voor zo ver ons bekend is, moeite heeft gedaan tot stimulering en inten sivering van de actieve belangstel ling. Wij hebben er ook reeds op gewezen dat de Kunstkring voor namelijk slechts schijnt te putten uit het Westelijk cultuurreservoir, terwijl ook elders, met name in onze eigen provincie, kunstuitin gen zijn, die de belangstelling van iedere Brabander verdienen, die vaak specifiek Brabants zijn. In Waalwijk heerst op dit gebied een Westelijke supprematie, die men elders tracht te breken. De Kunstkring kon wanneer zij wilde of meende op haar weg te liggen, een nog veel mooiere en t grootsere taak hebben in het Waalwijkse culturele leven, zij kon als overkoepelend orgaan dienen dat staat over heel het culturele leven, niet dictatoriaal, maar als adviserend en richtlijnen gevend lichaam. Zij kon de uitin gen op kunstgebied regelen, zij kon voorkomen dat we teveel van het goede kregen. Zij kon Waal wijks artisten, dilettanten welis waar, maar die veel beloven, de gelegenheid geven op te treden. Öp het gebied van zang gebeurt dit, maar er zijn nog zoveel an dere vormen van kunst. Wij ken nen voordrachtkunst, schilder kunst e.a. maar we hebben er in Waalwijk nog zelden iets van ge hoord of gezien. De Kunstkring zou door moeten dringen in dc kringen van de jeugdbewegingen om daar de kunstzinnigheid te be vorderen. Wij hopen niet de indruk te wekken dat wij de verenigingen geen vrijheid meer willen laten, wij willen slechts een klein beetje meer concentratie en samenwer king, een verstandige regeling van het culturele leven en deze kan men dunkt ons het best in handen leggen van de kunstkring, die goed werk verricht, maar nog veel be ter werk zou kunnen verrichten, door de kunst naar het volk te brengen en niet hopeloze pogin gen te blijven doen het volk naar de kunst te slepen. Dit waren enkele indrukken van Waalwijks Culturele leven in het afgelopen jaar, en enkele kantte keningen er bij, die ons hart reeds en ine tijd bezwaarden. Die indrukken waren vrij gun stig, maar bet kan nog be»er 1

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1948 | | pagina 1