CAPELLE WASPIK RAAMSDONKSVEER Q'Ct maefc U zien, Leo Lorre helpen Ridder Radbout JONGENS FLINK LOON 1 bekwame Vuurwerker 1 bekwame Bankwerker enige Leerling-Bankwerkers. DE NIEUWSTE RADIO'S FEUILLETON HET DUISTERE VERLEDEN 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 20 JANUARI 1949 6 Fa. W. Hens Zn. aankomende Elzen Schaarhout Ie koop. W KUIJSTEN Land- en Tuinbouw. GEVRAAGD en Aanmelden bij MACHINE- EN STANZMESSENFABRIEK A. BOSCH - SPRANG (N.-B.) HUISSTIKSTERS GEVRAAGD voor het stikken van sandalen en zomerschoenen. EEN AMERIKAANSE WONDER SLAAPKAMER Old Fin voor Fl. 375.00 MEUBEL- EN BEDDENMAGAZIJN Firma J. A. DIRK SE HOGE HAM 149 Tel. 100 DONGEN 5-lamps Super vanaf 225.— RADIO-HANDEL EN REP AR ATIEINRICHTNG W. BRASPENNING, Mr. v. Coothstraat 3 WAALWIJK. «n»1' i wil hij straks zijn belangen ge diend zien. En Belangengemeen schap is tegenwoordig wel ge wenst.. Middenstanders en zaken mensen voelen het aan dat er iets moet gebeuren. Daarom „Organiseert U". N. Vergadering R.K. Middenstand. Woensdagavond hield de R.K. Middenstand, gezamenlijk met de Commissie van de Winkelweek en het Comité van Actie haar eerste vergadering in het nieuwe jaar, in het herrezen café van de heer Ant. v. Vught. De Voorzitter, de heer Wilh. Daelmans, opende om half. negen de vergadering en wenste, na het welkomstwoord te hebben gespro ken, allen een Zalig Nieuwjaar en hoopte dat de leden veel ge luk en voorspoed mochten on dervinden in hun zakenleven. Hij richtte vervolgens het woord tot de heer A. v. Vught en wenste hem en zijn gezin geluk met zijn nieuwe zaak, de wens uitspre kende dat hier na zo vele jaren van harde strijd om dit mooie pand te verkrijgen, steeds geluk een voorspoed zou mogen zijn. Hier is met. harde strijd een schit. terend pand en een mooie zaak herrezen, die voor het Vlij- mense zakenleven en voor de Middenstand van groot belang geacht moet worden. Spreker meende kort te moeten zijn een gaf daarna het woord aan de Commissie van de Win-, kelweek, waarna door de heer A. Spanjers de leden werden in gelicht wat er gedaan was om de Winkelweek tot een succes te maken. Deze lichtte da.arna. toe wat gedaan is om voor de kin deren iets te bereiken, om te vol doen aan de belofte voortsprui tende uit de propaganda welké door het Comité van Actie werd gemaakt. Hij meende ook hierin geslaagd te zijn, ofschoon er nog enkele bleine besprekingen hier omtrent gaandez ijn, welke de vergadering mede goed te keuren had. Spreker zeide dat de Win kelweek geslaagd was en dankte dit mede aan alle inwoners van Vlijmen, die door hun plaatselijke inkopen de actie intensief hebben gesteund. De raming van de om zet is hiermede ruim 40 hoger geworden en dit zegt voor Vlij men heel veel. Spreker las enkele brieven voor van Toneelgezel schappen en deze werden in ver band met de Show-revue tot de e.k. vergadering verdaagd. Staan de de vergadering werd bespro ken en goedgekeurd dat de Kin derfilm „Spoorzoekers" op 19 Januari zou worden vertoond. Deze film is rijk aan ervaringen voor de kinderen en is tot het laatste moment spannend, terwijl zij tevens van culturele inhoud is. Bij de rondvraag werd de vraag waarom De Echo van het Zuiden alleen maar de berichten gepubliceerd had door de Com missie beantwoord en werd me degedeeld dat de corespondent van dit blad alle berichten steeds plaatste omdat de Echo met dé Stands-Organisaties meeleeft en door de correspondent niets te veel wordt geacht om de plaat selijke correspondentie te verzor gen. De Commissie was er van overtuigd dat dit blad in Vlijmen op deze manier opgang zal ma ken. De Commissie gaf het woord terug aan de Voorzitter, welke de vergadering dankte voor de prettige en interessante avond én om elf uur deze bijeenkomst sloot met de gebruikelijke groet. Goedgeslaagde avond van de Sprang-Capelse Plattelandsvrouwen. In de zaal van de heer Ant. van Dijk aan het' Bruggetje te Vrijhoeve-Capelle werd j.l. Dins dag door de afdeling Sprang-Ca- pelle van de Ned. Bond van Plattelandsvrouwen een Austra lische avond georganiseerd. Daar de presidente, Mevr. J. Verhoeven-Blankers, door ziekte was verhinderd, opende Mej. P. J. Rijken deze bijeenkomst met een woord van welkom tot de talrijke aanwezigen, dames en heren, waarbij zij de nadruk leg de op het feit, dat, waar de ver houding tussen Nederland en Australië nu niet bepaald vriend schappelijk was, dit .voor de Plattelandsvrouwen geen beletsel mocht zijn, iets van elkaar te horen vertellen, omdat zij over tuigd was, dat de Plattelands vrouwen elkaar op dit punt be ter begrepen. Daar in Australië door de Plattelandsvrouwen Ne derland op het programma voor hun avonden was geplaatst, wor den deze winter in Nederland Australische avonden georgani seerd. Nadat spreekster nog een bijzonder woord van welkom had gericht tot de Edelachtbare Heer en Mevrouw Smit, werd aller eerst het Bondslied gezongen, ge volgd door het Australische volkslied, waarna het belangrijk ste van deze avond: „Een uitge breide lezing over Australië", verzorgd door Plattelandsvrou wen, aan de orde kwam. Ver schillende leden hadden een ge deelte ter verzorging opgekregen. Mevr. Heijmans-v. d. Woerd opende de rij met een goed ver- f Copyright Ramad Pres» „Help met toch!" schreeuwde de natte Lorre in gijn angst. Maar Leo stond volkomen machteloos, want zeven poe sen tegelijk vangen was werkelijk geen kleinigheid. Toen kreeg Leo opeens een prachtige inval. Uit zijn gak haalde hij een lang touw en maakte er zeven lussen in. „Lorre, ik zal je redden. Houd moed!" nep Leo geestdriftig. Even later zette hij zich schrap en z\iv lasso suisde gierend door de herberg in de richting van de rennende en mau wende poesen. Mis! Dan weer opmeuxc proberen. Lorre vloog nog steeds heen en weer van de ene kant van de her berg naar de andere met de poesen vlak achter hem aan. Weer suisde Leo's lasso op de poesen af, die echter handig opzij sprongen. Daardoor viel de lasso precies om de hals van een koopvrouw. Die schrok zó geweldig, dat ze haar mand met eieren met luid misbaar op de grond liet val len. Bons! daar waren al die mooie eieren stuk... Doch de poesen, die dol op eieren wa ren, staakten onmiddellijk de achter volging van Lorre en begonnen ijverig de grond schoon te likken. Hun tongen schuurden de vloer blinkend schoon en toen deden de poesen de lege eierscha len weer in het mandje. Leo was al blij. dat Lorre nu van de poesen bevrijd was. Vlug xcaarschuwde hij den waard, die de zwarte beesten naar de zolder bracht en hen daar op sloot. Lorre, die inmiddelsvan de schrik bekomen was, zei tegen Leo: „Ik vina dat die waard een onbt trouwbaar man is. Wie laat er nv ven zicartc poesen zo maar vrij *-0^.-11^ pen? Het zal mc dan ook niets var wondéren als hij iets van het spook af weet." Dat dacht ik ook al, Lorre. Maar sa men zullen wc dal wel opknappen, zo dat Ridder Radbout dc perkamentrol tn handen krijgt. We zullen maar eens be ginnen met. den waard uit te horen." (Wordt vervolgd) WAALWIJK TELEF. 570 VRAAGT voor aid. SPUIT. EN DOMPELWERK Grotestraat 90 WAALWIJK zorgd verslag, dat een globale behandeling van Australië om vatte. Daarna was het woord aan Mevr. Schoondermark-Okkers, die, ondanks een weinig planken koorts, een buitengewone presta tie leverde met haar voordracht over: ,,De oorspronkelijke bewo ners van Australië", wélk onder werp geheel uit het hoofd werd voorgedragen. Vervolgens was de beurt andermaal aan Mevr. Heijmans, die toen het lief en leed der eerste pioniersvrouwen in Australië schilderde, waarna Willemien Ha verhals een resumé gaf over „Schapen en wol". Na een korte pauze besprak Rie Mouthaan het schriftelijk onderwijs, terwijl Mevr. Gerlach als doktersvrouw vanzelfsprekend het Onderwerp „Vliegende dok ters" voor haar rekening nam. Mien van der Waals besloot de ze reeks met een opgewekte sa menvatting van het Bondswerk in Australië. Het feit in aanmer king nemend, dat deze Platte landsvrouwen, op een enkele uitzondering na, nog nimmer voor een talrijk publiek gesproken hebben, kon men niets dan waar dering hebben voor de durf en de zorgvuldige wijze, waarop zij zich van de hun opgelegde taak hebben gekweten. Zij, die deze leerzame avond, juist een avond voor Plattelandsvrouwen, niet konden bijwonen, hebben werke lijk zeer veel gemist. Tijdens de grote pauze, waarin gelegenheid bestond tegen een geringe prijs het Australische ge bak te proeven, waarbij gratis een kop thee of koffie werd ge serveerd, vond een verloting plaats van enkele kledingstukken, taart, tulband, e.d. Na de pauze werd door twee groepen een wedstrijd in hersen gymnastiek geleverd, welke met gering puntenverschil door de heren werd gewonnen. Ten slotte bedankte Mej. Rij ken allen, die aan het welslagen van de avond hun medewerking hadden verleend en in het bijzon der bracht zij dank aan de da mes, die de prachtige program ma's, de schitterende kaart van Australië, de verschillende dier figuren en het heerlijke gebak hadden vervaardigd. Met het staande zingen van het Wilhel mus werd deze mooie, leerzame avond besloten. De zaal van de heer van Dijk, die door de vele Australische em blemen en dierfiguren een fees telijke aanblik bood, was tot in de hoeken bezet en er heerste gedurende de gehele avond een opgewekte, gezellige stemming. Bevolking December 1948. GeborenPetrus A. J. z. v. P. J. v Dongen-Vermeer Petrus A. J. z. v. Th. J. Smits-Smits Maria C. d. v. C. N. Schmitz- de Wit Adriaan J. M. z. v. C. J. de Groot-Kamp Petrus W. J. z. v, J. H. C. Boons- Zijlmans Lucia P. M. d. v.A. J. Kamp-Kamp Wilhelmus L. z. v. J. M. Loonen-Timmers. OverledenAntonla M. Donks 68 j. Peter van der Pol 94 j. Willem v. Zeist 84 j. Jo hannes Kuijten 62 j. Maria C. Kemmeren 82 j. Johannes van Riel 81 j. IngekomenJohanna A. M. Ackermans van 's Gravenhage Theodora de Hond van Made ca. Petrus L. L. van Ooijen van Rotterdam Wilhelmus J. C. Kemnleren van C.B.R. Quiri- nus H. Koedoot van Egmond- Binnen. Vertrokken i Cornelia J. Th. v. Wezenbeek naar Waalwijk Antonia M. Th. van Hooren n. Waalwijk Cornells H. Snij ders naar Oosterhout Johan nes Maria Kuijsters naar Made c.a. Agenda. Zaterdag en Zondag zal „En- tre Nous" een uitvoering geven van het toneelspel „De Molen van Sanscouci", in de zaal van hotel van Iersel. Aanvang half acht. Nieuwe huisnummering. In de raadsvergadering van 24-7-'48 werd een besluit aan genomen om met ingang van 1 Jan. 49 de nieuwe huisnummering en nieuwe straatnamen te doen ingaan. Hiermede is men reeds druk bezig. In het begin ziet het wel iets of wat vreemd aan, een andere naam op een straatnaam bord. Zo ook met de huisnum mering. Voorheen maakte men gebruik van de letters van het auphabet, thans worden, zoals in de meeste gemeenten de even en oneven nummers van kracht. Ook op ander gebied gaat on ze gemeente goed vooruit. Ver schillende straten zijn van een nieuw wegdek en trottoirs voor zien. Thans is de Grote Kerk straat aan de beurt. In de laatst gehouden raadsvergadering, op 31 Dec. 48 werd door de raad besloten enige strookjes grond aan te kopen van particulieren voor de aanleg van voornoemde trottoirs in de Grote Kerkstraat. Het resultaat hiervan is dat het werk nu reeds in vergevorderd stadium is. Een bewijs dat men wel weet aan te pakken in het Veer. Denk om het bietenaaltje. Naar aanleiding van de gunsti- ge vooruitzichten voor de ver bouw van suikerbieten in 1949, zullen vele landbouwers een uit breiding van het gewas in over weging nemen. Het is immers zeer logisch, dat de grondgebruiker, bij het opmaken van zijn bouwplan zich een zo gunstig mogelijke fi nanciële uitkomst voor ogen stelt. Men dient hierbij evenwel te be denken, dat een zonder meer toe gepaste uitbreiding, voor vele be drijven ernstige bezwaren kan hebben, n.l. de bietenmoeheid (slapers). De bietenmoeheid wordt ver oorzaakt door een microscopisch klein aaltje, dat op bieten en o.a. ook op koolzaad leeft en zich op deze gewassen vermenigvuldigt.. Is een perceel met bietenaaltjes besmet en worden hierop in een aantal jaren geen bieten of kool zaad verbouwd, dan zullen de aal tjes door voedselgebrek sterven. Hieruit volgt, dat de enige me thode om het bedrijf van bieten moeheid vrij te houden of even- tuële uitbreiding te beteugelen ge legen is in een ruime vruchtwis seling ten opzichte van genoem de gewassen. Worden daarentegen op een eenmaal besmet perceel te veel bieten na elkaar verbouwd, dat zal dit tot een zéér sterke uitbreiding i der aaltjes aanleiding geven, het geen een volslagen misgewas ten gevolge kan hebben. Bovendien is de grond dan zodanig bedorven, dat gedurende vele jaren geen nor male, gezonde bietenoogst kan worden verwacht. Een doelmatige methode om deze schade te voorkomen vormt het grondonderzoek op aanwezig heid van aaltjes (cysten), waar door een inzicht wordt verkregen in de mate van besmetting van de grond en te verwachten scha de aan het gewas. K. Paus Pius XII heeft, bij ge legenheid van het Kerstfeest, een som gelds overgemaakt aan de Apostolische Delegatie te Batavia ten behoeve van de armen. Vragen en meningen van onze lezers „VISSCHERSLUST". Voor de laatste maal volg ik Rooze op den voet in zijn artikel van Donderdag J.l. Op de eerste plaats blijkt de bewering van Rooze, als zou het bestuur van „Visscherslust" voor de wijze, waarop het mij als se cretaris heeft uitgeluid, van den A.H.B. een standje hebben gekre gen, onwaar. Het Reglement van den A.H.B. verbiedt zijn bestuur zich te bemoeien met „de inerne aangelegenheden" van een vere niging. Op de weede plaats De Voor zitter van de A.H.B. beslist niet, welke vergunning aan den be- roepsvisscher wordt afgegeven, dat beslist alleen de pachter van het vischwater, hier dus de ver- eeniging Op de derde plaats In de be wuste bestuursvergadering is niet gesproken van „aalwant-vergun- mnjg'', maar alleen van „de ver gunning" aan Kievits. Ik teer op oudere roem. Mag ik? Toen ik als Secretaris kwam, leed „Visscherslust" aan bloed armoede, was klein vergunning- houdstertje, had weinig rechten en veel verplichtingen. Toen ik als Secretaris ging, liet ik een bloeiende vereeniging achter, waarvan de leden naar hartelust hun hengelsport-lief hebberij konden uitoefenen op eigen gepacht vischwater en die successen eisch ik voor mezelf op Finis coronat opus Aan 't eind van zijn betoog dat niet allen van hem blijkt te zijn), gaat Rooze „boeman" spelen en dreigen met voortzetting in het Bondsorgaan, waarin ik me niet zal kunnen verdedigen, omdat ik geen lid meer ben. Wat Rooze in het Bondsorgaan zal neerpennen weet ik natuur lijk niet, maar laat me bij voor baai „Siberisch" Twee dingen kan Rooze niet schrijven ten Ie dat ik verplichtingen aan de ver. eeniging heb en ten 2e dat ik als Secretaris voordelen van de ver eeniging heb genoten of steek penningen heb aangenomen. Dit heeft Rooze zelf reeds erkend. In middels feliciteer ik de vereeni ging „Visscherslust" met het hui dige bestuur en hoop, dat ze on der zijn wijs beleid zal groeien, nog sterker dan gedurende de 20 jaren, dat ondergeteekende secre taris was. En hiermede voorgoed basta v. MEEUWEN er-secretaris „Visscherslust". Brieven onder E. Z. 1221 aan RiCARDO's Advertentiebureau, AMSTERDAM C. voor klein behuisden met 5 jaar garantie. ZIE ONZE ETALAGE. Koopt Uw RADIO bij den man Die hem straks ook repareren ka n. ABONNEERT U OP DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN 21.) Het was laat toen de heer van Dalen eindelijk afscheid nam, maar toen besloot hij nog naar de pastorie te gaan, waar een nicht van Fershing Lenie gezelschap hield. Hij verlangde er onbe schrijflijk naar haar te spreken. Op de begrafenis was daarvoor geen gelegenheid geweest en het leek wel of zij hem ook opzette lijk vermeden had. De pastorie zelve zag er weer uit als voor de begrafenis. De gordijnen waren opgehaald en de balkondeuren van de salon ston den open, zodat de gloed van een houtvuur zo even waargenomen werd. Hij belde, maar er verscheen geen gedienstige, dus trad hij naar binnen. Een ogenblik draalde hij, de salon te betreden, want hij hoorde een stem en herkende die als zijnde van Clara Duiveland. „U kunt nu natuurlijk niet met hem trouwen. Daar zou geen fat. soenlijk meisje over denken. Maar misschien overweegt u ook wel als ik hem niet neem, dan krijg ik nooit meer iemand. Want geen man zou de moed hebben met de dochter van een moordenaar te trouwen." Nu was Arthur zijn veront waardiging niet langer meesteren hij trad binnen. Met fonkelende blik keek hij naar Clara en van haar naar Lenie die achterover geleund in haar stoel zat, blijk baar totaal op, naar lichaam en geest. „Mijnheer van den Heuvel. Ik had u niet horen binnenkomen..." ,„„Dan zou u niet gezegd heb. ben wat u daar zoeven zei. Ik hoorde toevallig uw weinig pas sende opmerking, juffrouw Dui veland. Het verwondert mij dat u dit ogenblik gekozen hebt om iets te bespreken, dat u boven dien niet aangaat. Clara verloor alle zelfbeheer sing en werd nu uiterst lomp „Uw zaak is het ook niet, U is hier even goed binnengedrongen als ik." „Dat kan moeilijk gezegd wor den, daar ik al enige weken met juffrouw Berlingen verloofd ben". „Maar nu zult u toch niet met haar trouwen „Dat is een zaak alleen tussen Lenie en mij. U zult mij wel ver ontschuldigen dat ik zoiets niet bespreken kan in tegenwoordig heid van vreemden." Ze keek eens even naar Lenie en lachte toen lang en luid „Nu, ik wens u geluk met uw voornemen. Juffrouw Berlingen ziet er anders niet naar uit of zij er zich zo op verheugt. Het zal haar geen pleizier doen als ieder een het weet, dat zij trouwen zal met de zoon van de man die haar vader vermoordde. Nu, ieder z'n smaak. Ik bezit meer trots dan dat ik uit liefdadigheid getrouwd zou willen worden. Nadat ze die grofheid gezegd had, liep ze als een wervelwind de salon uit. Alles verder om zich heen ver getend, knielde Arthur naast Le- nie's stoel en sloeg de arm om haar heen. Een ogenblik bleef ze roerloos zo liggen, daar ze te uit geput was om weerstand te bie den. Eerst toen ze zijn lippen op haar wang voelde, trok ze zich terug uit zijn omarming met een kreet van droefheid. „Heb je gehoord wat Clara zei" vroeg ze met klankloze stem. „Ja, wat zouden wij ons nu storen aan die praat van een ja loerse, wraakzuchtige vrouw? Ze is niet waard dat je er naar luis terde. „En toch is het waar. Tussen ons staat de onoverkomelijke scheidsmuur van de zonden van onze vaderen. Die kunnen wij niet verbreken. Neen, we moeten elkaar nooit meer ontmoeten." „Dat is onredelijk, Lenie. Je liefde is toch zeker sterker dan je ontzag voor die uiterlijkheid." „Mijn liefde is zo sterk dat ik je niet wil opofferen aan eigen genoegen. Denk eens aan wat de wereld er van zeggen zou. Maak 't mij nu niet zwaarder .Arthur." „We zouden toch getrouwd zijn als dit niet gebeurd was. Dan zouden wij er niets van geweten hebben." „Maar nu weten wij het wel. \Iet zou steeds als een schaduw over ons hangen. Neen, het is hard, maar er valt maar één ding te doen. En we zouden nooit ge lukkig kunnen zijn, als we tegen onze overtuiging handelden." „Jij en ik, we zijn voor elkaar bestemd, Lenie. En ééns,, eens.," Toen hij bij Daan langs ging, hoorde hij eens even hoe de pa tiënt het maakte, maar de berich ten luidden niet gunstig: de man was uiterst zwak. Tegen de lage muur van het kerkhof stond een man geleund, met aandacht kijkend naar een pas gedolven graf, dicht bij de wilgen, waar de graven van de Velthuizen en de Berlingens naast elkaar lagen. In 't zwakke maan licht zag Arthur dat het Beets was. In antwoord op de onuitge sproken vraag in Arthur's blik, zei' hij „Ja, ik dacht aan de man, die na al die jaren toch een Christelijke begrafenis heeft gehad. En ik dacht aan de dominé óók. Eigen aardig, dat die twee naast elkaar liggenzette hij zijn gedachten- gang hardop voort, toen ze lang zaam opliepen. „Het is wel een vreemde wereld. Velthuis was een door en door slecht mens een man die het kwade deed omdat hij er genot in vond. Zelfs toen hij op het punt was van het leven te scheiden, heeft hij nog een leugen op de lippen genomen. En de dominé, zo bij uitstek zachtmoedig en gevoelig van aard als hij was, is vermoord door Velthuis, geestelijk ver moord. En Steven Berlingen werd door hem tot moordenaar ge maakt en later tot een uitgewor- pene van de maatschappij, omdat hij een leugen voor waarheid hield". „Ik acht ook de daad van Ste ven te rechtvaardigen ik zou precies zo hebben gedaan in zijn geval". „Het is mogelijk dat ook ande ren er zo over denken, maar in tussen neemt dit toch niet het kwellend bewustzijn van hem af dat hij in koele bloede een mede mens gedood heeft I Hij had zijn dochter lief, heb ik gehoord. Ik denk niet, dat hij veel waarde meer hechtte aan het leven, toen hij tot het besef kwam, dat zijn zonde op haar terugviel. Ik heb haar op de begrafenis gezien. Ik heb gehoord al wat iedereen in Beureland weet te vertellen en ik geef er u mijn woord op, als ik Steven Berlingen was, dan zou ik het nog als mijn grootste straf beschouwen, wanneer ik haar zo lijden zag „Ze is diep onder de indruk, dat is zo". „Dat vreesde ik wel. Maar u wilt immers met haar trouwen. U geeft haar toch niet op nu..'?.' „Ik zou morgen aan den dag al tot het huwelijk willen overgaan, maar zij wil niet Een ogenblik stond Beets stil, sloeg toen met de gebalde vuist tegen de palm van zijn hand en riep „Als er nog recht op de we reld bestaat, dan moet dit on recht althans teniet gedaan wor den. De onschuldige mag niet lijden Steeds voor zich heen mompe lend, wendde hij zich om, zonder een woord van afscheid. Arthur keek hem na en dacht met oen heer van Balen „Een vreemde man is die Beets toch HOOFDSTUK XIV. Beurtland was weer tot rust gekomen na de doorgemaakte sensatie het leven ging er zijn gewone gang ouwe Daan leefde nog en herstel was zelfs niet uit gesloten. (Wordt vervolgd). OotTÏM'.f® J oo« c F

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1949 | | pagina 6