CAPELLE
WASPIK
RAAMSDONKSVEER
Q'Ct maefc U zien,
Leo Lorre helpen Ridder Radbout
JONGENS
FLINK LOON
1 bekwame Vuurwerker
1 bekwame Bankwerker
enige Leerling-Bankwerkers.
DE NIEUWSTE RADIO'S
FEUILLETON
HET DUISTERE VERLEDEN
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 20 JANUARI 1949
6
Fa. W. Hens Zn.
aankomende
Elzen Schaarhout
Ie koop.
W KUIJSTEN
Land- en Tuinbouw.
GEVRAAGD
en
Aanmelden bij
MACHINE- EN STANZMESSENFABRIEK
A. BOSCH - SPRANG (N.-B.)
HUISSTIKSTERS GEVRAAGD
voor het stikken van sandalen en
zomerschoenen.
EEN AMERIKAANSE
WONDER SLAAPKAMER
Old Fin voor Fl. 375.00
MEUBEL- EN BEDDENMAGAZIJN
Firma J. A. DIRK SE
HOGE HAM 149 Tel. 100 DONGEN
5-lamps Super vanaf 225.—
RADIO-HANDEL EN REP AR ATIEINRICHTNG
W. BRASPENNING, Mr. v. Coothstraat 3 WAALWIJK.
«n»1'
i
wil hij straks zijn belangen ge
diend zien. En Belangengemeen
schap is tegenwoordig wel ge
wenst.. Middenstanders en zaken
mensen voelen het aan dat er
iets moet gebeuren. Daarom
„Organiseert U".
N. Vergadering R.K. Middenstand.
Woensdagavond hield de R.K.
Middenstand, gezamenlijk met de
Commissie van de Winkelweek
en het Comité van Actie haar
eerste vergadering in het nieuwe
jaar, in het herrezen café van de
heer Ant. v. Vught.
De Voorzitter, de heer Wilh.
Daelmans, opende om half. negen
de vergadering en wenste, na het
welkomstwoord te hebben gespro
ken, allen een Zalig Nieuwjaar
en hoopte dat de leden veel ge
luk en voorspoed mochten on
dervinden in hun zakenleven. Hij
richtte vervolgens het woord tot
de heer A. v. Vught en wenste
hem en zijn gezin geluk met zijn
nieuwe zaak, de wens uitspre
kende dat hier na zo vele jaren
van harde strijd om dit mooie
pand te verkrijgen, steeds geluk
een voorspoed zou mogen zijn.
Hier is met. harde strijd een schit.
terend pand en een mooie zaak
herrezen, die voor het Vlij-
mense zakenleven en voor de
Middenstand van groot belang
geacht moet worden.
Spreker meende kort te moeten
zijn een gaf daarna het woord
aan de Commissie van de Win-,
kelweek, waarna door de heer
A. Spanjers de leden werden in
gelicht wat er gedaan was om de
Winkelweek tot een succes te
maken. Deze lichtte da.arna. toe
wat gedaan is om voor de kin
deren iets te bereiken, om te vol
doen aan de belofte voortsprui
tende uit de propaganda welké
door het Comité van Actie werd
gemaakt. Hij meende ook hierin
geslaagd te zijn, ofschoon er nog
enkele bleine besprekingen hier
omtrent gaandez ijn, welke de
vergadering mede goed te keuren
had. Spreker zeide dat de Win
kelweek geslaagd was en dankte
dit mede aan alle inwoners van
Vlijmen, die door hun plaatselijke
inkopen de actie intensief hebben
gesteund. De raming van de om
zet is hiermede ruim 40 hoger
geworden en dit zegt voor Vlij
men heel veel. Spreker las enkele
brieven voor van Toneelgezel
schappen en deze werden in ver
band met de Show-revue tot de
e.k. vergadering verdaagd. Staan
de de vergadering werd bespro
ken en goedgekeurd dat de Kin
derfilm „Spoorzoekers" op 19
Januari zou worden vertoond.
Deze film is rijk aan ervaringen
voor de kinderen en is tot het
laatste moment spannend, terwijl
zij tevens van culturele inhoud
is.
Bij de rondvraag werd de
vraag waarom De Echo van het
Zuiden alleen maar de berichten
gepubliceerd had door de Com
missie beantwoord en werd me
degedeeld dat de corespondent
van dit blad alle berichten steeds
plaatste omdat de Echo met dé
Stands-Organisaties meeleeft en
door de correspondent niets te
veel wordt geacht om de plaat
selijke correspondentie te verzor
gen. De Commissie was er van
overtuigd dat dit blad in Vlijmen
op deze manier opgang zal ma
ken.
De Commissie gaf het woord
terug aan de Voorzitter, welke
de vergadering dankte voor de
prettige en interessante avond
én om elf uur deze bijeenkomst
sloot met de gebruikelijke groet.
Goedgeslaagde avond van de
Sprang-Capelse
Plattelandsvrouwen.
In de zaal van de heer Ant.
van Dijk aan het' Bruggetje te
Vrijhoeve-Capelle werd j.l. Dins
dag door de afdeling Sprang-Ca-
pelle van de Ned. Bond van
Plattelandsvrouwen een Austra
lische avond georganiseerd.
Daar de presidente, Mevr. J.
Verhoeven-Blankers, door ziekte
was verhinderd, opende Mej. P.
J. Rijken deze bijeenkomst met
een woord van welkom tot de
talrijke aanwezigen, dames en
heren, waarbij zij de nadruk leg
de op het feit, dat, waar de ver
houding tussen Nederland en
Australië nu niet bepaald vriend
schappelijk was, dit .voor de
Plattelandsvrouwen geen beletsel
mocht zijn, iets van elkaar te
horen vertellen, omdat zij over
tuigd was, dat de Plattelands
vrouwen elkaar op dit punt be
ter begrepen. Daar in Australië
door de Plattelandsvrouwen Ne
derland op het programma voor
hun avonden was geplaatst, wor
den deze winter in Nederland
Australische avonden georgani
seerd. Nadat spreekster nog een
bijzonder woord van welkom had
gericht tot de Edelachtbare Heer
en Mevrouw Smit, werd aller
eerst het Bondslied gezongen, ge
volgd door het Australische
volkslied, waarna het belangrijk
ste van deze avond: „Een uitge
breide lezing over Australië",
verzorgd door Plattelandsvrou
wen, aan de orde kwam. Ver
schillende leden hadden een ge
deelte ter verzorging opgekregen.
Mevr. Heijmans-v. d. Woerd
opende de rij met een goed ver-
f Copyright Ramad Pres»
„Help met toch!" schreeuwde de natte
Lorre in gijn angst. Maar Leo stond
volkomen machteloos, want zeven poe
sen tegelijk vangen was werkelijk geen
kleinigheid.
Toen kreeg Leo opeens een prachtige
inval. Uit zijn gak haalde hij een lang
touw en maakte er zeven lussen in.
„Lorre, ik zal je redden. Houd moed!"
nep Leo geestdriftig.
Even later zette hij zich schrap en z\iv
lasso suisde gierend door de herberg
in de richting van de rennende en mau
wende poesen. Mis! Dan weer opmeuxc
proberen. Lorre vloog nog steeds heen
en weer van de ene kant van de her
berg naar de andere met de poesen
vlak achter hem aan.
Weer suisde Leo's lasso op de poesen
af, die echter handig opzij sprongen.
Daardoor viel de lasso precies om de
hals van een koopvrouw. Die schrok zó
geweldig, dat ze haar mand met eieren
met luid misbaar op de grond liet val
len. Bons! daar waren al die mooie
eieren stuk...
Doch de poesen, die dol op eieren wa
ren, staakten onmiddellijk de achter
volging van Lorre en begonnen ijverig
de grond schoon te likken. Hun tongen
schuurden de vloer blinkend schoon en
toen deden de poesen de lege eierscha
len weer in het mandje.
Leo was al blij. dat Lorre nu van de
poesen bevrijd was. Vlug xcaarschuwde
hij den waard, die de zwarte beesten
naar de zolder bracht en hen daar op
sloot. Lorre, die inmiddelsvan de
schrik bekomen was, zei tegen Leo:
„Ik vina dat die waard een onbt
trouwbaar man is. Wie laat er nv
ven zicartc poesen zo maar vrij *-0^.-11^
pen? Het zal mc dan ook niets var
wondéren als hij iets van het spook af
weet."
Dat dacht ik ook al, Lorre. Maar sa
men zullen wc dal wel opknappen, zo
dat Ridder Radbout dc perkamentrol tn
handen krijgt. We zullen maar eens be
ginnen met. den waard uit te horen."
(Wordt vervolgd)
WAALWIJK
TELEF. 570
VRAAGT
voor aid.
SPUIT. EN
DOMPELWERK
Grotestraat 90 WAALWIJK
zorgd verslag, dat een globale
behandeling van Australië om
vatte. Daarna was het woord aan
Mevr. Schoondermark-Okkers,
die, ondanks een weinig planken
koorts, een buitengewone presta
tie leverde met haar voordracht
over: ,,De oorspronkelijke bewo
ners van Australië", wélk onder
werp geheel uit het hoofd werd
voorgedragen. Vervolgens was
de beurt andermaal aan Mevr.
Heijmans, die toen het lief en
leed der eerste pioniersvrouwen
in Australië schilderde, waarna
Willemien Ha verhals een resumé
gaf over „Schapen en wol".
Na een korte pauze besprak
Rie Mouthaan het schriftelijk
onderwijs, terwijl Mevr. Gerlach
als doktersvrouw vanzelfsprekend
het Onderwerp „Vliegende dok
ters" voor haar rekening nam.
Mien van der Waals besloot de
ze reeks met een opgewekte sa
menvatting van het Bondswerk in
Australië. Het feit in aanmer
king nemend, dat deze Platte
landsvrouwen, op een enkele
uitzondering na, nog nimmer voor
een talrijk publiek gesproken
hebben, kon men niets dan waar
dering hebben voor de durf en
de zorgvuldige wijze, waarop zij
zich van de hun opgelegde taak
hebben gekweten. Zij, die deze
leerzame avond, juist een avond
voor Plattelandsvrouwen, niet
konden bijwonen, hebben werke
lijk zeer veel gemist.
Tijdens de grote pauze, waarin
gelegenheid bestond tegen een
geringe prijs het Australische ge
bak te proeven, waarbij gratis
een kop thee of koffie werd ge
serveerd, vond een verloting
plaats van enkele kledingstukken,
taart, tulband, e.d.
Na de pauze werd door twee
groepen een wedstrijd in hersen
gymnastiek geleverd, welke met
gering puntenverschil door de
heren werd gewonnen.
Ten slotte bedankte Mej. Rij
ken allen, die aan het welslagen
van de avond hun medewerking
hadden verleend en in het bijzon
der bracht zij dank aan de da
mes, die de prachtige program
ma's, de schitterende kaart van
Australië, de verschillende dier
figuren en het heerlijke gebak
hadden vervaardigd. Met het
staande zingen van het Wilhel
mus werd deze mooie, leerzame
avond besloten.
De zaal van de heer van Dijk,
die door de vele Australische em
blemen en dierfiguren een fees
telijke aanblik bood, was tot in
de hoeken bezet en er heerste
gedurende de gehele avond een
opgewekte, gezellige stemming.
Bevolking December 1948.
GeborenPetrus A. J. z. v. P.
J. v Dongen-Vermeer Petrus
A. J. z. v. Th. J. Smits-Smits
Maria C. d. v. C. N. Schmitz-
de Wit Adriaan J. M. z. v.
C. J. de Groot-Kamp Petrus
W. J. z. v, J. H. C. Boons-
Zijlmans Lucia P. M. d. v.A.
J. Kamp-Kamp Wilhelmus L.
z. v. J. M. Loonen-Timmers.
OverledenAntonla M. Donks
68 j. Peter van der Pol 94 j.
Willem v. Zeist 84 j. Jo
hannes Kuijten 62 j. Maria C.
Kemmeren 82 j. Johannes van
Riel 81 j.
IngekomenJohanna A. M.
Ackermans van 's Gravenhage
Theodora de Hond van Made ca.
Petrus L. L. van Ooijen van
Rotterdam Wilhelmus J. C.
Kemnleren van C.B.R. Quiri-
nus H. Koedoot van Egmond-
Binnen.
Vertrokken i Cornelia J. Th. v.
Wezenbeek naar Waalwijk
Antonia M. Th. van Hooren n.
Waalwijk Cornells H. Snij
ders naar Oosterhout Johan
nes Maria Kuijsters naar Made
c.a.
Agenda.
Zaterdag en Zondag zal „En-
tre Nous" een uitvoering geven
van het toneelspel „De Molen
van Sanscouci", in de zaal van
hotel van Iersel. Aanvang half
acht.
Nieuwe huisnummering.
In de raadsvergadering van
24-7-'48 werd een besluit aan
genomen om met ingang van 1
Jan. 49 de nieuwe huisnummering
en nieuwe straatnamen te doen
ingaan. Hiermede is men reeds
druk bezig. In het begin ziet het
wel iets of wat vreemd aan, een
andere naam op een straatnaam
bord. Zo ook met de huisnum
mering. Voorheen maakte men
gebruik van de letters van het
auphabet, thans worden, zoals in
de meeste gemeenten de even en
oneven nummers van kracht.
Ook op ander gebied gaat on
ze gemeente goed vooruit. Ver
schillende straten zijn van een
nieuw wegdek en trottoirs voor
zien. Thans is de Grote Kerk
straat aan de beurt. In de laatst
gehouden raadsvergadering, op
31 Dec. 48 werd door de raad
besloten enige strookjes grond
aan te kopen van particulieren
voor de aanleg van voornoemde
trottoirs in de Grote Kerkstraat.
Het resultaat hiervan is dat het
werk nu reeds in vergevorderd
stadium is. Een bewijs dat men
wel weet aan te pakken in het
Veer.
Denk om het bietenaaltje.
Naar aanleiding van de gunsti-
ge vooruitzichten voor de ver
bouw van suikerbieten in 1949,
zullen vele landbouwers een uit
breiding van het gewas in over
weging nemen. Het is immers zeer
logisch, dat de grondgebruiker, bij
het opmaken van zijn bouwplan
zich een zo gunstig mogelijke fi
nanciële uitkomst voor ogen stelt.
Men dient hierbij evenwel te be
denken, dat een zonder meer toe
gepaste uitbreiding, voor vele be
drijven ernstige bezwaren kan
hebben, n.l. de bietenmoeheid
(slapers).
De bietenmoeheid wordt ver
oorzaakt door een microscopisch
klein aaltje, dat op bieten en o.a.
ook op koolzaad leeft en zich op
deze gewassen vermenigvuldigt..
Is een perceel met bietenaaltjes
besmet en worden hierop in een
aantal jaren geen bieten of kool
zaad verbouwd, dan zullen de aal
tjes door voedselgebrek sterven.
Hieruit volgt, dat de enige me
thode om het bedrijf van bieten
moeheid vrij te houden of even-
tuële uitbreiding te beteugelen ge
legen is in een ruime vruchtwis
seling ten opzichte van genoem
de gewassen.
Worden daarentegen op een
eenmaal besmet perceel te veel
bieten na elkaar verbouwd, dat zal
dit tot een zéér sterke uitbreiding
i der aaltjes aanleiding geven, het
geen een volslagen misgewas ten
gevolge kan hebben. Bovendien is
de grond dan zodanig bedorven,
dat gedurende vele jaren geen nor
male, gezonde bietenoogst kan
worden verwacht.
Een doelmatige methode om
deze schade te voorkomen vormt
het grondonderzoek op aanwezig
heid van aaltjes (cysten), waar
door een inzicht wordt verkregen
in de mate van besmetting van
de grond en te verwachten scha
de aan het gewas.
K.
Paus Pius XII heeft, bij ge
legenheid van het Kerstfeest,
een som gelds overgemaakt
aan de Apostolische Delegatie
te Batavia ten behoeve van
de armen.
Vragen en meningen
van onze lezers
„VISSCHERSLUST".
Voor de laatste maal volg ik
Rooze op den voet in zijn artikel
van Donderdag J.l.
Op de eerste plaats blijkt de
bewering van Rooze, als zou het
bestuur van „Visscherslust" voor
de wijze, waarop het mij als se
cretaris heeft uitgeluid, van den
A.H.B. een standje hebben gekre
gen, onwaar. Het Reglement van
den A.H.B. verbiedt zijn bestuur
zich te bemoeien met „de inerne
aangelegenheden" van een vere
niging.
Op de weede plaats De Voor
zitter van de A.H.B. beslist niet,
welke vergunning aan den be-
roepsvisscher wordt afgegeven,
dat beslist alleen de pachter van
het vischwater, hier dus de ver-
eeniging
Op de derde plaats In de be
wuste bestuursvergadering is niet
gesproken van „aalwant-vergun-
mnjg'', maar alleen van „de ver
gunning" aan Kievits.
Ik teer op oudere roem. Mag
ik?
Toen ik als Secretaris kwam,
leed „Visscherslust" aan bloed
armoede, was klein vergunning-
houdstertje, had weinig rechten
en veel verplichtingen.
Toen ik als Secretaris ging,
liet ik een bloeiende vereeniging
achter, waarvan de leden naar
hartelust hun hengelsport-lief
hebberij konden uitoefenen op
eigen gepacht vischwater en die
successen eisch ik voor mezelf
op Finis coronat opus
Aan 't eind van zijn betoog dat
niet allen van hem blijkt te zijn),
gaat Rooze „boeman" spelen en
dreigen met voortzetting in het
Bondsorgaan, waarin ik me niet
zal kunnen verdedigen, omdat ik
geen lid meer ben.
Wat Rooze in het Bondsorgaan
zal neerpennen weet ik natuur
lijk niet, maar laat me bij voor
baai „Siberisch" Twee dingen
kan Rooze niet schrijven ten Ie
dat ik verplichtingen aan de ver.
eeniging heb en ten 2e dat ik als
Secretaris voordelen van de ver
eeniging heb genoten of steek
penningen heb aangenomen. Dit
heeft Rooze zelf reeds erkend. In
middels feliciteer ik de vereeni
ging „Visscherslust" met het hui
dige bestuur en hoop, dat ze on
der zijn wijs beleid zal groeien,
nog sterker dan gedurende de 20
jaren, dat ondergeteekende secre
taris was.
En hiermede voorgoed basta
v. MEEUWEN
er-secretaris „Visscherslust".
Brieven onder E. Z. 1221 aan RiCARDO's Advertentiebureau,
AMSTERDAM C.
voor klein behuisden
met 5 jaar garantie.
ZIE ONZE ETALAGE.
Koopt Uw RADIO bij den man
Die hem straks ook repareren ka n.
ABONNEERT U OP
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
21.)
Het was laat toen de heer van
Dalen eindelijk afscheid nam,
maar toen besloot hij nog naar de
pastorie te gaan, waar een nicht
van Fershing Lenie gezelschap
hield. Hij verlangde er onbe
schrijflijk naar haar te spreken.
Op de begrafenis was daarvoor
geen gelegenheid geweest en het
leek wel of zij hem ook opzette
lijk vermeden had.
De pastorie zelve zag er weer
uit als voor de begrafenis. De
gordijnen waren opgehaald en de
balkondeuren van de salon ston
den open, zodat de gloed van een
houtvuur zo even waargenomen
werd.
Hij belde, maar er verscheen
geen gedienstige, dus trad hij naar
binnen. Een ogenblik draalde hij,
de salon te betreden, want hij
hoorde een stem en herkende die
als zijnde van Clara Duiveland.
„U kunt nu natuurlijk niet met
hem trouwen. Daar zou geen fat.
soenlijk meisje over denken. Maar
misschien overweegt u ook wel
als ik hem niet neem, dan krijg ik
nooit meer iemand. Want geen
man zou de moed hebben met de
dochter van een moordenaar te
trouwen."
Nu was Arthur zijn veront
waardiging niet langer meesteren
hij trad binnen. Met fonkelende
blik keek hij naar Clara en van
haar naar Lenie die achterover
geleund in haar stoel zat, blijk
baar totaal op, naar lichaam en
geest.
„Mijnheer van den Heuvel. Ik
had u niet horen binnenkomen..."
,„„Dan zou u niet gezegd heb.
ben wat u daar zoeven zei. Ik
hoorde toevallig uw weinig pas
sende opmerking, juffrouw Dui
veland. Het verwondert mij dat
u dit ogenblik gekozen hebt om
iets te bespreken, dat u boven
dien niet aangaat.
Clara verloor alle zelfbeheer
sing en werd nu uiterst lomp
„Uw zaak is het ook niet, U is
hier even goed binnengedrongen
als ik."
„Dat kan moeilijk gezegd wor
den, daar ik al enige weken met
juffrouw Berlingen verloofd ben".
„Maar nu zult u toch niet met
haar trouwen
„Dat is een zaak alleen tussen
Lenie en mij. U zult mij wel ver
ontschuldigen dat ik zoiets niet
bespreken kan in tegenwoordig
heid van vreemden."
Ze keek eens even naar Lenie
en lachte toen lang en luid
„Nu, ik wens u geluk met uw
voornemen. Juffrouw Berlingen
ziet er anders niet naar uit of zij
er zich zo op verheugt. Het zal
haar geen pleizier doen als ieder
een het weet, dat zij trouwen zal
met de zoon van de man die haar
vader vermoordde. Nu, ieder z'n
smaak. Ik bezit meer trots dan
dat ik uit liefdadigheid getrouwd
zou willen worden.
Nadat ze die grofheid gezegd
had, liep ze als een wervelwind
de salon uit.
Alles verder om zich heen ver
getend, knielde Arthur naast Le-
nie's stoel en sloeg de arm om
haar heen. Een ogenblik bleef ze
roerloos zo liggen, daar ze te uit
geput was om weerstand te bie
den. Eerst toen ze zijn lippen op
haar wang voelde, trok ze zich
terug uit zijn omarming met een
kreet van droefheid.
„Heb je gehoord wat Clara zei"
vroeg ze met klankloze stem.
„Ja, wat zouden wij ons nu
storen aan die praat van een ja
loerse, wraakzuchtige vrouw? Ze
is niet waard dat je er naar luis
terde.
„En toch is het waar. Tussen
ons staat de onoverkomelijke
scheidsmuur van de zonden van
onze vaderen. Die kunnen wij
niet verbreken. Neen, we moeten
elkaar nooit meer ontmoeten."
„Dat is onredelijk, Lenie. Je
liefde is toch zeker sterker dan je
ontzag voor die uiterlijkheid."
„Mijn liefde is zo sterk dat ik
je niet wil opofferen aan eigen
genoegen. Denk eens aan wat de
wereld er van zeggen zou. Maak
't mij nu niet zwaarder .Arthur."
„We zouden toch getrouwd zijn
als dit niet gebeurd was. Dan
zouden wij er niets van geweten
hebben."
„Maar nu weten wij het wel.
\Iet zou steeds als een schaduw
over ons hangen. Neen, het is
hard, maar er valt maar één ding
te doen. En we zouden nooit ge
lukkig kunnen zijn, als we tegen
onze overtuiging handelden."
„Jij en ik, we zijn voor elkaar
bestemd, Lenie. En ééns,, eens.,"
Toen hij bij Daan langs ging,
hoorde hij eens even hoe de pa
tiënt het maakte, maar de berich
ten luidden niet gunstig: de man
was uiterst zwak.
Tegen de lage muur van het
kerkhof stond een man geleund,
met aandacht kijkend naar een
pas gedolven graf, dicht bij de
wilgen, waar de graven van de
Velthuizen en de Berlingens naast
elkaar lagen. In 't zwakke maan
licht zag Arthur dat het Beets
was. In antwoord op de onuitge
sproken vraag in Arthur's blik,
zei' hij
„Ja, ik dacht aan de man, die na
al die jaren toch een Christelijke
begrafenis heeft gehad. En ik
dacht aan de dominé óók. Eigen
aardig, dat die twee naast elkaar
liggenzette hij zijn gedachten-
gang hardop voort, toen ze lang
zaam opliepen. „Het is wel
een vreemde wereld. Velthuis
was een door en door slecht
mens een man die het kwade
deed omdat hij er genot in vond.
Zelfs toen hij op het punt was
van het leven te scheiden, heeft
hij nog een leugen op de lippen
genomen. En de dominé, zo bij
uitstek zachtmoedig en gevoelig
van aard als hij was, is vermoord
door Velthuis, geestelijk ver
moord. En Steven Berlingen werd
door hem tot moordenaar ge
maakt en later tot een uitgewor-
pene van de maatschappij, omdat
hij een leugen voor waarheid
hield".
„Ik acht ook de daad van Ste
ven te rechtvaardigen ik zou
precies zo hebben gedaan in zijn
geval".
„Het is mogelijk dat ook ande
ren er zo over denken, maar in
tussen neemt dit toch niet het
kwellend bewustzijn van hem af
dat hij in koele bloede een mede
mens gedood heeft I Hij had zijn
dochter lief, heb ik gehoord. Ik
denk niet, dat hij veel waarde
meer hechtte aan het leven, toen
hij tot het besef kwam, dat zijn
zonde op haar terugviel. Ik heb
haar op de begrafenis gezien. Ik
heb gehoord al wat iedereen in
Beureland weet te vertellen en ik
geef er u mijn woord op, als ik
Steven Berlingen was, dan zou
ik het nog als mijn grootste straf
beschouwen, wanneer ik haar zo
lijden zag
„Ze is diep onder de indruk,
dat is zo".
„Dat vreesde ik wel. Maar u
wilt immers met haar trouwen.
U geeft haar toch niet op nu..'?.'
„Ik zou morgen aan den dag al
tot het huwelijk willen overgaan,
maar zij wil niet
Een ogenblik stond Beets stil,
sloeg toen met de gebalde vuist
tegen de palm van zijn hand en
riep
„Als er nog recht op de we
reld bestaat, dan moet dit on
recht althans teniet gedaan wor
den. De onschuldige mag niet
lijden
Steeds voor zich heen mompe
lend, wendde hij zich om, zonder
een woord van afscheid. Arthur
keek hem na en dacht met oen
heer van Balen
„Een vreemde man is die Beets
toch
HOOFDSTUK XIV.
Beurtland was weer tot rust
gekomen na de doorgemaakte
sensatie het leven ging er zijn
gewone gang ouwe Daan leefde
nog en herstel was zelfs niet uit
gesloten.
(Wordt vervolgd).
OotTÏM'.f® J
oo« c F