sSwift DE STAAT PLEEGT ZWARTE HANDEL èlflZo.o,p Kan &et dKatna in. izJüc&t! CAPELLE TSJECHOSLOWAKIJE VANDAAG DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 3 MAART 1949 Sarto 2 4 MAATCORSETTEN Iedere oppositie betekent hoogverraad. Naar hei Tenggergebergie op Java. Die „Electrische Tijd". Uno AnimoRKFSV Res. 2e klas C. 18 14 1 3 23 RKTVV 2 18 9 6 3 24 LONGA 3 17 10 2 5 22 Willem II 3 18 7 5 6 19 NO AD 3 17 8 2 7 18 WSC 2 18 7 3 16 DESK 2 18 6 8 16 Taxandria 2 18 4 4 10 12 RAC2 18 3 4 11 10 RKC2 18 4 2 12 10 Rode Duivels— -Zwaluwen 1- -2. Voor de eerste maal na de oor log is het de Zwaluwen gelukt de overwinning te behalen op de Belse Rode Duivels in de tradi tionele Mardi Graswedstrijd, die door de Nederlanders met 21 gewonnen is. Mooi spel is er niet te zien ge weest, ook daar had men veel te stellen met de krachtige wind, die iedere balcontrole bemoeilijkte en de opbouw van de aanval vaak onmogelijk maakte. Voor de rust speelden de Ne derlanders tegen wind, en toen de rust met blanke stand inging, ga ven velen de Nederlanders de wedstrijd al gewonnen. Na de rust echter toen Neder land dan de sterke wind mee had, was het in de eerste minuten ech ter België dat de score opende. Lang duurde dit echter niet, want enige tijd later maakte Brandes, de middenvoor, uit een pass van Timmermans gelijk en de wind maakte er 12 van toen een voorzet van van Dijk in het Bel se doel waaide en de keeper to taal verraste. R.K.C.—WILHELMINA. Door het verloop der compe titie is de wedstrijd die Zondag a.s. op het R.K.C.-terrein wordt gespeeld wel de belangrijkste ge worden, mede doordat niet min der dan 5 clubs nog kans hebben om op de voorlaatste plaats te eindigen. R.K.C. is een van deze en daarom is het taak om Zon dag van Wilhelmina te" winnen. Geen gemakkelijke opgave R. K. C.-ers, maar uw supporters heb ben het volste vertrouwen in jul lie dat ge u tot het uiterste geven zult, om U zelf veilig te stellen en niet af te wachten wat uw concurrenten presteren. Al met al zijn er alle factoren aanwezig die de voetballiefhebbers een span nende strijd tegemoet doen zien. Aan de elf van R.K.C. de taak dit te bevestigen en hiermede tevens zeker 't 2e klasserschap te hand haven. R.W.B.-NIEUWS. A.s. Zondag speelt alleen het 3de elftal een wedstrijd en wel op eigen terrein tegen Dongen 3; de wedstrijd vangt om 12 uur aan. Verder wordt op Maandag 7 Maart in 't clublokaal een alge mene ledenvergadering gehouden, die om 7.30 uur aanvangt en waarbij alle leden, gezien de be langrijkheid der agenda, worden uitgenodigd. Geen enkel lid blij- ve er thuis. Vóór de vergadering, dus om 7.15 uur zal de verloting der plaatskaarten voor de wedstrijd HollandBelgië plaats vinden. VLIJMEN. Heusden 2Vlijmen 2, 41. Zondag speelden de Vlijm. B. 2 een uitwedstrijd tegen Heusden 2. De sterke wind deed veel af breuk aan het spel. Heusden, dat voor de rust met wind mee speel de had geen moeite en behaalde een mooie voorsprong, die zij na de rust met de wind tegen, met taai verdedigen wisten te behou den. Uitslag 41. Vlijmense Boys. In verband met het behalen van een gelijk aantal punten als Kor- vel, Tilburg, moeten beiden Zon dag 6 Maart te Kaatsheuvel een beslissingswedstrijd spelen, wie van beiden de tweede plaats van onder zal innemen om promo tie- en degradatiewedstrijden te spelen. Wanneer Vlijmen deze wed strijd van het begin af aan flink aanpakt komen de puntjes mee naar Vlijmen en het derde klas serschap is verzekerd. In de competitie won Vlijmen thuis en in Tilburg werd gelijk gespeeld, dus kan deze wedstrijd met vertrouwen tegemoet worden gezien. Aan belangstelling zal het zeker niet ontbreken, heel Vlijmen is zeker present en in de Lang straat heeft Vlijmen grote bekend heid. Laat ons hopen dat het pech- duiveltje,waarmede de Boys dit seizoen veel te kampen hebben gehad, er Zondag niet zal zijn. Good luck Boys. VANAF 118.50 met leer bezet 127.50 met buikband en leer bezet. TEVENS ALLE REPARATIE'S 2e ZEINE 6 a WAALWIJK IEDERE DONDERDAG van 11.— tot 4 uur. Een trotse, duizendjarige stad, waarvan de torens oprijzen naar de hemel. Gotische kerken en pa leizen uit het tijdperk van de ba rok, die overdekt zijn met een kleed van smetteloze sneeuw. Een sprookjesstadmaar in de straten langs de paleizen en de oude koninklijke burcht, leeft een hongerend, vreesachtig volk. Dat is het Praag van vandaag, de hoofdstad van Tsjechoslowakije. In de straten vallen mensen van vermoeidheid in slaap. Ze sidde ren van de koude, omdat ze meer dan onvoldoende zijn gevoed en gekleed. De Moloch van het com munisme vreet hun krachten op. En de eens zo chique en ele gant geklede vrouwen van Praag? Waar is hun charme en Slavische vriendelijkheid geble ven? Ze dragen, veranderen en verven hun oude kleding keer op keer. Het zijn nog altijd de ja ponnen van 'vóór de oorlog. Urenlang wachten de vrouwen voor de winkels om een klein „extra" rantsoen .stokvis te be machtigen. De étalages liggen net als in de oorlogsjaren vol met al lerlei zaken, die men slechts op speciale vergunningen kan kopen, maar niemand krijgt deze toewij zingen. 'textiel en schoenen... dat zijn wel de teerste punten voor de Tsjech. Welk een ironie, dat de gehele wereld Bataschoenen kent, en deze in Zlin (tegenwoordig Gottwaldstadt) worden gefabri ceerd! De levensmiddelenrantsoe nen zijn de laagste in geheel Eu ropa. Vergunningen voor textiel en schoenen werden tot Kerstmis zo nu en dan nog verstrekt, b.v. een maal in de zes maanden. Vrou wen en mannen, die lid zijn van de URO (het vakverbond) krij gen bovendien extra, bonnen voor kousen, schoenen en verschillen de textielgoederen. De leden van de URO hebben ook nog andere voordelen. Kaarten voor concer ten of toneelvoorstellingen krijgen ze goedkoper dan „gewone" men sen. Tijdens de wekelijkse verga deringen van de communistische partij worden de leden ingelicht over de soorten artikelen, die tij dens de volgende dagen in be paalde winkels verkrijgbaar zul len zijn. Zo komen de communis ten zonder moeite in het bezit van levensmiddelen, schoenen of textiel en andere levensbehoeften, die andere mensen slechts na da genlang zoeken kunnen bemach tigen. Alleen voor de Partij. In Praag zijn de laatste tijd ook solide en elegante exportartikelen verkrijgbaar. Echter, alleen voor de leidende functionarissen van de communistische partij en voor buitenlandse bezoekers, die deze artikelen in goede valuta kunnen betalen. Onder die goede valuta verstaat men dan dollars, pond sterling, en ook wel guldens. Het allerbeste goed wordt voor namelijk naar Rusland geëxpor teerd. Het beroemde Boheemse glaswerk wordt voor belacheüjk lage prijzen aan de Sowjet-Unie geleverd en vandaar opnieuw naar andere landen uitgevoerd. De Batafabrieken werken voor namelijk voor Rusland. Omstreeks Kerstmis verkocht het ministerie van voedselvoor ziening voor 20 of 30 gulden pak ketjes met meel, suiker, rijst, rum en wat koffie of thee, die in wer kelijkheid 8 of tien gulden waard waren. In de kranten werd toen gesproken van „schaarse koloni ale waren". De staat drijft ook verder nog allerlei handel in levensmiddelen. Van zg. „Overschotten" kan men in Praagse winkels verschillende artikelen vrij kopen: Een ei voor ca. een gulden, 1 kg boter voor 40 gulden. De prijzen worden van overheidswege vastgesteld en lig gen hoger dan die van de zwarte markt. Daar kost een kilo boter ten hoogste 30 gulden, een ei 50 cent, een kg koffiebonen 60 gul den, een kg varkensvet 45 gul den. Voor 150—200 gulden koopt men een paar damesschoenen. De staat besloot om de zwarte handel te vernietigen en de alge mene slechte toestand te verbete ren. Maar hoe Hier is de op lossing de Tsjechen kunnen be halve textiel en schoenen op toe wijzingen ook „vrije artikelen" kopen. De artikelen zijn slechts in speciale winkels verkrijgbaar. Ter oriëntering volgen hier de laatste prijzen Confectie-winter- jas 375.- (op toewijzing 125.-) één meter stof voor een heren- costuum 200.— 25.he ren overhemd 125.35. één zakdoek 12.2.50). Voor een wollen deken betaalt de Tsjechische huisvrouw 250. Wanneer ze 'n vergunning heeft kost dezelfde deken 50. Wenst u misschien een nieuwe auto aan te schaffen? Dat kan. Een Skoda kost „slechts" 10.000 gulden. Natuurlijk zonder ver gunning.. Voor een handdoek be taalt men 15.—, evenveel als voor een directoire. Heeft u in teresse voor een mooie gewat teerde deken? Ze kost maar een kleinigheid 950. Neen, dat is geen sprookje of een toverland, dat is het Tsjecho. Slowakije van vandaag, waar u deze prijzen in de kranten en in de etalages zult aantreffen. En voor wie is de winst Voor de grootste handelaar in zwarte goe deren de staat. Zo moet men daar de praktijk van het socia lisme ondergaan De salarissen. En nu iets over de mensen. Een arbeider ontvangt in door snee iedere maand 250.300 gul den, een professor aan de univer siteit 300—350 gulden. Studenten die flink opschieten met hun stu die, ontvangen een toelage van 75.-. „Verdienstelijke werkers", d. w.z. arbeiders die extra prestaties leveren en overtuigde communis ten zijn, krijgen premies en spe ciale levensmiddelenrantsoenen. Een klasse op zichzelf vormt de communistische elite de ge hele regering, met de ministers, staatssecretarissen enz. Voor hen geldt geen salarisschaal.De chauf feur van de secretaris van de communistische partij verdient per maand 850 gulden! Goed betaald worden ook de communistische journalisten, die het vermoeide volk in een goede stemming moeten houden. Het ergst zijn de regeringsambtenaren er aan toe die nu zijn gepension- neerd. Hun levensmiddelenrant soenen zijn het laagst en omdat ook hun pensioenen in verhou ding tot de officiële en zwarte prijzen laag liggen, moeten deze mensen verhongeren. Zo zorgt de volksdemocratie voor hen die- twintig, dertig jaar voor de staat hebben gewerkt. De arbeiders eten meestal in de fabriekscantines waar de maal tijden langzamerhand slechter worden. Ook zij, die zware ar beid verrichten, krijgen slechts tweemaal in de week vlees. Het eten wordt meestal zonder vet bereid. Ook de meeste ambtena ren eten in gemeenschappelijke cantines. In hotels en restaurants kan men behalve aardappels met surrogaatjus en kool niets zonder bonnen kopen. In de Skoda fabrieken en alle andere takken van de zware in dustrie worden automatische pis tolen, raketgeschut en verschillen de andere wapens gefabriceerd, terwijl men in de kranten en over de radio slechts spreekt over de vreedzame politiek van Rusland en de oorlogszuchtige houding van de Westelijke mogendheden. De arbeidstijden worden steeds verlengd, stakingen zijn verboden en worden als sabotage aange merkt. Iedere uitlating teqen de communistische partij of Rusland wordt met „hoogverraad" beti teld. De politie heeft overal haar spionnen. Onlangs is besloten om uit de arbeiders na een scholing van één jaar rechters aan te stel len, omdat in de kringen van de Justitie zich niet voldoende com munisten bevinden. De Tsjechen leven in voortdurende angstvoor spionnen en patrouilles, die wo ningen binnendringen en dan de spaarzame voorraden van de Tsjechische huisvrouwen in be slag nemen onder het voorwend sel, dat het niet socialistisch is om levensmiddelen in voorraad te hebben. Arbeiders mogen zonder examen af te leggen studeren aan de universiteit. Ze behoeven slechts te bewijzen, het dialectisch materialisme goed te beheersen. Maar ook in dit paradijs van de volksdemocratie werken ille gale organisaties tegen de com munisten en hopen op een andere toekomst. De Kampong Ng„ waar een onzer „buitencompagnieën" gele gerd is, ligt meer dan 2100 m. boven de zeespiegel en deswege wordt zij door de troep als de hoogste kampong van Java be stempeld. Of het waar is hebben we tot nu toe niet kunnen nagaan, maar we aanvaarden het, toen we er naar toe gingen, omdat het wel indrukwekkend staat, als je later kunt zeggen: „Ik ben in de hoog ste kampong van Java geweest." De tocht er naar toe is al een historie op zich. Zolang je in de fouragewagen zit gaat het nog wel, maar wanneer je in G. uit stapt, en overgaat op paarden- tractie, is elke af te leggen meter een aanslag op je leven. Ten minste in die trant klonken de verhalen van mensen, die om dienstredenen de hachelijke reis al eens hadden ondernomen. Het viel mee. Wel hadden de sterke ver halen zoveel indruk op ons ge maakt, dat we in de aanvang ons niet op een knol-methouten-zadel waagden, maar naarmate we vor derden, slikten we onze angst weg en het einde was, dat we „vier- voets" de kampong binnentrok ken, met de houding van een ge pensioneerde Gele Rijder. De stoffige, hobbelige weg had ons een aanzienlijke hoeveelheid stof doen slikken (schijnt daar patrouille-voeding te zijn) en op zekere plaats voelden we enige pijn, die echter heldhaftig verbor gen gehouden werd. Het uitzicht had trouwens veel vergoed en de hartelijke ontvangst op de post deed de rest. Het interieur van de comman dopost deed je denken aan een overwintering op Nova Zembla; overal balé-balé's tegen de op stijgende kou, daarop tampatjes en daarop weer hele stapels de kens, gascape's, zeiltjes en al wat maar dienst kon doen om een mensenlichaam op te warmen. Er was nauwelijks enige ruimte overgebleven voor enige tafels en (verwonder U niet lezer) een KACHEL. „Kachel" is eigenlijk een wat overdreven benaming voor de om gebogen golfplaat-met-pijp, maar warmte gaf het geval en het brood dat er op geroosterd werd smaak te heerlijk. Tegen vijf uur hoor de ie in de omtrek zware ont ploffingen. Men legde ons uit, dat ook de andere verblijven waren gezegend met zo'n overgrootmoe der van een Jaarsma en dat het op gang brengen daarvan moest gebeuren met een scheut benzine of petroleum. Verder was het op vallend, dat iedereen zich een soort winteruitrusting had aange schaft en dat zelfs de baboes hun elegante baadies hadden verwis seld met een dikke wollen trui. We keken maar en verbaasden ons. Voor de nacht waren we onder gebracht bij de Petinggi, die heel royaal de hele voorzaal aan ons afstond. In het minst tochtige hoekje van de grote ruimte wer den de tempatjes opgeslagen en met vreze gingen we de nacht tegemoet. Weeroericht luidde: Moordende kou. ivlet vijf dekens, een stel lakens en een tentzeil .wapenden we ons er tegen en uit voorzorg stapel den we ai onze barang er boven op. Het hielp en alle boze voorspel lingen ten spijt, overleetden we de nacht. „Mo, hier even stoppen" werd er geschreeuwd. We waren on derweg naar het P.-meer, een post, die 12 km. verder en nog iets hoger dan Mg. gelegen was. rourage en post werd er naar toe gebracht. Dat gebeurde maar twee keer in de zeven dagen, omdai ook Ng. maar tweemaal per week contact met de buitenwereld had. In het begin hadden we een slordige 200 m. moeten stijgen, maar toen was dan ook het groot ste leed geleden. De uitroep om te stoppen klonk na het passeren van een bocht, toen we heel on verwachts aan de rand van ae Zandzee stonden. Als een sprook je strekte die zich voor ons uit. riet leek één reusachtige schotel met een pudding in het midden. De zon deed het gele zand schitteren en de tintelende kleu ren deden je ogen pijn. Veel tijd om te blijven kijken was er niet en bovendien zouden we de vol gende dag een speciale tocht naar al dat schoons maken, zodat we onze schreden maar weer P.- waarts richtten. De begroeiing werd zo dicht, dat ze je alle uitzicht ontaam en soms was het pad niet breder dan enkele decimeters. De pittige berg- paardjes sjokten onverstoorbaar voort, ravijn of geen ravijn, hel ling of geen helling. Tegen twaalj uur (om half tien waren we ver trokken), werd de laatste steile top bestegen en we gingen het kamp binnen. Dat lag half weg gedoken in de kom van enkele heuvels en het gaf je Je indruk of enkele vacantiegangers hier hun bivak hadden opgeslagen. Vlakbij lag het meer, slechts licht beroerd door een windje, er over heen lag een dichte mist, die het iets mysterieus gaf. Dicntbij nog weerspiegelden de bomen zich in het water, maar verderop drong enkel een zwak lichtschijnsel door de damp. De onbewogen donkergroene oppervlakte ver borg een gevaarlijke diepte van meer dan 200 meter en deed niets vermoeden van de koude cn war me strgmingen, die het water ta boe maakten voor zwemmers. Doodstil was het in de omtrek. Nergens kamponghuisjes, gee:r sa té-verkopers, geen spelende kin deren of blaffende honden, niets dan eenzaamheid, een eenzaam heid die op de duur wel drukkend moest worden. Nu echter de paardjes met fou- rage, post en aflossing arriveer den klonk een helder geroep op tussen de tenten. Uitvoerig wer den handen geschud, alsof men elkaar in jaren niet had gezien. De laatste nieuwtjes en goeie moppen werden verteld, de zie kenverpleger (in een kledij, die maar heel weinig met new-look had uit te staan) werd op stang gejaagd, de kok plaagde men met zijn eten en daar tussendoor wer den de spullen afgeladen. Het middagmaal werd in de openlucht naar binnengewerkt en al spoedig was het hele stel weer klaar voor de terugtocht. Alles bijeen had het oponthoud niet langer dan een uur geduurd, ei genlijk te kort om uitgerust te zijn. We voelden nog een behoor lijke pijn in de benen, maar on danks dat trachten we de kop- trekkers bij te houden. Onderweg gebeurde eigenlijk niets, behalve dan dat het stoflaagje vermeer derd en de vermoeidheid verdub beld werd. Die avond hebben we ons heil maar rustig bij de warme kachel gezocht. De pogingen, die in de loop van de dag waren ondernomen om het lichtaggregaat aan het draaien te brengen, waren mislukt, maar het nam niet weg, dat enkele geestdriftigen nog lang na kinder bedtijd zaten te „tachtigen'. „Als je die vrouwen ziet omgaan met electrische appa raten, houd je je hart vast!" zuchten onze mannen zo vaak. En terecht! Want je maakt huisvrouwen mee, die met dergelijke dingen raar om springen! Hebt u een strijkijzer? Dan weet u ook, dat u het snoer nooit er om heen mag win den. Als de bout nog warm is en het gummi komt er tegen aan, dan kan dit beginnen te smeulen of zelfs te branden. Nog beter is het, de bout steeds zonder snoer in de kast te zetten, want ook al is een strijkijzer vrijwel afgekoeld, toch straalt het nog warmte uit die het gummi doet uit drogen. Dit veroorzaakt barst jes in de isolatie van beide aders en u weet: als er dan blanke delen tegen elkaar ko men is het gevolg kortsluiting, doorgeslagen stóppen, en als het gummi niet erg vuur vast is brand. Dan is er de stofzuiger. Ook daar hangt een snoer aan, dat meegesleurd wordt door gan gen en kamers, over trappen en door deuren. De deur moet dicht, anders tocht het, dat snoer gaat wel plat Gevolg: een sterke knik in de draad, een nieuwe, zwak ke plek. En daar behoeft later niets meer mee te gebeuren of er kan ook zo'n kortslui- tinkje ontstaan. Al behoeft u nog niet be paald de deur als hefboom te gebruiken, toch heeft zo'n stofzuigersnoer geregeld veel ie lijden. Mensen stappen er over heen of blijven er met de schoen in haken, bij het voortbewegen van de machine haakt het snoer achter meu- selstukken, bij het opbergen knikt het bij de contra-stek- cer sterk omAllemaal aanleiding tot latere onaan genaamheden. Daarom deze raad: let ook op uw snoer bij het stofzuigen. Zorg er voor dat 't vrij meegetrokken kan worden en niet blijft haken. Zorg er ook voor dat er geen deuren over dichtslaan. In el ke kamer moet minstens één stopcontact zijn! En ook als u de stofzuiger opbergt, moet het snoer los genomen en apart opgehangen worden. Zo'n snoer slaat u even in grote lussen rond hand en elleboog, hangt het veilig om een grote haak aan een kastdeur en klaar is Kees! Over stofzuigers gesproken: de zak kunt u weer stofdicht krijgen, door het goed aan de binnenkant in te wrijven met paraffine. Laat wat water in de ketel. Een aparte waarschuwing nog voor een electrische ketel. Zo'n instrument koelt niet di rect af, als u de stekker uit het stopcontact trekt. Het ele ment, dat in de bodem ver borgen is, gloeit zelfs langer na dan van een broodrooster of electrische kachel, omdat het zo ingebouwd is. Daarom mag u nooit de ketel helemaal leeg maken. Een droge bodem zou namelijk gauw doorbran den. Daarvoor dient ook dat opvangschermpje, dat een deeltje water terug laat vloei en als de ketel weer recht staat. Probeer dus niet dit water er ook nog uit te krij gen, het is het behoud van uw ketel! Broodroosters en electrische kacels moeten natuurlijk ook zonder snoer worden opge borgen. Schemerlampjes en leeslampen, die u met een schakelaartje kunt uitdoen, verleiden ons zo gauw het snoer nu maar in het stop contact te laten zitten, maar het is niet goed snoeren on der spanning te laten als ze niet gebruikt worden. En dan: denkt u er vooral om dat een snoer nimmer knikken of knopen mag ver tonen! Daar beschadigt de isolatie en daar ontstaat later de vlam. De Zaterdag j.l. door de rege ring uitgegeven officiële verkla ring betrertende Indonesië is niel (meer) van zeer verrassende aard geweest. We mogen misschien zeggen gelukkig, want een ver rassing, naar welke kant dan ook, zou zeker een dusdanige politieke deining veroorzaakt hebben, dat hieruit ernstige gevaren voor het regeringsscheepje zouden zijn ont staan. De plannen, die de regering in het communique ontvouwt, lagen reeds min of meer in de lijn der verwachtingen, gezien wat daar over in de vorige weken reeds geschreven en gesproken was. Het z.g. plan-Beel, tot een ver vroegde overdracht van de sou- vereiniteit over Indonesië aan een federale regering, wordt nu dus officieel als doelstelling genoemd. Gezien de politieke constellatie van het ogenblik, lijkt dit inder daad ook de meest aangewezen weg om te trachten uit de impas se te geraken, veroorzaakt door de onhandelbaarheid van He re publikeinse leiders en de ondes kundige inmenging van de Vei ligheidsraad. We zeggen uitdrukkelijk: „ge zien de politieke constellatie", die op het ogenblik zeker het zwaar ste weegt, wil aan de Indonesi sche kwestie ooit een einde ko men. We moeten dan maar even niet denken aan de practische ge volgen van dit plan voor de In donesische bevolking, die immers voor de democratische uitwer king der souvereiniteitsrechten nog allesbehalve klaar en ont wikkeld genoeg is, zodat waar schijnlijk in vele gevallen de in dividuele toestand voor deze men sen er slechter op zal worden dan onder het Nederlandse be stuur. Doch in de politieke be langenstrijd om Indonesië doet dit niet ter zake en het gaat er thans alleen om, uit die strijd de beste resultaten te behalen. De regering blijkt nog steeds het optimisme te koesteren, dat de republikeinse leiders tenslotte toch nog medewerking aan de fe derale regering als gelijkberech tigd partner bereid zullen zijn. Als logische consequentie van dit op timisme moest, daaruit natuurlijk volgen, dat aan deze republikein se leiders de bewegingsvrijheid wordt teruggegeven. Van politieke gevangenen kan men nu eenmaal niet verwachten, dat zij zich vrij willig tot medewerking bereid verklaren ftiet de macht die hen gevangen houdt. En serieuze plaatsvervangers voor hen bleken er evenmin te zijn. Weliswaar had de politionele actie een ander gevolg moeten hebben, doch de situatie is sindsdien inderdaad wel wat veranderd, hetgeen men toen niet voldoende heeft doorzien. Of nu inderdaad het optimisme van de regering gerechtvaardigd is, zal binnen veertien dagen moe ten blijken. Op 12 Maart wenst de regering immers reeds de ron de-tafelconferentie te 's-Graven- hage te beleggen en daar zouden dan dus ook de republikeinse ver tegenwoordigers, naast die van de andere deelstaten, aanwezig moe ten zijn en bereid tot effectief op bouwend werk. Daar zal hun be reidheid tot samenwerking moe ten blijken, zowel met de andere deelstaten, als ook met Nederland voor de te vormen Nederlands- Indonesische Unie. Hun definitie ve beslissing zal dus binnenkort bekend kunnen zijn. De Nederlandse regering heeft in haar verklaring echter ook la ten doorschemeren, dat bij een koppig volharden der republikei nen in hun afwijzende houding, het overleg dan door zal gaan zonder hen. Dit zou dan niet „de meest gewenste uitvoering van 't plan" zijn, maar deze uitspraak duidt er toch op, dat de regering zich niet langer zal laten weer houden de uitgestippelde plannen te volvoeren. Daardoor mag deze verklaring, hoe omzichtig ook ge steld, toch als een krachtig en standvastig geluid gekenmerkt worden. Dat de U.N.C.I. bij het over leg zal worden uitgenodgid „om bijstand- te verlenen", houdt in ieder geval ook geen erkenning in van de door de Veiligheids raad aan deze commissie toege kende rechten. Die „bijstand" kan men op verschillende manieren interpreteren. Het Indonesische drama begint nu, tenminste wat de hoofdintrige betreft, waarschijnlijk zijn einde te naderen. Al is dan nu ook nog niet te zeggen of het een treurige of een hoopvolle afloop zal heb ben. H. v. W. HET AFFICHE VAN DE VOORJAARSBEURS. Het affiche, dat de Koninklijke Nederlandsche Jaarbeurs ter ge legenheid van de komende Voor- jaarsbeurs door Otto Treumann heeft laten ontwerpen, toont dit maal een zeer constructief beeld. In een ruimte, welke door een sublieme toepassing van kleur en perspectief werd verkregen, staat op de voorgrond een poort, die als schaduw het internationale embleem van de Utrechtse Jaar beurs de U met de Mercurius- hoed afwerpt. Door de poort krijgt men een uitzicht op een groot industriecomplex met vele rokende schoorstenen, dat zich aan de einder bevindt. Zij symboliseert op deze wijze de jaarbeurs, die eveneens tot doel heeft te dienen als toegangs poort tot de industrie en haar producten. (Jb.) VOORJAARSACTIE NIWIN. De NIWIN zal in de maanden Mei en Juni een nieuwe actie starten. Een „buitenpostactie". De naam zegt het al: het gaat om onze mannen op de buien- posten. Voor hen, die midden in de rimboe, ver van alle bescha ving, hun zware taak vervullen. Zij in de eerste plaats hebben recht op de ontspanning, die de NIWIN kan brengen. Daartoe hoopt men duizend „Rimboekis- ten" te kunnen versturen. Deze „Rimboekist" zal materi aal bevatten van geestelijke en li chamelijke ontspanning en boven, dien een gasolinelamp met on derdelen. Vooral deze lamp zal in een zeer grote behoefte kunnen voorzien. Tesamen met de Thuis fronten hoopt de NIWIN metter daad een „lichtpunt" te brengen op vele eenzame buitenposten. Ook in India heeft mijnheer Pandit Nehroe veel last van com munisten, die daar een chaos wil len scheppen. In Indonesië nog maar steeds terreur en sabotage-daden. Er is een overval gepleegd op een hos pitaal en twee doktoren en zeven verpleegsters zijn ontvoerd: er zijn stations in brand gestoken; een planter en een administrateur en nog twee personen zijn ver moord. ZIJ VIELEN VOOR HET VADERLAND. De Regering maakt tot haar leedwezen bekend, dat aan ver liezen in Indonesië zijn gerappor teerd 7 manschappen van de Kon. Marine, 10 leden van de Kon. Landmacht en 25 manschappen van het K.N.I.L. Laatste wedstrijd competitie. Onze voetbalvereniging Wit— Zwart, die deze winter met wisselend succes voor de compe titie van de Brab. Voetbalbond speelde, zal a.s. Zaterdagnamid dag 4 uur op het sportterrein aan de Willem van Gentsvaart haar laatste competitiewedstrijd in dit seizoen spelen. Op bezoek komt Gudok II uit Tilburg. Nutsbibliotheek. De te dezer plaatse gevestigde bibliotheek van het Departement De Langstraat van de Mij. tot Nut van 't Algemeen wordt door belanghebbenden ten zeerste ge waardeerd. De belangstelling is steeds groeiende. De uitlening van boeken heeft plaats iedere Zaterdagnamiddag van half vijf tot half zes in een der lokalen van de Koningin Julianaschool in de Kom. Ledenvergadering. De Spaarkasvereniging, geves tigd in het café Cové-v. d. Haart houdt Zaterdag 5 Maart 's avonds half 8 een algemene ledenverga dering, o.m. ter bespreking van de te houden feestavond. Gevolgen van de storm. De zware storm die deze week over ons land raasde, heeft ook te dezer plaatse zijn sporen achtergelaten. Tal van woningen kregen dakpannen- schade, terwijl schuttingen en hier en daar een enkele schoorsteen het moesten ont gelden. In het Oude Maasje en de daarmee in verbinding staan de havens werd het water tot een dusdanige hoogte opge stuwd, dat het op enkele plaatsen met kracht de Bin- nenpolder instroomde. Aan de Buitenhaven in de Kom stroomde 't water aan weers zijden over de straat en zaten enkele aldaar woonachtigen gedurende enkele uren geïso leerd. In functie getreden. Mej. A. C. Oldekamp uit Poortvliet (Zld.), die in de vacature, ontstaan door het vertrek van Mej. L. de Reijger naar Leusden, benoemd is als onderwijzeres aan de Konin gin Juliana-school in de Kom, is j.l. Dinsdag 1 Maart alhier in functie getreden. Vereniging Jonge Land en Tuinbouwers. De openbare vergadering van de vereniging van Jonge Land- en Tuinbouwers van Sprang-Capelle, waarop dhr. Van den Akker zal spreken over „Onkruidbestrijding in weiland", wordt niet Donder dag a.s., doch Vrijdag 4 Maart d.a.v. gehouden in de zaal van de heer Ant. van Dijk aan het Bruggetje te Vrijh.-Capelle, des avonds half acht.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1949 | | pagina 3