Jz>.cCaa£-&co.no-tnCsc&
ftaekje.
Waalwijkse en Langs Courant
iM-CiitaiKe,
Wijde Wereld j
UIT DE
WIJ ONTVINGEN
EEN BRIEF UIT AMERIKA
Radiorede van Dr. DREES
over de betekenis van
KONINGINNEDAG
TOENADERING TUSSEN OOST EN WEST.
Gezondheid,
Schoonheid
en Bescherming
voor Uw hui a
Jonge arbeiders en
hun vacantie.
DONDERDAG 5 MEI 1949
Uitgever
VV'aalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Redacteur-Verslaggever
W. v. d. MEE Jr.
DE ECHO \M HEI ZUIDEN
72e JAARGANG No. 37.
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p. p.
Advertentie-prys
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux: GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38.
SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
Minister Schokking, onze Mi
nister van oorlog en van marine
a.i„ heeft het door middel van
een memorie aan de Kamer ons
wel duidelijk gemaakt, dat er
voorlopig niet gehoopt behoeft te
worden op een vermindering van
de militaire lasten. Als men denkt,
dat de uitgaven voor leger en
vloot wel wat verminderd zullen
worden, als de kwestie met Indië
eenmaal aan de kant is, omdat
b.v. de sterkte van de jaarlijkse
lichting dan wat ingekrompen zal
worden,* dan is men te optimis-*
tisch. Integendeel, Minister Schok
king wil de jaarlijkse lichting op
voeren tot 50.000 man. Dat is
ongeveer de helft meer dan ze de
laatste jaren vóór de oorlog was
en altijd nog 'n duizend of zeven
acht meer dan de laatste jaren
zelfs. Natuurlijk zal wel de leng
te van de diensttijd enigszins in
gekrompen kunnen worden, als
onze jongemannen niet meer in
Nederland Overzee dienst behoe
ven te doen. Tot een verdere in
krimping hiervan dan tot onge
veer 2 jaren, zaTmen o.i. echter
niet behoeven te rekenen. De mo
derne oorlog en de moderne tech
nische oorlogsmiddelen vragen
personeel dat op en top geoefend
is en dat bij het gebruik van de
gevechtsmiddelen zich niet be
hoeft af te vragen hoe ze het het
beste zullen doen, maar dit vlug
en zeker, bijna automatisch doen.
Een goede geoefendheid van de
troep is niet alleen in het belang
van het land, maar ook van de
soldaat zelf. Dat is één van de
dingen, die de laatste oorlog ons
hardhandig heeft bijgebracht. Wat
een massa slachtoffers zouden er
onder onze militairen in de Mei
dagen 1940 bijvoorbeeld niet ge
vallen zijn, als de vijand gifgas
had gebruikt? En dat grotendeels
omdat de manschappen niet vol
doende geoefend waren met gas
maskers!
Minister Schokking deelt ook
nog mede, dat de jongens die uil
Indië terugkomen en daar hun
diensttijd hebben verricht, na hun
terugkomst nog herhalingsoefenin
gen zullen moeten maken. Ook
dat is voor de belanghebbenden
minder prettig, maar toch ook
weër begrijpelijk. Militaire oplei
ding voor de tropen vraagt heel
iets anders dan die voor onze ge
westen, terwijl daarbij nog komt
dat de militaire taak in Indië geen
oorlogstaak is en, helaas, zal ons
leger een vechtleger moeten zijn.
Want, dat is het tragische van
de toestand na de bevrijding, dat
er steeds meer op een nieuwe oor-
log gerekend moet worden. De
geallieerden, die door een geza
menlijke krachtsinspanning en
door een goede samenwerking de
overwinning hebben kunnen beha
len, zijn daarna al zeer spoedig
tegenover elkaar komen te staan.
Het communistische Rusland is al
direct een spanning in de wereld
gaan brengen, die op sommige
momenten bijna ondragelijk wordt.
Maar die er ook de oorzaak van
is, dat de andere mogendheden op
alle mogelijke narigheden rekenen
moeten en steeds paraat moeten
zijn. Waarschijnlijk is dat ook
wel de bedoeling van Rusland.
Hoe meer geld de West-Europese
landen immers moeten uitgeven
voor hun leger ën vloot, hoe min
der er overblijft voor wederop
bouw en hoe meer kans er is dat
in die landen ontevredenheid zal
ontstaan. En waaruit kan beter
communisme ontstaan, dan uit on
tevredenheid?
Alles bij alles zijn het geen
prettige zaken, die minister Schok
king te vertellen heeft en het zou
voor hem en voor ons prettiger
geweest zijn, als hij vermindering
van contingent en oefentijd had
kunnen mededelen. Er zal echter
niets anders opzitten dan door de
zure appel heen te bijten. Het be
lang van ons land en ons volk èn
't belang' van West-Europa vor
dert, dat het klaar is voor een
onverhoopte oorlog en dat het
niet opnieuw bezet gebied wordt.
Neen, geen brief van een verre of van een rijke
Oom of een Neef, maar van een verbolgen Ne
derlands-Amerikaanse Kapitein van de Luchtlan
dingstroepen, verbolgen op ons, omdat wij in ons
nummer van 10 Maart de Amerikaanse politiek ten
aanzien van Indonesië aan de kaak stelden.
We vinden het prettig dat ons blad zelfs tot die
Amerikaanse kringen doordringt, maar we vinden
het jammer, dat er nog steeds Amerikanen zijn
die zo ontzettend blind zijn, dat zij de verhoudin
gen in en ten aanzien van Indonesië niet zien.
Intussen bevat de brief geen enkele weerlegging
van wat wij schreven, integendeel, het zijn de be
kende dooddoeners die niets met de kwestie heb
ben uit te staan.
„GIJ MOEST U SCHAMEN".
De Amerikaan schrijft:
U.S.A. April 12, 1949.
Sir:
You should be ashamed of
printing such trash in your
slandersheet of March 10th
1949.
Why not take a look at
Margraten? You seem to for
get what our boys did to libe
rate the Netherlands and how
many billions it is costing the
taxpayers here to get Holland
on its feet again. It would
have been far better if you
told your readers about this
in stead of creating an ill"
feeling towards the U.S.A.
How about the Atlantic
pact? Who is going to pay for
the rearmament of Holland
and the other countries? Good
old Uncle Sam of course. Why
don't you let your readers
know about this?
As far as Indonesia is con
cerned, maybe God changed
his mind and want to give it
back to them. In the first pla
ce it did not belong to Hol
land and was obtained by for
ce and cruelty some 300 years
ago. Ever since the poor peo
ple there were nothing but
slaves good enough to amass
fortunes for the Dutch. No
wonder they want to get rid
of the Dutch.
Enclosed clipping from one
of our leading papers which
I dare you to print.
Yours truly,
A Dutch American. Capt.
82nd Airborne Div. who
fought and helped libera
te Holland.
De vertaling van dit epistel
luidt:
Mynheer,
Gij moest U schamen der
gelijke onzin in Uw laster-
blad van de 10 Maart 1949
af te drukken.
Waarom niet eens gedacht
aan Margraten? Gij schijnt te
vergeten wat onze jongens
deden om Nederland te be
vrijden en hoe vele billioenen
het de belastingbetalers hier
gekost heeft om Holland weer
op de been te krijgen. Het zou
veel beter geweest zijn wan
neer gij Uw lezers hiervan
iets vertelde, inplaats van een
minder gunstige mening over
Amerika te kweken.
En hoe zit het met 't Atlan
tisch Pact? Wie zal de herbe
wapening van Holland en de
andere landen betalen? Die
goeie ouwe Oom Sam natuur
lijk. Waarom laat ge Uw le
zers hierover niets weten?
Wat Indonesië betreft, mis
schien veranderde God van
bedoeling en wil hij het hun
teruggeven. Op de eerste
plaats behoorde het niet aan
Nederland en werd het ver
overd met geweld en wreed
heid ongeveer 300 jaar ge
leden. En sinds die tijd is het
arme volk nooit iets anders
geweest dan slaven, goed ge
noeg om rijkdommen op te
stapelen voor Nederland. Geen
wonder dat zij zich willen
ontdoen van Nederland.
Ingesloten knipsels uit één
van onze voornaamste kran
ten, ik daag U uit deze te
plaatsen.
Geheel de Uwe,
Een Nederlands Ameri
kaans Kapitein, 82e Lucht
landingsdivisie, die vech
tend Nederland hielp be
vrijden.
Tot zover dit schrijven, dat
een mooi kijk geeft op een
veelal in Amerika bestaande
mening, dat wij moeten dan
sen naar de pijpen van Ame
rika, want wie bevrijdde Hol
land en wie betaalde 't Mars
hall-plan en de herbewape
ning in het kader van het At
lantisch pact? Op de eerste
plaats veronderstellen wij
niet, dat «Amerika al deze
„liefdediensten" verricht heeft
om zeggingschap te krijgen
over ons en op de tweede
plaats hebben wij nooit an
ders gedaan dan het Atlan
tisch pact geprezen en ge
waardeerd, als een grote stap
naar de eenheid, die onze
sterkte moet uitmaken; het
Marshall-plan hebben wij
steeds een zegenrijke instel
ling genoemd, over Margraten
hebben wij eenmaal een re
portage met foto's gehad,
waarin wij er nadrukkelijk op
wezen dat wij dit nooit mo
gen vergeten; en op de derde
plaats vragen wij ons af, wat
dit met de Amerikaanse poli
tiek ten opzichte van Indone
sië te maken heeft. Of moe
ten wij zo dankbaar zijn voor
Amerika's weldaden, dat wij
alles maar moeten goedkeu
ren? Moeten wij onze bevrij
ding, de hulp die wij ontvin
gen en nog steeds ontvangen,
vergoeden met ons terug te
trekken uit Indonesië, opdat
de Amerikaanse kooplui daar
op hun manier van de achter
lijkheid van de bevolking
kunnen profiteren, wat zij van
„de uitgeslapen Hollandse
kooplui" niet kunnen?
Dan sluit de geachte schrij
ver nog enkele knipsels in uit
The New York Times, zo dat
plaatje, waarop aan de ene
zijde een Volendammermeisje
vriendelijk lachend een dollar
aanneemt van een Amerikaan
op wiens koffertje staat; Het
Marshall-plan, om Europa te
helpen, terwijl aan de andere
zijde een kwaadaardige Vo-
lendammer-boerin met 'n stok
een Javaantje op zijn huid zit;
op zijn schamel sarongtje
staat: Repoeblic Indonesië.
Enfin, U kent dergelijke
prenten en artikels wel, ze
zijn genoeg gepubliceerd in de
grote pers, dan dat wij er onze
kostbare ruimte aan zouden
gaan verspillen.
Hoe lang zal het nog duren
eer vele Amerikanen de ware
situatie in Indonesië kennen
of althans willen kennen?
Gelukkig komt er ook in
Amerika kentering in de
ideeën over; „Holland in In
donesië". Moge de geachte
briefschrijver ook weldra tot
de categorie der „onbevoor-
oordeelden" gaan behoren!
Prijzen van schoenen en
pantoffels vrij.
Met ingang van 30 April zijn
de prijzen voor schoeisel van
iedere aard, met uitzondering van
gevukaniseerd schoeisel en klom
pen, vrijgelaten.
De vakgroep schoenindustrie te
Tilburg, deelt in verband hierme
de het volgende mede:
7 In verband met de opheffing der
prijsvoorschriften voor schoenen
hebben 48 schoenfabrikanten, die
tesamen de meerderheid van de
lederen-schoenenproductie en de
overgrote meerderheid van de pro
ductie van volksschoeisel verte
genwoordigen, schriftelijk ieder
voor zich een verklaring afgelegd,
waarbij zij de garantie geven, dat
de prijzen van het door hun be
drijf geleverde volksschoeisel, t.w.
werkschoenen, jongensschoenen,
kinderschoenen en ander gewoon
straatschoeisel, niet hoger, eerdér
lager gesteld zullen worden dan
bij handhaving van de prijsvoor
schriften het geval zou zijn.
Zij hebben voorts verklaard, dat
zij de productie in deze artikelen
normaal zullen voortzetten, dus
geen verschuivingen in hun bedrijf
zullen toepassen ten nadele van
de productie van volksschoeisel.
DE OPBOUW VAN ONZE
KRIJGSMACHT.
De militaire bijdrage van Ne
derland in West-Europa zal te
land en in de lucht in hoofdzaak
het volgende moeten omvatten
A. Landmacht:
Een bescheiden veldleger, be
staande uit enkele divisies, met
de nodige korpstroepen en reser
ves; territoriale troepen voor in
wendige veiligheid, territoriale
verdediging en bescherming tegen
overvallen uit de lucht; luchtdoel
artillerie en luchtdoelzoeklicht
voor de luchtverdediging van het
binnenland; troepen voor de aan-
en afvoer.
B. Luchtmacht:
Een aantal squadrons dagjagers
en nachtjagers, zomede enige
squadrons tactische luchtmacht ter
ondersteuning van het veldleger,
zomede de bij vorenbedoelde
squadrons behorende vliegbases;
de nodige radarstations als onder
deel van een gecoördineerd West-
Europees systeem voor alarme
ring; de luchtwachtdienst; de no
dige magazijnen en werkplaatsen.
Rekening houdende met de per
soneelsbehoeften van de Kon. Ma
rine, de luchtstrijdkrachten, de
luchtdoelbestrijding en hetgeen
voorshands voor Indonesië nodig
zal blijven, zullen per jaar om
streeks 2/3 divisie en de nodige
korps- en luchtverdedigingstroe
pen kunnen worden gevormd.
De band met land en volk.
In een radiotoespraak heeft de
minister-president er Zaterdag
middag op gewezen, dat voor het
eerst 30 April wordt gevierd als
Koninginnedag, een begrip, dat zo
lang onverbrekelijk verbonden was
met de 31ste Augustus. Deze
viering roept de historische dagen
van eind Augustus en begin Sep
tember van het vorige jaar weer
voor de geest. Acht maanden
heeft Koningin Juliana nu haar
zware, maar schone taak vervuld,
acht maanden van grote moeilijk
heden en diepe zorg. Uit naam
van het Nederlandse volk sprak
de minister-president de hoop uit,
dat, welke ook de staatszorgen
mogen zijn, deze 40ste verjaardag
van de-Koningin in de gelukkige
kring van haar gezin een onge
stoorde vreugdedag moge wezen.
Met voorbeelden uit de oorlogs
jaren en uit de tijd na de bevrij
ding toonde dr. Drees aan, dat
het lot van het vorstelijk gezin
onverbrekelijk verbonden is met
wat ons land trof. Met het per
soonlijke medeleven in de noden
en moeilijkheden van de dag gaat
bij de Koningin gepaard een diepe
en brede belangstelling voor de
grote algemene vraagstukken,
waarvoor ons land staat.
Het is de gang van zaken in
de wereld, die na de bevrijding
de grootste teleurstelling heeft
veroorzaakt. De verwachting, dat
de samenwerking van de geallieer
den ook na de oor'og zou voort
duren is niet bewaarheid. Toch
zijn er ook verheugende tekenen.
In dit verband wees de minister
president op de economische
aaneensluiting met België en Lu
xemburg, de samenwerking der
Benelux-landen in de Westelijke
Unie met Engeland en Frankrijk,
de economische verbindingen tus
sen de landen, betrokken bij het
Marshall-plan, en het Atlantisch
pact. Nederland is bereid zijn taak
tussen de volkeren naar vermo
gen te vervullen.
Bovenmate moeilijk is gebleken
de verwerkelijking van nieuwe
verhoudingen tot de overzeese ge
biedsdelen. Niet ten opzichte van
Suriname en de Antillen. Wij
mogen aannemen, dat daar de ont
wikkeling naar zelfstandigheid,
die reeds ver is gevorderd, in af
zienbare tijd langs normale wegen
haar afsluiting zal vinden.. Wat
Indonesië betreft: Nederland wil
zijn woord gestand doen, dat ook
dit gebiedsdeel vrij zijn eigen weg
zal kunnen bepalen. Wij beogen
niet anders dan een overgang te
verkrijgen, die leidt tot werke
lijke vrijheid voor alle Indonesi
sche volken, gepaard gaande met
veiligheid en rechtszekerheid.
Moge het de Koningin gegeven
zijn de pogingen, die op het ogen
blik weer ondernomen worden om
I overeenstemming te bereiken, ein-
delijk tot een goed resultaat te
zien leiden en moge dan straks
blijken, dat de samenwerking in
een Nederlands-Indonesische Unie
onder de kroon van het huis van
Oranje beide volken ten zegen
zal zijn.
De m'inister-president wees er
voorts op, dat in Nederland sinds
de bevrijding reeds veel tot stand
is gebracht. Maar ,er zal nog ste
vig moeten worden aangepakt en
beperking op allerlei gebied zal
geboden zijn. Deze eerste, viering
van 30 April als Koninginnedag
herinnert ons aan onze taak, die
de Koningin ons voor ogen heeft
gesteld. Zijzelf is het levend voor
beeld van die taak en plichtsver
vulling.
Moge zij gezegend worden èn
in haar gezin èn in haar Konink
lijke taak.
Het grote vraagstuk dat de laatste dagen al dege
nen die politiek plegen en er belang in stellen
bezig houdt, is ongetwijfeld de kwestie van de op
heffing der Berlijnse blokkade.
Velen zien in de onderhandelingen van Jessup en
Malik een gunstig symptoom van een mogelijke
toenadering tussen Rusland en West-Europa, ande
ren staan meer sceptisch tegenover de concessies
waartoe Stalin bereid zou zijn.
Hoe de ware portée van deze kwestie ook is, wij
menen er wel een gunstig symptoom in te mogen
zien, al moet men zich voor overdrijven hoeden.
Hoewel er nu nog geen de
finitieve datum vast staat met
betrekking tot de opheffing
van de blokkade en de confe
rentie van de Grote Vier, nu
nog niets bekend is zelfs van
de voorstellen die de Wester
se mogendheden in dit ver
band aan de Sovjet-Unie zul
len doen, spreken geruchten
reeds van een gezamenlijke
nota van Amerika, Frankrijk
en Engeland, waarin sprake
zou zijn van 10 Mei. In elk ge
val, de besprekingen tussen
Jessup en Malik schijnen geen
onbevredigend verloop te heb
ben gehad.
Intussen worden op alle
mogelijke manieren gissingen
naar voren gebracht omtrent
de bedoelingen van het Krem
lin met deze blijkbare toena
dering. De mening heeft o.a.
post gevat dat Stalin geleerd
heeft door de vorige confe
rentie, waarna tengevolge van
de vele neen's van Molotof
slechts voor Rusland nadelige
maatregelen volgden, zoals de
Westerse Unie, het Atlantisch
verdrag en de doortastende
maatregelen van de bezet
tingsautoriteiten in Duitsland.
Ook blijkt de blokkade voor
Rusland veel nadeliger te zijn
dan voor de Westerse Gealli
eerden.
In ieder geval moet men
niet geloven dat Stalin bereid
zou zijn tot grote concessies
zoals tenminste verondersteld
wordt, wanneer hij hierin
geen voordeel zag voor Rus
land, en aangezien voordeel
voor Rusland meestal nadeel
betekent voor de landen van
het Westen, is het toch gera
den enigszins voorzichtig te
zijn met een al te groot opti
misme, dat zou geloven dat de
Berlijnse kwestie met al haar
gevolgen tot het verleden zou
behoren. In ons vorige over
zicht wezen wij er reeds op,
hoe een Rus toch een Rus
blijft en wij maken ons niet
aan pessimisme schuldig wan
neer wij zeggen dat de tegen
stellingen, vooral de ideologi
sche tegenstelling tussen Oost
en West niet gemakkelijk on
gedaan kan worden gemaakt.
INDONESIË.
De politieke commissie van
de V. N. is niet aan de behan
deling van de Indonesische
kwestie toe gekomen, maar op
voorstel van Polen heeft men
met 29 tegèn 18 stemmen en
5 onthoudingen besloten de
kwestie te verwijzen naar de
speciale politieke commissie,
onder voorzitterschap van Ro-
mulo, de afgevaardigde van
de Phillippijnen.
Wat de toestand in Indone
sië zelf betreft, daar komt
weinig verandering in, nog
steeds zijn overvallen en be
schietingen aan de orde van
de dag en de guerilla-oorlog
wordt nog altijd onvermin
derd voortgezet.
Geen van beide partijen
heeft tot nu toe een verzoek
ingediend tot het houden van
de tweede formele conferen
tie. Wel werden sinds 20 April
een aantal informele bespre
kingen gehouden, over het re
sultaat waarvan niet veel be
kend is.
Moh. Rum heeft op Banka
overleg gepleegd met de Re
publikeinse leiders, of dit nog
nieuwe gezichtspunten zal
openen, we weten het niet.
Maar we hebben in deze
geleerd te wachten en deze
opgedane kunde zullen we nu
en in de toekomst nog wel
eens in praktijk moeten bren
gen.
CHINA.
Een ander brandpunt van de
wereldbelangstelling is China,
waar de grote strijd nog
steeds voortduurt. De commu
nistische legers rukken steeds
verder op in de richting van
Sjanghai en binnen veertien
dagen wordt de eerste grote
aanval op de stad verwacht.
De garnizoenscommandant
echter verklaarde dat men be
sloten heeft Sjanghai tot het
Stalingrad van China te ma-
VASTENBRIEF 1949.
IV.
Het tweede hoofdstuk van
de bekende Vastenbrief han
delt over de eigendom. Niet
dat de bisschoppen dit moei
lijke vraagstuk even in 't kort
gaan afhandelen. Daarvoor is
een Vastenbrief, die van de
kansel moet worden voorge
lezen, minder geschikt. Boven
dien is dit onderwerp op an
dere plaatsen en bij andere
gelegenheden al meerdere
keren aan de orde gekomen.
In de Vastenbrief wordt
dan ook alleen het recht
erkend van eenieder om per
soonlijke eigendom te bezit
ten, want „zó alleen kan de
mens zorgen voor zich en de
zijnen op een zekere en mens
waardige wijze". Daarnaast
wordt opgemerkt dat 't eigen
domsrecht een natuurlijk ge
volg is van 's mensen persoon
lijkheid. Een verder bewijs
daarvoor wordt niet gegeven
en behoeft in dit geschrift ook
niet gegeven te worden. De
bisschoppen gaan zo spoedig
mogelijk over op de actuele
vraagstukken, die met het ei
gendomsrecht samenhangen en
dit zijn er niet weinigen en
bovendien zijn het zeer be
langrijke.
Als uitgangspunt wordt de
stelregel genomen, dat de ei
gendom allereerst de eigenaar
mag dienen, maar ook een so
ciale bestemming heeft. Die
sociale bestemming is door ons
christelijk volk steeds gevoeld
en er is steeds naar gehan
deld. Laten we maar eens
even denken aan de grote
sommen, die ons volk afstond
voor hulp aan armen en be-
hoeftigen, aan verenigingen
en goede werken, aan aposto
laat, missie en zending. Wij
behoeven ons zelf geen pluim
op de hoed te steken, maar
wij menen toch te mogen zeg
gen dat het Nederlandse volk
steeds een zeer vooraanstaan
de plaats inneemt als het op
giften aankomt. Deze plicht
tot het geven van aalmoezen
en giften bestaat ook nu nog
ten volle en zal ook in de toe
komst blijven bestaan.
Elk tijdsbestek heeft echter
zijn eigen noden en daaruit
vloeien bepaalde sociale plich
ten voort. Zo wijzen de bis
schoppen er op, dat velerlei
noden en behoeften zo sterk
zijn uitgegroeid, dat hierin
moet worden voorzien door
overheidssteun aan de parti
culiere hulp of door gemeen-
schapszorg. Zuivere liefdadig
heid is in onze tijd niet meer
voldoende, al is ze zeer hard
nodig. Jammer genoeg kan
zelfs deze soms niet meer al
leen aan de particulieren wor
den overgelaten. Maar al te
veel treffen we ook op dit ge
bied overheidsinvloed aan. Al
léén al om de gehele liefda
digheid niet naar de kant van
de Overheid te laten afglijden
zal het hard. nodig zijn dat ons
volk zijn volle steun blijft ge
ven aan de particuliere ver
enigingen op dit gebied.
Voldoende steun bij ziekte,
invaliditeit, ouderdom etc., zal
echter door particuliere zorg
niet verleend kunnen worden.
Hier zal de Overheid door so
ciale wetten voorschriften
moeten geven. Laten we op
passen met deze zorg als lief
dadigheid te zien; dit kan ook
heel en heel anders bekeken
worden en wel als een uit
vloeisel van de deelneming
aan het productie-proces! Dit
doet er echter niet aan af dat
het sociale zorg is en dat die
zorg geld vraagt, veel geld.
Dit geld zal de Overheid aan
de bezitters van eigendom
vragen in de vorm van belas
tingen en ook deze zijn dus
één van de sociale plichten,
die aan de eigendom vastzit
ten.
Daar dit hoofdstuk van de
Vastenbrief nog verschillende
actuele onderwerpen aansnijdt
hopen we in ons volgend ar
tikel er nog even op terug te
komen.
K. H.
'n dozen en tuben van
4 0 - 5 9 0 ct Hamea. de
Hamamelis crème van Mijn hardt.
ken en het tot elke prijs te
verdedigen.
China ligt ver weg, en van
de strijd die daar gestreden
wordt merken wij niets, maar
dit is geen reden om de grote
belangen niet te zien die er in
Azië op het spel staan, dit is
geen reden om blind te blij
ven voor de gevolgen van een
communistische overwinning.
Wie onze vorige artikeltjes
over de vacantie van jonge ar
beiders gelez enheeft, zal zich
afgevraagd hebben, of de
mooie plannen van de K.A.J.
wel aangepast zijn aan de fi-
nantiële draagkracht van de
jonge arbeiders.
Wij zijn in staat hierover
nadere bijzonderheden te ver
strekken:
Het komt ons verstandig
voor om een beknopt overzicht
te geven van het programma:
25 tot 30 Juli
Uittochten, excursies naar
grote bedrijven, natuurhisto
rische excursies, sport, spel,
zwemmen, mannendansen,
vendelzwaaien, bonte-avon-
den.
Kampgeld f 18.
Aanmelding voor 15 Juni.
1 tot 6 Augustus
Elke dag fietstochten, ge
nieten van landschapschoon,
folklore, volkskunst.
Kampgeld 18.
Aanmelding voor 15 Juni.
8 tot 13 Augustus
Speciaal voor hen die van
"het „echte" buitenleven hou
den, pionieren, kampinrich
ting, zelf koken (dit in tegen
stelling met de andere kam
pen) etc.
Kampgeld 18.
Aanmelding voor 15 Juni.
22 tot 24 Augustus
en 24 tot 27 Augustus
Sport, spel, bonte-avond,
vendelen, volksdansen, dus
hoofdzakelijk bezigheden in 't
kamp.
Kampgeld 7.50.
Aanmelding voor 15 Juni.
15 tot 20 Augustus
Boottoch: over het water
naar enige grote plaatsen, ex
cursies schipperswerk.
Alleen voor hen die zwem
men kunnen.
Kampgeld f 25.
Aanmelding voor 15 Juni.
De kampgelden zijn inclu
sief legering, voeding, recrea
tie, excursies.
Aanmelding dient te ge
schieden onder opgave van:
Naam, voornaam, woon
plaats, adres, leeftijd en het
kamp waaraan men wenst
deel te nemen, bij het Zomer
dienst K.A.J., Oudenoord 12,
Utrecht.
Storting van kampgeld dient
te geschieden bij de aanmel
ding.
Wij vernamen dat de be
langstelling voor deze kam
pen erg groot is efn daarom is
spoedige aanmelding gewenst.
DIT IS
DEGELIJK AANPAKKEN.
De vacantie is een prachtige
voorziening in s'mensen be
hoefte. Onze ouders waren
nog niet zo gelukkig dat zij
na een jaar van hard ploete
ren de kans kregen eens wat
te rusten en te genieten van
vrijheid en dingen die nor
maal niet bereikbaar voor hen
waren. Maar met de schone
instelling van betaald verlof
zijn ook lelijke excessen Opge
treden.
Een groot deel van de jeugd
trekt er maar op uit, zonder
dat de ouders precies weten
waarheen zij gaan. Veelal ge
dragen de jongens en meisjes
zich op z'n minst erg losban
dig. Zij leven een tijd stijl
loos, sommigen als vagebon
den, anderen als carnaval-
vierders.
Hoe kan het ook anders,
wie leert hen op stijlvolle wij
ze hun vacantie ui tte buiten?
Wie brengt hen bij hoe zij 't
meest kunnen genieten van 't
voorrecht dat zij hebben?
Genieten door op de juiste
wijze, met de juiste geest be
zield, gewapend met de tech
niek van het buitenleven (die
heus niet gemakkelijk is) en
door eigen activiteit, schoon
heid, kennis van land en volk,
rijke ervaringen, vreugde,
vriendschap en nog veel meer
op te doen.