Jz>.cCaa£-&co.no-tnCsc& ftaekje. Waalwijkse en Langs Courant iM-CiitaiKe, Wijde Wereld j UIT DE WIJ ONTVINGEN EEN BRIEF UIT AMERIKA Radiorede van Dr. DREES over de betekenis van KONINGINNEDAG TOENADERING TUSSEN OOST EN WEST. Gezondheid, Schoonheid en Bescherming voor Uw hui a Jonge arbeiders en hun vacantie. DONDERDAG 5 MEI 1949 Uitgever VV'aalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Redacteur-Verslaggever W. v. d. MEE Jr. DE ECHO \M HEI ZUIDEN 72e JAARGANG No. 37. Abonnement 15 cent per week 1.95 per kwartaal 2.25 franco p. p. Advertentie-prys 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. Bureaux: GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO". Minister Schokking, onze Mi nister van oorlog en van marine a.i„ heeft het door middel van een memorie aan de Kamer ons wel duidelijk gemaakt, dat er voorlopig niet gehoopt behoeft te worden op een vermindering van de militaire lasten. Als men denkt, dat de uitgaven voor leger en vloot wel wat verminderd zullen worden, als de kwestie met Indië eenmaal aan de kant is, omdat b.v. de sterkte van de jaarlijkse lichting dan wat ingekrompen zal worden,* dan is men te optimis-* tisch. Integendeel, Minister Schok king wil de jaarlijkse lichting op voeren tot 50.000 man. Dat is ongeveer de helft meer dan ze de laatste jaren vóór de oorlog was en altijd nog 'n duizend of zeven acht meer dan de laatste jaren zelfs. Natuurlijk zal wel de leng te van de diensttijd enigszins in gekrompen kunnen worden, als onze jongemannen niet meer in Nederland Overzee dienst behoe ven te doen. Tot een verdere in krimping hiervan dan tot onge veer 2 jaren, zaTmen o.i. echter niet behoeven te rekenen. De mo derne oorlog en de moderne tech nische oorlogsmiddelen vragen personeel dat op en top geoefend is en dat bij het gebruik van de gevechtsmiddelen zich niet be hoeft af te vragen hoe ze het het beste zullen doen, maar dit vlug en zeker, bijna automatisch doen. Een goede geoefendheid van de troep is niet alleen in het belang van het land, maar ook van de soldaat zelf. Dat is één van de dingen, die de laatste oorlog ons hardhandig heeft bijgebracht. Wat een massa slachtoffers zouden er onder onze militairen in de Mei dagen 1940 bijvoorbeeld niet ge vallen zijn, als de vijand gifgas had gebruikt? En dat grotendeels omdat de manschappen niet vol doende geoefend waren met gas maskers! Minister Schokking deelt ook nog mede, dat de jongens die uil Indië terugkomen en daar hun diensttijd hebben verricht, na hun terugkomst nog herhalingsoefenin gen zullen moeten maken. Ook dat is voor de belanghebbenden minder prettig, maar toch ook weër begrijpelijk. Militaire oplei ding voor de tropen vraagt heel iets anders dan die voor onze ge westen, terwijl daarbij nog komt dat de militaire taak in Indië geen oorlogstaak is en, helaas, zal ons leger een vechtleger moeten zijn. Want, dat is het tragische van de toestand na de bevrijding, dat er steeds meer op een nieuwe oor- log gerekend moet worden. De geallieerden, die door een geza menlijke krachtsinspanning en door een goede samenwerking de overwinning hebben kunnen beha len, zijn daarna al zeer spoedig tegenover elkaar komen te staan. Het communistische Rusland is al direct een spanning in de wereld gaan brengen, die op sommige momenten bijna ondragelijk wordt. Maar die er ook de oorzaak van is, dat de andere mogendheden op alle mogelijke narigheden rekenen moeten en steeds paraat moeten zijn. Waarschijnlijk is dat ook wel de bedoeling van Rusland. Hoe meer geld de West-Europese landen immers moeten uitgeven voor hun leger ën vloot, hoe min der er overblijft voor wederop bouw en hoe meer kans er is dat in die landen ontevredenheid zal ontstaan. En waaruit kan beter communisme ontstaan, dan uit on tevredenheid? Alles bij alles zijn het geen prettige zaken, die minister Schok king te vertellen heeft en het zou voor hem en voor ons prettiger geweest zijn, als hij vermindering van contingent en oefentijd had kunnen mededelen. Er zal echter niets anders opzitten dan door de zure appel heen te bijten. Het be lang van ons land en ons volk èn 't belang' van West-Europa vor dert, dat het klaar is voor een onverhoopte oorlog en dat het niet opnieuw bezet gebied wordt. Neen, geen brief van een verre of van een rijke Oom of een Neef, maar van een verbolgen Ne derlands-Amerikaanse Kapitein van de Luchtlan dingstroepen, verbolgen op ons, omdat wij in ons nummer van 10 Maart de Amerikaanse politiek ten aanzien van Indonesië aan de kaak stelden. We vinden het prettig dat ons blad zelfs tot die Amerikaanse kringen doordringt, maar we vinden het jammer, dat er nog steeds Amerikanen zijn die zo ontzettend blind zijn, dat zij de verhoudin gen in en ten aanzien van Indonesië niet zien. Intussen bevat de brief geen enkele weerlegging van wat wij schreven, integendeel, het zijn de be kende dooddoeners die niets met de kwestie heb ben uit te staan. „GIJ MOEST U SCHAMEN". De Amerikaan schrijft: U.S.A. April 12, 1949. Sir: You should be ashamed of printing such trash in your slandersheet of March 10th 1949. Why not take a look at Margraten? You seem to for get what our boys did to libe rate the Netherlands and how many billions it is costing the taxpayers here to get Holland on its feet again. It would have been far better if you told your readers about this in stead of creating an ill" feeling towards the U.S.A. How about the Atlantic pact? Who is going to pay for the rearmament of Holland and the other countries? Good old Uncle Sam of course. Why don't you let your readers know about this? As far as Indonesia is con cerned, maybe God changed his mind and want to give it back to them. In the first pla ce it did not belong to Hol land and was obtained by for ce and cruelty some 300 years ago. Ever since the poor peo ple there were nothing but slaves good enough to amass fortunes for the Dutch. No wonder they want to get rid of the Dutch. Enclosed clipping from one of our leading papers which I dare you to print. Yours truly, A Dutch American. Capt. 82nd Airborne Div. who fought and helped libera te Holland. De vertaling van dit epistel luidt: Mynheer, Gij moest U schamen der gelijke onzin in Uw laster- blad van de 10 Maart 1949 af te drukken. Waarom niet eens gedacht aan Margraten? Gij schijnt te vergeten wat onze jongens deden om Nederland te be vrijden en hoe vele billioenen het de belastingbetalers hier gekost heeft om Holland weer op de been te krijgen. Het zou veel beter geweest zijn wan neer gij Uw lezers hiervan iets vertelde, inplaats van een minder gunstige mening over Amerika te kweken. En hoe zit het met 't Atlan tisch Pact? Wie zal de herbe wapening van Holland en de andere landen betalen? Die goeie ouwe Oom Sam natuur lijk. Waarom laat ge Uw le zers hierover niets weten? Wat Indonesië betreft, mis schien veranderde God van bedoeling en wil hij het hun teruggeven. Op de eerste plaats behoorde het niet aan Nederland en werd het ver overd met geweld en wreed heid ongeveer 300 jaar ge leden. En sinds die tijd is het arme volk nooit iets anders geweest dan slaven, goed ge noeg om rijkdommen op te stapelen voor Nederland. Geen wonder dat zij zich willen ontdoen van Nederland. Ingesloten knipsels uit één van onze voornaamste kran ten, ik daag U uit deze te plaatsen. Geheel de Uwe, Een Nederlands Ameri kaans Kapitein, 82e Lucht landingsdivisie, die vech tend Nederland hielp be vrijden. Tot zover dit schrijven, dat een mooi kijk geeft op een veelal in Amerika bestaande mening, dat wij moeten dan sen naar de pijpen van Ame rika, want wie bevrijdde Hol land en wie betaalde 't Mars hall-plan en de herbewape ning in het kader van het At lantisch pact? Op de eerste plaats veronderstellen wij niet, dat «Amerika al deze „liefdediensten" verricht heeft om zeggingschap te krijgen over ons en op de tweede plaats hebben wij nooit an ders gedaan dan het Atlan tisch pact geprezen en ge waardeerd, als een grote stap naar de eenheid, die onze sterkte moet uitmaken; het Marshall-plan hebben wij steeds een zegenrijke instel ling genoemd, over Margraten hebben wij eenmaal een re portage met foto's gehad, waarin wij er nadrukkelijk op wezen dat wij dit nooit mo gen vergeten; en op de derde plaats vragen wij ons af, wat dit met de Amerikaanse poli tiek ten opzichte van Indone sië te maken heeft. Of moe ten wij zo dankbaar zijn voor Amerika's weldaden, dat wij alles maar moeten goedkeu ren? Moeten wij onze bevrij ding, de hulp die wij ontvin gen en nog steeds ontvangen, vergoeden met ons terug te trekken uit Indonesië, opdat de Amerikaanse kooplui daar op hun manier van de achter lijkheid van de bevolking kunnen profiteren, wat zij van „de uitgeslapen Hollandse kooplui" niet kunnen? Dan sluit de geachte schrij ver nog enkele knipsels in uit The New York Times, zo dat plaatje, waarop aan de ene zijde een Volendammermeisje vriendelijk lachend een dollar aanneemt van een Amerikaan op wiens koffertje staat; Het Marshall-plan, om Europa te helpen, terwijl aan de andere zijde een kwaadaardige Vo- lendammer-boerin met 'n stok een Javaantje op zijn huid zit; op zijn schamel sarongtje staat: Repoeblic Indonesië. Enfin, U kent dergelijke prenten en artikels wel, ze zijn genoeg gepubliceerd in de grote pers, dan dat wij er onze kostbare ruimte aan zouden gaan verspillen. Hoe lang zal het nog duren eer vele Amerikanen de ware situatie in Indonesië kennen of althans willen kennen? Gelukkig komt er ook in Amerika kentering in de ideeën over; „Holland in In donesië". Moge de geachte briefschrijver ook weldra tot de categorie der „onbevoor- oordeelden" gaan behoren! Prijzen van schoenen en pantoffels vrij. Met ingang van 30 April zijn de prijzen voor schoeisel van iedere aard, met uitzondering van gevukaniseerd schoeisel en klom pen, vrijgelaten. De vakgroep schoenindustrie te Tilburg, deelt in verband hierme de het volgende mede: 7 In verband met de opheffing der prijsvoorschriften voor schoenen hebben 48 schoenfabrikanten, die tesamen de meerderheid van de lederen-schoenenproductie en de overgrote meerderheid van de pro ductie van volksschoeisel verte genwoordigen, schriftelijk ieder voor zich een verklaring afgelegd, waarbij zij de garantie geven, dat de prijzen van het door hun be drijf geleverde volksschoeisel, t.w. werkschoenen, jongensschoenen, kinderschoenen en ander gewoon straatschoeisel, niet hoger, eerdér lager gesteld zullen worden dan bij handhaving van de prijsvoor schriften het geval zou zijn. Zij hebben voorts verklaard, dat zij de productie in deze artikelen normaal zullen voortzetten, dus geen verschuivingen in hun bedrijf zullen toepassen ten nadele van de productie van volksschoeisel. DE OPBOUW VAN ONZE KRIJGSMACHT. De militaire bijdrage van Ne derland in West-Europa zal te land en in de lucht in hoofdzaak het volgende moeten omvatten A. Landmacht: Een bescheiden veldleger, be staande uit enkele divisies, met de nodige korpstroepen en reser ves; territoriale troepen voor in wendige veiligheid, territoriale verdediging en bescherming tegen overvallen uit de lucht; luchtdoel artillerie en luchtdoelzoeklicht voor de luchtverdediging van het binnenland; troepen voor de aan- en afvoer. B. Luchtmacht: Een aantal squadrons dagjagers en nachtjagers, zomede enige squadrons tactische luchtmacht ter ondersteuning van het veldleger, zomede de bij vorenbedoelde squadrons behorende vliegbases; de nodige radarstations als onder deel van een gecoördineerd West- Europees systeem voor alarme ring; de luchtwachtdienst; de no dige magazijnen en werkplaatsen. Rekening houdende met de per soneelsbehoeften van de Kon. Ma rine, de luchtstrijdkrachten, de luchtdoelbestrijding en hetgeen voorshands voor Indonesië nodig zal blijven, zullen per jaar om streeks 2/3 divisie en de nodige korps- en luchtverdedigingstroe pen kunnen worden gevormd. De band met land en volk. In een radiotoespraak heeft de minister-president er Zaterdag middag op gewezen, dat voor het eerst 30 April wordt gevierd als Koninginnedag, een begrip, dat zo lang onverbrekelijk verbonden was met de 31ste Augustus. Deze viering roept de historische dagen van eind Augustus en begin Sep tember van het vorige jaar weer voor de geest. Acht maanden heeft Koningin Juliana nu haar zware, maar schone taak vervuld, acht maanden van grote moeilijk heden en diepe zorg. Uit naam van het Nederlandse volk sprak de minister-president de hoop uit, dat, welke ook de staatszorgen mogen zijn, deze 40ste verjaardag van de-Koningin in de gelukkige kring van haar gezin een onge stoorde vreugdedag moge wezen. Met voorbeelden uit de oorlogs jaren en uit de tijd na de bevrij ding toonde dr. Drees aan, dat het lot van het vorstelijk gezin onverbrekelijk verbonden is met wat ons land trof. Met het per soonlijke medeleven in de noden en moeilijkheden van de dag gaat bij de Koningin gepaard een diepe en brede belangstelling voor de grote algemene vraagstukken, waarvoor ons land staat. Het is de gang van zaken in de wereld, die na de bevrijding de grootste teleurstelling heeft veroorzaakt. De verwachting, dat de samenwerking van de geallieer den ook na de oor'og zou voort duren is niet bewaarheid. Toch zijn er ook verheugende tekenen. In dit verband wees de minister president op de economische aaneensluiting met België en Lu xemburg, de samenwerking der Benelux-landen in de Westelijke Unie met Engeland en Frankrijk, de economische verbindingen tus sen de landen, betrokken bij het Marshall-plan, en het Atlantisch pact. Nederland is bereid zijn taak tussen de volkeren naar vermo gen te vervullen. Bovenmate moeilijk is gebleken de verwerkelijking van nieuwe verhoudingen tot de overzeese ge biedsdelen. Niet ten opzichte van Suriname en de Antillen. Wij mogen aannemen, dat daar de ont wikkeling naar zelfstandigheid, die reeds ver is gevorderd, in af zienbare tijd langs normale wegen haar afsluiting zal vinden.. Wat Indonesië betreft: Nederland wil zijn woord gestand doen, dat ook dit gebiedsdeel vrij zijn eigen weg zal kunnen bepalen. Wij beogen niet anders dan een overgang te verkrijgen, die leidt tot werke lijke vrijheid voor alle Indonesi sche volken, gepaard gaande met veiligheid en rechtszekerheid. Moge het de Koningin gegeven zijn de pogingen, die op het ogen blik weer ondernomen worden om I overeenstemming te bereiken, ein- delijk tot een goed resultaat te zien leiden en moge dan straks blijken, dat de samenwerking in een Nederlands-Indonesische Unie onder de kroon van het huis van Oranje beide volken ten zegen zal zijn. De m'inister-president wees er voorts op, dat in Nederland sinds de bevrijding reeds veel tot stand is gebracht. Maar ,er zal nog ste vig moeten worden aangepakt en beperking op allerlei gebied zal geboden zijn. Deze eerste, viering van 30 April als Koninginnedag herinnert ons aan onze taak, die de Koningin ons voor ogen heeft gesteld. Zijzelf is het levend voor beeld van die taak en plichtsver vulling. Moge zij gezegend worden èn in haar gezin èn in haar Konink lijke taak. Het grote vraagstuk dat de laatste dagen al dege nen die politiek plegen en er belang in stellen bezig houdt, is ongetwijfeld de kwestie van de op heffing der Berlijnse blokkade. Velen zien in de onderhandelingen van Jessup en Malik een gunstig symptoom van een mogelijke toenadering tussen Rusland en West-Europa, ande ren staan meer sceptisch tegenover de concessies waartoe Stalin bereid zou zijn. Hoe de ware portée van deze kwestie ook is, wij menen er wel een gunstig symptoom in te mogen zien, al moet men zich voor overdrijven hoeden. Hoewel er nu nog geen de finitieve datum vast staat met betrekking tot de opheffing van de blokkade en de confe rentie van de Grote Vier, nu nog niets bekend is zelfs van de voorstellen die de Wester se mogendheden in dit ver band aan de Sovjet-Unie zul len doen, spreken geruchten reeds van een gezamenlijke nota van Amerika, Frankrijk en Engeland, waarin sprake zou zijn van 10 Mei. In elk ge val, de besprekingen tussen Jessup en Malik schijnen geen onbevredigend verloop te heb ben gehad. Intussen worden op alle mogelijke manieren gissingen naar voren gebracht omtrent de bedoelingen van het Krem lin met deze blijkbare toena dering. De mening heeft o.a. post gevat dat Stalin geleerd heeft door de vorige confe rentie, waarna tengevolge van de vele neen's van Molotof slechts voor Rusland nadelige maatregelen volgden, zoals de Westerse Unie, het Atlantisch verdrag en de doortastende maatregelen van de bezet tingsautoriteiten in Duitsland. Ook blijkt de blokkade voor Rusland veel nadeliger te zijn dan voor de Westerse Gealli eerden. In ieder geval moet men niet geloven dat Stalin bereid zou zijn tot grote concessies zoals tenminste verondersteld wordt, wanneer hij hierin geen voordeel zag voor Rus land, en aangezien voordeel voor Rusland meestal nadeel betekent voor de landen van het Westen, is het toch gera den enigszins voorzichtig te zijn met een al te groot opti misme, dat zou geloven dat de Berlijnse kwestie met al haar gevolgen tot het verleden zou behoren. In ons vorige over zicht wezen wij er reeds op, hoe een Rus toch een Rus blijft en wij maken ons niet aan pessimisme schuldig wan neer wij zeggen dat de tegen stellingen, vooral de ideologi sche tegenstelling tussen Oost en West niet gemakkelijk on gedaan kan worden gemaakt. INDONESIË. De politieke commissie van de V. N. is niet aan de behan deling van de Indonesische kwestie toe gekomen, maar op voorstel van Polen heeft men met 29 tegèn 18 stemmen en 5 onthoudingen besloten de kwestie te verwijzen naar de speciale politieke commissie, onder voorzitterschap van Ro- mulo, de afgevaardigde van de Phillippijnen. Wat de toestand in Indone sië zelf betreft, daar komt weinig verandering in, nog steeds zijn overvallen en be schietingen aan de orde van de dag en de guerilla-oorlog wordt nog altijd onvermin derd voortgezet. Geen van beide partijen heeft tot nu toe een verzoek ingediend tot het houden van de tweede formele conferen tie. Wel werden sinds 20 April een aantal informele bespre kingen gehouden, over het re sultaat waarvan niet veel be kend is. Moh. Rum heeft op Banka overleg gepleegd met de Re publikeinse leiders, of dit nog nieuwe gezichtspunten zal openen, we weten het niet. Maar we hebben in deze geleerd te wachten en deze opgedane kunde zullen we nu en in de toekomst nog wel eens in praktijk moeten bren gen. CHINA. Een ander brandpunt van de wereldbelangstelling is China, waar de grote strijd nog steeds voortduurt. De commu nistische legers rukken steeds verder op in de richting van Sjanghai en binnen veertien dagen wordt de eerste grote aanval op de stad verwacht. De garnizoenscommandant echter verklaarde dat men be sloten heeft Sjanghai tot het Stalingrad van China te ma- VASTENBRIEF 1949. IV. Het tweede hoofdstuk van de bekende Vastenbrief han delt over de eigendom. Niet dat de bisschoppen dit moei lijke vraagstuk even in 't kort gaan afhandelen. Daarvoor is een Vastenbrief, die van de kansel moet worden voorge lezen, minder geschikt. Boven dien is dit onderwerp op an dere plaatsen en bij andere gelegenheden al meerdere keren aan de orde gekomen. In de Vastenbrief wordt dan ook alleen het recht erkend van eenieder om per soonlijke eigendom te bezit ten, want „zó alleen kan de mens zorgen voor zich en de zijnen op een zekere en mens waardige wijze". Daarnaast wordt opgemerkt dat 't eigen domsrecht een natuurlijk ge volg is van 's mensen persoon lijkheid. Een verder bewijs daarvoor wordt niet gegeven en behoeft in dit geschrift ook niet gegeven te worden. De bisschoppen gaan zo spoedig mogelijk over op de actuele vraagstukken, die met het ei gendomsrecht samenhangen en dit zijn er niet weinigen en bovendien zijn het zeer be langrijke. Als uitgangspunt wordt de stelregel genomen, dat de ei gendom allereerst de eigenaar mag dienen, maar ook een so ciale bestemming heeft. Die sociale bestemming is door ons christelijk volk steeds gevoeld en er is steeds naar gehan deld. Laten we maar eens even denken aan de grote sommen, die ons volk afstond voor hulp aan armen en be- hoeftigen, aan verenigingen en goede werken, aan aposto laat, missie en zending. Wij behoeven ons zelf geen pluim op de hoed te steken, maar wij menen toch te mogen zeg gen dat het Nederlandse volk steeds een zeer vooraanstaan de plaats inneemt als het op giften aankomt. Deze plicht tot het geven van aalmoezen en giften bestaat ook nu nog ten volle en zal ook in de toe komst blijven bestaan. Elk tijdsbestek heeft echter zijn eigen noden en daaruit vloeien bepaalde sociale plich ten voort. Zo wijzen de bis schoppen er op, dat velerlei noden en behoeften zo sterk zijn uitgegroeid, dat hierin moet worden voorzien door overheidssteun aan de parti culiere hulp of door gemeen- schapszorg. Zuivere liefdadig heid is in onze tijd niet meer voldoende, al is ze zeer hard nodig. Jammer genoeg kan zelfs deze soms niet meer al leen aan de particulieren wor den overgelaten. Maar al te veel treffen we ook op dit ge bied overheidsinvloed aan. Al léén al om de gehele liefda digheid niet naar de kant van de Overheid te laten afglijden zal het hard. nodig zijn dat ons volk zijn volle steun blijft ge ven aan de particuliere ver enigingen op dit gebied. Voldoende steun bij ziekte, invaliditeit, ouderdom etc., zal echter door particuliere zorg niet verleend kunnen worden. Hier zal de Overheid door so ciale wetten voorschriften moeten geven. Laten we op passen met deze zorg als lief dadigheid te zien; dit kan ook heel en heel anders bekeken worden en wel als een uit vloeisel van de deelneming aan het productie-proces! Dit doet er echter niet aan af dat het sociale zorg is en dat die zorg geld vraagt, veel geld. Dit geld zal de Overheid aan de bezitters van eigendom vragen in de vorm van belas tingen en ook deze zijn dus één van de sociale plichten, die aan de eigendom vastzit ten. Daar dit hoofdstuk van de Vastenbrief nog verschillende actuele onderwerpen aansnijdt hopen we in ons volgend ar tikel er nog even op terug te komen. K. H. 'n dozen en tuben van 4 0 - 5 9 0 ct Hamea. de Hamamelis crème van Mijn hardt. ken en het tot elke prijs te verdedigen. China ligt ver weg, en van de strijd die daar gestreden wordt merken wij niets, maar dit is geen reden om de grote belangen niet te zien die er in Azië op het spel staan, dit is geen reden om blind te blij ven voor de gevolgen van een communistische overwinning. Wie onze vorige artikeltjes over de vacantie van jonge ar beiders gelez enheeft, zal zich afgevraagd hebben, of de mooie plannen van de K.A.J. wel aangepast zijn aan de fi- nantiële draagkracht van de jonge arbeiders. Wij zijn in staat hierover nadere bijzonderheden te ver strekken: Het komt ons verstandig voor om een beknopt overzicht te geven van het programma: 25 tot 30 Juli Uittochten, excursies naar grote bedrijven, natuurhisto rische excursies, sport, spel, zwemmen, mannendansen, vendelzwaaien, bonte-avon- den. Kampgeld f 18. Aanmelding voor 15 Juni. 1 tot 6 Augustus Elke dag fietstochten, ge nieten van landschapschoon, folklore, volkskunst. Kampgeld 18. Aanmelding voor 15 Juni. 8 tot 13 Augustus Speciaal voor hen die van "het „echte" buitenleven hou den, pionieren, kampinrich ting, zelf koken (dit in tegen stelling met de andere kam pen) etc. Kampgeld 18. Aanmelding voor 15 Juni. 22 tot 24 Augustus en 24 tot 27 Augustus Sport, spel, bonte-avond, vendelen, volksdansen, dus hoofdzakelijk bezigheden in 't kamp. Kampgeld 7.50. Aanmelding voor 15 Juni. 15 tot 20 Augustus Boottoch: over het water naar enige grote plaatsen, ex cursies schipperswerk. Alleen voor hen die zwem men kunnen. Kampgeld f 25. Aanmelding voor 15 Juni. De kampgelden zijn inclu sief legering, voeding, recrea tie, excursies. Aanmelding dient te ge schieden onder opgave van: Naam, voornaam, woon plaats, adres, leeftijd en het kamp waaraan men wenst deel te nemen, bij het Zomer dienst K.A.J., Oudenoord 12, Utrecht. Storting van kampgeld dient te geschieden bij de aanmel ding. Wij vernamen dat de be langstelling voor deze kam pen erg groot is efn daarom is spoedige aanmelding gewenst. DIT IS DEGELIJK AANPAKKEN. De vacantie is een prachtige voorziening in s'mensen be hoefte. Onze ouders waren nog niet zo gelukkig dat zij na een jaar van hard ploete ren de kans kregen eens wat te rusten en te genieten van vrijheid en dingen die nor maal niet bereikbaar voor hen waren. Maar met de schone instelling van betaald verlof zijn ook lelijke excessen Opge treden. Een groot deel van de jeugd trekt er maar op uit, zonder dat de ouders precies weten waarheen zij gaan. Veelal ge dragen de jongens en meisjes zich op z'n minst erg losban dig. Zij leven een tijd stijl loos, sommigen als vagebon den, anderen als carnaval- vierders. Hoe kan het ook anders, wie leert hen op stijlvolle wij ze hun vacantie ui tte buiten? Wie brengt hen bij hoe zij 't meest kunnen genieten van 't voorrecht dat zij hebben? Genieten door op de juiste wijze, met de juiste geest be zield, gewapend met de tech niek van het buitenleven (die heus niet gemakkelijk is) en door eigen activiteit, schoon heid, kennis van land en volk, rijke ervaringen, vreugde, vriendschap en nog veel meer op te doen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1949 | | pagina 1