DE SPARBEURS
QufaenspoAt.
HEUSOEN
HAARSTEEG
CAPELLE
V/.aoX aait da s&aa.
WERD OFFICIEEL GEOPEND.
FEUILLETON
ZONDER GELUK
VAART NIEMAND WEL.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 1 SEPTEMBER 1949
2
Uit de Provincie
Africhting
Jonge Duiven.
Door Eendrachtig Samenwerken
Profiteren Allen Regelmatig.
MEN KAN DE
CONCURRENTIESTRIJD
VOEREN.
Portugese wereldrijk stortte
ineen. Maar Europa oriën
teerde zich op nieuwe werel
den Amerika in het Westen
en Indië in het Oosten.
Ongekende machten hebben
zich sindsdien ontwikkeld en
stellen ons thans voor de pro
blemen van een derde wereld
oorlog, de atoombom en een
Aziatisch zelfbewustzijn. Ook
dat alles danken wij aan Co
lumbus en Vasco da Gama.
zoek aan het slot door H.M.
de Koningin, Z.K.H. de Prins
en hun gevolg.
14.45 uur:
Vertrek uit Catharinadal.
Rit door Oosterhout. Op Markt
'n tableau-vivant, voorstellend
een belangrijke gebeurtenis
uit het leven van Willem van
Duvenvoorde.
16.00 uur:
Vertrek Oosterhout.
PROGRAMMA
VAN HET BEZOEK VAN
H.M. DE KONINGIN EN
Z.K.H. PRINS BERNHARD
aan de Provincie Noord-
Brabant op 6 en 7 Sept.
1949.
Op 6 en 7 September a.s. zal
het Koninklijk Echtpaar een
bezoek aan onze Provincie
brengen. Voor onze lezers die
de feestelijkheden gedeeltelijk
willen meemaken en die het
Koninklijk Paar willen zien,
laten wij het programma vol
gen:
DINSDAG 6 SEPT.
17.50 uur:
Aankomst \fim H.M. de Ko
ningin aan de brug bij Hedel.
18.00 uur:
Aankomst grens gemeente
's-Hertogenbosch.
18.15 uur:
Aankomst Gouvernements
huis. Gilden uit alle delen der
Provincie staan opgesteld op
't Voorplein.
20.45 uur:
H.M. de Koningin en Z.K.H.
de Prins begeven zich per rij
tuig naar Casino.
2G.50 uur:
Ontvangst in zijzaal van Ca
sino door Ged. Staten van
Noord-Brabant en enkele Pro
vinciale autoriteiten.
21.00 uur:
Eerste deel van voorstelling.
23.00 uur:
Uitgeleide door Ged. Staten.
Rit door de stad van pl.m. 1
kilometer tussen brandende
flambouwen, (tijdens de voor
stelling in Casino wordt het
feestprogramma verzorgd op
de Markt).
WOENSDAG 7 SEPT.
9.30 uur:
Vertrek van Gouvernements
woning per rijtuig. Meerdere
wijken van binnenstad wor
den gepasseex-d.
10.10 uur:
Aankomst bij gemeentehuis.
Ontvangst door B. en W. Kor
te aubade van de schooljeugd.
Inspectie van Ere-comnagnie,
opgesteld voor 't Stadhuis.
10.15 uur:
Ontvangst in Gemeentehuis.
10.40 uur:
Terugkeer naar bordes.
Tweede deel van aubade voor
boi'des.
10.45 uur:
Verti'ek in auto's voor rit
door provincie, via Pettelaars-
weg.
11.10 uur:
Aankomst St. Michiels-Ges-
tel. Het Marktülein wordt zeer
langzaam rondgereden. De be
volking brengt een groet met
bloemen.
11.25 uur:
Aankomst Schijndel.
11.40 uur:
Aankomst St. Oedenrode.
Op Marktplein staat Landelij
ke Ruitervereniging opgesteld
met fanfare.
11.55 uur:
Aankomst Best. Langzaam
rijden door centrum van ge
meente. Door H.M. de Konin
gin wordt een krans gelegd
bij_ het Oorlogsmonument.
12.10 uur:
Aankomst te Oirschot. Rij-
dans door dorpsgenoten.
12.25 uur:
Aankomst te Middelbeers.
Welkom door Mevr. Smulders
(enige vrouwelijke burge
meester in Nederland). Bra
bantse koffietafel in stal van
de boerderij met bediening in
Brabantse klederdracht.
13.30 uur:
Vertrek uit Middelbeers.
13.40 uur:
Aankomst Diessen.
13.55 uur:
Aankomst te Hilvarenbeek.
Od 't MarktDlein een tableau
vivant van Gilden. Rijdansers,
Jeugd-sportverenigingen enz.
14.10 uur:
Aankomst grens Tilburg.
Begroeting door burgemees
ter; langzaam rijden naar Pa
leis Raadhuis.
14.15 uur:
Aankomst Paleis Raadhuis.
15.15 uur:
Vertrek Tilburg.
Aankomst Catharinadal. Be-
16.10 uur:
Aankomst Made. Langzaam
rijden. Oponthoud van 1 min.
voor Raadhuis.
16.25 uur:
Aankomst Lage Zwaluwe bij
de stijger aan de Amer. Hier
wox-den de auto's verlaten en
begeeft men zich aan boord.
Blank en stram zijn we gegaan,
blij dat we de sleur van net da
gelijks werk konden onderbreken:
bruin, opgefrist en uitgerust zijn
we teruggekomen. Met tegenzin.
Omdat alles zo gauw ging, zo
snel voorbij was. We weten nog
hoe we gingen. De nachtjes wa
ren geteld. Koffers stonden inge
pakt, werden steeds weer over-
gepakt en daarbij pakten we te
gen elkaar nog eens flink uit. In
de trein stonden we opgepakt.
Het regende natuurlijk,^ maar
zelfs het rijke kwantum hemelwa
ter kon ons goede humeur niet
verdrijven. We waren er uit. weg
achter de machine, van de kan
toorkruk en onze dagelijkse be
slommeringen; weg uit de be
dompte steenmassa met het kle
vend plaveisel. Naar overal zijn
we .uitgezwermd we hebben lig
gen sudderen op het warme zand
van onze kust en hebben onze
huid voelen bollen als het behang
in een natte kamerwe hebben
ons simmetje uitgeworpen in een
wetering verloren in de groe
ne verten en vissen verschalkt,
de grootsten verspeeld vanzelf
sprekend we hebben op onze
fiets het land doorkruist en ge
noten van bos en hei we heb
ben de schoot ter hand genomen
(het touw ter bediening van een
zeil, weet-U-wel) en ons laten
voortwiegelen over de kabbelin
gen van onze groengestoffeerde
Dlassen een enkele heeft zeKs
bergen, palmen en oude exotische
stedekes gezien
En allen hebben wij goed en
slecht weer gehad, of géén weer,
of maar enkele buitjes (een van
twee weken en één van vijf da
genWe hebben uitgelaten
gek gedaan, op ezeltjes gereden,
in speeltuinen geschommeld, on
ze bottiqheid in badpak gestoken
en ons figuur aan de roddel prijs-
qegeven. Maar het heeft ons niets
kunnen schelen, wat men er van
zei. We waren uitVer van de
wereld, in conventies en conces
sies verstrikt, ver van de muren,
die onze eng-heid omwallen en zo
weinig losbandigheid gedogen.
We hebben foto's en vrienden
gemaakt en al onze kennissen 'n
prentbriefkaart gestuurd, al was
het alleen al om ze de ogen uit
te steken. We hebben goedkope
romannetjes stuk gelezen en er
daarna het pakpapier door ver
vangen. We hebben lekker geen
krant willen inzien fn elke radio
spreker prompt de nek omge
draaid. We hebben alleen spran
kelende klanken, licht verteerbare
luisterkost opgezocht.
We hebben een keertje wassen
en twee keertjes scheren overge
slagen en we hebben onze witte
spillebenen uit een korte broek
doen steken, nadat eerst die lan-
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
door
H. VAN HEESWIJK.
1).
Op de zon-overgoten, heet-
geblakerde betonweg reed een
min of meer aftands vehikel,
puffend en kuchend. En alsof
het wagentje ook last van de
warmte kreeg, opeens gaf de
motor nog een paar malen 'n
i-eutelend geluid en toen was
het stil.
De jongeman, die languit,
met zijn benen gedeeltelijk
over de rand van de auto, lag
te slapen, wei'd wakker en
keek naar de chauffeur, die
inmiddels was uitgestapt en
naar de achterkant van de
wagen was gelopen. Hij draai
de de dop van de benzinetank,
keek er even in en constateer
de laconiek „Leeg".
De tweede inzittende rekte
zich uit en diepte toen een bus
met benzine van de bodem 0p,
waarmee hij uitstapte. Een
ogenblik later klonk het klok
kend geluid van het stromen
der bi'andstof in het reservoir.
„Nog twee volle bussen,
Fred", zei hij op droge toon,
en dan is het uit".
„In de eerste de beste plaats
stad, dorp of gehucht, waar
we nu komen, moeten we
maar eens proberen een baan
te krijgen, meende de ander.
16.30 uur: Afvaart.
17.30 uur:
Aankomst te Sophia-hoeve.
17.50 uur:
Vertrek per auto van So
phia-hoeve.
18.10 uur:
Aankomst aan de pont van
Sleeuwijk. Einde van het be
zoek.
HERDENKING
GESNEUVELDEN.
Op Zondag 4 Sept. a.s. te
2 uur worden in Waalre bij
Eindhoven alle Brabantse ge
sneuvelden herdacht.
De in Indonesië gesneuvel
den worden bijzonder her
dacht. Spreker is de oud Hoge
Vertegenwooi-diger der Kroon
Dr. L. J. M. Beel.
wel altijd vacantie willen hebben,
al foeteren en kankeren we op de
beslommeringen, die ons weer in
de tredmolen lokkenwe be
seffen later pas, wat we hebben
beleefd, hoeveel zon en kracht
we hebben opgedaan.
We kijken de foto's en praten
na: één vis joh, zes pondéén
meisje, om te zoenen man'n
omgeving, onvergetelijk
We gaan aan de slag, moeten
aan de slag, ook al omdat er nog
nooit iemand van werken is om
gekomen en we dragen met ons
een schat van vacantieherinnerin-
ceerden als onderwijzeres, het
plein overgestoken waren was
de omgeving weer net zo uit
gestorven als enkele minuten
tevoren.
De beide jongelui in de au
to zuchtten en reden daarna
verder.
„Ook niks", zei Joop, en hij
klom weer over de leuning
om zich opnieuw op de leren
kussens van de achterbank te
installeren.
„Rij op", commandeerde hij,
„volgende gat".
Nog niet geheel aan de bui
tenkant van ons dorp geko
men, nam de auto wraak. Wie
de spijker of het stuk glas er
had neergelegd en welke
schikgodin besliste, dat de
toch al niet te best meer zijn
de voorband er juist moest
inrijden, is niet bekend ge
worden, maar op een gegeven
ogenblik zei de band in ban
dentaai „stik" en de jeep hob
belde nog een eindje verder
op drie banden en een velg.
Fred, die achter het stuur
zat, nam het woord in men
sentaal over, maar aangezien
men daarmede geen lek plakt
stapte hij uit en keek eens
zwaar zuchtend naar de bran
dende Augustuszon. Toen trok
hij zijn jas uit en blikte
even veelbetekenend naar z'n
vriend.
Deze beantwooi'dde de blik
met een geamuseerde glim
lach. „Zal ik je helpen bood
hij minzaam aan.
Fred trok rimpels in zijn
voorhoofd. „Als ik je tenmin
ste niet stoor I" antwoordde
hij sarcastisch.
Toen lachten ze beiden en
togen aan het werk. In 'n wip
gen, waaruit we telkens putten
als de dagtaak soms wat zwaar
valt.
En telkens nemen we ons voor:
een jaar flink aanpakken, dan
kan het volgend jaar nog beter.
Zo is het leven en we mogen
dankbaar zijn. De onafzienbaar
heid in het jaar is verdeeld door
Zondagen, door feestdagen en
die ene verkwikkende rustpoos
vacantie.
Welaan, op naar de volgende,
met frisse zin gewerkt in eigen en
algemeen belang.
teur er op hoe er, toen er nog
geen Spar was, een verarmen
de winkelierstand en een
kwijnende grossierstand was.
De winkelier kon onmogelijk
zelf alles goed verzorgen en
de gi-ossiers, die legio waren,
konden onmogelijk efficiënt
werken. De Spar-grossier kan
nu, met zijn 150 a 200 klanten,
goede klanten, veel efficiënter
werken, terwijl de boekhou
ding, de reclame, de etalage-
dienst enz. centraal geregeld
is. Er zijn in Nedei'land, aldus
de heer Willems-Floet, mo
menteel ruim 700 grossiers,
maar een honderdtal hiervan
hebben nog een kleinere om
zet dan de gemiddelde Spar-
winkelier. Slechts een kleirT
gedeelte van deze 700 gros
siers kun je in enige mate
grossier noemen. De Spar ech
ter heeft hier al veel verbe
tering in gebracht en daarom
zijn ook alle voorwaarden
aanwezig om de concurrentie
strijd met succes te voeren.
Nadat de directeur de beurs
voor geopend had verklaard,
verspreidden de i*eeds aanwe
zige winkeliers zich door het
gx-ote Casino-gebouw, waar
boven en beneden de 56 keu
rige stands stonden opgesteld.
In de korte tijd die wij hier
na nog op de beurs doorbrach
ten, zagen wij reeds menige
order noteren, menige kennis
making vernieuwen of aan
knopen. Het was er gezellig
en de juiste atmosfeer voor 't
prettige zakendoen was aan
wezig, zodat wij toen reeds
met een gerust hart durfden
aannemen dat deze beurs zou
slagen.
CREDIET INDONESISCHE
DIENST MET 975 MILLIOEN
VERHOOGD.
In een bij de Tweede Ka
mer ingediend wetsvoorstel
wordt de minister van Finan
ciën bevoegd verklaard om
over het lopende jaar aan 't
ministerie van Overzeese Ge
biedsdelen maximaal 975 mil-
lioen gulden meer crediet toe
te staan voor de Indonesische
dienst hier te lande, dan het
bedrag dat voor dit doel in
's Rijks Schatkist werd ge
stort.
was de wagen opgekrikt en
het wiel er afgehaald.
Joop scharrelde intussen
plakmateriaal op en toen de
solutie op het lapje was ge
smeerd, haalde hij een niet
meer schone zakdoek te voor
schijn en wiste zich het zweet
af, waarna hij op de treeplank
ging zitten en eens rond keek.
Voor hem lag een eindeloos
schijnende betonweg, waar
over de auto's snorden. Een
paar huizen lagen verscholen
achter lindebomen. De wagen
stond voor een middelgrote
stenen schuur die, hoewel wei
nig aantrekkelijk, zich plotse
ling verheugde in Joop's be
langstelling. Terwijl Fred een
sigaret rolde, stond Joop op en
liep naar het gebouwtje, waar
in hij door een raam naar bin
nen keek. De schuur was na
genoeg leeg. Hier en daar lag
wat rommel. Hij liep naar de
voorkant en probeerde de
deur te openen, maar deze was
zorgvuldig afgesloten. Daarom
liep hij om de deur heen, maar
ook aan de achterkant was de
deur op slot.
Met zijn handen in zijn zak,
eei) melodietje fluitend, slen
terde hij weer naar de weg en
keek eens van de passerende
auto's naar de schuur en van
daar weer naar het verkeer.
„Zeg, zei hij eensklaps tot
zijn vriend, die nu het lapje
op de binnenband plakte,
„hier gaan we ons vestigen.
Hier is brood te verdienen en
nog wat er oP ook."
Fred liet van verbazing de
geplakte band haast uit zijn
handen vallen.
„Hier vroeg hij, hem niet
geheel begrijpend.
De volgende handelwijze is
aan te bevelen: Het beste is
als men de jongen in 'n apart
hok. houdt en ieder een eigen
plaatsje geeft op afzonderlij
ke plankjes. Is er genoeg
ruimte in het hok, dan maakt
men verscheidene hokjes aan
de achterkant. Tussen 2 hok
jes houdt men één hokje ge
sloten. Als nu de doffers ieder
een hokje gekozen hebben,
laat men om beurten de dof
fers in het middenhokje, dat
naar beide kanten een draai
end deurtje heeft. Heeft elke
doffer het middenhokje in be
zit genomen, dan doet men
beide deurtjes, door ze naar
achteren te draaien, open. Rei
de doffei-s zullen nu om het
middenhokje gaan vechten.
Dan neemt men ze beide mee
naar buiten en laat ze los. Zij
zullen spoedig het kunstje
kennen om naar binnen te
vliegen om het hokje te ver
overen. Zo neemt men ze eni
ge keren op korte afstand van
het hok mee. Men scheidt ze
weer vlug en doet de deurtjes
weer dicht. Ze blijven dan
vijandig elkaar door de tra
lies van de deurtjes aankijken.
Gaan ze nu op concours, dan
korft men ze in, als ze aan 't
knokken zijn. Ze zullen, van
de reis komende, niet lang
aarzelen om binnen te vlie
gen. Men zorgt, daar zij ge
woonlijk niet tegelijk thuis
komen, dat er een andere dof
fer in het middenhokje opge
sloten zit en laat dan de thuis
komende doffer even vechten
en neemt de andere duif weg
en geeft hem het middenhok
je in bezit etc.
Een andere methode is de
jonge doffers met een oude
dui-vin paren en de nest-posi
tie benutten. Ook de jonge
duivinnen met een oude dof
fer paren. Maar dit is een me
thode, waai-door deze duiven
het volgend jaar niet zoveel
meer zullen presteren, tenzij
ze op de korte vluchten moe
ten vliegen. Drijvende doffers
moeten echter goed de om
trek kennen, willen zij niet in
hun drift voorbij vliegen. De
jonge duivinnen laat men niet
tot leggen komen, maar geeft
men kunsteieren als zij in 't
nest gaan zitten. Zodra zij eni
ge dagen bi'oeden, kunnen zij
op concours en vooral op eind
broedtijd uitsteken als men
een uitkomend ei voor de in-
korving, of een pas geboren
jong in het nest legt. Men laat
de jonge vogels echter niet
kweken. Het -vlugste komen
de duiven binnen, wanneer zij
een afzonderlijk hokje bewo
nen. Deze wijze van sport
heeft het meeste succes voor
de kleine liefhebbers. Deze
hokjes brengt men in een
schuurtje op een rij tegen de
muur, met een gat in de muur
of op zolder tegen het dak,
waarin men een pan heeft uit
genomen en er boven een pan
door een glazen pan of glas
heeft vervangen, waarvoor
men een schuifplankje heeft
aangebracht, dat men zonodig
geheel of gedeeltelijk kan af
sluiten.
Ook kan men de jalouzie
benutten door met een vreem
de doffer het binnenkomen te
verhaasten, door deze in de
ingang van binnen uit te la
ten zien, of hem in het hokje
te sluiten. Zodra deze doffer
opgemerkt wordt, komt de
thuiskomende doffer er op los.
J. C. BOM.
„Ja", antwoordde Joop rus
tig, „hier op deze plek, oftewel
in die schuur."
Nog grotere verbazing bij de
ander.
„Zeg", zei hij, Joop enige
tijd aankijkend, „je hebt bij
geval toch geen zonnesteek
gekregen Ga een beetje in
de schaduw liggen."
„Klets niet", antwoordde de
aangesprokene korzelig, heb
jij hier ergens in het dorp een
garage gezien
„Waarom Hoezo vroeg
Fred nuchter, „die band is al
geplakt".
„Nu moet je eens opletten,
vervolgde zijn vriend,'zonder
op Fred's woorden acht te
slaan, „hoeveel auto's er hier
langs komen. In 't kwartiertje
dat we hier nu staan, zijn er
zeker al wel vijftig gepas
seerd."
Fred keek zijn vriend hoofd
schuddend aan en zei op mee
warige toon: „Zou je nu niet
liever daar onder die boom
gaan liggen Dan knap je wel
wat op."
„Als je niet oppast, knap ik
jou af," antwoordde Joop nij
dig. Begrijp je me dan nog
niet eens, uilskuiken Let nu
eens op deze schuur. Die staat
nagenoeg aan het einde of aan
het begin van dit dooie dorp,
net zoals je het noemen wilt.
In heel dit gat is geen garage
te bekennen. Nou, wij zijn ae
eersten. We huren deze schuur
en we beginnen hier een ga
rage."
Fred dacht een poosje na
en krabde zich achter 't oor.
(Wordt vervolgd).
Openbare vergadering van de
raad dezer gemeente op'6 Sep
tember 1949 des nam. 3 uur.
Agenda
1. Opening.
2. Beëdiging nieuw gekozen le
den van de raad.
3. Verkiezing wethouders.
4. Vaststelling notulen van de
vergadering van 25 Juli 1949.
5. Mededeling ingekomen stuk
ken.
6. Verzoek v. d. R.K. School
besturen van Heusden en Herpt
om beschikbaarstelling van gel
den ex. art. 72 der L.O. wet 1920
te weten voor
a. De Bijz. School te Herpt
voor het aanschaffen van gym-
nastiekwerktuigen tot een bedrag
van 459.15.
b. De Bijz. Meisjesschool voor
het vergroten van de inventaris
van het 7e en 8e leerjaar tot een
bedrag van 1621.30.
c. De Bijz. Jongensschool voor
het aanschaffen van die artike
len tot een bedrag van 1550.—.
waarvan 1000.— oorlogs-'
schade.
7. Verzoek om subsidie van:
a. De besturen van de R.K. ca
Prot. Bewaarschool.
b. De R.K. Bibliotheek „Sint
Joseph".
c. De Kath. Blindenzorgvereni
ging „St. Antonius van Padua".
B. en W. stellen voor deze
verzoeken te behandelen tegelijk
met de vaststelling van de ge
meentebegroting 1950.
8. Verzoek van Mevr. Wed.
Garstman om tegemoetkoming ex.
art. 13 der L.O. wet 1920 ten be
hoeve van haar zoontje, die de
Prot. School voor Mulo te 's-
Bosch gaat bezoeken, met voor
stel van B. en W.
9. Wijziging begroting Burger
lijk Armbestuur Herpt 1948.
10. Benoeming commissie van
onderzoek gemeenterekening 1948.
11. Rekening Godshuizen 1948.
12. Sluiting.
Geslaagd.
Op het te Amsterdam gehou
den examen vakbekwaamheid
Smelterijbedrijf slaagde o.m. onze
dorpsgenoot de heer W. Boelen.
De heer Verhoeven, 1ste ambte
naar ter gemeentesecretarie van
Sprang-Capelle, overleden.
Zaterdagnacht overleed na eën
kortstondig ziekbed (Dinsdags te
voren was hij nog in functie) de
heer B. Verhoeven, le ambtenaar
ter secretarie van de gemeente
Sprang-Capelle. Sedert de vere
niging van de voormalige ge
meenten Capelle, Vrijh.-Capelle
en Sprang, heeft de heer Ver
hoeven, die tevoren werkzaam
was ter gemeentesecretarie van
voormalig Capelle, de gemeente
Sprang-Capelle gediend. Naast
deze gemeentelijke functie was de
overledene meer dan 30 jaren
kassier van de Coöp. Boerenleen
bank te dezer plaatse, voorzitter
van de Chr. Schoolvereniging
aan de Loonsedijk, terwijl hij in
de -gemeente Loonopzand-Kaats-
heuvel, waar hij woonachtig was,
deel uitmaakte van de gemeente
raad.
Op ruim 62-jarige leeftijd is de
heer Verhoeven aan zijn gezin,
aan zijn secretarie en aan zijn
werkzaamheden op verschillend
terrein door de dood ontrukt, en
onverwacht is een einde gekomen
aan zijn werkzaam leven.
Voor SMYRNAWERK
naar KIEBOOM.
Pracht Wol f 1.50 per 1 00 gr.
Gaas - Haakjes
Ook voor ons blad was hij ve-
ge winternarigheid daaronder was
verwisseld voor een korter dito.
We hebben geld uitgegeven, veel
geld aan ijsjes, pruimen en rol
letjes pepermunt, aan tabak en
snuisterijen. Dat kon, omdat we
een jaar lang elke stuiver twee
maal hadden omgekeerd. We
hebben duur gegeten in een res
taurant, waar je niet hoefde vaat
te wassen na afloop en waar het
bed steeds lag gespreid waar
je schoenen blinkend gepoetst bui
ten de deur wachtten en 'n douche
je geblakerde snuit verfrissing
bracht.
We hebben ooooh en aaaah
geroepen bij elke mooie boom,
struise koe, oneindige kim en bij
prachtig vuurwerk, torens en
heuvels beklommen en naar be
neden gestaard, rondvaarten ge
maakt, blaren gelopen en voeten
op tafels gelegd, as gemorst op
karpetten en „sorry" gepreveld.
Ach, en toen zijn we weer da
gen gaan tellen, dagen en nacht
jes. Nog drie (het eten smaakte
slechter) nog twee (het weer
werd beroerd) nog een (akelige
mensen zijn er toch in dit pensi
on). De avond voor het vertrek
hebben we het vuile goed in de
koffer gesmeten en met de hele
familie op het deksel gezeten om
het ineens zo vol geworden dinq
dicht te persen. We hebben die
avond zonder pyama geslapen en
geen tanden gepoetst en eigenlijk
niet eens geslapen.
We zijn naar het station ge
strompeld, moe, vies en humeu
rig. Jantje, hou je vuile benen
van de bank. Je bekleddert die
Mevrouw
Kaartjes meneerVerduveld,
welke zak Die smerige vesten
ook. Effe mezelf uitkleden con
ducteurZachies an meneer,
U zit niet meer op de boulevard.
Jongens, ik ben wat vergeten
me jasje, me handdoek...... Ook
dat nog. De woonplaats doemt
op uit de mist. Zwarte rookplui
men hangen daarboven en stin
kenDe mensen dringen weer
en hebben haast. Daar gaat m'n
chef en daar een schuldeiser, die
opgedirkte madame van de buurt.
Thuisgordijnen neer, bloemen
dood, stof. Licht en water afge
sloten, geen melk voor de koffie
en geen koekje.
Brrrrr.
Achter de deur een gletscher
post uit de brievenbus kranten,
dwangbevelen en briefjes als
wasman geweest, komt Dinsdag
terug, meteropnemer geweest,
kwitantie krant aangeboden, een
kwartje incasso a.u.b. Het keurs
lijf van de alledaagse dag wordt
ons weer aangelegd.
We zijn weer thuis.
En toch al kunnen we eerst
moeilijk wennen en zouden we
„Er zal nlfts anders opzitten,
Joop".
„Of we zullen ons wagentje
moeten verkopen."
.„Dat nooit", antwoordde de
met Fred aangesprokene be
slist, „dan nog liever met van
Speijk de lucht in
„Och, constateerde de ander
zorgeloos, „zonder geluk vaart
niemand wel. We zijn nu on
geveer aan het einde van ons
Latijn gekomen en dus zal er
wel weer wat voor ons in het
zicht zijn. Vooruit, de tank is
weer vol. Laten we eens gaan
zien, in wat voor nest we
nu terecht zullen komen.
Het- wagentje werd gestart
en gehoorzaam ging het weer
vooruit de toekomst tegemoet.
Doornenberg was een slape
rig dorp. Dat was de eerste
conclusie van de beide auto-
mobilistische gelukzoekers,
toen ze het dorp inreden. Het
was omstreeks twaalf uur en
het plaatsje leek wel uitge
storven. In de kom van Door
nenberg stopten ze en keken
over het grote plein met zijn
i-eusachtige, schaduwrijke bo
men. Toen de klok van het
kerkje het middaguur had ge
meld, werd er ergens vanuit
een verborgen hoekje van het
plein een deur geopend en 'n
schare schooljeugd kwam naar
buiten. Enkele van hen keken
nieuwsgierig naar de beide
globetrotters, die uit een pa
pieren zak broederlijk hun
laatste belegde broodjes deel
den, maar 5 minuten later wa
ren de kinderen in verschil
lende richtingen verdwenen
en nadat een lange magere
man en een jonge vrouw die
de beide vrienden kwalifi-
Nooit hebben wij geweten waai'om de organisatie
van zelfstandige kruideniers het Spar-teken in haar
schild voerde en zich De Spar noemde.
Op de Spar-beui's 1949 die dezer dagen in Casino
in Den Bosch werd gehouden, werd ons deze we
tenschap bijgebracht.
„Door eendrachtig samenwerken profiteren allen
regelmatig"; neemt U de eerste letters van deze
spreuk, en de oplossing is gevonden. Vernuftig
uitgedacht en Spar kan zo mooi in verband ge
bracht worden met sparen.
Dinsdagmorgen is dan de
Spar-beurs, waarover wij
reeds eerder schreven, offici
eel geopend in het bijzijn van
vele genodigde fabrikanten,
grossiers en winkeliers; ook
uit België waren er winkeliers
en grossiers en zij allen wer
den welkom geheten door de
heer J. v. d. Heyden, directeur
van de N.V. v/h v. Mol-Pau-
wels, de Spar-grossier in
Nieuwkuijk, die er op wees
dat deze beurs mede een de
monstratie naar buiten was
van hetgeen De Spar betekent.
Deze beurs was er ook om
te verkopen, als een compen
satie voor de fabrikanten, wier
reizigers bij de Sparwinke-
liers nu eenmaal niet zo nodig
zijn als elders. De 330 Zuide
lijke winkeliers zouden nu
echter wel zorgen dat deze
beurs ook commerciëel ver
antwoord was. Deze beurs was
ook belangrijk om het contact
dat gelegd en vernieuwd werd
tussen de meest vooraanstaan
de levensmiddelen-fabrikan
ten van Nederland en 'n groot
aantal flinke zelfstandige
kruideniers.
Tenslotte richtte de heer
v. d. Heyden een opwekkend
woord tot de fabrikanten, dié
zouden moeten erkennen dat
De Spar baanbrekend werk
had verricht voor de zelfstan
dige winkelier. De tijden zijn
veranderd, de fabrikanten
kunnen de stimulerende wer
king van de winkeliers niet
meer blijven ontkennen, al
dus de heer v. d. Heyden. Hij
sprak tot slot nog een woord
van dank tot allen die deze
beurs mede mogelijk hadden
gemaakt.
De heer Willems-Floet, di
recteur van de Spar-Centrale
in Amsterdam, die de beurs
officiëel zou openen, zei dat
een dergelijke beurs een twee
ledig doel had; op de eerste
plaats het verstevigen van het
verband tussen fabrikant
grossierwinkelier en op de
tweede plaats het verkopen.
Sprekend over het eerste lid
van dit doel, wees de direc-
Schittarenda patronen.
Het bericht van zijn overlijden
werd Zondagmorgen met gevoe
lens van grote deernis in de ge
meente ontvangen, gevoelens,
welke in de eerste plaats uitgin
gen naar zijn echtgenote en zijn
kinderen. Zij hebben hun man en
vader verloren en alleen zij, die
eenzelfde verlies hebben moeten
lijden, weten wat dat betekent.
Op elk terrein, waarop de heer
Verhoeven werkzaam was, zal
zijn naam door allen, die met
hem samenwerkten of in aanra
king kwamen en die hem goed
hebben leren kennen, met eerbied
worden genoemd. Hij deed in al
de door hem beklede functies
wat zijn hand te doen vond, en
hij deed zijn werk rustig en met
overleg. Kalm en evenwichtig als
zijn persoon, waren zijn woorden
en zijn daden. Als hij sprak,
mocht er naar hem worden ge
luisterd. Velen hebben de vriend
schap en hulpvaardigheid van de
heer Verhoeven onder alle moge
lijke omstandigheden ervaren en
zij allen zullen hem missen, deze
trouwe man. Men zal hem missen,
niet alleen in zijn familiekring,
maar ook ter gemeentesecretarie
en in de colleges, waarin hij zit
ting had. Maar allen zullen in
zijn nagedachtenis de gave her
innering bewaren aan een goed
mens.
