VAhÜU>UW£.H.
L
Wijde Wereld
W.TIMMERMANS ZONEN
STICHTine „DIOCESANE KATHOLIEKE
GEZinSZORG" in HET BISDOM DEO BOSCH.
Waalwijkse en Langsiraaise Courani
Credieten
Rekening-Courant
Deposito.
UIT DE
A. V. O. WERK IN BRABANT
I
Kassiers an Commissionairs in Elfectan
W A A L W IJ K
VRAAGT DE AANDACHT.
MAANDAG 19 SEPT. 1949
Uitgever
Waal wijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Redacteur-Verslaggever
W. v. d. MEE Jr.
DE ECHO mHEI ZUIDEN
72e JAARGANG No. 76
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
Wanneer wij hier een korte
beschouwing wijden aan „ver
trouwen", dan doen we dat
omdat telkens blijkt dat het
velen daaraan schort. En is 't
wonder? Vertrouwen immers
is voornamelijk gebaseerd op
de gegronde verwachting dat
hetgeen wordt ondernomen,
zal slagen. Niemand kan het
een ander dus kwalijk nemen
als die in de huidige gang
van zaken geen vertrouwen
heeft, hetzij in de vrede, het
zij in het werk der V. N. of
in de R.T.C. Immers, in deze
zaken ontbreekt veelal de
grond voor een goed© hoop.
Toch menen wij dat er te
genwoordig in tegenoverge
stelde richting vaak wordt
overdreven. Hoeveel mensen
raken niet bijna in paniek
stemming bij de gedachte aan
een komende oorlog of dat de
Russen eens hier zouden ko
men. Maar ook voor deze ver
wachting bestaat geen rede
lijke grond. Men wil niet blin
delings vertrouwen, wel ech
ter geeft men zich zonder
meer over aan de wildste toe
komstbeelden. Het één noch
het ander deugt.
Wij zouden willen pleiten
voor wat meer vertrouwen, in
de toekomst, in onze mede
mensen, in het leven. Zeker,
het is niet altijd even gemak
kelijk. We worden vaak te
leurgesteld en zullen nog veel
tegenvallers te verduwen krij
gen. Neem een willekeurig en
actueel voorbeeld, de R.T.C.
De meeste mensen hebben,
misschien onder invloed van
„de goede verstandhouding",
het verloop met vertrouwen
tegemoet gezien. Velen zullen
nu al teleurgesteld zijn door
wat er bekend gemaakt is.
De berichten zijn inderdaad
niet bemoedigend: de Indone
siërs willen zus, de Nederlan
ders zo, en we weten bij on
dervinding wat dat oplevert.
De centrale commissie ging dit
weekend op retraite om „on-
beïnvloed" te kunnen beraad
slagen. Er wordt met klem
beweerd dat dé conferentie
niet in een impasse is ge
raakt. Waar wijzen dergelijke
beweringen veelal op? Zo
zouden we kunnen doorgaan.
En desondanks houden wij 'n
pleidooi voor het vertrouwen.
Soms bij gebrek aan beter?
We herinneren ons van kort
na de Mei-dagen van 1940, de
stem van de omroeper van de
Brandaris, ergens in Frank
rijk: „Moed en vertrouwen,
Nederland zal nooit een Duit
se provincie worden!" Dat was
in 1940. Vijf lange jaren zijn
er op gevolgd; tenminste vier
jaar lang leek het hopeloos.
Maar we hadden moed en ver
trouwen, en in zoverre zijn
we in ieder geval niet be
schaamd. Laten we de moed
opbrengen om te blijven ver
trouwen, ook' nu, of liever
juist nu in deze tijd dat we
moeten herbouwen wat kapot
is gemaakt en voortbouwen
aan onze toekomst. Die toe
komst lijkt vaak donker,
maar laten we ons niet blind
staren op de schaduwzijden.
We mogen niet opgeven voor
het werkelijk hopeloos is.
Zonder vertrouwen is 't leven
niet veel waard. Wanhoop
doodt alle energie, die we
hard nodig hebben om rede
lijke levenskansen te schep
pen of te behouden voor ons
zelf en voor ons nageslacht.
Ons pleidooi maakt moge
lijk de indruk bedoeld te zijn
voor hopen tegen beter weten
in. Maar daartegenover staat
dat al te grote bezorgdheid ge
makkelijker neigt naar het
redeloze en zodoende tot wan
hoop leidt. Bezorgdheid en
vertrouwen kunnen goed sa
men gaan: ze zullen ons er
van weerhouden door te
slaan, zowel naar de ene als
naar de andere kant.
WORDT GRIEKENLAND
AGRESSIEF?
Of krijgt 't er genoeg van?
Het is met dergelijke zaken
maar net hoe men ze be
kijkt. De Grieken zullen
wel zeggen dat ze er genoeg
van hebben, Albanië zou
spreken over gewapende
agressie." Daarin zou het
trouwens niet alleen staan,
want vadertje Stalin is er
ook nog.
Hoe het ook zij, de Griekse
regering schijnt niet van plan
te zijn steeds maar te blijven
doormodderen, als tot nog toe.
Het zou dan ook geen wonder
zijn als ze eens een keer flink
toesloegen, want hoe kan men
vrede en rust herstellen in
zijn land met telkens weer de
bedreiging dat die in het
geheim van buitenaf weer
verstoord zullen worden? Nu
is het Griekse leger al 4 jaar
bezig om de communistische
rebellen die het land onveilig
maken er onder te brengen en
tenslotte met succes. Maar
geen V. N. en geen Veilig
heidsraad kunnen de garantie
geven dat ze niet met buiten
landse hulp terug zullen ko
men. Het zou dus te begrijpen
zijn als Griekenland gebruik
maakte van het recht, toege
kend in artikel 51 van het
Handvest, om maatregelen te
nemen, welke het nodig acht
voor zelfverdediging tegen 'n
gewapende aanval, totdat de
Veiligheidsraad zelf optreedt.
Maar ja, men overschrijdt
tegenwoordig nu eenmaal niet
zo maar gewapend en wel de
grenzen van een nabuurstaat.
Want wie kan de gevolgen
overzien? Daarom schijnt
Griekenland te willen trach
ten een aanbeveling van de
Veiligheidsraad los te krijgen,
waarbij Griekenland 't recht
wordt gegeven gebruik te
maken van dat artikel 51. Zo
veel als een stok achter de
deur voor de buurlui.
Dr. ADENAUER
KANSELIER.
De opbouw van de West-
Duitse republiek nadert haar
voltooiing. Donderdag is de
73-jarige Dr. Adenauer, de
kath. leider van de Christen-
Democraten, door dt Bonds
dag tot kanselier gekozen, zij
het dan met de kleinst moge
lijke meerderheid: 202 van de
402 stemmen. Communisten
en socialisten stemden broe
derlijk tegen; 44 Beieren ont
hielden zich van stemming:
die schijnen toch wel erg boos
te zijn. Nee, men is het nog
niet goed eens in Duitsland.
Maar de nieuwe staat is dan
ook nog erg jong. Het zal
voor de minister-president 'n
toer zijn om een behoorlijke
meerderheid te krijgen voor
zijn kabinet, dat hij Dinsdag
aan het parlement zal voor
stellen.
Dr. Adenauer heeft ver
klaard dat hij er voor is dat
de Westerse troepen uit Duits
land wegtrekken, maar hij is
zo verstandig om er aan toe
te voegen: mits de Russen
zich uit het Oosten ook terug
trekken. Die zijn overigens
niet vatbaar voor vriendelijke
verzoeken.
Verder streeft de kanselier
(zoals president Heuss) naar
opneming van Duitsland in de
Raad van Europa en naar toe
nadering tot Frankrijk. Met
goede wil aan beide kanten
kan daar misschien nu einde
lijk eens iets van komen. Bij
zonder waardering heeft Dr.
Adenauer voor de V. S., om
dat ze zich hebben gewijd aan
het herstel van het overwon
nen land.
We hopen dat president en
kanselier succes hebben bij 't
nastreven van doelstellingen;
Duitsland en Europa zullen
er wel bij varen. Het zal in
ieder geval veel waard zijn
dat het militaire bestuur in 't
Westen nu is opgeheven.
EEN NIEUWE FARCE.
Vrijdag begon voor een
volksdemocratisch gerechtshof
te Boedapest het proces tegen
Ladislas Rajk, weleer minis
ter van buitenlandse en bin
nenlandse zaken van 't (toen
nog niet volmaakt) volksde-
mocratische Hongarije. Zijn
doodvonnis stond reeds van te
voren vast, hetgeen de werk
zaamheden ongetwijfeld niet
weinig heeft vereenvoudigd.
Met hem wacht zeven mede-
beklaagden hetzelfde lot. Sic
transit gloria mundi
Maar de glorie in de Oostelij
ke wereld is toch wel erg
vergankelijk! Overigens zul
len er nog wel meer volgen,
eer alles helemaal volmaakt
is. Tenslotte is het zo: Wie met
het zwaard strijdt, zal door 't
zwaard omkomen.
Men zegt dat het eigenlijk
een proces tegen Tito is. Dat
doet per slot van rekening
weinig ter zake. In het Oos
ten wordt iedereen opgeruimd
die om welke reden dan ook
niet meer bevalt. Het kan zijn
dat er terwille van Tito een
proces van is gemaakt, anders
had men ook Rajk misschien
zonder meer geliquideerd. Ve
len zijn er al voorgegaan.
PROTEST VAN DE
K.A.B.
De K.A.B. heeft zich in zijn
geheel 300.000 leden bij
de protestactie van ilenri de
Greeve aangesloten. In een
schrijven wendt hij zich na
mens de georganiseerde ka
tholieke arbeiders van Neder
land tot de V. N. met het
dringend verzoek dat de V.N.
al hun macht en invloed zul
len aanwenden om de com
munistische machthebbers in
Oost-Europa te doen weten
dat de mensheid ten scherp
ste protesteert tegen de mens
onterende toestanden aldaar.
De K.A.B. verzoekt boven
dien, opdat de veroordeling
door de V. N. een practische
vorm krijgt, een duidelijke re
solutie aan te nemen.
Vaak krijgt men de indruk
dat voor de delegaties bij de
V. N. een verklaring van rech
ten in theorie het laatste is
wat zij doen kunnen. Van de
zorg voor toepassing in de
praktijk is tenminste tot nog
toe bitter weinig gekomen. Nu
zal dan- door middel van
handtekeningen en protesten
uit de hele wereld, om een
duidelijke uitspraak gevraagd
worden. Daar zullen ook de
V. N. zich niet met een Jantje
van Leiden af kunnen maken.
K.V.P.-CONGRES.
Op 12 en 13 November zal
in Utrecht het derde K.V.P.-
congres worden gehouden. Op
de vergadering zullen het
woord voeren partij-voorzit
ter W. J. Andriessen, partij
secretaris Dr. L. A. H. Albe-
ring, en voorzitter der Twee
de Kamerfractie prof. C. P.
M. Rornme. Zaterdagmiddag
worden dan nog 5 sectiever
gaderingen gehouden, waarin
verschillende sprekers belang
rijke onderwerpen zullen be
handelen. Gedurende de grote
bijeenkomst op Zaterdagavond
zal de vice-voorzitter prof. dr.
Jos Gielen, spreken over de
grondgedachte van het con
gres, onder de titel „Mens en
maatschappij".
OOK VOOR ONS.
De tien punten van Was
hington, waarmee men Enge
land op de been wil helpen,
zullen gelden voor alle Mars
hall-landen. Dit heeft dan
vooral betrekking op verzach
ting van Amerikaanse doua
ne-bepalingen, op de keuze
van het land waar de Mars
hall-dollars moeten besteed
worden en op de herziening
van het Amerikaanse pro
gram voor de vorming van
strategische voorraden.
Minister v. d. Brink kreeg
complimentjes van Hunter,
het hoofd van de Marshall
missie in Nederland en de
president van de Wereldbank,
Black, zei vorige week dat de
Nederlandse regering nog
maar wat meer offertjes van
ons moest vragen om er bo
ven op te komen.
Mr. FRANS TEULINGS
MINISTER VAN
BINNENLANDSE ZAKEN.
Zoals wij in ons vorig nummer
reeds mededeelden, is de benoe
ming t e verwachten van Mr.
Frans Teulings te Vught tot mi
nister van Binnenlandse Zaken.
Mr. F. L. C. J. M. Teulings
werd 15 November 1891 te Den
Bosch geboren. Hij bezocht de
lagere school bij de Fraters te
Den Bosch, doorliep het Sted.
Gymnasium aldaar. studeerde
vervolgens aan de Gemeentelijke
Universiteit van Amsterdam en
promoveerde in 1916 tot doctor
in de rechtswetenschappen. Van
Februari 1918 tot 1928 was mr.
Teulings secretaris der R.K.
Rijkskieskringorganisatie Den
Bosch, tevens bestuurslid van de
Algemene Bond van R.K. Rijks-
kieskringorganisaties in Neder
land. In April 1921 werd hij be
noemd tot secretaris van het
Bondsbestuur en bij de reorga
nisatie van 1926 tot partij-seche-
taris der R.K. Staatspartij. In
1945 werd hij penningmeester der
K.V.P.
Vierentwintig jaren was mr.
Teulings lid van de Tweede Ka
mer vooral bij de financiële de
batten trad hij op de voorgrond.
Het vorige jaar stelde hij zich
als Tweede Kamerlid niet meer
beschikbaar hij werd toen lid
van de Eerste Kamer.
Mr. Fr, Teulings was direc
teur van N.V. C. N. Teulings'
Kon. Drukkerijen te Den Bosch
en bestuurslid der R.K. Vereni
ging van Directeuren van R.K.
dagbladen. Hij is tevens voorzit
ter van „Ons Middelbaar On
derwijs" in Noord-Brabant.
Dr. Ir. DECKERS VOLGT Mr.
TEULINGS IN KAMER OP.
Wanneer mr. F. Teulings be
noemd zal zijn tot minister van
Binnenlandse Zaken zal hij als
lid der Eerste Kamer worden op
gevolgd door de heer dr. ir. J.
H. F. Deckers, rijkslandbouw-
consulent te St. Oedenrode.
Vlissingen te Helmond is door
onbekende oorzaak een blik met
cellulosestof ontploft.
Tengevolge hiervan zijn wee
arbeiders gedood. Het zijn de
37-jarige H. Bosman uit Bakel,
gehuwd en vader van vier kin
deren en de 30-jarige J. Maas
uit Helmond.
Door de ontploffing ontstond
brand in de graveerderij. Brand
weer was onmiddellijk aanwezig,
waardoor uitbreiding van dc
brand voorkomen kon worden.
Bovendien slaagde de brandweer
erin drie arbeiders, die ingesloten
waren en in de cellulose-damp
dreigden te stikken, tijdig uit hun
benarde positie te verlossen.
werkgemeenschappen, zoals er
reeds een aantal in deze pro
vincie zijn opgericht. Hun
aantal is te gering.
Onze provinciale A.V.O.-
raad ontbeert namelijk de
middelen om al die vrucht
bare plannen te verwezenlij
ken welke nodig zijn om zo
veel nood te lenigen.
Daarom gaat de A.V.O. door
middel van een collecte op
Zaterdag en Zondag 24 en 25
September e.k. de Brabanders
vragen hun minder valide
streekgenoten te steunen. De
inzameling zij hierbij warm
aanbevolen!
K.A.B. TELT 300.000 LEDEN.
De K.A.B. heeft mede door
de recente aansluiting als Vak
bond van de A.R.K.A. de
300.000 leden bereikt.
NIEUWE BONNEN VOOR
WERKKLEDING.
De bonnen voor werkkleding
H 18 en L 18 zijn tot nader or
der geldig voor het kopen van
werkkleding. Op de bonnen H 18
kan men kopen een overall of
een werkpak van drill, keper of
satijn, een lange stofjas, een lan
ge witte jas. een laboratoriumjas
of een mouwschort. Op de bon
nen L 18 kan men kopen: een
werkbroek of werkjasje van ke
per, drill, satijn, beaverteen, En
gels leer, Manchester of pilow,
een korte witte jas, een koks
buis of een korte stofjas. De
bonnen H 13 t.m. 17 en L 13 en
L 17 blijven voorlopig geldig.
1 DODE EN 3 GEWONDEN
BIJ KETELONTPLOFFING IN
FABRIEK
In de strocartonfabriek „De
Dollart" te Winschoten is een
van de grote stoomketels uit el
kaar gesprongen.
Een 50-jarige arbeiders is on
der het puin bedolven. Later is
zijn lijk daaronder vandaan ge
haald. Een monteur die aan een
andere ketel werkzaam was, is
zeer zwaar gewond. Twee an
dere arbeiders kregen ernstige
wonden. Deze drie gewonden
zijn naar het Academisch Zie
kenhuis te Groningen overge
bracht.
2 ARBEIDERS GEDOOD
DOOR ONTPLOFFING IN
HELMOND.
In de katoenfabriek N.V. Van
BOERDERIJBRAND
EIST DRIE LEVENS.
De grote boerderijbrand, die
onder de gemeente Nederweert
heeft gewoed, heeft de familie
K. wel zwaar getroffen. Nadat
wij melding hadden gemaakt van
het overlijden van het 5-jarig
dochtertje zijn ook de 64-jarige
grootvader en zijn 63-jarige echt
genote in het ziekenhuis aan de
opgelopen verwondingen overle
den.
GEWAPENDE EN GEMAS
KERDE MANNEN OVER
VALLEN EEN KASSIER.
Vier met revolvers gewapende
IJsselmonde en zijn er met 16000
pleegd in de Boerenleenbank te
mannen hebben een overval ge-
gulden tussenuit gegaan.
Op het ogenblik, dat de vier
mannen de bank binnendrongen
was de 25-jarige kassier Kloot
wijk daar alleen aanwezig. De
daders waren in het bezit van
FN-pistolen, waarmee K. in be
dwang werd gehouden. Om de
kassier nog enige schrik aan te
jagen, heeft een der mannen aan
de haan van zijn pistool getrok
ken zonder dat deze evenwel af
ging.
De kassier, die zeer verschrikt
was, werd gedwongen een tas af
te geven, inhoudende 16.000.
Daarna werd hij in de kluis ge
duwd. Het slot van de kluis was
evenwel geblokkeerd, zodat da
deur niet dicht wilde.
Een van de bewoonsters van
het pand, waarin zich ook de
bank bevindt, wilde de kassier
een kop koffie brengen, maar op
haar kloppen kreeg zij geen ge
hoor. Toen zij binnenging ont
dekte zij de kassier, die zeer on
der de indruk was van het ge
beurde.
De uitstekende film „De
beste jaren van ons leven" is
ook in onze gewesten druk
besproken en velen zullen na
afloop hebben gedacht, hoe 't
toch mogelijk is dat dergelij
ke verminkten toch nog de
kost konden verdienen voor
vrouw en kroost. Om dat te
zien behoeft U echter niet
naar de film te gaan; deze on-
gelukkigen wonen in uw mid
den! En zonder de hulp van
een instelling als de Vereni
ging tot bevordering van de
arbeid voor onvolwaardige ar
beidskrachten, zouden zij ge
doemd zijn in hun ellende om
te komen.
De A.V.O. werd in 't leven
geroepen om deze onvol
waardige arbeidskrachten we
derom in het normale arbeids
proces in te schakelen. Op
welke wijze geschiedt dit?
In onze provincie zijn thans
werkzaam acht afdelingen en
dertien advies- en consultatie-
bureaux overkoepeld door 'n
Provinciale Raad (Provinciaal
Bureau), terwijl plaatselijk
A.V.O.-correspontdentschap-
pen zijn opgericht. De advies-
bureaux houden regelmatig in
de contra-gemeenten zitting
waarop personen, die voor
hulp in aanmerking willen
komen, worden getest en me
disch worden onderzocht. Uit
het onderzoek blijkt, welke
hulpmiddelen zij behoeven en
welke arbeid zij kunnen ver
richten, alsook voor welke ar
beid zij geschikt te maken
zijn. Is omscholing of scholing
nodig, dan doet dat de A.V.O.
Hulp nodig.
De arbeidsgeschiktmaking,
de placering van de in- en
minder validen zal de verbe
tering van de levensomstan
digheden van hen persoonlijk
en van hun gezinnen ten zeer
ste bevorderen en ten goede
komen. Doel is daarbij zoveel
mogelijk het individuele ar
beidsvermogen van betrokke
nen op te voeren, waardoor 't
voor hen mogelijk wordt, zich
met de eigen arbeid veelal 'n
vrijwel onafhankelijk levens-
bestaan te verzekeren, zich
maatschappelijk te herstellen
of verder verval te voorko
men.
De omscholing c.q. geschikt-
making voor de arbeid ge
beurt in speciale ingerichte
Op 15 September vond te
s-Hertogenbosch de Algemene
Vergadering plaats van de
Stichting Diocesane Katholie
ke Gezinszorg in het Bisdom
s-Hertogenbosch. De voorzit
ter, P. van Loon, zei in zijn
openingswoord o.m. het vol
gende:
1. Opvoeding tot zelfverant
woordelijkheid.
Onze sociale gezinszorg is
moderne caritas volgens een
verantwoorde methode van
maatschappelijk werk. Het
einddoel van alle maatschap
pelijk werkos, zodanige voor
zieningen té treffen en acties
te ondernemen, dat het iedere
individuele mens in staat stelt
zelfstandig met vrije inspan
ning van de eigen vermogens
een zo groot mogelijke ont
plooiing van de persoonlijk
heid te verkrijgen. Het be
hoort dus tot het wezen van
het maatschappelijk werk, dat
het de mens opvoedt tot zelf-
verant woordelijk handelen,
tot zelf-doen, tot zelf-activi-
teit.
Bij de verdere ontwikke
ling van ons werk in de toe
komst, dienen wij hieraan
grote aandacht te schenken.
Gezinszorg moet opvoeden tot
zelfstandigheid van de men
sen. Dan pas dragen wij het
sterkste bij tot diet menselijk
geluk en dienen wij de ge
meenschap het beste. Het is
mogelijk, dat deze eis van op
voeding tot zelfverantwoorde
lijkheid in sommige gevallen
zal betekenen, dat wij 't hel
pen met Gezinszorg moeten
beperken.
2. Beperking van Gezins
zorg.
Het afgelopen jaar heeft ons
geleerd dat de Gezinszorg wel
eens aanleiding geeft tot een
geestes-instelling van de men
sen, die wij hier scherp wil
len veroordelen. De mensen
menen reeds gauw gezinszorg
nodig te hebben, zij worden
afhankelijker en vooral ge-
makzuchtiger. Het verkrijgen
van gezinszorg ziet men als
een afdwingbaar recht. Het
werk van gezinszorg schept
echter geen recht; het is lief
de en uit liefde zullen wij
ook onze gezinszorg moeten
beperken om andere vormen
en uitingen van liefde niet
dood te drukken. Wij moeten
Gezinszorg beperken tot de
ernstigere gevallen, waar hulp
ten dringendste nodig is en
iedere mogelijkheid van hulp
door vrijwillige krachten is
uitgesloten.
3. Stimulering van de indi
viduele caritas.
Van de andere kant is het
mede de taak van de Gezins
zorg om de hulpverlening
door vrijwillige krachten zo
sterk mogelijk te stimuleren.
De mensen moeten meer el
kaar leren helpen. De be
roepskrachten zijn er voor de
ernstige gevallen. Waar zijn
plotseling de buren, tantes en
kennissen gebleven die vroe
ger insprongen wanneer een
gezin vast kwam te zitten?
Wij moeten weer een goede
geestes-instelling krijgen,
waarbij de mensen het weer
zien als een vanzelfsprekend
iets dat men elkaar helpt. Het
is onverantwoordelijk, in elk
geval te menen rechten te
kunnen opeisen t.a.v. de hulp
door onze Gezinszorg. Vrij
willigers moeten aantreden
om de nood t.a.v. de huishoud
hulp te lenigen. Dit is een
daad van caritas, waarvoor
wij iedere katholiek moeten
oproepen en wij moeten de
moed hebben om beroeps
krachten van onze gezinszorg
niet te laten werken wanneer
men op andere wijzen met
vrijwilligers, zij het wellicht
minder ideaal, kan worden
geholpen.
4. De financiën.
De financiën blijven zorgen
baren. Het is gewoonte ge
worden dat wij ieder jaar op
nieuw een beroep doen op
nog hogere financiële steun
van de overheid. De over
heidssubsidiëring is echter
toch bevredigend te noemen,
alhoewel op verschillende
punten nog lang niet ideaal.
Het is ons bekend dat er ver
beteringen in de subsidiëring
te wachten staan. Deze mede
werking van de overheid, zo
wel van de gemeenten als van
het Rijk, is een zeer verheu
gend feit. Naar mijn mening
zijn wij thans op een punt
aangeland, waar het niet ver
antwoord is steeds hogere ei
sen te blijven stellen t.a.v. de
financiering door de over
heid. De Katholieke Gezins
zorg is een gebouw dat wij
allen tesamen eendrachtig
hebben tot stand gebracht; 't
is een monument van onze ca
ritas. Wij moeten voor dit
schone werk ook zelf finan
ciële offers blijven brengen.
Zijn de financiële moeilijk
heden niet mede een gevolg
van het feit dat onze inkom
sten van de zijde van de ka
tholieke gelovigen niet altijd
zo gunstig zijn? Vanzelfspre
kend is dit ook vaak heel
moeilijk, maar ik meen toch
dat in het komende jaar gro
te aandacht geschonken moet
worden aan een versteviging
van onze financiële basis door
met alle krachten te werken
aan een verhoging van de in
komsten uit vrijwillige giften,
donaties enz. Het is goed, hier
bij te bedenken dat ook an
dere activiteiten van caritas
met grote financiële moeilijk
heden te kampen hebben. De
Gezinszorg staat hierin heus
niet alleen. Als wij de 'ge
schiedschrijvers mogen gelo
ven, dan was de toestand in
het begin van de 19e eeuw zo,
dat voor hulp bij maatschap
pelijke nood geen overheids
geld werd gevoteerd, maar
alles gefinancierd werd uit
kerkelijke fondsen van de ca
ritas. Ofschoon wij nu de tijd
van de jaren rond 1800 niet
meer terug zouden willen,
vragen wij ons toch wel eens
af of het uitgesloten geacht
moet worden dat wij katho
lieken op dit terrein komen
tot de stichting van groté
fondsen voor de caritas. Wan
neer wij steeds hogere eisen
blijven stellen aan de finan
ciering door de overheid, dan
maken wij ons eigenlijk toch
ook van deze overheid afhan
kelijk. De gezinszorg en an
dere werken van de caritas
willen echter het gezamenlij
ke werk blijven van de ge
meenschap der katholieke ge
lovigen. Daarom is het van
groot belang dat wij in het
komende jaar ieder op onze
plaats trachten er toe mede
te werken, dat de financiële
inkomsten van de zijde der
individuele katholieken een
groot deel gaan uitmaken
van de gelden ter financiering
van de Gezinszorg.
Na deze woorden begon men
met de afwerking van de
huishoudelijke agenda. Aan
de orde kwamen o.m. de ver
kiezing van 2 nieuwe be
stuursleden, de opleidingsin
stituten, uniforme salariëring,
pensioenregeling voor maat
schappelijke werksters, e.a.
Uit het jaarverslag blijkt, dat
de Katholieke Gezinszorg in
het Bisdom 's-Hertogenbosch
op het ogenblik ongeveer 60
afdelingen, 54 maatschappe
lijke werksters en ruim 500
gezinsverzorgsters telt.
Het bestuur werd aange
vuld met de volgende perso
nen:
F. H. M. Hendriks
Mr. H. L. F. M. Baron van
Hövell van Wezeveld en Wes-
terflier.
De vergadering gaf aan 't
Diocesaan Bestuur de op
dracht, de kwestie van de op
leidingsinstituten nader onder
ogen te zien en te regelen.
Tot slot van de vergadering
sprak rector Bekkers.
Hij bracht dank aan de af
delingsbesturen en maatschap
pelijke werksters voor de zorg
die zij besteden aan de meis
jes in hun moeilijk werk.
Zorg er voor, zo zei hij, dat
zij op tijd hun ontspanning
krijgen, hun vacantie, opdat
ze fris hun werk gedurende
enige jaren kunnen verrich
ten. Maar zorg ook voor gees
telijke ontspanning. Zij heb
ben steun nodig, geestelijke
steun; daarvoor beval hij aan
de retraites die dit jaar weer
gehouden worden van 2326
Sept., van 1417 October en
van 2124 October te Uden.
