Waalwijkse en Langstraatse Courant Missiegebied in Midden-Europa FEUILLETON ZONDER GELUK VAART NIEMAND WEL. Belasting - vraagstukken ijpOAt Reis door ruïnes. n. Uit Haarsteeg's verleden. VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN 32.000 (Wordt vervolgd). DONDERDAG 3 NOV. 194$ Uitgever VVaalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN DE ECHO VM HEI ZEIDEN 72e JAARGANG No. 89 Abonnement 15 cent per weeK 1.95 per kwartaal 2.25 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 187a Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES: „ECHO". Leipzig' zelf Lc een stad vol huiveringwekkend mooie ruï nes. Als overblijfselen uit oer oude tijden steken torenspit sen en leeggebrande hotels hun stompen als wraakroe pende armen ten hemel. De vreemdeling krijgt overigens de indruk, dat die wraak zich inmiddels heeft voltrokken aan de mensen, die in niet veel meer dan lompen gehuld beneden langs de huizen gaan, uitwijkend voor uitspringen de ijzeren balken, die in hun val over de weg zijn blijven hangen. Vrouwen in militaire camouflage-jassen gehuld, mannen in versleten unifor men en dan de kinderen.... Er waren twee Joden bij 't gezelschap mensen in wier armen het registratienummer van één der Duitse vernieti gingskampen nog zichtbaar was en in wier ogen meer nog dan in hun armen de onmiskenbare donkerte lag van zielen, waarover de dood ais het ware reeds gerold was op het moment dat de wagon deuren van het Westerbork- transport werden dichtge schoven en die als door een onberekenbare en onverwach te gril van het noodlot weer tot het leven waren terugge keerd, ofschoon de lichamen van hun Vader, Moeder, broers en zusters deels doodgeslagen, deels vergast tot as verbrand tegelijk met honderden anderen in de El be waren geworpen. Het was niet helemaal on begrijpelijk dat deze jonge mensen van haat en afgrijzen vervuld, weigerden ook maar het eindje van hun sigaret te laten vallen in de nabijheid van een Duitser, of dat ze het als ze het wel eens lieten vallc-n vlak voor de gretige handen langs-met hun voeten verpulverden. Maar diezelfde Joden, wie toch ook het lot van tiendui zenden jodenkinderen voor hun ogen gezweefd moet heb ben op het moment dat de bus het „Auslander Treffpunkt" bereikte en zich een weg boorde tussen troepen uiteen stuivende kinderen, waren bijna de eersten om chocolade en overgebleven broodjes uit te delen aan hunkerend bede lende handjes op stengels van armen, die toebehoorden aan broodmagere wezentjes met bange ogen als van opgejaagd wild. Er waren er bij, die nog een gescheurd hemd droegen, anderen hadden alleen nog de rafels van wat ooit een broek geweest was en waarbij men niet kon uitmaken of 't touw om hun middel diende om de schamele resten van mense lijke kleding, dan wel om het lijfje bijeen te houden. En gevangen in de ban van een schrijnende herinnering aan de legendarische figuur uit Hamlin, bleef het gehele gezelschap toezien hoe deze wezens zich op een teken van de chauffeur als ratten op en over elkaar wriemelend in 't inwendige van de bus stortten om zich meester te maken van datgene wat aan sigaretten eindjes, sigarenstompjes, lu ciferstokjes, appelklokhuizen en brood tussen de richels van de vloer was achtergebleven, om de éné na de ander min of meer gezegend met buit op pijlsnelle blote voeten tussen de puinhopen te ver dwijnen. De organisatie van de Mes- se was zoals verwacht mocht worden grondig, de legering redelijk en de voe ding naar Oost-Duitse begrip pen vorstelijk. Toch was het velen niet on welgevallig dat naar Russisch model in Auerbachs Keiler 'n officieel zwart Intourist-res- taurant te vinden was, dat uitmuntte door een keur van uitgelezen spijzen en wijnen tegen redelijke prijzen, die echter alleen in deviezen mochten worden betaald. Toen dan ook bekend werd dat de Minister van Financiën voor deze gelegenheid ont heffing had verleend van de verplichting om de uitgevoer de hoeveelheid Nederlands geld ook weer in te voeren, gaven de meeste Messe- bezoekers hun stamtafels in de Münchener Hofbrau op, om onderdak te zoeken in Auerbachs Keiler, waar bovendien uitstekend werd gemusiceerd en waar sigaret ten, sigaren en zeer goede chocolade tegen betrekkelijk matige prijzen vrij werden verkocht. Dat de bordjes „Nur für Wehrmacht" vervangen waren door het opschrift „Nur gegen Devisen", mocht geen belemmering zijn voor het feit, dat velen er in slaag den hun zakelijke of andere relaties op een maaltijd in de „Keiler" te tracteren en even min voor drie oude dametjes, die in zielige verlatenheid te vergeefs trachtten voor een collectie oude munten van buitenlandse oorsprong cho colade los te krijgen. Buiten Auerbachs Keiler waren er dan nog enkele „Messegaststatten" meer, waar in 't algemeen buitenlanders voorrang hadden, gevolgd door de mensen uit de ande re zones en waar de Oost- Duitsers zich blijkbaar verge noegden met een plaatsje voor de stoep in de meestal ijdele hoop toch nog eens binnen gelaten te worden. Zo was 't bij de Burgkeiler, de Felsen- keller, de Wintergarten, bij Perner, Bad Auensee en bij de Kongresshalle: rijen wach tende mensen, die met gela ten onverschilligheid toezagen hoe de buitenlanders zich te goed deden aan eten, dat straks wellicht op hun karige rantsoenen zou worden inge houden, toezien ook hoe bui tenlanders op niet al te zacht zinnige wijze vaak bezit na men van de stad, de hotels, de cabarets, de danszalen, de meisjes en de taxi's. O En dat is het wat op de be zoeker juist zo'n angstaanja gende indruk maakt: die ge latenheid, die rimpelloze on verschilligheid, die wellicht alleen maar uiterlijk zo vlak en onbewogen is, maar die 't ergste doet vermoeden voor wat er innerlijk ligt te smeu len en te gloeien, als in vul kanen van haat en wraak zucht. Het is een spookachtige ge waarwording te zien hoe twee jongelieden, die zelf ook de sporen van de diepste ver schrikkingen dragen, op hun samengeklemde polsen, in hun midden hun oude vader, die bij een bombardement zijn benen verloor, vervoeren naar een plekje in het park tegen over het Ringmessehaus, maar toch voldoende bezijden de drukke verkeersweg om met overgave te kunnen musiceren in de overtuiging, dat de meeste Messe-bezoekers toch de kortere weg door 't park en dus langs hen zullen ko men. En het is ontroerend te horen tot welke hoogten van muzikale overgave deze men selijke wrakken zich weten op te werken. Zo zelfs, dat 't hun ontgaat, dat de mensen blijven staan en dat er al mi nutenlang geen geld meer in het doosje wordt geworpen. Waarbij dan toch weer een huivering de luisteraars over valt,- als hij ziet hoe hun ogen ook in de korte pauzes onbewogen staan onder af keuring of bijval, onberoerd door zon of regenvlagen, als of ze eerder toebehoren aan een slaapwandelaar dan aan een levend mens, en in uit drukkingsloosheid niet onge lijk aan de ogen van de zwer vers langs de weg, Westelijk van Helmstedt. Toch wordt de vreemdeling op zijn vraag vriendelijk te woord gestaan door mensen langs de straat, zowel als door de vrouwelijke verkeersagenten, die toch nog met een zekere „charme en onmiskenbare „Schneidigkeit" met rode en gele vlaggetjes het verkeer even secuur rege len als de fijnste signaalklok. Er is over het algemeen wel hulpbereidheid ook als er geen sigaret als beloning in uitzicht is gesteld er is een zekere verdraagzaamheid aan tram- en bushaltes voor al nagenoeg zonder enige aan leiding een knarsetandend dier met een getergd gezicht naar voren schieten kan. Toch deden zich weinig in cidenten voor. De Russische stadswacht liep rusteloos langs de straten, waar in nissen van uitgebrande huizen nering doenden imitatie-bijouterieën. imitatie-kippen en imitatie worst verkochten, hoewel men ook hier een zeer grote vin dingrijkheid en een uitste kend gevoel voor improvisa tie kon zien en waarderen. Alleen de postzegels, die in grote getale op de markt ge smeten werden waren echt, en die vormen een belangrijk element in de halfjaarlijkse terugkerende hausse waarop geheel Leipzig als het ware een kleine zes maanden teert. Maar of het nu gaat om de koetsier van de philatelie- diligence, die met pracht en praal op gezette tijden de stad doorkruist, reeds van verre door hoorngeschal aangekon digd, of om de bestuurder van de tram, van de taxi's (waar onder een oer-echte Atax met ruiten van Veiliglas, Amster dam), om de man die met vaste hand in twee minuten Uw conterfeitsel en profil ge knipt heeft in zwart papier, dat U kunt meenemen a rai- son van 5 Mark of om de mu zikanten in welke van de dan cings dan ook, het zijn vlak ke, onwerkelijke gezichten, zonder uitdrukking en mis schien zonder inhoud. Maar ze zijn groen van de honger. (Wordt vervolgd). In ons artikel van 7 Juni spra ken we over de kapel van Onsen- oort en in die van 7 en 11 Juli over de kapel van Nieuwkuijk. In dit artikel willen we enige mo menten stilstaan bij de geschie denis van de kapel van Haar steeg, die zeer verwant is met de geschiedenis van de kapel van Onsenoort. We hebben hierovei reeds uitvoerig gesproken in de Haarsteegbode (een uitgave van het Katholiek Thuisfront) maar om verschillende redenen moet ik hierop nog eens terugkomen. Daar nu de lezers van dit blad onze beide vorige besprekingen van ka pellen gevolgd hebben, zal het voor hen ook ongetwijfeld wel aangenaam zijn om hiervan nu ook het een en ander te weten. Wanneer we over Haarsteeg in het diepe verleden spreken, moet u zich dit niet voorstellen als een geheel goed gevormd dorp, verre vandaar. Het was slechts een ge hucht, wat gedeeltelijk behoorde tot de gemeente Vlijmen en ge deeltelijk tot de gemeente Hedik- huizen. We weten nu eenmaal allen, dat in de loop van de tijd geheel Haarsteeg ook kerkelijk tot de beide parochies behoorde èn van Vlijmen èn van Hedikhuizen. Haarsteeg zelf bezat dus geen parochiekerk. Wel echter heeft er een kapel gestaan die door de Heren van Hedikhuizen bediend werd. Men vindt hierover in de vroegste tijden geen melding ge maakt, althans geen enkel docu ment spreekt er over. De reden hiervan is wel, dat aan deze kapel geen beneficie verbonden was. We vinden hiervan eerst in 1572 bij gelegenheid van een De kapel van Haarsteeg, kerkvisitatie melding gemaakt, n.!. op de 16e Mei. Bij deze gelegen heid werd gezegd, dat Haarsteeg'., kapel slechts één altaar had en dan nog wel een draagbaar altaar waaraan tot dan toe de H. Mis werd gecelebreerd. Met de komst van de Reformatie is deze naar alle waarschijnlijkheid vernield, daar hierna over deze bestaande kapel geen woord meer wordt ge rept. Met de komst van de Refor matie zag het er voor Neerlands katholieken niet rooskleurig uit. Ook niet voor Brabant en dus óók niet voor de inwoners van de Haarsteeg. De katholieke kerken werden in beslag genomen en om gevormd tot bedehuizen voor de protestanten. De geestelijken wer den verjaagd en het werd hun verboden om hun godsdienstoefe ningen uit te voeren. Niettegenstaande dat alles mochten de inwoners van de Haarsteeg zich nog gelukkig prij zen, want in hun onmiddellijke nabijheid op het kasteel van On senoort. waar een kapel aan ver bonden was, konden de gods dienstplechtigheden doorgang vin den. Deze kapel was gekomen met de inval van de Fransen; te voren kon men zijn godsdienst plichten in Nieuwkuijk waarne men, daar dit dorp behoorde tot het Prinsbisdom Luik. U kunt echter begrijpen dat de inwoners van de Haarsteeg steeds naar een geschikt ogenblik uitza gen om zelf wederom een kapel te krijgen. En eindelijk in 't jaar 1692 werd hun vurig verlangen vervuld. Haarsteeg kreeg zijn ei- door H. VAN HEESWIJK. 20). Om negen uur kocht hij de broek, ging er, verheugd als een schooljongen die een cadeautje heeft gekregen, mee terug naar de garage en verkleedde zich. Fred keek hem verwonderd aan. „Hebben ze nog meer van die broeken?" vroeg hij jaloers. „Weet ik niet", antwoordde Joop, die zo trots was als een pauw. „Ga straks eens even kij ken." „En de garage alleen laten Niks daarvan, komt morgen wel." Een kwartier later startte Joop nageoogd door zijn vriend. „Zo", dacht hij innig tevreden, „van daag gaan we eens heerlijk uit." Hij reed de wagen tot naast de villa en liep toen brutaal achter om. Lang behoefde hij niet te wachten, want gelijktijdig ver scheen Greet, stralend als de zo merse dag zelf. Ze had een lichte blouse aan en een bruine rok, terwijl ze het jasje, dat bij de rok behoorde over haar arm droeg. Gemakkelijke lage bruine schoe nen voltooiden haar toilet. Om te aanbidden, dacht Joop, toen hij haar lachend enkele ogenblikken had aangezien, waardoor Greet op bekoorlijke wijze bloosde. „Mooi op tijd, hè „Geweldig", prees hij. „Stap in mijn nederig vehikel, koninklijke jonkvrouwe, dan zal ik je voeren naar onbekende landen en deze aan je kleine voetjes neerleggen." „Niks hoor", antwoordde ze la chend, „ik ben pas in het buiten land geweest. Maar zonder gek heid, waarheen gaan we Ze nam naast hem in de jeep plaats. Intussen kwam haar zus ter ook even aanlopen en be- groette hem. „Jullie treffen het zeg", zei ze met een tikje afgunst in haar i; stem. „veel pleizier". „Troost je", antwoordde hij, „morgen ben jij de gelukkige." Hij startte en langzaam wend de hij het wagentje in de richting van de grintweg. „Waarheen gaan we?" vroeg ze voor de tweede maal. „Jij mag het zeggen", stelde Joop gul voor„Bos? Hei? Of strand „Bos hebben we de laatste we ken genoeg gezien, antwoordde Greet, „en hei hebben we ook in overvloed bewonderd." „Dan gaan we naar zee", be sliste hij, „zwemmen en zonneba den. „Maar ik heb geen badpak bij me", zei ze verschrikt. „Hindert niet", weerde hij luch tig af, „ik ook niet, dan huren we ze". Hij draaide voorzichtig de grote weg op, want er was behoorlijk veel verkeer, waarna hij de rich ting van de stad insloeg. Halver wege sloeg hij linksaf, een klei nere weg in, die naar een klein badplaatsje voerde, dat minder gen bedehuis. Omtrent het stich tingsjaar was men het tot heden altoos eens. Omtrent de plaats waar eenmaal deze kapel moet gestaan hebben, is veel gerede twist. Over het algemeen moec aangenomen worden, dat de ka pel gestaan heeft naast café Koo ien. Bij het weggraven van eer. tuinmuur op de dam van Kooien stuitte men op zeer zware funda menten. Of deze hiermede in be trekking gestaan hebben, heeft tot heden nog niemand nader kunnen vaststellen. „Syardus Joris van Thienen opende dan voor de katholieken van Haarsteeg en ook voor die van Hedikhuizen zijn bedehuis. Van die datum af werd de naam gebruikt van parochie Haarsteeg en niet meer van Hedikhuizen. Deze schuurkerk nu met haar pastorie werd in 1788 wederom vernieuwd. Toen men gezien had dat de uitoefening van de katho lieke godsdienst meer oogluikend werd loegestaan en dat de eerste schuurkerk een noodzakelijke re paratie nodig had, kon deze dan in bovengenoemd jaar vernieuwd worden, dank zij de steun van de parochianen. Het jaar 1799 was echter voor Haarsteeg een echt rampjaar. Een grote ijs- en waterstroom verniel de niet alleen een groot gedeelte van het opkomende gehucht, maar eveneens de geheel geres taureerde schuurkerk, waarvoor de ijverige gelovigen hun moei zaam verdiende spaarpenningen hadden uitgegeven. Niettegen staande deze zware slag voor de katholieken van Haarsteeg wer den wederom de handen ineen geslagen en werd met nieuwe moed gewerkt om een nieuw be dehuis op te richten. Zij slaagden hierin in de maand Aug. van het jaar 1880, waarbij de herder van de hem toevertrouwde gelovigen zijn bedehuis opnieuw kon betrek ken. Deze nieuwe schuurkerk was tevens van plaats veranderd en meer in het tegenwoordige cen trum van het dorp terecht geko men. Nog in datzelfde jaar stortte zij bij een zware Novemberstorm geheel in. Dank zij de onvermoei de ijver van Haarsteeg's parochi anen was ze het volgende jaar wederom geheel hersteld. Tijdens het pastoraat van pas toor van den Braak werd ze we derom aanzienlijk uitgebreid en verfraaid en het zou voor Haar steeg's inwoners nu niet lang meer duren dat zij een eigen pa rochiekerk zouden ontvangen. Het gehucht was zich meer en meer aan het uitbreiden. Het getal in woners was vermenigvuldigd en het gehucht kreeg langzamerhand het aanzien van een flink dorp. Dat men zich altoos in een schuurkerk moest behelpen, kan men zich nu niet meer voorstel len, maar hierdoor en ook door de vele noodkerkjes uit de buurt kan men zich een begrip vormen, hoe vroeger onze voorouders zich moesten behelpen om hun gods dienst uit te oefenen. Wil men nog meer hierover weten, dan raadplege men de hieronder genoemde werken waar uit ook dit artikel gevormd is. LiteratuurArchief Bisdom 's-Hertogenbosch. IV. VRIJSTELLINGEN VOOR DE VERMOGENSHEFFING INEENS. De vorige maal werd in een voorbeeld aangegeven de bereke ning van de Heffingen Ineens. De vrijgestelde bedragen voor de Vermogensheffing ineens, wel ke in het algemeen verband hou den met ieders persoonlijke om standigheden, zijn a. voor ongehuwden 8.000 b. voor gehuwden 12.000 c. voor ieder kind 4000 Hebben de kinderen geen recht op een al dan niet ingegaan we zenpensioen, dan is de vrijstelling per kind 5.000. Indien u niet profiteert van de vrijstelling voor pensioenen, noch van de vrijstelling voor polissen andere dan „twee kleine po lissen' dan worden de vrijstel lingen genoemd hierboven onder a en b, verhoogd tot respectieve lijk 10.000 en 15.000. Voor een bepaalde categorie is het mogelijk een extra vrijstelling van 50.000 te krijgen, n.l. voor hen die a. op 1 Januari 1946 40 jaar of ouder waren, of b. door gebreken van lichaam of geest vermoedelijk in de eerst komende drie jaren (dat zijn 1946. 1947 en 1948) geen of nagenoeg geen inkomsten uit eigen arbeid zullen kunnen verwerven (ook al zijn zij nog geen 40 jaar oud). Zij die vallen óf onder a óf on der b, krijgen de extra vrijstel ling, indien hun gemiddeld zuiver inkomen niet meer bedraagt dan 2000 per jaar. Is het meer dan 2000 per jaar, dan wordt de vrijstelling van 50.000 verlaagd Ui l .Uji.-dt i met 1000 voor elk geheel b«* drag van 20, waarmee het ge middeld zuiver inkomen het be drag van 2000 overtreft. Onder gemiddeld zuiver inko men wordt verstaan a. het gemiddelde van het in komen over 1941 tot en met 1945, of b. idem idem over 1943 tot en met 1945. Voorbeeld. A. is gehuwd en heeft twee kinderen, die geen recht hebben op wezenpensioen. A. is 50 jaar en zijn gemiddeld zuiver inkomen was 2360. A. heeft een vrijstelling van als gehuwde 12.000 extra (zie hierboven) 3.000 voor 2 kinderen 10.000 extra 50.000 af: S#0/M x 1000 18.000 Totaal ƒ57.000 Zij die door bijzondere omstan digheden in de jaren 1945 tot en met 1947 een lager gemiddeld zui ver inkomen hebben dan in de ja ren 1941 t/m 1945 of 1943 t/m 1945, mogen dit inkomen als ba sis nemen. Voor hulpbehoevenden wordt de extra vrijstelling van 50.000 nog eens verhoogd tot 75.000, terwijl de grenzen, waarbinnen 't gemiddeld zuiver inkomen moet blijven, wordt gebracht van 2000- 3000 op 4000-5500. Een hulpbehoevende met een gemiddeld zuiver inkomen van 4000 heeft een vrijstelling van 75.000. Is het inkomen 5000, dan bedraagt de vrijstelling ƒ75.000 af: 1000/m x 1000 50.000 totale vrijstelling (extra) 25.000 VAN LOON. Schutjes Geschiedenis Bisdom Den Bosch. Coppens Nieuwe beschrijving Bisdom Den Bosch. Berneboek uitgave Heeswijk. Oudenhove Geschiedenis van Heusden en Omstreken. Bossche Bijdragen. Distriets-Competitie Biljarten. In de districts-competitie van de Langstraat speelde K.O.T. Kaats heuvel tegen Nooit Volleerd uit Waalwijk. De uitslag was: K.O.T. Kaatsheuvel: car. brt. gem. W. Kamp 80 11 7.27 J. v. d. Kaa 200 28 7.14 P. Vloemans 150 26 5.76 H. Snoeren 106 32 3.31 Nooit Volleerd Waalwijk. A.v.Cromvoirt 200 11 18.18 Slaats 118 28 4.21 Pullens 70 26 2.09 v. Cromvoirt 150 32 4.68 bekend was. Een uurtje later wa ren ze reeds op de plaats van be stemming. De zon brandde al on barmhartig en de koele zeelucht woei hen uitnodigend tegemoet. Joop parkeerde zijn wagentje en gewapend met zijn tas, waarin 't lunchpakket zat, dat Fred had klaar gemaakt, gingen ze naar 't strand. Een poosje later hadden ze elk een badhokje veroverd en na zich verkleed te hebben, do ken ze in het koele zeewater. Ze bleven een vol uur in zee en toen verklaarde Greet dat ze er genoeg van had. Ze zochten een stil plekje uit tegen de duinen en gingen zonnen. Joop, heerlijk verfrist door het gezonde bad, kreeg een behaag lijk gevoel. Tjonge, wat kon het leven prettig zijn. Nu hadden ze j weer werk en goed werk, behoor- J lijke verdiensten en bovendien j waren ze zelf baas en bij al dit j geluk was hij nu een dagje uit met de dochter van zijn huisbaas, J een meisje waarop hij nu al dol verkikkerd was en die hem onge twijfeld ook niet ongenegen zou zijn, anders ging ze niet met hem naar zee. Ze kietelde hem met een helm- sprietje in het oor en vroeg pla gerig „Een gulden voor je ge dachten". Hij richtte zich op en leunde half op zijn elleboog naar haar toe. „Ik lag er net aan te den ken", zei hij zacht, „dat ik nu weer een geluksvogel ben. Na die moeilijke tijd in de Oost, waar we zo vaak in levensgevaar wa ren en waar we dikwijls allerlei miserabele dinpen beleefd hebben, bezitten we nu weer een baan en nog wel een die prima is. En we waren eerst zo pessimistisch be treffende het vinden van werk. Maar bovendien wat minstens even belangrijk is hebben we door deze baan twee aardige meisjes leren kennen, waarvan ik er één wel bijzonder lief vind". „Zo", antwoordde ze met een spotlichtje in haar ogen, „dat zal ik eens aan Anne vertellen. Voelt ze zich vast gevleid, dat je haar zo lief vindt". „Haar?" vroeg Joop verbaasd. „Wie heeft het nu over je zus?" „Nou", vervolgde ze op drogen toon, „één van ons beiden vind je toch bijzonder lief?" Ze liet zich weer achterover vallen in 't zand en keek hem geamuseerd aan. „Ja", antwoordde Joop, terwijl hij zich over haar heen boog, „en dat ben jij natuurlijk. Ik voel me op het ogenblik de gelukkigste mens van de mereld I" „Waarom vroeg ze uitda gend, „omdat je nu een eigen ga rage hebt?" „Nee, malle meid, omdat ik de ze dag met jou mag doorbrengen. Kijk me zo niet aan, Greet, want ik ben in staat om je te kussen." „Joop, domme jongen, waarom doe je het dan niet Dat was aan geen dove gezegd en onstuimig drukte hij zijn lip pen op de hare, terwijl hij zijn stevige armen om haar heen sloeg. Tot ze hem zacht, maar beslist van zich af duwde en diep adem haalde. „Je zou me haast smoren", zei ze nu zacht, genietend van deze gelukkige momenten. Maar met een kwam de oude spotlust weer in haar boven. Ze keek hem olijk lachend in zijn blijde ogen en ver volgde „Brutaal ben je, dat wist ik. Eerst neemt hij bezit van de oude schuur en nu kust hij ook nog de dochter van zijn huisbaas. Ik moet zeggen, je loopt behoor lijk hard van stapel." Hij wendde zich even af. „Ik kan er niets aan doen, Greet, maar toen ik je die avond in jul lie auto zag zitten tijdens die stro mende regen, ben ik meteen van je gaan houden. Kan ik het nu helpen, dat ik dol op je ben Goeie genade, waaraan heb ik al dit geluk verdiend Ze richtte zich op en trok hem naar zich toe. „Dat heb je daar aan verdiend, dat je een flinke kerel bent, die van aanpakken weet en in staat is om zich een bestaan te scheppen, terwijl er zoveel jongens van jouw leeftijd liever lanterfanten en parasiteren op de economische chaos van de ze tijd. En omdat ik Je een lieve jongen vind, begrijp je En ze drukte vol tederheid een kus op zijn lippen. Maar toen hij haar opnieuw in zijn armen wilde ne men. sprong ze vlug op, sloeg hem speels met haar handdoek en zei„Kom, we gaan ons aankle den en dan eten. Het is al over twaalven." Des middags gingen ze als twee vrolijke, gelukkige kinderen, de duinen in en liepen een paar mi nuten achter een duinkonijn aan, tot ze het dier niet meer zagen en rolden toen in een pan, waar ze elkaar lachend weer op de been hielpen. Toen ze moe gestoeid en gelopen waren zochten ze een be schaduwd plekje uit en lagen uit te blazen. Biljartsport. District De Langstraat, Afd. Kaatsheuvel. De uitslagen van de op Maan dag 24 October gespeelde wed strijden luiden als volgt: Voor de Cadre klasse NAS 2K.O.T. car. brt. gem. h.s. pt. 431—382 113 3,81-3,38 24-20 4-4 DES—NAS 1 car. brt. gem. h.s. pt. 408—300 82 4,98-3,66 30-20 6-2 't CentrumT.O.K. car. brt. gem. h.s. pt. 434—384 83 5,23-4,63 22-29 3-5 Voor de 2e klas Libre: Ons Genoegen-Poedelvrees car. brt. gem. h.s. pt. 307—256 113 2,72-2,27 18-25 6-2 K.T.O.Groene Laken car. brt. gem. h.s. pt. 336—319 97 3.47-3.29 17-25 4-4 Altijd RaakDES car. brt. gem. h.s. pt. 350—290 133 2.63-2.18 29-17 8-0 TOK—HKS car. brt. gem. h.s. pt. 271—325 121 2.24-2,69 9-18 4-4 De klasse-kampioenen van deze week zijn: Voor de Cadre klasse is het: B. Jansen van 't Centrum, die zijn 100 car. in 14 brt. vol maakte. Gem. 7.14. Vorige week presteer de hij het in 15 brt. Dat belooft dus wat voor deze competitie. Hou je taai, Bart. Neem een voorbeeld aan Jan de Nijs van NAS, die is al een dagje ouder, nou ja, dan zijn ze vanzelf taai. Maar ook hij verdient een pluim. Want na een smadelijke neder laag van vorige week, herstelde hij zich prachtig, en legde een gem. van 6,25 op tafel. Jan, blijf steeds aan je „ouwe" garde den ken. Uit de 2e klas libre valt een bijzondere partij te noemen, n.l. J. van Wanrooij van KTO tegen G. van Boxtel van 't Groene Laken. Laatstgenoemde klopte zijn tegen stander met één doodgewone car. maar nam daarmee 2 puntjes mee naar huis en wordt hierdoor klas sekampioen. Hij „schilderde" de 100 car. in 17 brt. op tafel. Gem. 5,88 met een h.s. van 25. En J. van Wanrooij speelde met een gem. van 5.82. De standen in deze klassen zijn: In de Cadre klasse: gesp. pnt. 1 NAS 1 6 29 2 KOT 6 28 3 DES 6 28 4 TOK 6 26 5 't Centrum 6 22 6 NAS 2 6 11 Doordat NAS 1 met een 62 nederlaag tegen DES naar huis moest, maar gelukkig door hun reserves geholpen werden met 'n 44 gelijk spel tegen de 2e ge klasseerde KOT, lcwam*n de drie eersten zo goed als gelijk te staan. TOK zorgde voor een ver rassing door met 53 van het Centrum te winnen, waardoor nu de 5 eersten practisch gelijk staan. Hoe dat zal aflopen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1949 | | pagina 5