Wijde Wereld Waalwijkse en Langstraatse Courant DAMPOPASTILLES Het J.nte\natCoLna&e Hof. v.ojfi Justitie. Een kerk gevraagd. UIT DE Schoonmaakartikelen Provinciale Demobilisatieraad. EEN EIS VAN HET ALGEMEEN BELANG. Naar ophaffing van negara's. Dames! Hamta-Gelei W. van der Heijden Zonen VRIJDAG 3 MAART 1950 Uitgever s Waalwljks© Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN DE ECHO m HET ZUIDEN 72e JAARGANG No. 19 Abonnement 15 cent per week 1.95 per kwartaal 2.25 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. Bureau* GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO". De artsen, verenigd in de Kon. Nederlandse Maatschap pij tot bevordering van de geneeskunde, hebben een motie aangenomen, waarin zij uitdrukking geven aan hun gevoelens ten opzichte van 't jongste besluit om de salaris- grens der verplichte verzeke ring in de ziekenfondsen te verhogen. Zij geven als hun mening te kennen, dat deze regeling de geneeskundige verzorging en de geestelijke volksgezond heid schaadt. Inderdaad bestaat alom in het land een groot verzet te gen deze maatregel, die als een voldongen feit aan de artsen werd voorgelegd, zon der dat zij die er toch groot belang bij hebben er enige invloed op hebben kunnen uitoefenen. Deze wij ze van handelen doet ons ook zeer onprettig aan, roept be paalde onpleizierige gevoe lens wakker, waarvan wij meenden, dat zij reeds lang vergeten waren. Een maatregel als deze heeft zeer verstrekkende ge volgen èn voor de zieken-) fondsen èn voor de behande lende geneesheren. Zonder overleg met de artsen had deze niet genomen mogen worden. Dit is tegen het be lang van de verzekerden, te gen het belang van de dok toren en tegen dat der demo cratie. Uit de kwestie over de vaststelling der contribu tie voor de verplichte vak groepen kan men duidelijk opmaken, dat het Nederland se volk zich niet verenigen kan met een on-democrati- sche gang van zaken. Even als in dit geval moet corri gerend worden opgetreden in de verhoging der loon grens voor de ziekenfondsen. Er is, sinds de onafhankelijkheid van Indonesië, nog al wat deining over de kwestie der deelstaten. In verschillende van de deelstaten werden al demon straties gehouden waarin werd gevraagd om ophef fing van negara's, of aansluiting bij een andere. Nog pas heeft op Madura de bevolking gedemon streerd voor aansluiting bij de republiek van Djokja en 1.1. Zondag heeft hetzelfde plaats gehad in Su- rabaja. Een menigte van tiendui zenden heeft in het stadion aldaar een betoging gehou den voor de opheffing van de negara Oost-Java en voor on middellijke aansluiting als provincie bij de republiek In donesia (Djokja). Het parle ment van Oost-Java en het gezag van de commissaris van de V.S.I. zouden niet meer worden erkend. Natuurlijk werden er ook diverse on vriendelijkheden tegenover de Nederlanders verkocht. Terugtrekking van de Neder landse troepen werd geëist en de negara-parlementsleden werden uitgemaakt voor agen ten van het „Nederlandse imperialisme". De autoritei ten deelden aan de demon stranten mee dat aandacht zou worden besteed aan de verlangens van het volk. De minister-president van de republiek van Djokja heeft verklaard dat er enige span ning heerst tussen de rege ring der V.S.I. en die van de republiek Indonesia „vanwege het tekort aan contact en het verschil in optreden. De hoofd oorzaak hiervan zou zijn de langzame afhandeling door de Indonesische regering van de kwestie der samenvoeging der verschillende daerahs met de republiek Indonesia. Nu heeft het Indonesische kabinet Dinsdagavond beslo ten een noodwet uit te vaar digen die de weg zal banen voor spoedige samensmelting van de verschillende Indone sische deelstaten tot enkele grote deelstaten. In een offi ciéél communiqué werd mee gedeeld dat de regering, re kening houdend met de poli tieke ontwikkeling, het wets ontwerp voor de hervorming van de staten had ingetrok ken en als noodwet weer had uitgevaardigd. Dit ontwerp was bij het parlement der V.S.I. ingediend, maar er kon geen spoedig besluit over ver wacht worden. De noodwet zou door het Huis van Afge vaardigden en de Senaat nog worden bekrachtigd. Er wordt in bepaald dat de bevolking van elke staat zal mogen vaststellen welke status het gebied krijgt, maar dat er geen plebiscieten zullen worden gehouden als de cen trale regering bepaalde re presentatieve lichamen be voegd acht om de volkswil tot uitdrukking te brengen. De monstraties als in Surabaja bijvoorbeeld? Door deze noodwet komt 't kabinet van de V.S.I. blijk baar tegemoet aan de wensen van de republiek te Djokja; al de gebieden die voor de politionele actie van 1947 bij deze republiek hoorden wil men er nu weer aan toevoe gen. De wil daartoe is de af gelopen maanden geuit in parlementen, demonstraties enz. De regering van de V.S.I. zal zich dan ook in verbin ding stellen met Djokja om de kwestie te regelen. De zaak van Westerling. De opzienbarende verrich tingen van Westerlings leger enige weken geleden, schijnt nu teruggelopen te zijn tot 'n kwestie betreffende Wester ling persoonlijk. De grote vraag na zijn arrestatie is: wat moet er nu gebeuren? In Singapore kan men hem wei nig meer ten laste leggen dan het ongeoorloofd binnen komen in dit gebied. Echter wordt hij ook beschuldigd van het slaan van een medege vangene. Voor deze twee fei ten zou hij deze week terecht staan. Waarschijnlijk wordt hij daarna gedeporteerd. Naar welk land is nog niet bekend. Er wordt onderzocht of Wes terling inderdaad Nederlands staatsburger is, zoals hij be weert. Mocht Westerling naar Ne derland worden uitgewezen, dan zal hij hier worden gear resteerd, want, zegt men in Den Haag, hij heeft genoeg strafbare feiten gepleegd om dit te rechtvaardigen. Werd er echter een verzoek om uit levering gedaan door de R.I.S. dan zou hieraan geen gevolg worden gegeven. Hij zou wel berecht worden voor wat hij in Indonesië heeft gedaan. Wordt Westerling ander zijds aan de R.I.S. uitge leverd, die daartoe een ver zoek heeft gedaan aan de Britse regering, dan zal Ne derland niet voor hem in de bres springen. Die uitlevering zou volgens een woordvoer der van Tiet bestuur in Sin gapore echter niet plaats heb ben, omdat er geen uitleve- ringsaccoord bestaat tussen Indonesië en Groot-Brittan- nië. Wat er met Westerling allemaal kan gebeuren, daar over heerst ook onder de des kundigen nog verschil van mening. maakt Uw handen zacht als zij. Op een vraag in de Tweede Kamer van de fractie-voor zitter van de K.V.P., profes sor Romme, heeft minister Schokking verklaard dat Ne derlandse militairen Wester ling hebben geholpen bij zijn tocht naar Singapore. Dit werd al eerder gezegd in een bekendmaking van het Indo nesische ministerie van Voor lichting en de Nederlandse Hoge Commissaris, dr. Hirsch- feld, had er zijn spijt over be tuigd tegenover de regering der R.I.S. Na de arrestatie van Wes terling heeft minister Van Maarseveen zijn verheugenis over dit feit geuit. Hij meen de dat hierdoor het gevaar dat in deze actie was gelegen nu geëlimineerd is en dat er geen sprake van is dat Wes terling nog ooit enige invloed of macht in Indonesië zal krijgen. Ook zei hij dat de genen die de feiten kennen, beseffen dat de zaak-Wester ling Nederland meer schade heeft gedaan dan Indonesië en dat van Nederlands stand punt bezien de hele geschie denis-Westerling een uiterst trieste historie is. De stakingen. In de afgelopen week zijn de stakingen doorgegaan en hebben zich zelfs uitgebreid. De Ver. Staten en Frankrijk hebben er momenteel 't mees te van te lijden. GIEL VAN BOXTEL KAATSHEUVEL StUJCEIKU KANTOOR 3 IHO£FT£N PAR1£RHANP£L SCHOENDOOS-ETIKETTEN In klauran zijn moolar In Amerika bleven de mijn werkers onverzettelijk, niet tegenstaande het bevel van de rechtbank, niettegenstaan de het feit dat ze in gebreke werden gesteld en hun bond voor de rechtbank is gedaagd. De gevolgen worden steeds ernstiger, het aantal werk lozen in de staal- en auto industrie en bij de spoorwe gen loopt steeds hoger op. De Amerikaanse regering zou zich zelfs genoodzaakt zien de vlamkolenmijnen over te ne men als de stakers niet bin nen de kortste keren aan het werk gingen. In Frankrijk breiden de stakingen zich steeds verder uit. In diverse bedrijven werd gestemd door de arbeiders of zij al dan niet in staking zou den gaan. De regering ver klaarde zich bereid de lonen in de genationaliseerde ener gie-bedrijven met 5 procent te verhogen, maar de arbei ders willen meer. In de mees te industriën wordt de cam pagne voor hogere lonen van de communistische bonden gesteund door katholieke en socialistische organisaties. Mgr. Feltin, de aartsbis schop van Parijs, heeft een beroep gedaan op alle chris tenen en andere mensen van goede wil om ernstig te po gen tot een vergelijk te ko men in de arbeidsconflicten die het leven in Frankrijk verlammen. Voortduren van het conflict zou spoedig lei den tot ellende in veel gezin nen en de aartsbisschop deed dan ook een beroep om fond sen bijeen te brengen tot steun van de gezinnen der stakers. Attlee vormde een kabinet. Na de benauwde overwin ning die Labour vorige week op de conservatieven behaal de (nadien maakten de con servatieven nog meer vooruit gang dan Labour) stond Att lee voor de moeilijke taak 'n kabinet te vormen dat zo wei nig mogelijk tegenstand zou ontmoeten bij de oppositie, want dan nog zal hij genoeg moeite hebben om wetten waarmee die oppositie 't niet eens is, er door te krijgen. Practisch alle Labour-leden zullen doorlopend in het par lement aanwezig moeten zijn, want met een meerderheid van zes zetels heeft een par tij niet veel speling. De na tionalisatie waarop Labour zich in zijn vorige zittings periode met zoveel ijver heeft geworpen is voorlopig wel van de baan en het gevaar van een acute crisis is blijk baar zo groot dat er al een afspraakje schijnt gemaakt te zijn geen nieuwe verkiezin gen te houden voor het na jaar! Dit houdt in, dat ook de conservatieven een beetje soepel zullen moeten zijn. Dinsdag heeft Attlee zijn nieuwe kabinet bekend ge maakt. Hij heeft zes wijzigin gen aangebracht en vier nieu we leden opgenomen. Dalton, die in 1947 in opspraak werd gebracht, is teruggekeerd als minister van stedenbouw. Att lee zelf is minister-president gebleven, Morrison is vice- minister-president, Cripps blijft minister van financiën, maar daarnaast is weer een ministerie van economische zaken ingesteld. Bevin zit weer aan buitenlandse zaken, maar hij heeft een nieuwe onderminister gekregen, n.l. Younger, want zijn voorgan ger, Mc Neill, is minister voor Schotland geworden. Nu maar voorzichtig re geren! Waalwijk. Tal. 433 De Kerk in Midden-Europa. Radio Vaticana heeft be kend gemaakt dat het Tsje chisch Episcopaat in 'n rond schrijven heeft medegedeeld dat Jan Dechet met ingang van 17 Februari j.l. is geëx communiceerd. Deze Decet is zonder toestemming van het Vaticaan door de Tsjechische regering „aangesteld tot bis schop" van Neosolio. In het rondschrijven werd aan de re gering verzocht de benoeming ongedaan te maken. In een herderlijk schrijven heeft het Tsjechische episco paat de priesters laten weten dat zij in de ban zullen wor den gedaan als zij zonder bis schoppelijke toestemming een door de regering ingestelde kerkelijke functie aanvaar den. Ook is het hun verbo den deel te nemen aan poli tieke vormingscursussen en politieke bijeenkomsten. De brief was ook ondertekend door Mgr. Beran. De Poolse communistische regering heeft van de katho lieke bisschoppen geëist dat zij hun verzet tegen het be wind staken en loyaal mee werken met de regering. Vooral Mgr. Visjinski, de pri maat, wordt aangevallen om dat die de maatregelen van de regering veroordeelde als „een. strijd tegen God en godsdienst en een poging om de Kerk te vernietigen". Vol gens het communiqué beho ren de bisschoppen en de priesters niet langer de be langen van Kerk en Vaticaan boven die van de staat te stellen. In Oost-Duitsland moet de naam van Christus uit alle schoolboeken verdwijnen. Langdurige rust voor Henri de Greeve. De bekende radio-priester Henri de Greeve is genood zaakt gedurende een lange periode volledige rust te ne men. De Tijd spreekt in dit verband zelfs van vijf jaar. Ten gevolge van een inzin king, enige tijd geleden, werd zijn gezondheidstoestand dus danig, dat deze maatregel noodzakelijk bleek. De leiding over de Bond Zonder Naam zal tijdens deze rustperiode in andere handen overgaan, terwijl het popu laire Lichtbaken op Zaterdag avond zal verzorgd worden door Pater P. Loob Montfor- taan. Zaterdag j.l. reeds nam deze de plaats van Henri de Greeve achter de microfoon in. Hopelijk is het Pater de Greeve gegeven, eerder dan de genoemde termijn zijn ou de kracht volledig terug te krijgen en weer de positie in te nemen, waarin hij onver vangbaar was en de nationale bewondering en hoogachting wegdroeg van een groot pu bliek van alle richtingen. GESCHIEDENIS VAN HET „VREDESPALEIS" IN DEN HAAG. Hoe het Hof werkt Een druk jaar te verwachten De beste Bibliotheek ter wereld op het ge bied der Rechtswetenschappen. (Door W. Tanzer, Perschef van het Infirmatiebureau der Vere nigde Naties te Londén). I. Aan de rand varr de gemeente 's-Gravenhage rijst majestueus het serene en statige gebouw van het „Vredepaleis" op temidden van de sierlijk aangelegde tuinen een waardig symbool van in ternationale gerechtigheid en van een vreedzame oplossing van on derlinge geschilpunten der vol keren. Lange tijd, tot kort voor de Eerste Wereldoorlog, heeft dit gebouw, liggend in het land van de Vader van het Internationale Recht, Hugo de Groot, het eerste Wereld Gerechtshof gehuisvest sinds het begin van de best^ans- periode van het mensdom en later is het tevens de zetel ge worden van de twee hoogste ge rechtshoven ter wereld, eerst van het Permanente Internationale Hof van Jusitie van de Volken bond en nu van het Internatio naal Hof van Justitie der Vere nigde Naties. ,,Sol Justitiae illustra nos" (Moge de Zon der Gerechtigheid ons verlichten), dat is het toe passelijke motto dat in een om lijsting is aangebracht juist bo ven de hoofdingang van het „Vredespaleis". Het was dit ver heven ideaal, het oprichten van een „Vredestempel" in een ont redderde wereld, dat de stichter van het gebouw, Andrew Car negie, de zoon van een Schotse handwever in Dumfrine, er toe inspireerde een deel van zijn for tuin beschikbaar te stellen voor de oprichting van „een Interna tionaal Gerechtshof waarvan de deuren zullen geopend blijven in vredestijd en gesloten worden in een tijd van oorlog". In xele opzichten is deze droom verwezenlijkt. Overeenkomstig de statuten houdt het Internationale Hof van Justitie het gehele jaar door zitting en is bereid om iede re kwestie op rechtkundig gebied in behandeling te nemen. Het ziet er dit jaar naar uit dat de drommen bezoekers die dagelijks naar het „Vredespaleis" stromen en onder geleide van een gids de tocht door de ruime cor ridors en prachtige zalen maken, meer dan ooit tevoren gelegen heid zullen krijgen het Hof in actie te zien. Deze actie kan tweeledig zijn in de vorm van een uitspraak in een geschil, waarbij slechts Sta ter, partij kunnen zijn of in de vorm van een advies over rechts kwesties die aan het Hof wor den voorgelegd door de Algeme ne Vergadering of de Veilig heidsraad, en onder speciale voorwaarden ook door andere organen der Verenigde Naties en bijzondere instellingen. In Februari van dit jaar kwam het Hof reeds eenmaal bijeen voor een openbare behandeling, toen de leden dat zijn de vijf tien rechters, allen waardige be jaarde heren, gekleed in lange zwarte toga's met kanten jabots onder de stijve kraag toeluis- erden, terwijl een prominent Frans rechtsgeleerde het stand punt van zijn regering uiteenzette betreffende de kwestie van de toelating als lid der Verenigde Naties. Vóór het einde van deze maand zal het Hof de tweede zaak van dit jaar in behandeling nemen en in een reeks van open bare zittingen een rechtskundig vhaagstuk behandelen, betreffen de de naleving van verdragen, een kwestie, die naar voren geko men is uit de beweerde schen ding der rechten van de mens door drie Balkanstaten, onder andere in verband met de berech ting van de Hongaarse Kardinaal Mindszenty. De derde zaak op de agenda van het Hof voor 1950 betreft de status van Zuid-West Afrika. In al deze gevallen werd het advies van het Hof ingewonnen door de Algemene Vergadering die een toenemende neiging ver toont om bij wettelijke geschil punten een beroep op het Hof te doen. Tot op heden heeft het Hof zijn mening gegeven over twee punten het ene betrof de voor waarden tot toelating als lid der Verenigde Naties (deze kwestie was een andere dan die welke nu door het Hof behandeld wordt) het tweede betrof de vergoeding van schade geleden in dienst der Verenigde Naties (een kwestie die voortkwam uit de moord op Graaf Folke Bernadotte in Pa lestina en het verlies aan men senlevens bij de staf van de Ver enigde Naties). Een rechtsgeding, wel te onder scheiden van een verzoek om ad vies, is slechts in één geval ge voerd, te weten het incident in cie Straat can Korfoe tussen het Verenigd Koninkrijk en Albanië bij de uitspraak werd Albanië onder de internationale wet ver antwoordelijk gesteld voor de ex plosie waarbij 44 Britse zeelieden gewond werden en aan twee Britse torpedojagers schade en verlies werd toegebracht. Als rechtsgeding zullen in de loop van dit jaar nog drie nieu we gevallen in behandeling ko men (1) De visserij-kwestie tussen Engeland en Noorwegen (2) de zaak tussen Frankrijk en Egypte betreffende de rechten van Fran se burgers in Egvptcen (3) het geschil tussen Columbia en Peru over het asylrecht. Niet alleen in zijn beginselver klaringen, die vastgelegd zijn in het „Statuut", maar ook in zijn gebruiken en voorschriften staat Onder voorzitterschap van de Commissaris der Koningin heelt dezer dagen een gecom bineerde vergadering van le den en streeksecretarissen van de Provinciale Demobili satieraad NoordBrabant plaats gehad. In die vergadering is dui delijk aan de dag getreden, dat de thans in grote getale uit Indonesië repatrieërende militairen voornamelijk met de oplossing van een drietal problemen te kampen heb ben: zij hebben behoefte aan passend werk en aan huis vesting; en zij hebben moeite met hun wederaanpassing aan hun milieu en aan de hier heersende opvattingen en om standigheden. De wederinschakeling der demobilisanten in het ar beidsproces blijkt tot op he den niet slecht te zijn ver lopen. Dank zij de welwillen de medewerking der werk gevers, van de arbeidsbure- aux, de officieren van socia le dienst, de demobilisatie raden en de thuisfronten heb ben nagenoeg alle reeds ge demobiliseerde militairen binnen een redelijke termijn weer passend werk gekregen. Natuurlijk blijven er steeds demobilisanten over, die door allerlei toevallige omstandig heden moeilijk plaatsbaar zijn. De vraag naar bepaalde arbeidskrachten is nu een maal vaak kleiner dan 't aan bod op dat moment; chauf feurs vinden aldus thans prac tisch geen werk. Ongeschool de arbeidskrachten komen steeds slechter aan behoorlijk werk. Ook voor deze moei lijk plaatsbare gevallen wordt echter al het mogelijke ge daan. Belangrijk is vooral, dat zij op de Rijkswerkplaatsen voor Vakontwikkeling koste loos, en zelfs met genot van loon kunnen worden geschoold, her- of omge schoold. Van deze mogelijk heid maken steeds meer de mobilisanten een dankbaar gebruik. Belangrijk is ook, dat de werkgevers over het alge meen heel tevreden blijken te zijn over de in dienst ge nomen demobilisanten. Alles schijnt er op te wijzen, dat de weder-inschakeling der demobilisanten in 't arbeids proces ook in de toekomst in Noord-Brabant geen onover komelijke moeilijkheden zal opleveren, mits alle betrok kenen hun beste krachten blijven geven. Het vertrou wen, dat zij dit zullen blij ven doen, lijkt wel gerecht vaardigd. De repatrieërende militai ren moeten tevens weer in de familiekring an in hat ver enigingsleven worden opge nomen. Hier ligt een pro bleem, dat zowel door het „Thuisfront" als door da da- mobilisanten onvoldoende ge zien wordt. Da thans demo biliserende militairen zijn 3 jaren geleden, vaak op zear jeugdige leeftijd, in militaire dienst getreden. Velen zijn vroeger nooit in het vereni gingsleven opgenomen ge weest. Him interesse daar voor zal moeten worden ga- wekt. Daar komt nog bij, dat zij door hun militaire dienst meer van de wereld gezien hebben dan de thuisblijvers, en dat zij zeer sceptisch staan ten opzichte van die vormen van verenigingsleven, die zij als verouderd beschouwen. Zij zijn bovendien in die ja ren van jongen tot man ge worden. Terecht zullen zij op die grond verlangen serieus te worden genomen. Wie hen meent te kunnen opvangen door hen in het verenigings leven te bevaderen, zal be drogen uitkomen. Ook het gezin, waarin de demobilisant terugkeert, zal er goed aan doen zich te rea liseren, dat de jongen, die 3 jaar geleden vertrokken is, thans als volwassen man te rugkeert. Anderzyds dient de demo bilisant zich te realiseren dat er ook hier iets gebeurd en veranderd is, dat ook 't nor male burgerleven flinke men sen vormt, en dat zij dus niet alles en iedereen afbrekend mogen becritiseren. Het lijdt geen twijfel, dat het probleem van de huis vesting der demobilisanten overal het moeilijkst oplos baar is. De demobilisanten be seffen vaak te weinig hoe groot de woningnood hier te lande is, en dat ook anderen dan zij terecht op basis van dringendheid met voorrang zullen moeten worden gehol pen. Anderzijds zal 't „thuis front" meer moeten gaan be seffen, dat zij die jarenlang geen gezinsleven gekend heb ben, er een moreel recht op hebben, dat hun gezinsleven thans niet meer dan strikt noodzakelijk is door huisves tingsmoeilijkheden wordt be lemmerd. Öp dit punt is er over en weer wel enig besef, maar de beide betrokkenen zullen elkaar op dit punt nog beter moeten gaan begrijpen. Moge de activiteit der de mobilisatie-instanties er toe blijven bijdragen, dat demo bilisanten en „thuisfront" al le voorkomende moeilijkhe den steeds meer tot aller te vredenheid oplossen. Een 22 jaar geleden kwam in Salatiga een missiepost. Zo U weet, is de missione ring van Midden Java aan de Paters Jezuïten toevertrouwd. Zo kwam in 1928 een Jezuït naar Salatiga om er een mis sie-statie te stichten. De Statie is er thans nog en Pater L. van Rijckevorsel, die in 1928 daar de missie on der de Javanen begon door 't stichten van een school, is er thans pastoor. Er is in die 22 jaren heel wat opgebouwd: scholen, twee kloosters, verenigingen enz. Maar Salatiga heeft geen kerk. Nu ja, er is wel een gebouw dat als zodanig dienst doet, maar dat kan kwalijk op de naam „kerk" aanspraak ma ken. Het is veel te klein en he Inernationale Hof van Justitie in belangrijke mate onder invloed van de beginselen en richtlijnen, die vastgesteld werden door zijn voorganger, het Permanente In ternationale Hof van Tustitie. De traditie van het voormalige Permanente Hof wordt ook door persoonlyke banden voortgezet twee van de huidige rechters hebben ook behoord tot de Staf van het Permanente Hof (n.l. José Gustavo Guerrero van El Salvador, die als eerste president van het Internationale Hof zijn functie gedurende de vastgestelde termijn van drie jaren vervulde en nu als Vice-President zijn ne gende jaar als rechter voortzet de tweede is Charles de Visscher van België) en dezelfde conti nuïteit in de bezetting van de staf vindt men bij het Secrea- riaat van het Hof, waarvan ve len, zo niet de meesren. zijn over genomen van het Permanente Kof. lelijk. Bovendien is het meu bilair ook niet „je van het". Je moet bijvoorbeeld heel voorzichtig aan de Commu niebank gaan zitten, anders valt ie om. Een bloeiende missiepost als die van Sala tiga heeft een grotere en betere kerk nodig. Wij waren een tijd geleden bij Pastoor van Rijckevorsel op bezoek. En waar praat je nu met een missionaris over? Over de missie natuurlijk. De Pastoor (iedere geeste lijke in Indonesië heet Pas toor) vertelde hoe de Missie werd gesticht, hoe het groei de, over de moeilijkheden, over de grote moeilijkheden tijdens en na de oorlog, en ook dat de pastoor, vóór de oorlog reeds van de Bisschop opdracht had gekregen een kerk te bouwen. De plannen zijn klaar, met de bouw kan onmiddellijk be gonnen wordenals er maar geld was. „Weten jullie", zo zei de Pastoor, „nu niet een manier om aan de nodige contanten te komen. Ik durf eigenlijk niet goed in Nederland aan te kloppen en de Javaanse ka tholieken kunnen, zo jullie weten, niet genoeg opbren gen. Maar in Nederland wor den al zoveel inzamelingen gehouden voor alle soorten goede doelen. En ik weet maar al te goed hoe moeilijk het tegenwoordig is voor de meeste mensen om rond te komen". Toen schoot er een plan door mijn brein. En dat plan was zo: Wij, katholieken van de Langstraat, schenken de Pas toor van Salatiga een bedrag, groot genoeg om er een kerk van te bouwen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1950 | | pagina 1