Waalwijkse en Langsiraaise Courani NAAR SALATIGA. De Voorzitter der Kamer van Koophandel spreekt. Gewestelijke Sociale Avondschool. DE LANGSTRAAT ZONDER SPOOR-VERBINDING GIEL VAN BOXTEL KAATSHEUVEL Lust van «ennwenf Diploma-Uitreiking aan zeventien geslaagden. VRIJDAG 10 MAART 1950. Uitgever Waalwijk** Stoomdrukkerij ANTOON TIEl.EN Hoofdredacteur JAN TIELEN DE ECHO \M HET ZUIDEN 72e JAARGANG No. 21 Abonnement 18 cent per week 1.93 per kwartaal 2.23 franco p.p. Advcrtentle-prija 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 6G. TEL.-ADRES „ECHO". I. Gedurende het afgelopen jaar is weer telkenmale op overduidelijke wijze geble ken, dat voor een volledige wederopbloei van het econo mische leven internationale samenwerking zo niet op alle, dan toch zeker op mone tair en economisch gebied een noodzakelijke voorwaar de is. Immers alleen dan, wan neer door het gezamenlijk na streven van een grotere eco nomische welvaart onderlinge belangentegenstellingen hun scherpte verliezen en natio nale belangen worden gericht op, of, zo nodig, zelfs onder geschikt gemaakt aan de op hoger plan liggende interna tionale belangen, zullen de thans bestaande belemmerin gen van een vrij handelsver keer opgeheven kunnen wor den. Vrije wereldhandel, hoewel als einddoel steeds na te stre ven, zal mede en in be langrijke mate om politieke redenen vooreerst nog wel onbereikbaar blijken. Dit moet echter een reden temeer zijn, dat, waar zulks wel mogelijk is, de uiterste pogingen moeten worden aan gewend om tot wezenlijke in tegratie te geraken. Deze mo gelijkheid nu bestaat naar zijn mening in West-Europa. De idee van de West-Euro- pese samenwerking wordt vooral gepropageerd door de Verenigde Staten van Ameri ka en niet zonder gewichtige redenen. Aanvankelijk ver onderstelde men daar, dat door een afzonderlijke ver lening van Marshall-hulp aan de verschillende daartoe in aanmerking komende landen in West-Europa deze staten uit eigen en vrije wil tot een intieme samenwerking zou- den komen. De consequentie hiervan zou dan zijn geweest een on derlinge verruilbaarheid van Europese saldi en de moge lijkheid tot inwisseling tegen Amerikaanse dollars, met als uiteindelijk resultaat een spontaan en levendig han delsverkeer tussen Europa en de Verenigde Staten. Deze opzet heeft niet in alle opzichten aan de verwachtin gen beantwoord. En hoewel t denkbeeld van een inter- Europese samenwerking ze ker nog geen algemene mis lukking is geworden men denke slechts aan het reeds bereikte, zoals het Verdrag van Brussel, de O.E.E.C. en de Raad van Europa lijkt mij de drang tot een spoedige realisatie niet evenredig aan de noodzakelijkheid daarvan. Het tekort op het betalings verkeer met overzee in 1952/ 1953 werd reeds in 1948 dooi de O.E.E.C. geraamd op onge veer 3 milliard dollar voor West-Europa, tenzij ingrij pende veranderingen zouden plaats vinden in de economi sche en financiële politiek. De kansen, dat dit onrustbaren de tekort uitsluitend door eco nomische en financiële maat regelen zal kunnen worden weggewerkt, zijn wel zeer klein. De werkelijke oorzaak is immers de grote produc- tiviteitsachterstand van West- Europa ten opzichte van Ame- rika. Voor wegwerking van het tekort zijn integratie, indu strialisatie, vergroting van de productie-capaciteit, welke niet of zo min mogelijk met verhoging van de productie kosten gepaard gaat, en in tensivering van de export alle, overigens zeer nauw sa menhangende voorwaarden vereist. Slechts dan zal West-Euro pa bij het beëindigen van de Marshall-hulp in 1952 in staat zijn op eigen benen te staan. Ook in Amerika zelf is men allerminst tevreden over de tot dusverre bereikte resul taten. Het hoofd van de ECA, Paul Hoffman, gaf op 'n kort geleden ter gelegenheid van de laatste zitting van de Eu ropese Raad voor het Mars- hall-plan gehouden perscon ferentie op onomwonden wij ze uitdrukking aan zijn onte vredenheid over de door die Raad aangegeven richtlijnen ter bereiking van een grotere R D E van de Voorzitter, de heer J. W. van Hees been, uitgesproken in de vergadering van de Raad van Bijstand van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Noord-Brabant, kantoor Waalwijk, van Donderdag 9 Maart, houdende overzicht over 't jaar 1949. vrijheid in het handelsverkeer en het betalingswezen. In het jaarlijkse rapport van die Raad aan de ECA is naar zijn mening de behan deling van de samenwerking zeer vaag. Drastische verlaging of zelfs spoedige beëindiging van de Marshall-hulp zouden wel eens het gevolg kunnen zijn, indien door het Amerikaanse Congres de indruk wordt op gedaan dat niet met inzetting van alle beschikbare krach ten gestreefd wordt naar in tegratie. Het is derhalve noodzake lijk, dat door de West-Euro- pese gemeenschap binnen af zienbare tijd een daad wordt gesteld, waaruit de wil tot samenwerking in groot ver band blijkt. Wellicht kan het thans ont worpen multilaterale clea- ringplan dat uiteraard alle mogelijkheden tot een be langrijke toename van de in- ter-Europese handel in zich draagt een dergelijke daad zijn. De beslissing van de Eu ropese Raad voor het Mars- hall-plan het ontwerp ter ver dere behandeling aan deskun digen door te geven en de zeer gereserveerde houding, waarvan Sir Stafford Cripps in een memorandum aan de Raad blijk geeft, maken ech ter de mogelijkheid van een spoedige inwerkingtreding de opzet is 1 Juli 1950 zo niet illisoir dan toch wel zeer miniem en hebben in Ameri ka dan ook scherpe critiek ontmoet. Niemand zal ontkennen, dat grote moeilijkheden overwon nen moeten worden, noch dat schijnbaar onoverkoombare kloven moeten worden over brugd; maar het te bereiken doel rechtvaardigt grote in spanningen en opofferingen. Een goed voorbeeld van in ternationale samenwerking vindt men in de Benelux. Van Douane-Unie kwam men tot vorming van een Voor-Unie welke op 1 Juli a.s. zal overgaan in een Eco nomische Unie, waarin onbe lemmerd personen-, goederen en kapitaal-verkeer mogelijk zal zijn. met bekwame spoed te her stellen van de door de oorlog geleden klappen en zijn plaats op de wereldmarkt wederom merkbaar in te nemen. De handel met Duitsland, tot het ingaan van het nieu we handelsverdrag in Sep tember 1.1., mede door rigo- reuze in- en uitvoerbepalin- gen en de binding aan vast gestelde quota, niet van door slaggevende betekenis, neemt thans niet onbelangrijk in om vang toe. Terugkeer tot de vooroor logse verhoudingen op han delsgebied is thans voor Ne derland geboden. Het tengevolge van het in- voeroverschot ontstane debet saldo, dat voor de oorlog werd weggewerkt door scheep vaartdiensten. lonen van grensarbeiders en kapitaals opbrengsten, zou nu kunnen weggewerkt of althans aan zienlijk verminderd door de toch nog steeds ongeveer 30 millioen per jaar bedragende kapitaalsopbrengsten en ver hoging van de exnort van agrarische producten, waar toe nu de mogelijkheden in verband met het wegvallen van de voornaamste Duitse ten te veroveren. Dit risico in 't verkeer met Duitsland is des te groter, omdat de Duitse schoenindu strie het na-oorlogse tekort aan grondstoffen snel heeft weggewerkt. De productie capaciteit was in 1949 weer nagenoeg voldoende om in de binnenlandse behoefte te kun nen voorzien. Verwacht moet dus worden, dat Duitsland op het gebied van schoenen bin nen zeer korte tijd weer vol ledig „self-supporting" zal zijn en de enige kansen lig gen voor de Nederlandse aan-, bieders in onder de Duitse prijzen liggende offertes. Het is interessant in dit ver band enige cijfers te geven. In West-Duitsland zijn thans gevestigd 850 schoen fabrieken met een totaal aan tal arbeiders van 75.000. De totale productie welke in 1948 nog slechts 29.000.000 paar bedroeg was in 1949 opgelopen tot 46.000.000 paar lederen schoenen, d.i. 1 paar per hoofd per iaar. De gehele vooroorlogse Duitse produc tie bedroeg 75.000.000 paar lederen schoenen. De verwachting, dat de schoenen-export naar Duits landbouwgebieden, welke im- land een zeer tijdelijk karak- DRUKKERIJ KANIOORJEHOffTEN R/.HERH/.NrEI SCHOENDOOS-ETIKETTEN in klauran *IJn moolar mers in de Oostelijke Zóne liggen, ongekend groot zijn geworden. Van groot belang is in dit verband, dat de Nederlandse beleggingen in Duitsland met. de uiterste zorgvuldigheid worden beheerd, opdat zij 'n maximaal rendement opleve ren. Dat deze beleggingen niet onbelangrijk zijn, moge blij ken uit de volgende cijfers: De totale waarde bedraagt RM 1670 millioen (De RM ge waardeerd op de waarde van 1938). Dit cijfer is als volgt te splitsen: deelnemingen RM 1130 mil lioen; overige effecten RM 300 millioen; onroerende goederen RM 239 millioen. Belangrijk is ook, dat de totale beleggingen in de Wes telijke Zóne bijna 78% van het totaal uitmaken. Het is verheugend, dat de voor het district van de Ka mer zo belangrijke schoen industrie de door het laatste handelsverdrag geboden mo gelijkheden met beide handen heeft gegrepen en een ni°t te onderschatten afzetgebied in f Duitsland heeft gevonden. Men dient zich er evenwel wel on te bezinnen, dat het richten van de gehele voor de export bestemde productie of een belangrijk gedeelte daar van op één benaald land niet zonder risico is en dat der halve getracht moet worden ook andere, thans wellicht nog niet toegankelijke, mark ter heeft, is derhalve m.i. vol komen in overeenstemming met de werkelijkheid. Het is moeilijk nu reeds te voorspellen, Hoe de uitvoer van Indonesische producten door Nederland naar Duits land zal verlopen. Voor de oorlog maakte deze uitvoer 20 tot 25% uit van de totale Nederlandse export. Dit brengt mij op een voor Nederland zéér belang rijk onderwerp, n.l. de ver houding tussen Indonesië en Nederland. Nu de R.T.C. is afgelopen en daarbij op vele punten op economisch, financiëel en handelspolitiek gebied over eenstemming 'is bereikt, ziet naar mijn mening de toe komst er niet zo somber uit als velen willen doen voor komen. De groei van een volk mag niet worden gastuit door zelf zuchtige overwegingen met 'n „koloniale" inslag. Het is daarom toe te jui chen. dat de N^dprlandse Re gering en de R.I.S. besloten hebben tot en innige samen werking on basis van volle dige gelijkwaardigheid. De toekomstige ontwikke ling hangt geheel af van de resultaten van de samenwer king in de Nederlands-Indo nesische Unie. Ik meen te mogen vertrouwen, dat de kinderziekten spoedig over wonnen Zullen zijn en deze Unie 'zal uitgroeien tot een machtig economisch bestel tot grotere welvaart van de beide partners. Aanpassingen op econo misch, financiëel en sociaal gebied dienen aan de inwer kingtreding vooraf te gaan. Dat dit met moeilijkheden ge paard gaat, kan geen be vreemding wekken. De tot nu toe bereikte resultaten geven echter alle reden tot tevre denheid. De grote voordelen van de Unie o.a. mogelijkheid tot specialisatie van de productie, vergroting van de onderlinge afzetgebieden en versterking van de positie op handelspoli tiek gebied verlangen een spoedige verwezenlijking. De vraag of de grote ver wachtingen in de toekomst ook werkelijk gerealiseerd zullen kunnen worden, kan thans, gezien de nauwe sa menhang van de Benelux en de verdere ontwikkeling in Europa op economisch en ook op politiek gebied, moeilijk definitief worden beantwoord. De factoren voor een gunstig resultaat 'zijn in ieder geval in ruime mate aanwezig. De Benelux-Unie zou. indien haar nut door de practijk een maal is bewezen, het voor beeld kunnen worden, waar naar de eventuele te vormen Verenigde Staten van Euro pa economisch kunnen worden ingericht. Dat in deze Verenigde Staten door de Be nelux dan een zeer belangrij ke plaats zal worden ingeno men spreekt welhaast van zelf. Het belang van Neder land hier op menige plaats ondergeschikt gemaakt aan belangen van hogere orde is door deze samenwerking dan grotelijks gediend. Een ander internationaal probleem dat onze onmiddel lijke aandacht vraagt, is de vooral in 1949 sterk ontwik kelde, heropleving van Duits land. Dit als achterland zo be langrijk gebied begint zich In ons vorig nummer haal den we een bericht aan uit „De Stem" over de a.s. stop zetting van het reizigers ver voer op de lijn 's-BoschLage Zwaluwe niet alleen, maar zelfs over het opbreken dei- lijn over een gedeelte, waar door ook het goederenvervoer teloor zou gaan. De mededeling die ons werd verstrekt was misschien wel wat minder alarmerend, maar gaf toch te vrezen! Ja, we weten het wel, het passagiers-vervoer per trein is niet druk, integendeel zelfs slap, maar we weten ook dat de directie der Staatsspoor wegen direct na de opening ons heeft gezegend met een zeer gering aantal treinen, die rijden op onmogelijke tijden en met slecht materieel. Om een enkel voorbeeld te noe men: wat heeft een zaken man er aan als hij des och tends om 8.13 u. uit Waalwijk vertrekt en om 10.13 uur in Rotterdam en 10.39 uur in Den Haag aankomt. Als wij ons dan in het ge heugen terugroepen de woor den die gesproken werden door de spoorweg-autoriteiten te Waalwijk bij de her-ope ning dezer lijn in Oct. 1947, n.l. over de „diessels" die op deze lijn zouden rijden, welke woorden, als wij ons niet ver gissen, werden bevestigd dooi de President der Ned. Spoor wegen Ir. den Hollander op 'n vergadering van Burgemees ters in het Zuiden, dan zal iedereen begrijpen dat wij de geruchten die er liepen over de verdwijning van onze spoorweg-verbinding, naar 't rijk der fabelen meenden te moeten verwijzen. Nu echter vrezen wij dat van al die mooie woorden niet veel terecht zal komen! Zeker, men heeft goed ge outilleerde bussen laten lopen en de mensen hebben het ge- slinger door de Langstraat er voor over gehad, omdat het met de trein op deze wijze haast geen reizen is en dan is het vanzelfsprekend dat de exploitatie der lijn niet ren derend wordt. Het bedoeld bericht sprak voorts over het behouden van de lijn WaalwijkDen Bosch voor goederenvervoer, 't op breken der lijn van Waalwijk naar Geertruidenberg en het vermoedelijk behouden daar van van Geertruidenberg tot Lage-Zwaluwe. Hoe dat in z'n werk zou moeten gaan, kun nen wij moeilijk bevatten; dan is de lijn toch totaal on bruikbaar voor goederenver voer, kolentransport, strate gische doeleinden enz. We zullen het verdere ver loop moeten afwachten om dat wij geen nadere inlich tingen konden krijgen, waar mee men tevoren ons steeds van dienst was. Maar wij hopen dat de Ka mer van Koophandel, èn ge meentebesturen, èn Waalwij ks Belang intussen bij de directie en de minister van hun me ning zullen doen blijken en wijzen op vroegere uitlatin gen en het belang dezer ge hele industriële en landbou wende streek; we wonen hier niet in een achterhoek waar geen leven zit en waar niet meegewerkt wordt aan de op bouw van Nederland. De in dustrie breidt zich steeds uit zeker in Waalwijk en omge ving en moet die streek dan van de nodige en practische middelen van vervoer en transport verstoken blijven Dat is de klok achteruitzetten wat wij niet mogen tolereren Zou er tenslotte ten deze niets meer te redden zijn dan komt o.i. aan de orde: een autoweg van Den Bosch naar Lage-Zwaluwe op de plaats der spoorlijn; ook daarin zit perspectief. 't Is een ironie der feiten dat „Waalwijks Belang" juist bij de Spoorwegen had ge- requestreerd voor uitbreiding van de treinenloop, betere verbindingen en materiaal tegen de nieuwe dienstrege ling, wat h.i. het gebruik zeker zou doen toenemen. Bovenstaande was reeds ge schreven toen wij uit de radio vernamen dat de Ned. Spoorwegen besloten hadden het personenvervoer op de lijn 's-HertogenboschLage- Zwaluwe te staken, zoals op meer baanvakken zal ge schieden. Mijohardt'f Zenuwtabletten helpen U er overheen. Het goederenvervoer blijft dan tij minste gehandhaafd en de industriëlen dezer streek zullen volgens deze 'mededeling op andere wijze geholpen worden. Wij zijn erg benieuwd naar deze nieuwe hulp-methode, maar hebben nu geen groot vertrouwen meer! Bovenstaande zijn de voor stellen, die aan de minister ter goedkeuring zijn voorge legd. De Utrechtse redacteur van „de Maasbode" schrijft als volgt: GEEN REIZIGERSVERVOER OP ONRENDABELE LIJNEN Den BoschLage Zwaluwe toch het slachtoffer. Wij hebben destijds gemeld, dat het in het voornemen van de directie der Ned. Spoor wegen lag om, indien de mi nister daaraan zijn goedkeu ring wilde hechten, met in gang van de zomerdienstrege ling op enige onrendabele lij nen het personenvervoer op te heffen. Het goederenver voer zou gehandhaafd blijven, zolang dit tenminste econo misch verantwoord bleef. Op één van deze lijnen n.l. ZuidbroekStadskanaal, is 't zo. gelijk de president-direc teur van de N.S., ir. F. Q. den Hollander mededeelde, toen van alle kanten daartegen is gereageerd, dat voor elke gul den die van 'n reiziger wordt ontvangen, drie gulden voor exploitatie moet worden uit gegeven. Onze lezers in de Lang straat hebben wij toen ech ter op gezag van dc N.S. kunnen gerust stellen met de mededeling, dat het tra ject Lage ZwaluweDen Bosch in ieder geval niet tot de noodlottige lijntjes behoorde, die met Mei niet meer in de reisgids zouden voorkomen. Thans verne men wij evenwel, dat de directie van de N.S. later heeft besloten ook t.a.v. deze lijn de ministeriële goedkeuring te vragen, om niet langer met reizigers treinen te rijden. Het is begrijpelijk, dat de teleurstelling hierover in de Langstraat des te groter zal zijn, omdat daar indertijd zeer veel moeite is gedaan om hier de spoorwegverbin ding hersteld te krijgen. De N.S. stelden zich echter op 't standpunt, dat de autobussen inmiddels zoveel vervoer aan het treinverkeer hebben ont trokken, dat het niet langer verantwoord is nog treinen voor reizigers te laten lo^en. Maandagavond is de eerste cursus van de Gewes telijke Sociale Avondschool voor de Middenstand in Waalwijk definitief gesloten. Werden eind Decem ber aan al degenen die de cursus gedurende 2 jaar hadden gevolgd getuigschriften uitgereikt, nu waren het zij die vorige week met goed gevolg het examen hadden afgelegd die een diploma in ontvangst mochten nemen. Van de 19 candidaten waren er 17 geslaagd en maar 2 afgewezen. Wel een bewijs dat de lessen die twee jaar lang gegeven zijn, niet zon der vrucht zijn gebleven. De diploma-uitreiking, die plaats had in de achterzaal van Hotel Ver wiel, werd bij gewoond door het plaatselijk bestuur van de Katholieke Middenstandsvereniging, de inspecteur van de Stichting Gewestelijke Sociale Avond scholen, dr. H. van Velthoven, de heren gecommitteerden Snels en Hooft van Huijsduij- nen en de leraren. Dr. N. H. L. v. d. Heuvel, secretaris van de stichting, de burgemeesters mr. Lambooy en mr. Van der Heijden, pastoor Ras en de heer J. van Heesbeen en en kele bestuursleden hadden bericht van verhindering ge zonden. De voorzitter, de heer A. Meys, opende de vergadering en sprak een woord van wel kom, speciaal tot dr. v. Velt hoven. Vervolgens ondergin gen 2 cursisten eerst nog het examen, waarna dr. v. Velt hoven de diploma's uitreikte. Hij hield een korte toe spraak, waarin hij constateer de dat Brabant in de laatste halve eeuw veel vooruit is gegaan. Toch zijn er in som mige bevolkingsgroepen nog leemten en dr. v. Velthoven meende dat, als hij zei, dat de middenstand nog niet zo ver is als de boeren en arbeiders, niet iedereen hem zou tegen spreken. Nu echter had de middenstand naar het goede middel gegrepen, de gewes telijke sociale avondschool, waarvan nu al enkele hon derden jongelui het diploma hebben. Dit achtte dr. Van Velthoven van groot belang, maar van nog groter belang vond hij dat de cursisten twee jaar lang de gedegen uiteen zettingen van de leraren had den gevolgd en twee jaar lang iedere week bij elkaar waren gekomen. De spreker noemde hen een groep pioniers, waar op de middenstand trots mag zijn. Men kon naar hen grij pen voor diverse functies in de organisatie, maar ook de overheid konden zij ten nutte zijn. De Middenstand heeft ech ter een degelijke kern nodig en daarom, zei dr. Van Velt hoven, staat er nog meer op het program. Op de eerste plaats een kaderschool op de Abdij van Berne te Heeswijk en dan zijn er nog plannen voor een leerstoel voor mid denstandszaken aan de Ka tholieke Economische Hoge school te Tilburg. Ook dit vond hij uiteraard van groot belang. Tenslotte dankte dr. Van Velthoven leraren en gecom mitteerden voor hetgeen zij in de Gewestelijke Sociale Avondschool hadden gedaan. De geslaagden, aan wie hij vervolgens de diploma's uit reikte, waren de volgende: de dames J. Pulles en Jos. Pulles en de heren A. Bak kers, A. Schomaker, A. Kleijn- geld, G. den Teuling, C. Scha pendonk, G. Coppens, K. v. d. Aa, C. Bertels, J. van Huiten Jzn., A. Coppens, Jos Zeegers, C. den Teuling, A. van Kem pen allen uit Waalwijk en M. v. d. Born en V. van Gorp uit Waspik. Na deze uitreiking nam burgemeester Snels nog het woord namens de gecommit teerden en als voorzitter van de afdeling Kleinbedrijf van de Kamer van Koophandel. Op de eerste plaats feliciteer de hij de geslaagden, omdat ze twee jaar lang de lessen met succes hadden gevolgd en omdat ze getoond hadden te begrijpen dat 't ernst is voor de middenstand. Ook de le raren feliciteerde hij. Hij spoorde de cursisten echter aan het er niet bij te laten. Deze cursus was het fundament waarop het ge bouw van de middenstand moest worden opgebouwd. De middenstand had een achter stand in te lopen en hier was een mijlpaal bereikt en waren nieuwe perspectieven geo pend. De geslaagden moesten zich de lessen ten nutte maken en goede organisatie-leden zijn, door het bijwonen van verga deringen en congressen en door te studeren, want de tij den zouden moeilijk worden. Bovendien was de achterstand opgelopen doordat ieder zich teveel opsloot in 't eigen be drijf en nagelaten had zich te ontwikkelen. Dan wekte burgemeester Snels nog op om de schopl kenbaar te maken en wees ook op 't belang van de Mid delbare Handelsavondschool voor de jongelui. Als de mid denstanders de belangrijkheid van deze zaken zouden in zien, zou het beter gaan. Hij sprak dan ook de wens uit dat Gods zegen op het werk zou mogen rusten. De heer v. Well sprak nog namens de leraren en gaf ook de aansporing om niet te blij ven rusten, maar door te stu deren omdat het hard nodig was. De heer C. Bertels dankte namens de cursisten de ini tiatiefnemers van de Gewes telijke Sociale Avondscholen en de leraren. Hij hoopte dat ze al hun moeite beloond zou den zien door het hoge per centage geslaagden van deze cursus. De voorzitter, de heer Meys, feliciteerde namens de afde ling en raadde aan, van de opgedane kennis te profite ren. Hij deelde mee dat bur gemeester Snels graag bereid was om eens een avond voor de middenstand te spreken en dankte ook de leraren voor hetgeen zij gedaan hadden. Daarna sloot hij de verga dering met de Christelijke Groet. Zoals wij hierboven schre ven heeft Waal wij ks Belang bij de Spoorwegen gereques treerd om meer en betere ver bindingen en materieel op deze lijn. Naar wij vernemen is dezer dagen een antwoord ingeko men, waarin in 't geheel niet gesproken wordt van ophef fing, maar dat naar de mening der S.S. aan geen meer fre quente treinenloop behoefte bestaat, naast de N.S.-bus- dienst. De eis tot zo economisch mogelijk gebruik van 't ma- Heeft U Salatiga al op de kaart gevonden? 't Is heel gemakkelijk te vinden hoor. Halfweg de Noordkust van het eiland Ja va ligt Semarang. Als U nu vanuit Semarang met Uw vinger een klein eindje schuin-rechts naar beneden gaat, komt U vanzelf in Sa latiga. Van Semarang naar Sala tiga is een mooie weg. Zullen we er samen eens langs rij den? We komen dan vanaf de Gombel, de heuvel ten Zui den van Semarang, langs terieel niet minder goed prachtige sawahterrassen die dan op andere secundaire I tegen de heuvels liggen ai* baanvakken alsmede fo- een trap voor reuzen rensen- en werkliedenbelan- Op de wegbermen staat gen dwongen tot de huidige I kreupelhout, met felrode dienstregeling, waarbij 't niet I flamboyants. Voorbij 't plaats- altijd mogelijk was de ge- J je Ungaran, dat veel verwoes- wenste aansluitingen speciaal te 's-Bosch tot stand te bren gen. De N.S.-bussen, nagenoeg uurdienst, voorzien echter ruimschoots in de verkeers- behoefte van de betreffende stations, aldus de directie der N.S. tingen heeft, komen we langs een reeks kampongs, waar langs Javaanse mensen lopen. De mannen, beladen met zwa re pikolans, gaan naar de pasar in de buurt. De vrou wen lopen met manden fruit of kinderen in hun slendang, een kleurige doek waarin ze van alles vervoeren. Rechts van de weg zien we de Goenoeng Ungaran. een uitgedoofde vulkaan, die het gehele landschap beheerst. Op de rijstvelden tegen zijn rug werken veel mensen. Daar mannen met gebogen ruggen, hun patjol doorklieft, keer op keer de zware grond. Ginds vrouwen, ze planten de bibit, het jonge gewas. Weer verder lopen langzaam twee karbouwen voor een ploeg en maken de sawah klaar voor de nieuwe rijst, die straks uitgeplant zal worden. We gaan verder. Uit de kampongs Kalian en Woedjil klinkt eentonig rhyth- misch geklop. De rijst wordt gestampt. Er tussen door ho ren we de wondere tonen van de gamelang. Er zal daar wel een slametan zijn. Op het kruispunt Bawen is het druk. Daar is een pasar. Er hangt de beroemde pasar- geur, van vis, groente, fruit, doerians en kretek-cigaretten. Er is een druk komen en gaan van mensen. Maar alles gaat rustig en langzaam. De Ja vaan haast zich nooit. Morgen geeft Allah immers weer een

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1950 | | pagina 1