Waalwijkse en Langsiraaise Courani
NAAR SALATIGA.
De Voorzitter der Kamer van
Koophandel spreekt.
Gewestelijke Sociale Avondschool.
DE LANGSTRAAT ZONDER
SPOOR-VERBINDING
GIEL VAN BOXTEL KAATSHEUVEL
Lust van «ennwenf
Diploma-Uitreiking aan
zeventien geslaagden.
VRIJDAG 10 MAART 1950.
Uitgever
Waalwijk** Stoomdrukkerij
ANTOON TIEl.EN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO \M HET ZUIDEN
72e JAARGANG No. 21
Abonnement
18 cent per week
1.93 per kwartaal
2.23 franco p.p.
Advcrtentle-prija
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 6G.
TEL.-ADRES „ECHO".
I.
Gedurende het afgelopen
jaar is weer telkenmale op
overduidelijke wijze geble
ken, dat voor een volledige
wederopbloei van het econo
mische leven internationale
samenwerking zo niet op
alle, dan toch zeker op mone
tair en economisch gebied
een noodzakelijke voorwaar
de is.
Immers alleen dan, wan
neer door het gezamenlijk na
streven van een grotere eco
nomische welvaart onderlinge
belangentegenstellingen hun
scherpte verliezen en natio
nale belangen worden gericht
op, of, zo nodig, zelfs onder
geschikt gemaakt aan de op
hoger plan liggende interna
tionale belangen, zullen de
thans bestaande belemmerin
gen van een vrij handelsver
keer opgeheven kunnen wor
den.
Vrije wereldhandel, hoewel
als einddoel steeds na te stre
ven, zal mede en in be
langrijke mate om politieke
redenen vooreerst nog wel
onbereikbaar blijken.
Dit moet echter een reden
temeer zijn, dat, waar zulks
wel mogelijk is, de uiterste
pogingen moeten worden aan
gewend om tot wezenlijke in
tegratie te geraken. Deze mo
gelijkheid nu bestaat naar zijn
mening in West-Europa.
De idee van de West-Euro-
pese samenwerking wordt
vooral gepropageerd door de
Verenigde Staten van Ameri
ka en niet zonder gewichtige
redenen. Aanvankelijk ver
onderstelde men daar, dat
door een afzonderlijke ver
lening van Marshall-hulp aan
de verschillende daartoe in
aanmerking komende landen
in West-Europa deze staten
uit eigen en vrije wil tot een
intieme samenwerking zou-
den komen.
De consequentie hiervan
zou dan zijn geweest een on
derlinge verruilbaarheid van
Europese saldi en de moge
lijkheid tot inwisseling tegen
Amerikaanse dollars, met als
uiteindelijk resultaat een
spontaan en levendig han
delsverkeer tussen Europa en
de Verenigde Staten.
Deze opzet heeft niet in alle
opzichten aan de verwachtin
gen beantwoord. En hoewel t
denkbeeld van een inter-
Europese samenwerking ze
ker nog geen algemene mis
lukking is geworden men
denke slechts aan het reeds
bereikte, zoals het Verdrag
van Brussel, de O.E.E.C. en
de Raad van Europa lijkt
mij de drang tot een spoedige
realisatie niet evenredig aan
de noodzakelijkheid daarvan.
Het tekort op het betalings
verkeer met overzee in 1952/
1953 werd reeds in 1948 dooi
de O.E.E.C. geraamd op onge
veer 3 milliard dollar voor
West-Europa, tenzij ingrij
pende veranderingen zouden
plaats vinden in de economi
sche en financiële politiek. De
kansen, dat dit onrustbaren
de tekort uitsluitend door eco
nomische en financiële maat
regelen zal kunnen worden
weggewerkt, zijn wel zeer
klein. De werkelijke oorzaak
is immers de grote produc-
tiviteitsachterstand van West-
Europa ten opzichte van Ame-
rika.
Voor wegwerking van het
tekort zijn integratie, indu
strialisatie, vergroting van de
productie-capaciteit, welke
niet of zo min mogelijk met
verhoging van de productie
kosten gepaard gaat, en in
tensivering van de export
alle, overigens zeer nauw sa
menhangende voorwaarden
vereist.
Slechts dan zal West-Euro
pa bij het beëindigen van de
Marshall-hulp in 1952 in staat
zijn op eigen benen te staan.
Ook in Amerika zelf is men
allerminst tevreden over de
tot dusverre bereikte resul
taten. Het hoofd van de ECA,
Paul Hoffman, gaf op 'n kort
geleden ter gelegenheid van
de laatste zitting van de Eu
ropese Raad voor het Mars-
hall-plan gehouden perscon
ferentie op onomwonden wij
ze uitdrukking aan zijn onte
vredenheid over de door die
Raad aangegeven richtlijnen
ter bereiking van een grotere
R D E van de Voorzitter, de heer J. W. van Hees
been, uitgesproken in de vergadering van de Raad
van Bijstand van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Noord-Brabant, kantoor Waalwijk,
van Donderdag 9 Maart, houdende overzicht over 't
jaar 1949.
vrijheid in het handelsverkeer
en het betalingswezen.
In het jaarlijkse rapport
van die Raad aan de ECA is
naar zijn mening de behan
deling van de samenwerking
zeer vaag.
Drastische verlaging of zelfs
spoedige beëindiging van de
Marshall-hulp zouden wel
eens het gevolg kunnen zijn,
indien door het Amerikaanse
Congres de indruk wordt op
gedaan dat niet met inzetting
van alle beschikbare krach
ten gestreefd wordt naar in
tegratie.
Het is derhalve noodzake
lijk, dat door de West-Euro-
pese gemeenschap binnen af
zienbare tijd een daad wordt
gesteld, waaruit de wil tot
samenwerking in groot ver
band blijkt.
Wellicht kan het thans ont
worpen multilaterale clea-
ringplan dat uiteraard alle
mogelijkheden tot een be
langrijke toename van de in-
ter-Europese handel in zich
draagt een dergelijke daad
zijn. De beslissing van de Eu
ropese Raad voor het Mars-
hall-plan het ontwerp ter ver
dere behandeling aan deskun
digen door te geven en de
zeer gereserveerde houding,
waarvan Sir Stafford Cripps
in een memorandum aan de
Raad blijk geeft, maken ech
ter de mogelijkheid van een
spoedige inwerkingtreding
de opzet is 1 Juli 1950 zo
niet illisoir dan toch wel zeer
miniem en hebben in Ameri
ka dan ook scherpe critiek
ontmoet.
Niemand zal ontkennen, dat
grote moeilijkheden overwon
nen moeten worden, noch dat
schijnbaar onoverkoombare
kloven moeten worden over
brugd; maar het te bereiken
doel rechtvaardigt grote in
spanningen en opofferingen.
Een goed voorbeeld van in
ternationale samenwerking
vindt men in de Benelux.
Van Douane-Unie kwam
men tot vorming van een
Voor-Unie welke op 1 Juli
a.s. zal overgaan in een Eco
nomische Unie, waarin onbe
lemmerd personen-, goederen
en kapitaal-verkeer mogelijk
zal zijn.
met bekwame spoed te her
stellen van de door de oorlog
geleden klappen en zijn plaats
op de wereldmarkt wederom
merkbaar in te nemen.
De handel met Duitsland,
tot het ingaan van het nieu
we handelsverdrag in Sep
tember 1.1., mede door rigo-
reuze in- en uitvoerbepalin-
gen en de binding aan vast
gestelde quota, niet van door
slaggevende betekenis, neemt
thans niet onbelangrijk in om
vang toe.
Terugkeer tot de vooroor
logse verhoudingen op han
delsgebied is thans voor Ne
derland geboden.
Het tengevolge van het in-
voeroverschot ontstane debet
saldo, dat voor de oorlog werd
weggewerkt door scheep
vaartdiensten. lonen van
grensarbeiders en kapitaals
opbrengsten, zou nu kunnen
weggewerkt of althans aan
zienlijk verminderd door de
toch nog steeds ongeveer 30
millioen per jaar bedragende
kapitaalsopbrengsten en ver
hoging van de exnort van
agrarische producten, waar
toe nu de mogelijkheden in
verband met het wegvallen
van de voornaamste Duitse
ten te veroveren.
Dit risico in 't verkeer met
Duitsland is des te groter,
omdat de Duitse schoenindu
strie het na-oorlogse tekort
aan grondstoffen snel heeft
weggewerkt. De productie
capaciteit was in 1949 weer
nagenoeg voldoende om in de
binnenlandse behoefte te kun
nen voorzien. Verwacht moet
dus worden, dat Duitsland op
het gebied van schoenen bin
nen zeer korte tijd weer vol
ledig „self-supporting" zal
zijn en de enige kansen lig
gen voor de Nederlandse aan-,
bieders in onder de Duitse
prijzen liggende offertes.
Het is interessant in dit ver
band enige cijfers te geven.
In West-Duitsland zijn
thans gevestigd 850 schoen
fabrieken met een totaal aan
tal arbeiders van 75.000. De
totale productie welke in
1948 nog slechts 29.000.000
paar bedroeg was in 1949
opgelopen tot 46.000.000 paar
lederen schoenen, d.i. 1 paar
per hoofd per iaar. De gehele
vooroorlogse Duitse produc
tie bedroeg 75.000.000 paar
lederen schoenen.
De verwachting, dat de
schoenen-export naar Duits
landbouwgebieden, welke im- land een zeer tijdelijk karak-
DRUKKERIJ KANIOORJEHOffTEN R/.HERH/.NrEI
SCHOENDOOS-ETIKETTEN
in klauran *IJn moolar
mers in de Oostelijke Zóne
liggen, ongekend groot zijn
geworden.
Van groot belang is in dit
verband, dat de Nederlandse
beleggingen in Duitsland met.
de uiterste zorgvuldigheid
worden beheerd, opdat zij 'n
maximaal rendement opleve
ren. Dat deze beleggingen niet
onbelangrijk zijn, moge blij
ken uit de volgende cijfers:
De totale waarde bedraagt
RM 1670 millioen (De RM ge
waardeerd op de waarde van
1938).
Dit cijfer is als volgt te
splitsen:
deelnemingen RM 1130 mil
lioen;
overige effecten RM 300
millioen;
onroerende goederen RM
239 millioen.
Belangrijk is ook, dat de
totale beleggingen in de Wes
telijke Zóne bijna 78% van
het totaal uitmaken.
Het is verheugend, dat de
voor het district van de Ka
mer zo belangrijke schoen
industrie de door het laatste
handelsverdrag geboden mo
gelijkheden met beide handen
heeft gegrepen en een ni°t te
onderschatten afzetgebied in f
Duitsland heeft gevonden.
Men dient zich er evenwel
wel on te bezinnen, dat het
richten van de gehele voor de
export bestemde productie of
een belangrijk gedeelte daar
van op één benaald land niet
zonder risico is en dat der
halve getracht moet worden
ook andere, thans wellicht
nog niet toegankelijke, mark
ter heeft, is derhalve m.i. vol
komen in overeenstemming
met de werkelijkheid.
Het is moeilijk nu reeds te
voorspellen, Hoe de uitvoer
van Indonesische producten
door Nederland naar Duits
land zal verlopen. Voor de
oorlog maakte deze uitvoer
20 tot 25% uit van de totale
Nederlandse export.
Dit brengt mij op een
voor Nederland zéér belang
rijk onderwerp, n.l. de ver
houding tussen Indonesië en
Nederland.
Nu de R.T.C. is afgelopen
en daarbij op vele punten op
economisch, financiëel en
handelspolitiek gebied over
eenstemming 'is bereikt, ziet
naar mijn mening de toe
komst er niet zo somber uit
als velen willen doen voor
komen.
De groei van een volk mag
niet worden gastuit door zelf
zuchtige overwegingen met 'n
„koloniale" inslag.
Het is daarom toe te jui
chen. dat de N^dprlandse Re
gering en de R.I.S. besloten
hebben tot en innige samen
werking on basis van volle
dige gelijkwaardigheid.
De toekomstige ontwikke
ling hangt geheel af van de
resultaten van de samenwer
king in de Nederlands-Indo
nesische Unie. Ik meen te
mogen vertrouwen, dat de
kinderziekten spoedig over
wonnen Zullen zijn en deze
Unie 'zal uitgroeien tot een
machtig economisch bestel tot
grotere welvaart van de beide
partners.
Aanpassingen op econo
misch, financiëel en sociaal
gebied dienen aan de inwer
kingtreding vooraf te gaan.
Dat dit met moeilijkheden ge
paard gaat, kan geen be
vreemding wekken. De tot nu
toe bereikte resultaten geven
echter alle reden tot tevre
denheid.
De grote voordelen van de
Unie o.a. mogelijkheid tot
specialisatie van de productie,
vergroting van de onderlinge
afzetgebieden en versterking
van de positie op handelspoli
tiek gebied verlangen een
spoedige verwezenlijking.
De vraag of de grote ver
wachtingen in de toekomst
ook werkelijk gerealiseerd
zullen kunnen worden, kan
thans, gezien de nauwe sa
menhang van de Benelux en
de verdere ontwikkeling in
Europa op economisch en ook
op politiek gebied, moeilijk
definitief worden beantwoord.
De factoren voor een gunstig
resultaat 'zijn in ieder geval
in ruime mate aanwezig.
De Benelux-Unie zou. indien
haar nut door de practijk een
maal is bewezen, het voor
beeld kunnen worden, waar
naar de eventuele te vormen
Verenigde Staten van Euro
pa economisch kunnen
worden ingericht. Dat in deze
Verenigde Staten door de Be
nelux dan een zeer belangrij
ke plaats zal worden ingeno
men spreekt welhaast van
zelf. Het belang van Neder
land hier op menige plaats
ondergeschikt gemaakt aan
belangen van hogere orde
is door deze samenwerking
dan grotelijks gediend.
Een ander internationaal
probleem dat onze onmiddel
lijke aandacht vraagt, is de
vooral in 1949 sterk ontwik
kelde, heropleving van Duits
land.
Dit als achterland zo be
langrijk gebied begint zich
In ons vorig nummer haal
den we een bericht aan uit
„De Stem" over de a.s. stop
zetting van het reizigers ver
voer op de lijn 's-BoschLage
Zwaluwe niet alleen, maar
zelfs over het opbreken dei-
lijn over een gedeelte, waar
door ook het goederenvervoer
teloor zou gaan.
De mededeling die ons werd
verstrekt was misschien wel
wat minder alarmerend, maar
gaf toch te vrezen!
Ja, we weten het wel, het
passagiers-vervoer per trein
is niet druk, integendeel zelfs
slap, maar we weten ook dat
de directie der Staatsspoor
wegen direct na de opening
ons heeft gezegend met een
zeer gering aantal treinen, die
rijden op onmogelijke tijden
en met slecht materieel. Om
een enkel voorbeeld te noe
men: wat heeft een zaken
man er aan als hij des och
tends om 8.13 u. uit Waalwijk
vertrekt en om 10.13 uur in
Rotterdam en 10.39 uur in
Den Haag aankomt.
Als wij ons dan in het ge
heugen terugroepen de woor
den die gesproken werden
door de spoorweg-autoriteiten
te Waalwijk bij de her-ope
ning dezer lijn in Oct. 1947,
n.l. over de „diessels" die op
deze lijn zouden rijden, welke
woorden, als wij ons niet ver
gissen, werden bevestigd dooi
de President der Ned. Spoor
wegen Ir. den Hollander op 'n
vergadering van Burgemees
ters in het Zuiden, dan zal
iedereen begrijpen dat wij de
geruchten die er liepen over
de verdwijning van onze
spoorweg-verbinding, naar 't
rijk der fabelen meenden te
moeten verwijzen.
Nu echter vrezen wij dat
van al die mooie woorden
niet veel terecht zal komen!
Zeker, men heeft goed ge
outilleerde bussen laten lopen
en de mensen hebben het ge-
slinger door de Langstraat er
voor over gehad, omdat het
met de trein op deze wijze
haast geen reizen is en dan
is het vanzelfsprekend dat de
exploitatie der lijn niet ren
derend wordt.
Het bedoeld bericht sprak
voorts over het behouden van
de lijn WaalwijkDen Bosch
voor goederenvervoer, 't op
breken der lijn van Waalwijk
naar Geertruidenberg en het
vermoedelijk behouden daar
van van Geertruidenberg tot
Lage-Zwaluwe. Hoe dat in z'n
werk zou moeten gaan, kun
nen wij moeilijk bevatten;
dan is de lijn toch totaal on
bruikbaar voor goederenver
voer, kolentransport, strate
gische doeleinden enz.
We zullen het verdere ver
loop moeten afwachten om
dat wij geen nadere inlich
tingen konden krijgen, waar
mee men tevoren ons steeds
van dienst was.
Maar wij hopen dat de Ka
mer van Koophandel, èn ge
meentebesturen, èn Waalwij ks
Belang intussen bij de directie
en de minister van hun me
ning zullen doen blijken en
wijzen op vroegere uitlatin
gen en het belang dezer ge
hele industriële en landbou
wende streek; we wonen hier
niet in een achterhoek waar
geen leven zit en waar niet
meegewerkt wordt aan de op
bouw van Nederland. De in
dustrie breidt zich steeds uit
zeker in Waalwijk en omge
ving en moet die streek dan
van de nodige en practische
middelen van vervoer en
transport verstoken blijven
Dat is de klok achteruitzetten
wat wij niet mogen tolereren
Zou er tenslotte ten deze
niets meer te redden zijn
dan komt o.i. aan de orde: een
autoweg van Den Bosch naar
Lage-Zwaluwe op de plaats
der spoorlijn; ook daarin zit
perspectief.
't Is een ironie der feiten
dat „Waalwijks Belang" juist
bij de Spoorwegen had ge-
requestreerd voor uitbreiding
van de treinenloop, betere
verbindingen en materiaal
tegen de nieuwe dienstrege
ling, wat h.i. het gebruik
zeker zou doen toenemen.
Bovenstaande was reeds ge
schreven toen wij uit de
radio vernamen dat de Ned.
Spoorwegen besloten hadden
het personenvervoer op de
lijn 's-HertogenboschLage-
Zwaluwe te staken, zoals op
meer baanvakken zal ge
schieden.
Mijohardt'f Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
Het goederenvervoer blijft
dan tij minste gehandhaafd
en de industriëlen dezer
streek zullen volgens deze
'mededeling op andere wijze
geholpen worden.
Wij zijn erg benieuwd naar
deze nieuwe hulp-methode,
maar hebben nu geen groot
vertrouwen meer!
Bovenstaande zijn de voor
stellen, die aan de minister
ter goedkeuring zijn voorge
legd.
De Utrechtse redacteur van
„de Maasbode" schrijft als
volgt:
GEEN REIZIGERSVERVOER
OP ONRENDABELE LIJNEN
Den BoschLage Zwaluwe
toch het slachtoffer.
Wij hebben destijds gemeld,
dat het in het voornemen van
de directie der Ned. Spoor
wegen lag om, indien de mi
nister daaraan zijn goedkeu
ring wilde hechten, met in
gang van de zomerdienstrege
ling op enige onrendabele lij
nen het personenvervoer op
te heffen. Het goederenver
voer zou gehandhaafd blijven,
zolang dit tenminste econo
misch verantwoord bleef.
Op één van deze lijnen n.l.
ZuidbroekStadskanaal, is 't
zo. gelijk de president-direc
teur van de N.S., ir. F. Q. den
Hollander mededeelde, toen
van alle kanten daartegen is
gereageerd, dat voor elke gul
den die van 'n reiziger wordt
ontvangen, drie gulden voor
exploitatie moet worden uit
gegeven.
Onze lezers in de Lang
straat hebben wij toen ech
ter op gezag van dc N.S.
kunnen gerust stellen met
de mededeling, dat het tra
ject Lage ZwaluweDen
Bosch in ieder geval niet
tot de noodlottige lijntjes
behoorde, die met Mei niet
meer in de reisgids zouden
voorkomen. Thans verne
men wij evenwel, dat de
directie van de N.S. later
heeft besloten ook t.a.v.
deze lijn de ministeriële
goedkeuring te vragen, om
niet langer met reizigers
treinen te rijden.
Het is begrijpelijk, dat de
teleurstelling hierover in de
Langstraat des te groter zal
zijn, omdat daar indertijd
zeer veel moeite is gedaan
om hier de spoorwegverbin
ding hersteld te krijgen. De
N.S. stelden zich echter op 't
standpunt, dat de autobussen
inmiddels zoveel vervoer aan
het treinverkeer hebben ont
trokken, dat het niet langer
verantwoord is nog treinen
voor reizigers te laten lo^en.
Maandagavond is de eerste cursus van de Gewes
telijke Sociale Avondschool voor de Middenstand in
Waalwijk definitief gesloten. Werden eind Decem
ber aan al degenen die de cursus gedurende 2 jaar
hadden gevolgd getuigschriften uitgereikt, nu waren
het zij die vorige week met goed gevolg het examen
hadden afgelegd die een diploma in ontvangst
mochten nemen. Van de 19 candidaten waren er 17
geslaagd en maar 2 afgewezen. Wel een bewijs dat
de lessen die twee jaar lang gegeven zijn, niet zon
der vrucht zijn gebleven.
De diploma-uitreiking, die
plaats had in de achterzaal
van Hotel Ver wiel, werd bij
gewoond door het plaatselijk
bestuur van de Katholieke
Middenstandsvereniging, de
inspecteur van de Stichting
Gewestelijke Sociale Avond
scholen, dr. H. van Velthoven,
de heren gecommitteerden
Snels en Hooft van Huijsduij-
nen en de leraren. Dr. N. H.
L. v. d. Heuvel, secretaris van
de stichting, de burgemeesters
mr. Lambooy en mr. Van der
Heijden, pastoor Ras en de
heer J. van Heesbeen en en
kele bestuursleden hadden
bericht van verhindering ge
zonden.
De voorzitter, de heer A.
Meys, opende de vergadering
en sprak een woord van wel
kom, speciaal tot dr. v. Velt
hoven. Vervolgens ondergin
gen 2 cursisten eerst nog het
examen, waarna dr. v. Velt
hoven de diploma's uitreikte.
Hij hield een korte toe
spraak, waarin hij constateer
de dat Brabant in de laatste
halve eeuw veel vooruit is
gegaan. Toch zijn er in som
mige bevolkingsgroepen nog
leemten en dr. v. Velthoven
meende dat, als hij zei, dat de
middenstand nog niet zo ver
is als de boeren en arbeiders,
niet iedereen hem zou tegen
spreken. Nu echter had de
middenstand naar het goede
middel gegrepen, de gewes
telijke sociale avondschool,
waarvan nu al enkele hon
derden jongelui het diploma
hebben. Dit achtte dr. Van
Velthoven van groot belang,
maar van nog groter belang
vond hij dat de cursisten twee
jaar lang de gedegen uiteen
zettingen van de leraren had
den gevolgd en twee jaar lang
iedere week bij elkaar waren
gekomen. De spreker noemde
hen een groep pioniers, waar
op de middenstand trots mag
zijn. Men kon naar hen grij
pen voor diverse functies in
de organisatie, maar ook de
overheid konden zij ten nutte
zijn.
De Middenstand heeft ech
ter een degelijke kern nodig
en daarom, zei dr. Van Velt
hoven, staat er nog meer op
het program. Op de eerste
plaats een kaderschool op de
Abdij van Berne te Heeswijk
en dan zijn er nog plannen
voor een leerstoel voor mid
denstandszaken aan de Ka
tholieke Economische Hoge
school te Tilburg. Ook dit
vond hij uiteraard van groot
belang.
Tenslotte dankte dr. Van
Velthoven leraren en gecom
mitteerden voor hetgeen zij
in de Gewestelijke Sociale
Avondschool hadden gedaan.
De geslaagden, aan wie hij
vervolgens de diploma's uit
reikte, waren de volgende:
de dames J. Pulles en Jos.
Pulles en de heren A. Bak
kers, A. Schomaker, A. Kleijn-
geld, G. den Teuling, C. Scha
pendonk, G. Coppens, K. v. d.
Aa, C. Bertels, J. van Huiten
Jzn., A. Coppens, Jos Zeegers,
C. den Teuling, A. van Kem
pen allen uit Waalwijk en M.
v. d. Born en V. van Gorp
uit Waspik.
Na deze uitreiking nam
burgemeester Snels nog het
woord namens de gecommit
teerden en als voorzitter van
de afdeling Kleinbedrijf van
de Kamer van Koophandel.
Op de eerste plaats feliciteer
de hij de geslaagden, omdat
ze twee jaar lang de lessen
met succes hadden gevolgd en
omdat ze getoond hadden te
begrijpen dat 't ernst is voor
de middenstand. Ook de le
raren feliciteerde hij.
Hij spoorde de cursisten
echter aan het er niet bij te
laten. Deze cursus was het
fundament waarop het ge
bouw van de middenstand
moest worden opgebouwd. De
middenstand had een achter
stand in te lopen en hier was
een mijlpaal bereikt en waren
nieuwe perspectieven geo
pend.
De geslaagden moesten zich
de lessen ten nutte maken en
goede organisatie-leden zijn,
door het bijwonen van verga
deringen en congressen en
door te studeren, want de tij
den zouden moeilijk worden.
Bovendien was de achterstand
opgelopen doordat ieder zich
teveel opsloot in 't eigen be
drijf en nagelaten had zich te
ontwikkelen.
Dan wekte burgemeester
Snels nog op om de schopl
kenbaar te maken en wees
ook op 't belang van de Mid
delbare Handelsavondschool
voor de jongelui. Als de mid
denstanders de belangrijkheid
van deze zaken zouden in
zien, zou het beter gaan. Hij
sprak dan ook de wens uit
dat Gods zegen op het werk
zou mogen rusten.
De heer v. Well sprak nog
namens de leraren en gaf ook
de aansporing om niet te blij
ven rusten, maar door te stu
deren omdat het hard nodig
was.
De heer C. Bertels dankte
namens de cursisten de ini
tiatiefnemers van de Gewes
telijke Sociale Avondscholen
en de leraren. Hij hoopte dat
ze al hun moeite beloond zou
den zien door het hoge per
centage geslaagden van deze
cursus.
De voorzitter, de heer Meys,
feliciteerde namens de afde
ling en raadde aan, van de
opgedane kennis te profite
ren. Hij deelde mee dat bur
gemeester Snels graag bereid
was om eens een avond voor
de middenstand te spreken
en dankte ook de leraren voor
hetgeen zij gedaan hadden.
Daarna sloot hij de verga
dering met de Christelijke
Groet.
Zoals wij hierboven schre
ven heeft Waal wij ks Belang
bij de Spoorwegen gereques
treerd om meer en betere ver
bindingen en materieel op
deze lijn.
Naar wij vernemen is dezer
dagen een antwoord ingeko
men, waarin in 't geheel niet
gesproken wordt van ophef
fing, maar dat naar de mening
der S.S. aan geen meer fre
quente treinenloop behoefte
bestaat, naast de N.S.-bus-
dienst.
De eis tot zo economisch
mogelijk gebruik van 't ma-
Heeft U Salatiga al op de
kaart gevonden?
't Is heel gemakkelijk te
vinden hoor. Halfweg de
Noordkust van het eiland Ja
va ligt Semarang. Als U nu
vanuit Semarang met Uw
vinger een klein eindje
schuin-rechts naar beneden
gaat, komt U vanzelf in Sa
latiga.
Van Semarang naar Sala
tiga is een mooie weg. Zullen
we er samen eens langs rij
den?
We komen dan vanaf de
Gombel, de heuvel ten Zui
den van Semarang, langs
terieel niet minder goed prachtige sawahterrassen die
dan op andere secundaire I tegen de heuvels liggen ai*
baanvakken alsmede fo- een trap voor reuzen
rensen- en werkliedenbelan- Op de wegbermen staat
gen dwongen tot de huidige I kreupelhout, met felrode
dienstregeling, waarbij 't niet I flamboyants. Voorbij 't plaats-
altijd mogelijk was de ge- J je Ungaran, dat veel verwoes-
wenste aansluitingen speciaal
te 's-Bosch tot stand te bren
gen.
De N.S.-bussen, nagenoeg
uurdienst, voorzien echter
ruimschoots in de verkeers-
behoefte van de betreffende
stations, aldus de directie der
N.S.
tingen heeft, komen we langs
een reeks kampongs, waar
langs Javaanse mensen lopen.
De mannen, beladen met zwa
re pikolans, gaan naar de
pasar in de buurt. De vrou
wen lopen met manden fruit
of kinderen in hun slendang,
een kleurige doek waarin ze
van alles vervoeren.
Rechts van de weg zien we
de Goenoeng Ungaran. een
uitgedoofde vulkaan, die het
gehele landschap beheerst.
Op de rijstvelden tegen zijn
rug werken veel mensen.
Daar mannen met gebogen
ruggen, hun patjol doorklieft,
keer op keer de zware grond.
Ginds vrouwen, ze planten de
bibit, het jonge gewas. Weer
verder lopen langzaam twee
karbouwen voor een ploeg en
maken de sawah klaar voor
de nieuwe rijst, die straks
uitgeplant zal worden.
We gaan verder.
Uit de kampongs Kalian en
Woedjil klinkt eentonig rhyth-
misch geklop. De rijst wordt
gestampt. Er tussen door ho
ren we de wondere tonen van
de gamelang. Er zal daar wel
een slametan zijn.
Op het kruispunt Bawen is
het druk. Daar is een pasar.
Er hangt de beroemde pasar-
geur, van vis, groente, fruit,
doerians en kretek-cigaretten.
Er is een druk komen en gaan
van mensen. Maar alles gaat
rustig en langzaam. De Ja
vaan haast zich nooit. Morgen
geeft Allah immers weer een