Gemeenteraad van Sprang-Capelle
DeChinese Papegaai
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 MEI 1950
6
FEUILLETON
HET GESCHENK DER NED,
KATHOLIEKEN AAN DE
6
dan plotseling tal van hondenver
enigingen zouden verschijnen.
Bovendien genoten de leden van
de hondenvereniging toch al een
vermindering op de belasting van
10, die vastgelegd was voor
luxe honden, als ze zorgden dat
hij niet losliep en als waakhond
gebruikt werd.
De heer van den Broek vroeg
of deze belasting was vastgesteld
op 3.—, terwijl deze honden
ook wel losliepen, op het oefen
terrein bijvoorbeeld. De voorz.
merkte op dat er wel gesproken
werd over loslopende en vast
liggende honden, maar eigenlijk
was het onderscheid luxe en be-
drijfshonden. Dit was dikwijls
moeilijk uit te maken. In de prac-
tijk was het zo, als de honden
vastgehouden werden moest er
3.~ voor betaald worden.
Overigens ging men niet zo ver
om 10.te heffen als ze op
het oefenterrein werden losgela
ten.
De raad bieek het met het
prae-advies van B. en W. eens
te zijn.
Punt 8 was het voorstel tot
het aangaan van een bizondere
rekening-courant overeenkomst
van 33.000, Deze was door de
B.nk van Nederlandse gemeenten
aangeboden ter fianciering van de
woningbouw 1950 van zes wo
ningwetwoningen. Dit bedrag
was ongeveer 50% van het to
taal bedrag van 64.500 dat no
dig was. Waren de 33.000 ech
ter geheel opgenomen, dan werd
deze lening omgezet in een kas-
gcldlening en kwam het rekening
courant crediet weer beschikbaar.
Ondertussen zou de Bank trach
ten een vaste lening te plaatsen
die zou ingaan na de voltooiing
van de bouw. Daar het zeer
moeilijk was ineens een vaste
lening te krijgen, stelden B. en
W. voor tot deze bizondere
rekening-courant overeenkomst
over te gaan. Tot nog toe had
de Bank nog voor alle gemeenten
een vaste lening kunnen sluiten.
De heeri Brokx vroeg of ze het
niet vast beloofd had. De voorz.
merkte op dat ze dit niet kon.
Maar hij vond het geen bezwaar,
omdat tot nog toe alles in orde
was gekomen. Daar vertrouwde
de raad dan maar op en hij ging
met het voorstel accoord.
Dan stelden B. en W. voor
over te gaan tot een deposito
overeenkomst met de Bank van
Nederlandse Gemeenten van het
bedrag van het overtollige kas
geld en het giro-saldo tegen een
rente van ]/2 omdat het dan
tenminste iets opbracht. De raad
was het hiermee eens.
In de begrotingen van 1949 en
1950 werden enkele administra
tieve wijzigingen aangebracht en
de begrotingwijziging van het
burgerlijk armbestuur over 1949
werd goedgekeurd.
Aan de agenda wed nog toe
gevoegd een voorstel n.a.v. een
verzoek van C. A. Zijlmans tot
premietoekenning bij vrijwillige
beschikbaarstelling van woon
ruimte. De verbetering aan de
woning kwam echter het meest
ten goede aan Zijlmans zelf,
hetgeen niet de bedoeling was
van de ministeriële circulaire.
Waarom B. en W. voorstelden
het adres niet ontvankelijk te
verklaren.
De heqr Zijlmans bracht naar
voren clat met de verbetering
ook het andere gezin gebaat was,
maar de voorz. meende dat hij
zich uitsluitend had te houden
aan de ministeriële circulaire. De
heer Brokx echter betoogde dat.
wanneer het van anderen goed
gekeurd was, dit nu niet bij
voorbaat moest worden afge
keurd. Waarna de voorzitter het
voorstel in die zin wijzigde,
waarmee de raad accoord ging.
Tenslotte kwam er nog een
voorstel aan de orde tot consoli
datie van vlottende schuld. Het
uitbaggeren van de haven
34.000), de reconstructie van
gemeentewegen 35.800), de
aanleg van de Beatrixlaan
8000), revisie en aanleg van
straatverlichting 8200) en de
uitbreiding, inrichting en herstel
van schoolgebouwen en aan
schaffing van de leermiddelen
44000), tot een totaal bedrag
van 130.000 waren tot nog toe-
uit kasgeldleningen gefinancieerd.
Het was echter noodzakelijk
hiervoor een vaste lening af te
sluiten. De Bank van Neder
landse Gemeenten had nu aan
geboden 1een lening van
34000 met een looptijd van 6
jaar tegen 2Yz% hente en 2.
een lening van 96000 met een
looptijd van 30 jaar tegen een
rente van 3% de eerste 10 jaar,
3Vl daarna. B. en W. stel
den voor deze aanbieding te ac
cepteren. hetgeen de raad deed.
Daarmee was de eigenlijke
agenda afgewerkt.
dat officiële niet met zijn be
scheidenheid, maat deze keer
moest hij er zich maar aan on
derwerpen.
Ruim 30 jaar had Huib met zijn
beste krachten en onkreukbaar de
gemeente gediend en dat deed de
burgemeester denken aan het ge
dichtje „Er is een tijd van komen
en een tijd van gaan", voor
iedereen. Hij betreurde het dat
Huib besloten had ontslag te ne
men, maar eerbiedigde zijn mo
tieven.
Tijdens de drie jaren dat de
burgemeester Huib kende, had hij
eerlijk en plichtsgetrouw gediend.
Dat was geen holle fraze, maar
hij had deze en nog andere deug
den in practische toepassing ge
bracht. Mensen als hij werden er
tegenwoordig blijkbaar niet meer
geboren en de burgemeester
meende dat allen zijn woorden
zouden kunnen onderschrijven.
Hij zag hem ongaarne gaan,
maar gunde hem graag zijn ver
diende rust en hij sprak er zijn
spijt over uit dat Hiub's vrouw
dit ogenblik niet meer had mogen
beleven.
Als blijk van waardering
schonk de raad een fraaie siga
rendoos. De burgemeester hoopte
dat Huib een prettige herinnering
zou behouden en niet direct alle
banden zou verbreken, op het
raadhuis bleef hij een graag ge
ziene gast. Tenslotte wenst hij
hem toe lang van zijn rust te
mogen genieten.
De heer Brokx, die Huib bijna
al de dertig jaren had meege-
maakt, haalde herinneringen op
uit die tijd, b.v. dat iedereen blij
was dat, toen Toon van Dientjes
niet meer kon, Huib benoemd
werd als gemeentebode. Hij vond
dat Huib een prachtkerel was
geweest en hoopte dat God hem
nog lang zou mogen sparen voor
Waspik en zijn familie.
De heer M. v. Dongen sprak
als voorzitter van het armbe
stuur en dankte Huib voor alles
wat hij hiervoor had gedaan. Hij
schonk hem ook een stoffelijk
blijk van waardering.
Tenslotte was de heer van
Beurden de tolk van het gemeen-
tepersoneel. Ook hij dankte Huib
voor alles wat hij gedaan had en
voor de samenwerking. Wel wees
hij er op, dat nog niet alle ban
den met de ambtenaren verbro
ken waren, omdat Huib nog
voorzitter was van „Eendracht
maakt macht". Namens het ge-
meentepersoneel en de politie
bood de heer van Beurden een
rookstel aan.
Met een paar woorden dankte
Huib allen voor de waarderende
woorden en de geschenken en
toen ging alles naar elders om
dit afscheid ook op een andere
wijze te vieren. Het eerste wat
Huib merkte toen hij eenmaal
weer op zijn gemak zat, was dat,
terwijl er vijf minuten van tevo
ren niets dan goeds van mem ver
teld was, nu alle „beroerdigheid"
te voorschijn kwam.
In ieder geval kan hij nu met
een tevreden hart gaan rusten,
■want hij weet dat hij gewaar
deerd is en wordt en dat hij een
graag geziene gast blijft. Daar
om, nog vele rustige jaren. Huib!
Wijlen de heer ADR. VERHEIJDEN herdachi
Bouw van 18 woningen wordi aan fa. Siolk
Visker opgedragen.
RAAD EN GEMEENTE-
PERSONEEL NAMEN
AFSCHEID VAN HUIB.
Toen al die andere zaken die
de raad bezig hielden, waren af
gewerkt, nam de burgemeester
nog eens het woord, maar nu met
een heel ander doel, namelijk om
Huib Smits, de gemeentebode,
voor het laatst officieel in de
raad toe te spreken.
De burgemeester vond dat er
aanleiding was om officieel af
scheid te nemen van Huib, zoals
hij altijd genoemd was, al strookte
Vrijdagavond j.l. kwam de raad
dezer gemeente in voltallige zit
ting bijen.
ISadat de voorzitter, burgemees
ter Smit, de vergadering met ge
bed geopend had, herdacht hij in
piëteitsvolle woorden het overle
den oud-raadslid en eerste burger
van Sprang-Capelle, wijlen de
heer Adr. Verheijden.
Evenals des middags bij de ter
aardebestelling herinnerde spr. er
aan hoe de overledene in Augus
tus 1949 voor het laatst de ver
gadering bijwoonde van de ge
meenteraad, waarin hij zovele ja
ren zitting had gehad en aan zijn
huldiging als ere-burger van
Sprang-Capelle.
Hij was, aldus spr., een strijd
baar man, die zijn mening onom
wonden te kennen gaf. Hij streed
altijd met open vizier en nooit
achter iemand om. Hij gaf zo
doende zijn tegenstander gelegen
heid zich te weer te stellen en
deze ridderlijkheid heeft spr. altijd
in hem kunnen eren. De raadsle
den zullen de herinnering aan de
heer Verheijden zeker nog vele ja
ren in zich levendig houden.
Hierna werden de verschillende
ingekomen stukken, merendeels
goedgekeurde raadsbesluiten, voor
kennisgeving aangenomen.
Woningbouw.
4. Bouw van 18 woningwet
woningen overeenkomstig de be
schikking verminderde bijdragen
woning wetbouw 1950.
In hun prae-advies zeggen B.
en W.:
Blijkens telefonische mededeling
is met de exploitatie-opzet, aan
de raad voorgelegd in de verga
dering van 17 Maart j.l. ten de-
partemente accoord gegaan.
Diensvolgens zal thans met de
uitvoering der plannen kunnen
worden aangevangen. Aangezien
in genoemde vergadering besloten
werd tot het aanvragen van de
benodigde rijksbijdrage, hetgeen
impliceert het voteren van h'et
voor de uitvoering benodigd cre
diet, moet de begroting van in
komsten
en uitgaven voor de
dienst 1950 alsnog worden gewij
zigd. Hoewel de opdracht tot uit- I thans goedgekeurde plan.
Wethouder Winkelman wil nog
even het gehelfe verloop van de
ze aangelegenheid releveren. Het
eerste plan voor de bouw van
goedkope woningen was Stolk 6
Visker. Naar aanleiding van de
behandeling hiervan in de raad,
kwam van de zijde der plaatselijke
aannemers het plan hiervoor ook
een aanbieding te doen. De ge
meente heeft daaraan alle moge
lijke medewerking verleend en
gezorgd dat die plannen van d'e
plaatselijke aannemers ook direct
bij de betrokken eerste instantie
werden ingediend. Daar heeft men
echter de plannen met enkele be
merkingen teruggezonden. Als spr.
goed is ingelicht hebben de plaat
selijke aannemers toen de zaak
een beetje laten hangen, misschien
omdat ze ondertussen andere
bouwwerken onderhanden hadden.
Waren hun plannen ook direct
herzien en verder behandeld, dan
waren ze nu wellicht in hetzelfde
stadium, d.w.z. door alle instan
ties goedgekeurd en konden beide
plannen, van Stolk Visker en
de plaatselijke aannemers, thans
tegelijk behandeld worden.
Nadien is door een der plaat
selijke aannemers een nieuw plan
ingediend. De gemeente verleen
de ook daaraan van haar kant al
le medewerking. Dit plan is thans
echter pas door de eerste instan
tie goedgekeurd, doch moet de an
dere instanties nog passeren. We
weten niet hoe daar het resultaat
zal zijn en hoe lang dat kan du
ren. Hoezeer het ook op onze weg
ligt een plaatselijke aannemer de
voorkeur te geven, zou het thans
niet raadzaam zijn te wachten en
gevaar te lopen de goedkeuring
die thans op het plan Stolk
Visker is verkregen, te verliezen.
De heer de Bas meent dat, als
B. en W. geen toezegging kunnen
geven dat het thans goedgekeurde
plan altijd nog door kan gaan als
de goedkeuring van het plan va
de plaatselijke aannemers te lang
op zich zou laten wachten, dat er
dan geen risico mag worden gelo
pen en direct de opdracht aan
Stolk Visker moet worden ge
geven.
De heer Genuit had ook gaarne
de plaatselijke aannemers inge
schakeld gezien. Maar zoals de
zaak thans ligt vindt hij het ver
standigst om op het plan van
Stolk Visker in te gaan, inplaats
van nog langer te wachten op iets
waarvan men nog niet zeker is.
Het jaar 1950 is reeds bijna half
om; als er niet direct wordt be
gonnen vreest hij dat er aan het
einde van het jaar nog niets ge
beurd is.
De h'eer Timmermans zou, als
het thans goedgekeurde plan geen
gevaar loopt, nog even willen af
wachten, om de plannen van de
plaatselijke aannemer ook nog
een kans te geven.
De heer Oerlemans zou nog wel
even willen wachten op het ver
loop met de plannen van de plaat
selijke aannemer, doch nooit zo
lang tot er gevaar bestaat voor het
voering door burgemeester en wet
houders zou kunnen worden ge
geven, komt het dit college ge
wenst voor, gezien de plannen van
een plaatselijke aannemer, het
standpunt van de raad terzake t'e
leren kennen.
De voorzitter licht nog nader
toe dat op de telefonische mede-
De heer Ros zou h'et graag een
plaatselijke aannemer gegund heb
ben, doch de gemeente mag niet
de dupe worden van een afwach
tende houding. Uit ondervinding
weet men hoe gevaarlijk het is
zijn kans niet direct te benutten.
Die plannen moeten nog langs zo
vele instanties en dan hebben we
deling van Dinsdag, Vrijdagmor- j over iaar no9 geen woningen,
gen de schriftelijke bevestiging van
de Minister is gevolgd. Er wordt
120 per jaar en per woning op
het exploitatietekort bijgepast en
de huur bedraagt 5.20 per week.
De heer de Bas betreurt het dat
er thans nog geen goedgekeurd
plan van de plaatselijke aanne
mers is, anders zou dat zeker de
voorkeur gekregen hebben. Nu het
feit er eenmaal ligt dat het plan
van de firma Stolk Visker door
alle instanties is goedgekeurd, acht
hij het niet verantwoord, gezien
de urgentie van de woningnood,
nog één dag langer te wachten
mee deze firma het bouwen der
woningen op te dragen.
terwijl we nu direct aan het bou
wen kunnen. Met het oog op d'e
schreeuwende woningnood mag
geen dag meer gewacht worden.
De heer Kuijsten meent dat 't
iiier gaat over de vraag of hel
wachten op de goedkeuring der
plannen van de plaatselijke aan
nemer al of niet funeste gevol
gen kan hebben. Als de raad
concrete gegevens had over de
termijn gedurende welke het
thans goedgekeurde plan geldig
blijft en over de tijd die er nog
gemoeid kan zijn met goedkeu
ring van het andere plan, dan
kon hij daarover beter beslissen.
Er zal toch wel een instantie
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
zijn die daarover beslissen kan.
Als de gemeente geen risico
loopt, zou hij nog even willen
afwachten om de plaatselijke
aannemers een kans te geven, in
het andere geval is hij voor op
dracht aan St. en V.
De heer Kraak meent dat alle
raadsleden het er over eens zijn
dat de woningen er zo gauw mo
gelijk moeten komen. De gemeen
te mag in geen geval de dupe
van afwachten worden. Dan
maar liever achter elkaar het
werk gegund.
De voorzitter wil op de eerste
plaats de geruchten tegenspreken
die in de gemeente de ronde doen
en die, zoals reeds dikwijls is ge
bleken, geheel onjuist zijn. De
gemeente zou n.I. de plannen van
de plaatselijke aannemers een
paar weken hebben achtergehou
den, waardoor hun kans verke
ken was. Hij geeft de verzeke
ring dat deze plannen alle moge
lijke medewerking van het ge
meentebestuur hebben gehad. De
plannen van St. en V. en die
van de plaatselijke aannemers
zijn beiden op dezelfde dag naar
Den Bosch gegaan. Daar vonden
de plannen van St. en V. alle
mogelijke bijval, terwijl die van
de plaatselijke aannemers met
verschillende bemerkingen wer
den teruggezonden voor herzie
ning. Daarna is de plaatselijke
aannemer Nieuwenhuizen met een
nieuw plan gekomen. Ook dat
heeft alle medewerking van het
gemeentebestuur gehad en is on
middellijk naar Den Bosch ge
zonden. Dit is nu pas één in
stantie gepaseerd, n.I. dat van de
Woning- en welstandstoezicht en
moet nog naar de Inspecteur voor
Volkshuisvesting en daarna naar
het Departement. Spr. heeft van
daag nog bij de Inspecteur geïn
formeerd, doch daar had men 't
nog niet ontvangen en men vond
het daar zeer immoreel, men
noemde het onderkruipen, om te
trachten een andere firma, die
met een goed plan is gekomen,
dat alle vereiste goedkeuringen
heeds heeft verkregen, te achter
halen. Ook bij Bouw- en wel
standstoezicht vond men de toe
zending van het nieuwe plan niet
recht duidelijk daar de gemeente
Sprang-Capelle nu toch reeds een
goedgekeurd plan voor goedko
pe woningbouw had. Het is spr.
bekend dat 14 dagen geleden bij
de Inspecteur in Den Bosch nog
600 aanvragen op afdoening
wachtten en daarna moeten ze
naar Den Haag, waar alle aan
vragen van het gehele land sa
menkomen. Hij vreest dat het een
lange lijdensweg zou worden en
dat de gemeente een groot risico
loopt met daarop te wachten. Er
is geen enkele instantie die over
een termijn of over al of niet
qoedkeurinq enige toezegging
kan doen. Men dient ook het an
dere plan van de gemeente voor
22 woonruimten, dat ook nog
bij het Departement voor Volks
huisvesting behandeld moet wor
den, niet uit het oog te verlie
zen.
De heer Ros wijst er op dat
men aanvankelijk zo blij was met
het plan van St. en V. Nu zou
men hun laten wachten voor een
ander plan, waaromtrent men nog
geheel in het onzekere verkeert
en hun goedgekeurde plannen
eventueel later annuleren. En in
tussen schreit de woningnood ten
hemel.
De heer Timmermans vindt het
evenzeer sneu voor de plaatse
lijke aannemers dat hun plannen
geannuleerd worden. Die hebben
er ook alle moeite en kosten voor
gemaakt. Men had hen beter
kunnen zeggen dat het nutteloos
was. Spr. zou B. en W. willen
machtigen een bepaalde uiterste
termijn te wachten, maar in elk
geval mag het bouwen van die
18 woningen geen risico lopen.
De voorz. merkt op, dat het
gemeentebestuur ook de plaatse
lijke aannemers een gelijke kans
heeft willen geven. Had men hun
inderdaad gezegd dat het nutte
loos was, dan zou men terecht
hebben kunnen beweren dat de
gemeente geen medewerking gaf
en hun plannen ten val wilde
brengen. B. qn W. hadden dit
punt niet meer in de raad behoe
ven te brengen. Zij hadden de
machtiging om direct aan Stolk
Visker opdracht tot uitvoe
ring te geven. Zij hebben echter
eerst nog eens het gevoelen van
de raad willen horen. Spr. acht
het een gemeentebelang dat di
rect aan St. V. de oudracht
wordt gegeven.
De heer Kuijsten zou, om mis
verstand te voorkomen, aan de
aannemers doen weten dat zij
zichzelf tot de betreffende in
stanties kunnen wenden om daar
de conclusies te vernemen, waar
uit hen dan zal ^lijken dat de
gemeente aan dit verloop niets
doen kan.
De heer Ros acht dit niet no
dig. De pers neemt het verhan
delde in de raad gewoonlijk uit
voerig over, zodat iedereen na
deze besprekingen overtuigd zal
zijn dat de raad niet anders kan
handelen in het belang der ge
meente.
De voorz. is eveneens van
mening dat^ al dat gemarchan
deer overbodig is. Men behoeft
niet steeds iedereen naar de ogen
te kijken. Men moet slechts naar
eer en geweten handelen in het
gemeentebelang. Straks komen
misschien de plaatselijke kruide
niers om een soortgelijke mede
werking vragen. Spr. acht de
zaak thans voldoende besproken
en stelt voor dat B. en W., ge
hoord het advies van de raad,
onmiddellijk aan Stolk Visker
opdracht tot uitvoering van het
plan verstrekken.
Met algemene stemmen wordt
dit voorstel aangenomen.
Daar met dit object een bedrag
van 130.000 is gemoeid, wordt
de reeds aan B. en W. verleen
de machtiging tot het opnemen
van kasgeld van 300.000 tot
500.000 verhoogd.
5. (Zie agenda inet prae-
advies)
Wordt z. h. st. goedgekeurd.
6. (Zie agenda met prae-
advies).
De heer de Bas is voor de
gevradgde verbeteringen, maar
wilde graag de kosten hiervan
weten. Ook zou hij graag willen
weten wat de oo_zaak is dat de
behandeling van de planner, tot
verbetering der openbare school
te Capelle, die reeds in Juni '49
door het schoolhoofd zijn inge
diend. zoveel vertraging onder
vindt. Van gemeentewege is de
zaak in October bekeken en na
dien is er niets meer van ge
hoord. Spr. vreest dat er zo
doende tijdens de goote vacantie
niets van de vebetering terecht
komt en dan zou men weer een
jaar moeten wachten.
De voorz. deelt mede dat de
kosten van de aangevraagde nieu
we banken en schoolbord 1872
zullen bedragen. Hoewel de
kwpstie van de openbare school
te Capelle eigenlijk niet aan de
orde is, wil spr. hierover de vol
gende inlichtingen verstrekken
Het verzoek tot verbetering werd
niet in Juni, doch bij brief van
15 October door de heer Polder
vaart ingediend. Het betrof hier
een vrij uitgebreide verbetering,
welke eerst besproken en door
de gemeente-architect onderzocht
en geadviseerd moest worden.
De plannen zijn nu bij de In
specteur van 't L.O. Er zal van
gemeentewege alles op gezet wor
den om over 3 weken de vereiste
goedkeuring te hebben en de raad
een voorstel voor te leggen, zodat
er nog in de grote vacantie be
gonnen akn worden.
De heer de Bas stelt het ze'er
op prijs dat B. en W. dit geval
als urgent behandelen. Hij vreesde
dat het te lang in de tas van de
35)
door
EARL DERR BIGGERS.
Holley keek neer op zijn bord.
„Dat lijkt me nog steeds de
zelfde oude kip", zuchtte hij.
„Wat zou ik niet geven voor
een maal als vroeger thuis!"
„Je moest gaan trouwen",
lachte het meisje. „Heb ik
geen gelijk, meneer Eden?"
Eden haalde de schouders
op. „Ik heb verscheiden arme
kerels gekend, die trouwden,
in de hoop eens een goed maal
te genieten. Nu zijn ze weer
terug in de restaurants; en 't
enige verschil is, dat ze nu
hun vrouw meebrengen. Een
dubbele rekening en 't halve
plezier."
„Waarom zo cynisch?" vroeg
Holley.
„O, meneer Eden is zeer te
gen het huwelijk gekant", zei
het meisje. „Dat heeft hij me
vandaag verteld."
„Ik heb getracht haar te
redden", verklaarde Bob.
„Zeg, ken je die Wilbur, die
haar onschuldig, vertrouwend
hart heeft veroverd?"
„Wilbur?" vroeg Holley,
niet begrijpend.
„Hij blijft Jack maar steeds
Wilbur noemen", zei 't meis
je. „Dat is zijn oneerbiedige
manier om over mijn verloof
de te praten."
Holley wierp een blik op de
ring. „Neen, ik ken hem niet",
verklaarde hij. „Maar ik wens
hem in elk geval geluk."
„Ik ook", antwoordde Eden
„Met zijn flinkheid. Ik mag
Wilbur niet afvallen. Zoals ik
vanmiddag nog zei...."
„Laat maar", onderbrak het
meisje. „Wordt eens wakker,
Will! Waar denk je over?"
Holley schrikte op. „Ik zat
te denken aan een diner van
jaren geleden, in een restau
rant, dat niet meer bestaat.
Weg zoals al de andere ou
de landpalen. Ik vraag me wel
eens af, of ik nu nog op New
York gesteld zou wezen."
Hij sprak voort over 't ou
de Manhattan, dat hij gekend
had. In wat Bob minder dan
geen tijd leek, was het diner
geëindigd. Toen zij afreken
den met de kassier, merkte
Bob voor het eerst 'n vreem
deling op, die een sigaar stond
aan te steken naast Holley.
Het was een vreemdeling,
naar zijn kleding te oordelen
een klein, geleerd uitziend
mannetje, met doordringende
ogen.
„Goede avond, buurman",
zei Holley.
„Hoe gaat het u?" «ei de
vreemdeling.
„Komt u ons eens bekij
ken?" vroeg de redacteur, en
hij dacht aan zijn volgend
nummer.
„Ik kom voor de kangoe
roe-rat", antwoordde de man.
„Ik hoor dat er een plaatse
lijke variëteit is, met een
staart, die drie millimeter
langer is dan die van enige
tot heden bekende soort."
„O", antwoordde Holley.
„Bent u één van dié lui? We
krijgen ze hier allemaal
kevermensen en vlindermen
sen, muizenmensen en schild
padmensen. Kom eens aanlo
pen op het bureau van de
„Times", dan maken we een
praatje."
„Met genoegen", zei de na
tuuronderzoeker.
„Kom eens kijken", riep
Holley plotseling. Bob draai
de zich om en zag een mager,
klein Chineesje zou oud als
de woestijn, scheen het de
Oase binnen komen. Zijn ge
zicht had de kleur van een
geliefde meerschuimen pijp,
zijn schitterende ogen leken
op kralen.
„Louie Wong", verklaarde
Holley. „Zo, Louie, terug uit
San Francisco?"
„Hallo, baas", zei Louie.
„Mijn telug."
„Beviel het je niet, daar
ginds?" drong Holley aan.
„San Francisco deugen niet"
antwoordde Louie. „Altijd
legen vallen op neus. Mijn
glaag hiel."
„Ga je terug naar Madden?"
vroeg Holley.
Louie knikte.
„Nu, dat tref je. Meneer
Eden gaat ook naar de ranch,
en je kunt meerijden."
„Natuurlijk", stemde Bob
toe.
„Mijn walme thee dlinken.
U wachten klein kwaltieltje,
baas".
„We staan voor het hotel",
zei Holley. Met hun drieën
gingen zij naar buiten. Het
natuuronderzoekertje sloop
achter hen heen en verdween
in de nacht.
Holley en Eden spraken
geen van beiden. Bij het ho
tel stonden zij stil.
„Ik ga nu weg", zei Paula.
„Ik heb brieven te schrijven."
„O ja", zei Eden, „denk er
aan mijn hartelijke groe
ten aan Wilbur.
„Dit zijn zakenbrieven",
antwoordde zij streng. „Goe
den avond."
Het meisje ging naar bin
nen. „Dus Louie is terug", zei
Bob. „Dat wordt een mooie
boel."
„Hoezo?" zei Holley. „Louie
heeft misschien heel wat te
vertellen."
„Misschien. Maar hoe moet
het gaan met Chan, als Loufe
zich voor zijn oude baantje
aanmeldt? Dan wordt Chan
er uit getrapt en ik sta alleen
op het toneel. En ik ben ei
genlijk niet erg rolvast."
„Daar heb ik niet over ge
dacht", antwoordde de x-edac-
teur. „Maar er is werk ge
noeg voor twee jongens, als
Madden er is. Hij zal ze wel
allebei houden, denk ik. En
wat een kans voor Chan om
Louie uit te horen. Jij en ik
kunnen hem vragen doen van
nu aan tot in eeuwigheid, en
we komen niets te weten.
Maar Chan dat is wat an
ders."
Zij wachtten, en even latex-
kwam Louie aansloffen met
een koffertje in de ene hand
en een volle papiex-en zak in
de andere.
„Wat heb je daar, Louie?"
vroeg Holley. Hij keek in de
zak. „O, bananen."
„Tony glaag bananen eten",
zei de oude man. „Lekkel vool
Tony."
Eden en Holley keken el
kaar aan. „Louie", zei de re
dacteur zacht, „de ai-me To
ny is dood."
Wie gelooft dat een Chi-
nezengezicht altijd zonder
uitdrukking is, had toen Louie
eens moeten zien. Zijn gezicht
vertrok van boosheid en
smart en hij barstte los in een
onvertaalbare woordenvloed,
profaan en schrikwekkend.
„Arme oude Louie", 2ei
Holley. „Hij beschimt de
straat, zeggen ze in China."
„Zou hij het weten?" vroeg
Bob. „Dat Tony vermoord is,
bedoel ik."
„Het lijkt er wel op", ant
woordde Holley. Nog altijd
druk pratend, ging Louie op
het achterbankje van de auto
zitten en Bob nam zijn plaats
aan het stuur in.
(Wordt vervolgd).
gemeente-architect was blijven
zitten.
Zonder stemming wordt de aan
vraag voor de Chr. School te
Sprang toegestaan.
7. Voorstel van burgemeester
en wethouders tot h'et heffen van
150 opcenten op de personele be
lasting voor het belastingjaar '50-
'51.
Wordt z.h.st. goedgekeurd.
8. Uitkering van 5 aan het
j gemeentepersoneel over het twee
de kwartaal 1950.
Wordt z.h.st. goedgekeurd.
9. Voorstel van burgemeester
en wethouders tot aankoop van 'n
perceel grond t.b.v. de woning
bouw.
Het betreft hier de open plek
ter plaatse waar o.m. h'et oude
raadhuis van Capelle verwoest
werd. Er komt ter plaatse reeds
een woning van de heer Sneep en
misschien kan het andere gedeel
te nu ook voor een particuliere
bouw benut worden. Gaat dit
laatste niet door dan zouden B.
en W. er voor voelen van ge
meentewege aldaar 1 of 2 wonin
gen te bouwen.
De voorgestelde grondaankoop
wordt z.h.st. goedgekeurd.
10. Voorstel van B. en W. tot
wijziging en aanvulling van de
legesverordening, zoals dat reeds
in tal van gemeenten is geschied
en in de verslagen vermeld.
Wordt z.h.st. goedgekeurd.
11. Voorstel van B. en W. tot
wijziging van de begroting 1949.
Wordt z.h.st. goedgekeurd.
12. Mededelingen
T.a.v. de kwestie drinkwater
voorziening J. Rozenbrand, A 352
te Sprang, is rapport uitgebracht
door het rijksinstituut voor drink
watervoorziening, waaruit blijkt,
dat dit drinkwater absoluut on
deugdelijk is. In verband hierme
de, hebben burgeme'ester en wet
houders de eigenaar van de wo
ning aangeschreven om zorg te
dragen voor het aanbrengen van
deugdelijk drinkwater overeen
komstig de bepalingen der bouw
verordening.
De heer Kuijsten vraagt wat er
gebeurt als de eigenaar ét niet
voor zorgt, waarop de voöftzitter
antwoordt dat de gemeente dan
het recht heeft op kosten van de
eigenaar dit werk te laten uitvoe
ren.
De voorzitter deelt verder me
de dat er een nieuwe regeling voor
Wederopbouw té verwachten is,
waarbij aan gemeenten die wonin
gen volgens de financieringsrege
ling willen gaan bouwen en ge
noegen willen nemen met een
mindere bijdrage, 50 meer
bouwvolume toegewezen kunnen
krijgen. Dit is een lastig probleem
en de eerste indruk van B. en W.
is om dit jaar hieraan nog niet te
beginnen met het oog op de lo
pende aanvraag voor 22 woon
ruimten, waarin reeds zove'el mo
gelijk duplexwoningen zijn ver
werkt om woonruimten te win
nen. Daarvoor zijn ook reeds
5000 tekenkosten gemaakt. B. en
W. zullen zich nog nader hierover
beraden.
Ten slotte merkt de voorzitter
nog op dat destijds de heer Oer
lemans geadviseerd heeft om bij
aankoop van brandslangen het ad
vies te vragen van de inspecteur
voor het Brandweerwezen, om
trent de deugdelijkheid van de be
trokken firma's. Als eerste firma
wordt door deze inspecteur ge
noemd de fa. Kronenburg, waar
van ook onze gemeente steeds al
haar materiaal betrok.
Waar er voor de rondvraag
geen vragen waren ingekomen,
sluit de voorzitter hierna op ge
bruikelijke wijze de vergadering.
PAUS.
-rt^
In de grote zaal van de K.R.O.-
studio te Hilversum werd giste
renmorgen de Vaticaanzender,
het geschenk da Katholiek Neder
land ter gelegenheid van het Hei
lig Jaar aan Paus Pius XII aan
biedt. aan het comité „Radio An
no Santo'' symbolisch overgedra
gen, in de vorm van een masuette
op 1/20 van de ware grootte.
Mr. J, Derks, voorzitter van 't
Werkcomité, begroete allereerst
Kardinaal de Jong, „zonder wiens
medewerking dit geschenk zeker
niet tot stand zou zijn gekomen".
Voors de Pauselijke internun
tius, Mgr. Paolo Giobbe, de mi
nisters J. v. Schaik, J. v. Maarse-
veen, Th. Wijers en vele andere
autoriteiten.
Ir. F. Philips noemde het een
voorrecht voor zijn gehele indus-
tdie, dat „in het hart van de we
reld een stem gaat klinken uit 'n
apparaat, door Nederlanders ver
vaardigd."
Toen daarna de maquette, uit
gevoerd door Philips telecommu-
nicatieindustrie, die de zender
bouwt, was onthuld, aanvaardde
mr. J. v. Schaik, voorzitter van
de Stichting Anno Santo, met de
ze maquette symbolisch de Vati
caanzender.
De maquette zal half Mei pef
K.L.M. naar Rome worden ge
stuurd en tijdens een bijzondere
audiëntie van de Nederlandse be
devaartgangers op 18 Mei aan de
Paus worden aangeboden,
ABONNEERT U
OP DIT BLAD,
