APPÈL
Indonesië
Concours „Excelsior"
te Sprang
BE LSNGSïmi
Waalwijkse en Langsiraaise Courant
Installatie van Deken-
Pastoor Rooyackers
NIEUWKUIJK
VLIJMEN
aan het Nederlandse volk
voor hulp aan
gerepatrieerden
Schoonmaak-artikelen.
JOS VAN DE VEN
HET HUIS VOOR GOEDE KLEDING
W. van der Heijden Zonen
Waalwijk. Tal. 443
Optreden Amsterdamse Politie-kapel
MAANDAG 22 MEI 1950.
Uitgever
Waahvijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO W HEI ZUIDEN
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL.
66.
72e JAARGANG No. 42
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
TEL.-ADRES „ECHO".
Het is weldra 4jaar ge
gleden, dat in de Amsterdam
se haven de „Almanzora"
meerde, het eerste schip met
landgenoten uit het verre
Oosten. Het Nederlandse volk
dat tot op dat ogenblik ge
heel in beslag genomen werd
door de zorg om het dagelijks
bestaan en het overwinnen
van de eigen moeilijkheden
nam toen kennis van de
onzegbare ellende en ver
schrikking der Indische con
centratiekampen. En 't strek
te de helpende hand uit om
dat leed te verzachten. Er
werden stichtingen en orga
nisaties in het leven geroepen
die zich het lot van de dui
zenden gerepatrieerden uit
Indië aantrokken. Er werden
levensmiddelen, meubilair,
kleding en gelden verstrekt.
Er werd getracht een behoor
lijk onderdak te vinden voor
de repatriërenden, en er werd
geholpen bij het herstel van
hun deerlijk geschokte ge
zondheid.
En dank zij veler bijstand
kon veel leed worden ver
zacht en veel nood worden
gelenigd.
Toen echter na een jaar
ongeveer aan de grote stroom
van repatriërende landgeno
ten van overzee een eind
kwam, verslapte de belang
stelling. De stichtingen „Peli-
ta" en „Nederl. helpt Indië"
bleven zich bezig houden met
de verzorging van de gezin
nen die daarvoor in aanmer
king kwamen. Verwacht werd
dat binnen enkele jaren aan
hun werk een einde zou ko
men.
Nu echter, na de ontwikke
lingen in Indonesië, zien deze
stichtingen zich geplaatst voor
een schier bovenmenselijke
taak, die alleen naar behoren
kan worden vervuld wanneer
het gehele Nederlandse volk
bereid is daaraan mede te
werken, door zowel morele
als materiële steun.
Wat is n.l. het geval? In de
eerste plaats stellen de mo
netaire maatregelen, die dooi
de regering van de R.I.S. on
langs zijn getroffen, de gere
patrieerden voor welhaast
onoverkomelijke moeilijkhe
den. Voor vele gerepatrieer
den is daardoor 2/3 tot 5/6
deel van hun inkomsten weg
gevallen. Financiële bijstand
zal dan ook op groter schaal
dan voorheen moeten worden
verleend. Maar bovendien
komt in de loop van dit jaar
onverwacht en onvrijwillig
een nieuwe stroom van men
sen uit Indonesië. Hun aantal
wordt geschat op 60.000. Dat
schept ontzaglijke problemen.
Want niet alleen moet voor
deze mensen in ons land,
waarin de woningnood nog
steeds één van de ernstigste
problemen vormt, onderdak
worden gevonden en gezorgd
worden voor hun levenson
derhoud, maar zij moeten
ook geholpen worden bij het
zich aanpassen in de Neder
landse gemeenschap. Neder
land is voor de meesten van
hen een volkomen vreemd
land, dat thans door de loop
der gebeurtenissen voortaan
hun vaderland zal zijn. Voor
zover de ouderen niet meer
opgenomen zullen kunnen
worden in het arbeidsproces,
zal de zorg voor hen als een
last blijven drukken op de
Nederlandse gemeenschap.
Voor de kinderen kan méér
worden gedaan; zij kunnen in
staat gesteld worden zich
door onderwijs en ontwikke
ling een toekomst op te bou
wen.
De zorg voor al deze men
sen is natuurlijk in de eerste
plaats een taak voor de re
gering. Maar de regering
werkt en kan niet anders
werken dan volgens een
bepaald schema. Naast deze
overheidssteun blijft toch al
tijd behoefte bestaan aan mo
rele en aanvullende materiële
steun.
Deze steun nu wil de „Hulp
aan gerepatrieerden", georga
niseerd door de beide stich
tingen „Pelita" en „Neder
land helpt Indië", met mede
werking van het Nederland
se volk, geven. En dat deze
medewerking dringend nood
zakelijk is, is ons gebleken
toen wij deze week in staat
werden gesteld een aantal
„crepeergevallen" van men
sen die tot nu toe uit Indo
nesië repatriëerden, te bezoe
ken.
vier kinderen van 8, 12, 14 en
16 jaar in bij zijn moeder.
Deze zeven personen beschik
ken over een bescheiden zit
kamer, een kleine slaapkamer
en een miniatuur-keuken, die
tevens W.C. is. Er is plaats
voor één bed en daarin slaapt
de bejaarde grootmoedei-.
Man, vrouw en vier kinderen
slapen op de grond in het
kleine kamertje. De K.N.I.L.-
militair was vol goede moed
toen hij in begin 1950 naar
Holland kon vertrekken. Hij
had immers de schriftelijke
toezegging, dat hij met voor
rang aan een woning zou
worden geholpen. Maar nog
steeds heeft zich geen ambte
naar van de Rotterdamse
huisvesting gemeld om de ten
hemelschreiende situatie op
te nemen
In Den Haag, in een keu
rige straat, woont op, zegge
en schrijve, één kamer een
Chinese familie: man, vrouw
en drie schoolgaande kinde
ren. De man. die tekenleraar
was aan de Koning Willem-
III-school te Batavia, werd
met ziekenverlof naar Neder
land gestuurd en later geheel
afgekeurd voor het onder
wijs. Hij tracht in Nederland
een betrekking te vinden als
technisch tekenleraar en zijn
vrouw helpt bij het verdienen
van hun levensonderhoud
door wat naaiwerk. Al twee
iaar duurt deze noodtoestand.
En al twee jaar slaapt de va
der dwars aan het voetenein
de van een éénpersoons-bed
met een stoel onder de voe
ten
In Amsterdam huizen man,
vrouw en zes kinderen al drie
lange jaren in een kamer met
alkoof. Er is plaats voor twee
bedden. Eén van de zoons
moest zijn studie onderbreken
omdat er „thuis" geen gele
genheid was huiswerk te ma
ken. Een andere zoon mag 'n
paar avonden per week bij de
directeur van de H.B.S. die
hij bezoekt, studeren. Al drie
jaar staat dit gezin dat
overigens geen financiële zor
gen kent omdat de vader
bij een groot bedrijf een be
hoorlijke positie bekleedt
op de urgentielij st
Dit zijn slechts drie geval
len van de vele honderden die
er zouden zijn op te noemen.
En straks, als in de tweede
helft van dit jaar 20.000 nieu
we gezinnen uit Indonesië te
rugkeren, zal het aantal van
deze nood-gevallen worden
verveelvoudigd, als niet op de
een of andere wijze wordt in
gegrepen. Hoe? De regering
overweegt maatregelen voor
een tijdelijke huisvesting in
vroegere DUW- en concen
tratiekampen. Maar dat zal
slechts 'n noodoplossing kun
nen zijn voor enkele maan
den desnoods. Daarna moet er
voor menswaardiger onderdak
worden gezorgd voor deze
landgenoten.
Hier ligt een ontzaglijke
taak, niet alleen voor de re
gering, niet alleen voor de
„Hulp aan gerepatriëerden"
met haar regionale en plaat
selijke comité's, maar voor 't
gehele Nederlandse volk.
Door particulier initiatief,
door materiële en morele
steun kan veel nood worden
gelenigd.
En zonder twijfel ligt hier
vooral een taak voor de klei
nere gemeenten, die tot nu
toe weinig of niets hebben
gemerkt van het vraagstuk
der gerepatriëerden uit Indo
nesië.
Inderdaad: iedere gemeente
en iedere volksgroep worstelt
nog steeds met eigen proble
men, die om een oplossing
vragen. Maar toch mag van
het Nederlandse volk worden
verwacht, dat het een open
oog zal hebben voor het leed
van die landgenoten uit het
verre Oosten die thans nood
gedwongen een ondc-rdak ko
men zoeken in het kleine,
maar gastvrije Nederland.
(Nadr. verboden).
De eenheidsstaat.
Het gaat erop /lijken of
Djokja is alleen ter R. T. C.
gekomen om langs een om
wegje de eenheidsstaat in In
donesië te bereiken. Blijkbaar
zijn Hatta en de zijnen nooit
van plan geweest om een fe
deratief Indonesië te laten
voortbestaan, maar hebben ze
dit enkel plechtig beloofd om
zo vlug mogelijk van Neder
land af te zijn
Van het begin af heeft de
republiek Djokja gedomi
neerd. Geen wonder» overi
gens, want practisch het hele
staatsapparaat van de R.I.S.
was republikeins. En nu, nog
geen half jaar na de stichting
van de Verenigde Staten van
Indonesië, heeft Djokja alle
deelstaten aan zich onderwor
pen en Vrijdag werden Dja
karta en Djokja het eens over
de vorming van de eenheids
staat, die dan, zoals is voor
gesteld, de Republiek Indone-
we staat. Waarschijnlijk zul
len wij vele figuren van de
R.I.S. in de eenheidsregering
terugvinden, uiteraard is voor
velen de functie met hetgeen
er aan vastzit, het voornaam
ste van Indonesië's onafhan
kelijkheid.
Hoe de verhouding met Ne
derland zal zijn dienen we
af te wachten en er maar het
beste van hopen.
Een andere zaak is die der
ondernemingen en der Neder
landers. Art. 33 van de Re-
publkeinse grondwet zegt dat
alle grond-, water- en bodem
schatten ten behoeve van de
algemene welvaart moeten
worden beheerd door de staat.
Het is duidelijk dat dit arti
kel op alle mogelijke wijze
kan worden geïnterpreteerd
en nog meer mee worden ge
goocheld. en goochelen kan
men wel in Indonesië.
Het ergste is dat dit artikel
ook in de nieuwe grondwet is
opgenomen.
EN ZEER VOORDELIGE PRIJZEN
GROTESTRAAT 178 - WAALWIJK
Crepeergevallen.
In Rotterdam bijvoorbeeld
woont sinds Maart 1950 een
gepensionneerde K.N.I.L.-on-
derofficier met 22 Indische
dienstjaren, met vrouw en
sia Raya (de Republiek van
groot Indonesië) zal heten.
Hoe bestaat het, dat zij het
eens werden. Is er verschil
tussen de regeringen van Dja
karta en Djokja
De consequenties.
Wat zijn nu de consequenties
voor Nederland en de Neder
landers in Indonesië van de
vorming van deze eenheids
staat Wat gebeurt er nu met
de Unie? Blijft deze ook
voortbestaan, wanneer 1 de
R. I. S. zou worden opgehe
ven Komt dan de eenheids
staat Indonesië automatisch
hiervoor in de plaats Neemt
Djokja de overeenkomsten,
die de R.I.S. heeft aangegaan
met Nederland, over Wat
gebeurt er met het ambt van
Dr. Hirschfeld in'Djakarta en
van Mr. Ruhm hier? Wat
wordt er van de ondernemin
gen Kunnen de Nederlan
ders nog in Indonesië blijven?
Deze en nog zoveel andere
vragen dringen zich op. Er is
moeilijk iets definitiefs te
voorspellen. Er hangt zoveel
af van de personen, welke de
toekomstige regering zullen
vormen. Immers in het repu
blikeinse kamp zijn zoveel
fanatieke Islamieten en blan
kenhaters, zoals b.v. de sultan
van Djokja, over wie reeds
wordt gesproken als de mi
nister-president van de nieu-
En de Nederlanders
Op Java zal de toestand
weinig verandering onder
gaan. Het machtsapparaat en
de onveiligheid zullen wel zo
blijven. Hier is het resultaat
van de laatste dagen drie
moorden, een stuk of vijf aan
randingen, nog wat meer be
rovingen, tientallen gestolen
auto's -eri inbraken, die de
beste Amerikaanse gangster
niet zou verbeteren.
Wie zijn de daders
Zonder verdere commentaar
zal ik U een verhaaltje ver
tellen. Begin Maart werd in
Tjimahi de jeep van een
KNIL-officier gestolen. De
politie werd ingeschakeld,
maar vond geen spoor. De
bestolene had zijn voertuig
reeds afgeschreven. Hoe groot
was echter zijn verbazing,
toen hij nog geen maand la
ter z-n jeep in Bandoeng
zag bemand met T.N.I.-
officieren. Hij werd met
moord en doodslag bedreigd,
toen hij om zijn eigendom te
rug kwam.
En de Minister van Defen
sie, de sultan van Djokja ver
klaart zojuistde veiligheid
op Java laat niets te wensen
over. De rest van Indonesië,
vooral Oalst-Indonesië, heeft
steeds een heel wat eunstiger
aanzien gehad voor de Neder-
landers. De regering in Ma
kassar trad zeer krachtig op,
wanneer een persoon of
groep de orde dreigde te ver
storen. Maar nu Nu zit of
komt overal de T.N.I., meestal
Javanen of Soendanezen. Wat
zal die brengen. Er is niet
veel goeds te verwachten.
De Indonesiërs, die met de
Nederlanders samenwerkten,
worden al door de republi
keinen gepersecuteerd. Wat
zal er met de Nederlanders
zelf gebeuren
Het is duister.
S.
Drunen bereidde zijn nieuwe
herder een grandioze ontvangst.
Vrijdagavond had in Drunen
de plechtige installatie plaats van
de Zeereerw. heer Rector Rooij-
ackers tot Deken van het Deke
naat Heusden en pastoor van
Drunen.
Drunen had zich voor dit
belangrijk gebeuren in feestkleed
gestoken. Langs de lang; weg
vanaf de grens der gemeente tot
aan de noodkerk was een fraaie
en kostbare versiering aange
bracht. Om half zeven stonden
alle verenigingen, alsmede vele
geestelijke en wereldlijke autori
teiten en vele belangstellenden
te wachten op de komst van de
nieuwe Deken-Pastoor nabij de
reinis;. Precies om half zeven ar
riveerde Zijn Hoogeeiw., veroe-
zeld van Mgr. Hendrikx, vicaris-
generaal van het Bisdom Den
Bosch, vele familieleden en an
dere heren geestelijken.
De Edelachtb. heer burge
meester Snels richtte zich hier
als eerste tot Zijn Hoogeerw.
Burgemeester Snels zeide ver
heugd te zijn als eerste de nieu
we deken-pastoor in zijn paro
chie welkom te mogen heten.
Spr. herinnerde er eerst aan dat
men nog pas voor zo kort af
scheid genomen had van Deken
Goossens, met een zekere wee
moed in het hart. De parochie
Drunen verloor in Deken Goos
sens immers een priester naar
Gods hart, een h;rder die 26
lange jaren zijn kudde geleid had
door vele moeilijkheden heen.
Burgemeester Snels bracht daar
na in herinnering de tijd van de
bevrijding en de vele moeilijkhe
den die daarop volgden.
Spr. was blij dat na zulk een
korte tijd men een nieuwe deken-
pastoor kon welkom heten en
bijzonder verheugde het spr. in
de nieuwe deken-pastoor te mo
gen welkom heten de persoon
van de hoogeerw. heer Rooij-
ackers, wiens werkzaamheden in
het verleden grote waarborgen
bieden voor de toekomst.
Burgemeester Snels wenste dan
Zijn Hoogeerw. geluk met deze
benoeming. Gij zult hier, aldus
spr., vinden wat een priester
zich wenst, n.l. een parochie met
godsdienstige en volgzame gelo
vigen. Spr. sprak tot slot de
hoop uit, dat het Zijn Hoogeerw.
gegeven zal zijn voort te bouwen
aan het grote werk van zijn
voorganger en dat hij zal mogen
werken onder Gods besten zegen
voor de geestelijke belangen der
parochianen, zoals spr. dat hoop
te te doen voor de materiële be
langen.
Deken Rooijackers dankte met
enkele korte woorden Burgemees
ter Snels voor dit hartelijk wel
komstwoord. Hij sprak ook de
hoop uit dat bij de vele moei
lijkheden, (en spr. doelde hierbij
op de wederopbouw van de nieu
we kerk), de burgemeester en hij
met jeugdig enthousiasme de han
den ineen zouden kunnen slaan
tot heil van de gehele gemeente.
Hierna ging men, voorafge
gaan door alle verenigingen en
beide harmonieën, naar de nood
kerk. Natuurlijk ontbraken de
talrijke bruidjes niet aan dit feest.
Overal wapperde de driekleur en
de belangstelling van de zijde van
•het publiek was bijzonder groot.
Aan de kerkdeur werd Z. Hoog
eerw. welkom geheten door het
kerkbestuur, bij monde van de
heer C. Pijnenburg. Deze begon
met po te merken dat niets de
wisselingen des tijds kan voor
zien. Een luttele 14 dagen gele
den zou nog niemand gedacht
hebben dat wij zo spoedig een
nieuwe pastoor-deken zouden
moeten inhalen. Wij waren ver
rast door het besluit van de
HoogEerw. He;r Deken Goos
sens, bij wiens besluit wij ons
moesten neerleggen.
Spr. zei verheugd te zijn,
reeds zo spoedig een nieuwe de
ken-pastoor te mogen verwelko
men en deze in de persoon van
de Hoogeerw. heer Rooijackers,
voor Drunen geen onbekende.
Want, aldus spr., reeds dikwijls
bezocht gij ons door middel van
de St. Jansklokken, waarvan gij
hoofdredacteur zijn geweest.
Spr. sprak ook de hoop uit dat
Deken Rooijackers in Drunen
zijn reeds vruchtbaar priesterle
ven zal mogen voortzetten tot
heil van de parochte en riep hem
namens de gehele parochie een
hartelijk welkom toe.
In de prachtig versierde nood
kerk had hierna de plechtige in
stallatie plaats.
D; installatie werd verricht
door Mgr. Hendrikx, vicaris-ge
neraal van het bisdom 't-Bosch
en Deken van de St. Jan. Als
getuigen figureerden de Hoog
eerw. heer Dr. Teurlings, Deken
van Veghel en Drs. J. van Over-
beek. Directeur van het Doof-
stommeninstituut te St. Mich.-
gestel. Na deze plechtige instal
latie richtte de vicaris-generaal
zich met enkele woorden tot de
gelovigen. Spr. zeide verheugd
te zijn om als Deken van het
aangrenzende Bisdom deze in
stallatie te hebben mogen ver
richten en de eer te hebben de
nieuwe deken-pastoor bij zijn pa
rochianen met een kort woord
te mogen inleiden. Spr. zeide dit
gaarne te doen, dan wel door de
persoonlijke vriendschap met de
nieuwe pastoor-deken, dan wel
door de spontane wijze waarop
de parochie Drunen zijn nieuwe
herder heeft ontvangen, maar de
gewijde spreker rekende het zich
als een plicht, alvorens deken
Rooijackers in te leiden, eerst te
moeten herdenken de Herder die
is heengegaan. Met enkele ge
voelvolle woorden herdacht spr.
de hoogeerw. heer Deken Goos
sens, die, aldus spr., 26 lange
jaren de parochie Drunen heeft
geleid met een vastberadenheid
en liefde, die hem zijn gehele le
ven hebben gekenmerkt.
Dan leidde de gewijde spreker
Deken Rooijackers in met de vol
gende woorden
Wij geven U thans een nieuwe
herder. Wij zullen niet zeggen
wat voor veel goed werk hij reeds
heeft gedaan, want wij zouden
zijn bescheidenheid, die hem ei
gen is, verbreken. Gij zult hem
spoedig lerën kennen ale een man
van grote gaven met een groot
en goed hart, die door de 5 jaren
van gevangenschap gesterkt is
door het lijden en de wederwaar
digheden des levens. Spr. zag in
de benoeming van de HoogEerw.
Heer Rooijackers tot deken-pas
toor van Drunen de dankbare be
kroning van het vele goede prics-
terwerk door rector Rooijackers
verricht.
Dan bestijgt ook de HoogEerw.
Heer Deken Rooijackers de kan
sel om zijn nieuwe parochianen
met enkele woorden toe te spre
ken.
Zijn HoogEerw. zeide blij te
zijn met zijn benoeming tot pas
toor van zulk een schone paro
chie en tot deken van het deke
naat Heusden. Veel goeds, aldus
spr., heeft men mij de laatste we
ken reeds van u* verteld. En dit
was niet om uw pastoor met zijn
benoeming nog blijer te maken,
maar dat gij gelovig, volgzaam en
arbeidzaam zijt, was reeds lang
bekend en ik wist dat in deze lof-
tuigingen over u een kern van
waarheid zat. En het is daarom
dat ik met recht zeg dat ik blij
ben met de benoeming tot pastoor
van zulk een schone parochie.
Dan bracht spr. hulde aan wie
hij noemde zijn grote voorganger.
Zijn HoogEerw. is er van over
tuigd de vruchten te kunnen pluk
ken van het zaad door zijn voor
ganger gezaaid. Thans, aldus de
gewijde spr., ben ik uw pastoor.
Ik ben hier om als dienaar Gods
te verkondigen Zijn woord en
Zijn genademiddelen aan u uit te
reiken.
Sprekende over de bouw van
een kerk sprak spr. de hoop uit
dat het hem gegeven mocht zijn,
zijn parochianen binnen te leiden
in een nieuwe kerk, waarin Zijn
HoogEerw. visionair zag de
poort van de hemel, waardoor hij
hoopte zijn parochianen te mo
gen binnenleiden.
Sprekende over zijn parochie
als geheel, zag spr. in zijn paro
chianen de levende stenen waar
uit de parochie is opgebouwd.
Het verheugde spr. tevens in
Drunen zoveel goed; instellingen
aan te treffen ten algemene nutte.
l ot slot sprak Zijn HoogEerw.
de hoop uit dat door samenwer
king en algemene saamhorigheid
veel tot stand zal kunnen worden
gebracht tot heil van de parochie.
Met het zingen van 't Tantum
Ergo en de zegen met het Aller
heiligste werd de plechtigheid be
sloten.
Geheel Sprang leeft deze
dagen voor Pinksteren mee
met de Chr. Gem. Zangver
eniging „Excelsior", die haar
65e verjaardag hoopt te vie
ren met een groot Nationaal
Zang- en Muziekconcours op
26, 27 en 29 Mei.
Het Uitvoerend Comité heeft
kosten noch moeite gespaard
om dit Jubileumfeest waar
lijk onvergetelijk te doen zijn.
De medewerking, die daarbij
van de zijde der bevolking
werd ondervonden, was het
Comité een grote steun. Tal
loze medailles, bekers en
lauwertakken werden ter be
schikking gesteld, de burge
meester der gemeente aan
vaardde het voorzitterschap
van het Ere-comité, waartoe
verschillende bekende en no
tabele inwoners der gemeen
te toetraden.
Vrijdagavond wordt 't con
cours geopend met 'n concert
door de jubilerende vereni
ging gegeven, terwijl ook de
overige plaatselijke muziek-
en zangverenigingen belange
loos hun medewerking ver
lenen.
Zaterdag, 27 Mei, begint
dan het eigenlijke concours,
waarop die dag 8 verenigin
gen deelnemen, waaronder
verschillende in de 1ste Af
deling en de Afd. Uitmun
tendheid. Deze dag wordt be
sloten met een avondconcert,
waaraan deelnemen de Mu-.
ziekverenigingen „Kunst na
Arbeid" en „Sirena" en de
Zangverenigingen „Hallelu
jah" (groot- en kinderkoor)
en ,,'t Rozeknopje."
De Tweede Pinksterdag
wordt officiëel geopend met
een openingsrede door de
Edelachtb. Heer Burgemees
ter Smit. Om 11 uur begint
dan het concours, waaraan op
die dag 12 verenigingen deel
nemen, waaronder wederom
verschillende in de Afd. Uit
muntendheid en de Superieu
re Afdeling.
Helaas moesten enige ver
enigingen zich afmelden we
gens bijzondere omstandig
heden.
Deze laatste dag van het
concours wordt besloten met
een groot concert door de Am
sterdamse Politie-kapel o.l.v.
Kapelmeester Johan Pinkse.
Goede wijn behoeft geen
krans!
Er zullen weinig Nederlan
ders zijn die dit orkest niet
reeds kennen via de radio,
waardoor het grote vermaard
heid heeft gekregen.
Welnu, Sprang biedt een
ieder de gelegenheid deze kra
nige politiemannen met eigen
ogen te zien en te genieten
van hun voortreffelijk spel.
Een speciaal programma is
samengesteld, waaraan o.a.
verschillende solisten mede
werken. We noemen slechts
de Ouverture van E. Lalo: Le
Roi d'Ys, een verplicht num
mer der Ned. Fed. van Har
monie- en Fanfaregezelschap
pen 1950 Vaandel Afdeling.
Een programma dus, dat ie
dere muziekliefhebber het
water om de tanden doet lo
pen.
Tot ver buiten Sprang be
staat er dan ook grote belang
stelling voor en wordt er veel
publiek verwacht.
Naar wij vernemen is de
voorverkoop van kaarten bij
de concourssecretaris reeds
begonnen.
Bij gebgenheid van het 65-jarig
bestaan van Excelsior is het wel
interessant een en ander uit de
geschiedenis mede te delen.
Van de oprichters in 1885 dan,
onder Ds. C. Bouthoorn, destijds
predikant bij de Ned. Herv. Kerk
alhier, is thans nog slechts alleen
in leven de heer L. Varossieau te
Waalwijk. Wijlen de heer P. D.
Netten, die vanaf de oprichting tot
Maart 1928 onafebroken voorzit
ter der vereniging was, was al die
jaren een grote stuwkracht voor
de vereniging. Als directeur trad
op de heer C. van Heijst tot om
streeks 1905, waarna tot 1920 de
directie werd gevoerd door de heer
Jac. Sars uit Waalwijk; daarna
volgde dhr. A. v. Heijst uit Waal
wijk tot 1927 en vervolgens tot
zijn overlijden in 1939 dhr. Alb.
Christ uit Capelle, die door zijn
zoon dhr. P. Christ tot 1944 werd
opgevolgd. Toen werd de directie
tijdelijk waargenomen door de heer
Jac. Groen uit Heusden, in Sprang
geëvacueerd, die later voor vast
werd benoemd en die momenteel
nog steeds met veel ijver de diri
geerstok zwaait.
Het ledental was' in d'e aanvang
niet groot, maar groeide allengs
uit tot thans 60 leden.
In de jaren van haar bestaan
heeft Excelsior vele malen deelge
nomen aan concoursen, steeds met
meer of minder succes, doch haar
naam heeft Excelsior daarbij
steeds eer aangedaan, want het is
daarbij steeds hoger gegaan en op
het laatste concours waaraan zij
deelnam, in 1937 te Amersfoort,
wist zij de 2e prijs in dë afdeling
Uitmuntendheid reeds te behalen.
Onder de bezielende leiding van
de heer Jac. Groen bestaat het
voornemen spoedig weer aan een
concours deel te nemen.
Gedurende de bezetting heeft
Excelsior zich steeds weten Ve
handhaven, waartoe het nodig was
zich aan te dienen als kerkkoor;
en de uitvoeringen kregen in die
jaren de vorm van wijdingssamen
komsten.
De uitvoeringen werd in vroe
ger jaren steeds op Hemelvaarts-
dag gegeven, inplaats van tegen
woordig op 2e Kerstdag, die voor
een uitvoering daartoe meer ge
schikt is in het winterseizoen.
Evenals in de laatste jaren wer
den ook in vroegere jaren door
de leden meermalen plezierreisjes
gemaakt. Gebeurt dit in de laat
ste jaren per trein of autobus,
vroeger geschiedde zulks in ver
band met de kosten b.v. met rij
tuigen; zo ging men b.v. eens met
rijtuigen naar Oisterwijk en dat
het daarbij vrolijk toeging, kunnen
de oudere leden U nog wel ver
halen.
Na de bevrijding werd aan de
vereniging een kinderkoor ver
bonden, waarvoor bij de jeugdige
zangertjes en zangeresjes, die in
grote getale als lid toetraden, veel
animo bestaat en deze worden
hier thans geoefend om later de
vereniging te versterken.
Wij wensen Excelsior van harte
geluk met haar zeldzame jubileum
en hopen dat zij nog vele jaren
haar naam in de zangerswereld
hoog mag houden en het concours
dat zij bij deze gelegenheid orga
niseerde niet minder moge slagen
als het concours dat gehouden
werd bij gelegenheid van haai
gouden bestaansjubileum.
Moge het weer daartoe mede
werken.
JAARVERGADERING.
Zaterdagavond hield de G;m.
Zangvereniging „Sempre Anima-
to in café Siegers haar eerste al
gemene jaarvergadering. Uit het
jaarverslag bleek dat er nogal 'n
flink batig saldo was. De aftre
dende voorzitter, de heer Jo van
der Ven. werd met algemene
stemmen herkozen. Men besloot
tot deelname aan het in Augus
tus a.s. in Goirle te geven Bene-
lux-concours. In verband met het
behaalde succes op het concours
in Nieuwkuijk werd in de loop
van de avond door de harmonie
,,De Eendracht" aan de vereni
ging een serenade gebracht, als
ook aan de Gem. Zangvereniqinq
„O.B.K."
BONTE AVOND.
Het Oranje-comité besloot, in
samenwerking met het Centraal
Comité, op Woensdag 24 Mei
a.s. in het patronaat alhier een
Lonte avond te geven onder de
titel „Hedde efkes tijd".
NIEUWE INDUSTRIE TE
VLIJMEN.
EERSTE STEEN GELEGD.
In de Burgemeester v. d. Ven
straat had verleden week de eer
ste steenlegging plaats voor het
houwen van de nieuwe confec
tie- en regenkledingfabriek voor
rekening van de heer Wolfs uit
Bergenopzoom. Naast de eigenaar
en zijn echtgenote waren hierbij
tegenwoordig burgemeester van
Hout. secretaris Achten, de heer
v. Stokkum, hoofd van Gemeen
tewerken, architect v. Huiten en
aannemer Couwenberg met per
soneel uit Waalwijk. De e;rste
steenlegging werd verricht door
Mevr. Wolfs. Hierna nam bur
gemeester v. Hout het woord en
wenste d; Vlijmense bevolking
geluk met deze nieuwe industrie.
Hij sprak de hoop uit dat de heer
Wolfs met zijn nieuwe onderne-
