Tentfolin
Officiële Huldiging
VERF.
Sfoietyoyji?
2
DE ECHO
VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 16 JUNI 1950.
2
vaneen Hoogeerw. Deken-Pastoor
A. J. VAN DEN BREKEL.
EEN GROOTSE JUBELDAG
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN
o KOPPIE KOPIJ.
W. van der Heijden Zonen
Waalwijk. T«|. 443
de Biesbosch, met daaraan
gepaard gaande een aanvul
lende werkgelegenheid in de
Langstraat. Ook voor de
Biesbosch is de betekenis,
vooral agrarisch, evident.
Men acht het bijna onbe
grijpelijk dat in de water
staatkundige wanverhoudin
gen nog bijna geen verbete
ring is gebracht. Nu kan nog
steeds het grootste deel van
dc 10.000 ha. grote Biesbosch
in een onafzienbare binnenzee
worden omgevormd, maar bij
voldoende bescherming zou
zeker 9000 ha. vruchtbaar
land vrijkomen voor inten
sieve bebouwing, d.i. bijna de
helft van de Haarlemmermeer
polder en 2/5 van de Wierin-
germeerpolder. Vergeleken
met deze droogmakerijen zijn
de kosten laag, omdat men
geen nieuwe verhoudingen
schept, maar slechts hoeft te
consolideren wat de natuur
al heeft gewrocht. Bovendien
is een vruchtbare streek van
9000 ha. cultuurgrond tussen
Zuid-Holland en Noord-Bra
bant in sociaal-economisch
opzicht voor ons land van
enorme betekenis.
Naast dit positieve resultaat
Wordt nog genoemd de be
sparing van de hoge onder
houdskosten van afzonderlijke
dijken en kaden. De schade
die bij de overstromingen in
1946 in de Biesbosch is aan
gericht, wordt op 500.000
geschat. En tenslotte zal ook
de af- en ontwatering van 't
Land van Heusden en Altena
eerst geheel opgelost worden
na de indijking van de Bies
bosch.
En wat zijn de conclusies?'
Op de eerste plaats kan ge
lukkig worden geconstateerd
dat de laatste jaren de be
langstelling van de betrokken
instanties voor de zo hoog
nodige en tevens economisch
zo volledig verantwoorde ver
betering groeiende is. Het
tempo echter waarin het
werk wordt uitgevoerd, is zo
danig, dat komt hierin geen
verandering niet ten on
rechte gevreesd wordt, dat 'n
lange reeks van jaren nodig
zal zijn om tot een goed ein
de te komen. Jaren, waarin
aan de betrokken streek nog
grote, mogelijk onherstelbare
schade zal worden toege
bracht. Financiële overwegin
gen, de enige moeilijkheid
die nog is overgebleven, mo
gen dan ook zeer zeker geen
beslissende rol meer spelen.
De mogelijkheid van het be-
.schikbaar stellen van gelden,
vrijgekomen door de werking
van het Marshall-plan, moet
worden aangegrepen om hier
de laatste hinderpaal weg te
nemen. Hier gelden dezelfde
overwegingen, misschien in
nog sterker mate als bij de
versnelde uitvoering van de
Zuiderzee-werken.
verdrijft rheumatische pijnen
N V. A 1 TEN' DOESSCHATE - ZWOLLE
AAA
Maandag 12 Juni was als offi
ciële buitenkerkelijke Huldigings
dag van de viering van het Gou
den Priesterjubileum van de Hoog
eerw. Deken-Pastoor A. J. v. d..
Brekel van de parochie St. Jan
aangewezen. En "t is een huide
en Jubeldag geworden zoals
Kaatsheuvel nog zelden of nooit
beleefde.
Om 9 uur 's ^morgens droeg de
Jubilaris een plechtige H. Mis op,
waarbij de kerk gevuld was met
een 500-tal kinderen van de St.
Jans- en St. Theresia-school. Het
knapenkoor zong zeer stemmig en
verzorgd de 2-stemmige mis „Sal
ve Regina" van E. Stehle.
Om drie uur in de namiddag
was de grote Gildenbondszaal ge
heel gevuld met in spanning
wachtende kinderen, die, toen de
jubilaris door een groep kleine
herauten werd binnengeleid en
thousiast hun bravo lieten klinken.
Een der kleinen sprak een wel
kom, waarop de Welëerw. Broe
der Overste van de Broeders van
Liefde in keurige woorden de Ju
bilaris de hulde der kinderen,
waarop zijn grote hoop voor de
toekomst van Kaatsheuvel geves
tigd blijft en waarvoor dagelijks
zijn gebed tot God opstijgt, aan
bood.
Nadat een keurig gecaligrafeerd
programma, getekend door het ge
hele personeel dër beide scholen,
was aangeboden, werd het decla-
matorium „Hoger dan de Engelen"
omlijst met spel en zang door het
knapenkoor opgevoerd.
De regie berustte bij de Wel-
eerw. Broeder Overste terwijl de
zang werd verzorgd door de
Eerw. Broeder Villibertus.
Het Declamatorium heeft ten
doel, de grote waardigheid van d'e
Priester, als voortzetting van
Christus' zending, te belichten.
Het bestaat uit drie delen.
Deel I behandelt het ontstaan
van het priesterschap. In woord
en zang roepen de Engelen en kin
deren samen het Laatste Avond
maal voor de geest, waar Chris
tus de opdracht gaf: „Doe dit tot
Mijner gedachtenis".
Na deze opdracht ontvangen të
hebben begeeft de priester zich tot
de mensen.
Deel II, verhaalt, hoe de pries
ter zijn zending in haar hele uit
gestrektheid vervult. Gedenkend
de woorden van zijn Hogepriester
Christus, staat hij de mens bij van
de wieg tot aan het graf, hem
sterkend met de H.H. Sacramen
ten.
Deel III spreekt over d'e waar
dering, die de priester voor zijn
werk ondervindt. Beginnend met
het lijden, dat de duivel en de
wereld hem aandoet, gaat het over
in het bezingen van de vreugde
welke de priester smaakt, wanneer
zijn werk zegenrijk is geweest.
De kinderen declameërden met
goede dictie en waardig gebaar en
de aankleding van het toneel en
de costumering lieten niets te wen
sen over, waarbij ook de zang
zich passend met het spel aan
sloot.
Alles bijeen, was het een ver
tolking, die zeker door een vol
wassen publiek met grote waarde
ring zou worden gevolgd, daar
zowel inhoud als spel stichtend en
verheven zijn.
Onder de pauze boden 'een vier
tal kinderen het geschenk der
scholen aan, bestaande uit een
kunstig gesmede rood koperen
paaskaarskandelaar van grote af
meting, een kunstwerk van grote
waarde.
Natuurlijk kon de feesteling niet
nalaten na afloop zijn meisjes' en
jongens toe te spreken. Hij deed
dit op de zijn eigen vertrouwelijke
wijze, waarbij hij als steeds de
kindertoon zo juist wist te tref
fen, dat de grote schare kleinen
een aandachtig gehoor werd.
Hij dankte hen voor hun gebed
in de H. Mis van de morgen en
sprak de hoop uit, dat vele pries
ters zouden gewijd worden uit de
priesterstudenten, die thans en nog
in de toekomst zich voor deze
hoge roeping gingen voorbereiden.
Dagelijks denkt hij in de H. Mis
aan de jeugd en in hët bijzonder
aan hen, die zich voor het pries
terschap voorbereiden. Hij voelt
zich uitermate getroffen door de
hulde in het declamatorium aan 't
priesterschap gebracht, een hulde
die aan hem bedoeld is, doch die
hij terug brengt aan de verheven
staat, die hij bekleedt.
Hij dankt de kinderen voor hun
mooi geschenk en presenteert hen
hiertegenover een vrolijke middag
op Woensdag 21 Juni a.s., waar
op hij hoopt, dat ze zich allen
kostelijk zullen amuseren.
Met een spontaan „Lang zal ie
leven" wordt deze verzorgde kin-
derhulde, waarop ook een veertig
tal genodigden aanwezig waren,
gesloten.
Dinsdagavond werd de uitvoe
ring voor de ouders der leerlingen
herhaald.
Het hoogtepunt van de buiten
kerkelijke viering was echter weg
gelegd voor de Maandagavond,
toen volgens de officiële feestgids
een 200 genodigden uit de hele
parochie in het patronaat aanwe
zig waren, om bij monde van de
voorzitter van het Feestcomité, de
heer J. v. Woensel, de Gouden
Jubilaris te belichten als Zielen-
herdér, Bouwheer en Pastoor en
dank te brengen namens allé pa
rochianen in het aanbieden van
het feestcadeau, een geschenk van
de gehele parochie. En de gehele
parochie was daarbij vertegen
woordigd: boeren en burgers,
sportmensen en mannen, die de
cultuur uitdragen, kerkelijke en
profhne verenigingen enz. enz.,
een groep, in totaal typerend ge
noemd in 't korte, rake openings
woord van Kapelaan Strijbos, toen
hij sprak:
Gouden Jubilaris
Mij is opgedragen de aanwezi
gen van dit festijn aan U voor t'e
stellen. En dat doe ik graag!
Laat ik beginnen met te zeggen,
dat hier zijn uw eigen huisgeno
ten, uw beste vriend en oud-kape
laan, pastoor en feestredenaar, ko
mende uit Gemert; uw dagelijkse
medewerkers in 't bestuur van de
kerk: en zij, die zo gaarne de
wacht houden bij het H. Sacra
ment; zij, die maanden gezwoegd
hebben, om dit jubilé te maken tot
een groot feest, waarvan de eeu
wen nog zullen spreken; de he
ren met ideeën en de heren met
vakmanschap en de heren van de
maandelijkse en wekelijkse geld
buidel.
j U ziet hier de hoogste regionen
uit de gemeente, die U in de loop
der jaren naar eigen zeggen
zo dierbaar zijn geworden.
U vindt hier leiders en leidsters
van grote en kleine jeugd; be
stuurders van standsorganisaties
en sportverenigingen.
U ontmoet hier uw armen in de
personificatie van Vincentius en
Ehsabeth-leden; d'e A.V.A., de
harmonieën, kerkkoor en zang
vereniging. U ziet hier uw paro
chianen, ja niet allemaal, alhoe
wel U dat het meest aangenaam
zou zijn geweest, maar het moge
U vergaan, zoals bij 't bekijken
van een Clivia, ze is eerst mooi,
wanneer er een bloem inzit, maar
toch kunt ge de bloem niet alleen
bekijken; ge moet de plant in haar
geheel zien. Zo is het ook hier;
ge ziet hier het bloempje van uw
parochie, maar U zult dat niet
kunnen waarderen, zonder de pa
rochie in haar geheel daar omheen
te zien.
Welnu dan, laat deze avond
voor II zijn de uitdrukking van de
genegenheid van uw parochianen,
vertegenwoordigd in deze perso
nen; een avond van intimiteit, een
avond van gezelligheid en harte
lijkheid; een avond niet zwaar in
spreekbeurten en redevoeringen,
maar een avond, die tot waarheid
maakt uw meest geliefde gedach
te: gelukkig een volk, dat zijn
priesters eert.
Kapelaan Strijbos mocht een
warm applaus antvangen voor de
wijze waarop hij het gehoor aan
de Jubilaris voorstelde, dat ge
spannen ging luisteren naar de
machtig mooie feestrede, die de
heer v. Woensel daarop uitsprak.
De Heer v. Woensel sprak:
HoogEerwaarde Heer Deken,
Gouden Jubilaris,
Het voor maanden terug ge
vormd comité, hetwelk zich zou
gaan belasten met de voorberei
ding van de feestelijkheden ter
gelegenheid van Uw Gouden
Priesterfeest, droeg mij op, U op
deze huldigingsavond toe te spre
ken. Niet dan na ampele overwe
gingen heb ik deze opdracht aan
vaard, overtuigd als ik direct
reeds was, dat ik mij hier van een
taak moest kwijten, die niet an
ders dan met tekortkomingen zou
kunnen worden volbracht.
Want ongetwijfeld toch wordt
van mij verwacht, dat U niet al
leen dank wordt gebracht voor
hetgeen U als Deken en Pastoor
voor Uwe tegenwoordige paro
chianen deed, men vertrouwt er
ook op, dat ik in Uwe biografie
terugga naar de tijd, dat U als
zoon van zeer zeker godsdienstige
ouders Uwe voorbereidende stu-
ides doormaakte aan het klein en
groot seminarie van ons Bisdom,
waar U als gevierde mede-student
met Uw muzikale gaven, tal van
jaren de leiding had van de zang
koren die hun opluistering gaven
aan de vele plechtige kerkelijke
diensten.
Op 9 Juni van het jaar 1900
werd U door Zijne Hoogwaardige
Excellentie Mgr. v. d. Ven, Bis
schop van 's-Hertogenbosch, in
de tegenwoordige Kathedrale Ba
siliek van St. Jan priester gewijd,
doch Uwe gevoelens van dank
baarheid jegens Hem, die U tot
dit verheven ambt uitkoos, heb
ben zich ongetwijfeld eerst voor
goed geuit, toen U in begin van
1901 werd benoemd tot kapelaan
te Raamsdonksveer, waar Gij toen
eindelijk kondt gaan werken in de
dienst van God, die U tot pries
ter en Zijn dienaar in eeuwigheid
had bestempeld.
Als jeugdig, maar niettemin
talentvol priester, werd U aldaar
spoedig aller vriend, werd U de
vraagbaak en ging van U de sti
mulerende kracht uit, welke leid
de tot de oprichting van een daar
toen nog geheel onbekende R.K.
Arbeidersorganisatie.
Gij leefde hierin mee en zonder
twijfel herinnert ge U nog de da
gen, dat U met de arbeiders op
trok naar de sombere Biesbosch
om daar 't werk van deze dijkwer
kers, rietsnijders en griendhakkers
en hun armzalig leven in de
woonketen meer van nabij te le
ren kennén.
In Uw ruim tweejarig verblijf
te Raamsdonksveer had ge aldaar
aller harten veroverd en groot
was de spijt toen men Uw benoe
ming vernam tot kapelaan van de
parochie van St. Pieter te 's-Her
togenbosch.
Achttien jaar werd door U in
deze parochie voor de bloei van
het godsdienstig, maatschappelijk,
sociaal en cultureel leven geijverd
en gewerkt.
Uw onvermoeide en in zovele
gevallen met succes bekroonde
werkzaamheden tot het doen ver
dwijnen van vele mistoestanden
op allerlei gebied, verwierven U
een bekendheid, die zover ging,
dat de Bosschenaar in zijn geestig
heid een spoedig algemeen bekend
geworden variant op Uw naam
vond, die duidde op de van U
uitgaande grote kracht en door
zettingsvermogen.
Strekten Uw werkzaamheden
in Den Bosch zich voor een niet
gering deel dan uit naar de ou
deren, in grote mate deelde daar
ook in Uw zielen-ijver de jeugd,
het toekomstige geslacht, waarop,
als op een nieuw fundament, zou
kunnen worden gebouwd.
In jeugdverenigingen, zowel
voor meisjes als jongens, kwam
middels Uw directeurschap een
sfeer van goede en vertrouwen
inboezemende geest, die leidde tot
een katholiek jeugdverenigingsle
ven, zoals Den Bosch nog nim
mer had gekend.
En hoe ongekend groot was
Uw activiteit, die U rond 1910
maar steeds aan den dag legdë
voor de invoering van de dage
lijkse en meer speciaal van de da
gelijkse kindercommunie.
Dat U hiervoor door Z. H. de
Paus, de Vader der Christenheid,
bij Uw bezoek aan Rome per
soonlijk dank werd gebrqcht, moet
U ongetwijfeld een innerlijke ge
noegdoening hebben verschaft die
niet anders dan met een zekere
trots, hoe eenvoudig Gij overi
gens ook moge zijn, bij U in her
innering is gebleven.
Uw algemene gezienheid in de
Bisschopsstad uitte zich daadwer
kelijk bij Uw eerste jubilé het
\2]/2-}^Tl9 priesterfeest, nu 37Yi
jaar geleden, doch ongetwijfeld
herinnert Ge U nog, ik zou haast
zeggen de algemene Bossche feli
citatie, komen bij U nog in ge
dachten terug de blijde jubeltonen
ter Uwer ere, door de Patronaats
harmonie, die in U haar zo be
zielende directeur wist te waar
deren.
Hoe gaarne men U de toege
dachte promotie dan ook gunde,
het bekend worden van Uwe be
noeming tot pastoor van de pa
rochie Zevenbergsche Hoek, ging
als een mare van spijt door Den
Bosch, overtuigd als men was dat
door Uw vertrek mede een kape
laan heenging, van wie men met
recht kon zeggen, dat hij de gees
telijke en tijdelijke belangen van
de aan hem mede toevertrouwden
voorstond op pen wijze, waar
voor iedere goeddenkende res
pect moet hebben.
Nauwelijks ih 1921 in Zeven-
bergsen Hoek geïnstalleerd, gin
gen weer Uw eerste zorgen uit
naar de jeugd.
Tehuizen voc/r de schoolvrije
jeugd, eerst voor jongens en later
ook voor meisjes, werden door U
gesticht en daarin beleefde het
R.K. Jeugdverenigingsleven een
tijd van opgang' en bloei, waar
van nu de resultaten nog tastbaar
zijn. Uw sociaal rechtvaardig
heidsgevoel moet U bij Uw pio
niersarbeid aldaar tot het uit de
weg ruimen van werkelijk chaoti
sche maatschappelijke toestanden,
veel hoofdbrekens hebben gekost,
doch Uw doortastendheid leidde
uiteindelijk toch tot een resultaat,
waaruit waardering ging spreken
voor de kleine landarbeider, die
in Uwe parochie aldaar zo groot
in aantal was.
Zeer zeker zult U wel eens met
gemengde gevoelens hebben te
ruggedacht aan de ogenblikken,
dat werkelijk aanwijsbare resul
taten door ondermijnend werk
werden bemoeilijkt of teniet ge
daan, doch het moet voor U een
voldoening zijiyte weten, dat Uw
baanbrekend w^rk zich thans nog
beloond ziet, met een voor zove-
len geschapen bestaansmogelijk
heid, waarvanmen bij dc aan
vang van Uw arbeid hiertoe nim
mer had durven dromen.
Een spontaner dank dan welke
men U bracht ter gelegenheid van
Uw 25-jarig priesterfeest was dan
ook nauwelijks! denkbaar. \Men
eerde in U de alzijdige priester
en herder.
Een grotere prkenning voor Uw
vele vediensten zou echter nog
later komen en wel in Februari
1934, toen U door Z. H. Exc.
Mgr. Diepen, Bisschop v. 's-Her
togenbosch, werd benoemd tot
pastoor van de grote en bloeien
de parochie van St. Jan Baptist
te Kaatsheuvel, als opvolger van
wijlen Mgr. W. H. Völker.
Onvergetelijke ogenblikken in
's mensen leven, vooral voor U,
HoogEerw. Heer Deken, nu Gij
met dit feit wederom werd ge
plaatst voor een nieuw arbeids
veld, waarin U weer zoudt moe
ten trachten de hoogste idealen
Uwer verheven roeping te verwe
zenlijken.
Het eerste jaar van Uw pasto
raat beweest ge de parochie reeds
een weldaad, waarvan nog heden
met dankbaarheid wordt gewaagd,
n.l. de zorg voor diegenen die het
meest hulpbehoevend waren, met
name de ouden van dagen. Voor
hen werd, middels Uw voortva
rendheid, op korte termijn een te
huis gebouwd, waarin voor velen
een blijde en onbezorgde levens
avond was verzekerd.
Midden in het enthousiasme
waarin dit plan door U tot uit
voering kwam, kreegt Ge in Sep
tember 1934 een nieuw bewijs als
v uiting van waardering voor Uw
verworven verdiensten.
Uw benoeming tot Deken van
het Dekenaat, waartoe ook onze
parochie behoort, is zeker niet
vreemd geweest aan de prachtige
staat van dienst, welke de kerke
lijke overheid van U kende als
kapelaan te 's-Hertogenbosch, en
niet minder als pastoor te Zeven
bergsche Hoek.
Inmiddels gingt Ge door voor
Uwe parochie datgene te bereiken
wat Ge voor haar nodig achtte
en na het eerst verstrekken van
de daarvoor nodige gronden, ver
rees middels Uw initiatief een ge
bouw voor de georganiseerde ar
beiders ter plaatse, een tehuis,
dat door zijn ruime opzet thans
mede is geworden het centrale
punt voor de Katholieke Arbei
dersbeweging, landbouwers en
jeugdorganisaties.
Hoe groot was verder niet Uw
offer, dat door U werd gebracht
VUt/H
Terwijl Pieter Primeur met
grote sprongen de trappen
afrende, vertelde Koppie Ko
pij, die de grootste moeite had
om de verslaggever bij te
houden, zijn avontuur met de
zo raadselachtig verdwenen
auto en de gesloten garage.
„We zullen eens kijken. Het
lijkt me gek", zei Pieter Pri
meur en stapte op zijn auto-
tje af, dat voor het gebouw
van Bas Brom's Blad stond.
Kees Knip zat al volkomen
op zijn gemak met al zijn
hebben en houden in 't ach
terbakje; de lange driepoot
stak als een hijskraan de
lucht in.
„Wacht even", zei Pieter
Primeur, toep hij op 't punt
stond in te stappen.
„Eerst even Jantje bellen".
Hij rende| naar bippen en
kwam even later weer terug.
„Al klaaii!"yzei hij. „Stap
in, Koppie! Jantje komt naar
die garage toe. Hij kent die
lui, weet je. Jantje kent ie
dereen. Reuze gemakkelijk".
Koppie Kopij ging naast
Pieter Primeur zitten, die 't
kleine wagentje, waarin hij
bijna helemaal opgevouwen
zat, zodat Koppie zich af
vroeg of zijn lange benen mis
schien aan de voorkant naar
buiten staken, handig en snel
door 't drukke verkeer heen-
loodste naar de straat waar
Koppie de auto in de garage
had zien verdwijnen.
„Daar is het!" zei Koppie,
en toen gilde hij opeens:
„Boeaaaaaü", zo hard, dat
Pieter Primeur van schrik
plotseling remde, waardoor
Kees Knip de driepoot met
een harde klap op zijn alpino
petje kreeg.
„Wat is er?" vroeg Pieter.
„De deur is open!" gilde
Koppie.
voor de stichting ener nieuwe pa
rochie te Kaatsheuvel.
Ook de in dit kerkgebouw in
gemetselde oorkonde zal in latere -
eeuwen nog getuigenis afleggen
van het feit, dat hst weer Deken
van den Brekel was, die tot de
bouw van dit Godshuis zijn on
misbare steun heeft gegeven.
En met welk een vooruitziende
blik werd door U bij voortduring
voor onze schoolvrije jeugd geij
verd. Zonder de realiteit ook
maar in de geringste mate geweld
aan te doen, kunnen wij niet an
ders verklaren, an dat de vele in
onze parochie bloeiende jeugdor
ganisaties, zowel voor jongens als
meisjes, in hun streven op katho
lieke grondslag, door of middels
U werden geïnspireerd tot daden,
die voor het latere leven de beste
hoop rechtvaardigen.
Naast de bij U vooropstaande
geestelijke zorgen beweest Ge hun
in de Stichting van Uw R.K.
Sport- en Wandelpark een dienst
waarvan de draagwijdte nimmer
genoeg is te waarderen.
Kennende U HoogEerw. heer
Deken als vriend in de nood, mag
ik in weerwil van Uwe beschei
denheid toch wel even aantippen
Uw propagandist en beheerder
zijn van het Fonds voor Bijzon
dere Noden in Uw Dekenaat, tij
dens de voorbije bezettingsjaren.
Hoe weinigen is het nu nog be_
kend, dat zovele gezinnen weke
lijks middels U financieel werden
gesteund om uit de impasse te ge
raken. die door de gedwongen op
heffing van de eertijds zo bloei
ende sociale organisaties was ont
staan. Uw tactvol en geheel on
opvallend werk maakte het zon
der de geringste argwaan van wie
ook mogelijk, een kapitaal aan
steun te verlenen aan hen, die
daarvoor onder meer uit principi-,
ele redenen in aanmerking kwa
men.
Met opsommng van feiten,
waarmede U zich aan zovelen
tijdens Uw 50-jarig Priesterschap
hebt verpand, zou ik nog een
poos kunnen doorgaan en dan
meer speciaal wat onze parochie
betreft, op U het juiste licht la
ten vallen, als stimulerende kracht
in onze charitatieve verenigingen
van de H. Elisabeth en St. Vin
centius, als ijveraar voor onze
bloeiende vereniging van 't Wit-
Gele Kruis, als steeds meelevende
met al onze culturele en sociale
verenigingen, als vriend en troos
ter van de zieken, doch ik wil mij
beperken in één samenvatting en
U namens al de parochianen van
St. Jan te Kaatsheuvel dank en
hulde brengen voor al datgene,
wat Ge alhier tijdens Uw zegen
rijk pastoraat deed en wist tot
stand te brengen.
Deze betuiging van hulde en
dank meenden zij U niet beter te
kunnen brengen dan U hiervoor
mede ook een stoffelijk blijk van
belangstelling aan te bieden, in
de vorm van een drietal klokken
in de torens van Uw majestueus
kerkgebouw. Niet zo ineens is op
dit geschenk als uiting van dank
het oog gevallen, overtuigd al men
was, dat een voor U persoonlijk
bestemd cadeau hier meer zou
spreken in overeenstemming met
het door LI persoonlijk gevierd
jubilé.
Meer intens ingewijden wisten
ons echter te vertellen dat huns
inziens het meest geappreciëerde
geschenk zou kunnen zijn een blij
vend aandenken, Uw kerk waar
dig, in de vorm van klokken. Een
hopelijk vermeende wens, Hoog
Eerw. Heer Deken, hebben dan
al Uw parochianen verwezenlijkt
en namens hen mag ik' U thans
officiëel een drietal klokken aan
bieden, die U mogelijk in het rijk
der wensen had gedroomd, doch
in Uw bescheidenheid nimmer had
verwacht. Mede door het getrou
we kleine penningske van de
minst bedeelden Uwer parochie
en door de royalere gift van Uw
allen daartoe in de mogelijkheid
verkerende parochianen, is het
comité in staat U de inmiddels' in
de torens opgehangen klokken
aan te bieden.
Met de nog aanwezige klok
zullen zij in hun stemmige klan
ken als het ware Uw oproep uit
galmen voor opgang naar het
Huis van Hem, in Wiens dienst
Gij Uw levenstaak hebt gesteld.
Zij zullen U dienstbaar zijn in
het veelvuldig doel dat klokken
nu eenmaal hebben, zoals het op
roepen der gelovigen tot het bij
wonen van kerkelijke diensten,
het vermanen tot gebed, bij het
sterven van een gelovige, bij
ogenblikken van gevaar.
In onze verbeelding zal bij het
luiden van de zwaarste in ge
wicht, in sonoor geluid ons haar
opschrift en mede Uw wens te-
genklinken.
Ter ere van de Kerkpatroon
St. Jan Baptist, klink ik zo schoon
Word ik geluid, kom snel ter
kerke
Laat daar het Goddelijk Lam
U sterken.
In een niet minder doordringend
geluid zal de tweede in grootte,
bij het telkens weer neervallen van
de klepel als in klaroenstoten
uiten
Het leven van St. Joseph leert,
Gebed en arbeid onverveerd,
Laat God ons ook na zulk een
leven
Vol liefde 't eeuwig leven geven.
De lieflijke toon van de derde
klok in gewicht, is toegewijd aan
St. Petrus en hoe kan het anders
dan dat deze in haar opschrift
zich middels LI tot Hem in de
smeekbede zal uiten
Petrus die Hem het vurigst
heeft bemind,
Die met sleutelmacht aan God
ons bindt,
Leer ons Jezus vurig beminnen,
Laat ons eenmaal met Uw
sleutels binnen.
Maar gezamenlijk zullen zij in
hun verkregen wijding in wellui
dendheid hun hogere bestemming
mededelen op hoogtijdagen,
wanneer zij nog meer dan anders
hun bijzondere kracht zullen la
ten gelden.
Vijftig jaar, HoogEerw. Heer
Deken, hebt* Gij Uw verheven
priestertaak reeds mogen vervul
len, vijftig jaren reeds de hecht?
schakel tussen God en mens en
het is ons Uwe parochianen een
dubbele vreugde, te mogen delen
in Uw dankbar? blijdchap, welke
Gij met dit heuglijk feit heden
herdenkt.
Wil dan verder voor Uw kerk
aanvaarden de door Uw parochi
anen aangeboden klokken, dit als
blijk van grote sympathie en dank
aan U, doch tevens als een blij
vende herinnering aan het op 9
Juni 1950 in onze parochie ge
vierde gouden priesterjubilé van
ons aller Herder, Deken van den
Brekel.
Moge dan de goede God U, in
een beste gezondheid, nog ruim
schoots de tijd laten, Uw zegen
rijk pastoraat te blijven waarne
men in de parochie van St. Jan,
die in U een priester heeft gevon
den, waarvan bewaarheid zal
worden, zoals de grote dichter
Guido Gezelle hem uitbeeldde
O, Priester, die naar Christi maat
Hermaakt en hergeboren staat
Van boven ons, en God nabij,
Dat iedereen indachtig zij,
Dat, of de wereld lacht en spot,
Gij zijt en blijft een man van God.
Blijf staan eerweerdig edel man,
Blijf steunen op Gods hulp en dan
Door U geleerd en voorgegaan
Wij recht in Uwe schreden staan
Ter tijd dat ,yrij van zonde en pijn
Wij met en door U zalig zijn.
Een
f- JUM 10
ldige ovatië gaf de
indruk weer, die de qiooie woor
den van de heer van Woensel,
zowel op de Jubilaris, als op de
toehoorders maakten.
Niet pakkender, niet treffender
konden de gevoelens van een me
delevende bevolking tot uiting
worden gebracht, dan door d'e
woorden van de voorzitter van
het feestcomité was geschied.
Verbaasd ontstelde de jubilaris,
toen op uitnodiging van de heer
v. Woensel met een enkele druk
de machtige klokken hun dank
baar feestgeluid a la minute door
de lucht deden galmen.
Het was een jubelend moment,
dat in herinnering zal blijven, zo
wel van de Jubilaris, als van de
genodigden, die het tot aan dë
uiterste grenzen der parochie aan
hoorden.
Na een welgemeende heildronk
op de Jubilaris volgde een pauze,
waaronder levendig van gedachten
gewisseld werd over alles wat in
verband met de feestviering stond,
waarop de Zangvereniging Bel
Canto, die de eer te beurt viel de
ze zeldzame avond met zang te
mogen opluisteren, haar program
ma inzette met ëen „Jubelzang"
aan de Feesteling opgedragen, ge
toonzet door de heer P. B. Bis-
selink op de tekst van Guido
Gezelle, waarmede het artikel in
de Feestgids „Een vruchtbaar
Priesterleven" geschreven door de
heer J. Tuerlings, eindigt. Zowel
tekst als de tekstbehandeling en
de vertolking, welke het koor
hiervan gaf, maakten diepe indruk
op de jubilaris en de genodigden.
Nog meer afwisseling werd ge-
geboden door de heer M. van
Amelsvoort en mej. Jeanne Beek
mans, die beide ëen declamatie
van de Weleerw. Pater L. A. v.
d. IJssel m.s.f. voordroegen aan
dit schone priesterjubileum gewijd.
In „Te Deum Laudamus" droeg
de heer v. Amelsvoort Gods lof
in goed gekozen woorden uit, ter
wijl in „Ivoren Toren" mej. Jean
ne Beekmans de H: Maagd stel
de tussen God en de priester op
aarde.
Was de inhoud van beide
dichtwerken zinrijk en waardig, de
voordracht door beide acteurs
hiervan gegeven bracht de fe'est-
zaal een moment in een sfeer van
meditatie, die stilte deed ontstaan.
Tegen het einde van de scho
ne, intieme avond, nam de Jubi
laris nog even het woord, om op
de hartelijke, joviale wijze, die
hij op dergelijke momenten steeds
weet t'e treffen, zijn gasten toe te
spreken. „Heel Kaatsheuvel jubi-
leert, aldus vangt hij aan, nu zijn
Deken feest viert. Spreker is
daarover verheugd. Er zijn vele
mooie woorden gesproken, eerlijk
gezegd, men heeft mij in 't zon
netje gezet, doch met Paulus moet
ik getuigen „Wat ik ben, dat ben
ik door de genade van God." Uil
mij zelf ben ik een mens, als jul
lie allemaal met veel tekortkomin
gen en veel gebreken; door Gods
gënade echter ben ik priester. En
als ik nu mijn gouden priesterfeest
vier, voel ik, dat het goed is hier
samen bijeen te zijn met al mijn
parochianen vertegenwoordigd
door U allen als genodigden. Zij
zijn mij allen even lief en niets
had ik liever gehad, dan ze alle
maal rond mij in deze feestzaal
verenigd te zien.
„Wat ik ben, ben ik door de
genade Gods ik ben God dank
baar voor wat ik ben en ik ver
heug mij, dat Hij mij 50 jaren die
onverdiende grote eer gegeven
heeft Zijn priëster te zijn. Ik ben
O.L.H. dankbaar voor deze grote
genade en vraag mijn parochianen
met mij blij verenigd te blijven in
gebed om God te danken en Hem
Zijn verdere hulp te vragen in de
vervulling van mijn taak U te
dienen en te helpen. Ik ben dank
baar voor de grote bewijzen van
sympathie bij deze feestviering zo
ondubbelzinnig en enthousiast ge
uit .en zie daarin weer opniëuw,
dat Kaatsheuvel zijn priester weet
te eren en opnieuw getuig ik gaar
ne: gelukkig het volk, dus geluk
kig Kaatsheuvel, dat zijn priesters
eert. Met nogmaals dank te bren
gen aan allen, die tot deze groot
se feestviering hebben medege
werkt, nodigt hij de aanwezigen
uit met de bezichtiging van zijn
sprookjeshof de avond te beslui
ten. Spontaan klinkt dan opniëuw
een „Lang zal hij leven" door de
zaal, om dan nog even te genieten
van de pracht verlichting van de
pastorietuin, die een intieme
sprookjeshof gelijkt.
't Was een waardige, grootse
en toch intieme huldigingsavond,
die èn de jubilaris èn de genodig
den lang zal heugen.
