KORTE BERICHTEN
DeChitiese Papegaai
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 3 JULI 1950
6
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN
KOPPIE KOPIJ.
TfT
FEUILLETON
de echo van het zuiden
Ambitieus plan der
Spoorwegen tot 1950
arbeidsbureau.
WAALWIJK.
het prachtig en had er op zich
ook niets op tegen dat die eige
naar zijn stuk grond terugkreeg.
Maar hij vond het een vreemd
gevoel dat alles al in kannen en
kruiken was en dat het voorstel
dan in de raad kwam. B. en W.
moesten dan niet de indruk geven
alsof de raad het besluit nam,
maar dat de raad het besluit van
B. en W. bekrachtigde.
De voorzitter gaf toe dat een
andere redactie inderdaad mooier
zou zijn geweest.
Wethouder Berkelmans merkte
op dat hij in de vergadering van
B. en W, ook al naar voren had
gebracht of de raad B. en W. zou
kunnen machtigen om in het ver,
volg een dergelijk besluit te ne
men. Kon dit niet, dan was ook
hij absoluut tegen deze gang van
zaken.
De voorzitter bracht naar vo
ren dat dit niet hoefde. Wel was
het beter als 't besluit wel door
de raad genomen werd. Het was
evenwel niet nodig als de grond
werd teruggegeven aan de eige
naar, wel als hij aan 'n vreemde
zou komen.
De raad legde zich hierbij neer
en „bekrachtigde" het besluit van
B. en W.
OP HET TERREIN VAN
DE REGERING.
Punt 5 hield een voorstel van
B. en W. in om een crediet be
schikbaar te stellen voor de er-
ste inrichting van een klaslokaal
aan de bijzondere lagere school in
wijk Nieuwkuijk.
De heer Samuels had gezien
dat alles, tot de kleinste dingen,
was aangevraagd. Hij stelde voor
te bedingen dat de kinderen zelf
niets mee naar school zouden mo
gen brengen.
De voorzitter merkte op dat het
de gewone aanvraag was ex art.
72 voor de inrichting van een lo
kaal. Hij stelde het op prijs dat
de aanvraag zo gedetailleerd was
ingediend.
De heer v. d. Meerendonk was
het met het hele geval niet eens.
Had de raad niet besloten het be-
waarschoollokaal alleen over te
nemen als er een nieuwe bewaar,
school gebouwd was En nu zou
hij al gelden beschikbaar gaan
stellen voor de inrichting van het
lokaal. Hij kon zich daarmee niet
verenigen.
De voorzitter bracht daar tegen
in dat het alleen een aanvraaq
was om medewerking. Met de
financiering kon de raad gerust
wachten. Hij achtte het verzoek
overbodig
De heer v. Son had gehoord
dat de klas al met September in
oebruik zou worden genomen.
Toen had hij gezegd dat de raad
besloten had het lokaal pas over
te nemen als de bewaarschool ge
bouwd was. Toen had 't school
bestuur tegen hem gezegdnee,
als de bouw begonnen was en an
deren meenden dat de raad niet
het recht had deze voorwaarde te
stellen.
De voorzitter vond die voor
waarde eioenlijk ook een onding.
Ze kon alleen gebruikt worden
om kracht te zetten achter de
bouw van de school. Anders
kwam de raad op het terrein van
de regering. B. en V/. en het
schoolbestuur hadden een onder
houd gehad met de minister en
hadden toen verlof gekregen het
volume van de meisjesschool te
bestemmen voor de bewaarschool
en daarom was men snel met de
bouw begonnen.
De heer v. d. Meerendonk bleef
er echter bij dat de raad besloten
had het lokaal niet over te ne
men tenzij de bewaarschool er uit
was. Die was er niet uit en de
raad kon dus geen gelden be
schikbaar stellen.
De voorzitter gaf nog eens toe
dat de aanvrage inderdaad te
voorbarig was. En de heer v. d.
Meerendonk zei dat het. school
bestuur toch wist dat de raad al.
t'jd principieel bereid was mede
werking te verlenen. De voorzit
ter stelde voor het schoolbestuur
mede te delen dat de raad de tijd
nog niet gekomen achtte om de
gelden inderdaad beschikbaar te
stellen.
De heer v. Son vroeg de voor
zitter of deze er iets van bekend
was dat het lokaal al in gebruik
zou worden genomen voor de be
waarschool klaar was. Daar was
de voorz. niets van bekend. In
ieder geval zou de raad vasthou
den aan zijn besluit, al stond hij
dan zwak.
De heer v. d. Meerendonk be
toogde dat de raad graag bereid
was het schoolbestuur te helpen,
ook als het b.v. de bewaarschool
provisorisch wilde onderbrenqen
in het parochiehuis. De bedoeling
van het besluit was alleen ge
weest te zorgen dat het bewaar-
schoolonderwijs niet van de baan
zou raken.
De voorzitter echter merkte op
dat de raad de bewaarschool als
het er op aan kwam. toch niet
kon redden vanwege de L.O. wet.
Hii stelde in ieder geval voor met
uitbetaling der gevraagde gelden
te wachten tot het tijdstip gunstig
zou ziin. Daar ging de raad mee
accoord.
NIJVERHEIDSONDERWIJS.
Volgde het voorstel van B. en
W. tot stichting van een avond,
nijverheidsschool in de gemeente.
In hun prae-advies betoogden B.
en W. dat de sociaal-economische
toestand van de gemeente zo was
dat er vakbekwame mensen ge
kweekt moesten worden. Daarom
moest er in de gemeente zelf de
gelegenheid toe gecreëerd worden.
De heer Wijkmans had gezien
dat er veel adhaesiebetuigingen
waren gekomen. Hij zou echter
wel het prae-advies van B. en
W. willen horen naar aanleiding
van het adres van de fa. Mom-
mersteeg, die beweerde dat er 6
km. verder voldoende gelegenheid
was om nijverheidsonderwijs te
volgen.
Daar wist de heer v. d. Meeren
donk wel een antwoord op. Hij
kon zich niet voorstellen dat de
directie de brief zelf had geschre
ven. Het motief was er helemaal
naast. Want juist omdat er in
Den Bosch niet voldoende gele
genheid was, was voor hem het
motief geweest om met de burge.
meester en anderen contact op te
nemen om een school te stichten.
De voorzitter vond dat die rare
brief toch zoden aan de dijk zet
te. Hij was blij dat het voorstel
sympathiek werd onvangen. Hij
had de zaak ook besproken met
de inspecteur van het nijverheids
onderwijs. Vlijmen rustte niet,
mocht, moest, kon niet rusten.
Het moest zichzelf helpen. Als de
raad het voorstel met enthousias
me goedkeurde, zou ir. Bloem een
warm pleitbezorger zijn bij de re
gering.
Naar aanleiding van het F..1.1.
rapport van vorig jaar merkte de
heer v. d. Meerendonk op. gezien
het klein aantal jongelui dat nij
verheidsonderwijs volgde en het
groot aantal dat dit onderwijs
moest volgen, was het nodig dat
er in de gemeente zelf een gele
genheid kwam. Het aantal was
zodanig groot, dat Den Bosch t
niet zou kunnen opnemen. Daar
moest men nu al een selectie toe
passen. Bovendien zou het ook
nuttig zijn voor de omügoende ge
meenten. Hij sprak de hoop uit
dat B. en W. succes zouden heb.
ben.
De heer Wükmans vroeq of B.
en W. al een lokaal op lvet oog
hadden. De voorzitter deelde hier-
r>o mee dat de paters van Marien-
kroon be-eid waren om in de
avonduren t lokaal van de land
bouwschool beschikbaar te stel
len. De heer Wijkmans vond dat
men de paters dan wel dankbaar
mocht zijn en de voorz. sloot
zich hierbij aan, ook'iegens de 19
adhaesiebetuigers. Vanzelfspre
kend ging de raad met het voor
stel van B. en W. accoord. In
principe is dus besloten dat Vlij
men een avondnijverheidsschool
krüqt.
Bij het voorstel tot wijziging
van de qemeentebegroino over
1949 had de heer v. d. Meeren
donk opgemerkt dat de post
straatverlichting verhoogd was.
In de zomer merkte hij op dat het
licht trouw om half 9 aanschoot.
Dit achtte hii niet nodig. Er moest
voor gezornd worden dat er des
winters voldoende licht was, zo,
wel 's avonds als wanneer de
mensen "s morgens naar hun werk
of naar de kerk dingen. Als het
zo lang licht bleef, was dat niet
nodig, de gemeente kon haar cen
ten wel beter gebruiken.
De voorzitter deelde mee dat
hij van plan was zuiniger te ziin
met het licht. Overioens was de
verhoging van de post niet alleen
het gevolg van uitbreiding, maar
ook van priisverhoging. Men zou
bezuiniging kunnen zoeken in het
oebruik van kleinere lampen maar
hij wilde graag bezuinigen door
economischer gebruik.
Dat was de bedoeling van de
heer v. d. Meerendonk. Hij had
trouwens ook heel wat compli
mentjes, want hii waardeerde de
verlichting in Vlijmen zeer. Na
burige gemeenten konden er niet
Bas Brom liep met grote passer,
in zijn kamer heen en weer, ter
wijl Kees Knip zijn verhaal deed.
Toen Kees Knip uitverteld was,
bleef Bas Brom vlak voor hem
staan en zei, bij ieder woord met
z'n vuist op tafel slaand „Ik zal
jou 'ns wat zeggen, Knip Toen
Koppie Kopij mij vertelde, dat-ie
de auto gevonden had, wou Pri
meur hem niet geloven. Maar ik
zag direct, dat die jongen goed
uit z'n ogen keek en ik liet jou
komen omdat ik een plaatje van
die garage wilde hebben. En nu
blijkt, dat niet alleen die garage
opeens open is, maar dat er nota-
bene een pas blauw geveïfde au
to in staat en laten jullie die wa
gen ontsnappen. Dat kleine ke
reltje, die Koppie Kopij, is handi
ger dan jullie drieën bij elkaar.
Jullie waren hem opeens kwijt hè?
Ik zeg je Knip, dat Koppie, toen
jullie stonden te suffen, alweer
een spoor te pakken had Dat
mannetje gebruikt zijn hersens,
weet je
Kees Knip was blij, dat de rin
kelende telefoon Bas Brom einde,
lijk deed zwijgen.
,,Ja zei Bas Brom in de tele
foon, „met wie O, Koppie, ben
jij het
aan tippen, maar overdaad
schaadt, zei de spreker.
De heer Berkelmans vroeg of
de klok niet om de acht dagen in
plaats van om de drie weken ver
zet kon worden en de heer v. Son
stelde voor de verlichting te ont
steken een half uur na zonsonder
gang. De voorzitter beloofde te
vragen hoe het economisch het
meest voordelig zou kunnen ge
beuren. Daarop ging de raod met
de begrotingswijzigingen aocoord.
De voorstellen van B. en W.
tot ontheffing van een aanslag op
het kohier van het schoolgeld en
tot machtiging inzake de verpach
ting van het jachtrecht op de lan
derijen der gemeente voor de duur
van drie jaar, gingen er zonder
meer door.
Aan de agenda werd nog toe
gevoegd het verzoek van B. en
W. om hen machtiging te verle
nen om een kasgcldleninq aan te
gaan van 100.000 ter financie
ring van diverse werken. Ook
daarop had de raad niets tegen.
T.B.C.-bestrijding.
De eigenlijke agenda was
nu afgewerkt, maar er kwam
nog een behoorlijk staartje
aan. Allereerst deelde de
voorzitter mee dat de diverse
burgemeesters der gemeen
ten tussen Dongen en Vlijmen
besnrekingen hadden gevoerd
met de directeur van de
Volksgezondheid om ite ko
men tot massale doorlichting
op T.B.C. Door samenwer
king kon dit vraagstuk nader
worden bekeken en onder
zocht. De T.B.C.-districtsarts
had dit gebied aangegeven
als urgent om te worden
doorgelicht. Daarom hadden
de burgemeesters besprekin
gen gevoerd. Als het gebeur
de zouden er na enkele jaren
de gunstige gevolgen van on
dervonden worden. Daarom
vroeg de voorz. de principiële
medewerking van de raad
hiertoe.
De heer Spanjers achtte de
opzet voor 100 procent toe te
juichen. Maar hij vreesde dat
het vraagstuk voor 't mens
dom niet zou zijn opgelost
als de regering de T.B.C. on
der de runderen niet opruim
de. Want ze kwam nog het
meest voor onder de boeren.
Verder achtte hij 't de vraag
wie het zou financieren.
De voorz. merkte op dat de
Ned. Staat nooit het onder
zoek verplicht zou stellen
voor de mensen. Hij drong er
op aan dat iedereen propa
ganda zou maken voor 't on
derzoek. Er was gezorgd voor
schoolartsen enz., nu moest
ook dit nog tot stand komen.
Zonder dat iemand het zelf
wist kon hij groot onheil aan
richten. De financiering zou
later wel komen, het ging nu
om een principieel besluit.
De heer Sponjers dacht dat
een particulier het onderzoek
nog wel zelf zou kunnen be
talen. Maar als er nu eens een
haard ontdekt werd, wat dan?
De heer Wijkmans vond dat
het initiatief met beide han
den aangegrepen moest wor
den. De heer Spanjers moest
zijn angst maar opzij zetten.
De financiën zouden wel ko
men als er een haard ont
dekt werd. Maar voorkomen
was beter beter dan genezen.
Door onderzoek zouden veel
gevallen voorkomen kunnen
worden.
Volgens de heer Van de
Meerendonk waren de kosten
van onderzoek practisch ni
hil. Bleken er haarden te zijn,
dan waren er genoeg instel
lingen die de verzorging op
zich namen. De gemeente
moest er aan meewerken, al
kostte het enkele duizenden
guldens om af zonderlij kke
mensen of hele huishoudens
te redden. Bij onderzoek kwa
men juist lichte gevallen voor
de dag. Hij vond dat de raad
alle medewerking kon ver
lenen. Hier sloot de heer
Spanjers zich bij aan.
Wat het vee betrof, kon de
heer Dekkers de heer Span
jers ook geruststellen. Over 5
jaar zou de veestapel T.B.C.-
vrij zijn. Overal was het on
derzoek nu verplicht en de
besmette koeien werden op
geruimd. Hij begreep ook niet
dat niet veel meer mensen
zich lieten doorlichten, als ze
het toch kosteloos konden la
ten doen. Zij, die het uit
schaamte niet deden, namen
een verkeerd standpunt in.
Ongeacht wat het zou kosten,
de heer Dekkers zou de eer
ste zijn om er in toe te stem
men.
De voorz. constateerde dat
de maatregel zeer werd toe
gejuicht en kon dus aanne
men dat de raad principiëel
met het onderzoek accoord
ging en er sterk vóór was.
Rumoer rortd een persoon.
Daarna kwam de rondvraag
aan de orde. De heer Span
jers vroeg of de dijk van de
Molenhoek tot de Bossche-
weg ook van de gemeente
was. Iemand wilde daar n.l.
bouwen en hij kreeg geen
vergunning van B. en W. Het
bleek dat de betrokken per
soon nooit bij B. en W. om
een vergunning was geweest,
dus dit geval was vrij gauw
van de baan.
Wethouder Berkelmans
maakte slapende honden wak
ker. Want hij informeerde of
de heer Dekkers al eens over
over zijn ontslagaanvrage als
lid van de woningcommissie
had nagedacht. Binnenkort
had de commissie vergadering
en het zou vervelend zijn als
een lid er dan niet was.
De voorz. had uit het zwij
gen van de heer Dekkers wil
len opmaken dat deze tot een
beter inzicht was gekomen.
De heer Dekkers consta
teerde dat er weinig praters
zijn die een zwijger kunnen
verbeteren. Maar hij had nu
eenmaal zijn ontslag inge
diend. Wel had hij er nog
eens over nagedacht, maar in
het belang van de goede zaak
had hij gemeend zijn woord
te moeten houden. Hij moti
veerde zijn besluit ook. Van
de parochie had niemand zit
ting in de woningcommissie.
En zonder de vrijheid van
stemming te willen aantasten
wilde de heer Dekkers trach
ten iemand te vinden om in
de woningcommissie de be
langen van dat gedeelte te
verdedigen. Dan zou de wo
ningcommissie beter zijn.
De voorz. zag in dat hem
niets anders overschoot dan
het ontslag te aanvaarden.
Toch hoopte hij dat de schrif
telijke aanvrage nog even
weg zou blijven. Maar als 't
schriftelijk moest gebeuren,
dan zou de heer Dekkers ook
dit nog doen. Overigens leg
de hij er de nadruk op dat hij
het werk niet schuwde en dat
hij als het te pas kwam, graag
zou helpen.
Een veel gevaarlijker hond
maakte de heer Van Oyen
wakker. Want hij herinnerde
de voorz. aan zijn belofte om
in deze vergadering met een
aanvullend verslag over het
zwembad te komen. De voor
zitter wimpelde dit echter
kort en bondig af met de me
dedeling dat het weer sinds
dien zo slecht was geweest,
dat er geen verandering was
gekomen.
De heer Wijkmans vroeg of
B. en W. hun belofte wilden
nakomen en de heer v. Enge
len, nu hij hersteld was, aan
stellen als badmeester.
De voorz. echter betoogde
dat de heer v. Engelen nog
niet geheel hersteld was.
Hierop ontwikkelde zich zo'n
onaangenaam persoonlijk de
bat over betrekkelijke klei
nigheden, dat wij dit hier niet
kunnen weergeven.
De heer v. Oyen consta
teerde in ieder geval dat er
iets niet in orde was met het
zwembad in Nieuwkuijk en
hij vond dat de gemeente het
niet had hoeven over te ne
men.
Het hele gedoe begon de
heer Dekkers blijkbaar danig
te vervelen en verontwaar
digd gaf hij als zijn mening
dat er nu al van de -rond
vraag misbruik werd ge
maakt, hoewel bij de weder
instelling uitdrukkelijk waf.
bedongen dat er een passend
gebruik van zou worden ge
maakt. Wel vond hij dat het
nodig was, voor de goede ze
den, dat de gemeente 't zwem
bad had overgenomen toen
de heer v. Engelen ziek werd.
De heer v. Son bracht de
sluiting van het zwembad te
Haarsteeg ter tafel. De voorz.
zei dat dit gebeurd was op
uitdrukkelijk verzoek van de
eigenaar en dat er streng toe
zicht werd gehouden. Er wa
ren al 12 processen-verbaal
opgemaakt.
De heer v. Son had echter
gemerkt dat 't nu ofwel weer
mocht, ofwel dat er geen toe
zicht meer werd gehouden.
Dit weet de voorzitter aan
het slechte weer.
En ook nu weer kwam de
heer v. Engelen ter sprake,
n.l. of zijn eigendommen te
recht daar door de gemeente
waren verwijderd, of ten on
rechte. Het verschil van me
ning bleef.
Dan had de heer v. Son nog
iets betreffende het zwem
bad. Verschillende mensen
was het verboden geweest
hun.* fiets bij kennissen te
plaatsen in plaats van in de
fietsenstalling. De heer v. Son
meende toch dat ze daartoe
het recht hadden.
Zolang de orde er niet door
verstoord werd, ter beoorde
ling van de burgemeester,
meende de voorzitter. Hij wil
de orde bij het zwembad.
Vreemdelingen waren vol lof
over het zwembad.
Dat zei niets, vond de heer
v. Oyen, dat zeiden ze toen
de heer v. Engelen het ex
ploiteerde ook. Bovendien,
wat er aan gebeurd was, had
een ander gedaan. En zo be
gon het bijna weer van voren
af aan, maar de voorz. maak
te er tenslotte toch een einde
aan en sloot de openbare ver
gadering.
Nee, die in ere herstelde
rondvraag was niet erg ver
kwikkelijk, bedacht uw ver
slaggever
Amerika zendt ook thans
z'n landmacht naar Korea.
De toestand ontwikkelt zich
niet gunstig voor de Zuider
lingen. Thans is ook de stad
Soewon met z'n vliegveld ge
vallen.
Wederom is een Frans
vliegtuig neergestort. Het is
de Armagnac, het grootste
Franse vliegtuig; het zou 98
personen kunnen bevatten.
Het maakte zijn laatste proef
vlucht met 11 technici, waar
van 2 werden gedood en ge
wond.
De huurwetten (o.a. ver
hoging met 15%) zijn door de
Tweede Kamer aangenomen.
De Belgische Kamer
heeft de vertrouwens-motie
met 108100 stemmen aange
nomen.
Men vermoedt dat Koning
Leopold 8 of 9 Juli in zijn
land terugkeert.
VAN
door
EARL DERR BIGGERS.
54)
De datum is verleden
Woensdagavond", zei Bob. Hij
las;
„Lieve Evelyn,
Ik wil je op de hoogte stel
len van wat er hier op de
ranch voorgevallen is. Zo
als ik je al meer heb ge
zegd, Martin Thorn en ik
staan sedert een jaar niet
op goede voet. Vanmiddag
is het tot een uitbarsting
gekomen, en ik heb hem
uit mijn dienst ontslagen.
Morgen ga ik met hem naar
Pasadena, en als we daar
zijn, gaan we voor goed uit
een. Natuurlijk weet hij
veel dingen, die ik wou, dat
hij niet wist, anders had ik
hem al een jaar geleden
weggestuurd. Hij kon wel
een last veroorzaken, en
daarom waarschuw ik je,
voor het geval hij zich in
Denver mocht vertonen. Ik
ga deze brief vanavond zelf
in de stad op de post doen,
want ik wil niet, dat Thorn
er iets van weet
Daar eindigde de brief.
„Hoe langer hoe beter", zei
Holley. „Weer enig licht op
wat er verleden Woensdag
avond gebeurd is. We kunnen
het ons voorstellen. Madden
zit die brief aan zijn dochter
te schrijven. De deur gaat
open er komt iemand bin
nen. Zeg, Delaney, de man,
waar P. J. Madden al jaren
bang van is. Madden schuift
de brief haastig tussen de
bladen van het vloeiboek. Hij
springt op, weet, dat het er
nu op aan komt. Er volgt een
twist, en al heel gauw zijn ze
op de een of andere manier in
Thorn's kamer gekomen, en
Delaney ligt dood op de vloer.
Dan het probleem, wat ze
zullen doen met het lijk. Dit
wordt 's morgens opgelost.
Madden komt, moe en uitge
put op de ranch terug en be
seft dat hij Thorn nu niet kan
ontslaan. Hij moet vrede slui
ten met de secretaris. Thorn
weet te veel. Wat zeg je er
van, Charlie?"
„Er is overvloed van logi
ca", erkende Chan.
„Ik zei vanmorgen al, dat
ik een paar ideeën over de
zaak had", ging de redacteur
voort, „en alles wat vandaag
is gebeurd, leidt er toe ze te
bevestigen. Ik zal je mijn
theorie nu vertonen als je
er naar wilt luisteren."
„Voor de dag er mee", zei
Bob.
„Voor mij is nu alles zo
klaar als een zonsopgang in
de woestijn", ging Holley
voort. „Laten we het nog eens
nagaan. Om te beginnen, is
Maden bang van Delaney.
Waarom? Waarom is een rijk
man bang van iemand? Af
persing, natuurlijk. Delaney
weet iets van hem moge
lijk iets, dat voorgevallen is
in dat speelhuis in New York.
Thorn is niet te vertrouwen
ze hebben al meer kwes
ties gehad en hij haat zijn
patroon. Misschien is 't zelfs
zo ver gekomen dat hij zich
heeft aangesloten bij Delaney
en zijn vrienden. Madden
koopt de paarlen. De bende
hoort er van, en besluit op te
treden. Waar kan dat beter
dan hier in de woestijn? Slap
pe Flip gaat naar San Fran-
sisco; Delaney en de profes
sor komen hier. Louie, de ou
de, trouwe huisbewaarder,
wordt weggelokt door Slappe
Flip. Alles is gereed. Delaney
komt met zijn bedreiging. Hij
eist de paarlen, geld, allebei.
Er volgt een twist, en ten
slotte wordt Delaney, de af
perser, gedood door Madden.
Heb ik het goed tot zo ver?"
„Het klinkt aannemelijk",
gaf Bob toe.
„Nu, stel je voor, wat er ge
beurt. Toen Madden Delaney
gedood had, dacht hij waar
schijnlijk dat Jerry alleen ge
komen was. Nu ontdekt hij,
dat er een bende is. Zij heb
ben niet alleen de kennis van
de feiten waarmee Delaney
hem bedreigde, maar nog van
iets anders ook. Moord! De
troep valt aan hij moet af
kopen. Zij willen geld en
de paarlen. Zij dwingen Mad
den te telefoneren dat 't hals
snoer onmiddellijk hierheen
gezonden moet worden. Wan
neer deed hij dat, Eden?"
„Verleden Donderdagmor
gen."
„Zie je wat heb ik ge
zegd?" Dus, toen hij van zijn
akelig nachtelijk uitstapje
terug kwam. Ze hadden hem
in hun macht ze persten
hem af wat ze konden. Eerst
was Madden even dol als zij
op het halssnoer, hij wilde de
zaak afhandelen en dan ver
trekken. Het is niet prettig
te blijven op een plaats waar
je een moord hebt gepleegd.
In de laatste dagen kwam zijn
moed weer boven, hij stelt
uit, probeert te ontkomen. Ik
heb wel met hem te doen."
Holley wachtte even. „Nu,
dat is mijn idee. Wat denk je
er van, Charlie?"
Chan zat Madden's onvol
tooide brief in zijn handen te
draaien. „Klinkt goed", er
kende de speurder. „Maar,
hier en daar rijzen bezwaren".
„Bijvoorbeeld", vroeg Hol
ley.
„Madden is 'n groot man. De
laney en deze anderen nie
mand van betekenis. Hij kon
verklaren hij afperser doden
in zelfverdediging."
„Dat kon hij als hij
Thorn maar achter zich had.
Maar de secretaris is hem vij
andig gezind en zou kunnen
dreigen het anders te vertel
len. Bovendien, bedenk, dat
ze niet alleen de moord op
Delaney tegen hem inbren
gen. Er is ook nog, wat Dela
ney van hem wist."
Chan knikte. „Zo heel waar.
Nog één feit, dan zal ik op
houden met mijn beestachtig
afkeuren. Louie, lang in ver
trouwen met Chinese pape
gaai, wordt gedood. Toch gaan
Louie op Woensdagmorgen
naar San Francisco, twaalf
uren vóór tragische nacht. Is
niet zijn moord dan een nut
teloos gebaar?"
Holley dacht na. „Ja, dat is
iets. Maar hij was de vriend
van Madden een goede re
den, dat ze hem daar niet
wilden. Zij hadden hun
slachtoffer liever alleen en
hulpeloos. Misschien sta ik
De Utrechtse redacteur van de
Maasbode had een onderhoud
met Ir. den Hollander, directeur
der N.S. Wij ontlenen daaraan
het volgende
Soms schrikt ir. Den Hollander
even, als hij ons een stout denk
beeld heeft genoemd. ,,U zult het
wel niet geloven, maar ik word
altijd een beetje huiverig als ik
mijn naam in de krant zie staan
en lees wat ik over toekomstplan
nen heb verteld zo geeft hij te
kennen.
In Augustus van dat jaar komt
er prachtig getrokken materieel
voor de lange afstanden, 2e en 3e
klas rijtuigen en bovendien, dat
wordt iets heel moois, 10 rijtui
gen, waarvan de ene helft voor
bagage dient en de andere helft
als restauratie wordt ingericht.
De eerste verschijnen reeds in
September.
„Ja, ik heb nu eenmaal een am
bitieus plan tot 1955 en daarna
blijven we steeds aan vernieu
wing werken om de treinen toch
maar steeds .up to date te hou
den".
„Tot 1955? LI bent met de elec-
trificatie toch al in 1952 gereed?
„Ja, wat na 1952 komt is nog
een verrassing. Dat heb ik ook
tegen de minister gezegd."
Iets liet de heer Den Hollander
er echter over los en wij hebben
er uit begrepen, dat er in alle op
zichten naar gestreefd zal worden
om op alle plaatsen, waar spoor
wegverkeer economisch verant
woord is, een frequente dienstre
geling met comfortabel materieel
in te voeren.
„Mijn streven is er op gericht''
aldus zei Ir. Den Hollander let
terlijk, „Nederland een homogeen
en harmonisch verkeersapparaat
te geven, d.w.z. harmonie tussen
treinvervoer en regionale auto
busdiensten."
„Daarbij houdt u zeker reke
ning met de industriële ontwikke
ling van ons land".
„Natuurlijk en als voorzitter
van de Civi (Centraal Instituut
voor Industrialisatie) ben ik daar
bijzonder op bedacht."
Jammer dat wij in de Lang
straat, ondanks alle mooie toe-
zeoninoen, niet meer van al die
goede plannen zullen kunnen pro
fiteren.
Ook hier zou de treindienst
economisch verantwoord geweest
ziin. als men hem niet totaal had
laten verlopen en ook de industri
alisatie van de Langstraat vraagt
steun van goede verbindingen.
niet sterk hier. Anders houd
ik vast aan mijn theorie. Je
hecht er niet zoveel aan als
ik."
Chan schudde het hoofd.
„Om één reden slechts. Lange
ondervinding heeft geleerd,
dat noodlottige gevolgen kun
nen verschijnen, als ik te ver
slaafd raak aan theorie. Dan
ik trachten, kan ik alles pas
send maken. Eerste, wat ik
zie theorie ontploffen in
mijn gezicht met grote knal.
Veel beter heb ik bevonden
mijn gemoed vrij te houden."
„Je hebt dus geen enkel
idee tegenover het mijne te
stellen?" vroeg Holley.
„Geen enig idee. Oprecht
gesproken ik ben volko
men in duisternis." Hij keek
naar de brief in zijn hand.
„Of bijna", voegde hij er aan
toe. „Wij zijn werkzaam en
wachten. Misschien grijp ik
spoedig iets vast."
„Best", zei Bob, „maar ik
heb een gevoel dat we hier
op de ranch maar niet langer
moeten wachten. Bedenk, ik
heb hem beloofd dat hij Dray-
cott vandaag in Pasadena zou
ontmoeten. Hij zal gauw te
rug zijn. Maar dan?"
„Ongelukkig toeval," zei
Chan schouderophalend. „En
Draycott en hij hebben ver
binding gemist. Vele malen
geschied, als twee vreemden
afspraak maken. Het kan weer
gebeuren."
(Wordt vervolgd).
Vraag en aanbod.
Worden gevraagd:
Enige metselaars.
Volslagen schilders.
Leerling schilders.
Enige timmerlieden
Een machine-bankwerker, te
vens plaatwerker.
Randendoornaaier.
Een bekwaam stikmeester.
Een bekwaam modelleur.
Een flexible aflapper.
Aankomende jongens voor le-
derwarenfabriek.
Opzichters voor goudmijnen
in Zuid-Afrika.
Magazijnbediende voor meu-
belhandel.
Enige jongste bedienden voor
kantoor en magazijn.
Leerling perser voor fijnstrij-
kerij.
Een leerling slagersknecht.
Meisjes voor confectie-ate-
liers.
Schoenstiksters.
Lederwarenstiksters.
Geroutineerde handschoenen-
stiksters.
Dagmeisje
Dag- en nachtdienstbode
Bieden zich aan:
Een aankomende analyst.
Een aankomend timmerman.
Leerlingen machine-bankwer
kers en leerling auto-mon
teur, beiden met opleiding
Nijverheidsschool.
Ervaren ustikmeester voor
schoenfabriek.
Handzwikkers.
Machine-zwikkers.
Zoollederstanzers.
Overleersnijders.
Afmakers.
Houtenhakken-zetters.
Een hulpmodelleur.
Leerling schoenmachine-mon
teur.
Arbeiders voor zwikkerij en
finish-afdeling.
Jeugdige schoenfabrieksarbei
ders Afd. Zwikkerij.
Een chauffeur.
Een magazijnbediende.
Diverse landarbeiders en
tuindersknechten.
Hulparbeiders, grondwerkers.
Een correspondent in vreem
de talen.
Een boekhouder.
Enige thuisstiksters.
Enige jongste vrouwelijke
kantoorbedienden.
Een verkoopster.
Een werkster.
Aanmelding dagelijks tus
sen 912 uur op het Arbeids
bureau Waalwijk, Grotestraat
339, tel. 63.
Deze bekendmaking is gel
dig tot en met 3 Juli 1950.
Het Arbeidsbureau verstrekt
ook inlichtingen aan adspi-
rant-emigranten.
