DE L&ITCSTBMT jan tielen Waalwijkse en Langsiraatse Courant De grensrivier VLIJMEN SPR1NG-CHPELLE OAPFLLE Koreaanse problemen. Truman op zijn post teruggekeerd van het Land van Heusden en Altena 5n t van zeniinen! AAMBEIENZALF MUNHAR PT heM alKjd t» DONDERDAGJ£JULM950_ Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON HELEN Hoofdredacteur DE ECHO m HET ZUIDEN 73e JAARGANG No. 57. OPGERICHT 1878. 15 cent per week 1.95 per kwartaal 2.25 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. Abonnement Bureau?.GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO". De strijd in Korea is nu al verscheidene weken oud en nog steeds handhaaft het nieuws hierover zich op de voorpagina. Geen wonder, want de wereld wacht met spanning af hoe het zal aflopen en wanneer. Zijn wc er dan niet zo zeker van dat cfe Amerikanen het wel zullen klaren tegen de Noord-Koreanen? Och, tegen die alleen zou het niet zo moeilijk zijn, maar het dra ma speelt zich af op een uithoek van een machtig rood blok met als centrales de Sovjet-Unie en Sovjet- China. Hoe het zij, velen hebben hun optimisme dat ze aanvankelijk koesterden moeten laten varen. Zelfs Amerikaanse autoriteiten hebben moeten toegeven dat de kracht van het Noordkoreaansë leger groter was dan ze gedacht hadden. Hoe kan het ook anders, waar achter dit land twee gewel dige bronnen liggen, die er niets als belang bij hebben, dat de Ame rikanen zoveel mogelijk afbreuk wordt gedaan. Officieel bemoeien ze er zich natuurlijk niet mee, maar waar zullen de Noordkorea- nen anders uitrusting en bewape ning halen dan in Rusland en waar is er een grotere reserve aan men sen beschikbaar dan in Ch(na? Het is voor Mao Tse Tung ge makkelijk genoeg hulp te bieden zonder dat hij daar de wereld met evenveel woorden kond van doet. Ondertussen blijven in het ge val Korea een groot aantal vra gen onbeantwoord, terwijl wij toch wel graag het antwoord zou den weten. Wat is de bedoeling van de agressie op Korea? Wilden de rode machthebbers (er van af gezien of ze in Moskou dan wel ergens anders zetelen) alleen maar ook dit Westerse bruggehoofd binnen hun invloedsfeer trekken? Hadden ze daarbij gerekend op een zo snelle reactie van de zijde der Verenigde Naties? Of gooien ze zo maar een balletje op om te zien welke uitwerking een open lijke aanval op een democratisch land zou hebben op de rest van de wereld? Dan zouden ze geen rekening hebben gehouden met de mogelijke gevolgen van dit op gooien, wat men zich moeilijk kan voorstellen. Wat is de bedoeling van Ruslands houding in dit con flict? Dit lijkt een van de grootste problemen. Want men moet toe geven dat de Sovjets zich buiten gewoon rustig gedragen, terwijl 't grootste deel der V.N. zich heeft verenigd met de z.g. Amerikaanse agressie tegen het vreedzame Ko rea. Natuurlijk, Gromyko heeft ge fulmineerd, maar dat was hij wel verplicht om niet al te zeer op te vallen. Bovendien duurde het nog lang genoeg eer er een enigszins officiële Russische reactie kwam. Verder concentreerde zich de aan val meer op de al of niet geldig heid van de resolutie van de Vei ligheidsraad als op de Koreaanse oorlog zelf. Daarom wordt in dit verband de aandacht getrokken door de mening van een corres pondent van de N.R.C., gevormd uit gesprekken met Russische po litici, als zou het de taktiek van de Russen zijn een voorsprong te behouden die ze op Amerika me nen te hebben door het verwikke len in acties die het leger ver zwakken zodat het t.z.t. Europa geen hulp meer zou kunnen bie den. Korea lijkt in ieder geval daarvoor wel bij uitstek geschikt. Maar van de andere kant zal er heel wat Russisch materiaal moe ten worden aangedragen en zullen er heel wat communistische reser ves worden opgeslokt als de Noord-Koreanen het op den duur willen bolwerken tegen de uiter mate goed uitgeruste en getrainde Amerikanen, die bovendien ter zee en in de lucht superieur zijn, mede door de hulp die ook andere landen hier géven. De prijs van deze verzwakkingstaktiek kon dus wel eens erg hoog zijn. En als het Westen er in slaagt de com munisten in Korea de nederlaag toe te brengen, zullen de Sovjets zich nog wel eens tweemaal be denken eer zij opdracht geven tot een tweede avontuur. Verder die nen zij er rekening mëe te houden dat een vrij bondgenootschap als het er op aan komt heel wat hech ter is dan een z.g. samenwerking gefundeerd op dwang en terreur. En tenslotte is Amerika nu geen land dat een twee drie uitgeput raakt en misschien kost Rusland de geheime hulp meer dan Ame rika de officiële. Nee, vooralsnog is voor ons dit Russische taktiek minder alarmerend dan ze lijkt. Een andere kwestie is of daar mee de Koreaanse kwestie gere duceerd wordt tot een bagatel. Dat is ze beslist niet. Men heeft zelfs, zoals gezégd moeten toege ven dat het niet meegevallen is. Hetgeen ook wel uit het verloop van de strijd blijkt. Het is daarom een grote verdienste van president Truman dat hij niet lang getalmd heeft, toen bleek dat enkel het zenden van wapens en ondersteu ning van vloot en luchtmacht niet voldoende blëek, maar aanstonds troepen heeft gezonden. En nu nog rijst de vraag hoe lang het zal duren. Volgens een corres pondent van De Volkskrant schat de voorzitter van de financiële commissie van de Amerikaanse senaat de kosten van de oorlog op 5 milliard dollar en gaat er hierbij van uit dat er 100.000 soldaten gezonden moeten worden en dat de gevechten zouden duren tot het eind van de winter of het begin van de volgende lente. Hieruit blijkt wel dat men er in Amerika verre van is deze oorlog als een kleinigheid te beschouwen. Tru man zal dan ook meer gelden vra gen aan het Congres, dat hem alle mogelijke medewerking heeft toe- M ij n h r d tZcnuwcabletten helpen U er overheen. r--.. gezegd, er zullen meer' dienstplich tigen opgeroepen worden en zelfs zouden de industrieën gemobili seerd worden. Krachtige actie zal dan ook nodig zijn om de kansen definitief te doen keren. Socialistische hulde. De Belgische socialisten hebben Zaterdag prins-regent Karei de eer aangedaan door hen gehuldigd te worden. De prins stelde dit zo op prijs dat hij daags tevoren naar elders vertrok. Men kan inderdaad niet zeggen dat de heer Spaak en zijn kornuiten overvloeien van fijngevoeligheid. Daar hebben zë trouwens de laatste tijd bij her haling blijk van gegeven. Enfin, zo liep dan Spaak met andere socialistische parlements leden aan het hoofd van een 30.000 betogers door Brussels straten. Portretten van de prins regent, wijlen koning Albert en koningin Astrid Werden in de stoet meegedragen. Spaak hield een redevoering waarin hij zijn be hoefte aan de prins-regent uit drukte en hem vroeg zich gereed te houden „ons" nog langer diens ten te bewijzen. Wie zijn die „ons"? Zal prins Karei worden uitgeroepen tot „koning der socia listen"? Verder was er dan nog het gewone anti-clericale en anti- leopoldistische geroep waarin vooral de Brusselse studenten be dreven schijnen te zijn. Alles bijeen was het een magere hulde en een kleinzielige demon stratie. Daarnaast hante'ert de so cialistische partijleiding ook het wapen van de staking, waarvoor hier en daar wel liefhebbers zijn te vinden. In Wallonië werkt dit uiteraard met het meeste succes. Dit alles kan intussen niet ver hinderen dat Koning Leopold te rugkeert op de troon die hem rechtens toekomt. Koninklijk bezoek aan Gelderland. Ook Gelderland heeft de eer ge had van een tweedaags koninklijk bezoek. Maandag kwamen H. M. de Koningin en Prins Bernhard aan en hielden zich eerst op in Wageningen, waar op de land bouwhogeschool professoren en studenten een album aanboden. In Arnhem maakten zij een rondrit in een open calèche en op het stad huis betuigde burgemeester Matser de aanhankelijkheid van het Gel derse volk. Op de Mijlpaal wer den de leden der Provinciale Sta ten aan H. M. voorgesteld en sprak de commissaris jhr. Quarles van Ufford. Een machtig orkest van 7000 man speelde het Wil helmus. Op de gala-avond in de Stadsschouwburg werd La fille du Régiment van Donizetti door Gel- dersë dilettanten uitgevoerd. Na afloop van de voorstelling maakte het koninklijk paar nog een rijtoer door de stad en de dag werd be sloten met een prachtig vuurwerk op de Sonsbeekweide. Dinsdag hebben Koningin en Prins o.a. een bezoek gebracht aan Nijmegen en Eist. ZELFS TEGENSTAN DERS ACHTEN ZIJN POSITIE VERSTERKT. MAAR „HET VERRE OOSTEN" BAART VE LE ZORGEN New-York, Juli 1950. President Truman keerde als een uitgeruste vacan- tieganger van zijn agitatie- reis terug, ofschoon hij zes tien uren per dag in touw was geweest. Gedurende zijn afwezigheid hebben zijn tegenstanders hun aan vallen verdubbeld en hem afgeschilderd als een baar lijke duivel, die het land tot een „welfare-state" wil maken, een gereglementeerd staatskapitalistisch bestel, waarin het met de vrije on dernemer gedaan zou zijn. Maar het ging president Truman andermaal als in die befaamde nacht, toen heel Amerika geloofde, dat hij verslagen was en hij niettemin over de hele linie de overwinnaar bleek. En zijn tegenstanders, die, met als voornaamste woord voerder de Senator Mac- Carthy, de voorstelling wekten alsof het State De partment van president Truman eigenlijk één groot Bolsjewistisch spionnenhol was, kregen de kous op de kop. TRUMAN SLAAT ER OP Waaraan heeft Truman zijn grote succes te danken Vooral aan het feit, dat het in economi sche zin in Amerika buitenge woon goed gaat. De profeten die voorspelden, dat het nog dit jaar met de voorspoed in de Verenig de Staten gedaan zou zijn, zijn door de feiten in het ongelijk ge steld. Het land profiteert van de ze voorspoed en niet het minst ook diegenen, die de president als een „verkapte socialist" plegen voor te stellen. De General Mo tors b.v. maakte in het afgelopen jaar onder de regering van Tru man, de Welfare-State-president, niet minder dan 600 millioen winst. Truman heeft gedurende zijn agitatie-reis van zich afgebeten, hij bepaalde zich er niet toe om zich tegen de aanvallen zijner te genstanders te verdedigen, maar ging tot de aanval over. Als hij ergens in een landelijk stadje, dat door de electrificatie- plannen der regering tot welstand was gekomen, het woord voerde, of in een ander oord, waar dank zij de landbouwpolitiek der rege ring nieuw land voor de boeren was geschapen, de voordelen prees, dan placht hij zijn toehoor ders te vragen „Well, boys, vinden jullie, dat dit nu iets met socialisme te ma ken heeft En hij was dan zeker van zijn antwoord. In Ottumwa (Iowa) riep hij uit, dat alles wat de re gering in het belang van de far mers had gedaan, door zijn tegen standers werd gekwalificeerd als „reglementering". En in Grand Island (Nebraska) betoogde hij, dat men de voorstellen om tot een vrouwenkiesrecht te komen, had afgeschilderd als een „socia lisatie der Vrouwen" Hij zei daarom geen woord te veel, want het is bijna onbegrijpelijk tot wel ke argumenten de tegenstanders van het huidige regiem in Ame rika hun toevlucht nemen. Tru man stond aan de de grote Boul- derdam, het machtige werk, waar van de zegenrijke electrische stroom het hele Noord-Westen zal bevruchten en hii vroeg met ten hemel geheven handen aan de menigte, of het ..honest to goodness democracy" zou zijn, d.w.z. of het niet „al te goed is buurmans gek" zou betekenen, als men de eindeloze rijkdommen der natuur aan de „totalitaire doeleinden" van een handvol be langhebbende kapitalisten zou uitleveren DE WIND IN DE ZEILEN. Men ziet het: Truman is er niet voor teruggeschrokken de oude leuze weer op te nemen, waarmee hij reeds eenmaal een zij het ook onvolledige overwinning heeft behaald. Men behoeft dan ook geen profeet te zijn om te voorspellen, dat de far mers en de arbeiders bij de ko mende verkiezingen in grote meerderheid achter hem zullen staan. De leuze der Republikei nen, Truman's grote tegenpartij, luidt: „Liberty versus Socialism" Vrijheid tegen Socialisme, maar dat is voor de brede massa een holle frase, omdat men de noodzakelijke staatsbemoeienis on der Truman's bewind niet ziet als „Socialisme", doch slechts als een onvermijdelijk en nodig ingrijpen in de volkshuishouding in het be lang van het gehele Amerikaanse volk. En Truman staat des te sterker, omdat hij nooit aflaat te betogen, dat al deze staatsmaat- regelen in het algemeen belang ei genlijk reeds in de Amerikaanse grondwet geformuleerd en geëist werden. ONDER DE ZWEEP VAN MAC CARTHY Intussen hebben de gebeurte nissen in het Verre Oosten velen met zorg vervuld. Niet omdat men op zichzelf het ingrijpen van de Verenigde Staten afkeurt, of dat het hun verschrikt de Vere nigde Staten de leiding te zien nemen in de strijd tegen het op dringend communisme. Maar men acht het bedenkelijk, dat Truman en zijn medestanders zich door de oppositie laten drijven op gevaar lijke wegen uit vrees, voor al te „verzoenlijk" te worden uitge maakt. Ook ziet men het Kors- aans avontuur als een affaire van lange duur, waarbij vele offers zullen worden gebracht, die niet opwegen tegen het verlies aan moreel prestige, dat er noodzake lijkerwijze het gevolg van zal zijn. Want ook met de schitterendste overwinning kan men dit prestige geen duurzame grondslag geven. Om echter met de wereld van het Verre Oosten te handelen, is een wederzijdse goodwill onmis baar en vele kenners van de Oost-Aziatische toestanden hou den hun hart vast. Na Korea zien zij reeds Japan volgen, Formosa, Indo-China en zelfs lijkt hun de positie van Hongkong in de baai erd van het steeds sterker optre dende Oosterse nationalisme op de lange duur weinig verzekerd. „En dat alles doen we omdat we niet achter willen blijven bij de MacCarthy's en omdat we hun zinneloze verwijten willen ontze nuwen!" Zo, aldus wordt in de „New Republic" te verstaan ge geven, zijn het eigenlijk Mac Carthy en de zijnen, die de Ver enigde Staten en de hele Wester se wereld een politiek opdringen, die de bestaande tegenstellingen slechts kan verscherpen en geen andere dan fatale consequenties opleveren. Het is moeilijk in deze vraagstukken te beslissen wie het gelijk aan zijn zijde heeft. De ge schiedenis moet hierover uitspraak doen. Voorlopig schijnt Truman de overgrote meerderheid van het Amerikaanse volk achter zich te hebben en het lijkt onwaarschijn lijk, dat hij in de enkele maanden clie ons nog van de herfstverkie- zingen scheiden, de volksgunst zou kunnen verspelen. EEN IDEAAL RECREATIEOORD. Boeiend is in het Land van Heusden en Altena de aanblik van de majesteit der rivieren, die het polderlandschap geheel insluiten, garneren, die hun wa teren Westwaarts stuwen, maar in hun loop zijn geleid door men senhand. De mens heeft beteu gelend ingegrepen om niet af hankelijk te zijn van de grillen van een waterstroom VERANDERDE LOOP. Had reeds Plinius niet gecon stateerd, dat ,,de maat van een landschap lichtelijk wordt veran derd doordien de zee op d'ene plaats neemt en op d'andere geeft dat ook in lange tijd de rivieren verlopenEn al hebben dan de Romeinen, behal ve het constateren van dit feit, ook de hand aan de ploeg gesla gen door de «aanleg van heir- wegen, die de onderlinge burch ten (als b.v. in de Betuwe) met elkander verbonden en tevens de woeste stromen beteuqelden. af doende het „waterprobleem" op lossen vermochten ze niet en nog eeuwen en eeuwen zouden verlopen, aleer met name het Land van Heusden en Altena en de Bommelerwaard, van water overlast zouden zijn bevrijd. De „Oude Maas" toch lien, „voor den inbreuk 's jaars 1421 1090 roeden Zuydwaarts van de Stadsveste (Dordt), gemeten uyt de muur van den Ouden Molen (genoemd Hoogmoed) after ft Beqijnhoff (nu buvten de stad staande), adrayende van daer recht Zuyd-waarts op Lobbe van Zevenbergen toch is 't zelve te verstaen van de Oude Maas. die boven de stadt Heusden heeft gelopen, waervan de overblijfse len, dies watervloeds noch zijn te zien tussen de dijken van 't land van Heusden en Altena in 't Noorden en de diiken van de Langstraat in 't Zuyden en Westwaarts van daar de Merk- tsykenen van dien op 't Bergse- water onderhouden worden. De Merwede heeft voor 't in breken gelopen, gelijk als ze noch doed. ontfangende in t Oosten, aen Loevesteyn de Waal en de Nieuwe-Maze (welke tot daer- toe eertiits is gegraven, uyt de voorsz. Oude Maze boven Heus den) van daer af nederwaerts tusschen het Land van Althena en den Grooten Waerd in 't Zuyden EEN NIEUWE LOOP. Het was de natuur, die voor het Maaswater een weg zocht en deze baande tussen de gebieden van het Land van Heusden en Altena en de Bommelerwaard, alsof de Merwede voldoende „afvoer-capaciteit" had. De mens was deze waterweg weinig gevallig en menig onrustig uur had hij aan het gekozen „traject" te denken. Deze onrust moest worden weggenomen en vele hectaren vruchtbare grond moesten worden gebracht buiten de eeuwige dreiging der rivier. Een leger van deskundigen, wier plannen steunden op rijke ervaring en ernstige studie en die deze plannen door spade en houweel lieten uitwerken, greep in en normaliseerde de Boven- Maas, zodat de felle meanders bij Grave en Crèvecoeur werden afgesneden, die zo sterk de af voer van het Maaswater belem merden. Een gevolg hiervan was, dat toen het Land van Maas en Waal, door de sterke drang der rivier, steeds weer bedreigd werd. Dit nieuwe probleem bracht men tot oplossing door het aanleggen van de Beersche Overlaat, waardooj men ener zijds de kostbare landstreek van Maas en Waal spaarde, doch anderzijds het hooi- en weiland van het Generaliteitsland Bra bant inundeerde. Door deze Overlaat bereikte het Maaswater zelfs Den Bosch en bij het overschrijden van de Baardwijksc Overlaat, overvloei de het de Langstraatse buiten- velden, waarna het zijn weg nam via Oude Maasje naar de Amer. De omgeving van Den Bosch stond zodoende meermalen blank, waardoor de communicatie met de Brabantse hoofdstad werd af gesneden. Ook dit vraagstuk riep om oplossing. De radicale oplossing werd ge vonden in de vrije uitmonding der Maas, waarvoor de bedding der rivier ten Noorden van Hc- dikhuizen werd verlegd. Noord waarts van Doeveren en Zuid waarts van Drongelen werd de rivier geleid door een kanaal, naar het dal van het Oude Maasje en gevoerd naar de A- mer, zo ongeveer ter plaatse, waar de nieuwe Merwede haar wateren ontlast in het Hollands Diep. Waar de nieuwe bedding aan ving, werd het oude Maasbed afgedamd. Een dam, gelegd tus sen Andel en Poederoyen, be schermde tegen overstroming, terwijl tevens het stukje Doode Maas bij Heusden werd afgeslo ten. In 1904 onthulde H. M. Ko ningin Wilhelmina op bovenge noemde dam een gedenksteen ter herinnering aan de scheiding van Maas en Waal. DE VRIENDELIJKER ZIJDE. We zullen thans de Maas van vriendelijker zijde leren kennen en allen, die schouder ophalende spreken over zeilen in Brabant, zullen wellicht verbaasd staan, wanneer ze 's zomers de grote bedrijvigheid gadeslaan van de tientallen bootjes van de beoe fenaars der zeilsport op deze ri vier. De Maas staat n.l. in water sportkringen hoog aangeschreven, als een uitnemend recreatie-oord, waar naar hartelust de edelste soort van sport, het zeilen, be oefend kan worden. Achter elke Maas-meander opent zich een verrassende hori zon. Meermalen per zomer organi seren de zeilclubs uit Wijk en Aalburg, Waalwijk, hjeusden, ook uit 's-Hertogenbosch, op de Maas zeilwedstrijden, waaraan tientallen watersport-enthousias ten deelnemen. Het gaat langs zachtglooiende oevers en miniatuur strandjes, (wie de waterweg zeilt van Heusden af in de richting Gor- kum) waarop, vooral te Wou- drichem, op warme dagen een druk en kleurig beweeg van ba ders heerst. Bovenmate schoon is de tocht langs de Hoge Maasdijk, die zwaar en massief het Land van Heusden en Altena beschermend Oostwaarts omsluit. Hier zeile men langs, als het voorjaar zijn intrede gedaan heeft en de lente haar beste bruidsgewaad presenteert. Dan kunnen de langs de dijk gelegen bongerds door hun bloesem pracht concurreren met de be roemde bloeiende Betuwe Van de machtige notelaren, die eens de Hoge Ma.nsdijk vanaf Heusden tot Woudrichem om zoomden. zijn vele exemplaren in de mobilisatiejaren 1914-1918 ge kapt en de anders vrij goed ge sloten rij vertoont nu bedenkelij ke hiaten. voorzien van de naam Thans is de zeiler lang de Ho ge Maasdijk het Maasvak tot de Andelse Schutsluis genaderd, een rivierfragment door dat kunst werk „gedegradeerd" tot stil staand water bijkans. Dit heeft tot gevolg dc aanwezigheid van vele banken en ondiepten, welke men thans druk bezig is weg te zuigen en die ook wel gemar keerd zijn door betonning. maar toch de onoplettende zeiler nood lottig zouden kunnen worden. De sluis door komt het som bere, zwaarmoedige Loevestein in het zicht, waarvan de zware donjons door het slechts ijl ge boomte, best zichtbaar zijn. Hier, waar Maas en Waal tezamen vloeien, aanschouwt men „een brok jachtend rivierleven, tegen het levendige silhouet van Go- rinchem zware slepen en voort razende tankboten ploegen hier een verrukkelijke ruimte van wa teren". En te Werkendam „opent de Merwede zich als een stra lend stuk leven en beweging on der een gloeiende zonsonder gang". Dan laveert het ranke vaar tuigje het labyrinth-Biesbosch in, met zijn honderden kreken en killen, en zoekt het de weg naar dé Amer. Hët algemeen oordeel is, dat de Maas voor zeilsport een ideaal water is. Geen wonder, dat elk jaar hier zeilwedstrijden worden gehouden, en de rivier biedt de zeilers volop gelegenheid hun prestaties te tonen De zeilwedstrijden op de Maas zijn tot een jaarlijks terugkerende traditie geworden. Het Kerkbestuur van de St. Lambertuskerk alhier heeft de plannen voor het vergroten van het Kerkgebouw opgedragen aan de architect H. M. de Graaf te 's-Bosch. De kosten worden ge- raam^ op 40.450. Lezing uitbreidingsplan. Naar wij vernemen ligt het in het voornemen van de heer Bur gemeester van Sprang-Capelle, om zijn tweede lezing betreffende het uitbreidingsplan van de ge meente Sprang-jCapelIe te houden op Vrijdag 14 Juli 1950 des na middags 7.30 uur, in het café van de heer A. van Dijk te Vrijhoe- ve-Capelle. Eenieder die enig belang stelt in het uitbreidingsplan der ge meente, verzuime niet deze le zing bij te wonen. TWEEDE AUTOTOCHT OUDEN VAN DAGEN SCHITTEREND GESLAAGD. Het op initiatief van het be stuur van de Oranjevereniging „Wilhelmina" gevormde en on der leiding van de Voorzitter van de Oranjevereniging, de heer L. Poldervaart, staande co mité Ouden van Dagen is de vorige week Vrijdag met de oud jes van 70 jaar en ouder uit on ze gemeente op pleizierreis ge weest. Toen Vrijdagmorgen 7 dezer de auto's en de touringcar van huis reden om de „Ouden van Dagen" op te halen, viel de re gen bij stromen neer en het zag er naar uit, alsof het een echte regendag zou blijven. Om half negen was het even droog, juist lang genoeg om vanaf de Binnen haven te vertrekken, en terwijl het te dezer plaatse telkens goot, heeft de stoet Ouden van Dagen geen druppel meer gehad, ja had den zij zelfs het beste weer, dat men zich voor een dergelijke tocht wensen mocht. Nagewuifd door de thuisblij vende familieleden en bekenden waren zij onbeveer 9 uur ver trokken. slinger-slangend door de Langstraat, te samen 95 perso nen in 13 particuliere wagens en een touringcar, voorafgegaan door een tweetal motorrijders der Verkeerspolitie, op weg naar de Moerdijk. Langzaam werd deze brug gepasseerd, tweem«aal werd even gestopt en in rustig tempo naderde men onqeveer 11 uur de Maastunnel. Wat genoten de oudjes bij het rijden door deze prachtige, mooi verlichte koker! onder de Nieuwe Maas. Bij aan komst op het Willemsplcin lag de Spido-boot gereed. Zij, die achter glas wilden zitten, gingen een trapje omlaag, zij, die de frisse wind verkozen, gingen een verdieping hoger. En zo begon de haven tocht. Wat een belang stelling was er voor al die grote schepen, zoals Willem Ruijs, Karei Doorman, Sibajak, de droogdokken, de kranen, de graanzuiqers, de demagnetisering- installatie, door de Duitsers achterqelaten en de duikbootba sis. Zeer voldaan stapte men ongeveer 1 uur weer in de auto s en werd via de Coolsingel naar Hilleaersberq gereden, waar in het Plaswijckpaviljoen alles voor een goede ontvangst gereed stond. Een rustig gelegen zaaltje aan de plassen, een echt huise lijke, intieme sfeer, keurig gear rangeerde met bloemen opge maakte lange tafels, als gold het een familiediner. De bediening was af. Het begon met een heer lijke soep, zoveel men lustte, ge volgd door de hoofdschotel met liefst vijf verschillende soorten groenten, met als nagerecht een fris puddinkje. Na de maaltijd wees de voorzitter op de bedoe ling van het comité en hij sprak de hoop uit, dat steeds meer men sen deze jaarlijks terugkerende gebeurtenis beter zouden begrij pen en waarderen, waar deze tocht ordelijk en rustig verliep, hetgeen slechts mogelijk was, in dien ieder bereid was samen te werken. Na nog even op het ter ras buiten aan de plassen ver toefd te hebben, waar het gezel schap getracteerd werd op cho- colaadjes van een zuster van Mevr. Schoondermark-Ockers, een Capelse van 'geboorte, die daar woont, een gebaar, dat ten zeerste werd gewaardeerd, werd, geheel verkwikt, de tocht weer voortgezet langs de Rijksweg naar Den Haag en regelrecht naar Scheveningen. Verscheide- nen van het qezelschap hadden nog nooit in hun leven de zee gezien, anderen hadden er slechts een flauwe herinnering uit hun jeugd aan. Geen wonder dus, dat de zee juist voor dezen een bij zondere verrassing was. In de prachtig gelegen tea-room Hotel Cecil, met een fraai uitzicht op de zee, werd de thee gebruikt, onderwijl de comité-leden versna peringen uitdeelden. Velen van het gezelschap gingen een strand wandeling maken, zochten schelp jes en keerden langs de mooie boulevard terug, op oversteek plaatsen trouw „bewaakt" door j het comité. Omstreeks 6 uur werd de terugreis aanvaard. Behou dens een kapotte band, weT.e een half uur vertraging vero~ zaakte, verliep de thuisreis in lot tem- do en ruim kwart over negen kwam Capelle weer in richt, waar een groot deel der be vol- kina zich had verzameld om de Ouden van Dagen op tr wach ten. Na een rondrit Hoor het dorn. waarbij de chauffeurs een druk gebruik maakten van hun claxons, vond deze volgens aller uitlatingen uitstekend georgani seerde autotocht een einde. Tij dens het onder grote belangstel ling ontbinden van dc stoet speelde de muziekvereniging „Kunst na Arbeid" er lustig op los. Hiermee was deze tweede

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1950 | | pagina 5