ahoy
WSum,
p&uimvae.
Zweden: Mensen zonder
complexen en conflicten?
ELSHOUT
CAPELLE
Schrijfmachineverhuur
DeChinese Papegaai
op dit Blad
6
6
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN
KOPPIE KOPIJ.
Zó ziet een land er uit, dat
geen oorlog doormaakte.
FEUILLETON
Abonneert U
Wordt Nederland
paraat
V SURINAME.
*OTTERi>AM
10-18 en 18-24 uur
(tot 15 ton) aan alle overige
vaartuigen of vlotten de ruimte
moeten laten, welke deze nodig
hebben om hun koers te volgen
en te manoeuvreren. Zij kunnen
niet verlangen dat men voor hen
uitwijkt. Dat is dus juist de regel,
welke de watersportbeoefenaar
die weet hoe het hoort, als goede
gewoonte heeft op de wateren,
waar het B.A.R. geldt. Het is ook
te verwachten dat deze regel in
de nieuwe waterwegenwet, die in
de maak is, zal voorkomen.
Overigens zijn, evenals bij de
bovengenoemde reglementen, de
bepalingen voor de vaart met an
dere schepen, slepen, vlotten en
veren, van zeer groot belang,
daar de kennis van het doen en
laten van deze schepen voor de
&atertoerist aanwijzing is om het
veiligst voor zichzelf en zonder
overlast te veroorzaken voor an
deren, tussen de vele schepen zijn
weg te vervolgen. Dit geldt voor
alle reglementen, die op de ver
schillende wateren van toepassing
zijn en waarvan de voornaamste
zijn opgenomen in de Almanak
voor Watertoerisme, Deel I.
Bestudeer deze reglementen en
heb eerbied voor onze schippers.
Wijk uit voor de beroepsvaart,
tijdig en duidelijk, zodat de schip
per nooit hoeft te twijfelen aan
onze wellevendheid. Laten voorai
ouders en ouderen de jongeren
hier eens op wijzen de gehele
watersport zal er wel bij varen.
Wanneer het hok op een
vochtige bodem staat, is het
raadzaam dit op een stenen
muurtje te zetten, dat min
stens 30 a 40 cm. boven het
terrein uitkomt en dan bin
nen aan te vullen met rivier
zand. Door de dikke laag ri
vierzand trekt het vocht niet
op. Wordt het heel slecht
weer, dan kunnen de dieren
binnen ^lijven. Een goed ver
licht, ruim droog hok is des
winters van zeer grote bete
kenis.
Bespuiting met creoline.
Het bespuiten van hokken
moet met 3% oplossing ge
schieden, dit is voldoende. De
creoline lucht, die de eerste
tijd in het hok hangt, kan van
invloed zijn op de smaak der
eieren, vooral wanneer ze
niet vaak worden uitgehaald.
Ze krijgen het door lang in 't
nest te blijven liggen, niet
door de kippen zelf. Het beste
is de leghokken midden op de
dag of 's morgens te bewer
ken en dan een paar nood-
nesten in gebruik te nemen.
Wanneer de gecreolineerde
bakken, mestplanken en zit-
stokken dan tot de avond
buiten liggen, is de sterke
lucht wel grotendeels ver
dwenen.
Stofbaden.
Onder het bereik der die
ren moet een laag droog zand
of turfmolm zijn, waarin ze
zich wassen kunnen.
Niet buiten slapen.
Zie vooral toe, dat de jonge
hennen 's nachts niet in de
legnesten slapen. Zet ze, als
het donker is op de zitstok-
ken, anders bevuilen ze de
nesten. Onder geen beding
mogen ze in bomen of strui
ken overnachten.
Aardappels als kippenvoeder.
Buiten, op het platteland,
worden aardappels aan de
varkens gevoerd om ze vet te
mesten. Ze zijn daar zeer ge
schikt voor vanwege 't hoge
zetmeelgehalte. Ook voor
mestgevogelte komen ze daar
om in aanmerking. Aan leg
hoenders kan men ze echter
ook geven, maar dan in ge
ringe hoeveelheid. Eerst wor
den ze gekookt en in ge
stampte toestand vermengd
met graanmeel.
Men rekent ongeveer 1 kg.
graanmeel tegen 3 a 4 gekook
te aardappelen.
KIPPENVRIEND.
(Nadr. verboden).
TELEVISIE-UITZENDINGEN
IN VOORJAAR 1951.
Prijs der toestellen geraamd
op ongeveer 500.
Wanneer de omstandighe
den gunstig zijn en de zaken
vlot verlopen, za lin 't voor
jaar van 1951 in Nederland
met televisieuitzendingen
worden begonnen. Het televi
sie-rapport, dat onlangs is uit
gebracht, is namelijk voor de
minister aanleiding geworden
opdracht te geven over te
gaan van de voorbereiding op
de experimentele televisie. De
uitvoering van dit experiment
is opgedragen aan de Nozema,
de N.V. Nederlandse Omroep
Zender Maatschappij, waarin
zitting hebben de Radio-raad,
de regerings-commissaris voor
het radiowezen, de omroep
verenigingen en de P.T.T.
De prijs zal zijn 500, en
de bijdrage 30 per jaar.
Kees Knip draafde de trap
pen weer af, vloog het ge
bouw van Bas Brom's Blad uit
en sprong op zijn motorfiets.
Luid toeterend reed hij met
grote vaart dwars door het
drukke verkeer. Hij keek niet
links, hij keek niet rechts, hij
dacht er alleen maar aan dat
hij zo snel mogelijk bij com
missaris Grijpgraag moest
zien te komen. Die moest hem
een paar stevige politie-agen-
ten meegeven en dan zo vlug
mogelijk terug naar Koppie,
die in het eenzame huis de
wacht was blijven houden.
Dat was een flinke baas, die
kleine Koppie. Die had toch
maar helemaal alleen het ge
stolen goud en de dieven ont
dekt! Wat jammer dat zijn
foto-toestel nu stuk was! Dat
had die automobilist natuur
lijk met opzet gedaan! Waar
haalde hij nu zou gauw een
andere camera vandaan?
StPbks zou hij een paar prach
tige foto's kunnen maken, als
de bende geknipt werd!
Zo peinzend stoof Kees Knip
door de stad en dat was heel
dom van hem, want daardoor
lette hij niet goed op. Een
grote blauwe auto schoot hem
opeens van achteren voorbij
en maakte vlak voor Kees Vi
scherpe bocht, zodat hij niet
anders kon doen dan de stoep
oprijden. Met luid gerinkel
van brekend glas vloog Kees
Knip met motor en al een
winkel-etalage binnen. „Dat
was diezelfde auto! Dat deden
ze expres!" bedacht hij, toen
hij, midden in de etalage zit
tend, een beetje van de schrik
bekwam. En toen zag hij op
eens dat hij wel tussen vijftig
foto-toestellen zat.
Het is een eigenaardige ge
waarwording, als men, na de
de overtocht van Kopenha
gen naar Malmö, het Zweed
se leven binnentreedt. Men
waant zich in een andere
wereld, waar de mensen geen
armoede kennen, geen pro
blemen en geen complexen.
Ook lijken ze allemaal op el
kaar, groot, blond, beleefd en
zo op het oog zijn ze weinig
gecompliceerd. Er schijnt
geen plaats voor individua
lisme, voor iets met een eigen
aard, en toch wordt hier tot
het uiterste met iemands ge
makken rekening gehouden.
Alleener is geen ver
schil van smaak Nietemin
is het uiterst prettig in de
derde klas .te reizen en min
stens evenveel comfort te
hebben als bij ons in de
tweede. Men heeft hier ge
makkelijke zitplaatsen in de
trein en iedere passagier heeft
zijn eigen asbak, zijn eigen
leeslamp, zijn waterkaraf met
beker, enz. In de gang, bij de
ingang van de wagon, hangt
men zijn kleren op en depo
neert men zijn bagage. Er is
niemand tlie aan de mogelijk,
heid denkt, dat iemand zich
iets zou kunnen toeëigenen
van een ander. Dit land heeft
geen oorlog meegemaakt, hier
gelden andere normen
ALLES IS EVEN
SCHOON
Men komt voorbij Jonköping,
waar de lucifer vandaan komt
„utan svafel och fosfor" en voor
bij de geboorteplaats van Linnae
us gedurende de zeven uren
sporens ontdekt men, dat er spe.
ciale coupé s zijn voor moeders
met zuigelingen, voor wie er al
lerlei sanitaire dingen bij de hand
zijn. Het is er allemaal zo zinde
lijk en zuiver, dat zelfs onze Hol,
landse netheid, die er toch ook
wezen mag, hierbij smoezelig
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
door
EARL DERR BIGGERS.
70).
Er klonk een schot maar niet
uit Madden's revolver. Het kwam
uit de zijden mouw van Chan.
Het wapen van Madden viel klet
terend op de vloer en er was
bloed op zijn hand. „Buig niet
voorover", waarschuwde Chan,
en zijn stem werd plotseling hoog
en schril. „Postbode heeft lange
wandeling gedaan, maar nu heeft
hij einddoel van tocht bereikt.
Buig niet voorover of ik plaats
kogel in ietwat waardevol hoofd."
„Charlie ben je gek", riep
Victor.
„Niet erg", glimlachte Chan.
„Verleen mij de vriendelijke gunst
achteruit te gaan, meneer Mad
den". Hij raapte de revolver op,
het geschenk van Bill Hart,
leek het. „Zeer mooi pistool
ik nu gebruik van maken". Hij
liet Madden omdraaien, door
zocht hem, en zette toen een stoel
midden in de kamer. „Neem hier
plaats, als u zich zo ver wilt ver,
waardigen
„Vervloektriep Madden.
„Zet u neer', zei Chan.
De grote Madden keek hem een
seconde aan en liet zich toen on
willig in de stoel vallen. „Meneer
Gamble", riep Chan. Hij door
zocht het tengere mannetje. „U
hebt mooi, klein wapen in kamer
achtergelaten. Zeer goed. Dit is
schijnt. In Stockholm zijn de
trams van luidsprekers voorzien,
de conducteur hoeft de haltes
niet uit te schreeuwen, hij is voor
komend tegen de buitenlander, die
de taal niet verstaat en weigert
beleefd glimlachend een fooi
Er schijnt in Zweden geen wo
ningprobleem te bestaan, de hui
zen zijn practisch ingericht, geen
tierlantijntjes en allemaal moderne
meubelen. Zelfs de woningen bui,
ten de stad, midden tussen de
dennebossen, hebben nog centrale
verwarming, dubbele ramen en
ieder huis is telefonisch aange
sloten. Dit heeft vooral in de win
ter ontzaglijk veel voordelen want
dan ligt hier alles maandenlang
onder de sneeuw. Het ruwe
Zweedse klimaat moet, naar men
zegt, verklaren, dat de Zweden
boven alles prijs stellen op hui
selijk comfort.
Het ruwe klimaat wordt ook
aansprakelijk gesteld voor de
drinkgewoonten. Er zijn hier bijna
geen cafés, waar men zijn alco
holische begeerten kan bot vieren
maar men koopt hier op de
bon de sterke alcoholische
dranken litersgewijs. Bij het drin
ken volgt men een zeker ritueel,
er is een etiquette volgens welke
men elkander toedrinkt en waar
bij een buitenlander héél goed
moet oppassen om niet dronken
te worden. De eerzucht om tegen
zijn gastheren op te drinken, moet
hij liever niet koesteren, dat lukt
hem toch niet.
SOCIALE KWESTIE
OPGELOST.
In Zweden schijnt de sociale
kwestie opgelost en het gevolg
daarvan is, dat men zich niet druk
meer maakt om politiek. Er is 'n
socialisatie tot stand gebracht
zonder revolutie, zonder geweld
dadige onteigeningen, met behulp
van hetbelastingbiljet. De
belastingen zijn hier zeer progres
sief, wie 1000.- per maand ver.
dient, moet minstens 400.- beT
lasting betalen. En wie nog hoge
re inkomens heeft, moet nóg meer
bloeden, tot zelfs 95 van zijn
inkomen toe. De verschillen in
rijkdom schijnen dan ook in dit
land opgeheven, ook uiterlijk zien
de mensen er allemaal gelijk ge
kleed uit. zodat het, voor een bui
tenlander althans, moeilijk is een
arbeider van een ondernemer te
onderscheiden. De staat betaalt
voor ieder kind een toeslag, on
geacht de positie van de ouders
krijgt men ongeveer 3.— per
week voor ieder kind. Staatspen.
sioen is iets, waar ieder burger op
67-jarige leeftijd recht op kan la
ten gelden, ook de niet-arbeiders
en de zelfstandigen. In het komen
de jaar zal iedere Zweed recht
hebben op kosteloze geneeskun
dige verzorging, verpleging en
hulp. Zweden gaat in sanitair op.
zicht snel vooruit. De gemiddelde
levensduur is er, na Nieuw-Zee-
land en Nederland, de hoogste ter
wereld, n.l. 64—65 jaar voor
mannen en 67 jaar voor vrouwen-
Zweden is geen gunstig land
voor de handeldrijvende midden
stand. De coöperaties hebben de
neringdoenden naar het tweede
plan verdreven. Één op de drie
gezinnen in Zweden betrekt alle
benodigde waren van de coöpe
ratie. Deze is niet alleen bezitter
van een veertigtal grote fabrie
ken, confectiefabrieken en levens,
middelenbedrijven veelal, maar de
coöperatie exploiteert ook restau
rants, grote warenhuizen, een fa
briek voor aardewerk en porce-
lein, een fabriek voor gloeilam
pen, enz.
ZIJN DE ZWEDEN
GELUKKIG
Dit alles zou, naar men mag
aannemen, bij een buitenlander
een gevoel van afgunst kunnen
wekken. Merkwaardig genoeg is
hiervan geen sprake. Men krijgt
veeleer de neiging de Zweden te
beschouwen als de laatste klein
burgers, waarvan Nietsche profe
tisch een beschrijving gaf„ze
hebben het geluk uitgevonden en
zijn onuitroeibaar als de vlooi
enOmdat hun leven elke
dag meer de volmaaktheid na
dert, hebben ze geen behoefte
meer aan romantiek: religieus zijn
ze evenmin. De Zweden beoefe
nen sportin de winter is dit de
ski-sport, des zomers wordt voor
al de wandelsport beoefend.
Maar op de buitenlander maakt
het Zweedse leven de indruk van
verveling, men kent hier geen op.
winding en enthousiasme en er is
niets meer dat iemands heilige
verontwaardiging wekken kan.
Het verbaast dan ook niet, dat de
Zweden zelden uitbundig zijn of
uitgelaten vrolijk, en eerder tot
neerslachtigheid en melancholie
neigen. Hebben de mensen hier
geen compexen Ook hier be
driegt blijkbaar de uiterlijke
schijn het aantal zelfmoorden in
Zweden is uitzonderlijk hoog en
het aantal krankzinnigen is zelfs
het hoogst in de wereld En wat
men er overal mist, dat is de uit
bundige kjpderschaar in uitgela
ten vrolijkheid, die in andere lan
den als het onze zo weldadig aan
doet. Ja, de kinderrijkdom is in
dit hyperdemocratische land maar
zeer pover en daarom is het toch
een arm land.
HANDBOOG VICTORIA.
A.s. Zondag zal de Handboog,
boogschutterij Victoria haar jaar
lijkse verschieting van een zilve
ren lauwerkrans houden onder
eigen leden.
L. S. B.
A.s. Zondagmiddag om 3 uur
komt het bestuur van de L.S.B.
in vergadering bijeen in café Sie
gers te Nieuwkuijk.
Uitdrukkelijk wordt er op ge
wezen dat op deze datum de in
schrijvingen voor het kasteleins-
concours bij de voorzitter moeten
zijn ingeleverd, opdat kan worden
vastgesteld wie van de heren
kasteleins het concours zal kun
nen houden. Inschrijvirgen na die
datum komen niet meer in aan
merking.
Tevens wordt er de aandacht
op gevestigd dat de heren be
stuurders of afgevaardigden van
de L.S.B. bij hun opgaven moe
ten meedelen hoeveel schutters er
aan het concours te Nieuwkuijk
op 3 September deelnemen.
De vergadering begint precies
om 3 uur en er wordt niet ge
wacht.
HENGELSPORT.
De Hennelsportvereniging ..De
Maasmond" organiseert op Za
terdag 2 September a.s. een on
derling kas-concours voor haar
leden, die zich voor deelname
kunnen opgeven, met het oog op
de aankoop van de prijzen vóór
28 Aug. a.s., bij de voorzitter de
heer J. Kraak.
RIJDERS VAN
HULPMOTOREN.
De vergadering, om te komen
tot oprichting van een vereniging
van rijders van hulpmotoren, in
café P. Pruijssers, op Maandag
21 Augustus j.l. was zeer slecht
bezocht. Ondanks dit feit worden
de pogingen om te komen tot op
richting van een zodanige vere
niging alsnog voortgezet en de
bezitters van hulpyiotoren, zowel
in Sprang-Capelle als uit nabu
rige gemeenten, kunnen zich op
geven bij de heren Kieboom,
Kraak en Schuller, die thans het
voorlopig bestuur uitmaken.
Uit alles blijkt, dat Ame
rika nu met alle hens aan
dek probeert het gevaar te
bezweren, waaraan het zolang
achteloos en met een onnozel
optimisme, dat op roekeloze
lichtvaardigheid leek, is voor
bij gegaan. Men zie z'n pres
taties in Korea.
Wij, hier in Nederland,
kunnen echter niet de Ame
rikanen voor ons laten wer
ken en bewapenen. Ook wij
hebben de lessen te trekken
uit de internationale toestand,
en die houden nog wel iets
anders in dan in de gauwig
heid wat hamsteren en dan
maar afwachten wat er van
komt.
Onze regering kan, om het
geen ze op defensiegebied tot
dusver deed, of beter: naliet,
geen al te groot verwijt wor
den gemaakt. In de ons om
ringende landen is het op dit
punt nauwelijks beter gesteld
en wij hebben dan nog met de
uitputtende Indonesische af
faire te maken gehad.
Als men al verwijten ging
doen, dan zouden die trou
wens evenzeer het Nederland
se volk moeten worden ge
maakt. De op vrijwilligheid
gebaseerde Nationale Reserve
is op een grote mislukking
uitgelopen; ook nu, terwijl
duizenden met angstvisioenen
rondlopen, is er wel een run
op de winkels, maar op de
wervingsbureaux van de Nat.
Reserve blijft het een slappe
boel.
Als de tekenen niet bedrie
gen mogen we vertrouwen dat
er op defensie-gebied een an
dere wind ten onzent gaat
waaien. Eerst heeft de rege
ring een herziene begroting
ingediend van niet minder dan
850 millioen, maar daaruit
bleek nog allerminst het voor
uitzicht op een krachtige ver
dediging van ons vaderland;
vooral wat de opkomst onzer
jongelingsschap betrof en ook
met de wijze van verdediging
van ons land om de ramp van
bezetting van ons af te weren,
was men allerminst duidelijk
of legde men zich bij voor
baat bij prijsgeving van ons
grondgebied neer; aan verde
digingswerken werd weinig
aandacht geschonken enz.
Geen wonder dat de Twee
de Kamer en de pers hierover
niet erg te spreken waren,
want men weet bij ervaring
en men ziet het thans in Ko
rea, hoe snel de hulp van bui
ten komt en daarom moet het
met onze defensie een hele
andere kant uit en de symp
tomen daarvoor zijn er.
De laatste publicaties der
regering wijzer er op: de vol
ledige bewapening, kleding en
indeling van de 2e en 7 De-
cember-divisie, geharde krij
gers uit Indonesië, de her
oproeping van de lichting
1949 II die na een half jaar
oefening naar huis was ge
zonden, dat alles getuigt van
een begrip van de toestand
zoals die in de wereld, maar
vooral in Europa en speciaal
West-Europa heerst. Het ka
der dat men blijkbaar maakt
is aan te vullen met voor
treffelijke officieren en onder
officieren van het K.N.I.L.,
zodat wij ook hiervoor gereed
staan.
Er worden offers gevraagd,
grote offers op elk gebied,
maar de noodzakelijkheid
dwingt en aan deze plicht
kunnen wij ons niet onttrek
ken.
Er zijn de laatste tijd nog
al wat gunstige berichten over
Suriname, die wel de aan
dacht verdienen in een perio
de, waarin 't dagelijks nieuws
over het algemeen van weinig
opwekkend gehalte is. Het
verslag van de Surinaamse
Bank is gunstig van toon. De
Bauxietmaatschappij gaat het
niet slecht en de plannen van
het Welvaartsfonds maken
goede voortgang.
Wij vermelden dit feit met
nadruk, omdat wij van me
ning blijven dat de emigratie
ons land verzwakt en wij ei
genlijk iedere bekwame man,
die naar een vreemde vlag
trekt, betreuren, en heel wat
liever zien, dat bekwame en
energieke Nederlanders naar
Suriname verhuizen.
Daar is plaats genoeg en
daar waait nog de Nederland
se vlag en wij vragen daarom
aandacht voor de tekenen, die
er op wijzen, dat er in Suri
name toch waarlijk wel iets
te doen schijnt te zijn.
Aldus, driestart Elsevier.
Zeer terecht, want aan de
kwestie Suriname en Curasao
wordt door landbouwers en
arbeiders die emigreren zul
len nog zo weinig aandacht
besteed en dit is toch zeker
wel de overweging dubbel
waard.
JAGER SCHOOT OP
MEISJES.
Een verbolgen eendenjager heeft
van een schiethut uit op een aan
tal meisjes geschoten met een
jachtgeweer. Hij had de meisjes
verzocht weg te gaan, omdat het
wild verjaagd werd, en toen zij
aan dit verzoek geen gehoor ga
ven, schoot hij met hagel in hun
richting.
Vier van de dertien meisjes
werden getroffen, èèn zo ernstig
dat operatief ingrijpen nodig
bleek. De jager, de 19-jarige B.
uit Hilversum, is door de rijkspo
litie gearresteerd.
schriftelijke typelessen met ver
strekking van schrijfmachine:
Handelsinstituut Baggerman
te Zaltbommel.
Alleen vertegenwoordiging
voor de Langstraat:
Laageinde 83 te Waalwijk.
Tel. 211
uw stoel. En niet te vergeten, me
neer Thorn, ook ongewapend.
Makkelijke stoel voor u ook."
Hij ging achteruit en keek hen
in het gezicht. „Victor, ik doe
nederig voorstel, u zich voegen
bij groep. U altijd overvloedig
dwaze jongen. Ik herinner mij
in HonoluluZijn toon werd
koel. „Ga vlug zitten, of ik maak
gaatje in u en licht zware last
van moeders gemoed."
Hij trok een stoel tussen hen
en de wapenverzameling aan de
muur. ,,Ik zal ook wagen mij neer
te vlijen", verklaarde hij. Hij
keek op de klok. „Ons wachten
zal misschien lang duren. Meneer
Thorn, een voorstel komt bij mij
op. Neem zakdoek en verbind ge.
wonde hand van Chef".
Thorn haalde een zakdoek te
voorschijn en Madden stak zijn
hand uit. „Wat duivel, waar
wachten we op snauwde de
millionnair.
„Wij wachten terugkeer van
meneer Bob Eden af", antwoord
de Chan. „Ik zal veel mee te de
len hebben als hij verschijnen.
Thorn voltooide zijn liefdewerk
en sloop weer naar zijn stoel. De
grote klok tikte voort. Met het
geduld dat zijn ras kenmerkt, zat
Chan zijn vreemde groep gevan
genen aan te kijken. Een kwartier
verliep, een half uur, de minuut
wijzer begon langzaam het uur
van negen te naderen.
Victor Jordan schoof onrustig
heen en weer op zijn stoel. Wat
een gebrek aan eerbied tegenover
een man, die millioenen waard
was. „Je bent niet bij zinnen
Charlie", protesteerde hij.
„Misschien" antwoordde Chan.
Wij wachten af en zien".
Daar ratelde een auto htt erf
op. Chan knikte. „Lang wachten
bijna voorbij", verklaarde hij.
„Nu meneer Eden komen".
Zijn gelaatsuitdrukking veran
derde toen er op de deur werd
geklopt. Ze werd open geduwd
en er kwam een man naar binnen.
Een gezet, vastbesloten man met
een rood gezichtKapitein Bliss
van de Afd. Moordzaken. Ach
ter hem kwam nog iemand, een
mager, gespierd individu, met een
zeer wijde hoed. Zij staarden vol
verbazing naar het schouwspel
daar vóór hen.
Madden sprong op. „Kapitein
Bliss ik ben blij dat ,u komt. U
bent juist op tijd."
„Wat betekent dit vroeg de
magere.
„Meneer Madden", zei Bliss,
ik heb Commissaris Harley Cock
meegebracht. Ik geloof dat u ons
nodig hebt."
„Dat hebben we zeker", ant
woordde Madden. „Deze Chinees
is waanzinnig geworden. Neem
hem zijn revolver af en arresteer
hem."
De commissaris ging naar Char
lie. „Geef mij je vuurwapen
John", beval hij. „Je weet wat 't
zeggen wil een Chinees met 'n
revolver in Californië. Deporta
tie. Ach hij heeft er twee."
„Commissaris", zei Charlie met
waardigheid. „Sta mij de eer toe,
mij voor te stellen. Ik ben Serge
ant Speurder Chan, van de po
litie in Honolulu."
De commissaris lachte. „Wat
je zegt. Nu, ik ben de koningin
van Sheba. Geef me die andere
revolver, of wil je je schuldig
maken aan verzet tegen een be
ambte
„Ik pleeg geen verzet", zei
Chan. Hij gaf zijn eigen wapen
af. „Ik vestig er alleen uw aan
dacht on, dat ik een broederbc-
ambte ben en ik smacht u te be
hoeden voor een fout, die n bitter
zult betreuren."
„Ik waag het er op. Nu, wat is
hier eigenlijk aan de hand De
commissaris wendde zich tot Mad
den. „Wij komen hier vanwege
de moord op Louie Wong. Bliss
zag deze Chinees gisteravond in
een trein met die Eden, uitgedost
in burgerkleren en zo vriend
schappelijk als het maar kon."
„U bent op het rechte spoor,
commissaris", verzekerde Madden
hem. „Ongetwijfeld heeft hij Lou
ie vermoord. En nu heeft hij tus
sen zijn kleren een snoer paarlen
dat mij toebehoort. Ik verzoek u,
hem dat af te nemen."
„Uitstekend, meneer Madden",
antwoordde de commissaris. Hij
maakte aanstalten om Charlie te
fouilleren, maar deze voorkwam
hem. Hij overhandigde hem het
paarlsnoer.
„Ik geef het u in bewaring",
zei hij. „U bent wetsbeambte en
verantwoordelijk. Wees voor-
zichtig."
Cox bekeek de paarlen. „Wat
een snoer Buitengewoon mooi,
meneer Madden. Het behoort u
toe, zegt u
„Ja zeker
„Commissaris", smeekte Chan,
met een blik op de klok, „als ik
nederig voorstel mag doen, wees
niet overhaast. U zult uzelf woe.
dend over grote afstand in woes
tijn schoppen, indien u nu fout
begaan.'
„Maar als meneer Madden zegt
dat de paarlen zijn eigendom
zijn
„Dat zijn ze", zei Madden. „Ik
heb ze gekocht van de juwelier
Eden in San Francisco, tien da
gen geleden. Zij behoorden toe
aan de moeder van meneer Jor
dan hier."
„Dat is volkomen waar", er
kende Victor.
„Dat is mij voldoende", merkte
Cox op.
„Ik zeg u, ik ben van politie
in Honolulu", protesteerde Chan.
„Kan best zijn, maar denk je nu
dat ik jouw woord aanneem te
genover dat van iemand als P. J.
Madden Meneer Madden, hier
zijn uw paarlen
„Een ogenblik", riep Chan.
Deze Madden zegt, dat hij de
zelfde is die halssnoer gekocht
heeft bij juwelier in San Francis
co. Vraag hem alstublief naar lo.
caliteit van juwelenmagazijn."
„In de Post Straat", zei Mad
den.
„Welk gedeelte Beroemd ge
bouw aan overkant. Welk ge
bouw
„Commissaris", protesteerde
Madden, „moet ik me dit laten
welgevallen van een Chinese kok?
Ik weiger te antwoorden. De
paarlen zijn van mij."
Victor Jordan's ogen waren nu
wijd open. „Wacht even", zei hij.
„Laat mij iets zeggen. Meneer
Madden, mijn moeder heeft mij
verteld van de tijd, toen u haar
voor het eerst gezien hebt. U was
toen werkzaam waar in
welke betrekking
Madden's gezicht werd paars.
„Dat is mijn zaak."
De commissaris zette zijn wij
den hoed af en krabde zich het.
hoofd. „Nu, het kon wel eens
goed zijn als ik dat sieraad nog
even vasthoud", peinsde hij hard.
op. „Kijk eens hier, John of
eh Sergeant Chan, als je zo
heet waar wil je verduiveld
op aan sturen
Hij keerde zich plotseling om,
toen Madden een gil gaf. Deze
was tersluiks naar de wapenver
zameling aan de muur gegaan en
stond daar nu met één er van in
zijn verbonden hand. „Ziezo",
riep hij, „ik heb er genoeg van.
Handen omhoog jij, commissa
ris Gamble neem hem de
paarlen af. Thorn haal de tas
van mijn slaapkamer."
Met volkomen voorbijzien van
zijn eigen veiligheid, sprong Chan
op hem toe en greep de arm die
de revolver vast hield. Hij draai
de hem om en het wapen viel op
de vloer.
„Enige, wat ik ooit kunnen Ie.
ren van Japanner", zei hij. „Ka
pitein Bliss, bewijs dat u waar
politiebeambte bent, door Thorn
en professor handboeien aan te
doen. Indien commissaris goedheid
wil hebben mijn persoonlijke au
tomatische terug te geven, die ik
gebruik als speurder op Hawaii,
zal ik verantwoordelijk zijn voor
deze Madden."
„Zeker krijgt u die terug", zei
Cox. „En ik moet u feliciteren.
Nooit heb ik moediger daad ge
zien
Chan grijnsde. „Vergeef mij,
als ik lichte verbetering aanbreng.
Op kort geleden morgen bij da
geraad, heb ik zeer druk werk
gehad deze prachtige verzame
ling ouderwetse wapenen te ont
laden. Lange,, stoffige karwei,
baar ik ben blij het gedaan zijn."
Hij wendde zich plotseling tot de
grote man naast hem. „Handen
omhoog, Delaney", riep hij.
(Wordt vervolgd).
