Wat tnaet ex g.e&auxen VffiALWÏR Waalwijkse en Langstraatse Courani met het Personenvervoer in de Langstraat. W.TIMMERMANS ZONEN Meer werkgelegenheid Harder werken Verhuring van Safeloketten. Open bewaargeving. I Kassiers en Commissionairs in Effecten W A A L W IJ K Kamer van Koophandel en Fabrieken voor de Langstraat weer zelfstandig. Afscheid Ds. L. y. d. Peuf MAANDAG 16 OCTOBER '50 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN DE ECHO m HEI ZUIDEN 73e JAARGANG No. 84 Abonnement 15 cent per week 1.95 per kwartaal 2.25 franco p.p Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1873. BureauxGROTESTRAAT. 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECnO". In den treure hebben wij reeds gewezen op de deplo rabele toestand, die er heerst op het terrein van het per sonenvervoer door de Lang straat, nadat de Nederlandse Spoorwegen na herstel der lijn 's-HertogenboschLage Zwaluwe begonnen is te rijden op onmogelijke tijdstippen en met slecht materiaal. Tenslot te gaf de minister zijn toe stemming, op advies van Ge deputeerde Staten, om het personenvervoer op deze lijn stop te zetten, zodat de Lang straat van de lijst der Spoor wegen werd geschrapt. We zijn dus geheel aange wezen op de bus-verbinding, en al doet de B.B.A. alle moeite om de dienst zo goed mogelijk te onderhouden, de directie zal moeten erkennen dat de weg door de Lang straat geen ideale, noch dra gelijke route is voor bus-ver- binding, zeker niet voor de snelbussen, waarmee de N.S. ons heeft beloond en dat zij het vervoer op de spitsuren niet aan kan, plus nog andere tekortkomingen (zie adres Fabrikantenkring). Maar we staan voor de harde feiten; we kunnen blijven mokken en zo al meer. De Ned. Spoor wegen, gedachtig haar prin ciep dat iedere lijn moet ren deren, zal niet op haar besluit terugkomen, al is dat nog zo foutief. Zijn overheidsdiensten, zo vragen wij ons af, dan alleen om te renderen of om de bewoners en de industrie van dienst te zijn? Wat zal b.v. de P.T.T. ten kost© leg gen voor het bezorgen van enkele brieven in de Bies bosch, zou dat b.v. rendabel zijn? Maar nogmaals, het helpt allemaal niets meer, vooral nu Gedeputeerde Staten van Noord^Brabant in deze hun advies hebben gegeven over het vervoersprobleem in deze industriële en landbouwende streek. Moeten wij zo blijven door sukkelen, berusten in ons iso lement of is er nog een an dere mogelijkheid? Ja, die is er; al is die dan ook misschien niet ideaal, wij moeten van twee kwaden het beste zien te verkrijgen. Bij on ze en anderer beschouwingen over dit onderwerp is meer malen naar voren gebracht de spoorbaan te vervangen door een autoweg, een prachtige rechte en brede weg met af takkingen naar alle plaatsen in de Langstraat. Als deze nog zou aansluiten op het station Lage-Zwaluwe, dan zou de Langstraat tevreden kunnen zijn met zo'n goede auto- en busweg, vooral als een en an der blijft onder het beheer der Nederlandse Spoorwegen; dan zou ook het spoorboekje de namen der Langstraatse gemeenten blijven vermelden. Er is hier echter een „maar" De P.N.E.M. wenst de spoor lijn GeertruidenbergLage- Zwaluwe te behouden met 't oog op de kolen-aanvoer. Hoe wel normaal deze aanvoer na tuurlijk per schip gebeurt, zou dit gedeelte der lijn in tact moeten blijven voor een eventuele strenge vorst. Maar is 't dan, in ons aller belang, niet mogelijk dat de P.N.E.M. in het najaar een kolenvoorraad voor b.v. en kele weken aanlegt. Wij ver mogen dit niet te begrijpen, maar als de P.N.E.M. hiervan niet afstapt en de N.S. steunt haar eis, dan kan van de auto-weg tot Lage-Zwaluwe niets komen en dan zal deze beperkt moeten blijven van van 's-Bosch tot Den Berg met verdere verbinding over Keizersveer, Gorinchem naar Rotterdam. Tevens zal dan ook de brug over de Merwede in een versneld tempo tot stand moeten komen. Wij zien hierin de enig eoplossing in de toekomst en als deze weg tot stand komt, kunnen wij over een paar jaren op deze wijze een goede oplossing krijgen voor onze verbinding met het Westen. Daarvoor is het een eis dat zo spoedig mogelijk met de actie voor de oplossing van 't probleem wordt begonnen. Wij menen te weten dat de Kamer van Koophandel voor de Langstraat in deze geest zelf reeds werkzaam is en dat verscheidene instanties deze oplossing welwillend gezind zijn, temeer waar hierdoor het probleem wegverbinding door de Langstraat uitstekend en billijk zou worden opgelost. Moge deze pogingen succes hebben. Het Ministerie van Econo mische Z^ken heeft een boek je uitgegeven dat er op het eerste gezicht nog al vlot uit ziet. Het heet „Nederland in dustrialiseert". Die luchtige vorm is niettemin geen hin dernis voor een degelijke in houd die behartenswaardig is voor iedere Nederlander. Het boekje begint zo: „Er zijn twee redenen, waarom Nederland zijn industrie moet uitbreiden en vernieuwen. In de eerste plaats moet Neder land werkgelegenheid schep pen voor zijn groeiende be volking. In de tweede plaats moet Nederland meer produ ceren om zijn levensstandaard te handhaven". Dit is het aambeeld waarop de hamerslagen neerkomen van „Meer werkgelegenheid - meer produceren". Dit maakt de ernstige inhoud uit van het boekje van het ministerie van Economische Zaken. In 1948 woonden er bijna 10 millioen mensen in Neder land, in 1960 zullen het er naar schatting 11 millioen zijn. Dit betekent dat er voor steeds meer mensen werkge legenheid moet komen en het allergrootste deel van de nieu we werkzoekenden moet ge plaatst worden in de indus trie. Dit houdt in dat van midden 1948 tot eind 1952 voor bijna 250.000 personen werkgelegenheid moet wor den geschapen in de Neder landse industrie. Daar komt bij dat Neder land zeer verarmd uit de oor log is gekomen en grote bron nen van welvaart heeft ver loren. Dit heeft tot gevolg dat wij aan ons levensonderhoud meer besteden dan we zelf voortbrengen; in 1948 b.v. was dat verschil bijna ander half milliard. Dit tekort werd voor een groot deel gecom penseerd door schenkingen uit de Marshall-hulp, maar na midden 1952 moeten wij op eigen benen kunnen staan. Daarom moeten wij, als we niet willen dat onze levens standaard daalt, meer voort brengen dan we nu doen; in cijfers uitgedrukt: eind '52 moet de productie van onze industrie 34% hoger zijn dan in 1948 en in datzelfde jaar moet Nederland 2Vz maal zo veel industrie-producten uit voeren als in 1948. Ons devies moet dus zijn: meer goederen van de beste kwaliteit tegen de laagste prijzen* En omdat dit alleen kan als de arbeids productiviteit stijgt, als wij onze beste prestaties leveren en onze fabrieken steeds beter en moderner worden inge richt, moet die arbeidsproduc tiviteit einde 1952 23% hoger 'zijn dan in 1948, terwijl er voor vervanging van oude en versleten machines en voor 't bouwen van nieuwe fabrieken van 1948 tot 1952 bijna 6 mil liard gulden nodig zijn. Wij staan nu goed en wel op de tweede helft van dit tijdvak. Wat hebben we in de eerste periode bereikt? De cijfers die het ministerie van Economische Zaken daarover publiceert, stemmen hoopvol. Van 1 Juli 1948 tot 31 Maart 1950 is er nieuwe werkge legenheid gekomen voor on-^ geveer 100.000 mensen, de productie steeg in anderhalf jaar tijd met 13% en de ar beidsproductiviteit nam tot beein 1950 toe met ongeveer 10%. De uitvoer van voort brengselen der Nederlandse industrie was in 1949 ander half maal zo groot als in 1948 en tot begin 1950 is 2,2 mil liard uitgegeven voor ver nieuwing en uitbreiding. Men kan met deze gegevens ge makkelijk zelf uitrekenen wat er nog moet gebeuren en hoe zeer we ons nog moeten in spannen. Wat zijn de voorwaarden om te slagen? Alleen wanneer elke Nederlander bereid is zich tot het uiterst© in te spannen voor de uitbreiding van de in dustrie, zal het mogelijk zijn werkgelegenheid en levens peil voor ons en onze kinde ren te beveiligen. Daarnaast hangt het welslagen af van 't initiatief en de samenwerking van arbeiders en onderne mers. Het geld dat nodig is, kan op verschillende manieren verschaft worden. Voor ver vanging leggen de Nederland se bedrijven jaarlijks een ze ker bedrag opzij, aan uitbrei ding wordt een gedeelte van de winst gebruikt, terwijl een ander deel van het ontbre-' kende geld wordt verstrekt door buitenlanders die hier fabrieken bouwen. Maar het grootste deel zal door de Ne derlanders zelf bijeen ge bracht moeten worden. Dit kan alleen wanneer wij allen tesamen minder geld uitgeven dan wij verdienen. Het zo ge spaarde geld moet dan aan de industrie ten goede komen. De uitbreiding van de in dustrie heeft alleen zin wan neer. er voldoende kopers zijn voor haar producten. Daar voor moeten verschillende voorwaarden vervuld worden Het Nederlandse product moet kunnen concurreren en moet dus goed en goedkoop zijn, wat weer voor een groot deel afhangt van de arbeidspro ductiviteit. Bovendien is het, om de kwaliteit zo hoog mo gelijk op te voeren, van be lang dat het technisch-weten- schappelijk onderzoek zo krachtig mogelijk wordt be vorderd. Tenslotte zijn in vele landen de invoerrechten veel hoger dan in Nederland, waardoor het handelsverkeer belemmerd wordt. Daarom verdedigt Nederland in het internationaal overleg krach tens haar standpunt, dat deze belemmeringen moeten ver dwijnen. Eén van de belangrijkste voorwaarden om de uitbrei ding van onze industrie te doen slag en is. dat er vol doende vakarbeiders en tech nici zijn. Nog steeds is er in Nederland 'n voorkeur mei'k- baar voor een administratieve opleiding, terwijl er nu al een teveel is aan deze krachten. Daarentegen is het voor vele Nederlandse industrieën nog altijd moeilijk om de nodige vakarbeiders en gespeciali seerde technici te vinden. Het is dus van het grootste I belang dat jong Nederland j begrip heeft voor de moge lijkheden die de industrie biedt en dat het de kans krijgt een vak te leren. Ouders en opvoeders van de schoolgaan de jeugd hebben in dit op zicht een belangrijke en ver antwoordelijke taak. Daarnaast is het van belang dat ongeschoolde arbeiders gelegenheid krijgen zich te laten omscholen, waarvoor de rijkswerkplaatsen, die in vele plaatsen in ons land, zijn ge vestigd, van grote betekenis zijn. Uit het overzicht dat het ministerie van Economische Zaken vervolgens geeft, blijkt hoeveel er al gebeurd is aan de uitbreiding en verbetering van onze industrie. De ont wikkeling in de afgelopen ja ren stemt dus hoopvol. Maar, zo wordt er opge merkt, wij mogen niet ver geten dat de eerste stappen tot vergroting van werkge legenheid en productie het ge- makkebiVst worden gezet. Het zwaarste gedeelte van 't werk ligt nog voor cms. Voor vernieuwing en uitbreiding moeten voor eind 1952 nog 3800 millioen gulden besteed worden, onze arbeidsproduc tiviteit moet met nog eens 13% stijgen, er moet nog werkgelegenheid geschapen worden voor 150.000 arbei ders, onze productie moet met nog eens 21% stijgen en onze uitvoer moeten we met nog eens 80% van die van 1943 opvoeren. Dit moeten wij doen om als sterk en welvarend volk zelf in ons levensonderhoud te kunnen voorzien. Met ingang van 1 Januari a.s. zal de Kamer van Koop handel en Fabrieken voor de Langstraat te Waalwijk weer optreden als zelfstandige Ka mer, zoals zulks voor de oor log steeds het geval was. In 1941 vond een concen tratie van diverse kamers plaats en ook de Waalwijkse kamer verloor daarbij haar zelfstandigheid. Zij fungeerde sindsdien als bijkantoor van de Provinciale Kamer voor Noordbrabant te Tilburg. Bij het herstel van de oude toestand zal onze Kamer uit gebreid zijn met het Land van Heusden en Altena en de Bies- bosch en de naam zal dan voortaan luiden: Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Noordelijk Noordbrabant te Waalwijk .omdat de huidige naam de juiste toestand niet weergeeft nu haar ressort zo aanmerkelijk is uitgebreid: Zij omvat dan de gehele Langstraat tot Lage-Zwaluwe en omgeving, dus met Loon op Zand, Dongen en ander zijds 't Land van Heusden en Altena en de Biesbosch, welk laatste van groot belang is omdat de Kamer zulk een krachtige actie heeft gevoerd voor de drooglegging van de Biesbosch, die nu staat te ge beuren, waar op de begroting voor 1951 voor dit doel reeds een bedrag van 6 millioen is uitgetrokken met de bedoe ling het werk in 7 a 8 jaar geheel te voltooien, terwijl er goede hoop bestaat dat dit tempo nog aanzienlijk zal worden versneld. Zeer zeker mag dit voor een belangrijk deel worden toe geschreven aan het krachtda dig en veelzijdig ijveren der Kamer op tal van wijzen en bij tal van gelegenheden voor dit doel, en die wij met dit succes van harte geluk wensen, in 't vertrouwen dat zij op dezelfde wijze zal voort gaan. Tenslotte kunnen wij nog vermelden dat het aantal le den der Kamer zal worden uitgebreid van 19 tot 23, waarvan twee werknemers^ één van katholieke en één van christelijke arbeiderszijde. i K. O. B. Gisteren maakte de K.O.B. afd. WaalwijkHeusden, zijn vastgestelde uitstapje naar Amsterdam, 's Morgens Ver trok men per bus, gebruikte in de hoofdstad de lunch, waarna de deelnemers geno ten van een uitvoering van de opera „Hoffmann's Vertellin gen" van Offenbach. Na deze uitvoering was er nog enkele uurtjes tijd die men ook gezellig doorkwam en de terugtocht naar Waal wijk was het laatste van deze door de onderwijzers goed be stede dag, nu eens niet in school. COMITé 100 JAAR PAROCHIE O.L. VROUW ONBEVLEKT ONTVANGEN. Voor de vergadering van Donderdag in café Smolders, waren een 30 mensen uitge nodigd ener kwamen er inderdaad 30, hetgeen een uit stekend begin is om de feesten ter gelegenheid van het 100- jarig bestaan der Resoijense parochie voor te bereiden. De vergadering werd be perkt tot het kiezen van een comité dat met behulp van verscheidene andere paro chianen het feest zal voorbe reiden. Het comité is als volgt sa* mengesteld: G. F. Couwenberg, voorz.; J. C. Slootmans, secretaris; M. v. Vugt, 2e secretaris; A. Duquesnoy, Penningmeester; P. H. Broos, J. G. de Louw, M. C. v. d. Ven, M. C. Scha pendonk. DE HEER HENRI SPIJKERMAN IN SURINAME. De oud-Waalwijker hopman Henri Spijkerman die in Den Haag op het hoofdbureau ge vestigd is en naast de functie van secretaris der Ned. Pad vinders, ook die van secretaris van Ned. Padvindersraad be kleedt, vertoeft op het ogen blik voor een speciale zending in Suriname om daar .padvin dersleiders op te leiden. Op de Zanderij geeft hij gilwell- cursussen aan een 30-tal lei ders en een 25-tal leidsters. De gouverneur van Surina me, excellentie Klaasesz, toont voor dit werk grote belang stelling en geeft door persoon lijke aanwezigheid daarvan meermalen blijk. HANDBOOG 6-WEEKSE. De handboogschutterij „Een dracht Maakt Macht", geves tigd in café ,,'t Vosje" alhier, besloot het seizoen met haar traditionele 6-weekse koppel wedstrijden, op 6 achtereen volgende Zondagen. Het is tot de laatste dag een zeer spannende kamp geweest. Nu eens stond het ene koppel, dan weer het andere aan de leiding. Na de eerste dag leidde het koppel J. v. BeijnenA. Glau- demans, dat met het koppel P. v. BavelA. de Rooy een ronde wist uit te lopen. Op de 2e dag wist ook het Zondag was dan voor Ds. v. d. Peut het ogenblik aangebroken om in de nanuddagdienst afscheid te nemen van de lNed. Herv. ge meente te v.m. Lesoijen. Toen Ds. v. d. Peut voor de laatste maal als eigen herder en leraar de kan sel beklom was het kerkgebouw tot in alle hoeken bezet, w.o. ver scheidene predikanten uit Classis en Ring. Als tekst voor deze af- scheidsdienst koos Z.E. Handelin gen 20 32: „En nu, broeders, ik beveel u Gode en het woord Zij ner genade, Die machtig is u op te bouwen en u een erfdeel te ge ven onder alle geheiligden." De apostel Paulus neemt hier afscheid van de gemeente te Efe- ze. f"iet gelezen Schriftgedeelte is niet anders dan een afscheids preek. Het woord van deze tekst, aldus Z.E., is een woord voor dit uur bij uitnemendheid: wij horen daarin: le Liefde, 2e Ootmoed, 3e Geloof. De zorg die Paulus 3 ja ren lang voor de gemeente gehad heeft, de felle strijd die hij ge voerd heeft tegen het heidendom in die heidense stad, dat alles heeft hem niet kunnen beroven van de liefde voor de Efeziërs. Hij bidt voor hen dat zij aan God en het woord zijner genade verbon den zullen blijven. Als het uur van scheiden aangebroken is, gaan on ze gedachten uit naar hetgeen achter ons ligt. Zes jaar en 6 we ken geleden, gaat Z.E. verder, zijn wij tot u gekomen. Kommer volle dagen hebben we samen beleefd tijdens de laatste oorlogs winter. Door onze arbeid zijn banden gelegd, door Gods Woord zijn er woorden .van troost ge sproken, waarschuwingen geuit voor het eeuwig verderf, is het evangelie der genade u verkon digd door een mens. En nu is daarvan het einde gekomen. En ziet gemeente, wij mochten elkan der deze middag voor ogen hou den de ootmoed van de apostel Paulus, die bij al zijn werk alles van God verwachtte. Niet onze arbeid, maar Gods arbeid aan uwe zielen droeg vrucht. Met God hebben we van doen. Hij heeft Zijn Woord gegeven. Wij kunnen niets meer doen, onze arbeid hier wordt beëindigd, maar Gods werk gaat door. Zijn Geest scheidt niet van de gemeente, Zijn Woord der genade blijft bij ons. Daarom zij het laatste woord: Gode bevolen. Na de predikatie richtte de scheidende leraar nog enige woor den van afscheid tot collegas enz. In de eerste plaats tot de collega's uit de Classis Heusden en de Ring 's-Capelle fe.o. Een apart woord tot Ds. Hoffman van Baardwijk, die gedurende de vacature het consulentschap op zich neemt. Ge ve God de Heere tt wijsheid en Zijn zegen. De banden in de classis gelegd zijn vele. Dankbaar is Z.E. voor de vriendschap die hij steeds mocht ontvangen. Daarna richtte Ds. v. d. Peut zich tot de Verschillende vereni gingen in de gemeente, de School vereniging, de Zondagschoolver eniging, de jeugdverenigingen en de Zangvereniging, het personeel van de Chr. School, de Mannen- en Vrouwenvereniging, personeel van de Kleuterschool. Ook de Chr. Besturenbond, als onderaf deling van het C.N.V., welks werk ook zijn bijzondere belang stelling had. De catechisanten werd op 't hart gebonden om ge trouw te blijven. De kosteres en de organist werden verder in het af scheidswoord betrokken. Tot slot richtte Z.E. zich tot de Kerke- raad, Kerkvoogdij en Notabelen en tot de gemeente. Vreugdevol was de tijding dat Ds. Verweij uit Melisant het beroep had aangeno men. Werkt met de consulent en straks met uw nieuwe herder en leraar samen, tot bevordering van de godsdienst, tot uitbreiding der kerk en tot eer van God. En ten slotte, gemeente, aldus Z.E.: stelt U onder de prediking, weest ge trouw in uw kerkgang. Het geloof is uit het gehoor. Maar in alle dingen: ziet op God en daarom Gode bevolen. Daarna wordt de scheidende predikant toegesproken, achtereen volgens door Ds. A. Kolkert van 's-Gravenmoer namens de Classis en de Ring. We zien U, collega, node vertrekken, aldus Ds. Kol kert; we zijn dankbaar voor al het werk dat U in de Classis Heusden en ook voor de Ring verricht hebt en we wensen u en uw gezin Gods zegen toe op uw verdere levens weg. Ds. Hoffman nam daarna het woord als consulent en zeide hier geldt het bekende spreekwoord Scheiden doet lijden. Hij wenste Ds. v. d. Peut het beste toe in zijn nieuwe gemeente Eist en deed een beroep op de kerkcraad om hem bij het waarnemen van het consulentschap bij te staan. Hij hoopte op een prettige samenwer king. Vervolgens is 't woord aan de heer v. d. Waal, hoofd der Chr. School, dit namens schoolbestuur, personeel en ouders hartelijk dankt voor al het werk als voor zitter in het belang der school verricht. Als laatste spreekt ouderling G. M. van Zeist, namens kerke- raad, kerkvoogdij, notabelen, kies college en gemeente. Ook dezë brengt Ds. v. d. Peut dank voor het vele werk dat Z.E. in de ge meente heeft verricht, maar geeft bovenal God de eer, Die Zijn dienstknechten in Zijn wijngaard stuurt. Hij wenst Ds. en zijn ge zin Gods zegen toe, bij de arbeid in de nieuwe gemeente. Op ver zoek van ouderling van Zeist zingt de gemeente haar scheiden de herder en leraar de zegenbede uit Psalm 121 4 toe, waarna de afscheidsdienst werjl besloten. Burgemeester Lambooij had be richt van verhindering gezonden. koppel A. PullensA. Ma- thijssen een ronde te winnen en, door het hoogste aantal punten, de leiding te nemen. Dit koppel wist op de 3e dag zijn positie te versterken door nog een ronde uit te lopen. Ook de 4e en 5e dag behield dit koppel de leiding, niet tegenstaande dat enkele an dere koppels ook een ronde wisten te winnen. Op de laatste dag, in het op één na laatste klassement, wist echter het koppel J. van BeijnenGlaudemans, dat met 2 ronden als no. 2 stond ge klasseerd, nog een ronde uit te lopen. Beide koppels ston den dus aan het einde der 6- weekse met 3 ronden aan de kop, doch 't koppel J. v. Beij nenA. Glaudemans werd winnaar door het hoogst aan tal punten. De einduitslag was: 1. J. v. Beijnen-A. Glaude mans 616 punten. 2. A. PullensA. Mathijssen 597 pnt. Op 1 ronde: 3. G. de WitG. Pini 525 p. Op 2 ronden: 4. M. v. d. MeeJ. Hom bergen 582 pnt. 5 P. v. BavelA. de Rooy 420 pnt. Op 3 ronden: 6. H. v. d. MeeB. Pullens 645 pnt. 7. H. VerhoevenChr. v. d. Hoven 528 pnt. 8. L. v. BladelG. Horn- man 502 pnt. 9. P. SnoerenJ. Kleijberg 464 pnt. 10. R. v. LoonM. Tromme len 421 pnt. Door de voorzitter, de heer M. v. d. Mee, werd aan 't win nende koppel met een toepas selijk woord de traditionele herinnerings-medaille uitge reikt. Een bijzonder compli ment werd nog gebracht aan het koppel H. v. d. MeeB. Pullens, dat door het hoogst aantal punten eigenlijk deze kamp had kunnen winnen, doch het was niet fortuinlijk bij de uitlooppogingen en kon daardoor geen „ronde" ne men. Een gezellig samenzijn be sloot, zoals gebruikelijk, deze prettige en spannende zes- weekse. „TOT VANAVOND." Dat was de titel waaronder Zondagavond in de Gilden bond een gezelschap optrad dat zich aandiende als „Bouw meester-revue". Waarschijn lijk aangetrokken door deze naam zat er behoorlijk wat publiek in de zaal. Of de ver wachtingen helemaal beant woord werden, menen wij te moeten betwijfelen. Het was wel aardig, dikwijls grappig, soms geestig, maar juist het spirituele dat men van een „Bouwmeester-revue" ver wacht, miste men. Bovendien was de conférencier al eens eerder in Waalwijk geweest en had sindsdien zijn réper toire blijkbaar weinig ver nieuwd. Hetzelfde gold voor verschillende sketches en dat is nu niet zo leuk. Nochtans heeft men wel een vrolijke avond gehad en is er veel gelachen. Grapjes die 't altijd doen, een clown die be halve verschrikkelijk dwaas ook handig was, een bedreven goochelaar die ook bij grote mensen nog steeds succes oogst, een knapne telepaath enz. Accordeonvirtuozen mo gen op zo'n avond natuurlijk niet ontbreken en die namen voor een groot deel het muzi kale gedeelte voor hun reke ning. Wij hopen dat deze winter de gezelschappen die in de K.A.B. optreden, meer succes

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1950 | | pagina 1