Wat tnaet ex g.e&auxen
VffiALWÏR
Waalwijkse en Langstraatse Courani
met het Personenvervoer
in de Langstraat.
W.TIMMERMANS ZONEN
Meer werkgelegenheid
Harder werken
Verhuring
van Safeloketten.
Open bewaargeving.
I
Kassiers en Commissionairs in Effecten
W A A L W IJ K
Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor de
Langstraat
weer zelfstandig.
Afscheid Ds. L. y. d. Peuf
MAANDAG 16 OCTOBER '50
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO m HEI ZUIDEN
73e JAARGANG No. 84
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1873.
BureauxGROTESTRAAT. 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECnO".
In den treure hebben wij
reeds gewezen op de deplo
rabele toestand, die er heerst
op het terrein van het per
sonenvervoer door de Lang
straat, nadat de Nederlandse
Spoorwegen na herstel der
lijn 's-HertogenboschLage
Zwaluwe begonnen is te rijden
op onmogelijke tijdstippen en
met slecht materiaal. Tenslot
te gaf de minister zijn toe
stemming, op advies van Ge
deputeerde Staten, om het
personenvervoer op deze lijn
stop te zetten, zodat de Lang
straat van de lijst der Spoor
wegen werd geschrapt.
We zijn dus geheel aange
wezen op de bus-verbinding,
en al doet de B.B.A. alle
moeite om de dienst zo goed
mogelijk te onderhouden, de
directie zal moeten erkennen
dat de weg door de Lang
straat geen ideale, noch dra
gelijke route is voor bus-ver-
binding, zeker niet voor de
snelbussen, waarmee de N.S.
ons heeft beloond en dat zij
het vervoer op de spitsuren
niet aan kan, plus nog andere
tekortkomingen (zie adres
Fabrikantenkring). Maar we
staan voor de harde feiten;
we kunnen blijven mokken
en zo al meer. De Ned. Spoor
wegen, gedachtig haar prin
ciep dat iedere lijn moet ren
deren, zal niet op haar besluit
terugkomen, al is dat nog zo
foutief.
Zijn overheidsdiensten, zo
vragen wij ons af, dan
alleen om te renderen of om
de bewoners en de industrie
van dienst te zijn? Wat zal
b.v. de P.T.T. ten kost© leg
gen voor het bezorgen van
enkele brieven in de Bies
bosch, zou dat b.v. rendabel
zijn?
Maar nogmaals, het helpt
allemaal niets meer, vooral
nu Gedeputeerde Staten van
Noord^Brabant in deze hun
advies hebben gegeven over
het vervoersprobleem in deze
industriële en landbouwende
streek.
Moeten wij zo blijven door
sukkelen, berusten in ons iso
lement of is er nog een an
dere mogelijkheid?
Ja, die is er; al is die dan
ook misschien niet ideaal, wij
moeten van twee kwaden het
beste zien te verkrijgen. Bij on
ze en anderer beschouwingen
over dit onderwerp is meer
malen naar voren gebracht de
spoorbaan te vervangen door
een autoweg, een prachtige
rechte en brede weg met af
takkingen naar alle plaatsen
in de Langstraat. Als deze nog
zou aansluiten op het station
Lage-Zwaluwe, dan zou de
Langstraat tevreden kunnen
zijn met zo'n goede auto- en
busweg, vooral als een en an
der blijft onder het beheer
der Nederlandse Spoorwegen;
dan zou ook het spoorboekje
de namen der Langstraatse
gemeenten blijven vermelden.
Er is hier echter een
„maar"
De P.N.E.M. wenst de spoor
lijn GeertruidenbergLage-
Zwaluwe te behouden met 't
oog op de kolen-aanvoer. Hoe
wel normaal deze aanvoer na
tuurlijk per schip gebeurt,
zou dit gedeelte der lijn in
tact moeten blijven voor een
eventuele strenge vorst.
Maar is 't dan, in ons aller
belang, niet mogelijk dat de
P.N.E.M. in het najaar een
kolenvoorraad voor b.v. en
kele weken aanlegt. Wij ver
mogen dit niet te begrijpen,
maar als de P.N.E.M. hiervan
niet afstapt en de N.S. steunt
haar eis, dan kan van de
auto-weg tot Lage-Zwaluwe
niets komen en dan zal deze
beperkt moeten blijven van
van 's-Bosch tot Den Berg
met verdere verbinding over
Keizersveer, Gorinchem naar
Rotterdam. Tevens zal dan
ook de brug over de Merwede
in een versneld tempo tot
stand moeten komen. Wij zien
hierin de enig eoplossing in
de toekomst en als deze weg
tot stand komt, kunnen wij
over een paar jaren op deze
wijze een goede oplossing
krijgen voor onze verbinding
met het Westen.
Daarvoor is het een eis dat
zo spoedig mogelijk met de
actie voor de oplossing van 't
probleem wordt begonnen.
Wij menen te weten dat de
Kamer van Koophandel voor
de Langstraat in deze geest
zelf reeds werkzaam is en dat
verscheidene instanties deze
oplossing welwillend gezind
zijn, temeer waar hierdoor het
probleem wegverbinding door
de Langstraat uitstekend en
billijk zou worden opgelost.
Moge deze pogingen succes
hebben.
Het Ministerie van Econo
mische Z^ken heeft een boek
je uitgegeven dat er op het
eerste gezicht nog al vlot uit
ziet. Het heet „Nederland in
dustrialiseert". Die luchtige
vorm is niettemin geen hin
dernis voor een degelijke in
houd die behartenswaardig is
voor iedere Nederlander.
Het boekje begint zo: „Er
zijn twee redenen, waarom
Nederland zijn industrie moet
uitbreiden en vernieuwen. In
de eerste plaats moet Neder
land werkgelegenheid schep
pen voor zijn groeiende be
volking. In de tweede plaats
moet Nederland meer produ
ceren om zijn levensstandaard
te handhaven".
Dit is het aambeeld waarop
de hamerslagen neerkomen
van „Meer werkgelegenheid -
meer produceren". Dit maakt
de ernstige inhoud uit van het
boekje van het ministerie van
Economische Zaken.
In 1948 woonden er bijna 10
millioen mensen in Neder
land, in 1960 zullen het er
naar schatting 11 millioen
zijn. Dit betekent dat er voor
steeds meer mensen werkge
legenheid moet komen en het
allergrootste deel van de nieu
we werkzoekenden moet ge
plaatst worden in de indus
trie. Dit houdt in dat van
midden 1948 tot eind 1952
voor bijna 250.000 personen
werkgelegenheid moet wor
den geschapen in de Neder
landse industrie.
Daar komt bij dat Neder
land zeer verarmd uit de oor
log is gekomen en grote bron
nen van welvaart heeft ver
loren. Dit heeft tot gevolg dat
wij aan ons levensonderhoud
meer besteden dan we zelf
voortbrengen; in 1948 b.v.
was dat verschil bijna ander
half milliard. Dit tekort werd
voor een groot deel gecom
penseerd door schenkingen
uit de Marshall-hulp, maar
na midden 1952 moeten wij
op eigen benen kunnen staan.
Daarom moeten wij, als we
niet willen dat onze levens
standaard daalt, meer voort
brengen dan we nu doen;
in cijfers uitgedrukt: eind '52
moet de productie van onze
industrie 34% hoger zijn dan
in 1948 en in datzelfde jaar
moet Nederland 2Vz maal zo
veel industrie-producten uit
voeren als in 1948. Ons devies
moet dus zijn: meer goederen
van de beste kwaliteit tegen
de laagste prijzen* En omdat
dit alleen kan als de arbeids
productiviteit stijgt, als wij
onze beste prestaties leveren
en onze fabrieken steeds beter
en moderner worden inge
richt, moet die arbeidsproduc
tiviteit einde 1952 23% hoger
'zijn dan in 1948, terwijl er
voor vervanging van oude en
versleten machines en voor 't
bouwen van nieuwe fabrieken
van 1948 tot 1952 bijna 6 mil
liard gulden nodig zijn.
Wij staan nu goed en wel
op de tweede helft van dit
tijdvak. Wat hebben we in
de eerste periode bereikt? De
cijfers die het ministerie van
Economische Zaken daarover
publiceert, stemmen hoopvol.
Van 1 Juli 1948 tot 31 Maart
1950 is er nieuwe werkge
legenheid gekomen voor on-^
geveer 100.000 mensen, de
productie steeg in anderhalf
jaar tijd met 13% en de ar
beidsproductiviteit nam tot
beein 1950 toe met ongeveer
10%. De uitvoer van voort
brengselen der Nederlandse
industrie was in 1949 ander
half maal zo groot als in 1948
en tot begin 1950 is 2,2 mil
liard uitgegeven voor ver
nieuwing en uitbreiding. Men
kan met deze gegevens ge
makkelijk zelf uitrekenen wat
er nog moet gebeuren en hoe
zeer we ons nog moeten in
spannen.
Wat zijn de voorwaarden
om te slagen? Alleen wanneer
elke Nederlander bereid is zich
tot het uiterst© in te spannen
voor de uitbreiding van de in
dustrie, zal het mogelijk zijn
werkgelegenheid en levens
peil voor ons en onze kinde
ren te beveiligen. Daarnaast
hangt het welslagen af van 't
initiatief en de samenwerking
van arbeiders en onderne
mers.
Het geld dat nodig is, kan
op verschillende manieren
verschaft worden. Voor ver
vanging leggen de Nederland
se bedrijven jaarlijks een ze
ker bedrag opzij, aan uitbrei
ding wordt een gedeelte van
de winst gebruikt, terwijl een
ander deel van het ontbre-'
kende geld wordt verstrekt
door buitenlanders die hier
fabrieken bouwen. Maar het
grootste deel zal door de Ne
derlanders zelf bijeen ge
bracht moeten worden. Dit
kan alleen wanneer wij allen
tesamen minder geld uitgeven
dan wij verdienen. Het zo ge
spaarde geld moet dan aan de
industrie ten goede komen.
De uitbreiding van de in
dustrie heeft alleen zin wan
neer. er voldoende kopers zijn
voor haar producten. Daar
voor moeten verschillende
voorwaarden vervuld worden
Het Nederlandse product moet
kunnen concurreren en moet
dus goed en goedkoop zijn,
wat weer voor een groot deel
afhangt van de arbeidspro
ductiviteit. Bovendien is het,
om de kwaliteit zo hoog mo
gelijk op te voeren, van be
lang dat het technisch-weten-
schappelijk onderzoek zo
krachtig mogelijk wordt be
vorderd. Tenslotte zijn in vele
landen de invoerrechten veel
hoger dan in Nederland,
waardoor het handelsverkeer
belemmerd wordt. Daarom
verdedigt Nederland in het
internationaal overleg krach
tens haar standpunt, dat deze
belemmeringen moeten ver
dwijnen.
Eén van de belangrijkste
voorwaarden om de uitbrei
ding van onze industrie te
doen slag en is. dat er vol
doende vakarbeiders en tech
nici zijn. Nog steeds is er in
Nederland 'n voorkeur mei'k-
baar voor een administratieve
opleiding, terwijl er nu al een
teveel is aan deze krachten.
Daarentegen is het voor vele
Nederlandse industrieën nog
altijd moeilijk om de nodige
vakarbeiders en gespeciali
seerde technici te vinden.
Het is dus van het grootste I
belang dat jong Nederland j
begrip heeft voor de moge
lijkheden die de industrie
biedt en dat het de kans krijgt
een vak te leren. Ouders en
opvoeders van de schoolgaan
de jeugd hebben in dit op
zicht een belangrijke en ver
antwoordelijke taak.
Daarnaast is het van belang
dat ongeschoolde arbeiders
gelegenheid krijgen zich te
laten omscholen, waarvoor de
rijkswerkplaatsen, die in vele
plaatsen in ons land, zijn ge
vestigd, van grote betekenis
zijn.
Uit het overzicht dat het
ministerie van Economische
Zaken vervolgens geeft, blijkt
hoeveel er al gebeurd is aan
de uitbreiding en verbetering
van onze industrie. De ont
wikkeling in de afgelopen ja
ren stemt dus hoopvol.
Maar, zo wordt er opge
merkt, wij mogen niet ver
geten dat de eerste stappen
tot vergroting van werkge
legenheid en productie het ge-
makkebiVst worden gezet.
Het zwaarste gedeelte van 't
werk ligt nog voor cms. Voor
vernieuwing en uitbreiding
moeten voor eind 1952 nog
3800 millioen gulden besteed
worden, onze arbeidsproduc
tiviteit moet met nog eens
13% stijgen, er moet nog
werkgelegenheid geschapen
worden voor 150.000 arbei
ders, onze productie moet met
nog eens 21% stijgen en onze
uitvoer moeten we met nog
eens 80% van die van 1943
opvoeren.
Dit moeten wij doen om als
sterk en welvarend volk zelf
in ons levensonderhoud te
kunnen voorzien.
Met ingang van 1 Januari
a.s. zal de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor de
Langstraat te Waalwijk weer
optreden als zelfstandige Ka
mer, zoals zulks voor de oor
log steeds het geval was.
In 1941 vond een concen
tratie van diverse kamers
plaats en ook de Waalwijkse
kamer verloor daarbij haar
zelfstandigheid. Zij fungeerde
sindsdien als bijkantoor van
de Provinciale Kamer voor
Noordbrabant te Tilburg.
Bij het herstel van de oude
toestand zal onze Kamer uit
gebreid zijn met het Land van
Heusden en Altena en de Bies-
bosch en de naam zal dan
voortaan luiden: Kamer van
Koophandel en Fabrieken
voor Noordelijk Noordbrabant
te Waalwijk .omdat de huidige
naam de juiste toestand niet
weergeeft nu haar ressort zo
aanmerkelijk is uitgebreid:
Zij omvat dan de gehele
Langstraat tot Lage-Zwaluwe
en omgeving, dus met Loon
op Zand, Dongen en ander
zijds 't Land van Heusden en
Altena en de Biesbosch, welk
laatste van groot belang is
omdat de Kamer zulk een
krachtige actie heeft gevoerd
voor de drooglegging van de
Biesbosch, die nu staat te ge
beuren, waar op de begroting
voor 1951 voor dit doel reeds
een bedrag van 6 millioen is
uitgetrokken met de bedoe
ling het werk in 7 a 8 jaar
geheel te voltooien, terwijl er
goede hoop bestaat dat dit
tempo nog aanzienlijk zal
worden versneld.
Zeer zeker mag dit voor een
belangrijk deel worden toe
geschreven aan het krachtda
dig en veelzijdig ijveren der
Kamer op tal van wijzen en
bij tal van gelegenheden voor
dit doel, en die wij met
dit succes van harte geluk
wensen, in 't vertrouwen dat
zij op dezelfde wijze zal voort
gaan.
Tenslotte kunnen wij nog
vermelden dat het aantal le
den der Kamer zal worden
uitgebreid van 19 tot 23,
waarvan twee werknemers^
één van katholieke en één van
christelijke arbeiderszijde. i
K. O. B.
Gisteren maakte de K.O.B.
afd. WaalwijkHeusden, zijn
vastgestelde uitstapje naar
Amsterdam, 's Morgens Ver
trok men per bus, gebruikte
in de hoofdstad de lunch,
waarna de deelnemers geno
ten van een uitvoering van de
opera „Hoffmann's Vertellin
gen" van Offenbach.
Na deze uitvoering was er
nog enkele uurtjes tijd die
men ook gezellig doorkwam
en de terugtocht naar Waal
wijk was het laatste van deze
door de onderwijzers goed be
stede dag, nu eens niet in
school.
COMITé
100 JAAR PAROCHIE
O.L. VROUW ONBEVLEKT
ONTVANGEN.
Voor de vergadering van
Donderdag in café Smolders,
waren een 30 mensen uitge
nodigd ener kwamen er
inderdaad 30, hetgeen een uit
stekend begin is om de feesten
ter gelegenheid van het 100-
jarig bestaan der Resoijense
parochie voor te bereiden.
De vergadering werd be
perkt tot het kiezen van een
comité dat met behulp van
verscheidene andere paro
chianen het feest zal voorbe
reiden.
Het comité is als volgt sa*
mengesteld:
G. F. Couwenberg, voorz.;
J. C. Slootmans, secretaris;
M. v. Vugt, 2e secretaris; A.
Duquesnoy, Penningmeester;
P. H. Broos, J. G. de Louw,
M. C. v. d. Ven, M. C. Scha
pendonk.
DE HEER
HENRI SPIJKERMAN
IN SURINAME.
De oud-Waalwijker hopman
Henri Spijkerman die in Den
Haag op het hoofdbureau ge
vestigd is en naast de functie
van secretaris der Ned. Pad
vinders, ook die van secretaris
van Ned. Padvindersraad be
kleedt, vertoeft op het ogen
blik voor een speciale zending
in Suriname om daar .padvin
dersleiders op te leiden. Op
de Zanderij geeft hij gilwell-
cursussen aan een 30-tal lei
ders en een 25-tal leidsters.
De gouverneur van Surina
me, excellentie Klaasesz, toont
voor dit werk grote belang
stelling en geeft door persoon
lijke aanwezigheid daarvan
meermalen blijk.
HANDBOOG 6-WEEKSE.
De handboogschutterij „Een
dracht Maakt Macht", geves
tigd in café ,,'t Vosje" alhier,
besloot het seizoen met haar
traditionele 6-weekse koppel
wedstrijden, op 6 achtereen
volgende Zondagen.
Het is tot de laatste dag een
zeer spannende kamp geweest.
Nu eens stond het ene koppel,
dan weer het andere aan de
leiding.
Na de eerste dag leidde het
koppel J. v. BeijnenA. Glau-
demans, dat met het koppel
P. v. BavelA. de Rooy een
ronde wist uit te lopen.
Op de 2e dag wist ook het
Zondag was dan voor Ds. v. d.
Peut het ogenblik aangebroken
om in de nanuddagdienst afscheid
te nemen van de lNed. Herv. ge
meente te v.m. Lesoijen. Toen Ds.
v. d. Peut voor de laatste maal
als eigen herder en leraar de kan
sel beklom was het kerkgebouw
tot in alle hoeken bezet, w.o. ver
scheidene predikanten uit Classis
en Ring. Als tekst voor deze af-
scheidsdienst koos Z.E. Handelin
gen 20 32: „En nu, broeders, ik
beveel u Gode en het woord Zij
ner genade, Die machtig is u op
te bouwen en u een erfdeel te ge
ven onder alle geheiligden."
De apostel Paulus neemt hier
afscheid van de gemeente te Efe-
ze. f"iet gelezen Schriftgedeelte is
niet anders dan een afscheids
preek. Het woord van deze tekst,
aldus Z.E., is een woord voor dit
uur bij uitnemendheid: wij horen
daarin: le Liefde, 2e Ootmoed, 3e
Geloof. De zorg die Paulus 3 ja
ren lang voor de gemeente gehad
heeft, de felle strijd die hij ge
voerd heeft tegen het heidendom
in die heidense stad, dat alles
heeft hem niet kunnen beroven van
de liefde voor de Efeziërs. Hij
bidt voor hen dat zij aan God en
het woord zijner genade verbon
den zullen blijven. Als het uur van
scheiden aangebroken is, gaan on
ze gedachten uit naar hetgeen
achter ons ligt. Zes jaar en 6 we
ken geleden, gaat Z.E. verder,
zijn wij tot u gekomen. Kommer
volle dagen hebben we samen
beleefd tijdens de laatste oorlogs
winter. Door onze arbeid zijn
banden gelegd, door Gods Woord
zijn er woorden .van troost ge
sproken, waarschuwingen geuit
voor het eeuwig verderf, is het
evangelie der genade u verkon
digd door een mens. En nu is
daarvan het einde gekomen. En
ziet gemeente, wij mochten elkan
der deze middag voor ogen hou
den de ootmoed van de apostel
Paulus, die bij al zijn werk alles
van God verwachtte. Niet onze
arbeid, maar Gods arbeid aan
uwe zielen droeg vrucht.
Met God hebben we van doen.
Hij heeft Zijn Woord gegeven.
Wij kunnen niets meer doen, onze
arbeid hier wordt beëindigd, maar
Gods werk gaat door. Zijn Geest
scheidt niet van de gemeente, Zijn
Woord der genade blijft bij ons.
Daarom zij het laatste woord:
Gode bevolen.
Na de predikatie richtte de
scheidende leraar nog enige woor
den van afscheid tot collegas enz.
In de eerste plaats tot de collega's
uit de Classis Heusden en de Ring
's-Capelle fe.o. Een apart woord
tot Ds. Hoffman van Baardwijk,
die gedurende de vacature het
consulentschap op zich neemt. Ge
ve God de Heere tt wijsheid en
Zijn zegen.
De banden in de classis gelegd
zijn vele. Dankbaar is Z.E. voor
de vriendschap die hij steeds
mocht ontvangen.
Daarna richtte Ds. v. d. Peut
zich tot de Verschillende vereni
gingen in de gemeente, de School
vereniging, de Zondagschoolver
eniging, de jeugdverenigingen en
de Zangvereniging, het personeel
van de Chr. School, de Mannen-
en Vrouwenvereniging, personeel
van de Kleuterschool. Ook de
Chr. Besturenbond, als onderaf
deling van het C.N.V., welks
werk ook zijn bijzondere belang
stelling had. De catechisanten
werd op 't hart gebonden om ge
trouw te blijven. De kosteres en de
organist werden verder in het af
scheidswoord betrokken. Tot slot
richtte Z.E. zich tot de Kerke-
raad, Kerkvoogdij en Notabelen
en tot de gemeente. Vreugdevol
was de tijding dat Ds. Verweij uit
Melisant het beroep had aangeno
men. Werkt met de consulent en
straks met uw nieuwe herder en
leraar samen, tot bevordering van
de godsdienst, tot uitbreiding der
kerk en tot eer van God. En ten
slotte, gemeente, aldus Z.E.: stelt
U onder de prediking, weest ge
trouw in uw kerkgang. Het geloof
is uit het gehoor. Maar in alle
dingen: ziet op God en daarom
Gode bevolen.
Daarna wordt de scheidende
predikant toegesproken, achtereen
volgens door Ds. A. Kolkert van
's-Gravenmoer namens de Classis
en de Ring. We zien U, collega,
node vertrekken, aldus Ds. Kol
kert; we zijn dankbaar voor al het
werk dat U in de Classis Heusden
en ook voor de Ring verricht hebt
en we wensen u en uw gezin Gods
zegen toe op uw verdere levens
weg.
Ds. Hoffman nam daarna het
woord als consulent en zeide hier
geldt het bekende spreekwoord
Scheiden doet lijden. Hij wenste
Ds. v. d. Peut het beste toe in
zijn nieuwe gemeente Eist en deed
een beroep op de kerkcraad om
hem bij het waarnemen van het
consulentschap bij te staan. Hij
hoopte op een prettige samenwer
king.
Vervolgens is 't woord aan de
heer v. d. Waal, hoofd der Chr.
School, dit namens schoolbestuur,
personeel en ouders hartelijk
dankt voor al het werk als voor
zitter in het belang der school
verricht.
Als laatste spreekt ouderling
G. M. van Zeist, namens kerke-
raad, kerkvoogdij, notabelen, kies
college en gemeente. Ook dezë
brengt Ds. v. d. Peut dank voor
het vele werk dat Z.E. in de ge
meente heeft verricht, maar geeft
bovenal God de eer, Die Zijn
dienstknechten in Zijn wijngaard
stuurt. Hij wenst Ds. en zijn ge
zin Gods zegen toe, bij de arbeid
in de nieuwe gemeente. Op ver
zoek van ouderling van Zeist
zingt de gemeente haar scheiden
de herder en leraar de zegenbede
uit Psalm 121 4 toe, waarna de
afscheidsdienst werjl besloten.
Burgemeester Lambooij had be
richt van verhindering gezonden.
koppel A. PullensA. Ma-
thijssen een ronde te winnen
en, door het hoogste aantal
punten, de leiding te nemen.
Dit koppel wist op de 3e dag
zijn positie te versterken door
nog een ronde uit te lopen.
Ook de 4e en 5e dag behield
dit koppel de leiding, niet
tegenstaande dat enkele an
dere koppels ook een ronde
wisten te winnen.
Op de laatste dag, in het op
één na laatste klassement,
wist echter het koppel J. van
BeijnenGlaudemans, dat met
2 ronden als no. 2 stond ge
klasseerd, nog een ronde uit
te lopen. Beide koppels ston
den dus aan het einde der 6-
weekse met 3 ronden aan de
kop, doch 't koppel J. v. Beij
nenA. Glaudemans werd
winnaar door het hoogst aan
tal punten.
De einduitslag was:
1. J. v. Beijnen-A. Glaude
mans 616 punten.
2. A. PullensA. Mathijssen
597 pnt.
Op 1 ronde:
3. G. de WitG. Pini 525 p.
Op 2 ronden:
4. M. v. d. MeeJ. Hom
bergen 582 pnt.
5 P. v. BavelA. de Rooy
420 pnt.
Op 3 ronden:
6. H. v. d. MeeB. Pullens
645 pnt.
7. H. VerhoevenChr. v. d.
Hoven 528 pnt.
8. L. v. BladelG. Horn-
man 502 pnt.
9. P. SnoerenJ. Kleijberg
464 pnt.
10. R. v. LoonM. Tromme
len 421 pnt.
Door de voorzitter, de heer
M. v. d. Mee, werd aan 't win
nende koppel met een toepas
selijk woord de traditionele
herinnerings-medaille uitge
reikt. Een bijzonder compli
ment werd nog gebracht aan
het koppel H. v. d. MeeB.
Pullens, dat door het hoogst
aantal punten eigenlijk deze
kamp had kunnen winnen,
doch het was niet fortuinlijk
bij de uitlooppogingen en kon
daardoor geen „ronde" ne
men.
Een gezellig samenzijn be
sloot, zoals gebruikelijk, deze
prettige en spannende zes-
weekse.
„TOT VANAVOND."
Dat was de titel waaronder
Zondagavond in de Gilden
bond een gezelschap optrad
dat zich aandiende als „Bouw
meester-revue". Waarschijn
lijk aangetrokken door deze
naam zat er behoorlijk wat
publiek in de zaal. Of de ver
wachtingen helemaal beant
woord werden, menen wij te
moeten betwijfelen. Het was
wel aardig, dikwijls grappig,
soms geestig, maar juist het
spirituele dat men van een
„Bouwmeester-revue" ver
wacht, miste men. Bovendien
was de conférencier al eens
eerder in Waalwijk geweest
en had sindsdien zijn réper
toire blijkbaar weinig ver
nieuwd. Hetzelfde gold voor
verschillende sketches en dat
is nu niet zo leuk.
Nochtans heeft men wel een
vrolijke avond gehad en is er
veel gelachen. Grapjes die 't
altijd doen, een clown die be
halve verschrikkelijk dwaas
ook handig was, een bedreven
goochelaar die ook bij grote
mensen nog steeds succes
oogst, een knapne telepaath
enz. Accordeonvirtuozen mo
gen op zo'n avond natuurlijk
niet ontbreken en die namen
voor een groot deel het muzi
kale gedeelte voor hun reke
ning.
Wij hopen dat deze winter
de gezelschappen die in de
K.A.B. optreden, meer succes