l
Wijde Wereld
Waalwijkse en Langstraatse Courant
Üoxio# in, VXe.tn.am
F15000 VOOR T.B.C. ONDERZOEK
UIT DE
EEN GOUDEN ZETTER
FEEST BIJ DRUKKERIJ TIELEN
NELIS D1DDEN GEHULDIGD
INDONESIË
JOS VAN DE VEN
HET HUIS VOOR GOEDE KLEDING
GEMEENTERAAD WAALWIJK
MAANDAG 16 OCTOBER '50
Uitgever
Waal wij kse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO VM HEI ZUIDEN
73e JAARGANG No. 84
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1873.
BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
De Franse regering- meent dat er in Indo-China geen
guerilla-strijd meer wordt gevoerd, maar een
volledige oorlog. Ze zal daarom de Verenigde Staten
een bedrag van 750 millioen dollar vragen voor de
strijd tegen de communistische troepen. De minister
Moch en Petsche, die in Washington zijn, zouden
deze zaak met Acheson en Marshall bespreken.
De Franse troepen, die on
langs Tainguyen hadden ver
overd. hebben zich weer uit
deze plaats moeten terugtrek
ken. Tainguyen is de hoofd
stad der Vietnimh-opstande-
lingen en ligt 65 km. ten
Noorden van Hanoi. De re
geringstroepen hebben stel
lingen betrokken 30 km. dich
ter bij deze laatste stad.
Behalve van Amerika zou
de Franse regering ook de
hulp willen inroepen van an
dere leden van het Atlantisch
Pact voor herbewapening van
zijn strijdkrachten in Indo-
China. Deze hebben vooral be
hoefte aan vliegtuigen, tanks
en uitrustingen voor parachu
tisten. Ze zijn op het ogenblik
een 140.000 man sterk, maai
de Franse regering is van oor
deel dat er minstens twee di
visies aan deze macht moeten
worden toegevpegd. Voorts
bestaat het plan om 100.000
Vietnamezen tegen Ho tsji
Minh in het veld te brengen.
Diplomatieke vertegenwoor
digers in Lake Success heb
ben verklaard dat Frankrijk
misschien een beroep op de
Verenigde Naties zal doen
voor een gemeenschappelijke
actie tegen de communistische
agressie in Indo-China indien
de situatie daar slechter zou
worden.
Wesl-Berlijnse volks
stemming in Oost-
Berlijn.
De drie West-Berlijnse po
litieke partijen zijn de com
munisten in het Oostelijk deel
van de stad eens voor ge
weest. Ze hebben vorige week
n.l. maar eens een volksstem
ming georganiseerd door de
officiële verkiezingen van gis
teren, uiteraard heel wat be
langrijker dan de officiële
uitslag die we nu opgediend
krijgen. West-Berlijn heeft
n.l. aan de volwassenen van
Oost-Berlijn gevraagd dat de
genen die tegen het Sovjet
regime zijn, zich hierover zou
den uitspreken door hun voor
lopige bonkaarten van Sept.
naar het West-Berlijnse stad
huis te sturen. Deze actie is
een daverend succes. Burge
meester Ernst Reuter kon in
de gemeenteraad mededelen,
dat niet minder dan 375.712
volwassenen zich voor vrije
en geheime verkiezingen en
tegen het Sovjet-regime had
den uitgesproken. 24.000 Oost-
Berlijners hadden nog andere
bonkaarten of brieven ge
stuurd en 33.000 inwoners van
de Sovjet-zone hadden even
eens hun bonkaart ingestuurd.
Dan zijn er nog niet meege
teld de duizenden kinderkaar-
ten en de twee kaarten van
Russische burgers die er ook
genoeg van bleken te hebben.
Overigens wilden de com
munistische autoriteiten ook
niet mis zijn en probeerden
de volksstemming afbreuk te
doen door bekend te maken
dat op de verlopen bonkaar
ten alsnog een paar sokken of
kousen kon worden gekocht.
Na deze bekendmaking kwa
men in West-Berlijn nog hon
derdduizend bonkaarten bin
nen100.000 paar sokken
winst voor de Sovjets!
Twee minuten stilte was de
hulde-betuiging van West-
Berlijn Donderdagmiddag aan
het verzet in Oost-Berlijn.
De West-Duitse minister
van algemeen Duitse zaken
deed in een radio-toespraak
een beroep op de Oost-Duit
sers om de stemming te sa
boteren, maar ze zullen er
niet veel kans toe gekregen
hebben, want er is behoorlijk
gedreigd tegen degenen die
plannen zouden hebben om
niet op de eenheidspartij te
stemmen. Geef ons maar
volksdemocratie.
Korea.
De Geallieerde opmars in
Korea gaat regelmatig door.
De verbonden legers richten
zich alle in de richting Pjong
jang, de hoofdstad van Noord-
Korea. In drie steden in de
midden-sector van het front,
n.l. Tsjorwon, Koemwha en
Pjongjang, verdedigen de
communistische troepen zich
hardnekkig. Amerikaanse en
Britse troepen zijn Koemtsjon,
het belangrijkste knooppunt
aan de hoofdweg Seoel
Pjongjang, voorbij getrokken.
De stad zelf wordt hardnek
kig verdedigd, maar de ver
dedigers zitten ingesloten.
De havenstad Tsjongdin,
100 km. van de Siberische
grens, is door het Amerikaan
se slagschip „Missouri" en
Engelse, Amerikaanse en Au
stralische oorlogsschepen be
schoten.
De Korea-commissie van de
U.N.O. heeft een Australisch
voorstel goedgekeurd waarin
wordt voorgesteld dat het op
perbevel van de U.N.O.-
strijdkrachten na bezetting
van Noord-Korea daar een
burgerlijk bestuur zal instel
len, waarin officieren van de
U.N.O.-striidkrachten zullen
zitting hebben.
In de Veiligheidsraad.
Tijdens e&n besloten zitting
van de Veiligheidsraad heeft
de Sovjet-Unie haar veto uit
gesproken tegen een herbe
noeming van Tr.ygve" Lie als
secretaris-generaal van de
U.N.O. Alle overige leden
hadden op Lie gestemd, met
uitzondering van China, dat
zich van stemming onthield.
Jacob Malik had de Poolse
minister van buitenlandse za
ken, Sigismund Modzielews-
ki, als secr.-generaal voorge
steld, maar bij de stemming
kreeg die alleen de Russische
stem.
De Veiligheidsraad zal nu
aan de Algemene Vergadering
meedelen er niet in geslaagd
te zijn een aanbeveling op te
stellen. Malik achtte een her
benoeming van Lis tegen het
handvest.
Ook in de Sociale en Eco
nomische Raad is de Sovjet-
Unie, na een staking van vele
roganden, teruggekeerd. De
raad bespreekt op het ogen
blik maatregelen voor econo
mische hulp aan Korea. On
middellijk na de opening van
de vergadering, waarin de te
rugkeer plaats had, diende de
Russische afgevaardigde een
motie in om de Chinese natio
nalistische afgevaardigde uit
te sluiten en een zoon van
Peking toe te laten. Dit voor
stel werd verworpen met. 11
tegen 7 stemmen (Sovjet-Unie,
Pakistan, India, Engeland,
Denemarken, Polen en Tsje-
cho-Slowakije). De Rus liep
nu niet weg.
Woningen voor Amsterdam.
De minister van Volkshuis-,
vesting en Wederopbouw, rhr.
In 't Veld, heeft Donderdag
de eerste paal geheid voor een
complex van 1800 woningen
in Amsterdam, die volgend
jaar moeten klaar komen. In
Slotermeer zullen 10.000 wo
ningen gebouwd worden, die
in 1953 klaar moeten zijn, al
les als onderdeel van een 10-
jarenplan dat vijftig duizend
woningen omvat. De woning
nood is nog steeds groot in
Amsterdam.
De minister sprak er zich
ook nu voor uit om te expe
rimenteren met de woning
bouw en hij sprak de wens
uit dat Amsterdam in deze 't
initiatief zou nemen.
Van Geelkerken.
Van Geelkerken, voormalig
plaatsvervangend leider van
de N.S.B., leider van de Na
tionale Jeugdstorm en ex-
inspecteur-generaal van de
Landwacht, heeft vorige week
Donderdag weer voor de rech
ter gestaan. En ook nu eiste
de Officier van Justitie de
doodstraf. Er was een rapport
uitgebracht over de persoon
lijkheid van de verdachte; zijn
toerekeningsvatbaarheid werd
buiten kijf geacht.
De uitspraak volgt op 26
October.
OP AMBON WOEDT
DE STRIJD.
Tijdens de viering van het
Avondmaal in de protestantse kerk
in de stad Ambon is de aanval
begonnen. Vanaf 9 October strij
den nu de Ambonnezen hun strijd
om de vrijheid. Een strijd tegen
een overmachtige wrede vijand.
Reeds een week zijn de troe
pen van Soekarno op het eiland
en er kunnen door hen nog geen
successen worden gemeld.
Hoe kan het ook. De Ambon-
nees weet maar al te goed waar
zijn strijd om gaat. Hij heeft de
„zegeningen" van de republiek
gezien op Java en Sumatra en zal
totterdood vechten om die zege
ningen van zijn vaderland te we
ren. Bovendien weet hij ook wat
er te wachten staat als hij zich
overgeeft.
Radio Ambon kan wel succes
sen melden Ceram is voor het
grootste deel heroverd, de pelop-
pers op Ambon zelf zijn terugge
drongen.
Bij de ramp van de oorlog
kwam een nieuwe ramp op Am-
bon een aardbeving en verschei
dene vloedgolven.
Radio Ambon heeft een beroep
gedaan op het Roode Kruis om
hulp, vooral voedsel en medica
menten. Een groot bedrag in geld
is door Genève beschikbaar ge
steld en ook in Nederland liggen
goederen klaar om naar Ambon
te worden verscheept.
De UNCI, die de regering in
Djakarta verzocht het vuren te
staken, heeft de kous op de kop
gekregen. Natsir deelde mede dat
zij hun neus liever niet in zijn za
ken moesten steken. Waarschijn
lijk voor de UNCI een nieuw ge
luid. Trouwens, waarschijnlijk
ook de eerste keer dat de UNCI
tegen de Indonesische regering
optreedt. De UNCI heeft nu om
uitgebreidere bevoegdheden ge
vraagd.
Maar de strijd op Ambon gaat
verder.
Dc verschrikkelijke vraag dringt
zich opWat moet Nederland
nog meer doen Het is duidelijk
dat op Ambon het zwartste on
recht wordt gepleegd Een Chris
tenvolk wordt zijn vrijheid ontno-
nomen, en niet alleen het Chris
tenvolk, ook dc Mohammedaanse
inwoners hebben bewust de zijde
van het verzet gekozen. Het is zo
dat Nederland niets kan doen,
zonder de Nederlanders in de Ar
chipel in direct levensgevaar te
brengen. Wij schreven het reeds
in een vorig artikel.
Maar moeten om wille van hen
de Ambonnezen worden uitge
moord Mede door ons- toedoen
is een verschrikkelijke toestand
geschapen. Op Java zitten boven
dien duizenden Ambonnese gezin,
nen, in kampen, achter prikkel
draad. Het is voor hen niet ver
trouwd er buiten te komen.
Toch is het aan Nederland om
op deze vraag een antwoord te
geven. Onze regering heeft deze
toestand geschapen. Wij hebben
't gehele voormalige Nederïands-
Indië, met uitzondering van N.-
Guinea. aan Soekarno c.s. uitge
leverd. Wat moeten wij doen
Mijn God, op Ambon wordt 'n
onrecht gepleegd, zoals nog nooit
in onze geschieenis is voorgeko
men. Een prachtig volk, trouwer
aan Nederland en Vorstenhuis
dan wijzelf, wordt uitgemoord.
Trouw.
Er was op een avond dansen in
Fort Rotterdam te Makassar,
eind 1947. Er zijn militairen van
allerlei landaard, w.o. Nederlan
ders en Ambonnezen. Een Neder
lands militair poneerde tijdens een
gesprek ongunstige uitlatingen
over de koningin. De jongeman
werd door n Ambonnees prompt
van de dansvloer afgeslagen en
kon in 't hospitaal over z'n daad
nadenken. Dc Ambonnees draai
de met een blij gezicht de petoet
in, zijn koningin had hij in ieder
geval verdedigd.
Dit verhaaltje zal u waarsch jn-
lijk de schouders doen ophalen,
maar ik verzeker u dat u toch
niet moet proberen over ons vor
stenhuis iets ongunstigs te zeggen
als er een Ambonnees voor u
staat.
Goed, laten we zeggen dat dit,
in onze Westerse ogen, een dwa
ze aanhankelijkheid is. Maar aan
die dwaasheid heeft Nederland
ontzaglijk veel te danken. Hoe
zouden onze expedities in Atjeh,
Lombok, Celebes afgelopen zijn
zonder die dwaze Ambonnezen
Wie beten in beide politionele
acties de spits af
Wie kwamen uw zoons helpen
gedurende de laatste jaren, als zij
het niet meer af konden
Wie waren het eerst in Djokja?
Dat waren die dwaze Ambon
nezen, die wij nu verraden. Dit
volk, dat in zijn diepste ellende
nog op Nederland vertrouwt,
vindt geen gehoor meer.
NIEUW-GUINEA.
Elseviers Weekblad van Vrij
dag j.l. publiceert een interessant
interview met Joh. Ariks, de
voorzitter der Nieuw-Guinese
vertegenwoordiging, die op ver
zoek van de Nederlandse rege
ring de wensen van het Papoea
volk aan haar heeft medegedeeld.
„Wij zijn", aldus de heer
Ariks, „de suikerzoete propagan
da meer dan beu. Wij willen bij
Nederland blijven, opdat de Ne
derlanders ons volk kunnen oplei
den en kunnen voeren tot grotere
prestaties. Wij achten dc taak
van de Nederlanders in Nieuw-
Guinea nog lang niet beëindigd,
en wat onze zelfstandigheid be
treft ach. als wij er later rijp
voor zijn, dan zal Nederland ons
die ongetwijfeld geven."
Wat een onmetelijk vertrou
wen hebben deze mensen in Ne-
derland, zelfs met het voorbeeld
van Ambon voor ogen. Ze sme
ken Nederland a.h.w. hun toch bij
te staan in hun ontwikkelings
gang.
„Het overgrote deel van de au-
tochthone bevolking", verklaart de
heer Ariks verder, „wil niets we
ten van een inlijving bij de repu
bliek Indonesië. Men heeft 't idee
dat president Soekarno steeds zijn
eigen belangen naar voren brengt
ten koste van de Papoea's. Weet
u wat het typische is Voor de
oorlog tegen Japan wilden de In-
donesiëds niets van de Papoea's
weten en nu zijn we plotseling
hun „saudara", broeders gewor
den. Neen, dat ligt er te dik op."
Laat ons toch in Godsnaam dit
volk, dat 150.000 protestanten en
90.000 katholieken op de 1 milli
oen inwoners heeft, niet overleve
ren aan een staat, die nog gyen
orde in eigen huis heeft.
Laat Indonesië eerst eens zor-,
gen dat de Dajaks, Toradja's en
andere minder ontwikkelde volke
ren tot een hoger beschavingspeil
worden gebracht, voor het naar
hand naar Nieuw-Guinca uit
strekt.
EN ZEER VOORDELIGE PRIJZEN
GROTESTRAAT 178 —WAALWIJK
In een korte vergadering besloot de raad van Waal
wijk Vrijdagavond 15000 beschikbaar te stellen
voor een T.B.C-ondcrzoek onder de gehele bevol
king. Begrijpelijk ging de raad er graag mee accoord
en dc enige zorg van verschillende leden was dat dit
onderzoek niet verplicht gesteld kon worden. Maar
de voorzitter dacht dat propaganda allen wel het be
lang ervan zou doen inzien.
Nadat de voorzitter, ourgemees-
ter Lambooy, de vergadering had
geopend stelde hij beide punten
van de agenda tegelijk aan de or
de .omdat het een toch uit het
ander voortvloeide. Door het uit
voerig prae-advies, dat men in ons
nummer van 1.1. Maandag heeft
kunnen lezen, was toelichting
overbodig.
De heer Meys vond het een
buitengeweon idee dat deze maat
regelen werden genomen. Alleen
vond hij het jammer dab het on
derzoek niet verplicht gesteld
kon worden, want hij was
bang dat het nu weer half werk
zou blijven. Hij had het liever
gezien als vroeger bij de pokken-
inenting dat men niet op school
mocht komen zonder een bewijs
ingeënt te zijn. Overigens dacht
hij zich er wel bij te moeten neer
leggen dat het niet verplicht ge
steld kon worden.
De voorzitter zei dat de op
merking van de heer Meys B. en
W. uit het hart was gegrepen.
Toch verwachtte hij dat de hele
bevolking aan de oproep gehoor
zou geven. Inderdaad bestond cr
geen wettelijke verplichting, maar
hij meende dat die in de loop van
de komende jaren toch wel zou
komen.
De heer Brouwer was met de
andere leden zeer enthousiast over
het voorstel. Gezien de grote in
vloed van de 'i'.ti.C. vooral on
der de arbeidersklasse maar ook
elders, twijtelde hij er niet aan of
het vertrouwen van en W. op
de medewerking van het publiek
zou niet beschaamd worden. Naar
aanleiding van de mededeling in
het prae-advies dat kinderen op
en onder de leerplichtige leeftijd
niet onderzocht zouden worden
omdat ze toch onder controle van
de schoolarts stonden, vroeg hij
of het niet mogelijk was ook de
kinderen die niet de bewaar
school bezochten te onderzoeken.
Hij zag de mogelijkheid dat in
een huishouden waarin er zes on
derzocht werden een zevende een
gevaar voor besmetting was.
De voorzitter merkte op dat de
leeftijdsgrens van 12 jaar was ge
steld omdat beneden die leeftijd
het longweefsel niet van die aard
was dat een juist beeld kon ver
kregen worden. Vanzelfsprekend
zouden kinderen die positief rea-'
geerden, toch onderzocht worden.
Ook de heer Van Seters kon
natuurlijk met de 15.000 accoord
gaan, maar hij vroeg of er ook
kosten gedragen zouden worden
door de burgers en ook of B. en
W. al hadden bekeken op welke
wijze er propaganda gevoerd zou
worden.
De voorzitter deelde op deze
vraag mee dat iedereen in prin
cipe zou moeten bijdragen, hoe
wel er uitzonderingen zouden zijn.
Betreffende de propaganda zei hij
dat er artikelen zouden verschij
nen in de pers. Bovendien zou de
hele gemeente verdeeld worden in
blokken van 40 woningen en in
elk blok zouden een of twee per
sonen aangezocht worden om
hun blok te bezoeken, de mensen
op de hoogte te stellen, propa
ganda te voeren en een bijdrage
te vragen. Deze personen zouden
binnen enkele dagen bijeengeroe
pen worden voor een bespreking
met een deskundige.
De heer Duyvelaar vroeg of
het bezwaarlijk zou zijn dat de
doktoren de werkgever op de
hoogte zou stellen dat zijn werk
nemer T.B.C. had als deze wei
gerde zich te laten behandelen.
De voerzitter meende dat dit
van de huisarts afhing.
De heer Mombers verzekerde de
medewerking van de fabrikanten
kring, hetgeen de voorzitter na
tuurlijk zeer op prijs stelde. Trou
wens had hij tot zijn groot genoe
gen al ervaren dat verhoudings
gewijs veel fabrikanten hun per
soneel regelmatig lieten keuren.
De heer Van Heeswijk tenslot
te vroeg of het kaartsysteem van
dit onderzoek bij de gemeente zou
komen te berusten. De voorzifter
echter antwoordde dat dit in han
den gesteld zou worden van de
huisarts. Wel zouden er natuur
lijk de nodige statistische gege
vens aan ontleend worden.
Waarna de voorzitter kon be-
sluiten dat dit belangrijke voorstel
zonder hoofdelijke stemming was
aangenomen. Hij sloot de korte
openbare vergadering met gebed
en de raad ging over tot een
vertrouwelijke bespreking, naar
wij menen ever 't uitbreidingsplan
en over 't nieuwe badhuis, waar
van een maquette in de raadszaal
stond opgesteld.
Na heftige debatten:
GILZENS RAADHUIS
WORDT IN RIJEN
HERBOUWD.
Over 't raadhuis van Gilze,
dat door de Duitsers werd op
geblazen, is al heel wat te
doen geweest. Gilze heeft de
oudste rechten, Rijen is het
belangrijkste deel der ge
meente Gilze-Rijen. Hierin
lag de kern van het probleem.
Beide delen, gescheiden door
het enorme vliegveld, wensten
het nieuwe raadhuis. Er is
jarenlang over gesproken en
vergaderd. Drs. Jan Verster
gaf over de raadhuis-materie
zelfs een brochure uit.
Donderdagavond is de laat
ste acte van het drama ge
speeld: De gemeenteraad be
sloot met negen tegen zes
stemmen het raadhuis te bou
wen in Rijen, het belangrijk
ste gedeelte der gemeente.
De afgevaardigden van Gil
ze hebben krachtige debatten
gevoerd en talrijke argumen
ten aangevoerd om het raad
huis voor hun 1000-jaar oude
kerkdorp te behouden. Boven
dien zou Rijen het wel met de
hulp-secretarie kunnen stel
len.
Het voornaamste argument
van de Rijenaren was, dat na
genoeg de gehele industrie in
Rijen is gevestigd en dat het
gemeentebestuur en de amb
telijke overheid daarom even
eens in Rijen gevestigd moe
ten zijn.
De stemming heeft ten gun
ste van Rijen beslist. De plaats
van het raadhuis is weliswaar
nog niet bepaald, maar het
komt in Rijen.
Als we eens goed nadenken
over het feit: 50 jaar in een
dienstbetrekking, dan moeten
we toch wel diep onze hoed
afnemen en zeggen: „Hoe is
het mogelijk".
Inderdaad, hoe is het mo
gelijk. Vijftig jaren in één be
drijf. Er bij geweest zijn van
af het prille begin van een
drukkerij, toen de gehele
outillage nog bestond uit een
„snelpers" die met de hand
werd gedreven, tot heden een
modern bedrijf met de nieuw
ste machines.
Maar dit alleen is niet de
grootste verdienste van Nelis
Didden. Vooral het feit dat
de jubilaris zo'n prachtig en
evenwichtig karakter heeft.
Altijd is Nelis in dezelfde en
goede stemming. Of de tijden
nu beroerd zijn of goed, hij
deed zijn plicht met een op
gewektheid, die allen, die met
hem samenwerkten, inspireer
de.
Vrijdag was het vijftig jaar
geleden dat de heer C. F.
Didden in dienst trad bij de
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen. Een grootse
huldiging werd hem bereid.
Om ca. half vier kwam de
Burgemeester in Hotel Ver-
wiel, waar directie, redactie
van de Echo en het gehele
personeel bijeen waren.
„Ik breng mijn compliment
over", aldus de Burgemeester,
„met heel veel genoegen om
dat U één der belangrijkste
steunpilaren bent van een be
drijf dat in onze belangstel
ling staat en dat van groot
gewicht is voor de plaats.
Mede door Uw ervaring en
kunde zijn krant en bedrijf
geworden tot wat ze zijn.
U bent niet alleen gerespec
teerd omdat U kundig bent,
maar vooral ook omdat U een
goed vriend voor allen is.
Het is zo prettig te weten
dat U niet alleen de letters
en de krant op het oog had,
maar ook een belangrijke
plaats in ons verenigingsleven
inneemt, o.a. doör Uw pen
ningmeesterschap van de
K.A.B. U bent tevens de eni
ge oprichter, die nog in leven
is, van onze harmonie en
weliswaar haalt de harmonie
niet de hoogste prijzen, maar
als ieder zo vol ijver als U en
zo goed sloeg en blies, kwam
ook dat in orde.
U was trouw aan het be
drijf, en een man waarop Uw
patroon kon rekenen. Al deze
eigenschappen zijn mij een
reden geweest om H.M. de
Koningin te vragen deze dag
nog feestelijker te maken.
Hare Majesteit heeft U de
Ere-medaille, verbonden aan
de Orde van Oranje-Nassau,
toegekend en U hebt deze on
derscheiding meer dan ver
diend".
„Het zal ongetwijfeld", al
dus besloot de Burgemeester,
„Wethouder Smolders, die 43
jaren met U heeft samenge
werkt, een plezier doen om U
de medaille op de borst te
spelden".
Wethouder Smolders spelde
hierna het ere-metaal op de
borst van de jubilaris.
De patroon van de heer
Didden, de heer Jan Tielen,
sprak o.m.:
..Men zal wel gemerkt heb
ben dat er ditmaal bij de
Waalwijkse Stoomdrukkerij
iets bijzonders aan de orde
was. Het is voor de eerste
maal dat wij een gouden ju
bilaris gaan huldigen en één
van bijzondere kwaliteit. Ook
voor mij persoonlijk heeft dit
feit meer dan gewone beteke
nis omdat ik de gouden jubi
laris van het begin af, al die
50 jaren, heb meegemaakt.
Daarom, geachte jubilaris en
geachte familie, kan ik het
best beoordelen wat hij al die
jaren voor ons bedrijf is ge
weest. Wanneer men hem op
de foto van 1900 in de Echo
ziet zitten, pl.m. 11 jaar oud,
klein en tenger, dan zou men
niet zeggen dat hij dagen van
12, 14 en meer uren maakte
om daarna nog de Echo te
bezorgen.
In al die jaren is hij steeds
dezelfde gebleven, iemand
met werklust, ambitie, toewij
ding en gehechtheid aan het
bedrijf, iemand met een even
wichtig en prachtig karakter,
die door eigen kracht en ener
gie zichzelf omhoog heeft ge
werkt. Nu is hij iemand die
nergens voor staat: een prima
typograaf, een uitstekend ma
chine-, plat- en smoutzetter,
terwijl hij daarbij nog vele
jonge krachten heeft opgeleid.
Ik wil hier getuigen dat gij,
Nelis, door Uw werklust, vak
manschap en toewijding steeds
een grote steun bent geweest
voor mijn bedrijf, om de zaak
tot hogere bloei en grotere
expansie te brengen. Daar
voor zeg ik U hartelijk dank.
Ik feliciteer U met Uw ju
bileum en stel U ten voor
beeld aan de jongeren.
Ge kunt met ere op Uw
diensttijd terugzien. Wanneer
gij over enkele jaren met
rust gaat, kunt gij zeggen: Ik
heb die rust verdiend.
Ook Uw familie wens ik van
harte geluk; vooral Uw echt
genote zal zich heel wat opof
feringen hebben moeten ge
troosten. Uw zoons hebben in
U een prachtig voorbeeld en
ik heb alle reden te veronder
stellen dat zij Uw voetsporen
zullen drukken.
Geachte jubilaris, hartelijke
woorden kunnen prettig aan
doen, maar op een dergelijk
jubileum hoort er iets bij. Wil
dit geschenk dan aanvaarden
als een bewijs van mijn grote
dankbaarheid, waardering en
hoogachting, die ik uitspreek
namens mijn zoon en ons bei
der echtgenoten.
Het is ditmaal niet het ge
bruikelijke geschenk onder
couvert, maar een portefeuille
met inhoud en een foto van
het personeel, met U op de
ere-plaats".
De heer Tielen bood ver
volgens het geschenk aan, en
aan Mevr. Didden een bouquet
bloemen.
Hij feliciteerde hem met de
welverdiende koninklijke on
derscheiding en dankte de
Burgemeester voor diens be
middeling en 't feit dat hij
persoonlijk was gekomen.
Namens kantoor- en druk
kerij personeel sprak de chef,
de heer A. Kerkhof
„Het is mij een bijzonder
genoegen U, geachte jubilaris,
met een kort woord te mogen
toespreken. Van harte profi
ciat met Uw dienstjubileum
bij de Waalwijkse Stoomdruk
kerij Antoon Tielen en ook
onze welgemeende gelukwen
sen met Uw koninklijke on
derscheiding. Dat U ze nog
lang moogt dragen. Wij. en
dan spreek ik namens kan
toor- en technisch personeel,
hebben U leren kennen als
een bekwaam en een uitste
kend collega. Ook persoonlijk
heb ik het altijd uitstekend
met U kunnen vinden. Wij
hebben gemeend het niet bij
woorden te moeten laten. Ik
bied U namens ons allen een
kroonlamp aan, in de hoop dat
U er in goede gezondheid nog
lang plezier van moogt heb
ben.
Uw echtgenote, die voor een
groot deel van deze 50 jaren
al Uw zorgen en moeilijk
heden heeft gedeeld, mag ik
bij deze hulde zeker niet ver
geten. Het zij mij vergund,
als blijk van \vaardering, U
deze bloemen te overhan
digen".
De jubilaris werd hierop
door alle aanwezigen staande
toegezongen.
Wethouder Smolders, oud
collega van de heer Didden,
sprak de jubilaris o.m. als
volgt toe:
„Het verheugt mij in de ge
legenheid te zijn deze huldi
ging bij te wonen. Ruim 40
jaren heb ik met U samen
gewerkt. Ik herinner me nog
hoe wij in een eerlijke wed
ijver probeerden de eerste
kolommetjes van de feuilleton
te zetten.
Wij hebben het bedrijf zien
uitgroeien van een gebouwtje
met één trap- en handpers tot
