3 e ooecte J.ütfc
Waalwijkse en Langstraatse Courani
HET GROTE KINDERFEEST
De kerk van St. Jan
25 JAAR
Kindje verkouden?
De waarde van het Familiefeest
door CLINGE DOORENBOSCH
Ouwe Sunderklaos
De Tweede Aciie
VRIJDAG 10 NOV. 1950.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO \M HEI ZUIDEN
OPGERICHT 1873.
73e JAARGANG No. 91
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. - SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
Weldra zal de Spaanse Bis
schop met zijn goede gaven
weer in ons vaderland aan
komen. Zijn intocht vindt
plaats in de meest duistere
periode van het jaar. Reeds
vroeg in de namiddag heeft
het daglicht ons verlaten,
wanneer het heerlijk avondje
aanbreekt met zijn verrassin
gen, onsterfelijke liedjes en
ongekende gezelligheid. Zul
len wij allen dit feest vieren
en naar verdienste met koek
of gard worden gedecoreerd?
Dit jaar rijzen voor velen
bange vragen bij het naderen
van de verjaardag van de
meest populaire bisschop ter
wereld. Immers, December is
de eerste wintermaand. Het is
de donkerste en toch de ge
zelligste periode van het ge
hele jaar met het Sinterklaas
feest, de Kerstdagen en de
overgang van een oud naar
een nieuw tijdsgewricht. Dit
maakt December ook tot de
duurste periode van het jaar.
In geen maand zijn de be
hoeften misschien zo groot
door de toenemende koude
met zijn eisen aan goed eten,
warme kleding en kolen. En
het leven is zo duur. Waar
van moeten we die feestdagen
nog financiëren, zo roepen
velen uit terwijl men mis
schien al moeite heeft de lo
pende uitgaven te dekken. Zo
ooit, dan is er dit jaar wel
zeker de mogelijkheid dat in
vele huizen de goede Sint niet
zal verschijnen, noch voor de
ouderen, noch voor de kinde
ren. En toch begaan we, zo
handelend, wel een zeer gro
te fout.
Sint Nicolaas is een feest
dat al jarenlang in Nederland
met enthousiasme wordt ge
vierd. Juist hier vond de gul
le heilige zo'n luisterrijk ont
haal, omdat wij een volk zijn
dat, meer dan andere volken,
de gezelligheid en het gezins-
feest in het middelpunt van
de belangstelling plaatsen.
Dat vormt een deel van onze
volkskracht en wij gaan er
misschien te roekeloos mee
om.
Het gezin is de peiler van
de maatschappij en alles wat
kan dienen om dat te ver
sterken moeten we met beide
handen aangrijpen. Daartoe
behoort het Sinterklaasfeest
bij uitstek. Juist in de mo
derne tijd, nu er tal van
krachten werken om onze
aandacht buiten het gezin te
richten, hebben wij behoefte
aan gelegenheid om de ge
zinsband te versterken. Door
een combinatie van factoren
dreigt die gezinsband te ver
slappen. Er bestaat een drang
tot vermaak in publieke ge
legenheden. Ons werk of de
opleiding drijven ons ook dik
wijls 's avonds het huis uit.
De strijd om het bestaan
vraagt al onze aandacht,
waaronder het gezin moet lij
den.
En temidden van al die ge-
zinsvliedende krachten, al dan
niet noodzakelijk, komt nu 't
Sinterklaasfeest onze aan
dacht vragen voor het gezin,
van waaruit wij ons afzetten
en waarin het geheim ligt
voor al onze krachtsinspan
ning. Daarom heeft het zeker
betekenis om zo nu en dan
de aandacht van al dat an
dere eens af te wenden en
iets te doen voor de verster
king van de gezinsband.
Is er een meer geschikte
gelegenheid dan om het Sin
terklaasfeest daarvoor in te
schakelen? Beseffen wij vol
doende de waarde van zo'n
familiefeest voor de kinderen,
die men juist daarmee aan
huis bindt in hun kinderja
ren, zodat ze hun leven lang
daaraan prettige herinnerin
gen meedragen? Wil men kin
deren, ook in hun latere le
ven, de waarde van 't huis
gezin doen kennen, dan vormt
het Sinterklaasfeest een gun
stige gelegenheid hen dit
reeds in hun prille jeugd in
te prenten.
Nu is het een tijd van ho
ge prijzen en veel nood. We
komen er als ouderen al spoe
dig toe om de bezuiniging te
zoeken in het afschaffen van
die Sinterklaas-onzin, er van
uitgaande dat zo'n feest geld
kost. Inderdaad brengt zo'n
festijn kosten met zich, die
ten volle verantwoord zijn
wanneer men het voorgaande
beaamt. Die kosten zijn ech
ter gering, terwijl men dik
wijls meent dat er zoveel mo
gelijk geld moet worden uit
gegeven om het feest te doen
slagen. Dure cadeaux worden
over en weer aangeschaft om
toch vooral niet voor andere
feestgenoten de schijn te wek
ken dat men niet meer kan
of wil geven.
Maar daarin liggen niet de
vreugde en de zin van Sin
terklaas. In de sfeer van de
bijeenkomst, de gedichtjes, de
wijze van verpakking vindt
men meer vermaak dan in het
slepen en torsen met deze
verrassingen. Bovendien kan
men door een geestig woor
denspel elkaar wijzen op fou
ten en gebreken, die nu met
een lach en een grap worden
geaccepteerd, terwijl men an
ders misschien een pijnlijk
onderhoud of moeizaam voor
bereid ogenblik nodig heeft
om iemand te benaderen aan
gaande zijn persoon of werk.
Door het aanschaffen van
dure verrassingen ontaardt 't
St. Nicolaasfeest dikwijls in
een bijeenkomst, waarbij men
elkaar de loef afsteekt in het
geven of ontvangen van kost
baarheden. Voor iemand, die
onder sterke financiële druk
leeft, is dat onaangenaam en
zo komt men er toe de goede
man uit het land der oranje
appels te gaan haten. Beter
kan men juist de nadruk leg
gen op de eenvoudige sur
prises, waardoor men zijn
budget niet in de war stuurt
en bovendien het verrassen
de effect bereikt dat ieder zo
veel mogelijk moeite doet
voor een originele verpakking
of een dichterlijke omlijsting
om daarmee de kwaliteit van
het cadeau te camoufleren.
Daarnaast ligt dan nog de uit
weg om het accent te leggen
op nuttige verrassingen. Dit
is een meer bekende metho
de, die zeker aan te bevelen
is om het St. Nicolaasfeest tot
een geslaagde bijeenkomst te
maken.
0—
Wij leven in het tijdperk
van de zenuwenoorlog. Dooi
de internationale toestand
werken wij allen onder span
ning. Dit vormt prikkelbare
Dan rug, keel of borstje
inwrijven met
mensen, die hun omgeving
tot last zijn. Wij moeten meer
dan ooit zoeken naar de vei
lige beschutting van het ge
zin. Nu de wereld buiten het
gezin zoveel donkerder wordt,
is het zaak de krachten en
instellingen, die ons er bo
venop houden, te versterken.
Zo'n instelling is ongetwij
feld het St. Nicolaasfeest, dat
men ook tot een lichtpunt kan
maken van de eenzamen door
hen eens uit te nodigen en in
de voorbereidingen te betrek
ken. Daarmee activeren wij
ons zelf, krijgen wij een be
vredigd gevoel, omdat wij iets
doen voor anderen en bren
gen wij licht in de levens die
in eenzaamheid slechts duis
ternis alom ontwaren.
Door de Sinterklaasviering
houden wij een oude traditie
in ere, geven wij onze kinde
ren iets mee en versterken
wij de band met ons gezin,
alsook wellicht met vrienden
en kennissen. Daarom dragen
wij, door de goede Sint te
eren, stenen aan voor een
betere opbouw van de ge
meenschap waarin wij leven.
Hierom en om de gezonde
vreugde die in 't Sinterklaas
feest ligt, zingen wij als al
tijd van de nooit versleten
schoen, de Piet die altijd
zwart blijft en de bisschop die
nooit sterft, zolang er mensen
leven in de lage landen.
Dr. H. R. M.
Toen u twintig, dertig, veertig,
vijftig, zestig jaar gelêc,
dagelijks uw kinderkruistocht
naar uw kleuterschooltje dee,
Sprong u in uw kinderwereld
nog met idealen rond
en had u de overtuiging,
dat er een Sinterklaas bestond;
Dat er op deez' goede, slechte,
mooie, lelijke planeet,
dan tenminste één man rondliep,
die alleen het goede deed.
Véél te gauw is die illussie
uit uw leven wégegaan,
en nog heden denkt u dikwijls
g'loofde ik er nog maar aan...
Kleine kinderen worden grote
mensen, maar dit sluit niet uit, dat
laatstgenoemden wel eens één dag
van het jaar welbewust grote kin
deren mogen zijn, vóóral omdat zij
dit onbewust het grootste deel van
het jaar toch zijn.
Die éne dag is 5 December; dan
zijn wij kinderen met de kinderen;
die kinderlijke kinderlijkheid her
innert ons aan onze kinderlijke
kindertijd en daarom is het een
dag, die we zo lang mogelijk in
onze herinnering moeten vasthou
den, dankbaar moeten vieren. Ook
het oudste, meest beproefde,
zwaarst gewonde hart kan nog
„vol verwachting'' kloppen.
En als u zich werkelijk zo oud
of zo modern voelt, dat u er te
oud of te modern voor bent, doe
het dan ter wille van de echte
kinderen, wier sinterklazige illusies
in onze betweterige tijd toch al
aan alle kanten worden gekneusd,
beduimeld en bedriegd: talloze
pseudotinten, die waarschijnlijk in
Sinterklaasbonden van diverse
richtingen en kleuren zijn ver
enigd, staan per advertentie te
huur; ze doen huisbezoek. Bus
praktijk hebben ze nog niet, maar
wel twee tarieven: salontaai en
„gewaune". Dat gewaune is gé-
waunlijk gewaunweg buitenge-
waun gewaun en je komt tot de
conclusie dat de eerste Sinterklaas
in het jaar zestienhonderd-zoveel
door zijn baas Alva met een bood
schap naar Amsterdam werd ge
stuurd, aldaar bleef hangen en
een rasachte Amsterdamse huw
de, wier dialect even onweerstaan
baar was als haar andere char
mes.
Waarom zouden wij dat heer
lijke feest, waar wij vroeger het
hele jaar op wachtten, niet in zijn
volle glorife handhaven? Ha! Daar
komt de echte Nederlander met
zijn prozabezwaar, met zijn rem
mende, eeuwige domperdriehoek:
tijdsomstandigheden, devaluatie,
geld.
Maar Sinterklaas hoeft niet in
de eerste plaats een „hebberig"
feest te zijn; er zijn veel vormen
van „geven", zoals er ook ver
schillende manieren van spreken
zijn. De een zegt het met bloe
men, de ander met cijfers, een
derde met haar ogen, een vierde
met zijn vuisten. De nummers drie
en vier worden nogal eens ver
wisseld). En zo zoekt de een het
op 5 December in grote cadeaux,
de ander in geest en gezelligheid;
bij de een is de inhoud hoofd- en
de emballage bijzaak, bij de an
der is het net omgekeerd en
meestal véél succesvoller.
Met veel touwtjes en veel houtwol
En veel krant- of pakpapier
Om een inkoop van een kwartje
Heb je voor een riks plezier.
Voor een heel goedkoop cadeautje
Met een aardig vers er bij,
Voor een geestige surprise
Gaat het duurste cadeau op zij.
Dit zijn de jaarlijks weerkeren
de dagen van de Pieten Paaltjes,
de Schoolmeesters, de Vondelen,
de Boutensen, de rijmzondaren en
maatverprutsers. Maar wat doet
het er toe. of de dichter of dicht-
ster zwart op knap laat rijmen en
slap op hart, en klomp op komt,
en mits op kist en haast op
plaats? Er gebeuren het hele jaar
door in de weréld wel véél onge-
rijmder dingen.
En wat hinderen ons de maat-
zonden? Als wij onze maatschap
pij als maatstaf nemen is het maat
gevoel maar matig en ver bene
den de middelmatige middelmaat.
Iedereen dicht óp en vóór ieder
een; het wordt een muzenmassa-
moord, maar dat is in de eerste
week van December altijd zo ge
weest en het zal, naar we hopen,
nog lang zo blijven, tot er een
wettelijke regeling komt: naast de
geleide economie geleide Sinter-
klaaspoëzie. Mina zat vroeger in
haar keuken en dichtte bij een
blikken tabaksdoos voor Berend,
de melkboér
Deze tabaksdoos is voor Berend
Hij krijgt hem cadeau van
Sinterklaas,
Neem maar vaak een lekker
pruimpje Berend
Sinterklaas vind jouw een leuke
baas.
Tegenwoordig zit Minny ver
van haar electrisch fornuis in haar
boudoirtje, zet de televisie af en
dicht bij een zilveren sigaretten
koker voor Berry:
Berry is een zware roker
Maar hij heeft geen sigaretten
koker,
Het is Sint die hem die zond,
Denk vaak aan haar die hém
u schonk.
Dit waren Mina en Minny; in
de cadeaux is meer vooruitgang
te constateren dan in de begelei
dende teksten...
Nee, vijf-Decemberaren, als uw
pakken klaar zijn, zit er dan niet
moedeloos bij neer; klimt in uw
pen en dicht! Bedenkt, dat zolang
er geen vernieuwde spellingsregels
komen, hart nog op smart rijmt.
Sint op lief kind en Sint«rklaar op
goeie baas; van dit materiaal is
al een heel poëtisch bouwwerk te
construeren. Jammer is het, dat er
zo weinig rijmt op December; die
die kant uit wil, is wél haast ge
noodzaakt om een pot gember ca
deau te doen.
Uitsluitend ten dienste van de
abonné's van dit blad volden hier
een paar monsters ter begeleiding
van speciale cadeaux
Bij een paar sokken
Sint zendt u deez gestreepte
sokken.
Die u bevallen naar hij hoopt;
Het is precies hetzelfde streepje.
Dat er bij u doorhenen loopt.
Bij een das voor een vrijgezel
Sint zendt u hier een mooie das,
Wellicht staat hij u aan;
Hij hoopt, dat u zeer binnenkort
De das wordt omgedaan.
Bij een boterletter
Sint zendt u een boterletter,
U zult proeven, hij smaakt fijn.
Want de bakker, die hem bakte.
Bakt nog spelling Kollewijn.
Bij een ploffiets
Vrouwtjelief, een ploffiets
Schenk ik heden jou,
Omdat jij een ploffiets
Steeds graag hebben wou.
Frutprutpruttel maar plezierig,
t Is een pracht-liefhebberij,
Pruttelpruttel op de prutsfiets.
Pruttel niet zo vaak op mij.
'Vergeet op 5 December alles,
behalve Sinterklaas! Viert het fa
miliefeest, al hangt er, letterlijk of
figuurlijk een dikke mist; al drij
ven er letterlijk en figuurlijk lood
zware wolken, zie toch de maan
door de bomen schijnen; dan ziet
u het licht van de zon.
Viert zo lang als u de kans krijgt
t Echt oud-vaderlandse feest,
Met gebak en lekkernijen,
Plagerijtje, gijn en geest,
Eens per jaar met kind'ren
kind zijn!
Houdt de goede Sint in eer;
Zie de maan schijnt door de
bomen
t Is zo gauw de laatste keer.
Sinterklaas is een groot tele-
phaat; hij voelt de wensen, die de
mensen zich in gedachten wensen.
Hij voelt, dat zusje die pop en
broertje die auto en Mientje dat
tasje en Opa die pijp graag wil
hebben. Verlanglijstjes zijn meestal
overbodig. Hij voelt, wat ontel
bare grote kinderen in gedachten
vragen
Sint, als u ons iets wilt geven,
Net als ieder ander jaar,
Geef ons dan een rustig leven
Voor en door en met elkaar.
Sint, toe, help ons weer naar
boven,
Doe die ené grote daad,
'k Zal dan, net als vroeger,
g'loven,
Dat u werkelijk bestaat
(Nadruk verboden).
Er zijn in ons land van die
plekjes, die een geheel andere wij
ze van viering van een bepaald
feest hebben, dan de rest van ons
vaderland. Texel is zo'n streek.
In bijna geheel Nederland viert
men op 5 December 's avonds het
Sint Nicolaasfeest. Texel doet dit
echter op 12 December en dan
nog op een zeer speciale manier.
Enige tijd was deze viering vér-
slofd, doch voorstanders van de
folklore hebben de oude traditie
weer in ere hersteld.
In vijf jaar was „er niet meer
aan gedaan De tijdsomstandig
heden waren er niet naar en bo
vendien wil de traditie, dat op
„ouwe Sunderklaasavondin een
allegorische optocht de brandende
problemen des tijds uitgebeeld
worden. Hoe was dit mogelijk
onder het nauwlettend toezicht
der bezetters, die alles wat niet in
hun kraam te pas kwam als
„volksfeindlich" bestempelden?
Na de oorlog begon men éch
ter weer en op vaak zeer geestige
en originele wijze beeldde men
uit, wat de gemoederen der eiland
bewoners in beroering had ge
bracht. Gezonde critiék, die een
maal per jaar de komische kant
liet zien van de „brandende
kwesties". Voor de beste groep
was een wisselbeker en verder nog
prijzen voor de vier volgende. De
oude straatvegers zijn er ook wéér
om de kinderen van de straat te
vegen.
Men streeft er naar om aan het
feest een grootser aanzien te ge
ven. De Texelaars begrijpen wat
de folklore voer een volk bete
kent.
te Waalwijk
Het is natuurlijk met grote
voldoening dat wij de tweede
winkelactie van de Waal
wijkse Middenstand in korte
tijd, begroeten. Met voldoe
ning. omdat de middenstand
hierdoor toont iets aan te
durven, maar evenzeer omdat
't een bewijs is dat de vorige
actie is geslaagd. Dit succes
is werkelijk van harte ge
gund. Bovendien geeft het de
betrokkenen moed om op de
ingeslagen weg voort te gaan,
de indolentie voor goed af te
werpen en leven in de brou
werij te houden. Laten wij
da'; hopen.
Het is; nu we) een bij uit
stek geschikte tijd voor mid
denstandsacties. Het publiek
wordt tegen het einde van 't
jaar ontegenzeggelijk wat
kooplustiger, hetgeen natuur
lijk verband houdt met dc
vele luisterrijke feestdagen
die de maand December mee
brengt. 01 de situatie het
zelfde zou zijn als Sinterklaas
en Kerstmis in Juni of Juli
vielen, mag men wel betwij
felen, doch dit doet hier wei
nig ter zake. Het gaat er ten
slotte om van een gegeven
toestand gebruik te maken.
Daarvoor is uiteraard wat
speculatief talent nodig, men
kan hel ook berekening noe
men, om van te voren uit te
maken wat hel meeste aan
trekkingskracht zal uitoefe
nen, want om de verkoop is
het begonnen. Men mag ech
ter in de Waalwijkse midden
stander wel zoveel koopman
schap veronderstellen, dat de
vorm bij hem in goede handen
is. Het is waar, niet overal is
er in het verleden blijk van
gegeven, maar daarvoor zijn
oorzaken aan te wijzen die
meer in de omstandigheden
lagen dan in de personen zelf.
Immers, het goede koopman
schap is vele jaren ernstig op
de proef gesteld, eerst door
crisisverschijnselen, later door
gebrek aan goederen en daar
na weer door andere tegen
strevende elementen. Ander
zijds kan men zeggen dat juist
dit de koopman de gelegen
heid biedt te tonen wat hij
kan en het lijkt er op dat de
Waalwijkse middenstand zijn
levenskracht dubbel en dwars
wil bewijzen, niet alleen voor
Waalwijk, maar voor heel de
Langstraat.
Men zou de geslaagde actie
van 2 tot 10 September een
klein voorproefje kunnen
noemen, maar dan toch geen
kinderachtig. Wij bedoelen,
het organiserend comité werd
lelijk op de proef gesteld toen
de sportgebeurtenissen, waar
aan de middenstandsactie was
vastgekoppeld, moesten wor
den afgelast. Daar kwam nog
een weinig opgewekte sfeer
bij, zodat men met des te
meer tevredenheid het slagen
der actie mag memoreren en
met des te meer hoop de ko
mende weken kan tegemoet-
zien.
Men herinnert zich de te
leurstelling die indertijd ge
uit is over het ontbreken, bij
het gros van de winkeliers al
thans, van aantrekkelijke eta
lages, en terecht. Zeer velen
bleken de grote waarde van
het etaleren niet in te zien
of nog niet ontdekt te hebben.
Het was daarom een zeer
juiste gedachte van het co
mité om bij de eerstvolgende
gelegenheid die zich voordeed
een inleiding te laten houden
over het etaleren. Laten we
hopen dat de middenstanders
er hun voordeel mee hebben
gedaan. De vorige keer was
een prijsvraag voor de mees
ten nog niet genoeg, laten ze
het nu alleen al uit welbe
grepen eigenbelang doen. Niet
alleen hun winkel, maar heel
Waalwijk zal er aantrekke
lijker door worden in de let
terlijke zin van het woord, en
wie zal daar de vruchten van
plukken? Deze vraag is niet
moeilijk te beantwoorden.
Moeten wij nog een beroep
doen op het publiek: koop bij
Uw eigen middenstand, want
het is een Waalwijks belang?
Men zou zo zeggen, het is niet
nodig, omdat het kopen wel
zo plezierig mogelijk wordt
gemaakt: er liggen prijzen te
wachten tot een waarde van
niet minder dan 2000. Zo
zal er door een gezonde sa
menwerking en wisselwerking
tussen winkelier en publiek
een sterke middenstand groei
en, tot eigen voordeel, indi
vidueel en algemeen, tot
voordeel van elke koper af
zonderlijk en van plaats en
streek. Wij wensen het ac
tieve comité en allen die mee
doen de komende weken dan
ook het beste succes.
Donderdag 12 November
1925 was een grote en feeste
lijke dag voor de parochie
van St. Jan de Doper te
Waalwijk. Toen immers werd
de nieuwe kerk plechtig in
gewijd en in gebruik geno
men. Dat is dus a.s. Zondag
25 jaar geleden, een feit dat
waard is gememoreerd te
worden.
Met de voorbereidende
werkzaamheden voor de bouw
van deze kerk werd begonnen
einde Juli 1923 en begin Sep
tember werd aangevangen
met het grondwerk. Einde
Maart 1924 warén de fun
deringen klaar en begin April
konden de metselaars aan de
slag. Er werd flink doorge
werkt en op 23 Juni 1925 was
de opbouw buiten voltooid en
werd verder aan de afwer
king binnen gearbeid.
In totaal zijn aan deze kerk
bijna 2.000.000 bakstenen ver
werkt, ongeveer 20.000 kg.
koper voor dakbedekking,
40.000 kg. ijzer voor de koe-
pelkap-constructie en meer
dan 100 M'1 natuursteen. De
torenspits verheft zich 65 M.
boven de straat en de koepel
40 meter.
De firma Theunissen en
verband: „Onafscheidelijk is
aan de kerk verbonden en als
op den plechtigen dag der in
zegening men de nieuwe kerk
zal binnentreden, zullen de
gebeden der parochianen voor
hun beminden Herder tot
Gods troon opstijgen, want als
iemand hulde, lof en dank
verdiend heeft, dan is dit op
de eerste plaats onze Zeer-
eerwaarde Heer Pastoor". Het
moet voor pastoor Van Riel
dan ook een grote voldoening
zijn geweest zelf de kerk te
kunnen inwijden. Overvloedig
waren de dankwoox*den die
hij bij deze gelegenheid sprak
tot de bouwmeester met zijn
medewerkers, zijn parochia
nen en allen die er aan had
den meegewerkt.
Geen wonder, want het is
een prachtige kerk die archi
tect II. W. Valk er neer heeft
gezet. Hij wilde er door bij
dragen „tot meei-dere eer en
glorie van O. L. Heer en den
parochianen tot stichting en
tevredenheid". Het eerste is
altijd moeilijk te meten, maar
nu, na 25 jaar, blijkt het laat
ste nog altijd het geval te
zijn. De parochianen van St.
Jan gaan trots op hun kerk,
Wijlen Deken Pastoor Van Riel
Van Sambeek te Heemstede
was aanneemster der kerk
voor 336.900.
Wij ontlenen deze en an
dere gegevens aan het feest
nummer van het Kerkklokje
dat op 8 November 1925 ver
scheen „ter gelegenheid van
de inzegening der nieuwe
kerk van St. Jan Baptist te
Waalwijk, op Donderdag 12
November 1925" (4e Jaargang
n. 29).
Van de personen die aan de
totstandkoming van dit ma
jestueuze kerkgebouw hebben
meegewerkt, moet natuurlijk
op de eerste plaats genoemd
worden de Zeereerw. Heer
Pastoor N. H. J. van Riel.
De gezamenlijke kerkmeesters
de heren Jac. Gragtmans, E.
W. Klijberg, J. v. Iersel en P.
J. M. Sweone schreven in dit
niet alleen omdat men in de
verre omgeving geen tweede
van deze stijl vindt, maar ook
omdat zij zo buitengewoon
geschikt is om de kerkelijke
plechtigheden op luisterrijke
wijze te vieren.
Ondertussen is de kerk ver
fraaid met de kostbare kruis
weg van Charles Eyck, maai
er waren bij de inwijding nog
andere wensen die nog steeds
niet in vervulling zijn gegaan.
Over een carillon werd ge
sproken als iets, dat voorlopig
v/el een vrome wens zou blij
ven of een utopie. Architect
Valk zegt in zijn beschrijving
van de kerk: „Mogen er spoe
dig enige schenkers komen,
opdat in de aangebrachte
hoeksteenen aan de buiten
zijde van den groten koepel,
de bedoelde vier Evangelisten
