Waalwijkse en Langsiraaise Courani
BERTHA HERTOGH
Uit de Provincie
Bouw van fabriekshal
huTdtPUROL
CONFLICT ROND
LANGSTRAATSE ROMAN
VAN WASPIKS AUTEUR
Game anteraad SPRANG-CAPELLE
Blijft voor
1
VRIJDAG 15 DEC. 1950.
Uitgever
Waalwij kso Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO VM HET ZUIDEN
's
73e JAARGANG No. 101
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1873.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
In Singapore heeft eindelijk
het recht gezegevierd en is 't
meisje, Bertha Hertogh, aan.
haar ouders toegewezen. Hier-
mede zou deze zaak afgedaan
zijn, misschien erg teleurstel-
lend voor sommige Brabantsa j
dagbladen, ware het niet dat
de Moslems gegrepen hebben
naar het wapen der terreur j
omja, om welk doel
eigenlijk?
Geiukkig heeft Dinsdag de I
Engelse rechtbank zich in het
geheel niet door de Moham-
medaanse agitatie laten inti
mideren en heeft Bertha aan
haar ouders toegewezen.
Een sterke macht, militai
ren en politie is in Singapore
samengetrokken om ongere
geldheden het hoofd te kun
nen bieden. Dit heeft echter
niet voorkomen dat er ver
scheidene doden vielen onder
dc stenen en knuppels van de
opgehitste menigte, er een 150
gewonden vielen en Europese,
waaronder Nedenandse, ban
ken en zaken met stenen wer
den bekogeld.
Zeer waarschijnlijk staan
de ongeregeldheden onder lei
ding van enige hadjis (Mos
lems, die het graf van Mo
hammed in Mekka hebben be
zocht), die door de eenvoudi
ge Mohammedanen zo'n beet-,
je als verlichte geesten wor
den beschouwd. Sommigen
beschouwen zich zelf als on
schendbaar en hebben daar
om grote ivloed op de massa.
V/ij geloven niet dat de relle
tjes begonnen zijn enkel en
alleen om een Christen-meis
je voor de Mohammedaanse
religie te behouden. De Mos
lem-liga zal het o.i. toch niet
als zo verschrikkelijk belang
rijk beschouwen dat een meis
je wel of niet in handen van
een baboe blijft.
Het is er, naar wij menen,
veeleer om begonnen om de
felle anti-Nederlandse (zelfs
een algemeen anti-Westerse)
gezindheid van de Mohamme
daanse wereld in Azië te to
nen. Reeds tijdens het conflict
in Indonesië hebben bladen in
Singapore hun gal over Ne
derland en de Nederlanders
uitgespuwd en het mag als be
kend worden verondersteld
dat grote hoeveelheden wa
pens voor de republikeinse
troepen vanuit Malakka naar
Indonesië werden gesmokkeld
in de afgelopen jaren.
De Indonesiërs hebben dit
niet vergeten en Hadji
Agoes Salim, vroeger minis
ter van de Djokja-regering en
thans woordvoerder van het
ministerie van buitenlandse
zaken van Indonesië, heeft
zich gehaast om te verklaren
dat de opstootjes in Singapo
re gezien kunnen worden als
voortekenen van een algeme
ne opstand tegen het Westerse
gezag.
En daar kon die oude heer
wel eens gelijk.in hebben. De
Maleiers in Malakka hebben
de succesvolle onafhankelijk
heidsstrijd van hun Indonesi
sche broeders gezien en 't zou
best kunnen dat zij evenzeer
verlangen naar vrijheid, mis
schien wel aansluiting bij In
donesië, want men heeft in
Maleise kringen in Malakka
nog al sympathie voor Soe-
karno en andere Indonesische
leiders (hun taal is de officië
le taal van Indonesië gewor
den!) en men kan zeggen dat
de bevolking van Malakka
even veel (of even weinig, zo
men wil) recht heeft op on
afhankelijkheid.
Al jaren lang zijn er op
standjes in Malakka. De En
gelsen doen het voorkomen
alsof die allemaal communis
tisch zijn, maar wij geloven
dat ze hetzelfde karakter heb
ben als de strijd van de repu
bliek Indonesia. Nu is er wel
een oude instructie van Mos
kou dat men gebruik moet
maken van de nationalistische
aspiraties van een volk om 't
communistische ideaal, de
Sovjet-staat of Volksrepu
bliek, te bereiken.
Het is best mogelijk en
te hopen dat wij teveel
zoeken achter deze opstootjes
rond de persoon van Bertha
Hertogh. Maar het wil er bij
ons niet in dat de Moslems
zo'n beweging ontketenen en
kel met het oogmerk een
Christenmeisje voor de Islam
te behouden. De zaak Bertha
Hertogh lijkt ons veel meer 'n
aanleiding om te agiteren te
gen 't Engelse gezag en mis
schien krijgt de eerwaarde
heer Salim wel gelijk. Mis
schien wordt deze zaak wol
aangegrepen om de Engelsen
er uit te schoppen.
Gisteren zyn Bertha en haar
Moeder thuisgekomen en na
tuurlijk grandioos verwel
komd, dat heeft vooral de
dappere mevr. Hertogh ver
diend. Het is nu te hopen dat
de familie Hertogh met rust
wordt gelaten en sommige
kranten er mee ophouden van
deze zaak een sensatie-stunt
te maken.
PROVINCIALE STATEN
BIJEEN.
Dinsday vergaderden in Den
Bosch de Provinciale Staten van
Noordbrabant onder voorzitten-
schap van de commissaris der ko
ningin, prof. dr. J. E. de Quay.
In deze vergadering gaf prof. de
Quav een overzicht der provin-
ciala werkzaamheden geuurende
de afgelopen vijf jaar.
Dat het onderwijs de speciale
zorg heeft van het provinciale
bestuur, zal men begrijpen als men
weet dat een vijfde van de Ne
derlandse jeugd in Brabant woont
en dat verwacht wordt dat er in
1970 een half millioen jongelui
onder de 20 in onze provincie
zullen zijn. Het lager onderwijs
wordt op het ogenblik vanwege
het provinciaal bestuur onder
zocht, om inzicht te krijgen in het
peil waarop net sriiat. Van groot
belang is de beroepskeuze na de
lagere school en daarom staan er
plannen op stapel om de beroeps
keuze vaste vorm te geven. Ge
lukkig begint het met het nijver
heidsonderwijs de goede kant op
te gaandc belangstelling is
groiende, al zijn we nog lang niet
waar we zijn moeten. In tien jaar
tijd is het aantal dagscholen ge
groeid van 9 tot 19, terwijl er nog
12 zijn geprojecteerd. Ook het
landbouwonderwijs mag zich in
een groeiende belangstelling ver
heugen er zijn 33 lagere land
bouwscholen in Noordbrabant.
Betreffende het technisch hoger
onderwijs merkte prof. de Quay
op dat de tegenstand tegen decen
tralisatie aan het verminderen is,
maar dat de financiële moeilijk
heden steeds groter worden.
Op economisch gebied kwam
ook het welvartsplan ter sprake,
dat in ieder geval g-ote activiteit
heeft gestimuleerd. Tegen beperk
te spreiding der industrie zijn
geen overwegende bezwaren in te
brengen. De werkqelegenheid m
de agrarische sector neemt gelei
delijk aan afnu is er nog 25
van de bevolking werkzaam, voor
1970 wordt 't percentage geschat
op slechts 13.
Aan de wegen is tussen 1946
en 1949 1.2 millioen gulden be
steed. In drie perioden van vjjf
jaar zullen plannen voor nog vele
werken op dit gebied worden uit
gevoerd, waaronder de weq door
de Langstraat en en door 't Land
van Heusden en Altena.
De achterstand in de woning
bouw van onze provincie schatc
prof. de Quay op 30.000 wonin
gen. Wil men deze achterstand
binnen 15 jaar inlopen, dan moe
ten er jaarlijks 6800 woningen
worden gebouwd. Dit heeft tot
gevolg dat 40 tot 50 der inves
teringen van de gezamenlijke
Brabantse gemeenten in de wo
ningbouw moet worden gestoken.
"Tenslotte de emigratie. Van de
9500 personen die in het eerste
half jaar 1950 uit Nederland emi
greerden, kwamen er 924 uit Bra
bant. Het aantal stijgt nog gesta
dig en er wordt naar gestreefd
om door goede voorlichting en
scholing de emigranten degelijk
uit te rusten.
De volgende Statenvergadering
wordt gehouden op 23 en 24 Ja
nuari 1951.
Gedeputeerde Staten stellen
o.m. een subsidie voor voor de
Econ, Hogeschool te Tilburg van
14250.—, voorts 15.000.
voor de N.Br. vereniging tot be
strijding der tube-culose en
45.000.— aan dezelfde vereni
ging voor preventieve zorg van
de t.b.c.-bestrijding.
Gedeputeerde Staten lijkt het
doelmatig, wanneer voorlopig een
stichting wordt in 't leven geroe
pen ter bevordering der sociale
en economische opbouw van de
Biesbos, nu de werken tot indij
king geregeld voortgang vinden.
Er zullen woonhuizen gebouwd
moeten worden, stichting van
kleine bedrijven, ruilverkaveling,
«nz. Deze stichting zal moeten
proberen haar doal te bereiken
door de aankoop en het beheer
van gronden, het verschaffen van
gronden aan publiekrechtelijke li
chamen, kerken en maatschappe
lijke instellingen, alsmede aan
daarvoor in aanmerking komende
personen. Voorts kan door de
stichting worden bevorderd, dat
gronden nog vóór de algehele In
dijking in cultuu-land worden om
gezet, waardoor belangrijke werk
verruiming wordt verkregen.
PROVINCIALE K. v. Jv. en F.
OPGEHEVEN.
In een zitting, gehouden in het
gebouw van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken te Tilburg,
werd de P-ovincIale Kamer Van
Koophandel en Fnbrickeu van
Noordbrabant 1.1. Maandag ont
bonden. Aanwezig waren onder
meer de besturen van de Provin
ciale en de Brabantse Kamers van
Koophandel. De voorzitter van
de Provinciale Kamer, de heer
H. Mannaerts, gaf een overzicht
van de werkzaamheden door de
Kamer in de jaren van haar be
staan verricht.
De heer Clemens Schellens uit
Eindhoven voerde vervolgens het
woord en wees cr op dat de Pro
vinciale Kamer veel goed werk
verrichtte, hetgeen in hoofdzaak
aan het werk en de toewijding
van de heer Mannaerts te danken
was. Als bewijs van erkentelijk
heid besloot het bestuur de voor
zitter een geschenk aan te bieden.
Dit geschenk, een door de kunst
schilder Th. Swagemakers ge
schilderd port-et van dc heer
Mannaerts, werd vervolgens door
de voorzitter van de afdeling
kleinbedijf van de Tilburgse Ka
mer van Koophandel, de heer J.
Remmers, aangeboden. Met een
dankwoord van de heer Man
naerts werd de zittino neslof en.
De provinciale begrenzing blijft
bestaan, maar in de samenstelling
der Kamers komt verandering.
ROOSEN.DE BAKKER IN
ST. MICHIELSGESTEL.
De schoenfabriek A. Roosen-
dc Bakker te Qisterwi'k heeft een
nieuwe fabriek betrokken te St.
Michielsnestel, waar een oud
schoolnebouw als zodanig is ver
bouwd. Reeds enige tiid was al
daar een kleine afdeling geves
tigd, die in een noodgebouw spe
ciaal pantoffels fabriceerde.
KROO^OPDF, VAN BELGIË
VOOR Mr. LOEFF.
De h*er Van de Pitte, consul-
cieneraal van Ba1qië te Rotte-dam,
heeft, vercezeld van de heer Do-
ny, consul van België te 's-Her-
tooenbosch en de vice-consul te
Rotterdam, de heer M. Swinnen.
een. bezoek aan 's-Hertoqenbosch
gebracht, om zich op de hoogte
te stellen van de industriële uit
breiding van deze stad, die van
oudsher zovele relaties met Bel
gië heeft oehnd. Bij deze gelegen
heid overhandigde de consul-ge
neraal namens de Belgische rege
ring aan nr. Loeff. burgemeester
van 's-Hertooenbosch, de versier
selen van Officier in de Kroon
orde van België.
VADER TRUMAN
BOOS
„The Washington Daily
News" heeft bekend ge
maakt dat president Tru
man deze week een brief
heeft geschreven aan een
muziekrecensent, waarin
hij dreigt „deze te zullen
afdrogen", wegens een on
gunstige critiek op 't zin
gen van zijn dochter Mar-
geret. Paul Hume, recen
sent van de Washington
Post heeft bij navraag mee
gedeeld dat hij Woensdag
een brief van het Witte
Huis ontving, getekend:
H.S.T.", de initialen van
de president.
Het Witte Huis bevestig
de dat de president Paul
Hume had geschreven. Hu-
me wilde de verslaggevers
de tekst van de brief niet
geven, maar „The Was
hington Daily News" zegt
dat deze hierop neerkomt:
„Ik heb juist uw minne
recensie gelezen. U spreekt
als een teleurgestelde ou
de man, die nimmer succes
heeft gehad. Ik heb u nooit
ontmoet, maar pas op dat
u uit mijn handen blijft."
Hume had geschreven,
dat Margeret Truman een
zeer aantrekkelijke figuur
op de planken was, maar
niet erg goed kon zingen.
En wij zeggen: Gelukkig
dat president Truman ook
wel eens op een recensent
boos is. Truman kan ove
rigens ook gerust zijn: hij
is niet de enige.
Tegen het advies van Gedeputeerde Staten
Dc raad van Sprang-Capelle was het In zijn ver
gadering van Dinsdagavond helemaal niet eens met
Gedeputeerde Staten. Die hadden geadviseerd om
het besluit van 21 Juli, waarbij was besloten tot de
bouw van twee fabriekshallen, in te trekken- Maar
B. en W. hadden hun argumenten tegen de bezwaren
van Ged- Staten klaar en de raad was het hier vol
komen mee eens. Veel woorden hoefden er dan ook
aiet aan besteed te worden. Ook voor de rest ver
liep de vergadering vlot
leider op de Sprangse toren
Na de opening met gebed inhield, vroeg ae heer Dek-
door burgemeester Smit, wer
den de notulen van de vorige
vergadering zonder meer
vastgesteld.
Naar aanleiding van de in
gekomen fetukken, die men
met de agenda in ons vorig
nummer vindt, vroeg de heer
Dekkers wat de bedoeling was
van het verzoek van de Bond
van Land- en Zuivelarbeiders
en of de tuinder zijn arbei
ders ook in de overbrugging
zou kunnen doen. Anders zou
hij graag willen dat de raad
ook voor de tuinbouwarbei-
ders een dergelijke actie on
dernam.
De voorz. antwoordde dat er
alleen gesproken werd over
land- en zuivelarbeiders. Ove
rigens lag het niet op de weg
van de gemeenteraad om een
dergelijke actie te onderne
men, daar moesten de betrok
ken organisaties voor zorgen.
Daar kon de heer Dekkers
niet veel tegen inbrengen, al
wees hij er op dat er moei
lijkheden dreigen voor de
tuinbouwarbeiders, maar er
kwam toch verder niets van
en de raad nam de ingekomen
stukken voor kennisgeving
aan.
Behalve de genoemde stuk
ken was er nog binnengeko
men een brief van B. en W.
van De Wijk waarin deze ver
zochten adhaesie te betuigen
aan het adres waarin werd ge
vraagd de straatbelasting af
te schaffen (de brief sprak
van „wegenbelasting") omdat
de raad van De Wijk die on
billijk vond daar de wegen
door iedereen worden ge
bruikt, terwijl alleen door de
grondeigenaren belasting be
taald wordt. B. en W. stelden
voor dit stuk voor kennisge
ving aan te nemen, daar geen
enkele weg werd aangewezen
die dan bewandeld moest
worden. De raad was 't hier
mee eens.
Dan was er nog een adres
van de gemeenteraad van
Finsterwolde met het verzoek
het protest te steunen (aan
genomen met 6 tegen 5 stem
men) tegen de benoeming van
een regeringscommissaris in
die gemeente enz. enz., waar
bij een hele hoop grote woor
den te pas kwamen, o.a. dat
de Finsterwoldenaars gede
gradeerd werden tot tweede
rangs burgers en dat de demo
cratie werd aangetast; men
kent dat wel. De raad nam 't
adres maar voor kennisgeving
aan.
Tenslotte was er een ver
zoek van een comité tot aan
schaffing van een vaandel
voor de harmonie „Marijke
waarmee een bedrag van 700
k f 800 gemoeid zou zijn. Het
comité vroeg hiervoor aan de
gemeente een eenmalige sub
sidie, doch B. en W. stelden
voor hierop afwijzend te be
schikken omdat dit een groot
precedent zou scheppen. Alle
verenigingen hadden tot nog
toe hun vaandel zelf aange
schaft. De raad besloot zonder
stemming overeenkomstig het
advies van B. en W.
Vlotte afwerking.
Daarna volgden de gewone
agenda-punten. Zonder dis
cussie of stemming werd de
vijfjaarlijkse afrekening der
exploitatie-vergoeding voor de
bijzondere scholen vastge
steld.
Naar aanleiding van 't voor
stel tot het aangaan van een
rekening - courantovereen
komst met de Bank voor Ne
derlandse Gemeenten, merkte
de heer De Eas op dat een
rente van 3nog al hoog
was, waartegen de voorzitter
echter inbracht dat het de vo
rige keer hetzelfde was ge
weest. Waarop de raad met 't
voorstel accoord ging.
Zonder meer werden B. en
W. gemachtigd om bepaalde
bevoegdheden krachtens het
wegenverkeersreglement uit
te oefenen. Op dezelfde wijze
werd de tijdelijke verorde
ning ziekte-kostenregeling
vastgesteld.
Bij het voorstel van B .en
W. tot wijziging van de be
groting 1950, wat het aan
brengen van een bliksemaf-
inhield, vroeg de
kers of dit ook voor Capelle
niet van belang was. Maar de
voorz. vond dat dit meer op
de weg van het kerkbestuur
lag. Capelle had geen toren,
terwijl die van Sprang aan de
gemeenle behoorde.
Het voorstel werd vervol
gens z.h.st. aangenomen, ter
wijl de heer Ros geacht wens
te te worden tegengestemd te
hebben.
Fabriekshallen.
In hun schrijven over dit
onderwerp maakten Ged.
Staten in beginsel bezwaar
tegen de bouw van fabrieks
hallen door gemeenten, tenzij
in bijzondere gevallen. Nu
achtten zij in Sprang-Capelle
geen bijzonder geval aanwe
zig. Waalwijk was aangewe
zen als centrum van het wel
vaartsplan in deze streek en
industrialisatie moest dus in
Waalwijk plaats hebben om
versnippering van krachten te
voorkomen. Bovendien zagen
zij gevaar voor schade aan ge
meenten waar industrialisatie
noodzakelijk was.
Daar Ged. Staten geen
gronden voor de bouw van
industriehallen aanwezig acht
ten, verzochten zij de raad 't
besluit van 21 Juli in nadere
overweging te nemen.
De voorz. echter achtte het
rapport van het Nederlands
Economisch Instituut te Rot
terdam in kennelijke tegen
spraak met het advies van Ge
deputeerde Staten. Voorts
vond hij het niet juist dat in
dustrialisatie juist in Waal
wijk moest plaats hebben.
Daarom stelden B. en W. voor
één hal te bouwen voor een
fabriek die al in de gemeente
was en dan telkens als er een
bij kwam een nieuwe hal te
bouwen.
Verder deelde de voorzitter
mee dat hij en weth. Winkel
man een onderhoud hadden
gehad met leden van Ged.
Staten en de vraag hadden
gesteld waarom er in Waal
wijk en Kaatsheuvel wel ge
ïndustrialiseerd kon worden
en in Spr.-Capelle niet. Vroe
ger was er gezegd dat Waal
wijk niet alleen in aanmer
king kwam. B. en W. waren
van mening dat de raad er
zich niet bij moest neerleg
gen. Daar kwam nog bij dat
de metaalwarenfabriek die
zich zou gaan vestigen, een
goed tegenwicht zou vormen
tegen de eenzijdigheid der
schoenindustrie.
Weth. Winkelman merkte
op dat de welvaart van een
gemeente afhing van het al of
niet aanwezig zijn van indus
trie, vooral in een gemeente
als Sprang-Capelle. Daarom
was het noodzakelijk dat zij
trachtte industrieën te krij-
gen.
Ged. Staten brachten naar
voten dat Waalwijk het cen
trum van het welvaartsplan
was. Weth. Winkelman bracht
daar echter tegenin dat 't wel
vaartsplan geen wet was,
maar alleen de bedoeling had
om als richtlijn te dienen. Als
er in Sprang-Capelle indus
trie werd gevestigd, was er
geen sprake van decentralisa
tie, daarvoor was de afstand
veel te klein.
Tegen het argument dat de
bevolkingsaanwas van Sprang-
Capelle maar klein zou zijn,
bracht weth. Winkelman naar
voren dat de bevolkingsaan
was van de gemeente heel
normaal was. Alleen kon die
geen emplooi vinden en ver
huisde dan naar andere ge
meenten. Het kon echter niet
de bedoeling van een ge
meente zijn haar bevolking te
laten emigreren.
De heer De Bas merkte naar
aanleiding van het risico dat
Ged. Staten voor de gemeen
te vreesden op, dat dit ook
gold voor andere gemeenten.
De andere bezwaren achtte
hij voldoende weerlegd en hij
kon zich volkomen aansluiten
bij de prachtige rede van wet
houder Winkelman. Hij drong
er op aan in ieder geval te
trachten de gevestigde indus
trie te houden.
De heer Oerlemans kon zich
maar gedeeltelijk verenigen
met de centralisatie van in
dustrialisatie. Wel kon hij
zich verenigen met het rap
port van het Nederlands Eco
nomisch Instituut. Alleen had
dit niet naar voren gebracht
het aantal arbeiders die in an
dere gemeenten werkten.
Daar moest een onderzoek
naar ingesteld worden.
De voorz. antwoordde dat
die cijfers in het bezit der ge
meente waren: 70% van de
sector nijverheid werkte bui
ten de gemeente, maar dit
aantal werd in andere geval
len gebagatelliseerd.
De heer Genuït vroeg of
B. en W. de indruk hadden
dat het nieuwe besluit zou
worden goedgekeurd en of ze
anders in beroep zouden gaan
bij de Kroon.
De voorz. antwoordde dat
B. en W. dat zeer zeker van
plan waren. Ze meenden ech
ter dat, nu men zich beperkt
had, het voorstel wel goedge
keurd zou worden.
Hiermee had ieder het zijne
gezegd en werd het voorstel
van B. en W. zonder stemming
aangenomen, natuurlijk zon
der dat er iemand tegen was.
Weer kamerstukken.
In een tempo dat Uw ver
slaggever ten zeerste ver
heugde, ging het vervolgens
weer verder. De gemeente
rekening 1949 werd zonder
meer voorlopig vastgesteld,
reclames op de straatbelasting
werden overeenkomstig 't ad
vies van B. en W. afgewezen
en enkele vorderingen op de
hondenbelasting en de oor
logsschade werden oninbaar
verklaard.
Tenslotte werden overeen
komstig het prae-advies van
B. en W. het lid-administra
teur van het burgerlijk arm
bestuur te Sprang en de ad
ministrateur van het burger
lijk armbestuur te Capelle op
hun verzoek eervol ontslagen,
terwijl in deze vacatures nog
niet werd voorzien in verband
met reorganisatie-plannen.
Vragen of mededelingen
waren er niet, maar de voorz.
maakte de raad er op attent
dat zo weinig middenstanders
uit Sprang-Capelle door het
Middenstandsborgstellings
fonds voor de Langstraat wer
den geholpen. Niet dat het
Borgstellingsfonds niet wilde
helpen, maar er waren weinig
aanvragen. Daarom vestigde
de burgemeester er de aan
dacht op dat, mochten er mid
denstanders zijn die in moei
lijkheden zitten, zij zich kun
nen wenden tot het Borgstel
lingsfonds. Daarna sloot hij de
vergadering met gebed.
„DINGEMAN HOEKSvan A. M. van dar Rijkan
ommekeer. Dingeman voelt dit als
„Opgedragen aan wijlen
Burgemeester P. N. Dek
kers, de vriend van al zijn
gemeentenaren."
Aan de binnenkant van de ro
man „Dingeman Hoeks" door
A. M. van der Rijken, die bij de
uitgeverij Winants in Heerlen
verscheen, staat dat deze roman
„het best kan worden gekenmerkt
als een prentenboek voor grote
mensen." Deze kenschetsing is
niet zo gek. Men kan zich voor
stellen dat de schrijver het fami
lie-album van de Hoeksen zou
hebben opengeslagen en uit het
geen hij daarin tegenkwam, zijn
verhaal had gedistilleerd.
Dit geeft het een aparte be
koring, een vertrouwelijke sfeer.
Dingeman Hoeks is de zoon van
een scheepsbouwer in een Lang-
straats dorp, dat niet met name
genoemd wordt, maar waarvan de
ligging ongeveer wel te raden
valt. Hij wil zich, nadat hij met
minder succes al verschillende
ambachten heft beoefend, als bak-
ker gaan vestigen in „Het Buur
tje", dat in het eerste hoofdstuk
wordt beschreven. Het ligt langs
de dijk en „staande op zijn be-
klinkerde kruin, kijkt men aan de
andere zijde in een droog-ebbend
haventje met hoge moddcr-ruggen
en verzakte houten beschoeiingen
die rot en versleten zijn." Hier
wonen de scheepstimmerman Jan
Tempelaar, het schoenlapperke
Jantje Pekdraad met zijn zuster
Mie, „die vroeger keukenmeid
geweest is bij rijke lui en die zelfs
weet, hoe asperges klaar gemaakt
moeten worden", schippers en
vooral arbeiders van de scheeps
werven. Hoe Dingeman Hoeks
zich met zün knappe vrouw
Sjaantje uit Den Berg hier in
werkt, hoe hij er reilt en zeilt en
er tenslotte door een ongeluk moet
wegtrekken, maakt de draad van
het verhaal uit. Doch het is niet
de kern van de roman. Nee, het
gaat A. M. van der Rijken op de
eerste plaats om de mensen en hij
is er in geslaagd zijn verschillen
de typen boelend te tekenen.
Daar is op de eerste plaats de
hoofdpersoon Dingeman, tenger
van figuur, maar een kerel met
pit. Als hij nog verloofd is met
Sjaantje van Oord en Nolleke in
't Veld al een heel eind gevorderd
is met de bouw van zijn bakkerij,
komt hij op zekere avond tot de
ontdekking dat zijn oude vader,
die de laatste tijd niet meer wel
bij het hoofd was. zich heeft op
gehangen. D;t is een kritiek ogen
blik voor Dingeman. Niemand
heeft het nog gemerkt en hij wil
dat de nagedachtenis van zijn va
der onbesmet blijft. Door een se
rie listen en leugens weet hij de
dokter, de pastoor en iedereen
een rad voor de ogen te draaien,
maar daarmee is de zaak niet van
de baan. Vanaf dit ogenblik ver
andert Dingeman Hoeks, hij lijdt
onder zijn geheim en zijn leugens
en wordt er bokkig onder. Het
schijnt zelfs mis te gaan met de
liefde, het kan hem allemaal niets
meer schelen. Dat echter niet al
leen, alles loopt hem tegen. Het
terugvinden van de strop waar
mee zijn vader zich heeft opge
hangen en die hij voorgoed opge
ruimd achtte, brengt tenslotte de
Gods Hand en trekt zijn conclu
sies: hij zal de zaak in het reine
brengen, hoe dan ook. En hij doet
het.
Het is de grote crisis in Dinge-
mans leven, waarvan de gevol
gen later nu en dan nog eens op
duiken, niettemin is het niet meer
dan een episode, zoals er nog
verschillende meer verhaald wor
den. Dit heeft een aantrekkelijke
kant en past goed in het kader
van een „prentenboek".
Sjaantje Hoeks-Van Oort is
een waardige partij voor haar
man, een dapper vrouwtje, tijdens
de moeilijkheden volha-dend en
een steun in de nood. Daarnaast
treden nog een hele rij personen
op, buurmannen en buurvrouwen,
een prachtige pastoor, de burge
meester, de veldwachter, de kerk
meester, enz. enz., men ziet. alles
wat maar belangrijk is of zich be
langrijk voelt in een dorpsgemeen
schap. De zonderlingen zijn ook
niet vergeten.
We hebben de roman „Dinge
man Hoeks" met veel genoegen
gelezen en we beschouwen het als
uitstekende volkslectuur, ontdaan
van alle bijsmaak, die deze kwa
lificatie misschien voor de een of
ander h^eft. De boeken van een
Courts-Mahler zijn in millioenen
exemplaren over dc hele wereld
verspreid en worden gretig door
h"t volk gelezen. Waarom Om
dat ze de lezer voor een paar uur
aan 't leven van alledag onttrek
ken en hem voor luttele ogenblik
ken plaatsen in een wereld van
zoetelijke romantiek, waarin alles
rozeqeur en maneschijn is. De
millloenenverspreiding zal 't boek
van de heer A. M. van der R"kcn
wel nooit te beurt val'en. Noch
tans achten wij het stukken hoger
dan de productie van Mevrouw
Courts-Mahler. Hij plaatst zijn
lezers midden in een doodgewone
dorpsgemeenschap in de Lang
straat met oewone mensen, ge
wone liefde (duizendmaal roman
tische^. vinden wil. dan de on
werkelijke su'kerzoetheid)ge
woon gekrakeel en met de typi
sche zoroen en problemen van
een buurtje langs een dijk, dat
iaar in jaar uit met het water
heeft Xe kamocn. Het is allemaal
over het algemeen niet mooier
vooroesteld dan het is, dc dra
matiek (er vallen twee doden en
er gebeurt een ernstig ongeluk),
lint er niet dik bovenop, waar
door het effect nochtans niet min
der wordt.
Tenslotte, de heer Van der
R'iken heeft zich een levendige
verteltrant eioen gemaakt, waar
door zün boek buitengewoon pret-
tia leesbaar is geworden. Hij
schrikt niet teruq voor het weer
geven van een krachtterm, zodat
men niet telkens gehinderd wordt
door flauwe uitdrukkingen, als
„VerdAls hij het niet voor
publicatie gescniKt acnt wat zijn
pershonen zeagen, verzwijgt hij
het. Dit zijn kleinigheden die voor
de schrijver pleiten. Vervolgens
weet hij op zijn tijd geestigheden
te plaatsen, die weldadig aandoen
en hij is soms vrijmoedig zonder
platvloers te worden. Wat wij
wel zouden willen opmerken is,
dat hij hier en daar een overdadig
gebruik maakt van verkleinwoor
den, wat een petieterige indruk