Wijde Wereld Waalwijkse en Langsiraaise Courani —j tis&H&aw&KS v.&Kiiag., Aanwinsten voor de Koninklijke Marine. DE SOCIALE SCHOOL TE WAALWIJK GEOPEND. UIT DE Prechiiqe entree in Waalwijk Twaalf (zeer) lichte kruisers. Nieuwe tactiek ter zee. Het Brabants Orkest Antoinette Blom Soliste. MAANDAG 5 FEBRUARI '51 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. OPGERICHT 1878. Voorts had hij geconstateerd dat de landen van het Atlantisch Pact niet zozeer behoefte hebben aan soldaten als wel aan wapens en materieel. Hij had echter op zijn reis overal het vaste besluit ge vonden dat de Westeuropeanen wensen te leven als vrije mensen en daarom hun deel willen dragen van de lasten en risico's in de ver dediging van hun vrijheid. Amerika moet Europa niet al leen helpen omdat ook zijn mate riële welstand op het spel staat, maar ook uit zëdelijke overwegin gen. Daarom zou het Congress wel eens gedwongen kunnen wor den ernstige beslissingen te ne men. Er blijft voor Amerika ove rigens geen andere keuze dan Eu ropa te helpen. Als Europa het slachtoffer wordt van communis tische agressie, dan ontvallen Amerika tegelijkertijd grote gebie den die nauw met de Europese landen verbonden zijn en waar uit het de grondstoffen betrekt die onontbeerlijk zijn. De bevoorra ding in grondstoffen van de Ame rikaanse industrieën is daarom ten nauwste verbonden met de West- europese verdediging. Bovendien beschikken de Europese landen over ënorme industriële kracht en millioenen geschoolde en knappe arbeiders en technici. Moesten de ze industriële mogelijkheden in handen vallen van de vijand, dan zou de militaire weegschaal ten ongunste van de Verenigde Sta ten doorslaan en de Amerikaansë veiligheid en vrijheid zouden in onmiddellijk gevaar komen te ver keren. Over het zenden van troepen zei generaal Eisenhower dat de Verenigde Staten geen grotere strijdmacht naar Europa moeten sturen dan evenredig aan het aan tal soldaten dat de Europese lan den zelf wapenen en trainen. Volgens hem bestond de mogelijk heid om einde 1952 een leger van 40 divisies in Europa op de been te hebben. Aan het eind van zijn rede ver klaarde Eisenhower nadrukkelijk dat Amerika en zijn bondgenoten geen sterke legers vormen om een aanvalsoorlog te ontketenen. „Wij hebben slechts één doel: in een wereld waarin men zozëer ontzag heeft voor militaire macht, gaan wij thans een muur van vrede en veiligheid om ons heen optrekken. Iedere andere uitleg die aan onze herbewapening wordt gegeven, is kwaadaardig.'' Het klinkt ietwat paradoxaal, dit laatste. En toch is het de eni ge weg. Nu meer dan ooit geldt het gezegde: Wilt ge de vrede, bereid u dan voor op de oorlog. Dit is precies het zelfde als de ge dachte die generaal Eisenhower heeft ontwikkeld. „Een muur van vrede", moeten de landen van het Atlantisch Pact om zich heen op trekken, omdat men er met zacht moedigheid in de wereld van van daag niet meer komt. Want ook dit andere spreekwoord geldt: Zachte heelmeesters maken stin kende wonden. Daarom is het ge lukkig dat de opperbevelhebber een „hernieuwde geest van ver zet" in Europa heeft gevonden. Deze geest zal het gemakkelijker maken om de offers te brengen die in de naaste toekomst nog van ons geëist zullen worden. Wi] moeten begrijpen dat er niets an ders op zit als ons het laatste wat we hebben liëf is. Wij komen hierop geregeld terug, omdat wij allen ons met dit idee vertrouwd moeten maken. Het is niet zo'n prettig idee en raakt daarom vlug uit onze gedachte. Maar dit is te vergeefs, het helpt niet, want de realiteit zal het idee waar maken. Welnu, is het dan niet beter dat we ons bewust zijn dat het ergens voor dient offers te brengen. On der de oorlog hebben we hetzelfde gedaan er leëk geen uitzicht op redding te bestaan en toch heb ben we volgehouden. Niemand die zou wensen dat deze barre reali teit weer op ons zou vallen om de ware geest in ons te wëkken. We moeten die dus nu aankwe ken, opdat niet alleen bij de rege ringen. maar bij alle lagen van de bevolking het besef doordringe dat alles op het SDel staat. Od het woord van generaal Eisenhower zal Amërika ons niet in de steek laten, al zal het eisen dat wij ons aandeel leveren naar evenredigheid. Daarnaast echter ook voor ziin einen belannen en in deze wisselwerking van belan gen zullen we het stferkste zijn. China agressor. De Algemene Vergadering der Verenigde Naties heeft Donder dag haar goedkeuring gehecht aan het besluit der Politieke Commis- sië communistisch China tot aan valler in Korea te verklaren. Ook hier stemden 44 landen voor, de Sovjet-Unie met zijn satellieten benevens India en Birma stemden tegen en 9 landen onthielden zich, waaronder Egypte, Indonesië, Zuid-Slavië, Zweden en enkele Arabische landen. Met 43 tegen zeven stemmen en 8 onthoudingen besloot de As semblee mogelijke sancties tegen China te bestuderen. Er was geen debat. De voorzitter van de Algemene Vergadering, de Iraan Nasrollah Entezain, bëgon onmiddellijk met besprekingen over de instelling van een commissie van goede diensten voor Korea, waarvan hij zelf voorzitter zal zijn. In eerste instantie nodigde hij India en Ca nada uit hierin zitting te nemen, maar omdat India tegen de reso lutie heeft gëstemd was het zeer twijfelachtig of het hierin zou toe stemmen. Drees en Van Schaik formateurs. Mr. Stikker heeft in de loop van de vorige week in opdracht van H.M. de Koningin informa tieve besprekingen gehouden over de formatie van een nieuw kabi net. Donderdag heeft hij verslag uitgebracht, waarna H. M. de fractievoorzitters van de twee grootste partijen ontving, prof. Romme van de K.V.P. en Mr. Burger van de P.v.d.A. Daarna voerde Zij nog besprekingen mët de ministers Lieftinck en Van den Brink. Vrijdagmorgen heeft de Konin gin de heren Drees en Van Schaik resp. minister-president en vice- minister-president van het demis sionaire kabinet ontvangen en hun de opdracht gegeven een kabinet te vormen dat gëacht mag worden het vertrouwen van het parlement te hebben. Beide formateurs hiel den hun opdracht in beraad. De personen der formateurs wij zen in de richting van recon structie van het oude kabinet, waarover de afgelopen week her haaldelijk prognoses zijn gëweest. Dit houdt natuurlijk niet in dat het hele kabinet terug zou komen, dit zou waarschijnlijk ook niet goed mogelijk zijn. Zou het een krachtig kabinet kunnen worden? Over het vorig product van de heren Drees en Van Schaik is men over het algemeen niet en thousiast geweest, vooral niet toen Wanneer wij de tekeningen uitrollen met de ontwerpen voor de nieuwste schepen van de Koninklijke Nederlandse Marine, die op het ogenblik in aanbouw zijn op de werven in Amsterdam, Rotterdam en Vlissingen, dan is heus niet in een oogopslag te zien dat het om torpedojagers gaat. Ten minste om wat vroeger tor pedojagers heetten. Ook de naam is verouderd. De nieu we bodems van de Konink lijke Marine zullen onderzee bootjagers worden genoemd en hun in dienststelling zal een nieuwe fase van de zee oorlog inluiden. Wat de tanks voor de oorlog te land be tekenen, zullen de onderzee bootjagers voor de strijd ter zee gaan betekenen. In deze vergelijking gaat de ontwik keling te land en ter zee hand in hand: de oude torpedoboot- jagers werden wel de cavale rie van de oceanen genoemd. In tegenstelling tot hun al gemene benaming, die een duidelijke beperking inhoudt, zullen de nieuwe onderzee bootjagers van alle markten thuis zijn. Het zullen schepen zijn die onder alle omstandig heden hun mannetje kunnen staan. Eigenlijk kan men zeg gen dat de onderzeebootjagers kleine, lichte kruisers zijn, het eenmaal gevallen was. Lag dit aan de formateurs of aan de samenstelling? In het tweede ge val biedt de keuze van andere personen althans de mogelijkheid op een steTker team. Maar, vraagt men zich af, waar op heeft mr. Oud het vorige ka binet laten kelderen? Hij had geen vertrouwen meer in een regëring die, naar zijn mening, de grond wet met voeten trad. Zal hij het in dezelfde of nagenoeg dezelfde mannen in een andere volgorde om zo te zëggen wel hebben? Misschien kan men door muta ties van enkele personen het diëp geschokt vertrouwen van de heer Oud herstellen of mogelijk zal met het verdwijnen van zijn partij genoten uit de regering de doorn uit zijn oog verdwijnen. Overigens hebben de hëren Drees en Van Schaik in het vo rige kabinet wel gezamenlijk het praesidiaat waar genomen, doch het was toen door de heer Van Schaik alleen gevormd, die de functie van minister-president we gens zijn hoge leeftijd toen ovër- gaf aan minister Drees. Westerling verdwenen. De voormalige kapitein Wester ling is uit Brussel verdwenen, waarheen wëet men niet. Hem was door de Belgische autoriteiten meegedeeld dat hij het land eind Januari zou moeten verlaten: zijn verblijfsvergunning werd niet meer verlengd. Dinsdag heeft hij zich in verbinding gestëld met het Ne derlandse consulaat en meege deeld dat hij zijn paspoort dat daar in bewaring wordt gehouden, niet terugverlangde aangezien hij geen prijs meer stelt op de Nederland se nationaliteit. Men vërkeert in het onzekere of Westerling nog in België is, of dat hij vertrokken is naar het buitenland, naar Tanger, waar hij vrienden heeft die hem een ver blijfplaats hebben aangeboden, of naar Madrid. NEDERLANDS DETACHE MENT IN KOREA WORDT UITGEBREID TOT EEN BATALJON. Weer 363 vrijwilligers. Men hoopt in Nederland een depot te vormen van 800 vrijwil ligers ter aanvulling en vërster- king van het Nederlandse deta chement Verenigde Naties in Ko rea. De eerste aanvulling zal ten doel hebben van het Nederlandse detachement, dat ter stërkte van 636 man is vertrokken, een ba taljon (917 man) te maken. Verwacht wordt, dat de sterk te van een bataljon overschreden zal kunnen worden aangezien er van de vrijwilligers op Korea nog geen enkele aanvrage om onthef fing is binnengekomen. Zij blijven dus op hun post, ook al hebben zij zich slëchts tot één jaar ver bonden. Tot eind vorige week hebben zich 363 vrijwilligers aan gemeld. De keuring van de nieuwe vrij willigers zal de volgende week in Den Haag beginnen. Na de keu ring zullen de vrijwilligers in de nieuwe Frederikskazërne worden ondergebracht. Wanneer zij ad ministratief zijn „afgewerkt" zul len zij een opleiding ontvangen bij het korps commandotroepen te Roosendaal. waarmee zij ook in uiterlijk de meeste gelijkenis vertonen. De twaalf onderzeebootja gers, die Nederland thans in bestelling heeft, zullen elk ruim 111 meter lang zijn bij een grootste breedte van slechts 11.30 m. en een diep gang van 3.80 m. Deze schepen met een waterverplaatsing van 2100 ton zullen een snel heid kunnen ontwikkelen van 33 tot 36 zeemijl per uur, het geen overeenkomt met ruim 60 km. per uur. Om die ko lossen van staal en ijzer met zo'n snelheid te kunnen voort bewegen, zijn machtige tur bines nodig die een vermogen leveren van 45000 p.k. De afmetingen van de nieu we schepen zijn dus al aan zienlijk groter dan die van de oude torpedobootjagers, die 1200 tot 1500 ton meten. Ook de bewapening is anders. De zwaarste en machtigste vuur kracht op de oude jagers werd geleverd door de torpedo's, welker lanceerbuizen 'n plaats vonden tussen de twee schoor stenen. Nu wordt de ruimte tussen de pijpen ingenomen door de kombuis en de bak kerij, hetgeen echter geens zins wil zeggen dat de nieuwe jagers uitsluitend voor vredes werk bedoeld zijn. In de plaats van de twee of drie kanons van 7 cm. op de oude, dragen de nieuwe jagers vier kanons voor 12 cm. granaten, alsmede zes stukken snelvuur- geschut van 4 cm. Bovendien kunnen op verschillende plaatsen vijf mitrailleurs wor den geplaatst. Alleen de be wapening tegen onderzeeboten is dezelfde gebleven: op het achterschip staan banen en werp-installaties voor diepte bommen. Er zal een beman ning van 260 koppen nodig zijn om deze moderne schepen te laten varen en vechten. Gewijzigde tactiek. De oorspronkelijke torpedo jagers waren een antwoord op de in het verleden ope rerende torpedoboten, kleine, snelle schepen, die met tor pedo-aanvallen veel grotere schepen poogden te treffen. De nieuwe onderzeebootjagers zijn weliswaar uit die oude jagers voortgekomen, doch hun taak zal van veel breder beschermende aard zijn. Zij zullen rond een eskader ka pitale schepen, bestaande bij voorbeeld uit vliegdeksche pen en kruisers, zwermen en aanvallen moeten afslaan van onderzeeboten, van allerhan de lichte bovenwaterstrijd krachten en van vliegtuigen. Op die taken is de bewapening berekend. Het instrumenta rium is daaraan aangepast: geruis- en echo-hoorapparaten voor de opsporing van onder zeeërs, radar in de modernste vormen voor de ontdekking van bovenwaterschepen en vliegtuigen en tenslotte vuur leidingapparaten van Neder lands fabrikaat, die 't geschut zo zuiver richten als maar amper voor mogelijk werd ge houden. In deze opsomming van apparatuur ligt ook de sleutel verborgen tot het ant woord op de vraag waarom er geen torpedo-lanceerbuizen meer opgesteld staan, terwijl torpedo's immers juist voor kleine schepen een zeer ge zochte bewapening vormden, omdat zij ook die lichte een heden een enorme vuurkracht gaven. Die sleutel heet: radar. Bij de aanwezigheid van ra dar op alle oorlogsschepen, juist van die radartoestellen zoals die na de oorolg tot gro te perfectie zijn ontwikkeld, behoeven bovenwaterschepen geen enkele hoop meer te koesteren bij dag- of nacht een verrassende torpedo-aan val te kunnen uitvoeren op vijandelijke schepen. Voor 't met kans op succes lanceren Helaas, het heeft ook nu zo niet mogen zijn. Nochtans overheersen de dankbare ge voelens, want wat wij van Hein Jordans en zijn orkest kregen was wel van zo'n hoog gehalte als wij niet hadden durven hopen. Vooreerst een programma dat niet alleen voor iedere serieuze muziek liefhebber te appreciëren was, maar bovendien waren de uitgevoerde werken stuk voor stuk meesterwerken uit de klassieke en romantische mu- zieklitteratuur. Ze behoren trouwens alle tot de vaste re pertoirestukken, ook op de radio, hetgeen ongetwijfeld voor velen het genot nog heeft verhoogd. Daarnaast heeft Het Brabants Orkest ons verrast door het hoge peil van zijn spel. De dirigent Hein Jordans heeft zijn ensemble vast in de hand en weet door zijn expressieve directie een samenspel te verkrijgen van een fijne kwaliteit, dat door een juiste verdeling tussen de verschillende groepen tot een fraai geheel werd. En onze soliste? Aan haar debuut met orkest hier in Waalwijk bewaren we al een heel mooie herinnering. Met welk een beheersing zong zij de aria „Sei stille dem Herrn" uit Mendelssohn's Elias en met welk een muzikale bewo genheid bracht zij de beroem de en prachtige aria uit Gluck's „Órpheo ed Euridice": „Che faro senza Euridice"! Zo hadden wij haar nog niet ge. hoord en zij heeft de hoge verwachtingen, die ongetwij- van torpedo's is het namelijk nodig het doel tot op ongeveer 1800 meter (liefst minder) te naderen. Vroeger was zulks mogelijk omdat de aanvallen de torpedobootjagers zich slechts betrekkelijk kort bin nen het gezichtsveld van het doel behoefden te begeven. Doch thans worden ze reeds op grote afstand opgemerkt en vervolgens door het verdra gende scheepsgeschut van de vijand bestookt, voordat zij ook maar bij benadering dicht genoeg bij zijn om hun torpe do's los te laten. Daarom dus is de bewape ning voor bovenwaterdoelen uitsluitend geconcentreerd in artillerie. Kanons overigens, die de granaten over grote af stand wegslingeren maar toch zuiver richten, zodat deze vuurkracht gevaarlijk veel be gint te lijken op die van een lichte kruiser. Kanons die ook niet alleen op zeedoelen kun nen worden gericht, doch die ook een onaangename partij kunnen meeblaffen tegen vliegtuigen. Met de lichtere kanons is het net andersom. Die zijn in de eerste plaats bedoeld om steil omhoog te schieten op luchtdoelen, maar ook zij kunnen tegen doelen op zee worden gebruikt. De tactiek en de bewape ning van de nieuwste Neder landse oorlogsschepen zullen dus geheel in overeenstem ming zijn met de jongste ont wikkeling en ervaring bij de strijd ter zee. Niet langer treft men alle officiersverblijven in het achterschip aan en het volkslogies „voor de mast". Verblijven voor de beman, ning, kantoren, werkplaatsen, officiershutten, kaartenka- mers, verbindingsbureau en al die vele andere soorten grote en kleine ruimten zijn her en der over de schepen verdeeld, zodat ook na een eventuele treffer nog een min of meer complete, doch in elk geval gevechtsvaardige eenheid overblijft. Aan die twaalf moderne schepen, die geen patrijspoor ten zullen hebben, wordt nu met grote spoed gebouwd. De bouw geschiedt in groepen, een montagemethode die het werk ten zeerste ten goede komt. Wanneer de schepen ge reed zijn, zal dat een belang rijke aanwinst voor de mari ne betekenen, maar toch ho pen wij dat die aanwinst ver ouderen en verroesten zal zonder metterdaad te moeten tonen hoe doeltreffend 't ont werp was. feld van haar werden gekoes terd, niet teleurgesteld. Ook de dirigent was kennelijk zeer ingenomen met haar optreden en het publiek onthaalde haar op een hartelijk applaus. De begeleiders waren het in het begin van Gluck's aria even niet helemaal eens, maar ver vulden overigens hun taak voortreffelijk. Het concert werd geopend met de symphonie no. 101 in D van Joseph Haydn, alge meen bekend onder de naam „Klok"-symphonie, door 't or kest met grote zwier ten ge hore gebracht. Het beroemde Andante met het strakke klokritme, kreeg van Hein Jordans juist de accenten die het nodig heeft. Wel mogen wij er op wijzen dat tussen de delen van een symphonie niet geklapt wordt; dit stoort. Donderdagavond konden een aantal mensen hun enthou siasme blijkbaar niet bedwin gen. Het programma voor de pauze omvatte behalve het op treden van de soliste, nog de ouverture „Die Hebriden" van Mendelssohn, waarvan de di rigent het schilderende karak ter sterk deed uitkomen. Het was een zeer fraaie en ex pressieve vertolking. Na de pauze de twee groot meesters Brahms en Beetho ven. Brahms was vertegen woordigd met zijn meesterlij ke variaties over een thema van Joseph Haydn. Het was vooral in dit werk dat wij de kwaliteit van de verschillende instrumentengroepen afzon derlijk konden bewonderen, inderdaad bewonderen, want het was een uitvoering die diep respect afdwong voor de grote technische en artistieke vermogens der uitvoerenden. Beethovens onvergankelijke Egmont-ouverture, gedragen en toch vol spanning zoals het karakter van dit werk vereist, vormde het grandioze slot van dit prachtige concert. Het publiek was zeer en thousiast en uitte dit door een krachtig applaus, maar waarom kan het grootste deel het niet over zijn hart ver krijgen te gaan staan? Het staat niet zo elegant als men gezapig blijft zitten, vooral niet wanneer het or kest zich, gelijk na het optre den van Antoinette Blom, als één man verheft. Dit over de vormelijke kant. Tenslotte vernamen wij van de burgemeester, die onder de pauze met de dirigent had ge sproken, dat de heer Jordans zeer te spreken was over de aandacht die in de zaal heers te en over de akoustiek van „Musis Sacrum". Teleurstel lend vond echter ook hij de lege plekken in de zaal, en dat is geen wonder. Hij had toch mogen verwachten dat een plaats van 15.000 inwoners (het culturele centrum van de Langstraat!) met heel haar Donderdag werd een mijl paal in de geschiedenis van de K.A.B. in de Langstraat be reikt: De Sociale Avondschool werd geopend. Niet alleen was dit een mooie bekroning van het werk dat zo lang door velen is verricht, maar 't is te vens een symbool van de ver anderde richting van de Ne derlandse Katholieke Arbei dersbeweging: in plaats van strijd het overleg. De tijd van strijd ligt eigenlijk al lang achter ons, het komt er nu op aan of de arbeider met zijn tijd meegaat. Het is een be kend spreekwoord dat kennis macht is, en dat is ook zo. Feitelijk komt het er niet op aan of men de kennis heeft door de massa, het gaat er om of men individueel op een hoog niveau staat. Dit heeft de K.A.B. begrepen en zij zorgt er voor dat de leden voldoende gelegenheid heb ben om zich te scholen in de elementaire vakken. De eer lijkheid gebiedt ons te zeggen dat deze kans helaas door het grootste deel van de K.A.B.- leden niet wordt aangegre pen. Dat de ouderen zullen zeggen: „Laat de jeugd deze taak maar opknappen, wij hebben er genoeg voor ge daan", dat is hun recht, ze mogen het zeggen. Maar de jeugd moet hun taak overne men, niet alleen omdat het bitter noodzakelijk is, maar ook uit dankbaarheid voor hetgeen de ouderen in de ia- ren van strijd hebben bereikt. Hier is een ere-plicht te ver vullen! Donderdag werd dus de So ciale School geopend. Het koor van de K.A.B., o.l.v. de heer Duyvelaar, zette de feest avond in met enige vrolijke liederen. De Weleerw. Heer Kapelaan Wassenberg heette alle aan wezigen van harte welkom. Ik ben zeer verheugd, aldus kap. Wassenberg. over het feit dat eindelijk, na heel veel moeite, de Sociale School is tot stand gekomen. Spr. deed vervolgens mede deling dat burgemeester Lam- booy, pastoor Ras, secretaris Van Mierlo en de heer Mr. Mulder uit Doorn tot hun spijt bericht van verhindering had den moeten zenden. CARNAVAL EN DE SCHOENMAKERS. Het carnavalsliedje der schoenmakers in vroeger tij den, luidde volgens het „Lie- derboeck voor Scoenmaekcrs" als volgt „Wegh met pekdraad, els ende leestc, „Want het is carnavalsfecste „Het wordt een festijne, zeer schoone, „Daarvoor zorght Crispinus, onze patronc." U ziet bij de zorgen voor „het geestelijk en tijdelijk" welzijn, krijgt Crispinus, de patroon der schoenmakers, er nog een taak bijte zorgen voor 'n fijn carnavalsfeest, al dus een bijzondere medewerker van het Hsgzn. 74e JAARGANG No. 12 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. TEL.-ADRES „ECHO". omgeving tenminste een zaal van 450 personen had kunnen vullen, om van overbevolking dan nog maar niet te spreken. Men moet begrijpen dat deze beperkte belangstelling geva ren inhoudt. Een orkest dat een hele provincie moet be strijken met honderden con certen, kan zich op den duur niet de weelde veroorloven om geregeld op te treden in een plaats van 15.000 zielen waar het maar een half of voor drie kwart gevulde zaal aantreft. In deze geldt dus: Waalwijk, let op U saeck! Om tien over acht betrad de dirigent het podium en nog moest hij op late bezoekers wachten eer hij kon beginnen. En daarna was er nog hinder lijke stoornis door laatkomers. Zal men het nooit leren? Men dient er tegenover gasten toch wel rekening mee te houden dat niet overal de termijn van „het kwartiertje" zo ruim wordt genomen. Laat men als principe nemen: om 8 uur in de zaal. Het zal het beste zijn dat de buitendeuren gesloten worden zolang er gespeeld wordt. En wat Het Brabants Or kest betreft: we hoeven toch niet tot het volgend jaar te wachten voordat we het nog eens te horen krijgen? Een speciaal woord van wel kom richtte de kapelaan tot Pater Drs. Fidentius, Piet Coppes, Broeder Overste en de leraren van de Sociale School. Het koor zong hierna het Vilja-lied uit „Die lustige Witwe" van Franz Léhar. De heer Fr. Smolders was in twee hoedanigheden ter vergadering: als voorzitter van de Waalwijkse K.A.B. en als wethouder van de gemeen te Waalwijk. Dit jaar bestaat de K.A.B. in Waalwijk 50 jaar, zei dhr. Smolders, en deze school is een prachtig cadeau bij het gouden jubilé van de K.A.B. Namens het gemeentebestuur feliciteerde weth. Smolders hartelijk de initiatiefnemers met de opening van de school. De directeur van het ont wikkelingswerk in het diocees Den Bosch, Pater Drs. Fiden tius O.F.M. Cap., noemde de totstandkoming van de socia le school een voorrecht voor de Langstraat» Ik kan Waal wijk feliciteren met zo'n flin ke groep enthousiaste man nen, aldus Pater Fidentius, zij maken een uitstekende indruk en met hen zal het waarach tig wel gaan. Spr. gaf zijn „jongens" (bij sommigen schijnt de maan reeds door de bomen, zei ons Kap. Wassen berg) een uiteenzetting van de werkmethode van de school. Het lerarencorps van de nieuwe school is als volgt sa mengesteld: Directeur, tevens gods dienstleraar: Kapelaan Was senberg. Sociologie: P. Veuger Pr. uit Tilburg. Ned. Taal: Br. Theoforus en Geschiedenis: Br. Alcuinus. Na de officiële opening door de directeur werden onderling nog diverse practische punten besproken. Het lesgeld be draagt 0.30 voor 4 lessen. Over het aanschaffen van boeken e.d. werd de steun van gemeente en vakbonden be pleit. De school duurt 3 jaren en telt momenteel 32 leerlin gen. De lessen worden gege ven Donderdags van half acht tot half tien. Pater. Fidentius zei tegen de nieuwe leerlin gen: Studeer solied, nederig en standvastig. Na een gezellig samenzijn in „Thalia" sloot de voorzitter de bijeenkomst met de wens dat de school onder Gods ze gen goed mag gaan. IERLAND WIL SKYMASTERS NIET ONTVANGEN. De onderhandelingen tussen een Nederlandse en een Ierse impresario over een tournée van het A.V.R.O.-dansorkest de Skymasters onder leiding van Pi Scheffer door de Ierse Vrijstaat, zijn onverwacht af gebroken. Aanleiding hiertoe is de training van Nederland se vliegers in Ulster. Van Ier se zijde is namelijk een tele gram gezonden, waarin wordt medegedeeld dat men onder de huidige omstandigheden geen behoefte heeft aan de muziek van een Nederland» orkest. BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. Generaal Eisenhower, de opperbevelhebber van de Atlantische strijdkrachten, heeft vorige weck in het Amerikaanse Congres verslag uitgebracht van zijn bevindingen, opgedaan tijdens zijn rondreis door West- Europa in de voorafgaande weken. In het algemeen zei hij rn Europa een hernieuwde geest van verzet tegen dreigende daden van agressie te hebben gevon den. Van het concert dat Het Brabants Orkest Donder dagavond onder auspiciën van de Waalwijkse Kunst kring in Musis Sacrum gaf, heeft men onderling zeer sterk verschillende gevoelens overgehouden: dank baarheid en teleurstelling. Dankbaarheid tegenover Het Brabants Orkest met zijn dirigent, tegenover de soliste van deze avond; zij hebben ons veel schoons geboden. Voor de teleurstelling heeft 't Waal wijkse publiek gezorgd: er gaapten weer teveel lege plaatsen en tóch hadden wij verwacht dat Waalwijk tenminste bij deze unieke gelegenheid zijn volle be langstelling zou hebben getoond.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 5