Wijde Wereld
Waalwijkse en Langsiraaise Courani
—j
tis&H&aw&KS v.&Kiiag.,
Aanwinsten voor de
Koninklijke Marine.
DE SOCIALE SCHOOL TE
WAALWIJK GEOPEND.
UIT DE
Prechiiqe entree in Waalwijk
Twaalf (zeer) lichte kruisers.
Nieuwe tactiek ter zee.
Het Brabants Orkest
Antoinette Blom Soliste.
MAANDAG 5 FEBRUARI '51
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
OPGERICHT 1878.
Voorts had hij geconstateerd dat
de landen van het Atlantisch Pact
niet zozeer behoefte hebben aan
soldaten als wel aan wapens en
materieel. Hij had echter op zijn
reis overal het vaste besluit ge
vonden dat de Westeuropeanen
wensen te leven als vrije mensen
en daarom hun deel willen dragen
van de lasten en risico's in de ver
dediging van hun vrijheid.
Amerika moet Europa niet al
leen helpen omdat ook zijn mate
riële welstand op het spel staat,
maar ook uit zëdelijke overwegin
gen. Daarom zou het Congress
wel eens gedwongen kunnen wor
den ernstige beslissingen te ne
men. Er blijft voor Amerika ove
rigens geen andere keuze dan Eu
ropa te helpen. Als Europa het
slachtoffer wordt van communis
tische agressie, dan ontvallen
Amerika tegelijkertijd grote gebie
den die nauw met de Europese
landen verbonden zijn en waar
uit het de grondstoffen betrekt die
onontbeerlijk zijn. De bevoorra
ding in grondstoffen van de Ame
rikaanse industrieën is daarom ten
nauwste verbonden met de West-
europese verdediging. Bovendien
beschikken de Europese landen
over ënorme industriële kracht en
millioenen geschoolde en knappe
arbeiders en technici. Moesten de
ze industriële mogelijkheden in
handen vallen van de vijand, dan
zou de militaire weegschaal ten
ongunste van de Verenigde Sta
ten doorslaan en de Amerikaansë
veiligheid en vrijheid zouden in
onmiddellijk gevaar komen te ver
keren.
Over het zenden van troepen
zei generaal Eisenhower dat de
Verenigde Staten geen grotere
strijdmacht naar Europa moeten
sturen dan evenredig aan het aan
tal soldaten dat de Europese lan
den zelf wapenen en trainen.
Volgens hem bestond de mogelijk
heid om einde 1952 een leger van
40 divisies in Europa op de been
te hebben.
Aan het eind van zijn rede ver
klaarde Eisenhower nadrukkelijk
dat Amerika en zijn bondgenoten
geen sterke legers vormen om een
aanvalsoorlog te ontketenen. „Wij
hebben slechts één doel: in een
wereld waarin men zozëer ontzag
heeft voor militaire macht, gaan
wij thans een muur van vrede en
veiligheid om ons heen optrekken.
Iedere andere uitleg die aan onze
herbewapening wordt gegeven, is
kwaadaardig.''
Het klinkt ietwat paradoxaal,
dit laatste. En toch is het de eni
ge weg. Nu meer dan ooit geldt
het gezegde: Wilt ge de vrede,
bereid u dan voor op de oorlog.
Dit is precies het zelfde als de ge
dachte die generaal Eisenhower
heeft ontwikkeld. „Een muur van
vrede", moeten de landen van het
Atlantisch Pact om zich heen op
trekken, omdat men er met zacht
moedigheid in de wereld van van
daag niet meer komt. Want ook
dit andere spreekwoord geldt:
Zachte heelmeesters maken stin
kende wonden. Daarom is het ge
lukkig dat de opperbevelhebber
een „hernieuwde geest van ver
zet" in Europa heeft gevonden.
Deze geest zal het gemakkelijker
maken om de offers te brengen
die in de naaste toekomst nog van
ons geëist zullen worden. Wi]
moeten begrijpen dat er niets an
ders op zit als ons het laatste
wat we hebben liëf is. Wij komen
hierop geregeld terug, omdat wij
allen ons met dit idee vertrouwd
moeten maken. Het is niet zo'n
prettig idee en raakt daarom vlug
uit onze gedachte. Maar dit is te
vergeefs, het helpt niet, want de
realiteit zal het idee waar maken.
Welnu, is het dan niet beter dat
we ons bewust zijn dat het ergens
voor dient offers te brengen. On
der de oorlog hebben we hetzelfde
gedaan er leëk geen uitzicht op
redding te bestaan en toch heb
ben we volgehouden. Niemand die
zou wensen dat deze barre reali
teit weer op ons zou vallen om
de ware geest in ons te wëkken.
We moeten die dus nu aankwe
ken, opdat niet alleen bij de rege
ringen. maar bij alle lagen van de
bevolking het besef doordringe
dat alles op het SDel staat.
Od het woord van generaal
Eisenhower zal Amërika ons niet
in de steek laten, al zal het eisen
dat wij ons aandeel leveren naar
evenredigheid. Daarnaast echter
ook voor ziin einen belannen en
in deze wisselwerking van belan
gen zullen we het stferkste zijn.
China agressor.
De Algemene Vergadering der
Verenigde Naties heeft Donder
dag haar goedkeuring gehecht aan
het besluit der Politieke Commis-
sië communistisch China tot aan
valler in Korea te verklaren. Ook
hier stemden 44 landen voor, de
Sovjet-Unie met zijn satellieten
benevens India en Birma stemden
tegen en 9 landen onthielden zich,
waaronder Egypte, Indonesië,
Zuid-Slavië, Zweden en enkele
Arabische landen.
Met 43 tegen zeven stemmen
en 8 onthoudingen besloot de As
semblee mogelijke sancties tegen
China te bestuderen. Er was geen
debat.
De voorzitter van de Algemene
Vergadering, de Iraan Nasrollah
Entezain, bëgon onmiddellijk met
besprekingen over de instelling
van een commissie van goede
diensten voor Korea, waarvan hij
zelf voorzitter zal zijn. In eerste
instantie nodigde hij India en Ca
nada uit hierin zitting te nemen,
maar omdat India tegen de reso
lutie heeft gëstemd was het zeer
twijfelachtig of het hierin zou toe
stemmen.
Drees en Van Schaik
formateurs.
Mr. Stikker heeft in de loop
van de vorige week in opdracht
van H.M. de Koningin informa
tieve besprekingen gehouden over
de formatie van een nieuw kabi
net. Donderdag heeft hij verslag
uitgebracht, waarna H. M. de
fractievoorzitters van de twee
grootste partijen ontving, prof.
Romme van de K.V.P. en Mr.
Burger van de P.v.d.A. Daarna
voerde Zij nog besprekingen mët
de ministers Lieftinck en Van den
Brink.
Vrijdagmorgen heeft de Konin
gin de heren Drees en Van Schaik
resp. minister-president en vice-
minister-president van het demis
sionaire kabinet ontvangen en hun
de opdracht gegeven een kabinet
te vormen dat gëacht mag worden
het vertrouwen van het parlement
te hebben. Beide formateurs hiel
den hun opdracht in beraad.
De personen der formateurs wij
zen in de richting van recon
structie van het oude kabinet,
waarover de afgelopen week her
haaldelijk prognoses zijn gëweest.
Dit houdt natuurlijk niet in dat
het hele kabinet terug zou komen,
dit zou waarschijnlijk ook niet
goed mogelijk zijn. Zou het een
krachtig kabinet kunnen worden?
Over het vorig product van de
heren Drees en Van Schaik is
men over het algemeen niet en
thousiast geweest, vooral niet toen
Wanneer wij de tekeningen
uitrollen met de ontwerpen
voor de nieuwste schepen van
de Koninklijke Nederlandse
Marine, die op het ogenblik in
aanbouw zijn op de werven in
Amsterdam, Rotterdam en
Vlissingen, dan is heus niet in
een oogopslag te zien dat het
om torpedojagers gaat. Ten
minste om wat vroeger tor
pedojagers heetten. Ook de
naam is verouderd. De nieu
we bodems van de Konink
lijke Marine zullen onderzee
bootjagers worden genoemd
en hun in dienststelling zal
een nieuwe fase van de zee
oorlog inluiden. Wat de tanks
voor de oorlog te land be
tekenen, zullen de onderzee
bootjagers voor de strijd ter
zee gaan betekenen. In deze
vergelijking gaat de ontwik
keling te land en ter zee hand
in hand: de oude torpedoboot-
jagers werden wel de cavale
rie van de oceanen genoemd.
In tegenstelling tot hun al
gemene benaming, die een
duidelijke beperking inhoudt,
zullen de nieuwe onderzee
bootjagers van alle markten
thuis zijn. Het zullen schepen
zijn die onder alle omstandig
heden hun mannetje kunnen
staan. Eigenlijk kan men zeg
gen dat de onderzeebootjagers
kleine, lichte kruisers zijn,
het eenmaal gevallen was. Lag
dit aan de formateurs of aan de
samenstelling? In het tweede ge
val biedt de keuze van andere
personen althans de mogelijkheid
op een steTker team.
Maar, vraagt men zich af, waar
op heeft mr. Oud het vorige ka
binet laten kelderen? Hij had geen
vertrouwen meer in een regëring
die, naar zijn mening, de grond
wet met voeten trad. Zal hij het
in dezelfde of nagenoeg dezelfde
mannen in een andere volgorde
om zo te zëggen wel hebben?
Misschien kan men door muta
ties van enkele personen het diëp
geschokt vertrouwen van de heer
Oud herstellen of mogelijk zal
met het verdwijnen van zijn partij
genoten uit de regering de doorn
uit zijn oog verdwijnen.
Overigens hebben de hëren
Drees en Van Schaik in het vo
rige kabinet wel gezamenlijk het
praesidiaat waar genomen, doch
het was toen door de heer Van
Schaik alleen gevormd, die de
functie van minister-president we
gens zijn hoge leeftijd toen ovër-
gaf aan minister Drees.
Westerling verdwenen.
De voormalige kapitein Wester
ling is uit Brussel verdwenen,
waarheen wëet men niet. Hem
was door de Belgische autoriteiten
meegedeeld dat hij het land eind
Januari zou moeten verlaten: zijn
verblijfsvergunning werd niet meer
verlengd. Dinsdag heeft hij zich
in verbinding gestëld met het Ne
derlandse consulaat en meege
deeld dat hij zijn paspoort dat daar
in bewaring wordt gehouden, niet
terugverlangde aangezien hij geen
prijs meer stelt op de Nederland
se nationaliteit.
Men vërkeert in het onzekere
of Westerling nog in België is, of
dat hij vertrokken is naar het
buitenland, naar Tanger, waar hij
vrienden heeft die hem een ver
blijfplaats hebben aangeboden, of
naar Madrid.
NEDERLANDS DETACHE
MENT IN KOREA WORDT
UITGEBREID TOT EEN
BATALJON.
Weer 363 vrijwilligers.
Men hoopt in Nederland een
depot te vormen van 800 vrijwil
ligers ter aanvulling en vërster-
king van het Nederlandse deta
chement Verenigde Naties in Ko
rea. De eerste aanvulling zal ten
doel hebben van het Nederlandse
detachement, dat ter stërkte van
636 man is vertrokken, een ba
taljon (917 man) te maken.
Verwacht wordt, dat de sterk
te van een bataljon overschreden
zal kunnen worden aangezien er
van de vrijwilligers op Korea nog
geen enkele aanvrage om onthef
fing is binnengekomen. Zij blijven
dus op hun post, ook al hebben
zij zich slëchts tot één jaar ver
bonden. Tot eind vorige week
hebben zich 363 vrijwilligers aan
gemeld.
De keuring van de nieuwe vrij
willigers zal de volgende week in
Den Haag beginnen. Na de keu
ring zullen de vrijwilligers in de
nieuwe Frederikskazërne worden
ondergebracht. Wanneer zij ad
ministratief zijn „afgewerkt" zul
len zij een opleiding ontvangen bij
het korps commandotroepen te
Roosendaal.
waarmee zij ook in uiterlijk
de meeste gelijkenis vertonen.
De twaalf onderzeebootja
gers, die Nederland thans in
bestelling heeft, zullen elk
ruim 111 meter lang zijn bij
een grootste breedte van
slechts 11.30 m. en een diep
gang van 3.80 m. Deze schepen
met een waterverplaatsing
van 2100 ton zullen een snel
heid kunnen ontwikkelen van
33 tot 36 zeemijl per uur, het
geen overeenkomt met ruim
60 km. per uur. Om die ko
lossen van staal en ijzer met
zo'n snelheid te kunnen voort
bewegen, zijn machtige tur
bines nodig die een vermogen
leveren van 45000 p.k.
De afmetingen van de nieu
we schepen zijn dus al aan
zienlijk groter dan die van de
oude torpedobootjagers, die
1200 tot 1500 ton meten. Ook
de bewapening is anders. De
zwaarste en machtigste vuur
kracht op de oude jagers werd
geleverd door de torpedo's,
welker lanceerbuizen 'n plaats
vonden tussen de twee schoor
stenen. Nu wordt de ruimte
tussen de pijpen ingenomen
door de kombuis en de bak
kerij, hetgeen echter geens
zins wil zeggen dat de nieuwe
jagers uitsluitend voor vredes
werk bedoeld zijn. In de
plaats van de twee of drie
kanons van 7 cm. op de oude,
dragen de nieuwe jagers vier
kanons voor 12 cm. granaten,
alsmede zes stukken snelvuur-
geschut van 4 cm. Bovendien
kunnen op verschillende
plaatsen vijf mitrailleurs wor
den geplaatst. Alleen de be
wapening tegen onderzeeboten
is dezelfde gebleven: op het
achterschip staan banen en
werp-installaties voor diepte
bommen. Er zal een beman
ning van 260 koppen nodig
zijn om deze moderne schepen
te laten varen en vechten.
Gewijzigde tactiek.
De oorspronkelijke torpedo
jagers waren een antwoord
op de in het verleden ope
rerende torpedoboten, kleine,
snelle schepen, die met tor
pedo-aanvallen veel grotere
schepen poogden te treffen.
De nieuwe onderzeebootjagers
zijn weliswaar uit die oude
jagers voortgekomen, doch
hun taak zal van veel breder
beschermende aard zijn. Zij
zullen rond een eskader ka
pitale schepen, bestaande bij
voorbeeld uit vliegdeksche
pen en kruisers, zwermen en
aanvallen moeten afslaan van
onderzeeboten, van allerhan
de lichte bovenwaterstrijd
krachten en van vliegtuigen.
Op die taken is de bewapening
berekend. Het instrumenta
rium is daaraan aangepast:
geruis- en echo-hoorapparaten
voor de opsporing van onder
zeeërs, radar in de modernste
vormen voor de ontdekking
van bovenwaterschepen en
vliegtuigen en tenslotte vuur
leidingapparaten van Neder
lands fabrikaat, die 't geschut
zo zuiver richten als maar
amper voor mogelijk werd ge
houden. In deze opsomming
van apparatuur ligt ook de
sleutel verborgen tot het ant
woord op de vraag waarom
er geen torpedo-lanceerbuizen
meer opgesteld staan, terwijl
torpedo's immers juist voor
kleine schepen een zeer ge
zochte bewapening vormden,
omdat zij ook die lichte een
heden een enorme vuurkracht
gaven. Die sleutel heet: radar.
Bij de aanwezigheid van ra
dar op alle oorlogsschepen,
juist van die radartoestellen
zoals die na de oorolg tot gro
te perfectie zijn ontwikkeld,
behoeven bovenwaterschepen
geen enkele hoop meer te
koesteren bij dag- of nacht
een verrassende torpedo-aan
val te kunnen uitvoeren op
vijandelijke schepen. Voor 't
met kans op succes lanceren
Helaas, het heeft ook nu zo
niet mogen zijn. Nochtans
overheersen de dankbare ge
voelens, want wat wij van
Hein Jordans en zijn orkest
kregen was wel van zo'n hoog
gehalte als wij niet hadden
durven hopen. Vooreerst een
programma dat niet alleen
voor iedere serieuze muziek
liefhebber te appreciëren was,
maar bovendien waren de
uitgevoerde werken stuk voor
stuk meesterwerken uit de
klassieke en romantische mu-
zieklitteratuur. Ze behoren
trouwens alle tot de vaste re
pertoirestukken, ook op de
radio, hetgeen ongetwijfeld
voor velen het genot nog
heeft verhoogd. Daarnaast
heeft Het Brabants Orkest ons
verrast door het hoge peil van
zijn spel. De dirigent Hein
Jordans heeft zijn ensemble
vast in de hand en weet door
zijn expressieve directie een
samenspel te verkrijgen van
een fijne kwaliteit, dat door
een juiste verdeling tussen de
verschillende groepen tot een
fraai geheel werd.
En onze soliste? Aan haar
debuut met orkest hier in
Waalwijk bewaren we al een
heel mooie herinnering. Met
welk een beheersing zong zij
de aria „Sei stille dem Herrn"
uit Mendelssohn's Elias en
met welk een muzikale bewo
genheid bracht zij de beroem
de en prachtige aria uit
Gluck's „Órpheo ed Euridice":
„Che faro senza Euridice"! Zo
hadden wij haar nog niet ge.
hoord en zij heeft de hoge
verwachtingen, die ongetwij-
van torpedo's is het namelijk
nodig het doel tot op ongeveer
1800 meter (liefst minder) te
naderen. Vroeger was zulks
mogelijk omdat de aanvallen
de torpedobootjagers zich
slechts betrekkelijk kort bin
nen het gezichtsveld van het
doel behoefden te begeven.
Doch thans worden ze reeds
op grote afstand opgemerkt en
vervolgens door het verdra
gende scheepsgeschut van de
vijand bestookt, voordat zij
ook maar bij benadering dicht
genoeg bij zijn om hun torpe
do's los te laten.
Daarom dus is de bewape
ning voor bovenwaterdoelen
uitsluitend geconcentreerd in
artillerie. Kanons overigens,
die de granaten over grote af
stand wegslingeren maar toch
zuiver richten, zodat deze
vuurkracht gevaarlijk veel be
gint te lijken op die van een
lichte kruiser. Kanons die ook
niet alleen op zeedoelen kun
nen worden gericht, doch die
ook een onaangename partij
kunnen meeblaffen tegen
vliegtuigen. Met de lichtere
kanons is het net andersom.
Die zijn in de eerste plaats
bedoeld om steil omhoog te
schieten op luchtdoelen, maar
ook zij kunnen tegen doelen
op zee worden gebruikt.
De tactiek en de bewape
ning van de nieuwste Neder
landse oorlogsschepen zullen
dus geheel in overeenstem
ming zijn met de jongste ont
wikkeling en ervaring bij de
strijd ter zee. Niet langer treft
men alle officiersverblijven in
het achterschip aan en het
volkslogies „voor de mast".
Verblijven voor de beman,
ning, kantoren, werkplaatsen,
officiershutten, kaartenka-
mers, verbindingsbureau en al
die vele andere soorten grote
en kleine ruimten zijn her en
der over de schepen verdeeld,
zodat ook na een eventuele
treffer nog een min of meer
complete, doch in elk geval
gevechtsvaardige eenheid
overblijft.
Aan die twaalf moderne
schepen, die geen patrijspoor
ten zullen hebben, wordt nu
met grote spoed gebouwd. De
bouw geschiedt in groepen,
een montagemethode die het
werk ten zeerste ten goede
komt. Wanneer de schepen ge
reed zijn, zal dat een belang
rijke aanwinst voor de mari
ne betekenen, maar toch ho
pen wij dat die aanwinst ver
ouderen en verroesten zal
zonder metterdaad te moeten
tonen hoe doeltreffend 't ont
werp was.
feld van haar werden gekoes
terd, niet teleurgesteld. Ook
de dirigent was kennelijk zeer
ingenomen met haar optreden
en het publiek onthaalde haar
op een hartelijk applaus. De
begeleiders waren het in het
begin van Gluck's aria even
niet helemaal eens, maar ver
vulden overigens hun taak
voortreffelijk.
Het concert werd geopend
met de symphonie no. 101 in
D van Joseph Haydn, alge
meen bekend onder de naam
„Klok"-symphonie, door 't or
kest met grote zwier ten ge
hore gebracht. Het beroemde
Andante met het strakke
klokritme, kreeg van Hein
Jordans juist de accenten die
het nodig heeft. Wel mogen
wij er op wijzen dat tussen
de delen van een symphonie
niet geklapt wordt; dit stoort.
Donderdagavond konden een
aantal mensen hun enthou
siasme blijkbaar niet bedwin
gen. Het programma voor de
pauze omvatte behalve het op
treden van de soliste, nog de
ouverture „Die Hebriden" van
Mendelssohn, waarvan de di
rigent het schilderende karak
ter sterk deed uitkomen. Het
was een zeer fraaie en ex
pressieve vertolking.
Na de pauze de twee groot
meesters Brahms en Beetho
ven. Brahms was vertegen
woordigd met zijn meesterlij
ke variaties over een thema
van Joseph Haydn. Het was
vooral in dit werk dat wij de
kwaliteit van de verschillende
instrumentengroepen afzon
derlijk konden bewonderen,
inderdaad bewonderen, want
het was een uitvoering die
diep respect afdwong voor de
grote technische en artistieke
vermogens der uitvoerenden.
Beethovens onvergankelijke
Egmont-ouverture, gedragen
en toch vol spanning zoals het
karakter van dit werk vereist,
vormde het grandioze slot van
dit prachtige concert.
Het publiek was zeer en
thousiast en uitte dit door
een krachtig applaus, maar
waarom kan het grootste deel
het niet over zijn hart ver
krijgen te gaan staan? Het
staat niet zo elegant als
men gezapig blijft zitten,
vooral niet wanneer het or
kest zich, gelijk na het optre
den van Antoinette Blom, als
één man verheft. Dit over de
vormelijke kant.
Tenslotte vernamen wij van
de burgemeester, die onder de
pauze met de dirigent had ge
sproken, dat de heer Jordans
zeer te spreken was over de
aandacht die in de zaal heers
te en over de akoustiek van
„Musis Sacrum". Teleurstel
lend vond echter ook hij de
lege plekken in de zaal, en dat
is geen wonder. Hij had toch
mogen verwachten dat een
plaats van 15.000 inwoners
(het culturele centrum van de
Langstraat!) met heel haar
Donderdag werd een mijl
paal in de geschiedenis van de
K.A.B. in de Langstraat be
reikt: De Sociale Avondschool
werd geopend. Niet alleen was
dit een mooie bekroning van
het werk dat zo lang door
velen is verricht, maar 't is te
vens een symbool van de ver
anderde richting van de Ne
derlandse Katholieke Arbei
dersbeweging: in plaats van
strijd het overleg. De tijd van
strijd ligt eigenlijk al lang
achter ons, het komt er nu op
aan of de arbeider met zijn
tijd meegaat. Het is een be
kend spreekwoord dat kennis
macht is, en dat is ook zo.
Feitelijk komt het er niet op
aan of men de kennis heeft
door de massa, het gaat er om
of men individueel op een
hoog niveau staat. Dit heeft
de K.A.B. begrepen en zij
zorgt er voor dat de leden
voldoende gelegenheid heb
ben om zich te scholen in de
elementaire vakken. De eer
lijkheid gebiedt ons te zeggen
dat deze kans helaas door het
grootste deel van de K.A.B.-
leden niet wordt aangegre
pen. Dat de ouderen zullen
zeggen: „Laat de jeugd deze
taak maar opknappen, wij
hebben er genoeg voor ge
daan", dat is hun recht, ze
mogen het zeggen. Maar de
jeugd moet hun taak overne
men, niet alleen omdat het
bitter noodzakelijk is, maar
ook uit dankbaarheid voor
hetgeen de ouderen in de ia-
ren van strijd hebben bereikt.
Hier is een ere-plicht te ver
vullen!
Donderdag werd dus de So
ciale School geopend. Het
koor van de K.A.B., o.l.v. de
heer Duyvelaar, zette de feest
avond in met enige vrolijke
liederen.
De Weleerw. Heer Kapelaan
Wassenberg heette alle aan
wezigen van harte welkom. Ik
ben zeer verheugd, aldus kap.
Wassenberg. over het feit dat
eindelijk, na heel veel moeite,
de Sociale School is tot stand
gekomen.
Spr. deed vervolgens mede
deling dat burgemeester Lam-
booy, pastoor Ras, secretaris
Van Mierlo en de heer Mr.
Mulder uit Doorn tot hun spijt
bericht van verhindering had
den moeten zenden.
CARNAVAL EN DE
SCHOENMAKERS.
Het carnavalsliedje der
schoenmakers in vroeger tij
den, luidde volgens het „Lie-
derboeck voor Scoenmaekcrs"
als volgt
„Wegh met pekdraad, els
ende leestc,
„Want het is carnavalsfecste
„Het wordt een festijne,
zeer schoone,
„Daarvoor zorght Crispinus,
onze patronc."
U ziet bij de zorgen voor
„het geestelijk en tijdelijk"
welzijn, krijgt Crispinus, de
patroon der schoenmakers, er
nog een taak bijte zorgen
voor 'n fijn carnavalsfeest, al
dus een bijzondere medewerker
van het Hsgzn.
74e JAARGANG No. 12
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
TEL.-ADRES „ECHO".
omgeving tenminste een zaal
van 450 personen had kunnen
vullen, om van overbevolking
dan nog maar niet te spreken.
Men moet begrijpen dat deze
beperkte belangstelling geva
ren inhoudt. Een orkest dat
een hele provincie moet be
strijken met honderden con
certen, kan zich op den duur
niet de weelde veroorloven
om geregeld op te treden in
een plaats van 15.000 zielen
waar het maar een half of
voor drie kwart gevulde zaal
aantreft. In deze geldt dus:
Waalwijk, let op U saeck!
Om tien over acht betrad de
dirigent het podium en nog
moest hij op late bezoekers
wachten eer hij kon beginnen.
En daarna was er nog hinder
lijke stoornis door laatkomers.
Zal men het nooit leren? Men
dient er tegenover gasten toch
wel rekening mee te houden
dat niet overal de termijn van
„het kwartiertje" zo ruim
wordt genomen. Laat men als
principe nemen: om 8 uur in
de zaal. Het zal het beste zijn
dat de buitendeuren gesloten
worden zolang er gespeeld
wordt.
En wat Het Brabants Or
kest betreft: we hoeven toch
niet tot het volgend jaar te
wachten voordat we het nog
eens te horen krijgen?
Een speciaal woord van wel
kom richtte de kapelaan tot
Pater Drs. Fidentius, Piet
Coppes, Broeder Overste en
de leraren van de Sociale
School. Het koor zong hierna
het Vilja-lied uit „Die lustige
Witwe" van Franz Léhar.
De heer Fr. Smolders was
in twee hoedanigheden ter
vergadering: als voorzitter
van de Waalwijkse K.A.B. en
als wethouder van de gemeen
te Waalwijk.
Dit jaar bestaat de K.A.B.
in Waalwijk 50 jaar, zei dhr.
Smolders, en deze school is
een prachtig cadeau bij het
gouden jubilé van de K.A.B.
Namens het gemeentebestuur
feliciteerde weth. Smolders
hartelijk de initiatiefnemers
met de opening van de school.
De directeur van het ont
wikkelingswerk in het diocees
Den Bosch, Pater Drs. Fiden
tius O.F.M. Cap., noemde de
totstandkoming van de socia
le school een voorrecht voor
de Langstraat» Ik kan Waal
wijk feliciteren met zo'n flin
ke groep enthousiaste man
nen, aldus Pater Fidentius, zij
maken een uitstekende indruk
en met hen zal het waarach
tig wel gaan. Spr. gaf zijn
„jongens" (bij sommigen
schijnt de maan reeds door de
bomen, zei ons Kap. Wassen
berg) een uiteenzetting van
de werkmethode van de
school.
Het lerarencorps van de
nieuwe school is als volgt sa
mengesteld:
Directeur, tevens gods
dienstleraar: Kapelaan Was
senberg.
Sociologie: P. Veuger Pr.
uit Tilburg.
Ned. Taal: Br. Theoforus en
Geschiedenis: Br. Alcuinus.
Na de officiële opening door
de directeur werden onderling
nog diverse practische punten
besproken. Het lesgeld be
draagt 0.30 voor 4 lessen.
Over het aanschaffen van
boeken e.d. werd de steun van
gemeente en vakbonden be
pleit. De school duurt 3 jaren
en telt momenteel 32 leerlin
gen. De lessen worden gege
ven Donderdags van half acht
tot half tien. Pater. Fidentius
zei tegen de nieuwe leerlin
gen: Studeer solied, nederig
en standvastig.
Na een gezellig samenzijn
in „Thalia" sloot de voorzitter
de bijeenkomst met de wens
dat de school onder Gods ze
gen goed mag gaan.
IERLAND WIL
SKYMASTERS NIET
ONTVANGEN.
De onderhandelingen tussen
een Nederlandse en een Ierse
impresario over een tournée
van het A.V.R.O.-dansorkest
de Skymasters onder leiding
van Pi Scheffer door de Ierse
Vrijstaat, zijn onverwacht af
gebroken. Aanleiding hiertoe
is de training van Nederland
se vliegers in Ulster. Van Ier
se zijde is namelijk een tele
gram gezonden, waarin wordt
medegedeeld dat men onder
de huidige omstandigheden
geen behoefte heeft aan de
muziek van een Nederland»
orkest.
BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
Generaal Eisenhower, de opperbevelhebber van de
Atlantische strijdkrachten, heeft vorige weck in het
Amerikaanse Congres verslag uitgebracht van zijn
bevindingen, opgedaan tijdens zijn rondreis door West-
Europa in de voorafgaande weken. In het algemeen
zei hij rn Europa een hernieuwde geest van verzet
tegen dreigende daden van agressie te hebben gevon
den.
Van het concert dat Het Brabants Orkest Donder
dagavond onder auspiciën van de Waalwijkse Kunst
kring in Musis Sacrum gaf, heeft men onderling zeer
sterk verschillende gevoelens overgehouden: dank
baarheid en teleurstelling. Dankbaarheid tegenover
Het Brabants Orkest met zijn dirigent, tegenover
de soliste van deze avond; zij hebben ons veel
schoons geboden. Voor de teleurstelling heeft 't Waal
wijkse publiek gezorgd: er gaapten weer teveel lege
plaatsen en tóch hadden wij verwacht dat Waalwijk
tenminste bij deze unieke gelegenheid zijn volle be
langstelling zou hebben getoond.