Wijde WereldJ Waalwijkse en Langsiraaise Courant Naar een volgende wereldoorlog UIT DEn ■j. H1a, GEMEENTERAAD GEERTRUIDENBERG. Uitgebreid debat over op te richten Nutsschool. RAAD VAN HEUSDEN De heer Dekkers: Protestanten in het Zuiden worden achter gesteld. MAANDAG 9 APRIL 1951. Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. DE ECHO \&N HET ZUIDEN 74e JAARGANG No. 29 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. Men is weer enige onrust aan het verwekken in de wereld voor uitbreiding van de oorlog op Korea. Of daar enige reden toe is, valt niet in een, twee, drie te beoordelen. En degenen die waarschuwen zijn ook niet de eersten de besten. Daar was enige tijd ge leden op de eerste plaats de Amerikaanse minister van defensie, Georges Marshall, die zei dat het ge vaar nu groter is dan vorig jaar, en president Tru man heeft zich onlangs in dezelfde geest uitgelaten. BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. Wat moet men van derge lijke uitspraken denken? Wanneer men er op afgaat dat ze worden gedaan door de meest gezaghebbende en best ingelichte persoonlijkheden ter wereld, zouden ze zeer zeker een grote onrust in ons kunnen verwekken. Immers, wie kan beter dan zij de poli tieke en militaire sfeer peilen, zodat men een grote waarde zou mogen hechten aan het geen zij beweren. Anderzijds mag men er echter wel reke ning mee houden dat derge lijke dingen met een zekere bedoeling worden uitgespro ken. Wat diplomaten zeggen kan nog zo waar zijn, men heeft nooit genoeg aan die waarheid om precies te weten wat ze bedoelen. Wekt dit in vele gevallen onzekerheid, in andere kan het een gerust stelling worden dat het wel niet zo'n vaart zal lopen als de heren willen doen voor komen. Het is trouwens niet de eerste keer dat de indruk gewekt wordt dat een volgen de wereldoorlog nooit zo na bij is geweest als op dat ogen. blik. Men begrijpe ons goed, wij pleiten er niet voor om de woorden van een Truman of van een Marshall lichtvaardig op te nemen en ter zijde te leggen. Het zij verre van ons. Want ongetwijfeld willen zij waarschuwen voor dreigende gevaren die in de loop van de jaren permanent aanwezig zijn geweest, maar nu mis schien door de gang der ge beurtenissen bijzonder hun kop opsteken. Ook is het mo gelijk dat de mededeling meer bestemd is voor gebruik ach ter het IJzeren Gordijn, zoals wei meer gebeurt. Toch krijgt men de indruk dat dergelijke verklaringen minder alafme- rend worden opgenomen dan enige tijd geleden en dan ze misschien bedoeld zijn. Raken de mensen gewend aan het voortdurend dreigende gevaar of nemen ze het in een soort apathie zomaar zoals 't komt? Het eerste is niet zo erg, zo lang men zich maar goed in stelt en er zich op heeft voor bereid dat het ergste kan ge beuren omdat de toestand nu eenmaal de kern er voor in zich draagt. Het tweede is na tuurlijk glad verkeerd ,want deze instelling is fataal als 't soms ooit mocht mislopen. We geloven echter c}at deze ge moedsgesteltenis minder ver breid is dan vroeger. Dat is te begrijpen. Onmiddellijk na de oorlog herleefde de hoop op betere tijden .In deze ver wachting is men echter bitter teleurgesteld. En ofschoon deze hoop ook in de volgende jaren nog enigermate levend bleef, is ze toch langzamer hand wel gestorven, tenmin ste voor de min of meer na bije toekomst. De teleurstel ling wekte aanvankelijk be grijpelijkerwijs een apathi sche stemming, op de eerste plaats omdat het weer dezelf de kant scheen op te gaan als vroeger, waarbij dus het zeer onprettige vooruitzicht kwam van nieuwe zware offers, ter wijl de wereld nog leed onder de offers die ze had moeten brengen om de eerste vijand te verslaan, en ten tweede omdat men practisch weerloos stond tegen een overweldigen de dreiging uit het Oosten. Lang is deze weerloosheid ge bleven en ook nu nog zijn we er niet helemaal overheen. Maar we zijn op de goede weg. Het laatste half jaar heeft men de koe bij de horens ge nomen, inziende dat dit de enig mogelijke weg is om zich staande te houden en zijn hachje te redden. Ongetwij feld hebben de tastbare re sultaten een gunstige invloed uitgeoefend op het moreel van de Westerse volken, en is het dan niet mogelijk enthousias me te wekken, een goed be grip doet al veel. Met de ver sterking van onze defensie en als men er in slaagt 't levens peil van het ogenblik niet te veel te doen dalen en later weer omhoog te brengen, zal de mensheid weer moed scheppen om verder te leven, zij het lang nog onder zware lasten en onder dreiging, maar in het besef dat zij zich kan verdedigen. Misschien zal men ons te genwerpen dat deze kijk toch wel een beetje te optimistisch is. Zouden we hetgeen we hierboven schreven toepassen op de huidige stand van za ken, dan zou dit zeer zeker waar zijn, want zover zijn we nog lang niet. Maar moeten we niet naar een toestand zo als wij beschreven, aangeno men dat de wereldsituatie niet verbetert of er onverhoopt geen oorlog uitbreekt voor we klaar zijn. Het blijft natuur lijk uiterst moeilijk specula ties te maken op de toekomst, en doet men dat, dan moet men noodwendig uitgaan van de toestand zoals die nu is en er zelf zoveel mogelijk voor zorgen dat men zich voorbe reidt zo goed als in de gege ven omstandigheden mogelijk is. Wij schetsten dus geen toekomstbeeld, doch een toe stand zoals die ons nog eens: in de gegeven omstan digheden het meest ge wenst voorkomt en ook te verwezenlijken moet zijn. Om nu terug te komen op de verklaringen van Truman en Marshall, die werden alle bei afgelegd naar aanleiding van de kwestie-Korea, en nie mand zal ontkennen dat dit conflict de kiemen in zich draagt voor een ernstige uit breiding. Het is trouwens ge bleken, toen de Chinese com munisten zich daadwerkelijk in deze oorlog mengden waarvan het einde nog niet in zicht is en het verdere ver loop zeer onzeker. In de af gelopen week zijn weer ver ontrustende berichten opge doken, als men tenminste de verklaring van de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden over de aanwezigheid van niet-Chi- nese troepen in Mandsjoerije en van diplomatieke kringen over de aanwezigheid van 600 tot 800 Russische vliegtuigen in Mandsjoerije, geruchten mag noemen. Dientengevolge zou generaal MacArthur machtiging hebben gekregen om een algemene aanval uit de lucht te beginnen tegen de Chinese luchtbases in Mands joerije, als de communisten hun volledige luchtmacht in zetten tegen de troepen der V.N. in Korea. Verontrustend zijn deze be richten inderdaad, omdat ze de mogelijkheid inhouden tot een onmiddellijke uitbreiding van het Koreaanse conflict. En mocht Rusland er zich rechtstreeks mee gaan be moeien, hetzij door een leger afdeling, hetzij door „vrijwil ligers", waar is dan het einde? Kan dan de oorlog uitgevoch ten worden op dat kleine stukje land dat Korea heet? Hoever kunnen en moeten de operaties dan uitgebreid wor den? Hoe wordt de verhou ding van de Verenigde Naties tot Rusland? Deze en talrijke andere vragen dringen zich dan op. Doelden Truman en Marshall op de ergste moge lijkheid toen ze zeiden dat 't gevaar voor een algemene oorlog groter'is dan ooit? We kunnen slechts hopen er voor gespaard te blijven. Herhaaldelijk is generaal MacArthur in Korea het recht betwist om de 38ste breedte graad te overschrijden. En zie wat er nu gebeurt, luitenant- generaal Ridgway, de com mandant van de landstrijd krachten, leidt zelf de opera ties die de verbonden troepen over de 38ste breedtegraad uitvoeren. Ze zijn zelfs al vrij ver over de grens getrokken. Vanuit Lake Success kan men de opperbevelhebber nu een maal niet verhinderen om po- sities in te nemen die militair noodzakelijk zijn. En wie kan dat beter beoordelen dan Mac Arthur en zijn staf. Het is nu maar de vraag hoever die tac tische operaties kunnen gaan en gaan. De Noordelijken zijn blijkbaar vastbesloten om óp een zeker moment stand te houden, want zij voeren voort durend versterkingen aan, on danks heftige aanvallen van de Amerikaanse luchtmacht. £ret eJ van afhangen hoe ver MacArthur oprukt of ook de „andere troepen" en de communistische luchtmacht intensief gaan ingrijpen? Al- ies m deze oorlog is onzeker, maar aangezien de Chinezen tot nog toe hardnekkig heb ben geweigerd te onderhande en. hangt de afloop mense lijkerwijs gesproken nog ver ergens in de lucht, om van~'n werkelijke oplossing van het Koreaanse conflict maar niet e spreken. Hoe en wanneer is de grote vraag die de we reld bezig houdt, een vraag waarvan de beantwoording verstrekkende gevolgen met zich meebrengt. WERKGEVERS WILLEN WINST BEPERKEN. De vier grote werkgeverscen trales, het Verbond van Neder landse Werkgevers, Het Centraal oociaal Werkgeversverbond, het Katholiek Verbond van Werkge versvakverenigingen en het Ver bond van Protestants Christelijke Werkgevers in Nederland, heb ben in een circulaire een beroep op hun leden gedaan om de richt lijnen van de regering te volgen en de prijzen der producten niet te verhogen. Zoals men weet, Heeft minister Van den Brink in de Kamer voor de handel als voorschrift en voor de industrie als richtlijn gegeven de winst niet te verhogen boven het peil van de periode 1 Juni 1949 tot 31 Mei 1950 en er bij de industrie even eens op aangedrongen de laatste loonsverhoging niet door te bere kenen. Ditzelfde adviseren de werkgeverscentrales aan hun le den en scharen zich daardoor vol ledig achter de" regering. Zij sluiten zich bij het betoog van de werknemersvakcentrales aan dat, als er niets gebeurt, de prijzen nog meer omhoog zullen lopen en een nieuwe loonsverho ging onvermijdelijk zal zijn. Ze willen daarom voor de eerste twee of drie maanden een ver dere prijsstijging en de instelling van een prijscontrole en distribu tie-apparaat voorkomen. De on dernemers zullen zich dus tevre den moeten stellen met doorbere kening van de loonsverhoging van September j.l. van de gestegen kosten van grondstoffen en be langrijke hulpstoffen. UITGEWEZEN. Meer dan 350 Italiaanse han delsreizigers, die in Nederland wollen stoffen van zeer slechte kwaliteit aan de man trachtten te brengen, zijn in de afgelopen we ken over de Belgisch-Nederlandse grens gezet. Dit is gebeurd op i.j.S h -i j i„ TEL.-ADRES „ECHO". grond van overtreding van het Deviezenbesluit. Anderen zullen volgen. Deze heren zijn vorig jaar als toeristen in ons land gekomen en gingen met bedrieglijke stoffen langs de deuren. Degenen die ze echter bedrogen, gingen naar de politie (ze hadden soms het ze venvoudige van de waarde' be taald). De minister van justitie heeft toen per circulaire da aan dacht van burgemeesters en po- litie-autoriteiten op deze practij- ken gevestigd, waarna de han delaars zijn uitgewezen. DOODSTRAF VOOR ATOOMSPIONNAGE. In de Verenigde Staten zijn Ju lius Rosenberg en zijn echtgenote die onlangs schuldig waren be vonden aan atoomspionnage, ter dood veroordeeld wegens 't ver strekken van atoomgeheimen aan de Sovjet-Unie. Het vonnis zal in de eerste week van Mei door middel van de electrische stoel worden voltrokken. De derde be klaagde in het spionnageproces, de radarexpert Sobell, werd tot dertig jaar gevangenisstraf ver oordeeld. De verdediging heeft aange kondigd dat ze in hoger beroep zal gaan. DE PLAATSVERVAN GERS BIJEEN. De plaatsvervangers van de ministers van buitenlandse zaken der Grote Vier hebben weer een week lang geworsteld om een agenda in elkaar te krijgen voor een conferentie van de ministers zelf. Dat was de vijfde week. En ze hebben de wereld weer wat hoop gegeven dat ze er zullen ko men. Over de te behandelen pun ten schijnen ze het nu zo langza merhand wel ongeveer eens te zijn (men moet voorzichtig zijn in zijn uitdrukkingen), nu gaat 't nog in hoofdzaak om de volgorde van behandeling. Het gaat in hoofdzaak om drie verschillen de Russen willen eerst de demili- tarisatie van Duitsland behande len, de Westelijken stellen 't peil van de bewapening voorop: ver volgens willen de Russen de ver mindering van de bewapening be spreken voordat het peil van de bewapening onder de ogen wordt gezien en tenslotte willen de Rus sen alleen praten over de bewa pening van de Grote Vier, terwijl de Westelijken dit in een breder verband bekijken. De Sovjets wil len zich* blijkbaar niet met „an dermans" zaken bemoeien, vooral niet met die van hun satellieten Dat zou dan de eerste "keer zijn dat ze zich zo bescheiden gedra gen. Nu gaat het er tenslotte om ook op deze punten overeenstemming te bereiken. Wie weet, komt er dan nog niet eens iets van. PRINS BERNHARD IN ARGENTINIË. Na zijn bezoek aan Uruguay heeft Prins Bernhard vorige week een bezoek gebracht aan Argen tinië, het land van president Pe- ron. Hij werd ook door deze zelf ontvangen. Ook is de Pi ins ont vangen door mevr. Eva Peron op het ministerie van Arbeid. Hierbij waren aanwezig de Argentijnse ministers van financiën en van economische zaken, de waarne mende minister van buitenlandse zaken en het gevolg van de Prins. Mevrouw Peron heeft met Prins Bernhard over de sociale voor zieningen van het land gesproken. President Peron heeft aan de Prins het Grootkruis van de orde van verdienste verleend. 75 JAAR PROVINCIALE WATERSTAAT. De 75ste verjaardag van de Provinciale Waterstaat in Noord brabant is in besloten kring ge vierd. Er werd een H. Mis van dankbaarheid opgedragen in de St. Josephkerk in Den Bosch, waarna in verschillende groepen het stadhuis en de St. Jan werden bezichtigd. In de Statenzaal sprak de commissaris der Koningin, prof. De Quay, het personeel toe, terwijl hoofdingenieur J. P. van Noorden een overzicht gaf van de werkzaamheden die de Provinci ale Waterstaat in 75 jaar heeft verricht. Georgette Hagedoorn luisterde de bijeenkomst op. 's Avonds was er een geza menlijk diner in Chalet Royal, waaraan het College van Gede puteerde Staten en de griffier der Staten mee aanzaten. HAAK IN ACTIE VAN NCRV. Half millioen overschreden. De „Haak in-actie" van de NCRV ten bate van de kanker bestrijding heeft gisteren en half millioen guld enoverschreaen met ruim 268 gulden, yen yen yenen In Maart 1950 begon de actie. Na zes uitzendingen was 35.000 bijeengebracht. In October werd de actie voortgezet na enkele maanden rust. Op 1 Febr. j.l. was 100.000 binnen en sinds dat ogenblik stroomden de giften hoe langer hoe sneller. 1 Maart werd de 200.000 gepasseerd, drie we ken later de 300.000 en verle den week was het resultaat ruim 366.000. Gisterenavond werd het halve millioen ruimschoots overschreden. Een belangrijke stoot daartoe gaven de bloembol lenkwekers met een gift ineens van 25.000. Tot eind Mei wordt de „Haak in-actie" nog voortgezet. Vol spanning wachten de NCRV en vele luisteraars, wat het eindre sultaat zal zijn. WOLPRIJS DALENDE, MAAR TOCH NOG PRIJZIG. De wolprijzen, die tengevolge van de herbewapening en de voor- raadvorming in het laatste half jaar enorm waren gestegen, zijn weer dalende op de wolmarkt in Melbourne. De prijzen voor de middelmati ge soorten daalden hier met on geveer 5%. Beslissing na ..vruchteloos debat" verdaagd (Slot). De heer Hartong: toestemmen. De heer Hartong bracht het debat weer tot de zaak zelve, al begon hij zijn uiteenzetting in het jaar 1815, toen er nog geen vrijheid van onderwijs bestond. Daartoe werd pas de mogelijkheid geschapen bij de grondwetswijziging van 1848, aangevuld met de wet van 1859. Hierdoor werd bijzonder onderwijs mogelijk en in 1917 kwam de financiële gelijkstel ling. In Geertruidenberg was er in 1914 een openbare school, nog geen bijzondere, die kwam pas in 1917, in de vorm van een R.K. Jongens- en Meisjes school. Daar de kinderen verplicht zijn lager onderwijs te volgen, moeten de ouders de keuze van het onderwijs zelf kunnen bepalen, vond de heer Har tong. Op de openbare school hadden echter in de loop van de jaren factoren gewerkt die overschakeling op het neu traal bijzonder onderwijs noodzakelijk maakten en die factoren zag hij in politieke veranderingen. Er moest een school komen onafhankelijk van de overheid, in casu de gemeente, want het openbaar onderwijs werd in de politie ke sfeer betrokken, daar in 't schoolbestuur voorstanders van bijzonder onderwijs zit ting konden hebben. Dit acht te de heer Hartong niet juist. De laatste jaren was op de openbare school met de wen sen der ouders practisch geen rekening gehouden. Daarom hadden de voorstanders van neutraal onderwijs hun kin deren naar elders gestuurd, terwijl de overblijvenden nu een neutraal bijzonder onder wijs wilden instellen. Het ge volg was de Stichting Nuts school onderwijs en de heer Hartong meende dat die een zegenrijke instelling kon zijn. Welke taak heeft de raad in deze, zo vroeg de heer Har tong. Volgens de wet kwamen de kosten van bouw en in richting aan de gemeente. De raad kon de aanvrage zonder voorwaarden te stellen goed keuren of hij kon ze afkeu ren. Wanneer kon de raad weigeren? Alleen als de ver eiste stukken niet aanwezig waren. Hij had geen oordeel over de noodzaak of wense lijkheid van een dergelijke school. De heer Hartong nu meende dat aan de te stellen voorwaarden was voldaan, zo als ook de inspecteur had ge schreven. De voorzitter was het niet op alle punten met de heer Hartong eens. Hij wilde we ten op welke principiële pun ten deze de wenselijkheid van een nutsschool baseerde. Voor de heer Hartong was daarvan het voornaamste of het onder wijs bijzonder dan wel neu traal zou zijn. Tegen het laatste deel van het betoog van de heer Har tong bracht de voorzitter naar voren dat de raad wel dege lijk bezwaren kon hebben, maar de heer Hartong was van mening dat de raad alleen de handelwijze niet fraai kon vinden. Dan bleef er alleen 't principiëel besluit nog over en hij ried de raad aan de aanvraag niet te weigeren, dat zou alleen het aanzien schaden. Democraat of reactionair. De heer v. Boxtel kwam te rug op wat de heer Okkerse had gezegd. Hij vond 't jam mer als het bezwaar tegen de vroegere gemeenteraad gemo tiveerd was. Maar in deze raad was toch wel gebleken dat er geen richtingenstrijd was. daar stond de raad boven. Hij achtte het een beroerde ge schiedenis als men elkaar op principiële gronden ging be strijden. Overigens was 't hem er niet duidelijker op gewor den, hij wilde wel eens weten hoe het nu precies zat. Voor de heer Okkerse was dat heel eenvoudig: Als ge voorstemt bende democraat, stemde tegen dan bende reac tionair. Welke uitspraak veel hilariteit veroorzaakte. De voorzitter suggereerde nog de kwalificatie „revolutionair", maar de heer Okkerse hield het bij reactionair. Al met al was het de heer v. Boxtel nog niet veel duide lijker geworden. Hij kon geen standpunt innemen en stelde voor de zaak aan te houden. Daar was echter de heer Hartong pardoes tegen. Hij vond dat, als men het bij de wet hield, men in goed gezel schap was. Als het besluit nu genomen werd konden er voorbereidingen getroffen worden, anders ging er kost bare tijd verloren. Er was geen reden tot tegenstemmen, want alles was wettelijk in orde, ook volgens de inspec teur. De heer v. Boxtel vroeg of er kans was dat de openbare school bleef bestaan. Hetgeen de heer Hartong beaamde, als er voldoende leerlingen ble ven. Wethouder Broek kwam te rug op de bezwaren van dhr. Hartong tegen het in politie ke sfeer trekken van 't open baar onderwijs. Had dit ge leid tot verkeerde practijken? En waren er klachten geweest over de openbare school die niet in behandeling waren ge nomen? Die had de heer Har tong zelf meermalen aan de burgemeester overgebracht, zei hij. De heer Okkerse zou het als een teken van goede wil van de meerderheid beschouwen, als het verzoek van de min derheid, die een nutsschool wilde hebben, toegestaan werd. B. en W. kwamen echter tenslotte met het voorstel op korte termijn overleg te ple gen met het Stichtingsbestuur en deze kwestie dan te ver dagen tot de volgende verga dering. De heer Hartong was 't hier niet mee eens. Er was geen reden tot uitstel en daardoor zou de mogelijkheid tot het tijdig beginnen van de school in September in gevaar ge bracht worden. De heer v. Boxtel kon er echter nog niet goed uit, maar hij dacht dat het met de 'vrees van de heer Hartong wel niet zo'n vaart zou lopen als de volgende vergadering spoedig zou worden gehouden. Overi gens was hij degene die er zich tenslotte over verwon derde dat deze kwestie bij de ingekomen stukken lag. De heer Veenus nodigde B. en W. als ze er bezwaar tegen hadden nu een besluit te ne men, die bezwaren naar vo ren te brengen. Maar dat ge beurde niet en men ging ein delijk over tot stemming over het voorstel van B. en W. Dit werd aangenomen met 6 tegen 5 stemmen. Vóór stemden de heren Schot, Maas, v. Boxtel, v. Alphen, Broeken en Rut gers. Waarmee deze kwestie bijna van de baan was. Want nu wilde de heer Hartong we ten wanneer de vergadering zou plaats hebben. Hierover voerde hij een scherpe discus sie met de voorzitter. Maan dag zou er overleg gepleegd kunnen worden met 't Stich tingsbestuur en na wat gehar rewar deelde de voorzitter mee dat de raadsleden tegen Woensdag een oproep voor de raadsvergadering konden ver wachten. Tenslotte was er nog een schrijven van de Prov. Water staat over de slechte toestand van de Stationsweg. Die was bereid aan het Provinciaal Bestuur het onderhoud van de Emmaweg en het Stations plein voor te stellen. Daar echter de onderhandelingen met de Spoorwegen erg traag verliepen zou deze kwestie niet voor de najaarsvergade ring van te Staten behandeld kunnen worden en dan duur de het nog tot 1 Juli 1951 eer de weg overgenomen kon worden. De suggestie van de heer Hartong om bij de Spoorwe gen op wat meer haast aan te dringen, nam de voorzitter over. Hij zou er op de verga dering die de burgemeesters van de Langstraat volgende week met Ir De Hollander hebben, over spreken. Nadat er enkele reclames hondenbelasting waren be handeld, leidde de voorzitter zelf de rondvraag in met de mededeling dat zijn suggestie van de vorige vergadering dat de gedupeerden wegens het verbod op bepaalde percelen aardappelen te telen vanwege de aardappelmoeheid, aardap pels zouden kunnen verbou wen op het Ford, niet verwer kelijkt kon worden, omdat op twee derde deel daarvan ook al twee jaar aardappels had den gestaan. En het derde ge deelte was niet de moeite waard voor zovelen. Dan nam de raad nog het besluit het woonwagenkamp weer te verplaatsen naar het oude opgehoogde terrein. De rest van de rondvraag konden wij niet meer mee maken omdat het tijd was voor de laatste bus naar Waalwijk. Over de subsidie van 1200.— aan de Evangelisch Lutherse Gemeente van Heusden, welke subsidie op verzoek van Gedeputeerde Staten werd ingetrokken, ontstond een buitengewoon onverkwikkelijk debat, dat voor de voorzitter aanleiding was dhr. Dekkers te verzoeken zich in zijn uitdrukkingen te matigen. Het was drie kwartier na 't beginuur om kwart voor negen toen burgemeester v. Delft de openbare vergade ring van de gemeenteraad met gebed opende. De notulen van de vorige vergadering werden ongewij zigd vastgesteld. De ingekomen stukken, w.o. verscheidene goedgekeurde raadsbesluiten, werden deels voor kennisgeving aangeno men. Dit was niet het geval met een schrijven van Ged. Staten over de subsidie aan de Evangelisch Lutherse Ge meente. Deze subsidie, ten be drage van 1200.was niet door Ged. Staten goedgekeurd. B. en W. merken in het prae- advies over deze kwestie op dat de Lutherse Gemeente wist dat de subsidie van de Rijksbijdrage in de oorlogs schade moest worden afge trokken. De Lutherse Ge meente had geweigerd de aan vraag in te trekken. De raad had destijds goedgunstig be schikt over het verzoek, maar nu hadden Ged. Staten, inge volge instructie van de rege ring, afwijzend beschikt. Aan gezien B. en W. geen gronden konden aanvoeren om tegen dit besluit in beroep te gaan, stelden zij voor het raadsbe sluit in te trekken. De heer Dekkers vroeg en verkreeg het woord om een tirade tegen de Provinciale Overheid te houden. Hij uitte scherpe kritiek op het schrij ven van Ged. Staten. (Enkele erg sterke uitlatingen zullen wij niet vermelden). De R.K. kerken en instel lingen, aldus de heer Dekkers, zijn in het Zuiden altijd goed bedacht. De protestanten ach tergesteld. De protestanten worstelen meer met moeilijk heden dan de katholieken. Het is hem bekend dat protestan ten via allerlei „fraaie" wegen geen hulp krijgen. Ze zitten op de verkeerde golflengte, zei spreker. Misschien kan nu de Lutherse Gemeente in be roep gaan bij de Kroon om dit besluit ongedaan te maken. De heer v. Herpt merkte naar aanleiding van deze tira de op dat de heer Dekkers blijkbaar het prae-advies niet goed had gelezen. Het gaat hier om richtlijnen van het Ministerie. De raad heeft zich destijds uitstekend gedragen door de Lutherse Gemeente terwille te zijn en de subsidie toe te kennen. De heer Dek kers schijnt goed geïnfor meerd over de moeilijkheden van katholieken en protestan ten in het Zuiden. Maar hij moet maar eens in het Zuiden gaan kijken hoeveel kerken er nog herbouwd moeten wor den. (De heer v. Herpt zal hiermee wel katholieke ker ken bedoeld hebben). De heer Te Vruchte meent eveneens dat de raad goed heeft gehandeld en dat er nu niets anders opzit dan het be sluit in te trekken. De heer Verschuren: Wat de heer Dekkers naar voren heeft gebracht doet niets ter zake. Hij had deze speech be ter in de Tweede Kamer kun nen houden. Dat wij hier een trap moeten incasseren be grijp ik niet. De heer Dekkers antwoordt hem dat het niet zijn bedoe ling was de raad een trap te geven, maar in het Zuiden komen de protestanten niet aan hun trek. De heer Verschuren: Dit op treden is ongepast.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 5