Wijde Wereld J Waalwijkse en Langstraatse Courant Sancties tegen China. UIT DE VOLKSCONCERT DOOR HET BRABANTS ORKEST MAANDAG 21 MEI 1951. Uitgever Waslwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hcofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. 74e JAARGANG No. 41 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO' TER INLEIDING VAN HET DIT DEED HET RODE KRUIS. □E ECHO m HET ZUIDEN Dc politieke commissie van de Algemene Vergadering der Verenigde Naties heeft met overweldigende meer derheid een wapenembargo tegen communistisch China uitgevaardigd. Vijfender tig landen stemden voor, 9 onthielden zich van stem ming en geen enkele afge vaardigde stemde tegen. Hiermee is een Amerikaans voorstel om krachtiger maatregelen te treffen, nu China aïie vredespogingen heeft genegeerd, vcrwc- lijkt. Nu is het maar de vraag of dit wapenembar go enig effect zal sorteren, doch zo nodig zullen dc Verenigde Naties tot nog uitgebreidere maatregelen overgaan. De Westelijke Grote Drie wa ren het over de kwestie wonder wel eens. Zowel de Engelse als de Franse afgevaardigde ver klaarde dat de tijd gekomen was de resolutie van 1 Februari, waarbij rood China tot agressor is verklaard, in daden om te zet ten. De vertegenwoordiger van de Verenigde Staten betoogde dat, voor het geval de agressie mocht voortduren, meer uitge breide economische maatregelen moeten worden aanbevolen. Dc Verenigde Stater blijven echter grote waarde hechten aan voort gezette vredespogingen van de commissie van goede diensten voor Korea. De afgevaardigde van India, sir Benegal Rau was van mening dat de resolutie wat hij noemde een „eervolle regeling" zou kun nen bemoeilijken. Rusland, dal eerst nog geprobeerd had de zaak voor de Veiligheidsraad te krij gen waar het het recht van veto heeft, en zijn satellieten weiger den aan de stemming deel te ne men. De Joegoslavische afge vaardigde stemde wel voor, om dat communistisch China sinds Februari geen blijk had gegeven een vreedzame regeling te wen sen. Afghanistan, Birma, Ecua dor, Egypte, India, Indonesië, Pakistan, Zweden en Syrië ont hielden zich van stemming. Zwe den, Syrië en Indonesië hebben echter wel verklaard zich aan 't besluit van de politieke commis sie te zullen houden en het em bargo in acht te nemen. Indone sië heeft echter als voorwaarde gesteld dat in ruil daarvoor zijn caonomische moeilijkheden, die door het stopzetten van de rub berexport naar communistisch China groter zullen worden, de nodige aandacht van de Weste lijke mogendheden zullen krijgen. Bij de stemming over de reso lutie heeft men weer een eigen aardige verhouding gekregen. De voorgestelde maatregelen zijn ge richt tegen een Oosters land, en hoewel niemand heeft tegenge stemd, zijn het in hoofdzaak de Oosterse landen geweest die zich van stemming hebben onthouden. De niet-Oösterse landen die dat hebben gedaan, hebben boven dien verklaard dat zij het em bargo in acht zullen nemen. Er blijkt in deze gang van zaken dus wel degelijk een zekere tegen stelling Oost—West te steken. Het Oosten tracht zich op alle mogelijke manieren aan de in vloed van het Westen te ont trekken, terwijl toch het grootste deel het niet eens is met de ge dragslijn die rood China volgt. Daardoor komen deze niet-com- munistische landen in een moei lijk parket. Klampt een land als India zich daarom nog steeds vast aan iets wat nu toch lang zamerhand wel een utopie is ge bleken, een vreedzame regeling? Hoewel voor een Westerling hier geen sprake is van enige tegenstelling, raakt het toch aan de gevoeligheden van de Ooster ling. Dit is meer betreurenswaar dig dan verwonderlijk. En uiter aard is wat nu gebeurt niet ge schikt om het wantrouwen weg te nemen, terwijl China zijn best zal doen om het vuurtje aan te bla zen. In ieder geval hebben de betrokken landen niet beter we ten te doen dan zich van stem ming te onthouden, misschien de beste oplossing, als men er ten minste op kan rekenen dat zij zich bij de beslissing van 'n over weldigende meerderheid neer leggen. Een wapenembargo tegen een agressief land is heel mooi en heel passend, maar op de eerste plaats is dat al het minste wat men tegen de aanvaller kan toe passen en ten tweede is het een vraag wat er in de practijk var terecht komt. Om te beginnen heeft het al heel wat moeite ge kost om Engeland er toe te krij gen en men kan er van verzekerd zijn dat dc Engelse regering niet dan met pijn ertoe is overgegaan, dat wil zeggen niet nog een beet je meer pijn dan andere landen die handelsbetrekkingen met Chi na onderhouden. Handelsbelan gen hebben de Britten altijd erg hoog gezeten en daar hebben ze veel voer over. Het is eigenlijk een beetje triest te bedenken dat Britse soldaten in Korea tegen communistisch China strijden, terwijl Engeland al die tijd goe deren naar dat zelfde land heeft gestuurd die in de strijd tegen zijn eigen soldaten gebruikt kon den worden. Nu eenmaal het be sluit gevallen is, kan men er wel op 'rekenen dat het met de offi ciële uitvoer gedaan is, maar er zijn nog vele slinkse wegen die naar China voeren. Dit hoeft niet in te sluiten dat de Engelse rege ring haar medewerking daaraan verleent, doch er zijn handelslui met een betrekkelijk ruim gewe ten en een even grote handigheid. En smokkelhandel gaat niet altijd op de kleine schaal van een kruik spiritualiën of een paar nylons Wij noemen nu Engeland om dat dit bijzonder grote handels belangen in China heeft, bene vens de belangrijke kolonie Hongkong. Dit sluit inderdaad in dat dit land een extra groot of fer moet brengen. Voor andere landen geldt hetzelfde echter evengoed in meerdere of mindere mate. De Volkenbond heeft in dertijd eens economische sanc ties willen nemen tegen Italië, toen het Abessinië had ovcrvtil- len. Dit liep uit op een grandioze mislukking omdat niemand er zich van aantrok. De Verenigde Naties hebben gewapend ingegre pen in het Koreaanse conflict en vele landen lang niet alle hebben aan de oproep om troe pen te sturen gehoor gegeten. Als het met het wapenembargo zo moet gaan als met de goed bedoelde poging van de Volken bond, kunnen de Verenigde Na ties zich beter niet belachelijk maken. Zelfs 'n gedeeltelijk suc ces als de troepenzendingen naar Korea is niet voldoende. Dezp actie moet een symbool zijn van de eensgezindheid van de vrije wereld in het bestrijden van com munistische actie, maar dat niet alleen, ze moet indien mogelijk ook enig effect sorteren. Voor de verwezenlijking van beide doel einden is algemene medewerking nodig, voorzover men in de hui dige omstandigheden van „alge mene medewerking" kan spre ken. Want juist omdat de wereld verdeeld is in twee grote kam pen, die we in dit geval zouden kunnen verdelen als voor en te gen China, hoeft men zich van een werkelijk effect van het em bargo geen al te grote voorstel ling te maken. Rusland doet na tuurlijk niet mee en dat is tot nog toe de grootste leverancier van communistisch China ge weest. Dat zal wel zo blijven, zelfs zullen de hoeveelheden als Stalin het de moeite waard vindt, nog wel groter worden. Boven dien hebben beide landen bij hun transacties niet te maken met een eventuele blokkade van de Chi- neese kust omdat alles over land kan aangevoerd worden. Men krijgt bij dit alles de neiging om te vragenheeft het wapenem bargo wel enige practische bete kenis Ongetwijfeld zal men de zin van uitsluitend een wapenem bargo vooral moeten zoeken in de morele weerslag die het zal hebben op de Chinezen. Het is echter wel heel onzeker of die zo groot zal zijn dat de Chinezen zich genoodzaakt zullen voelen de vijandelijkheden te beëindigen, vooral omdat ze daarover niet alleen te beslissen hebben. Hel minste wat men tegen dit agers- sieve land heeft kunnen doen is dus heel weinig. En in dit ver band is de verklaring van de Amerikaanse afgevaardigde in de politieke commissie van belang dat voor het geval de agressie voortduurt, meer uitgebreide eko- nomiscbe maatregelen moeten worden aanbevolen. Wij weten niet in hoeverre communistisch China afhankelijk is van het niet- communistische deel van de Ver enigde Naties, maar het lijkt toch wel van meer practische waarde als de aanvaller ekonomisch vol komen geboycot wordt dan wan neer er een embargo wordt ge- leg.1 op strategische goederen, die hij toch voor het allergrootste deel van een bondgenoot betrekt. Of Rusland er veel voor zal voe len een land als China volledig ekonomisch te ondersteunen voor zover het afhankeijk is van in voer van elders, is een vraag die niet zo maar met ja valt te beant woorden. Aan dit hoofdstuk zijn we echter nog niet toe. Opmerkelijk is dat de maatre gelen die de Verenigde Naties nu nemen, in de richting gaan die MacArthur heeft willen inslaan. In dc richting, want zo rigoureus als de generaal pakt dc UNO het nog niet aan. In ieder geval blijkt hier wel uit dat de oppositie zich niet op de eerste plaats richtte tegen wat de generaal wilde, in wezen was dat trouwens slechts een zo spoedig mogelijk beëindigen van het Koreaanse conflict, maar te gen de wijze waarop hij zijn idee ën uitte en ten uitvoer wilde leg gen. Voorzichtigheid is de moe der van de porccleinkast en de huidige politiek is wel van heel broos porcelein. Nu gaat men het langzamerhand op zijn kracht be proeven, niet omwille van het plezier dat er in steekt (dat is al heel gering), maar om hogere be langen. Met spanning mag men de uitslag verbeiden. VRIENDSCHAPSVERDRAG. De- Indonesische minister van buitenlandse zaken, dr Subardjo, heeft meegedeeld, dat Indonesië een vriendschapsverdrag met Ne derland wil sluiten, zelfs voordat de status van Nieuw-Guinea is geregeld. Dit verdrag zou de Ne derlands-Indonesische Unie moe ten vervangen. Dr Subardjo maakte ook be kend dat de commissie die belast is met de herziening van de ron de tafclovereenkomsten, bijna met haar werk klaar is. Binnenkort zal de Indonesische regering trachten te komen tot een confe rentie op hoog niveau met de Ne derlandse regering over deze aan gelegenheid. geen gelegenheid hebben, mag dit gevoeglijk een levensbehoefte he ten. Bovendien zit in sommige vormen van ontspanning een ele ment van vorming van de jeugd en van besteding van vrije tijd, welke bij die ontspanning bewust wordt geleid. Anderzijds behoeft de openbare godsdienstoefening van sportbe oefening in de voor godsdienst oefening gebruikte tijd niet onver mijdelijk hinder te ondervinden. Ander?? wordt het, zodra de sportbeoefening voor anderen dan die daaraan deelnemen, als een openbare vermakelijkheid wordt georganiserd of gepaard gaat met gerucht. Hier komt de openbare rust in het gedrang. Nochtans gaat het niet aan, in bfeginsel alle openbare vermake lijkheden op Zondag te verbieden. In het wetsontwerp is een oplos sing nagestreefd in dier voege dat de mogelijkheid wordt opengela ten om niet alle soorten van openbare vermakelijkheden over één kam te scheren, in principe voor de Zondagmorgen een stren gere regel zal gelden dan voor de rest van de Zondag en op grond van plaatselijk heersende opvat tingen het regiem voor de Zon dagmorgen zal mogen worden uit gebreid tot de gehele Zondag. In dit verband dient de vraag be handeld te worden, in hoeverre de gemeenteraad z.g. aanvullende wetgevende bevoegdheid toekomt met betrekking tot de materie van deze wet. Met Zondag gelijkgesteld wor den Nieuwjaarsdag en Hemel vaartsdag. De tweede Paas-, Pinkster- en Kerstdag gelden in het ontwerp niet als Zondag. In het wetsontwerp is een ar tikel opgenomen dat een verbod behelst om op Zondag voor 13 uur politieke optochten of poli tieke bijeenkomsten in de open lucht te houden en een artikel waarbij het verboden is op Zon dag zonder genoegzame reden de openbare rust door arbeid in be roep of bedrijf te verstoren. bonden troepen aanzienlijk moes ten terugtrekken. We zullen maar weer afwachten hoe het afloopt. Aan boord van het Amerikaan se troepen transportschip „General McRae", dat op 13 Mei uit Yo kohama in Japan is vertrokken, bevinden zich 20 gewonden van het Nederlandse detachement in Korea. Tegen het eind van deze maand zullen opnieuw een 170-tal Korea- vrijwilligers uit Nederland ver trekken. Daar nog elke dag aan meldingen binnenkomen, ligt het in het voornemen in Juli wederom een contingent vrijwilligers naar Korea te zenden. TWEEDE STAATS SECRETARIS AAN OORLOG. Mr. F. J. Kranenburg, zoon van de voorzitter van de Eerste Ka mer en thans advocaat te Rotter dam, is door de minister aan H.M. de Koningin voorgedragen als staatssecretaris aan het ministerie van oorlog met ingang van 1 Juni. Het is de bedoeling aan dit mi nisterie twee staatssecretarissen aan te stellen, zodat ook de hui dige staatssecretaris van oorlog, vice-admiraal H. C. W. Door man als zodanig zal blijven op treden. Laatstgenoemde zal zich in het bijzonder belasten met de personele aangelegenheden, ter wijl mr. Kranenburg de materieel- voorziening zal behartigen. Mr. Kranenburg is o.m. voor zitter van een der Rotterdamse afdelingen van de Partij van de Arbeid. DE SPAARGELDEN VERDWIJNEN. In April bijna 30 mill. Uit de door het C.B.S. gepubli ceerde cijfers blijkt, dat in April bij de Rijkspostspaarbank de te rugbetalingen de inleg met 18.258.000 hebben overtroffen. Bij de bijzondere spaarbanken is 10.289.000 meer terugbetaald dan gestort en bij de bankspaar banken 1.408. Hiermede is de totale ontsparing in April tot bij na 30 millioen, namelijk 29.955.000 gestegen. VADER HAALDE ZELF HET LIJKJE VAN ZIJN KIND OP. Uit de Broekervaart bij de ge meente Watergang werd vorige week door de vader van het knaapje het stoffelijk overschot ▼an de 7-jarige G. Helmingh op gehaald, die sinds Woensdagmid dag werd vermist. Het jongetje had de slager over het water ge roeid, maar was niet teruggekeerd. Toen de ouders later gingen kij ken, zagen zij de roeiboot leeg op vaart drijven. Onmiddellijk werd met dreggen begonnen, doch eerst de volgende dag halde va der Helmingh zelf zijn zoontje op. Gratis inrichting van een noodziekenhuis te Waalwijk, tijdens paratyphus-epidemie. Hierboven een zaal uit dit noodziekenhuis. STEUNT GIJ, LEZER, DAN OOK DE a.s. COLLECTE. NIEUWE ZONDAGSWET De regering heeft bij de Twee de Kamer een nieuw ontwerp Zondagswet ingediend, ter ver vanging van de verouderde wet van 1815. In de Memorie van Toelichting wordt o.a. gezegd De bemoeiin gen van de overheid kunnen er slechts toe strekken, uitwendige beletselen voor de heiliging van de Zondag door haar onderdanen weg te nemen. Voor een zodanige regeling is in een natie als de on ze, waarvan een grote meerder heid de christelijke godsdienst belijdt, stellig plaats. Intussen kan zulks in het hui dige tijdsgewricht niet leiden tot het geheel doen stilstaan van het openbare leven, terwijl mede in aanmerking moet worden geno men, dat velen de Zondag thans een andere bestemming geven dan die van een Gode gewijde en ge heiligde dag. Met betrekking tot de sportbe oefening dient enerzijds te wor den bedacht, dat de behoefte aan ontspanning in deze tijd voor ve len is samengegroeid met de be hoefte aan een wekelijkse rust dag. Wat de beoefening van sport en andere lichaamsbewegin gen in de open lucht betreft, voor hen die op werkdagen daartoe TELEVISIE. Ir Otten van Philips heeft vori ge week meegedeeld dat de tele visiezender Lopik in de loop van de maand Juni zal gaan uitzen den en dat Philips bereid is enige tijd geheel gratis de programma's te verzorgen, zolang de omroep verenigingen nog geen beslissing hebben genomen. De uitzendingen zullen uiteraard hun experimen teel karakter houden. In de Twëede Kamer, bij de be handeling van de begroting van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen, is er ernstig verzet ge rezen tegen dit plan. De heer Van Sleen van de P. v. d. Ar. en an deren hadden bezwaar tegen de hoge kosten in deze tijd van be zuinigingen. De heer Van Sleen dreigde zelfs met een motie waar in aan de regering verzocht wordt geen verdere stappen te doen met betrekking tot de televisie, totdat de Kamer zich ovfer de in te die nen regeringsnota zou hebben be raden. KOREA. De Chinezen en Noordkoreanen zijn vorige week aan het lang ver wachte tweede deel van hun voorjaarsoffensief begonnen. Ze hebben aan de verschillende fron ten diepe bressen geslagen in de gealliëerde linies, zodat de ver- VIJF DODEN TE OCHTEN BIJ ONTPLOFFING VAN PROJECTIEL. Vier kinderen van 11 tot 15 jaar en een man werden in de Morgenavond zal het Brabants Orkest onder leiding van zijn di rigent Hein Jordans zijn eerste volksconcert in Waalwijk geven en wij hopen dat het niet 't laat ste zal zijn. Wij verwaenten dat op dit concert een groot aantal personen aanwezig zullen zijn, die nog nooit eerder een sympho- nisch concert hebben bijgewoond. Voor hen is het concert van mor gen niet op de laatste plaats be doeld. Als het resultaat van deze eerste kennismaking is dat enkele van die mensen „de smaak te pak ken hebben" en een volgende keer terugkomen, dan is 't voor naamste doel bereikt. Een groot deel van de beschikbare kaarten is over de Waalwijkse bedrijven verdeeld en daarom menen wij te mogen verwachten dat daarvan een dankbaar gebruik wordt ge maakt. Omdat het een soort kennisma kingsconcert is, lijkt het ons nut- ig enkele punten te bespreken, die men in de concertzaal in acht pleegt te nemen. De vorige avond door het Brabants Orkest heeft aangetoond, dat dit niet overbo dig is. En bepaalde afwijkingen "van de gewoonte werken storend. Er zijn echter ook bepaalde ge woonten die erg storend werken en als we dat zeggen, denken we op de eerste plaats aan het te laat komen. Als een uitvoering op 8 uur is vastgesteld, moet men er rekening mee houden dat ze om 8 uur begint. Dat dit dikwijls niet het geval is, ligt gewoonlijk meer aan de laatkomers dan aan de uitvoerenden. Het mag echter niet voorkomen dat een dirigent, als hij voor zijn lessenaar staat, nog enkele minuten moet wachten om dat er achter in de zaal gestom meld wordt door mensen die dan nog binnenkomen. Dit is geen kwestie van hoffelijkheid, maar van gewonc beleefdheid. Hier over hebben wij de vorige keer al geschreven en kregen toen een reactie, waaruit bleek dat het laat komen aan dc bus kan liggen. Maar als een uitvoering nu een maal op een zekere tijd is vast gesteld, verdient het dan geen aanbeveling zich daarnaar te richten en dan maar een bus vroeger te konten? Toegegeven, er kunnen omstandigheden zijn, die zelfs sterker zijn dan 'n goe de wil. Over het algemeen dunkt het ons goed de deuren, zolang er gespeeld wordt, gesloten te houden. Wij hebben over dit punt nog al lang uitgeweid, omdat het een algemeen euvel is dat er tot nog toe niet beter op wordt en daar om wel eens bizonder onder de algemene aandacht mag gebracht worden. Laten we nu even het concert doorlopen op de vormen. Als di rigent en/of solist opkomen, be groet men hen met applaus (dat niet eindeloos moet duren). On der het spelen der werken be hoort men zo stil mogelijk te zijn, dus niet te praten of te lachen en zo min mogelijk te hoesten. Er worden een otiverture uitgevoerd, een vioolconcert en een sympho nic. Dc o iverture is een afgerond stuk en biedt dus geen moeilijk heden. Het vioolconcert bestaat echter uit drie en de symphonie uiterwaarden, onder Ochten in de Betuwe, gedood doordat een land- "'Sjidlmjk gedood werden twee broers, resp. 15 en 13 jaar van het gezin Sembere en een broer en zustër, resp. 13 en 11 jaar van het gezin Clemens. De zwaargewonde Clemens, die familie is van de twee omge komen kinderen Clemens, is naar het ziekenhuis te Tiel overge bracht en later overleden. De kinderen, uit een woonwa gen afkomstig bij het veer over de Waal tussen Ochten en Druten, vonden Donderdagmiddag in de uiterwaard onder Doodewaard t gevaarlijke projectiel. Vermoedelijk heeft de 33-jarige ongehuwde woonwagenbewoner Clemens, het projectiel willen de monteren. Waarschijnlijk heeft hij er in het bijzijn der kinderen met een hamer op geslagen. De mijn ontplofte met het ontzettende ge volg. Bovendien werden nog enige andere kinderen licht gewond. ADVERTEERT IN DE ECHO VAN HET ZUIDEN men er rekening mee houden dat het niet dc gewoonte is tussen dc delen van een concert en van een symphonic te applaudiseren. Als dit gebeurt, is het erg hinderlijk en het verstoort de eenheid van het stuk. Als men niet weet of het uit is, kan men even afwachten, het is vlug genoeg te merken. Na het optreden van de solist en op het eind van het concert kan men zijn bizondere waardering uitdrukken, niet door te blijven zitten en te gaan trappelen, maar door staande te applaudiseren. Dit is aanmerkelijk hoffelijker. Als wij dan tenslotte aangespoord hebben te zorgen ook na de pau ze op tijd in de zaal terug te zijn, menen we voldoende te hebben gezegd over de vormelijke kant van het concert. Men hoeft niet te menen dat dit buitenissige eisen zijn, men kan het zelf zien, het zijn voor het merendeel gewoon eisen van de beleefdheid en voor de ïest is het pr slot van reke ning maar een weet. Daarom heb ben we het hier in het kort uit eengezet. DE WERKEN. Om nu tot het concert zelf over te gaan, wij willen over elk van de werken enkele woorden zeggen, geen technische ontleding, want die zeggen de gemiddelde concertbezoeker erg weinig. Veei wordt er van onze kant trouwens niet geëist, want aan de zaal krijgen de bezoekers natuurlijk 'n program, waarin ze het een en ander over de stukken kunnen lezen. Het concert begint met de ou verture „La Scala di Seta" van Rossini, die in 1792 te Pesaro in Italië werd geboren als zoon van onbemiddelde ouders en die in 1868 stierf als bemiddeld en ge vierd operacomponist te Parijs. Rossini heeft gedurende zijn lan ge leven ontzaglijk veel gecompo neerd, maar behalve enkele ope ra's, met name Willem Teil en De Barbier van Sevilla, 't Stabat Mater en een aantal ouvertures, eigenlijk dus openingsstukken voor een opera, is zijn werk vergeten. Tot die ouvertures die nog wel eens gespeeld worden, behoort „La Scala di Seta" van 1812. Rossini's muziek ligt heel gemak kelijk in het gehoor en is buiten gewoon plezierig om te beluiste ren, zolang men er niet al te veel mee gevoed wordt, en zo wacht ons dus een opgewekte opening van het concert. Van Rossini naar Brahms is 'n hele stap. Brahms is niet popu lair. Zijn er zelfs van een Beet hoven wel werken die iedereen kent en geniet, Brahms heeft zul ke stukken niet gecomponeerd. Hoe komt dat? Komt dat omdat hij een op en top Duits roman ticus was, wiens muziek voort durend nogal „zwaar" klinkt? Wij herinneren ons een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat wij absoluut niets om Brahms gaven, omdat wij niet geleerd hadden er naar te luisteren. Nadien hebben wij dat wel geleerd en Brahms is een van onze lievelingscomponis ten geworden. Daar hoeft men overigens niets uit af te leiden over voorkeur voor de geest van onze Oosterburen. Johannes Brahms is in de Mei maand van 1833 in Hamburg geboren en stierf in 1897 te We nen, waar hij veel verbleef, even als zijn grote voorgangers Mo zart, Beethoven, Schubert. Zijn concert voor viool en orkest in D grote terts dateert van 1878, uit dezelfde tijd als zijn „pastorale" symphonie, de twefede, ook in D gr. t. Het bestaat uit drie delen en opent met een eenstemmig ge speelde, gedragen melodie, waar na uit een driftig motief de viool haar spel (concert) met hét or kest begint. Nog eens, men moet deze muziek goed beluisteren om ze te kunnen waarderen. Niet iedereen zal daarin de eerste keer slagen, doch het is ruimschoots de moëite waard om het te pro beren. Het tweede deel is een prachtig Adagio, waarvan de ont roerende melodie eerst door een hobo wordt voorgedragen en ver volgens door de soloviool wordt overgenomen en voortgezet. Het laatste deël is een rondo, waarin dus het hoofdmotief geregeld te rugkeert dit is een onstuimig motief, een beetje ruig, is men haast geneigd om te zeggen, maar in ieder geval is het mooi. Over Beethovens 7de sympho nie in A gr. t. vallen veel diep zinnige en moeilijk te begrijpen dingen te zeggen. Wagner nofemde het de „apotheose van de dans", er zijn lieden die er iets demo nisch achter zoeken, anderen die er een Vlaams volksfeest in zien, in ieder geval is het een van Beethovens stralendste werken en zonder twijfel zijn bruisendste symphonie. Dit is muziek die men moet ondergaan, waaraan men zich moet overgeven. Laat ze maar gerust over u heen gaan, spoelen zouden we haast zeggen, dan zult u er beslist van genieten. Wie een beetje schrik heeft van Beethoven als naam (die zijn er) moet htm dan maar voor drie kwartier vergeten en na afloop zal hij van tenminste een symphonie van Beethoven houdende rest komt dan wel. Na een langzame inleiding volgt er een levendig

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 5