huldigde z'n herder
Waalwijkse en Langstraatse Courant
De Parochie St. Jan
De Harmonie Deurne
II
H
Plechtige opening onder MASSALE BELANGSTELLING
concerteerde
in Waalwijk
MAANDAG 4 JUNI 1951.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO VM HET ZEIDEN
OPGERICHT 1S78.
Bureaux: GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL
74e JAARGANG No. 45
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
TEL- 66. TEL.-ADRES „ECHO".
Zondag heeft de Parochie St. Jan
z'n jubilerende herder een prachtig
feest bereid. Een hymne aan het
priesterschap zouden we het willen
noemen.
De dag begon, nadat zeer vele pa
rochianen ter intentie van de pas
toor ter H. Tafel waren genaderd,
natuurlijk met een plechtige H. Mis,
opgedragen door de jubilaris met
assistentie van kapelaan Wassen-
berg als presbyter assistens, kape
laan v. d. Heuvel als diaken, kape
laan Lempens als subdiaken en mo
derator Stevens als ceremoniarius.
Het was een prachtige Mis, waar
in heel de rijkdom van de liturgie
op plechtige wijze werd gevierd. Het
zangkoor zong de schone Mis van
Cuypers en na de Mis, tezamen met
het prima Waspikse koor, het magis
trale Te Deum van dezelfde compo
nist. Het was een indrukwekkende
hulde.
Onder de H. Mis hield rector Bek
kers een gloedvolle feestpredicatie.
Hij wees op de goddelijke waarde
van het priesterschap. Het priester
schap gaat terug tot de blijde Bood
schap aan Maria, die de Moeder zou
worden van de Hogepriester. Rector
Bekkers besprak de Zaligverklaring
van één van de grootste priesters:
Paus Pius X, die gisteren werd ge
canoniseerd. Hij huldigde hiermee
ook het Moederschap. De Zeereerw.
spreker huldigde Pastoor Ras en
deed een beroep op de gelovigen om'
te leven volgens de wetten Gods op
dat uit de gezinnen veel priester--
roepingen voort komen.
Pastoor Ras was voor de Mis door
Gidsen, Welpen en Verkenners van
de pastorie gehaald. Het kerkplein
en de kerk was feestelijk versierd.
Op het kerkplein hadden de Ver
kenners een mooie ere-poort gepio
nierd en een prachtig baldakijn
sierde de hoofd-ingang. De kerk en
het hoog-altaar waren schitterend en
stemmig versierd.
Om half één werd, in tegenwoor
digheid van kerkbestuur, werk-,
ere-comité en collectanten, in het
K.A.B.-gebouw door de voorzitter
van het kerkbestuur, Drs. de Vries,
na een woord van welkom door ka
pelaan Wassenberg, de feestgave
van de parochie aangeboden.
Drs. de Vries sprak als volgt:
Zeereerwaarde Heer Pastoor,
Hooggeachte Jubilaris,
Het is voor mij een hoge eer li na
mens Uw 6000 parochianen op deze
schone feestdag te mogen toespreken.
Die taak is niet eenvoudig: voor een
leek is het moeilijk zich in te denken in
de gedachten en gevoelens van een pries
ter, die zich evenzeer bewust is van de
hoge betekenis van het sacrament van
het H. Priesterschap, als van de zware
verantwoordelijkheid van de bovenna
tuurlijk); taak, welke God hem op de
zwakke, menselijke schouders heeft ge
legd. Van de andere kant moet het voor
de parochie-geestelijke een grote vol
doening zijn, als juist van de zijde van
de leken op een dag als deze blijk wordt
gegéven van een grote dankbaarheid en
een innige aanhankelijkheid naast de ver
schuldigde gehoorzaamheid en een diep
ontzag. Gelukkig het land, waar men
zijn priesters eert, omdat het familie
leven en de samenleving er nog door
trokken zijn van de principes van ons
H. Geloof.
Zonder blind te zijn voor mensélijke
tekortkomingen, welke hier, evenmin als
elders ontbreken, mogen wij toch nog
zeggen Waalwijk is nog altijd een bol
werk van katholieke geloofsbeleving en
de parochie van St. Jan is er het centrum
van.
Uit naam van deze Katholieke ge
meenschap wens ik U, Pastoor, zeer har
telijk géluk. Wij hopen, en we hebben
hedenmorgen aan God gevraagd, dat Zijn
zegen ook in de toekomst op U en Uw
werk moge rusten. In een hedendaagse
Franse film met de wat ontheologisch
klinkende titel: ,,God heeft de mensen
nodig", wordt in beeld gébracht, hoe
zeer de gelovige mensen, ondanks alle
mogelijke afwijkingen God, maar ook de
priesters nodig hebben. Waar men meent
met God te hebben afgerekend, daar
maakt men zich een god en als de laat
ste priester is heengegaan, dan dringt
men a.h.w. soms aan een daartoe on
bevoegde leek een pseudo-priesterschap
op. Een bekende aanhaling uit Augusti-
nus luidt in het Engels: het menselijk
hart vindt slechts rust in the hollow of
Gods hand in de holte van Gods hand;
wij, leken, hebben de priesters nodig, om
onze materiële zorgen te leren zien sub
specie aeternitatis, in de spiegel der
eeuwigheid.
Wij weten, dat toen in 1853 het Bis
schoppelijk Bestuur in Nederland werd
hersteld, de eerste zorg van de Bisschop
pen uitging naar de vernieuwing van het
parochiële leven. Een feest van de Pas
toor is dan ook eveneens een feest van
de parochie, maar doet ons tevens den
ken aan de verplichtingen, welke wij aan
onze Priesters, met name aan de Pastoor,
verschuldigd zijn en dan denk ik weer
aan een vraag uit mijn oude Utrechtse
Katechismus: Wat zijn de gelovigen aan
hun priesters verschuldigd? En het ant
woord luidde: Zij zijn aan de priesters,
als dienaren van Jezus en de Kerk,
hoogachting en eerbied verschuldigd.
Ik geloof, geachte aanwezigen, dat
Mgr. Zvijssen, onder wie deze Kate
chismus werd samengesteld en wiens le
ven geheel op het godsdienstige was
gericht, één meer menselijke verplichting
expres niet genoemd heeft: de plicht van
onze dankbaarheid t.o.v. hen, die dag
ei. nacht klaar staan om ons te helpen
op onze vaak moeilijke weg door het
leven. Er is veel overeenkomst tussen
de taak van de priesters en die van de
ouders. In de opsomming van de sacra
menten worden priesterschap en huwelijk
na en naast elkaar genoemd en in ver
schillende talen is Vader de gewone
aanspreektitel van een priester en we
herinneren ons, velen van ons niet zon
der weemoed, hoezeer het onze Ouders
tot vreugde stemde, als wij hen bij fees
telijke gelegenheden, zoals b.v. bij een
zilveren huwelijksfeest, ondubbelzinnige
blijken gaven van onze dankbaarheid en
onze erkentelijkheid: hartelijke woorden
van gelukwens, maar daarnaast ook tast
bare blijken van aanhankelijkheid. Wij
hebben daarom geineend, Pastoor, dat ook
wij het niet mogen laten bij een felicita
tie in woorden, maar er een cadeau aan
moeten toevoegen, en liefst een gëschenk,
dat overeenkomstig Uw eigen idee is.
Nu hebt U het ons in zekere zin niet
gemakkelijk gemaakt. U wenste n.l. geen
cadeau voor U zelf, maar U zou het op
prijs stellen, als het centrum van onze
parochiële gemeenschap, ons imposant
kerkgebouw, op de één of andere wijze
werd verrijkt, om het nog beter aan zijn
bestemming te doen beantwoorden. De
parochie zou dus in zekére zin zich zelf
een cadeau geven. Over de hoedanig
heid hiervan kan men moeilijk een refe
rendum houden. Zoveel hoofden, zoveel
zinnen. Het was echtër alleszins redelijk,
dat de jubilaris zelf hierover het beslis
sende oordeel zou uitspreken, dit luidde:
we hebben in onze hoge toren een drie
tal welluidende klokken gëkregen, laten
we deze een muzikale omlijsting geven,
door de plaatsing van een melodieus
klokkenspel. De tijden van het „Geld
spielt keine Rolle zijn voorbij: in deze
voor velen zorgelijke tijden was het te
voorzien, dat een bedrag van meerdere
tienduizenden niet in enkele maanden
kon worden bijeengebracht. De jubilaris
vroeg dan ook slechts een carillonfonds,
zoals wij tot voor kort een klokken-
fonds bezaten.
Bestuursleden van verschillende orga
nisaties hebben spontaan en mét geheel
hun hart, gehoor gegeven aan de uitno
diging van onze actieve, oudste kape
laan, om een werkcomité te formeren,
dat gelden zou inzamelen voor de stich
ting van een carillonfonds. Met grote
ijvër heeft dat comité zich van zijn taak
gekweten en het Kerkbestuur betuigt de
Dames en Heren daarvoor zijn hartelijke
dank.
Feestvierende Pastoor, in opdracht
van dit werkcomité en sprekende namens
de gehële parochie van St. Jan bied ik
U een som van ca. 9000.aan, als
basis van een carillonfonds, dat, naar
wij hopen, geleidelijk zal aangroeien tot
een bedrag, waarvoor een 25-tal klokken
kunnen worden aangeschaft.
Geachte aanwezigen, een toren is een
vinger Gods, welke ons a.h.w. voortdu
rend heenwijst naar onze uiteindelijke
bestëmming. Hij is een gids voor ons al
len op onze, vaak smalle, levensweg, en
vooral voor een vermoeide, misschien
wel afgedwaalde reiziger, die anders
maar moeilijk de weg naar de kerk zou
vinden. Dé melodieuze stemmen van een
carillon zullen hem a.h.w. daartoe uit
nodigen en aansporen.
We hopen, jubilerende Pastoor, dat U
spoedig over de middelen kunt beschik
ken om het gewenste klokkenspel aan
te brengen, zodat wij er vanzelf toe ko
men, elke dag onwillekeurig naar dié
vinger Gods op te zien, om nimmer de
draad naar omhoog, te verliezen, zoals
Jörgensen zich uitdrukte. Dan zal de Pa
rochie van St. Jan een centrum van
Katholieke geloofsbeleving blijven, het
geen ik U, Hooggeachte Herder van de-
zé Parochie, op deze feestdag, van harte
toewens.
Ik heb gezegd.
Burgemeester Lambooy bracht de
gelukwensen over namens het ge
meentebestuur. In onze gemeente,
zei de burgemeester, zijn vier prach
tige kerken, maar gewichtiger is dat
de samenwerking tussen de geeste
lijkheid en gemeentebestuur van
goede orde is. Spr. hoopte van harte
dat het zo zou blijven en dat de
Pastoor voort zou gaan met z'n werk
voor een bloeiend Katholiek Ge
loofsleven in de Parochie.
Hij wees ook op de liefde voor de
sport van de pastoor, maar ook op
z'n sportief karakter ,zich uitende
in de wens dat andere feesten niet
zouden wijken voor zijn jubileum,
dat door het vele van de dag wel
enigszins wordt doorkruisd. Hij uitte
nogmaals zijn beste wensen.
Op de receptie die j/olgde, kwa
men honderden en honderden pa
rochianen de Pastoor gelukwensen.
Onder de velen waren o.m. Weth.
Smolders, secretaris Van Mierlo, be
sturen van Waalwijks Belang, de
K.A.B., de K.A.V., de K.J.M.V., de
Gidsen .Verkenners, de geestelijk
heid van de andere Waalwijkse pa
rochies, Pater Verhegge van de Pa
ters van Kaatsheuvel, Broeder Over
ste, lejaren van H.B.S. en M.M.S.,
enz. enz.
Het parochieel zangkoor zong een
welluidend „Hij leve lang".
Om 5 uur werd door Pastoor Ras
een plechtig Lof gecelebreerd, waar
onder de jubilaris ontroerd 'n dank
woord sprak. Hij dankte de parochie
voor het cadeau dat hem was aan
geboden, voor de versiering van de
kerk en voor het grote medeleven
met z'n zilveren Priesterjubileum.
Het was een prachtige feestdag,
die de jubilerende pastoor grote vol
doening zal hebben geschonken.
Naast de vele gelukwensen die
Pastoor Ras bereikten, mogen wij
ook de onze voegen. Wij hopen van
harte dat Gods rijkste zegen over de
Pastoor en over zijn schone paro
chie moge neerdalen.
Pastoor Ras biedt zijn
parochianen aan
„EEN DAG KHALIEF".
Het is in de regel erg moeilijk van
een feest precies het hoogtepunt vast
te stellen. Bij een priesterfeest is
dat natuurlijk wat anders, en we
zullen dan ook niet proberen de op
voering van de operette „Eén dag
Khalief" door leerlingen van de la
gere scholen onder leiding van de
Eerwaarde Broeders en Zusters, tot
hoogtepunt te promoveren.
Dat we dit niet doen is echter lou
ter en alleen een gevolg van de
rangorde der dingen. Eerlijk gezegd,
we gingen Zondagavond met vrij
hoge verwachtingen naar de Gilden
bond. omdat we wisten dat de Eer
waarde Broeders met hun leerlingen
iets konden bereiken. En met de
hand op het hart kunnen we nu on
middellijk verklaren dat onze ver
wachtingen verre en verre zijn over
troffen.
Onder de uitvoering hebben we
meer dan eens het woord „ongeloof
lijk uitgesproken en we hebben ons
er werkelijk over verbaasd hoe men
zo iets met kinderen van de lagere
school heeft kunnen volbrengen. Er
is een moment dat de kritiek ge
neigd is te zwijgen en die neiging is
er wanneer het kinderen betreft al
gauw. In dit geval konden we ech
ter gerust ons kritisch vermogen in
schakelen en dan bleef het nog een
bewonderenwaardige prestatie.
Zo'n kleurrfijk schouwspel als in
„Eén dag Khalief" vertoond wordt,
krijgt men niet licht te zien en men
zal zich sterk verbazen over de zang
en acteerkunst van deze kinderen.
Geloof ons vrij, ge kunt er met hoog
gespannen verwachtingen naar toe
gaan, wij zijn er van overtuigd dat
ze overtroffen worden.
Het lijkt ons niet nodig om iets
over de inhoud te vertellen, want we
verwachten dat op het eind van de
week elke parochiaan van iedere
parochie de uitvoering heeft bijge
woond, want de uitvoeringen zijn
niet alleen voor de parochianen van
Sint Jan. We kunnen dus volstaan
met de Eerw. Broeders en Zusters
geluk te wensen met dit succes, zo
wel wat spel en zang, als wat decor,
costuums en verlichting betreft,
want het was allemaal af. Hun moei
ten en zorgen zijn niet tevergeeft
geweest.
En Waalwijk mag dankbaar zijn
voor dit geschenk van dankbaarheid
van pastoor Ras, want het is de
moeite waard.
Zondagavond had ter gelegenheid
van het officiële parochiefeest de
gala-uitvoering van de operette
plaats. Daarbij waren aanwezig de
Zeereerw. heer Pastoor met zijn fa
milie, het gemeentebestuur, de gees
telijkheid van de parochie, de broe
ders en de zusters, het erecomité,
het werkcomité en de collectanten
en diverse andere genodigden.
Kapelaan Wassenberg sprak aan
het begin een woord van welkom en
aan het slot een dankwoord tot de
kinderen en de Eerw. Broeders en
Zusters.
PIUS X ZALIG VERKLAARD.
Zondagmorgen is Paus Pius X za
lig verklaard. De pauselijke bulla
waarin dit wordt gedecreteerd, werd
voorgelezen door de aartspriester
van de Sint Pieter, kardinaal Tede-
schini. Onmiddellijk hierna werd de
schrijn waarin het stoffelijk over
schot van de zalige rustte, onthuld,
de menigte juichte en hier het Te
Deum aan.
's Avond droeg Paus Pius Bil op
het St. Pietersplein een plechtig Lof
op, waarbij honderdduizenden aan
wezig waren. Hij hield een toespraak
over Zijn zalige voorganger, waarin
Hij vooral wees op het ijveren van
Pius X voor de H. Eucharistie.
Korea. Engeland heeft het initia
tief genomen om te trachten met de
Chinezen tot onderhandelingen te
komen over een eventuele vrede in
Korea.
Frankrijk. Bij St. Germain is een
race-auto uit de bocht gevlogen,
waarbij twee mensen om het leven
kwamen en vijf ernstig wei'den ge
wond.
De zonneschijn die de openning van de eerste (menen we
haast wel te mogen zeggen) Sportweek van „Ons Huis" ver
gezelde, scheen een goed voorteken. Het zag er dan ook van
alle kanten zonnig uit, de keurige opmars van de vele sport
verenigingen, de massale belangstelling uit Waalwijk en om
geving en de sportieve luister waarmee deze openingsplech
tigheid werd omgeven. Als het zo de hele week doorgaat, zal
niemand bij de sluiting ontevreden zijn. Wij zouden het ons
tenminste niet kunnen voorstellen.
Het frappante van de opening van
de Sportweek Zaterdagmiddag was
eigenlijk, dat ze werd ingeleid dooi
de paardensport, die wij in ons
Sportnummer van 1.1. Vrijdag hele
maal niet genoemd hebben. En het
waren nog wel de Margrietruiters
uit Sprang, die tegen 4 uur 't Raad
huisplein kwamen opgereden, die
een uitstekend figuur sloegen. Daar
mee wil niets gezegd zijn van de an
dere verenigingen, maar ere wie ere
toekomt, en dat waren in deze op
de eerste plaats de Margrietruiters.
Er waren trouwens nog meer ruiters
die de verschillende stoeten vooraf
gingen en dat was telkens een bui
tengewoon aardig begin. We zullen
ze nu niet allemaal gaan opnoemen,
men heeft ze in het program en in
ons Sportnummer kunnen lezen,
maar een uitzondering willen we
nog maken voor de Zeilclub, welke
sport in onze gemeente tegenwoor
dig ook druk beoefend wordt en die
we ook niet eerder genoemd hebben.
Toen dan ongeveer alles wat in
Waalwijk en omgeving aan sport
doet, op het Raadhuisplein stond op
gesteld, nam de voorzitter van „Ons
Huis", de heer G. v. Oostrum, het
woord. Hij begon met een woord van
dank aan allen met wie zijn vereni
ging bij de voorbereiding van deze
Sportweek had moeten samenwer
ken en voor de prettige conferenties.
Hij drong er op aan deze week te
vieren als sportjongens en -meisjes,
tot volle tevredenheid van geeste
lijke en wereldlijke autoriteiten. De
Sportweek heeft immers tot intentie
bij te dragen tot vrede en vriend
schap. Ondertussen kon de heer v.
Oostrum zich niet bedwingen nog
eens de aandacht te vragen voor een
medische sportkeuring voor de hele
gemeente.
Vervolgens gaf hij het woord aan
degene wie het rechtens toekwam,
omdat deze, zoals hij zelf zei, de
enige overlevende was van de op
richters van de georganiseerde
sportbeoefening in Waalwijk, dhr.
W. Timmermans. Alvorens deze de
sportvlag hees, richtte hij een kort
woord tot de honderden aanwezigen.
Hij wees er op dat hij waarschijnlijk
de enige nog in leven zijnde oprich
ter was van de Waalwijkse Gymnas^
tiekvereniging, opgericht op 6 Jan.
1896, dus ruim 55 jaar geleden. Hij
noemde de oprichters allen op (men
heeft hun namen met hun foto in
ons vorig nummer kunnen zien) en
noemde afzonderlijk Antoon Prin-
cen, die het initiatief tot de oprich
ting heeft genomen en de bekwame
instructeur was.
De bedoeling van deze opsomming
van namen was, eer te brengen aan
hun nagedachtenis en een posthume
hulde. Zij zijn het immers geweest,
aldus de heer Timmermans, die in
Waalwijk zijn begonnen met de be
oefening van de gymnastiek in club
verband onder deskundige leiding
en daardoor in 1896 deze zo mooie,
nuttige en gezonde sport in Waal
wijk voorgoed op een hoger peil
hebben gebracht.
De vereniging „Ons Huis" felici
teerde hij met haar 20-jarig bestaan,
het aan de burgemeester overlatend
de vereniging officiëel geluk te wen
sen.
Daarna hees de heer Timmermans
onder applaus de sportvlag.
De heer Meijs, voorzitter van de
R.K. Middenstandsvereniging, volg
de met het hijsen van de Midden-
standsvlag, omdat de Middenstand
in de Sportweek zo'n werkzaam aan
deel heeft. Ook hij sprak enkele
woorden en verklaarde dat de heer
v. Oostrum zich behalve een reëel
sportsman ook een ideaal midden
stander had getoond. Daarom had hij
ook de middenstand bij de Sport
week ingeschakeld, terwijl die er
met enthousiasme in had toege
stemd. Hulde bracht de heer Meijs
aan het actie-comité dat zoveel werk
had verzet en hij feliciteerde de ver
eniging „Ons Huis", de hoop uit
sprekend dat ze zou mogen groeien
en bloeien, en hij wenste ze veel
succes met de Sportweek.
Tenslotte was het woord aan de
burgemeester, die de Sport- en Mid
denstandsweek officieel zou openen
door 't hijsen van de nationale drie
kleur. Hij begon met een felicitatie
aan het adres van „Ons Huis" en
herinnerde er aan dat de sport in
Waalwijk nu zijna 56 jaar bestaat.
Hij vond het een buitengewoon idee
de heer W. Timmermans uit te no
digen de sportvlag te hijsen.
De burgemeester verheugde zich
over de belangstelling van de hon
derden aanwezigen, een bewijs dat
ze zich interesseerden voor de licha
melijke opvoeding, en dat niet al
leen, want ook de kynologen en de
hengelaars waren aanwezig, zij het
de laatsten zonder hun attributen.
Nog eens verklaarde de burge
meester er spijt van te hebben toen
hij een jaar geleden zijn handteke
ning moest zetten onder de brief
aan de voorzitter van „Ons Huis",
waarin werd meegedeeld dat de
Sportweek niet kon doorgaan van
wege die ellendige paratyphus. Des
te meer verheugend vond hij het dat
ze nu wel kon doorgaan.
Ook aan de grote belangstelling
van de middenstand wijdde de bur
gemeester enkele woorden. Hij wees
er op dat die met het Europees Bil
jartkampioenschap getoond had iets
te kunnen, mede door hun etalages
en hij sprak de hoop uit dat door
de goede samenwerking ook voor
hen de Sport- en Middenstandsweek
zou slagen.
Voorts stipte de burgemeester
aan daf hij nog wensen had op het
gebied van de sport, hij wilde ze nu
niet naar voren brengen, maar de
jongeren zouden wel weten waar
over het ging.
De zonneschijn beschouwde hij als
een goed voorteken en hij sprak de
hoop uit dat de zon zou blijven
schijnen, ook in die zin dat er zon
der jalouzie gestreden zou worden.
Tenslotte vergat de burgemeester
ook de Schoenenrit van de Automo
bielclub „De Langstraat" niet, de
wens uitsprekend dat die een tra
ditie zou worden.
Nog meer wensen had hij, en met
name dat in de toekomst de eerste
v/eek van Juni gereserveerd zou blij
ven voor de sport. Een wens, waar
mee wij van harte instemmen. En
de wens voor veel succes in deze
eerste Sportweek ontbrak natuur
lijk ook niet.
Terwijl de harmonie „St. Crispijn"
vervolgens het Wilhelmus speelde,
onder eerbiedige stilte door de vele
aanwezigen aanhoord, hees de bur
gemeester vervolgens de Nationale
Driekleur, ten teken dat de Sport
en Middenstandsweek 1951 officiëel
was geopend. Honderden duiven
vlogen even later de wijde ruimte in.
Het was alles samen een feestelijk
gezicht.
Dat gold ook voor het défilé, dat
de openingsplechtigheid besloot. Al
le verenigingen, in een bonte afwis
seling, trokken voorbij het bordes
waar de autoriteiten stonden opge
steld, het gemeentebestuur, het be
stuur van Waalwijks Belang, het be
stuur van „Ons Huis", leden van 't
ere-comité en leden van het actie
comité van de Middenstand. Begrij
pelijk was dat de jubilerende ver
eniging van „Ons Huis" een extra
applaus kreeg. Het zou ook
wel aardig geweest zijn als de ene
of andere harmonie voor een per
manente opluistering van 't défilé
had gezorgd, of b.v. het dieptrom-
corps van de K.A.J., dat zich ook bij
deze gelegenheid buitengewoon ge
weerd heeft.
De harmonie „Marijke" gaf na af
loop een concert op de kiosk, onder
leiding van de heer P. C. v. Iersel,
waarvoor flinke belangstelling be
stond en dat zeer gewaardeerd werd,
en terecht.
Wanneer we tenslotte de eerste
twee dagen, van de Sportweek over
zien, geloven we dat niemand onte
vreden hoeft te zijn, dank zij het
uitstekend opgezette programma, de
prima organisatie door „Ons Huis'"
en de eensgezinde samenwerking
van ingezetenen, verenigingen en
autoriteiten. Zo hoorden we b.v.
over de Wielerronde, dat de ver--
tegenwoordigers van de N.W.U. nog
zelden zo'n goed georganiseerde ron
de hadden meegemaakt en dat ze
vooral te spreken waren over de
medewerking van het publiek. O zo!
We kunnen niet anders doen dan
van harte hopen dat de Sport- en
Middenstandsweek in deze geest en
onder deze gunstige omstandighe
den wordt voortgezet en besloten.
Tet opening van de Sportweek had
waalwijks Belang de goede gedach
te gehad om de Koninklijke Harmo
nie „Deurne" uit te nodigen, aan
welke uitnodiging de harmonie
graag gehoor heeft gegeven.
Voor het korps naar de kiosk ging
hebben de muzikanten eerst bij hun
oud-Burgemeester een serenade ge
bracht. De voorzitter van de harmo
nie sprak voor de woning van de
Burgemeester een kort woord.
„Wij hebben ons al lang op dat
reisje gespitst, aldus dhr. v. Doorne
iedereen was vol enthousiasme om
dit openingsconcert van de Waal
wijkse Sportweek te komen geven.
Wij zijn zeer erkentelijk voor de
uitnodiging en daarom komen we
eerst bij onze oud-Burgemeester een
serenade brengen en het is nu een
goede gelegenheid om U te danken
voor hetgeen U tijdens Uw verblijf
in Deurne voor ons hebt gedaan".
De keurig geüniformeerde harmo
nie onderstreepte deze woorden met
een paar mooie marsen.
De Burgemeester zei in z'n ant
woord tot de heer v. Doorne te spre
ken als tot zijn vriend en tot de har
monie als oude kennissen. Ik kan
Deurne maar moeilijk vergeten, zei
Mr. Lambooy, en daarom is het mij
een buitengewoon genoegen U hier
te zien. De onderscheiding, het prae-
dicaat Koninklijk, die Uw korps is
ten deel gevallen, heeft me bijzon
der verheugd.
Op de kiosk sprak de burgemees
ter als ere-voorzitter van Waalwijks
Belang. „Ik stel het op prijs, aldus
spr., om U hier in mijn hoedanig
heid van ere-voorzitter van Waal
wijks Belang welkom te heten. Het
verheugt mij dat Waalwijks Belang
dit concert aan de jubilerende ver
eniging „Ons Huis" aanbiedt".
Vervolgens overhandigde de bur
gemeester aan de directeur van de
Harmonie „Deurne" een fraaie
lauwerkrans.
Het concert dat de Harmonie gaf,
is. in alle opzichten geslaagd. Er
werd uitstekend gemusiceerd, het
was prachtig weer en er was veel
publiek. Na een pittige mars speel
de de harmonie een modern werk
„Hermione". Wij kunnen ons voor
stellen dat een dergelijk werk op 't
eerste gehoor niet makkelijk te ver
werken is, maar we moeten er de
harmonie dankbaar voor zijn dat ze
iets anders brengt dan de traditio
nele harmonie-nummers. Het werd
bovendien prachtig gespeeld. Het
7-delige werk van Delibes „Le roi
's amuse" zal de meeste luisteraars
waarschijnlijk beter bevallen zijn.
Verscheidene delen hebben een uit
gesproken Nederlands karakter. De
„Lesquercarde" b.v. deed ons sterk
denken aan de oud-Hollandse dan
sen van Julius Röntgen. Het werk
werd voortreffelijk gebracht. Vooral
de lichtere instrumenten verdienen
hierin een extra woord van lof. Het
optreden voor de pauze werd afge
sloten met de bekende ouverture
van Rossini „La gazza Ladra" (De
diefachtige ekster). In deze ouver
ture zijn de partijen voor klarinet
en fluit lang niet gemakkelijk, maar
de harmonie gaf blijk het werk vol
komen onder de knie te hebben. Het
was een lust om dit te horen. Het
werk werd gespeeld in een bewer
king van een zekere meneer Witt-
man en wij kunnen voor de bewer
king niet zoveel bewondering heb
ben.
In de pauze gaf het gemengd koor
van de Liedertafel „Oefening en
Vermaak", onder leidin gvan Louis
Sars, een kort concert van vier num
mers.
De Sanctus van Lotti, het beken
de Lente-koor uit „Die Jahreszei-
ten", dat uitstekend werd gezongen,
gevolgd door een goede uitvoering
van de Wals uit Faust. Het koor be
sloot met het kerkkoor van Mascag-
ni's opera „Caveleria Rusticana".
Frans Wilmont begeleidde aan de
piano. Het was een uitstekend mu
siceren.
Van het optreden na de pauze
door Deurne's harmonie, moeten we
speciaal vermelden de grandioze uit
voering van de grote fantasie uit de
opera Carmen. Een nadeel van een
dergelijke fantasie ls altijd dat er
verschillende delen uit een opera
aan elkaar gelapt moeten worden.
Dat stoort nog al eens. Dat dit tij
dens dit concert niet het geval was,
ligt natuurlijk wel aan de arrangeur,
maar ook en vooral aan de perfecte
uitvoering door de harmonie.
Het concert werd besloten met een
prima gespeelde mars van Boedijn:
„Gammatique".
We genoten van een zeldzaam
mooi en hoogstaand concert, dat
door het grote publiek in ademloze
stilte werd gevolgd.
Na afloop van het concert compli
menteerde de voorzitter van Waal
wijks Belang de harmonie met him
prestaties en riep het korps een har
telijk „Tot Weerziens" toe. Ook de
voorzitter van „Ons Huis", de heer
v. Oostrum, sprak een dankwoord.