huldigde z'n herder Waalwijkse en Langstraatse Courant De Parochie St. Jan De Harmonie Deurne II H Plechtige opening onder MASSALE BELANGSTELLING concerteerde in Waalwijk MAANDAG 4 JUNI 1951. Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. DE ECHO VM HET ZEIDEN OPGERICHT 1S78. Bureaux: GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL 74e JAARGANG No. 45 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. TEL- 66. TEL.-ADRES „ECHO". Zondag heeft de Parochie St. Jan z'n jubilerende herder een prachtig feest bereid. Een hymne aan het priesterschap zouden we het willen noemen. De dag begon, nadat zeer vele pa rochianen ter intentie van de pas toor ter H. Tafel waren genaderd, natuurlijk met een plechtige H. Mis, opgedragen door de jubilaris met assistentie van kapelaan Wassen- berg als presbyter assistens, kape laan v. d. Heuvel als diaken, kape laan Lempens als subdiaken en mo derator Stevens als ceremoniarius. Het was een prachtige Mis, waar in heel de rijkdom van de liturgie op plechtige wijze werd gevierd. Het zangkoor zong de schone Mis van Cuypers en na de Mis, tezamen met het prima Waspikse koor, het magis trale Te Deum van dezelfde compo nist. Het was een indrukwekkende hulde. Onder de H. Mis hield rector Bek kers een gloedvolle feestpredicatie. Hij wees op de goddelijke waarde van het priesterschap. Het priester schap gaat terug tot de blijde Bood schap aan Maria, die de Moeder zou worden van de Hogepriester. Rector Bekkers besprak de Zaligverklaring van één van de grootste priesters: Paus Pius X, die gisteren werd ge canoniseerd. Hij huldigde hiermee ook het Moederschap. De Zeereerw. spreker huldigde Pastoor Ras en deed een beroep op de gelovigen om' te leven volgens de wetten Gods op dat uit de gezinnen veel priester-- roepingen voort komen. Pastoor Ras was voor de Mis door Gidsen, Welpen en Verkenners van de pastorie gehaald. Het kerkplein en de kerk was feestelijk versierd. Op het kerkplein hadden de Ver kenners een mooie ere-poort gepio nierd en een prachtig baldakijn sierde de hoofd-ingang. De kerk en het hoog-altaar waren schitterend en stemmig versierd. Om half één werd, in tegenwoor digheid van kerkbestuur, werk-, ere-comité en collectanten, in het K.A.B.-gebouw door de voorzitter van het kerkbestuur, Drs. de Vries, na een woord van welkom door ka pelaan Wassenberg, de feestgave van de parochie aangeboden. Drs. de Vries sprak als volgt: Zeereerwaarde Heer Pastoor, Hooggeachte Jubilaris, Het is voor mij een hoge eer li na mens Uw 6000 parochianen op deze schone feestdag te mogen toespreken. Die taak is niet eenvoudig: voor een leek is het moeilijk zich in te denken in de gedachten en gevoelens van een pries ter, die zich evenzeer bewust is van de hoge betekenis van het sacrament van het H. Priesterschap, als van de zware verantwoordelijkheid van de bovenna tuurlijk); taak, welke God hem op de zwakke, menselijke schouders heeft ge legd. Van de andere kant moet het voor de parochie-geestelijke een grote vol doening zijn, als juist van de zijde van de leken op een dag als deze blijk wordt gegéven van een grote dankbaarheid en een innige aanhankelijkheid naast de ver schuldigde gehoorzaamheid en een diep ontzag. Gelukkig het land, waar men zijn priesters eert, omdat het familie leven en de samenleving er nog door trokken zijn van de principes van ons H. Geloof. Zonder blind te zijn voor mensélijke tekortkomingen, welke hier, evenmin als elders ontbreken, mogen wij toch nog zeggen Waalwijk is nog altijd een bol werk van katholieke geloofsbeleving en de parochie van St. Jan is er het centrum van. Uit naam van deze Katholieke ge meenschap wens ik U, Pastoor, zeer har telijk géluk. Wij hopen, en we hebben hedenmorgen aan God gevraagd, dat Zijn zegen ook in de toekomst op U en Uw werk moge rusten. In een hedendaagse Franse film met de wat ontheologisch klinkende titel: ,,God heeft de mensen nodig", wordt in beeld gébracht, hoe zeer de gelovige mensen, ondanks alle mogelijke afwijkingen God, maar ook de priesters nodig hebben. Waar men meent met God te hebben afgerekend, daar maakt men zich een god en als de laat ste priester is heengegaan, dan dringt men a.h.w. soms aan een daartoe on bevoegde leek een pseudo-priesterschap op. Een bekende aanhaling uit Augusti- nus luidt in het Engels: het menselijk hart vindt slechts rust in the hollow of Gods hand in de holte van Gods hand; wij, leken, hebben de priesters nodig, om onze materiële zorgen te leren zien sub specie aeternitatis, in de spiegel der eeuwigheid. Wij weten, dat toen in 1853 het Bis schoppelijk Bestuur in Nederland werd hersteld, de eerste zorg van de Bisschop pen uitging naar de vernieuwing van het parochiële leven. Een feest van de Pas toor is dan ook eveneens een feest van de parochie, maar doet ons tevens den ken aan de verplichtingen, welke wij aan onze Priesters, met name aan de Pastoor, verschuldigd zijn en dan denk ik weer aan een vraag uit mijn oude Utrechtse Katechismus: Wat zijn de gelovigen aan hun priesters verschuldigd? En het ant woord luidde: Zij zijn aan de priesters, als dienaren van Jezus en de Kerk, hoogachting en eerbied verschuldigd. Ik geloof, geachte aanwezigen, dat Mgr. Zvijssen, onder wie deze Kate chismus werd samengesteld en wiens le ven geheel op het godsdienstige was gericht, één meer menselijke verplichting expres niet genoemd heeft: de plicht van onze dankbaarheid t.o.v. hen, die dag ei. nacht klaar staan om ons te helpen op onze vaak moeilijke weg door het leven. Er is veel overeenkomst tussen de taak van de priesters en die van de ouders. In de opsomming van de sacra menten worden priesterschap en huwelijk na en naast elkaar genoemd en in ver schillende talen is Vader de gewone aanspreektitel van een priester en we herinneren ons, velen van ons niet zon der weemoed, hoezeer het onze Ouders tot vreugde stemde, als wij hen bij fees telijke gelegenheden, zoals b.v. bij een zilveren huwelijksfeest, ondubbelzinnige blijken gaven van onze dankbaarheid en onze erkentelijkheid: hartelijke woorden van gelukwens, maar daarnaast ook tast bare blijken van aanhankelijkheid. Wij hebben daarom geineend, Pastoor, dat ook wij het niet mogen laten bij een felicita tie in woorden, maar er een cadeau aan moeten toevoegen, en liefst een gëschenk, dat overeenkomstig Uw eigen idee is. Nu hebt U het ons in zekere zin niet gemakkelijk gemaakt. U wenste n.l. geen cadeau voor U zelf, maar U zou het op prijs stellen, als het centrum van onze parochiële gemeenschap, ons imposant kerkgebouw, op de één of andere wijze werd verrijkt, om het nog beter aan zijn bestemming te doen beantwoorden. De parochie zou dus in zekére zin zich zelf een cadeau geven. Over de hoedanig heid hiervan kan men moeilijk een refe rendum houden. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Het was echtër alleszins redelijk, dat de jubilaris zelf hierover het beslis sende oordeel zou uitspreken, dit luidde: we hebben in onze hoge toren een drie tal welluidende klokken gëkregen, laten we deze een muzikale omlijsting geven, door de plaatsing van een melodieus klokkenspel. De tijden van het „Geld spielt keine Rolle zijn voorbij: in deze voor velen zorgelijke tijden was het te voorzien, dat een bedrag van meerdere tienduizenden niet in enkele maanden kon worden bijeengebracht. De jubilaris vroeg dan ook slechts een carillonfonds, zoals wij tot voor kort een klokken- fonds bezaten. Bestuursleden van verschillende orga nisaties hebben spontaan en mét geheel hun hart, gehoor gegeven aan de uitno diging van onze actieve, oudste kape laan, om een werkcomité te formeren, dat gelden zou inzamelen voor de stich ting van een carillonfonds. Met grote ijvër heeft dat comité zich van zijn taak gekweten en het Kerkbestuur betuigt de Dames en Heren daarvoor zijn hartelijke dank. Feestvierende Pastoor, in opdracht van dit werkcomité en sprekende namens de gehële parochie van St. Jan bied ik U een som van ca. 9000.aan, als basis van een carillonfonds, dat, naar wij hopen, geleidelijk zal aangroeien tot een bedrag, waarvoor een 25-tal klokken kunnen worden aangeschaft. Geachte aanwezigen, een toren is een vinger Gods, welke ons a.h.w. voortdu rend heenwijst naar onze uiteindelijke bestëmming. Hij is een gids voor ons al len op onze, vaak smalle, levensweg, en vooral voor een vermoeide, misschien wel afgedwaalde reiziger, die anders maar moeilijk de weg naar de kerk zou vinden. Dé melodieuze stemmen van een carillon zullen hem a.h.w. daartoe uit nodigen en aansporen. We hopen, jubilerende Pastoor, dat U spoedig over de middelen kunt beschik ken om het gewenste klokkenspel aan te brengen, zodat wij er vanzelf toe ko men, elke dag onwillekeurig naar dié vinger Gods op te zien, om nimmer de draad naar omhoog, te verliezen, zoals Jörgensen zich uitdrukte. Dan zal de Pa rochie van St. Jan een centrum van Katholieke geloofsbeleving blijven, het geen ik U, Hooggeachte Herder van de- zé Parochie, op deze feestdag, van harte toewens. Ik heb gezegd. Burgemeester Lambooy bracht de gelukwensen over namens het ge meentebestuur. In onze gemeente, zei de burgemeester, zijn vier prach tige kerken, maar gewichtiger is dat de samenwerking tussen de geeste lijkheid en gemeentebestuur van goede orde is. Spr. hoopte van harte dat het zo zou blijven en dat de Pastoor voort zou gaan met z'n werk voor een bloeiend Katholiek Ge loofsleven in de Parochie. Hij wees ook op de liefde voor de sport van de pastoor, maar ook op z'n sportief karakter ,zich uitende in de wens dat andere feesten niet zouden wijken voor zijn jubileum, dat door het vele van de dag wel enigszins wordt doorkruisd. Hij uitte nogmaals zijn beste wensen. Op de receptie die j/olgde, kwa men honderden en honderden pa rochianen de Pastoor gelukwensen. Onder de velen waren o.m. Weth. Smolders, secretaris Van Mierlo, be sturen van Waalwijks Belang, de K.A.B., de K.A.V., de K.J.M.V., de Gidsen .Verkenners, de geestelijk heid van de andere Waalwijkse pa rochies, Pater Verhegge van de Pa ters van Kaatsheuvel, Broeder Over ste, lejaren van H.B.S. en M.M.S., enz. enz. Het parochieel zangkoor zong een welluidend „Hij leve lang". Om 5 uur werd door Pastoor Ras een plechtig Lof gecelebreerd, waar onder de jubilaris ontroerd 'n dank woord sprak. Hij dankte de parochie voor het cadeau dat hem was aan geboden, voor de versiering van de kerk en voor het grote medeleven met z'n zilveren Priesterjubileum. Het was een prachtige feestdag, die de jubilerende pastoor grote vol doening zal hebben geschonken. Naast de vele gelukwensen die Pastoor Ras bereikten, mogen wij ook de onze voegen. Wij hopen van harte dat Gods rijkste zegen over de Pastoor en over zijn schone paro chie moge neerdalen. Pastoor Ras biedt zijn parochianen aan „EEN DAG KHALIEF". Het is in de regel erg moeilijk van een feest precies het hoogtepunt vast te stellen. Bij een priesterfeest is dat natuurlijk wat anders, en we zullen dan ook niet proberen de op voering van de operette „Eén dag Khalief" door leerlingen van de la gere scholen onder leiding van de Eerwaarde Broeders en Zusters, tot hoogtepunt te promoveren. Dat we dit niet doen is echter lou ter en alleen een gevolg van de rangorde der dingen. Eerlijk gezegd, we gingen Zondagavond met vrij hoge verwachtingen naar de Gilden bond. omdat we wisten dat de Eer waarde Broeders met hun leerlingen iets konden bereiken. En met de hand op het hart kunnen we nu on middellijk verklaren dat onze ver wachtingen verre en verre zijn over troffen. Onder de uitvoering hebben we meer dan eens het woord „ongeloof lijk uitgesproken en we hebben ons er werkelijk over verbaasd hoe men zo iets met kinderen van de lagere school heeft kunnen volbrengen. Er is een moment dat de kritiek ge neigd is te zwijgen en die neiging is er wanneer het kinderen betreft al gauw. In dit geval konden we ech ter gerust ons kritisch vermogen in schakelen en dan bleef het nog een bewonderenwaardige prestatie. Zo'n kleurrfijk schouwspel als in „Eén dag Khalief" vertoond wordt, krijgt men niet licht te zien en men zal zich sterk verbazen over de zang en acteerkunst van deze kinderen. Geloof ons vrij, ge kunt er met hoog gespannen verwachtingen naar toe gaan, wij zijn er van overtuigd dat ze overtroffen worden. Het lijkt ons niet nodig om iets over de inhoud te vertellen, want we verwachten dat op het eind van de week elke parochiaan van iedere parochie de uitvoering heeft bijge woond, want de uitvoeringen zijn niet alleen voor de parochianen van Sint Jan. We kunnen dus volstaan met de Eerw. Broeders en Zusters geluk te wensen met dit succes, zo wel wat spel en zang, als wat decor, costuums en verlichting betreft, want het was allemaal af. Hun moei ten en zorgen zijn niet tevergeeft geweest. En Waalwijk mag dankbaar zijn voor dit geschenk van dankbaarheid van pastoor Ras, want het is de moeite waard. Zondagavond had ter gelegenheid van het officiële parochiefeest de gala-uitvoering van de operette plaats. Daarbij waren aanwezig de Zeereerw. heer Pastoor met zijn fa milie, het gemeentebestuur, de gees telijkheid van de parochie, de broe ders en de zusters, het erecomité, het werkcomité en de collectanten en diverse andere genodigden. Kapelaan Wassenberg sprak aan het begin een woord van welkom en aan het slot een dankwoord tot de kinderen en de Eerw. Broeders en Zusters. PIUS X ZALIG VERKLAARD. Zondagmorgen is Paus Pius X za lig verklaard. De pauselijke bulla waarin dit wordt gedecreteerd, werd voorgelezen door de aartspriester van de Sint Pieter, kardinaal Tede- schini. Onmiddellijk hierna werd de schrijn waarin het stoffelijk over schot van de zalige rustte, onthuld, de menigte juichte en hier het Te Deum aan. 's Avond droeg Paus Pius Bil op het St. Pietersplein een plechtig Lof op, waarbij honderdduizenden aan wezig waren. Hij hield een toespraak over Zijn zalige voorganger, waarin Hij vooral wees op het ijveren van Pius X voor de H. Eucharistie. Korea. Engeland heeft het initia tief genomen om te trachten met de Chinezen tot onderhandelingen te komen over een eventuele vrede in Korea. Frankrijk. Bij St. Germain is een race-auto uit de bocht gevlogen, waarbij twee mensen om het leven kwamen en vijf ernstig wei'den ge wond. De zonneschijn die de openning van de eerste (menen we haast wel te mogen zeggen) Sportweek van „Ons Huis" ver gezelde, scheen een goed voorteken. Het zag er dan ook van alle kanten zonnig uit, de keurige opmars van de vele sport verenigingen, de massale belangstelling uit Waalwijk en om geving en de sportieve luister waarmee deze openingsplech tigheid werd omgeven. Als het zo de hele week doorgaat, zal niemand bij de sluiting ontevreden zijn. Wij zouden het ons tenminste niet kunnen voorstellen. Het frappante van de opening van de Sportweek Zaterdagmiddag was eigenlijk, dat ze werd ingeleid dooi de paardensport, die wij in ons Sportnummer van 1.1. Vrijdag hele maal niet genoemd hebben. En het waren nog wel de Margrietruiters uit Sprang, die tegen 4 uur 't Raad huisplein kwamen opgereden, die een uitstekend figuur sloegen. Daar mee wil niets gezegd zijn van de an dere verenigingen, maar ere wie ere toekomt, en dat waren in deze op de eerste plaats de Margrietruiters. Er waren trouwens nog meer ruiters die de verschillende stoeten vooraf gingen en dat was telkens een bui tengewoon aardig begin. We zullen ze nu niet allemaal gaan opnoemen, men heeft ze in het program en in ons Sportnummer kunnen lezen, maar een uitzondering willen we nog maken voor de Zeilclub, welke sport in onze gemeente tegenwoor dig ook druk beoefend wordt en die we ook niet eerder genoemd hebben. Toen dan ongeveer alles wat in Waalwijk en omgeving aan sport doet, op het Raadhuisplein stond op gesteld, nam de voorzitter van „Ons Huis", de heer G. v. Oostrum, het woord. Hij begon met een woord van dank aan allen met wie zijn vereni ging bij de voorbereiding van deze Sportweek had moeten samenwer ken en voor de prettige conferenties. Hij drong er op aan deze week te vieren als sportjongens en -meisjes, tot volle tevredenheid van geeste lijke en wereldlijke autoriteiten. De Sportweek heeft immers tot intentie bij te dragen tot vrede en vriend schap. Ondertussen kon de heer v. Oostrum zich niet bedwingen nog eens de aandacht te vragen voor een medische sportkeuring voor de hele gemeente. Vervolgens gaf hij het woord aan degene wie het rechtens toekwam, omdat deze, zoals hij zelf zei, de enige overlevende was van de op richters van de georganiseerde sportbeoefening in Waalwijk, dhr. W. Timmermans. Alvorens deze de sportvlag hees, richtte hij een kort woord tot de honderden aanwezigen. Hij wees er op dat hij waarschijnlijk de enige nog in leven zijnde oprich ter was van de Waalwijkse Gymnas^ tiekvereniging, opgericht op 6 Jan. 1896, dus ruim 55 jaar geleden. Hij noemde de oprichters allen op (men heeft hun namen met hun foto in ons vorig nummer kunnen zien) en noemde afzonderlijk Antoon Prin- cen, die het initiatief tot de oprich ting heeft genomen en de bekwame instructeur was. De bedoeling van deze opsomming van namen was, eer te brengen aan hun nagedachtenis en een posthume hulde. Zij zijn het immers geweest, aldus de heer Timmermans, die in Waalwijk zijn begonnen met de be oefening van de gymnastiek in club verband onder deskundige leiding en daardoor in 1896 deze zo mooie, nuttige en gezonde sport in Waal wijk voorgoed op een hoger peil hebben gebracht. De vereniging „Ons Huis" felici teerde hij met haar 20-jarig bestaan, het aan de burgemeester overlatend de vereniging officiëel geluk te wen sen. Daarna hees de heer Timmermans onder applaus de sportvlag. De heer Meijs, voorzitter van de R.K. Middenstandsvereniging, volg de met het hijsen van de Midden- standsvlag, omdat de Middenstand in de Sportweek zo'n werkzaam aan deel heeft. Ook hij sprak enkele woorden en verklaarde dat de heer v. Oostrum zich behalve een reëel sportsman ook een ideaal midden stander had getoond. Daarom had hij ook de middenstand bij de Sport week ingeschakeld, terwijl die er met enthousiasme in had toege stemd. Hulde bracht de heer Meijs aan het actie-comité dat zoveel werk had verzet en hij feliciteerde de ver eniging „Ons Huis", de hoop uit sprekend dat ze zou mogen groeien en bloeien, en hij wenste ze veel succes met de Sportweek. Tenslotte was het woord aan de burgemeester, die de Sport- en Mid denstandsweek officieel zou openen door 't hijsen van de nationale drie kleur. Hij begon met een felicitatie aan het adres van „Ons Huis" en herinnerde er aan dat de sport in Waalwijk nu zijna 56 jaar bestaat. Hij vond het een buitengewoon idee de heer W. Timmermans uit te no digen de sportvlag te hijsen. De burgemeester verheugde zich over de belangstelling van de hon derden aanwezigen, een bewijs dat ze zich interesseerden voor de licha melijke opvoeding, en dat niet al leen, want ook de kynologen en de hengelaars waren aanwezig, zij het de laatsten zonder hun attributen. Nog eens verklaarde de burge meester er spijt van te hebben toen hij een jaar geleden zijn handteke ning moest zetten onder de brief aan de voorzitter van „Ons Huis", waarin werd meegedeeld dat de Sportweek niet kon doorgaan van wege die ellendige paratyphus. Des te meer verheugend vond hij het dat ze nu wel kon doorgaan. Ook aan de grote belangstelling van de middenstand wijdde de bur gemeester enkele woorden. Hij wees er op dat die met het Europees Bil jartkampioenschap getoond had iets te kunnen, mede door hun etalages en hij sprak de hoop uit dat door de goede samenwerking ook voor hen de Sport- en Middenstandsweek zou slagen. Voorts stipte de burgemeester aan daf hij nog wensen had op het gebied van de sport, hij wilde ze nu niet naar voren brengen, maar de jongeren zouden wel weten waar over het ging. De zonneschijn beschouwde hij als een goed voorteken en hij sprak de hoop uit dat de zon zou blijven schijnen, ook in die zin dat er zon der jalouzie gestreden zou worden. Tenslotte vergat de burgemeester ook de Schoenenrit van de Automo bielclub „De Langstraat" niet, de wens uitsprekend dat die een tra ditie zou worden. Nog meer wensen had hij, en met name dat in de toekomst de eerste v/eek van Juni gereserveerd zou blij ven voor de sport. Een wens, waar mee wij van harte instemmen. En de wens voor veel succes in deze eerste Sportweek ontbrak natuur lijk ook niet. Terwijl de harmonie „St. Crispijn" vervolgens het Wilhelmus speelde, onder eerbiedige stilte door de vele aanwezigen aanhoord, hees de bur gemeester vervolgens de Nationale Driekleur, ten teken dat de Sport en Middenstandsweek 1951 officiëel was geopend. Honderden duiven vlogen even later de wijde ruimte in. Het was alles samen een feestelijk gezicht. Dat gold ook voor het défilé, dat de openingsplechtigheid besloot. Al le verenigingen, in een bonte afwis seling, trokken voorbij het bordes waar de autoriteiten stonden opge steld, het gemeentebestuur, het be stuur van Waalwijks Belang, het be stuur van „Ons Huis", leden van 't ere-comité en leden van het actie comité van de Middenstand. Begrij pelijk was dat de jubilerende ver eniging van „Ons Huis" een extra applaus kreeg. Het zou ook wel aardig geweest zijn als de ene of andere harmonie voor een per manente opluistering van 't défilé had gezorgd, of b.v. het dieptrom- corps van de K.A.J., dat zich ook bij deze gelegenheid buitengewoon ge weerd heeft. De harmonie „Marijke" gaf na af loop een concert op de kiosk, onder leiding van de heer P. C. v. Iersel, waarvoor flinke belangstelling be stond en dat zeer gewaardeerd werd, en terecht. Wanneer we tenslotte de eerste twee dagen, van de Sportweek over zien, geloven we dat niemand onte vreden hoeft te zijn, dank zij het uitstekend opgezette programma, de prima organisatie door „Ons Huis'" en de eensgezinde samenwerking van ingezetenen, verenigingen en autoriteiten. Zo hoorden we b.v. over de Wielerronde, dat de ver-- tegenwoordigers van de N.W.U. nog zelden zo'n goed georganiseerde ron de hadden meegemaakt en dat ze vooral te spreken waren over de medewerking van het publiek. O zo! We kunnen niet anders doen dan van harte hopen dat de Sport- en Middenstandsweek in deze geest en onder deze gunstige omstandighe den wordt voortgezet en besloten. Tet opening van de Sportweek had waalwijks Belang de goede gedach te gehad om de Koninklijke Harmo nie „Deurne" uit te nodigen, aan welke uitnodiging de harmonie graag gehoor heeft gegeven. Voor het korps naar de kiosk ging hebben de muzikanten eerst bij hun oud-Burgemeester een serenade ge bracht. De voorzitter van de harmo nie sprak voor de woning van de Burgemeester een kort woord. „Wij hebben ons al lang op dat reisje gespitst, aldus dhr. v. Doorne iedereen was vol enthousiasme om dit openingsconcert van de Waal wijkse Sportweek te komen geven. Wij zijn zeer erkentelijk voor de uitnodiging en daarom komen we eerst bij onze oud-Burgemeester een serenade brengen en het is nu een goede gelegenheid om U te danken voor hetgeen U tijdens Uw verblijf in Deurne voor ons hebt gedaan". De keurig geüniformeerde harmo nie onderstreepte deze woorden met een paar mooie marsen. De Burgemeester zei in z'n ant woord tot de heer v. Doorne te spre ken als tot zijn vriend en tot de har monie als oude kennissen. Ik kan Deurne maar moeilijk vergeten, zei Mr. Lambooy, en daarom is het mij een buitengewoon genoegen U hier te zien. De onderscheiding, het prae- dicaat Koninklijk, die Uw korps is ten deel gevallen, heeft me bijzon der verheugd. Op de kiosk sprak de burgemees ter als ere-voorzitter van Waalwijks Belang. „Ik stel het op prijs, aldus spr., om U hier in mijn hoedanig heid van ere-voorzitter van Waal wijks Belang welkom te heten. Het verheugt mij dat Waalwijks Belang dit concert aan de jubilerende ver eniging „Ons Huis" aanbiedt". Vervolgens overhandigde de bur gemeester aan de directeur van de Harmonie „Deurne" een fraaie lauwerkrans. Het concert dat de Harmonie gaf, is. in alle opzichten geslaagd. Er werd uitstekend gemusiceerd, het was prachtig weer en er was veel publiek. Na een pittige mars speel de de harmonie een modern werk „Hermione". Wij kunnen ons voor stellen dat een dergelijk werk op 't eerste gehoor niet makkelijk te ver werken is, maar we moeten er de harmonie dankbaar voor zijn dat ze iets anders brengt dan de traditio nele harmonie-nummers. Het werd bovendien prachtig gespeeld. Het 7-delige werk van Delibes „Le roi 's amuse" zal de meeste luisteraars waarschijnlijk beter bevallen zijn. Verscheidene delen hebben een uit gesproken Nederlands karakter. De „Lesquercarde" b.v. deed ons sterk denken aan de oud-Hollandse dan sen van Julius Röntgen. Het werk werd voortreffelijk gebracht. Vooral de lichtere instrumenten verdienen hierin een extra woord van lof. Het optreden voor de pauze werd afge sloten met de bekende ouverture van Rossini „La gazza Ladra" (De diefachtige ekster). In deze ouver ture zijn de partijen voor klarinet en fluit lang niet gemakkelijk, maar de harmonie gaf blijk het werk vol komen onder de knie te hebben. Het was een lust om dit te horen. Het werk werd gespeeld in een bewer king van een zekere meneer Witt- man en wij kunnen voor de bewer king niet zoveel bewondering heb ben. In de pauze gaf het gemengd koor van de Liedertafel „Oefening en Vermaak", onder leidin gvan Louis Sars, een kort concert van vier num mers. De Sanctus van Lotti, het beken de Lente-koor uit „Die Jahreszei- ten", dat uitstekend werd gezongen, gevolgd door een goede uitvoering van de Wals uit Faust. Het koor be sloot met het kerkkoor van Mascag- ni's opera „Caveleria Rusticana". Frans Wilmont begeleidde aan de piano. Het was een uitstekend mu siceren. Van het optreden na de pauze door Deurne's harmonie, moeten we speciaal vermelden de grandioze uit voering van de grote fantasie uit de opera Carmen. Een nadeel van een dergelijke fantasie ls altijd dat er verschillende delen uit een opera aan elkaar gelapt moeten worden. Dat stoort nog al eens. Dat dit tij dens dit concert niet het geval was, ligt natuurlijk wel aan de arrangeur, maar ook en vooral aan de perfecte uitvoering door de harmonie. Het concert werd besloten met een prima gespeelde mars van Boedijn: „Gammatique". We genoten van een zeldzaam mooi en hoogstaand concert, dat door het grote publiek in ademloze stilte werd gevolgd. Na afloop van het concert compli menteerde de voorzitter van Waal wijks Belang de harmonie met him prestaties en riep het korps een har telijk „Tot Weerziens" toe. Ook de voorzitter van „Ons Huis", de heer v. Oostrum, sprak een dankwoord.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 1