I
Wijde Wereld
Waalwijkse en Langstraaise Courant
Oet<z>& ttatCcf-ftai $cHo.Q,i\in.duith,L8
met de ondergang bedreigd
De eerste resultaten.
Raadsels rond onze defensie.
Verdiept zich in technische details.
UIT DE
- - - - -
RAAD VAN WAALWIJK
Nieuwe verordening op slachthuisrechten.
Nederland koopt schoenen in 't buitenland
ONZE EXPORT STAAT STOP.
-j
MAANDAG 30 JULI 1951.
Uitgever
YVaalwijksche Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Uit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO m HET ZUIDEN
74e JAARGANG No. 61
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p. p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
sneciaal tarief.
OPGERICHT 1878
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
TEL.-ADRES „ECHO'
In de Memorie van Antwoord
aan de Eerste Kamer op de begro
ting van Oorlog heeft minister Staf
meegedeeld, dat, te beginnen met
de lichting 1951, de militaire dienst
tijd van 16 maanden op 20 maanden
moet worden gebracht. De regering
is namelijk tot de overtuiging ge
komen dat er zo spoedig mogelijk
één divisie paraat moet zijn.
Paraat wil zeggen: Onder de wa
penen en onmiddellijk bij de hand.
Het heeft ons al lange tijd verwon
derd dat er met de richtdatum
waarop wij een parate strijdmacht
moesten hebben en met het aantal
divisies almaar wordt gesold. Er
werden beloftes gedaan van vijf di
visies tegen eind 1952, later terug
gebracht tot drie en nu blijkt dat
we pas in 1952 één enkele parate
divisie zullen hebben.
Dit nu is voor ons een raadsel.
Wij hebben een open oog voor de
grote financiële en economische
moeilijkheden waarin ons land ver
keert, maar* wij weten evenzeer dat
een goede defensie voor ons land
een levensbelang is.
De militaire specialist van de
K.V.P.-fractie in de Kamer, Over
ste Fens, heeft bij de behandeling
van de defensie-begroting op 29 Mei
van dit jaar de vraag gesteld of een
aanvaller ons wel de tijd zal gun
nen 5t gehele apparaat van vijf di
visies te mobiliseren en dhr. Fens
gaf daar zelf een antwoord op:
„Het is wel voldoende bekend dat
de aanval welke wij zouden ver
wachten, toch niet officiéél zal wor
den aangekondigd, maar dat deze
aanval veel meer het karakter zal
dragen van een overval. Wij zullen
toch iets moeten hebben om die
overval op te vangen en de mobili
sabele divisies gelegenheid te geven
te mobiliseren. Dat „iets", daarom
gaat het. Wij moeten zo snel moge
lijk beschikken over parate troe
pen".
Deze parate troepen zullen dus,
naar de mededeling van de minis
ter, bestaan uit één divisie, dus uit
een kleine 20.000 man, gerekend
naar de tegenwoordige organisatie.
Maar het lijkt ons dat Nederland
toch meer onder de wapenen kan
houden dan één divisie, n.l. door
meer troepen te mobiliseren. Er zijn
meer dan 100.000 man in Indonesië
geweest, het grootste deel van hen
is goed getx-aind en heeft oorlogs
ervaring. De herhalingsoefeningen
van nu hebben voor hen dan ook
maar zeer betrekkelijke waarde.
Een bekend hoofdofficier heeft
gezegd dat een soldaat die een goed
guerilla-vechter is, ook een goed
«soldaat is in wat men in militaire
kringen een „Europese oorlog"
noemt. Wanneer dat zo is, dan heb
ben we op dit moment vijf mobili
sabele divisies, die alleen maar be.-
wapend en uitgerust moeten wor
den, voor een deel; er zijn n.l. al
een gi'oot aantal militairen die wa
pens en uitrusting thuis hebben.
Voor de rest moet dus voor wapens
en uitrusting gezorgd worden en
natuurlijk voor een feilloze admini
stratie, die er voor kan zorgen dat
de beschikbare troepen in een mi
nimum van tijd gevechtsklaar zijn.
Wanneer we „iets" nodig hebben
om de eerste stoot op te vangen,
hebben we niet voldoende aan één
divisie. Welnu, dan is het noodza
kelijk dat naast de nieuwe lichting
een deel van de reeds getrainde
troepen onder de wapenen wordt
gehouden. En dan hebben we nog
voldoende troepen om een behoor
lijke strijdmacht te vormen, mits er
wapens en uitrusting zijn. Het is
toch zo dat alle lichtingen tussen
1945 en 1951 onder de wapenen zijn
geweest, dus kunnen er twaalf lich
tingen worden opgex-oepen. Het lijkt
ons dat hieruit een groter leger te
voi-men is dan één parate divisie en
vijf reserve.
Inderdaad zal de -defensie grote
offers van het Nedei'landse volk ei
sen. Maar het is zoals de Maasbode
dezer dagen sdhreef: Wij kunnen :t
communisme alleen van het lijf
houden door ons eigen persoonlijk
offex*.
Zijn wij dat niet bereid te bren
gen, dan ligt de weg voor knecht
schap open. Want wanneer wij een
onvoldoende bijdrage leveren voor
de verdediging van Europa, dan be
hoeven wij niet te rekenen op de
hulp van de andere landen van het
Atlantische Pact, die toch al niet te
spreken zijn over de Nedei'landse
non-activiteit.
Europa is niet te verdedigen met
beloften en mooie woorden, maar
alleen door offers te brengen, offers
voor de defensie. Maar dan moet de
regering niet aankomen met een
verhaal dat er maar één parate di
visie te vorinen is. Als we werkelijk
niet méér hebben, dan kunnen we
beter die divisie ook thuis laten.
Zelfs Ir. Staf zal toch weten dat
Nederland niet met 'n kleine twin
tig-duizend man te verdedigen is.
drijven uit en dit zal uiteindelijk de
ondergang van vele kleintjes en
middelgrote bewerkstelligen.
Het meest tragisch is wel het feit
dat er in de naaste toekomst geen
oplossing mogelijk schijnt, zodat de
fabrikanten met open oog de af
grond in gaan. Men is niet bij mach
te hier iets tegen te doen.
Een gehele tak van onze nationale
industrie wordt met de ondex-gang
bedreigd. Men is in een impasse ge
raakt. Hier zullen krasse maatrege
len moeten worden genomen, wil
men nog redden wat er te redden is.
KATHOLIEK
OPENBAAR BUREAU
VOOR BEROEPSKEUZE.
Grotestr. 339 Telef. 63
WAALWIJK
Zitting der commissie:
IEDERE WOENSDAG nam.
van 5.306.30 uur
Met dit al staat ook de Neder
landse economie op het spel, want
waar een deel van het lichaam ziek
is, daar is het gehele lichaam ziek.
Twee uur heeft de raad van Waalwijk Donderdagavond nodig
gehad om een agenda van 17 punten door te werken. Dat is
niet zo bar veel, maar ongeveer een uur is er aan gegaan met
de bespreking van het reglement van de op te richten gemeen
telijke instelling voor maatschappelijke zorg, waar de belang
stellende buitenstaander weinig of niets van kon volgen. Trou
wens, de raad was deze avond toch nog al technisch gericht.
Tegen het voorstel tot vaststelling van een nieuwe verorde
ning op de heffing van slachthuisrechten bestond wel enige,
maar geen hardnekkige oppositie.
(Van een speciale verslaggever van „Persbelangen").
Be crisis waarin de Nederlandse schoenindustrie is geraakt,
begint zich hoe langer hoe meer toe-te spitsen en zal, wanneer
er geen wonder gebeurt, op een crach uillopen. Op 30 Juni j.l.
waren reeds 84 van de 125 bedrijven in de wachtgeldregeling,
Waarbij in totaal 1579 mannelijke en vrouwelijke arbeiders
waren betrokken. Dit aantal zal inmiddels wel gestegen zijn,
want liet aantal werklozen en wachtgelders stijgt met de dag.
Iedere insider in de schoenindustrie wist dat deze crisis zou
komen, zij het dat men niet een dergelijke vorm had verwacht.
De winstmargeregeling door de regering uitgevaardigd, heeft
deze crisis echter verhaast en tot abnormale proporties ge
bracht. De opheffing hiervan wordt door de fabrikanten ge
voeld als een opluchting. Hierdoor is echter geen oplossing
bereikt, evenmin als met de versnelde regeringsorders voor
de schoenindustrie; het zijn slechts morfinespuitjeswan
neer ze uitgewerkt zijn, begint de pijn weer.
De oorzaak van deze crisis ligt
dieper dan menigeen denkt. Het is
een gecompliceerd economisch pro
bleem.
Ten eerste hebben de fabrieken
zich door de grote vraag van 't pu
bliek, vooral in de eerste maanden
van 1951, op een hogere productie
ingesteld, met als nadelige gevolgen
voor het ogenblik: meer arbeiders
dan normaal (die men nu niet meer
mag ontslaan) en een vergroot pro
ductie-apparaat. Daarbij komt dat
in tegenstelling tot andere wei'eld-
grondstoffen zoals wol, de prijzen
van huiden (die voor 't grootste deel
uit Zuid-Amerika komen) niet ge
daald zijn, zodat het de fabrikant
dus onmogelijk is de verkoop te sti
muleren door prijsverlaging.
Ten tweede hebben de winkeliers
door de grote vraag in het begin van
dit jaar geweldige voorraden inge
slagen, maar zitten hier nu mee,
gezien de koopstop van het publiek
in verband met de gewijzigde poli
tieke situatie en de financiële om
standigheden. Bij deze onverkoop
bare voorraad kwam de maatregel
der x*egering natuurlijk als „de klap
op de vuurpijl". De winkeliers
plaatsten in deze toestand geen or
ders bij de fabrieken.
Ten derde tobben we met de in
voer van buitenlands schoeisel,
waartoe de regering gedwongen was
in verband met de uitvoer van an
dere artikelen, waarvoor wij een
afzetgebied zochten.
Ten vierde zit de schoenindustrie
met de moeilijkheid, dat naar het
land dat graag onze schoenen wil
afnemen, namelijk Duitsland, geen
uitvoer mogelijk is, door de misère
met de betalingsunie.
Recapitulerend krijgen wij dus:
overproductie, koopstop, invoer van
buitenlands schoeisel en geen ex
port. Waaldijk een formidabele ca
tastrofe. De federatie van schoen
fabrikanten ziet er ook geen oplos
sing voor, zodat men in bevoegde
kringen vermoedt dat deze crisis
geheel zal moeten uitzieken, met
alle nadelige gevolgen van dien.
Het resultaat zal de ondergang van
vele kleine fabrieken zijn. Er zal
werkeloosheid onder de arbeiders in
de schoenindustrie ontstaan, hoe 't
ook loopt.
Tot op heden wordt er practisch
geen vergunning tot ontslag gege
ven door de Arbeidsbureaux. Een
bewijs dat men officiële werkloos
heid op kunstmatige wijze zo lang
mogelijk tegen wil gaan. Maar het
is stx-uisvogelpolitiek. Hierdoor wor
den de bedrijven verplicht 't groot
ste deel der" lasten te dragen, ter
wijl zij voor de betreffende arbei
ders geen werk hebben en tegen
over de lonen geen inkomsten staan.
Een dergelijke maatregel put de be-
De heer v. Well was deze keer af
wezig en nadat de voorzitter, bur
gemeester Lambooy, de vergadering
had geopend, werden de notulen
van de voorlaatste vergadering zon
der op- of aanmerkingen aangeno
men op het verslag over 1950 van
de directeur van het slachthuis en
de vleeskeuringsdienst na, dat werd
aangehouden omdat de raadsleden
het nog niet hadden kunnen bestu
deren.
Punt 3 was het voorstel tot op
richting van een gemeentelijke in
stelling voor maatschappelijke zorg
(prae-advies in ons nummer van
vorige week Maandag).
De heer Duyvelaar vroeg het re
glement afzonderlijk te behandelen,
wat de voorzitter goed vond. Hij
zelf stelde voor de bepaling volgens
welke de voorzitter van de instel
ling een door B. en W. te benoemen
wethouder zou zijn zo te wijzigen,
dat de voorzitter zou benoemd wor
den door B. en W. uit hun midden,
dan kon ook de burgemeester voor
zitter zijn.
Op een vraag van de heer Brou
wer verzekerde de voorzitter dat
B. en W. met hun voordracht voor
bestuursleden rekening zouden hou
den met de positie van de te be
noemen personen en met de wijk
waar ze woonden.
De heer Duyvelaar vroeg perso
nen van verschillende confessie en
vrouwelijke personen ook in aan
merking te doen komen, waarop de
voorz. antwoordde dat, gezien de
samenstelling yan de bevolking, ex-
aanleiding was ook een niet-katho-
liek te benoemen, terwijl in aan
merking genomen bereidheid en ge
schiktheid ook een vrouwelijk per
soon in aanmerking kon komen.
De heer Kemperman vroeg of ie
mand die hulp nodig had zich eerst
tot de particuliere instellingen
moest wenden en daarna tot de ge
meentelijke instelling. Zijn idee was
andersom.
De voorz. zei dat volgens de hui
dige armenwet de gemeente pas
moet bijspringen als particuliere in
stellingen niet meer kunnen helpen.
Op voorstel van de heer Brouwer
werd de bepaling volgens welke de
secretaris-penningm. alleen advise
rende stem in het bestuur zou heb
ben geschrapt.
De heer Van den Hoven vroeg of
de financiële controle van de raad
over de nieuwe instélling hetzelfde
zou zijn als over het Armbestuur.
Volgens de voorz. zou die nog
sterker zijn, want niet alleen moest
de raad de begroting goedkeuren,
ook de rekeningen zouden gecontro
leerd moeten worden.
Dit waren zo de opmerkingen van
algemeen belang. Er is nog veel
meer over gesproken, want het re
glement werd hoofdstuksgewijze
behandeld en speciaal de heer Duy
velaar scheen het diepgaand bestu
deerd te hebben. Maar het waren
meest technische details en uit aan
duidingen als hoofdstuk III, art. 6,
tweede lid, derde alinea sub d, wer
den wij, geen reglement voor ons
hebbend, niet wijzer en onze lezers
zouden er niet veel aan hebben. Het
slot van het liedje was echter dat
het reglement met de enkele voor
gestelde wijzigingen werd goedge
keurd alsook natuurlijk het voor
stel tot oprichting van een gemeen
telijke instelling voor maatschappe
lijke zorg.
Het voorstel tot vaststelling van
'n staat, aangevende de personeels
formatie ter gemeente-secretaris,
werd na een enkele verduidelijken
de opmerking van de voorzitter,
zonder meer goedgekeurd. Het voor
stel tot wijziging van de controle
regeling voor rekenplichtige amb
tenaren eiste helemaal geen bespre
king.
Wel het voorstel tot vaststelling
van een nieuwe bouwcredietrege-
ling, maar ook deze beperkte zich
tot technische punten en het voor
stel werd zonder tegenstand aange
nomen.
Voor de raad vervolgens overging
tot de benoeming van een lid der
commissie van advies inzake vorde
ring van woonruimte, deelde dhr.
Kempei-man mee dat hij graag in
aanmerking kwam voor deze func
tie, die hij ook vroeger al heeft ver
vuld. Hij werd dan ook gekozen met
13 van de 14 stemmen.
Batig saldo.
Bij de aanbieding van de gemeen
te- en bedrijfsi'ekeningen over 1950
maakte de voorzitter een compli
ment, mede namens de wethouders,
aan het secretarie-personeel en de
gemeente-ontvanger, omdat dank zij
hun activiteit 26 dagen na het af
sluiten van het dienstjaar op 1 Juli
de rekeningen al aan de raad kon
den worden aangeboden. Hij deelde
mee dat uit de vooi'lopige reserves
66320 was geput en dat er een ba
tig saldo was van 4267.20. De voor
zitter vond dat de rekeningen ge
lukkig uitgevallen zijn. In de com
missie van onderzoek werden be
noemd de heren Meys, Duyvelaar
en Van den Hoven.
Alvorens punt 9, wijziging van de
begroting 1951, werd behandeld,
kwamen de punten 16 en 17 aan de
orde, waarvan de begrotings-wijzi-
ging afhankelijk was. Een uittrek
sel uit de prae-adviezen vindt men
in ons nummer van 1.1. Vrijdag.
Bij punt 17 wilde de heer Brou
wer wijzen pp de toestand van de
Bewaai'school in v.m. Besoyen,
maar de voorzitter merkte op dat
het alleen óver de lagere scholen
ging.
De heer Meys merkte op dat er
3060 werd uitgetrokken voor cen
trale verwarming, omdat dit voor
deliger zou zijn. Er zou echter ook
een stoker voor moeten zijn en
vroeg zich af of het inderdaad wel
economischer zou zijn.
De voorz. antwoordde dat centra
le verwarming juist voor deze scho
len was toegestaan, omdat gasver-
warming niet mogelijk is in de gan
gen, daar die geen buitenmuur heb
ben. De stookkosten kwamen ge
heel voor rekening van het school
bestuur. Daarop ging de raad met
het voorstel accoord.
Over punt 16 werden helemaal
geen opmerkingen gemaakt.
De wijziging der begroting had,
voor wat betreft de post gemeente
werken, betrekking op de wegver-
betering van de Burgem. Smeele-
laan, waarvoor aanvankelijk 14160
was uitgetrokken. Ged. Staten had
den daartegen echter bezwaar, om
dat ze de verbetering van het weg
dek voor dit jaar nog niet noodza
kelijk achtten. Daarom stelden B. en
W. voor de post te verlagen tot
2400, alleen voor het leggen van
het trottoir aan de Oostzijde. De
overige posten hadden betrekking
op verbetering van scholen.
Op een vraag van de heer Ver
doorn deelde de voorz. mee dat het
trottoir in de Burgem. Smeelelaan
uitgebreid zou worden zover als ze
bewoond wordt en dat er tevens
lichtpunten aangebracht zouden
worden.
De raad keurde de begrotingswij
ziging goed.
Ook tegen het voorstel tot ver
hoging van 't bedrag der rekening
courant-overeenkomst met de Bank
voor Nederlandse Gemeenten, had
niemand bezwaar. Dit crediet werd
met 500.000 verhoogd tot f 700.000.
Het maximum-bedrag tot het aan
gaan van kasgeldleningen, werd
verlaagd tot ƒ700.000.
Meer keurmeesters dan koeien.
Bij de behandeling van 't voor
stel tot vaststelling van een nieuwe
verordening op de heffing van
slachthuisrechten enz., vroeg dhr.
Meys of het wel juist was dat het
exploitatietekort wordt betaald door
de slagers. B. en W. geloofden dat
de vleesprijs niet verhoogd zou wor
den, maar de heer Meys vreesde dat
de slagers er wel toe genoodzaakt
zouden zijn.
De voorz. wees er op dat de kos
ten van het slachthuis drie maal zo
hoog waren als vroeger. Bovendien
liep het aantal slachtingen niet pa
rallel met de groei der bevolking.
Nu kon men de exploitatie rond
krijgen met een verhoging van
ƒ0.01 per kg. (in het prae-advies
staat per pond. doch dit moet zijn
kilogram). De voorz. geloofde niet
dat het vlees daai'door duurder zou
moeten worden. En de gemeente zat
met zorgen over de begroting van
het volgend jaar.
De heer Meys vroeg nog inlich
tingen over 't thuisbezorgen, waar
op de voorz. meedeelde dat 70% van
het vlees wordt thuisbezorgd, dan
moesten de anderen wel mee doen.
Nu was er niet de onprettige ver
houding dat met slecht weer de ge
meente het vlees kon thuisbrengen
en dat men 't met goed weer kwam
halen. Vroeger werd maar een der
de thuisbezorgd, terwijl er een be
hoorlijke bezorging is. Degenen die
er niet aan meededen, moesten een
offertje brengen voor de vakgeno
ten in verband met de exploitatie
kosten.
De heer Brouwer constateerde 'n
tegenstrijdigheid. Vroeger keurde
dr. Bos zelf en was de heer Hessel-
mans voor buiten. 'Nu keurde de
laatste op verschillende dagen van
de week een heel ongelijk aantal
stuks vee, terwijl er voor 5 slagers
in Drunen een aparte hulpkeur
meester was. Was dat wel nodig?
Hierop antwoordde de voorz. dat
in de wintermaanden het personeel
't enorm druk heeft, 's Zomers hielp
één van de keurmeesters in het la
boratorium, de ander had dan min
der te doen. Zolang de heer Hessel-
mans nog in dienst was, was het de
bedoeling de andere hulpkeurmees
ter te belasten met het badmeester
schap in het badhuis.
Het vex-heugde de heer Verdoorn
dat voor deze man ander werk was
gevonden, anders bestond er ge
vaar dat er meer keurmeesters dan
koeien zouden zijn! Overigens vond
hij een varken van 100 kg. al een
respectabel gewicht. Er werd 1 ct.
verhoging per kg. gerekend, maar
voor een heel varken 1.50. Vol
gens de heer Verdoorn klopte dat
niet helemaal. Daartegen merkte de
voorzitter echter op dat dit maar
een fractie van een cent per kg.
scheelde.
De heer v. Seters betoogde dat
men deze zaak ook van de andere
kant moest bekijken. De voorzitter
antwoordde dat er voor de oorlog
een kleine winst was op het slacht
huis. Wat zou de toekomst brengen?
Hij had gehoopt dat door verlaging
van de Waalwijkse vleesprijs ver
betering in de explbitatie gebracht
zou kunnen worden. Als het ver
bruik echter nog daalde, zou het
slachthuis inderdaad met een tekort
moeten gaan werken. Uitbreiding
hoefde er niet meer te komen, zo
dat er volgende jaren practisch al
leen nog maar onderhoudskosten
zouden zijn.
Na deze uiteenzettingen ging de
raad met het voorstel van B. en W.
accoord.
't Voorstel tot ruiling van grond,
waarbij C. v. Heesbeen 650 m2 zoü
krijgen tegen de gemeente 690 m",
werd zonder meer aangenomen.
Eveneens het voorstel tot verkoop
van grond aan de heer IJpelaar tot
uitbreiding van zijn kwekerij en
tenslotte ook het voorstel tot ver
koop van 13,44 a. grond aan de N.V.
André van Hilst.
Bij het scheiden van de markt
ging de raad nog even in vertrou
welijke zitting over de uitgifte van
een industriehal aan de Stalen-
Veren-Industrie Van Gent Co.
Na de heropening van de open
bare vergadering werd het voorstel
zonder meer aangenomen en kon de
voorzitter de vergadering sluiten.
Zoals gezegd was het inmiddels
half 10 geworden.
Heeft de voorbereidende ^conferentie tussen Gealliëerden en:
communisten in Kaeson verschillende keren aan een zijden
draadje gehangen, uiteindelijk is resultaat niet uitgebleven,
waarschijnlijk een uniek succes in de naoorlogse betrekkin
gen tussen Oosten West. Men heeft een compromis gevonden
over de behandeling van de kwestie der buitenlandse troepen
en daarmee was de laatste hinderpaal voor de vaststelling van
een agenda overwonnen.
Dit is natuurlijk geen reden tot
voox-tijdig optimisme, waarvoor ook
admiraal Turner Joy, de leider van
de U.N.O.-delegatie, heeft gewaar
schuwd. Men hoeft trouwens niet te
verwachten dat het optimisme na
dit kleine succesje zo geweldig
groot zal zijn, want de ondei*vinding
heeft ons wijs gemaakt. Niettemin
is het verheugend dat er in ieder
geval resultaten zijn geboekt, wat
tevens een aanwijzing is dat de
communisten zoal geen verlangen,
dan toch klaarblijkelijk behoefte
hebben aan een wapenstilstand.
De overeenkomst is bereikt na 10
zittingen en de agenda van de ei
genlijke wapenstilstandsconferentie
zal vijf punten omvatten: 1, aan
vaarding van een agenda, welk punt
dus van te voren al is afgewerkt;
2. vaststelling van een demarcatie
lijn tussen beide legers en een neu
trale zone ter weerszijden daarvan;
3. vaststelling van concrete regels
om een einde te maken aan de strijd
en controle uit te oefenen op de wa
penstilstand; 4. regeling voor de uit
wisseling van krijgsgevangenen; 5.
aanbevelingen aan de regeringen
die aan beide zijden bij het conflict
zijn betrokken.
Dit laatste punt is het compromis
dat gevonden is om over de terug
trekking van alle buitenlandse troe
pen uit Korea te praten. De U.N.O.-
afgevaardigden hebben dit konse-
kwent geweigerd, terwijl de corn-
munisten deze kwestie per se wil
den behandelen. Nu heeft men een
oplossing gevonden door het punt
in zeer algemene termen te stellen
en alleen te spreken over aanbeve
lingen aan de regering. De eigen
lijke kwestie zal toch pas na de wa
penstilstand ter tafel komen.
Een ander precair onderwerp is
de vaststelling van een demarcatie
lijn en een neutrale zone. De Noor
delijken willen die aan de 38ste
breedtegraad, maar het U.N.O.-op-
perbevel voelt er niet veel voor zijn
troepen tot daar terug te trekken.
Op de eerste plaats is de Noorde
lijker gelegen linie zoals die nu
loopt niet zo lang en gemakkelijker
te verdedigen en vervolgens ligt het
niet zo maar voor de hand om ver
overd terrein zo maar zonder meer
prijs te geven, alleen al niet omdat
de communisten nauwelijks ver
trouwd worden zover als ze worden
gezien. Als ze kwaad willen is het
voor hun een gemakkelijke verove
ring, een demarcatielijn langs de
38ste breedtegraad. Nemen we daar
bij in aanmerking dat voor de Ver-
ennigde Naties de 38ste breedte
graad als landsgrens niet bestaat,
dan blijkt er al heel weinig aanlei
ding om die als de meest geschikte
demai-catielijn te beschouwen en de
verbonden troepen daarheen terug
te trekken. Nu zijn de Noordelijken
daar natuurlijk wel voor, maar als
de situatie omgekeerd was, zöals 'n
half jaar geleden, zouden ze op pre
cies hetzelfde standpunt staan als 't
U.N.O.-opperbevel nu. Dat is heel
menselijk, maar menselijke overwe
gingen tellen gewoonlijk niet zo
sterk mee in een dergelijke materie.
Ook op tal van andere punten
heerst nog verschil van mening en
in veel gevallen zal het niet gemak
kelijk zijn een oplossing te vinden.
Tot nog toe is men echter niet be
drogen uitgekomen en men mag dus
hoop blijven koesteren ook op ver
dere resultaten.
Een heel andere zijde van de wa
penstilstandsonderhandelingen in
Korea liggen in ons eigen Westen.
Wij schreven in het begin dat de
ondervinding ons heeft wijs ge
maakt. Dat geldt echter niet voor
allen en in alle opzichten. Te ge
makkelijk is men nog steeds ge
neigd om bij een lichte ontspanning
of hoopvol perspectief de handen in
de schoot te leggen, verzuchtend:
ziezo, dat hebben we gehad. Men
moet echter blijven bedenken dat
we het nog geenszins gehad hebben
en dat uiterste waakzaamheid blijft
geboden. In geen geval mag het oor
geleend worden aan pacificisten die
de herbewapening maar willen sta
ken of verminderen. Zelfs al zou 't
tot vrede komen in Korea, dan nog
blijven de gevaren uit het Oosten
onverminderd tot op zekere
hoogte misschien in verhoogde ma
te ons bedreigen en moeten we
ons tot het uiterste blijven inspan
nen voor onze veiligheid. Dezer da
gen heeft de Amerikaanse minister
van buitenlandse zaken herhaald
dat Amerika in groter gevaar ver
keert dan velen denken. Dit geldt
niet alleen voor Amerika, zelfs niet
op de eerste plaats voor Amerika.
Daarom moeten vooral de West-
Europese landen regeringen en
volk deze woorden ter harte ne
men en in zo groot mogelijke sa
menwerking zich sterk maken. Her.
haald moet worden dat een zo groot
mogelijke eenheid van Europa
daartoe een eerste vereiste is, waar
op ook Amerika aandringt. We mo
gen ons niet in slaap wiegen of la
ten wiegen, maar ons uit welbe
grepen eigenbelang verenigen. Als
verslapping van de waakzaamheid
het gevolg zou zijn van een wapen
stilstand of vrede in Korea, zouden
goede resultaten een totaal verkeer-
