I Wijde Wereld Waalwijkse en Langstraatse Courant Oprechte vredeswil" Julius F. Trommels UIT DE Brabants Studenfengilde vierde 5e lustrum, SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121 Accountantskantoor J. VAN DIJK Eerste Plechtige H. Mie van de Zeereerw. Heer Het acht eeuwen oude Postel. GROOT FEEST IN BAVEL. VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1951 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. DE ECHO VM HET ZUIDEN 74e JAARGANG No. 64 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p. p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878 TEL.-ADRES „ECHO' ff Als men de politieke hutspot die men dagelijks krijgt voorgezet, bestudeert, kan men maar zeer zelden ontdekken, waaruit hij bestaat. Evenwel wordt alles in ondefinieerbaarheid overtroffen door datgene wat de Russische politieke koks in hun keuken klaarstoven. En nooit krijgt men een gerecht voorgezet, waar aan niet een onaangenaam luchtje zit of waaraan' men niet een bitter bijsmaakje proeft. En dit alles niettegenstaande de ingre diënten van het zuiverste gehalte blijken te zijn. 1949 en 1950 aan de orde geweest en toen waren ze onaanvaardbaar. Zouden ze nu meer perspectief bie den? Als Moskou een afwijzing heeft verwacht, vergistte het zich niet, maar heeft het ook een andere bedoeling gehad. Waarmee wij maar willen zeggen dat de politiek-culinaire heerlijk heden niet alle onverdeelde genoe gens blijken. Men kan zich afvra gen waaraan dat ligt. Zit het in de spullen die gebruikt worden, deugt de wijze~van klaarmaken niet, zijn de koks onbekwame mensen of schort het hun aan oprechtheid en zetten ze ons iets anders voor dan ons gesuggereerd wordt? Om onze vergelijking niet ad ab- surdum door te drijven, zullen we overgaan tot de toepassing en ze aan de werkelijkheid toetsen. Er ib een indrukwekkende hoeveelheid materiaal die ons daarvoor ten dienste staat, want in poUtiekekeu- kens wordt onafgebroken ge^kt en heel wat mysterieuze gerechten hebben ze de laatste jaren platen. Voor deze keer zouden wij t laatste product van de Russische meesters willen kiezen, zijnde een typisch staaltje van hun politieke kook kunst en wat daar nog allemaal, bij te pas komt. De president van het presidium der opperste Sovjet, Sjvernik, heelt j.l. Maandag op president Truman een beroep gedaan om medewer- king tot het sluiten van een vijl- mogendhedenverdrag tot ^ster king van de vrede. Men hoeft slechts een stukje van de tekst te lezen om de hele problematiek van het geval in te zien. Deze problema tiek zou echter nog groter zijn als de Russen zelf zich niet hadden in gespannen om ze uit de practijk in de sfeer van een academisch debat te plaatsen. Ze hebben het er ge woon op aangelegd het vertrouwen te verliezen waarom ze vragen en dit maakt het uiterst moeilijk te ge loven in de oprechtheid, die men is geneigd te zeggen: onmisken baar uit de boodschap van Sjver nik spreekt. Hierin wordt namelijk o.m. ge zegd: „Het sluiten van een vijfmo- gendhedenverdrag zou van buiten betekenis zijn voor gewone een verbetering van de Amerikaans- Russische betrekkingen en het zou het handhaven van de wereldvrede bevorderen. Zulk een pact zou het vertrouwen van alle volkeren in t behoud van de vrede vergroten en zou bovendien de mogelijkheid bie den de bewapening te beperken en de last van de militaire uitgaven te verlichten, welke in alle zwaarte rust op de schouders der volkeren". In de begeleidende brief staat te lezen dat de resolutie uitdrukking geeft aan de gevoelens van oprech te vriendschap van de volkeren der Sovjet-Unie jegens de volken van de hele wereld, dat het Sovjet-Rus sische volk verenigd is in zijn stre ven een hechte vrede te vestigen en het gevaar voor een nieuwe oorlog te elimineren, dat het Russische volk geen reden heeft te twijfelen aan de vredeswil van het Ameri kaanse volk enz., alles in deze trant. Als maatregelen voor het behoud (herstel) van de vrede wordt voor gesteld het niet toestaan van een bewapeningswedloop, het beperken van de bewapening, het verbieden van atoomwapens met instelling van toezicht op de uitvoering van zo'n verbod en samenwerking bij het sluiten van een vijfmogendhe- denverdrag. Jaren geleden zou men op een dergelijke boodschap gezegd heb ben: waarom zouden we niet pro beren op deze wijze de spanningen op te heffen. Aan de dag van van daag zegt men: waarom zouden we het nu weer proberen om de zo veelste teleurstelling te incasseren. Dat is 't hem nu juist. De toon van oprechtheid die ogenschijnlijk uit 't voorstel spreekt, moeten we mis kennen omdat we in ons vertrou wen herhaaldelijk bedrogen zijn uitgekomen. Het is inderdaad zo, dat de Russische koks onoprecht zijn en ons iets anders voorzetten dan ze suggereren. Dat hebben ze in het verleden gedaan en ze heb ben ons de laatste tijd geen reden gegeven tot nieuw vertrouwen. In tegendeel, we hoeven maar even te herinneren aan de Parijse conferen tie tot voorbereiding van een ge sprek tussen de Grote Vier, die de Russen moedwillig hebben doen mislukken omdat het in hun kraam te pas kwam. Dit heeft het laatste greintje vertrouwen, dat al tot haast niets ineen was geschrompeld, bij de Westelijken er uit gehaald. Wij kunnen niet anders dan rede neren dat het nu in de Oostelijke kraam te pas komt een vijfmogend- hedenpact voor te stellen en dat ze het dus gedaan hebben. Ze hebben kunnen verwachten dat het Westen zeer gereserveerd zou zijn, want ge lijksoortige voorstellen zijn al in Administraties Belastingen onder leiding van oud-controleur der belastingen. Grotestraat 180. Tel. 332 WAALWIJK (in gebouw Nederl. H andel maat schappij.) Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken had zijn ant woord vrij gauw klaar. Het ziet in de oproep van de Opperste Sovjet niets anders dan propaganda. In een kort communiqué wordt ver klaard: „Het Kremlin is zozeer te kort geschoten in het nakomen van zijn verplichtingen, dat de wereld het vertrouwen in Russische eerbied voor verdragen heeft verloren". Hierin wordt kort en krachtig de overtuiging weergegeven die de hele Westerse wereld bezielt. Een Amerikaanse woordvoerder be toogde dat de leden der Verenigde Naties zijn gebonden aan een plechtig gesloten verdrag, waarvan de voorwaarden nauwkeurig om schreven zijn, en als de Sovjet-Unie dit verdrag ook nakomt, acht men een nieuw pact der Grote Vijf over bodig. Ook in Den Haag acht men het primair dat de Sovjet-Unie be reid is in het kader der Verenigde Naties met de overgrote meerder heid der' vredelievende naties mee te werken om het uitbreken van geweld te voorkomen. Zij zal dit moeten bewijzen door daden. Het lijdt weinig twijfel dat de andere Westerse regeringen hun overtui ging op soortgelijke wijze zullen uitspreken, zodat de practische uit werking van de Russische oproep gelijk aan nul zal zijn. Opmerkelijk is, wat in het Ame- kaanse communiqué ook wordt ge zegd: „Wij voor ons beschouwen 't door de Sovjet-Unie voorgestelde vredespact als onderdeel van een propaganda-campagne, die ten doel heeft het Amerikaanse volk in slaap te wiegen". Dat Amerikaanse volk kunnen we gerust uitbreiden tot de hele Westelijke wereld. Heeft de Sovjet-Unie inderdaad het roer om gegooid in zoverre dat ze nu haar doeleinden tracht te bereiken door vredes-engel te spelen? Het heeft er veel van weg. Men herinnere zich b.v. Maliks onverwachte redevoe ring die de wapenstilstandsonder handelingen in Korea tot gevolg had, de uitwisseling van meningen tussen de Engelse minister van bui tenlandse zaken Morrison en de Prawda en nu weer dit laatste voor stel, om slechts enkele duidelijke symptomen uit de laatste maanden te noemen. De Sovjets zijn blijk baar tot het inzicht gekomen dat 't Westen nog al gevoelig is voor de vredespropaganda die zoden aan de dijk lijkt te zetten. Wanneer er een eind komt aan de oorlog in Korea is ér voor hen niet veel verloren, zodat een vredesactie in deze een waardige inzet voor de campagne kon vormen. Het artikel van Mor rison in de Prawda werd, voor een bevolking bij wie het al meer dan dertig jaar ingepompt is dat het in 't Westen allemaal leugenaars zijn, voorzien van een commentaar twee maal zo lang als het artikel zelf. En een voorstel voor een vijfmogend- hedenpact zou toch worden afge wezen, en passant een prachtgele- genheid om uit te roepen: ziet ge wel, uw regeringen weigeren een toegestoken hand! Er steekt inder daad nog al wat propagandistisch materiaal in al deze zaken. Maar laten wij ons toch in Gods naam niet voor de zoveelste maal voor de gek houden. Wij hoeven ons niet te laten wijsmaken dat er van „oprechte vredeswil" sprake zou zijn. Het verleden mag ons wel zo wijs gemaakt hebben, dat we niet meer in een paar propagandastunts geloven. Bovendien zijn er wel zo veel bewijzen dat er in landen on der Sovjet-overheersing of -contro le geen plaats is voor vrijheid en democratie, dat die ruimschoots op wegen tegen mooie praatjes die al leen verkocht worden om de vol ken van het Westen in slaap te wie gen en hun weerstand te breken. Nee, in zoverre ons vertrouwen niet onherstelbaar geschokt is, zal er nog heel iets anders moeten gebeuren dan dat het IJzeren Gordijn op een kiertje opengaat om een artikel van Morrison door te laten, eer wij gaan geloven in „oprechte vredeswil". Wij voor ons moeten naar vrede blijven streven, maar ons geenszins gedragen als lammeren, want de wolf in schaapskleren ligt op de loer en het symbool van de ware vrede is nog steeds de duif en niet de havik, die de duif met genoegen zal oppeuzelen als hij daartoe de kans krijgt. Al met al is de geur van dit nieu we Russische gerecht er niet aan trekkelijker op geworden, terwijl de bijsmaak de eetlust niet meer prik kelt dan de vorige gerechten. Op 24 Juni j.l. werd de Zeer- Eerw. Heer Julius Frans Trom mels, kanunnik van de Norber- tijnerabdij van Postel in België aldaar tot priester gewijd door mgr E. de Smedt, de wijbisschop van Mechelen. Het is voor de pa rochie St. Jan ongetwijfeld een grote eer wederom een van haar parochianen tot dit hoge ambt uitverkoren te zien. De neomist werd in Vught ge boren, volgde de lagere school te Waalwijk en bezocht het Norber tijnergymnasium „St. Norbertus'' te Heeswijk hij trad in in de orde van de Norbertijnen in de abdij van Postel, waar hij de ho gere studies voltooide. A.s. Zondag 12 Augustus zal de jonge priester in zijn parochie kerk van Sint Jan zijn Eerste Plechtige H.Mis opdragen. Een buurtcomitc onder voor zitterschap van de hr. Jan Trim- bacli zal ongetwijfeld deze dag het feestelijke aanzien geven dat past bij een dergelijk groot feest. Men zal voor een prachtige ver siering zorgen ,men zal de feest stoet formeren, die de neomist naar en van de kerk zal geleiden, men zal het geschenk van de parochie aanbieden. Om half elf is dan de plechtige H. Mis, de eerste die de ZeerEerw. Heer Trommels in zijn parochie kerk opdraagt. Hierbij wordt hij geassisteerd door de ZeerEerw. Heer Pastoor J. Ras als presbyter assistens, door de WelEerw. Heer W. Kolsteren als diaken, door de WelEerw Heer A. van Loon als subdiaken en door de WelEerw. Heer H. Speekenbrink als ceremo- niaris. De predikatie zal worden gehouden door de ZeerEerw. Heer C. Dittrich, O.Praem., van de abdij van Postel, terwijl het parochieel zangkoor o.l.v. de heer Duijvelaar de Mis „Maria Magdalcna" van Ph. Loots zal uitvoeren. 1 vü .3:VS:' w#. In de verste Noord-Oostelijke hoek van de Antwerpse Kempen op de grens van Belgisch Limburg en Noord-Brabant, ligt deze abdij daar al acht eeuwen acht eeuwen een bolwerk voor God te zyn ge weest betekent ook acht eeuwen van een eerbiedwaardige, maar niettemin bewogen geschiedenis, die deze abdij een eigen stempel gaven. Wij vinden in een Vlaamse jeugd krant 'n artikel over Postel, waar van wij citeren „Reken daarbij dan nog zijn innige verbondenheid met de geschiedenis der lage lan den. Maar vooral zijn ligging op de mooiste plek der Kempen, eertijds door de Witheren aangelegd en tot op heden bewaard gebleven, mag wel uniek geheten worden zij heeft aan Postel voor een groot deel die klare eenvoud en die stoe re degelijkheid gegeven, waaraan niemand ontkomen kan. Hoeveel jeugdkampen (waaraan ook de ne omist steeds een werkzaam aandeel h^d red.) en hoeveel bezoekers tijdens de zomermaanden zouden van de onvergetelijke dagen in deze paradijselijke oernatuur niet weten mee te spreken. De Romaanse Abdijkerk uit de XIIe eeuw, een van die waardevol le monumenten uit de Nederlan den, geeft nog het best dit karak ter weer. Naar oud-christelijke basilica-stijl zonder kruisbeuken met dikke muren en kleine ramen, uit grauwe turfstenen van de Eifel, door de eerste Postelse Norbertij nen zelf gebouwd, ligt ze daar rus tig als een oase van bloedwarm le ven op de vlakte, als een vesting op die eindeloze hei en tussen die majesteitelijke bossen, getuigen van zoveel lief en leed. Hier is de Abdij Van half een tot half drie is er een receptie ten huize van de fa milie Trommels, waar ook het ge schenk van de parochie en meer speciaal van de buurt, zal worden aangeboden. Tijdens het plechtig Lof om vijf uur zal de neomist een dankwoord spreken. Wij willen bij gelegenheid van dit priesterfeest graag iets schrij ven over de oude abdij van Postel, die in de schone rij van Norbertij nerabdijen, verspreid over geheel de wereld, bij lange niet de minste is in schoonheid en betekenis. ook in haar geest en zin, tegen aan gebouwd. Op de voornaamste uren van de dag begint de bovenaardse rust, zo eigen aan Postel, te groei en van de plechtige luister der Con ventsmis en de gewijde gezangen der koorheren. In een complex van ontelbare dingen wordt Gods pre sentie hier in deze kleine-wereld- op-zich-zelf bijna voelbaar gemaakt en breekt het diepste heimwee in een blijde ontmoeting met Christus open. Kan het ons verwonderen dat deze Abdij een zeldzaam rijke ver zameling van cultuurwerken bevat (o.a. de internationaal bekende bi bliotheek met de kopergravures), als een stoffelijke bevestiging van haar geestelijke rijkdom, die voor al in deze sombere vermoeide tijd wel een herdenking verdient.... Als een levenskrachtig bindte- ken tussen Noord en Zuid en tus sen Oost en West, op de staatsgren zen van Holland en België en op de kam tussen de stroomgebieden van Maas en Schelde gelegen, mo ge deze oude en immer jonge abdij steeds blijven wat zij was: een brug naar God en een brandpunt van genade, levenswijding en cultuur." Dit is de betekenis van deze ab dij voor de Vlaamse jeugd in het bijzonder en in deze abdij zal onze nieuwe Waalwijkse priester zijn leven als priester gaan stellen in dienst van God en van de mensen, het liefst, geloven we, in dienst van de Vlaamse jeugd. Moge de genade, van God hem steeds sterken en mogen de gebe den van zijn medeparochianen hem vergezellen. Nietwaar, een pries terroeping is ook een grote uitver kiezing voor een parochie. „Nu sta ik temidden van het Brabantse volk" zei Mgr. Baeten, de Bisschop van Breda, bij de inzegening van de nieuwe Ma- ria-kapel, die studenten van het Brabants Studentengilde van O. L. Vrouw in een dag of tien tijds op de hei van Bavel heb ben gebouwd, met een fraai beeld van de Siemer, de dagelijkse naam van de Zeereerw. Heer F. Siemer. Nu is het mooiste dat niemand eigenlijk weet de hoeveelste kapel het is die er nu door het Gilde in Brabant al gebouwd is, sommigen zeiden dat het de achttiende was, anderen de negentiende. Trouwens het was zeer de vraag of hot vjjfde lustrum dat de studenten in Bavel vierden, nu inderdaad het vijfde wel was. Professor Froger, een van de oprichters van het gilde, zei aan de koffietafel tenminste dat 't Gilde pas 24 jaar bestond, maar dat Zondag de 25e landdag werd gehouden; niettemin prijkte op de deelnemerskaartjes trots 't cijfer 26. Hoe het ook zij, de Biabant.se studenten hebben het 25-jarig be staan grandioos gevierd met een kamp op de boerderij van Smeckes en een landdag zoals er in de vijf en twintig jaar maar weinig zijn gehouden. HET KAMP. Maandag werden de studenten ingehaald door Bavel's bevolking met aan het hoofd de harmonie St. Caecilia. De „bouwvakarbeiders" die de kapel bouwden, waren al enige dagen van tevoren aangeko men. Bij vrouw Smeekes werd bet kamp ingericht. Het kamp stond in het teken van bezinning op Brabant, de Brabant se bevolking en de toekomst van het gewest. Verscheidene sprekers hebben de verschillende proble men belicht. Dinsdag opende prof. dr. L. G. J. Verberne, hoogleraar in Tilburg, de rij van sprekers met een „historisch •perspectief', ge volgd door een levendige discus sie. 's Middags werd het sociogra fisch rapport besproken, dat door de heer H. P. A. van Roosmalen van de Economische Hogeschool te Tilburg over het dorp Bavel is ver vaardigd. 's Avonds was er 'n voet balwedstrijd tussen studenten en Bavelaren, waarvan het voornaam ste aspect was dat de Bavelaren alle moeite deden om hun tegen partij te laten scoren. Hoe de uit slag was is niet bekend. Men ver moedt van 75 of daaromtrent. Woensdag hield prof dr Frans v. d. Ven een prachtige rede, die tot titel had de sociale situatie in Noord-Brabant uit 't oogpunt van algemeen menselijk welzijn, even eens gevolgd door een debat. 's Middags was er een excursie naar de O. L. Vrouwekerk in Bre da (een kwartje entrée en de Koninklijke Militaire Academie. Een enorm verschil tussen deze twee. De kerk, erbarmelijk over blijfsel van een van de grootste monumenten uit de katholieke his torie met verwoeste beelden en koorbanken. Een kerk die door de barbaren van de beeldenstorm en van de Franse overheersing gron dig is verwoest. De beeldenstor mers hebben er twee dagen hun barbaarse lusten gebotvierd. En daartegenover de overdadige luxe van de akademie. Een aula met zeshonderd zitplaatsen, een ont vangzaal met een bijna volmaakte binnenarchitectuur, een gymnas tiekzaal, waar elke gymnastiek vereniging naar verlangt en nog meer andere dingen die de niet- militair zich doet afvragen of het nu noodzakelijk is dat een kleine honderd studenten op deze manier in de watten worden gelegd. Pater Paschasius van Meerveld- hoven o.f.m. Gap. hield Donder dagmorgen een voordracht over „De actuele toestand op godsdien stig gebied in ons gewest". Er zijn veel donkere kanten aan dit vraag stuk, maar ook licht. Als voor waarde voor het behoud van het geloof vond de eerwaarde spreker dat Brabant zijn specifiek karak ter moet bewaren. Na deze belang wekkende inleiding werd nog druk gesproken onder de studenten en de aanwezigen, waaronder Pastoor Doens en de sympathieke burge meester Rouppe van der Voort. 'sMiddags waren er kinderspe len. 's Avonds werden de oud-leden van het Gilde op de kampboerde rij ontvangen. I)e Vrijda? stond in 't teken van de verhouding student-intellectu eel. Op het prachtige seminarie IJpelaar werden de studenten dooi de regent Mgr Sweere, ontvangen en hebben ze de verdere dag de gastvrijheid van het seminarie mo gen ondervinden. In de schaduw van oude bomen werd 't probleem door een theologant van het semi narie Hoeven, de Eerwaarde Heer A. Ooms, en een student in de psy chologie, de beer Hans van Noor den, belicht. Na. de maaltijd volg de een buitengewoon boeiend de bat, dat door de voorzitter van de Katholieke Actie in het aartsbis dom, dr ir F. Teilegen werd geleid. Iedereen was het er wel over eens dat tlit een van de schoonste dagen van het kamp was. De goede harmonie van Bavel concerteerde 's avonds op de ki osk van het parochiehuis. Zaterdagmorgen hield dr P. C. Paardekooper, docent aan de R.K. Leergangen in Tilburg, een lezing onder de titel: „De Vlaamse eman cipatie en Noord-Brabant". Wij hebben maar een chronolo gisch overzichtg egeven van de ge beurtenissen tijdens het kamp, om dat het toch onmogelijk is de sfeer, het pleizier, de heerlijke Brabantse gastvrijheid en gemoedelijkheid te schetsen van dit kamp, op de eer ste plaats door het contact met de bevolking van Bavel, die zo Bra bants is als 't maar zijn kan. De studenten waren zogezegd kind in huis, bij meester van der Poel bijvoorbeeld, het „culturele opperhoofd" van het kerkdorp,en bij zovele anderen. Donderdagavond kwamen stu denten en Bavelaren bij elkaar in het patronaat voor een avond van „Gonste ende Plesiere", waaraan natuurlijk de ziel van het Gilde, de Siemer, meewerkte middels Jan van Glymes van Anton van Duin kerken. In het kampdagblad dat in Bavel verscheen, „De Bavelaar", schreef Lambert Tegenbosch over deze avond „En toen begon tiet, hoe begon 't toen Toen sprong de blozende vice-praeses Toon Jettcn op het plankücr en deelde mee dat hij niujts? zou zeggen, maar dat het bij deze begonnen was. En toen kwam de vet k ui li ge Simon van A del berg voor de draad om te zeggen Ik moet iets zeggen, maar ik zeg niets, inaar we beginnen. Hij hield liet vol op te treden als conferencier en bewees op virtuose wyze tel kens minuten lang sprekend en be wijzend dat Niets en Iets volstrekt niet elkanders tegendelen behoe ven te zijn." Het was een kostelijke avond, tijdens welke Jan van Loon uit Ba vel voor het pièce de resistance zorgde met een verder onbeschrijf bare voordracht. En elke avond vloeide er natuur lijk liet bier in de stameneekes van Bavel, waar de boerenmeid op een koci ree en de meiskes behept waren met lodderogen, lopende oren, osseknieën en wat dies meer, zoa's het in de onsterfelijke stu dentenliederen wordt gezongen. Zaterdagsavonds volgde er weer een avond, thans voor het grootste deel verzorgd door het Bavelse koor onder leiding van meester van der Poel, die het bestond om een prachtige operette op te voe- hen. Een operette, zoals ze alleen in Brabant kunnen maken en op voeren. Het was ongelofelijk ple zant. De avond werd besloten met de majestueuze bel-canto van Piet Aarden. Het was prachtig. Wij hopen dat wij U een klein beetje hebben ingelicht over dit Brabantse feest, dat een weldaad is voor iemand die uit de on-Bra- bantse plaats Waalwijk komt. Laten we U nu iets vertellen over de apotheose van het kamp DE LANDDAG. Natuurlijk begon rle landdag met een plechtige H. Mis, opgedragen door Moderator A. Bertcns en bij gewoond door honderden en hon derden studenten en oud-studen ten. Na de H. Mis vond de plech tige Landdagvergadcring plaats. De praeses van het Gilde, de heer Glemens Raming, sprak een kort woord ter opening en ter inleiding van de geestelijke vader, mgr dr de Brouwer, „den doctor", die van 'f 25-jarig bestaan van het Gilde zei: „Hoe bestaat het". Anton v. Duin kerken hield de feestrede: De toe komst van de Brabantse intellec tueel. Hij waarschuwde voor het dreigend isolement van de intel lectueel de intellectuelen zijn geen aparte sociale stand. De christelijke deugden zijn primair niet het intellectualisme. 's Middags kwam vader Bisschop Mgr Baeten naar Bavel om na een plechtig Lof de nieuwe kapel van de Hertoginne van Brabant in te wijden De hele bevolking, alle ver enigingen en d.e deelnemers aan de Landdag gingen naar de hei, waar monseigneur de kapel inzegende en Glemens Raming haar overdroeg aan Bavel. Tn het patronaat sprak Drs A. van der Poel, de voorzitter van Brabantia Nostra en lid van de Ge deputeerde Staten, de landdagrede uit. Hierna voerde prof dr de Quay het woord. En toen begon het feest pas goed. Tn de grote houtzagerij was er een echte Brabantse koffietafel met veel lawaai en veel leut. De Ba velse harmonie onder de even on verwachte als bezielende leiding van Jo Bcdaux blies dat het 'n lust was en de Siemer werd er erc- monseigneur. De Siemer werd toegezongen met „Wees welkom, ZeerEerwaarde Heer" op de tonen van het foei lelijke z.g. vaderlandse lied „Wien Neerlands bloed etc." De toneelgroep van St Leonar dos, de studentenvereniging die, zoals gewoonlijk weer de toon aan gaf, voerde op de hei voor een sug gestief decor van Gijs Vlamings, het Griekse treurspel-inct-een-hap- py-end Alkestis van Euripides op. Het was goed gespeeld en de be langstelling, naar ruwe schatting 2500 mensen was buitenge woon. Toen Alkestis weer ten leven was gewekt en het spel dus afgelopen, ging het feest door in het dorp met veel bier, veel pleizier in een heerlijke Brabantse ongedwongen gemoedelijkheid. De herinnering was schoon en de weemoed groot, toen we naar Waalwijk terug gingen. S. v. A.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 5