Spoxt.
R.K. Vrouwengilde
DOKIE DURF in Boris Baal duikt op:
HET HUIS ZONDER
SLEUTELS.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 28 SEPTEMBER 1951
6
Afdeling Waalwijk
werd in een druk bezochte
vergadering opgericht.
Merfris uw mond
en geniet van
de geionde,
verkokende
dee*
6
3
RAT noch MUIS
ber voor de kinderen van 9 tot 14
jaar. Mogelijk ook zouden de Ou
den van Dagen niet vergeten wor
den.
Zondag 28 October had dan de
slotavond plaats met de opvoering
van een cabaret-revue.
HET WINTERPROGRAMMA.
Het ontwikkelingswerk van de
K.A.B. voor 1951/'52 had tot alge
mene titel „Wij en het Communis
me"
Op 6 November kwam de Mont-
fortaan Pater Adam spreken over
„Geloof of Surrogaat".
Op 10 December Pater Fidentius
met „Beest of Geest".
Op 14 Januari Jef de Brouwer
met „Tehuis of Kazerne".
Op 4 Februari een nog onbekend
spreker met „Horde of Orde".
Op 10 Maart Piet Vriends met
„Afweer en Aanval" en op 6 April
zou een nog onbekend spreker ko
men spreken tot slot over „De
taak van de Katholiek in de huidige
samenleving".
Het winterprogram vermeldde
vervolgens op 1 December een St.
Nicolaasfeest; half Januari zou
„Baardwijks Toneel" voor de K.A.B.
een uitvoering geven; op 6, 13, 20 en
27 Februari zou er een kadercursus
gehouden worden; de Vastenavond
zou gevierd worden met dansen, en
half-Vasten met de film „De Dui
vel in het Klooster" van de K.A.B.-
filmcentrale.
Medio April zou D.V.S.V. weer
optreden; het St. Jozef feest zou
weer in ere worden hersteld.
Eind April zou de jaarvergadering
plaats hebben.
Dit is in het kort de activiteit van
de K.A.B., zoals zij die in de ko
mende maanden hoopt te ontplooi-
en.
Bij de rondvraag werd o.m de
vraag gesteld hoe het zat met het
jubileum van St. Crispijn.
De voorzitter antwoordde hierop
dat men getracht had het 40-jarig
bestaan te vieren met een concours
op 15 Augustus, maar hier was bij
na geen belangstelling voor; men
probeerde toen een zaalconcours te
organiseren op 23 September, maai
hier was maar één inschrijver voor.
De verdere plannen waren nog niet
bekend.
En hiermee was men aan t einde
gekomen van deze vergadering.
Veel dames hadden aan de op
roep van de initiatiefneemsters
gehoor gegeven en woonden
Dinsdagavond de oprichtings
vergadering bij van het R.K.
Vrouwengilde, afdeling Waal
wijk. Mevr. Lambooy-Smeets,
zonder wie dit initiatief nooit
genomen zou zijn, was ook ter
vergadering aanwezig en sprak
als burgemeestersvrouw van
Waalwijk het welkomstwoord.
Zij was blij dat zo velen gehoor
hadden gegeven aan de oproep.
Enkele maanden geleden was het
initiatief genomen en enige dames
waren bereid gevonden het begin
te helpen maken. Zij sprak de
hoop uit dat, in de praktijk zou
blijken dat met de oprichting in
Waalwijk van het R.K. Vrouwen
gilde in een behoefte werd voor
zien Mevr. Lambooy vond het
jammer dat zij Waalwijk ging ver
laten, maar zij zou steeds met be
langstelling de groei van de afde
ling blijven volgen.
Mevr. van Loon-de Jong die
voorlopig de functie van presi
dente zou vervullen, maakte de
overige leden van het bestuur be
kend, t.w. Mevr. Minke, vice-prc-
sidente Mej. v. Slobbe, secreta
resse Mevr. Hoffmans, penning-
meesteresse Mevr. Pullens-v, Ga
len voor Baardwijk Mevr. de
Graaff voor de Antoniusparochie;
Mevr. Teurlings voor Besoijen en
Mevr. van Mierlo en Mevr. Dirks-
Winthorst als leden.
Dit bestuur, dat slechts voorlo
pig was, zou een jaar aanblijven
en dan zou de vergadering even
tueel een nieuw bestuur kiezen.
Als geestelijk adviseur was be
noemd door de Bisschop de Zeer
Eerw. Heer Pastoor A. v. d. Bre-
kel, die momenteel in het zieken
huis vertoefde.
Na dank gebracht te hebben aan
Mevr. Lambooy gaf Mevr. v. Loon
het woord aan Mevr. Dubois, de
vice-presidente van het Diocesaan
Bestuur, die betoogde dat een
goede huisvrouw, een goede moe
der en een goed gildelid gemak
kelijk samen konden gaan.
Voor de oorlog kende men de
R.K. Vrouwenbond, waarin alle
Katholieke Vrouwen verenigd wa
ren. Er zijn echter stemmen opge
gaan dat men beter in groepen
kon werken. En inderdaad is men
tot de conclusie gekomen dat voor
iedere standsgroepering een eigen
bestuur met een eigen program
noodzakelijk was. Zo waren ont
staan de K.A.V., de Boerinnen-
bond en het R.K. Vrouwengilde,
die een binding vonden in het
overkoepelende Kath. Vrouwen
centrum.
Oo~k in Waalwijk was plaats
voor zo een vrouwengilde. Mevr.
Dubois stelde de mannen gerust
wij zijn geen „vergadervrouwen",
zei ze. En zich tot de vrouwen
richtend, zei ze U gaat rijker
naar huis en U bent meer waard
voor Uw man en Uw kinderen en
Uw hele omgeving, wanneer U
eens 'n paar uurtjes naar een ver
gadering of iets dergelijks bent
geweest. Wij moeten gezamenlijk
pal staan tegen opvattingen die
van de andere kant komen. Ons
doel is het de vrouwen zich be
wust te maken van haar macht
heel de wereld te winnen voor
Christus.
Sprekend over de activiteit van
het vrouwengilde wees Mevr, Du
bois er op dat men het beste in
kernen kan werken, welke kernen
dan een bepaald actie-punt ne
men, zoals ziekenapostolaat, zorg
voor ouden van dagen, burenhulp,
ontspanning grote gezinnen enz.
Zij vestigde nog de aandacht op
speciale cursussen die men zou
kunnen volgen op godsdienstig en
huishoudelijk gebied, betreffende
de kinderopvoeding e. d., boven
dien stonden ook leerzame en ont
spannende excursies op het pro
gram.
Na een pauze, waarin een ver
versing werd gebruikt, richtte Pa
ter Kolster bet woord tot de aan
wezige vrouwen. In uiterst fijnge
kozen bewoordingen ontwikkelde
de bekende spreker een aantal
zeer rijke gedachten. Het prach-
.tige verband van Gods Schep
pingsplan, Gods idee en Gods be
doelen met de wereld maakte hij
duidelijk in een eigen taal, die
zijn gehoor zeer aangreep. Hij zei
veel mooie dingen over de mens
als sociaal en de mens als solidair
wezen bij wees op het dienstbaar
zijn en bracht heel bet christelijk
leven terug tot een zorg hebben
zorg hebben voor het gezin, de
naaste, voor bel zedelijk peil, zorg
hebben voor de eigen vrouwelijke
waardigheid en levensstijl.
Tot slot van de vergadering deed
Mevr. van Loon nog een beroep
op de jonge vrouwen en deelde
zjj mee dat men in October een
tweede vergadering zou beleggen,
waarin de diverse kernen gevormd
konden worden.
Wedstrijdprogramma voor
Zondag 30 September a.s.
Ie Klas A
VelocitasAGOVV.
EDO—DWS
Enscherese BovsFrisia
't Gooi—GVAV
ElinkwijkGo Ahead
HaarlemHeerenveen
de VolewijckersTheole
DWS
Ensch. Boys
Elinkwijk
Haarlem
AG OW
GVAV
't Gooi
Heerenveen
EDO
Go Ahead
Frisia
Volewijckers
Theole
Velocitas
le Klas B
AchillesVSV
Sn eekDOS
WageningenAjax
OosterparkersRCH
Blauw WitEnschede
Zwolse BoysVitesse
LeeuwardenBe Quick
Wageningen
Ajax
Be Quick
Vitesse
RCH
DOS
Leeuwarden
Enschede
Zw. Boys
iSneek
Achilles
Blau,w Wit
VSV
Oosterparkers
4
3
1
0
7
4
3
0
1
6
4
3
0
1
(i
4
2
2
0
6
4
2
1
1
5
3
2
0
1
4
4
2
0
2
4
4
2
0
2
4
3
1
1
1
3
4
1
1
2
3
4
1
1
2
3
4
0
2
2
2
4
0
1
3
1
4
0
0
4
0
Dokie ontdekte al heel gauw een schip. De mannen aan
dek wuifden hem vriendelijk toe. „Dit is het bewijs dat ik
op het goede spoor ben" zei de detective. „Ik zal nu snel
omkeren en de politie waarschuwen, dan kan de jacht op
dit vaartuig beginnen. Onderduiken kan het gelukkig niet,
zoals de éénmansduikboot.' Plotseling klonk een zachte,
maar vastberaden stem achter Dokie..„We gaan nou netjes
landen op dit schuitje", zei de sttem. Dokie schrok. Hij zag
een revolver en zag de man die hem vasthield. „De chef
laat nooit toestellen onbewaakt achter" grijnsde de kerel.
„Toon kunsten vrind en land keurig op het dek van deze
trawler". Dokie begreep dat een list hier niet zou helpen.
De revolvers van Baals getrainde personeel gaan daarvoor
veel te snel af. Dokie voerde daarom zijn landing uit vol
gens de plannen van de ander.
Ie Klas C
NAC—RBC
Ei ndhovenBW
ADO—Juliana
Willem II— Sittardia
BleycrheideSVV
FeyenoordMVV
DHC—Quick
NAC
Feijenoord
Juliana
RVV
Willem II
Bleijerheide
MVV
Eindhoven
Siltardia
RBC
ADO
SVV
Quick (N.)
DHC
le Klas D
•NEC—Emma
Xerxes—NOAD
Hermes DVS—Sparta
MauritsPSV
VW—HBS
Brabant iaLimburgia
ClicvremontLonga
VVV
Hermes-DVS
Limburgia
NOAD
Emma
'Sparta
Maurits
PSV
LONGA
Xerxes
HBS
Brabantia
NEC
Chevremont
2e Klas A
TOP—SET
S A RTOH el m o n d i a
Zwaluw/VFCde Valk
WilhelminaVeloe
B KT W—DESK
Woenseltie Spechten
4
3
1
0
4
3
1
0
4
2
1
1
4
2
1
1
4
2
1
1
4
2
1
1
3
1
2
0
3
2
0
1
4
2
0
2
4
1
1
2
4
1
1
2
4
0
1
3
4
0
1
3
1
0
0
4
4
4
0
0
8
4
3
0
1
li
4
3
0
1
3
2
1
0
5
4
2
1
1
5
3
1
2
0
4
4
2
0
2
4
4
2
0
2
4
4
2
0
2
4
4
1
1
2
3
4
1
0
3
2
4
1
0
3
2
4
0
1
3
1
4
0
0
4
0
4
4
0
0
8
4
3
1
0
7
4
3
0
1
6
4
3
0
1
6
4
3
0
1
6
4
3
0
1
li
4
3
0
1
6
4
2
0
2
4
4
1
1
2
3
4
1
0
3
2
4
0
1
3
1
4
0
1
3
1
4
0
0
4
0
4
0
0
4
0
DESK
3
3
0
0
6
Helmondia
2
2
0
0
4
De Spechten
3
2
0
1
4
Woensel
3
2
0
1
4
Veloc
3
1
1
1
Wilhelmina
3
1
1
1
3
RKTVV
3
1
1
1
3
TOP
3
1
1
1
3
De Valk
3
1
0
2
2
SET
3
1
0
2
2
Sarto
3
1
0
2
2
Zwaluw VFC
4
0
0
4
0
3e Klas B
DongenReusel Sport
WSCODC
GUDOKKorvel
Concordia SVDHeusden
BladellaBaardwijk
OJC—OSS '20
ODC
OSS
Reusel Sp.
WSC
Dongen
Heusden
Baardwijk
Bladella
Conc. SVD
Gudok
OJC
Korvel
3e Klas C
SCO—WVO
RKFCRKC
HieronymusSteenbergen
BSC—VES '35
RoosendaalHERO
VirtusBoei meer
Boeimeer
SCO
Roosendaal
WVO
VES
RKC
HERO
Virtus
Hieronymus
RKFC
BSC
Steenbergen
4e Klas D
Vlijm en se BoysWaspik
Vcerse BoysHaarsteeg
RWB—Nieuwkuijk
Wit Zwart—RKDVC
RWB
Haarsteeg
Veerse Boys
Nieuwkuijk
RKDVC
Wit Zwart
VI ij m Boys
Waspik
Raamsdonk
4e Klas E
Uno AnimoWSJ
Best VooruitGSBW
VOAB—NEVELO
Ons VIOS—Velocitas '31
OisterwijkBroekhoven
Res. 3e klas B
DESK 2—SET 2
GW 2—BW 4
ODC 2—WSC 2
RKC 2—OJC 2
3
3
0
0
6
2
2
0
0
4
3
2
0
1
4
3
1
2
0
4
3
2
0
1
4
3
1
1
1
3
3
1
1
1
3
2
1
0
1
2
3
1
0
2
2
3
1
0
2
2
3
0
0
3
0
3
0
0
3
0
3
3
0
0
6
3
2
1
0
5
4
2
1
1
5
3
2
0
1
4
4
2
0
2
4
3
1
1
1
3
3
1
1
1
3
3
1
1
1
3
3
1
0
2
2
3
1
0
2
2
3
0
1
2
1
3
0
0
3
0
2
2
0
0
4
3
2
0
1
4
3
2
0
1
4
3
2
0
1
4
2
1
0
1
2
2
1
0
1
2
3
1
0
2
2
3
1
0
2
2
3
0
0
3
0
onfsnapf aan bef
onweerstaanbare
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Door
EARL DERR BIGGF.RS.
VERTALING VAN P. OREILLE.
10)Ik waag het", glimlachte Barba
ra „Zou dat lieve vadertje niet blij
zijn als ik daar Maandagavond
plotseling voor hem sta?"
.Beste meid, iedereen zou blij
zijn als je plotseling voor hem
stond, wanneer dan ook zei de ka
pitein galant.
Er was veel waars in wat de ka-
pitin daar zei, peinsde John Quin-
cy. Tot nu toe was er weinig ro
mantiek in zijn omgang met meis
jes geweest; hij was gewoon ze al>
medespeelsters bij tennis of golf te
beschouwen, of als vierde bij brid
ge. Barbara was anders. Er was een
verlokkende gloed in haar blauwe
ogen, iets van het eeuwig vrou
welijke in al wat zij deed of zei en
John Quincy was niet van hout. Hij
was blij, dat ze met hem meeging,
toen hij van de tafel opstond.
Zij gingen aan dek en leunden
tegen de verschansing De avond
was gevallen, er was geen maan en
de Stille Zuidzee leek John Quincy
de zwartste, nijdigste oceaan, die hij
ooit gezien had. Somber stond hij
er naar te staren.
„Heimwee, John Quincy?" vroeg
Barbara. Zijn ene hand rustte op
de verschansing. Zij legde de hare
er op.
Hij knikte. „Het is vreemd, ik
ben veel in het buitenland geweest,
maar ik heb het nooit zo gevoeld.
Toen het schip vanmorgen de ha
ven uitvoer, huilde ik bijna."
„Het is niet zo heel vreemd", zei
ze zacht. „Je betreedt nu een
vreemde wereld, niet de wereld
waar het verstand regeert. Hier
geeft het hart ons de loop aan.
Mensen waarvan je houdt, doen de
vreemdste, onredelijkste dingen,
eenvoudig omdat hun verstand
slaapt en hun hart snel klopt. Toe,
bedenk dat, John Quincy."
Er was een vreemd ernstige toon
in haar stem. Plotseling verscheen
naast hen de witte gestalte van
Harry Jennison.
„Loop je mee op?" vroeg hij.
Een ogenblik zweeg ze. Toen
knikte ze. Over haar schouder zei
ze onder het gaan: „Moed houden,
John Quincy."
Hij zag haar na, wat geërgerd.
Zij had wel kunnen blijven om zijn
eenzaamheid te verlichten. Maar
daar ging ze over het flauw ver
lichte dek, vlak naar Jennison.
Na een poosje ging hij naar de
rookkamer. Er was niemand, maar
op een tafel lag een Bostons blad.
Verrukt sprong John Quincy er op
af, zoals Robinson Crusoë op
nieuws van huis zou zijn afgespron
gen.
Het nummer was tien dagen oud,
maar dat hinderde niet. Hij keek
dadelijk naar de financiële berich
ten. Daar waren ze, als gezichten
Van vertrouwde vrienden, die
Beursberichten. En boven in de
hoek, de advertentie van zijn eigen
bankiershuis, een aanbieding van
preferente aandelen in een katoen-
fabriek. Hij las gretig, maar met
een vreemd gevoel, of hij los was
van dit alles. Hij was weg uit die
wereld, ver van huis op de zwarte
oceaan, op weg naar eilanden, waar
nog niet lang geleden bruine men
sen hadden gestreden, bruine ko
ningen hadden geheerst. Er scheen
geen band te zijn met de wereld
thuis; die vrolijk gekleurde serpen
tines, die zo makkelijk braken, wa
ren een symbool geweest. Hij dreef
nu voort. In welke haven zou hij
tenslotte belanden?
x Hij gooide de courant neer. De
Eerwaarde Heer Upton kwam bin
nen.
„Ik heb mijn courant laten lig
gen", zei hij. „Ach, wilt U er eens
in kijken?"
„Dank u, dat heb ik al gedaan",
deelde John Quincy mee.
De oude man nam de courant in
zijn grote, benige hand.
„Zo'n courant voert me terug.
Ziet u, ik ben in Salem geboren,
meer dan zeventig jaar geleden."
John Quincy staarde hem aan.
„Is u al lang in deze streken?"
vroeg hij.
„Meer dan vijftig jaar op het
vreemde missieveld", antwoordde
de oude man. „Ik was een van de
eersten die naar de Zuidzee gingen.
Een van de eersten om daar de
fakkel omhoog te houden en ik
vrees dat het een flauw brandende
fakkel was. Daarna werd ik naar
China overgeplaatst."
John Quincy beschouwde hem
met nieuwe belangstelling.
„Wat ik zeggen wou", ging de
missionaris voort, „ik heb eens ie
mand met de naam Winterslip ont
moet. Daniël Winterslip".
„Dat is een neef van me. Ik ga
hem bezoeken in Honolulu".
„Zo? Ik hoorde dat hij naar Ha
waii teruggekeerd was en dat het
hem goed ging. Eens heb ik hem
ontmoet in de tachtiger jaren op
een eenzaam eiland in de Gilbert-
groep. Dat was iets als een keer
punt in zijn leven. Ik heb het nooit
vergeten."
John Quincy wachtte om meer
te horen, maar de oude missionaris
ging heen. „Ik ga mijn courant ge
nieten", glimlachte hij.
John Quincy stond op en ging
doelloos naar buiten. Alles was
somber, het geruis van onstuimige
golven, vage gestalten even doel
loos als hij. Zijn kajuit kwam aan
dek uit en vlak naast de deur iiet
hij zich in een stoel vallen.
Op een afstand zag hij de ste
ward de aan zijn zorg toevertrouw
de hutten in- en uitgaan en voor
zien van het nodige.
,,'n Avond meneer", zei hij, toen
hij John Quincy's hut betrad.
Even later kwam hij in de deur
opening staan, het hutlicht achter
zich. Het was een klein mannetje
met een gouden bril en een woeste
grijze snor.
„Alles in orde, meneer Winter
slip?" vroeg hij.
„Ja, Bowker", glimlachte John
Quincy, „alles prachtig".
„Best, meneer", zei Bowker. Hij
draaide het hutlicht uit en kwam
aan dek. „Ik streef er naar om bui
tengewone zorg voor u te dragen,
meneer. Ik zag uw vaderstad op de
passagierslijst. Ik ben zelf ook uit
Boston."
„Zo?" zei John Quincy hartelijk.
Klaarblijkelijk was de Stille Zuid
zee een voorstad van Boston.
„Ik bedoel niet, dat ik er geboren
ben", ging Bowker voort, „maar ik
ben er tien jaar krantenman ge
weest. Dat was vlak nadat ik van
de universiteit kwam".
John Quincy staarde door 't duis
ter. „Harvard?" vroeg hij.
„Dublin", zei de steward. „Ja,
meneer". Hij lachte wat verlegen.
„Dat zou u niet denken. En daarna
heb ik tien jaar aan de Gazette ge
werkt. Mogelijk heb ik u toen wel
eens ontmoet, misschien wel in de
Adamsbar, op een avond voor een
voetbalmatch".
„Best mogelijk", gaf John Quin
cy toe. „Op zo'n avond ontmoette
je zoveel lui".
Bowker leunde tegen de ver
schansing. „Goede dagen, meneer -
voor de journalisten." Hij haalde
oude herinneringen op.
John Quincy lachte, toen „de
kroeg van Tim" genoemd werd en
ODC 2
3
2
1
0
5
DESK 2
3
2
0
1
4
RKC 2
2
2
0
0
4
GW 2
2
1
1
0
3
SET 2
2
0
2
0
2
RVV 4
2
0
0
2
0
WSC 2
2
0
0
2
0
OJC 2
2
0
0
2
0
hij zijn eigen studententijd her
dacht.
„Ach, wat zijn de tijden veran
derd. Wat zou er van Tim gewor
den zijn?" zuchtte Bowker. „Zeker
naar de duivel, net als mijn be
roep". Hij zweeg een ogenblik.
„Kan ik nog iets voor u doen, me
neer, als een gemeenschappelijke
vriend van Tim
„Als vriend van Tim zal ik niet
aarzelen het te zeggen", glimlachte
John Quincy.
Jammer dat Bowker verder liep.
Nu zat John Quincy weer verlaten.
Een paar ging voorbij dicht tegen
elkaar aan, zacht sprekend. Hij her
kende Jennison en zijn nichtje.
„Wij samen moeten deze jonge
dame bezig houden", had Jennison
gezegd.
Nu, peinsde John Quincy, zijn
aandeel in deze taak beloofde klein
te zijn.
V.
Het bloed der Winterslips.
De volgende dagen bewezen dat
hij goed had gezien. Zelden was hij
een ogenblik met Barbara alleen
en zelfs dan scheen Jennison altijd
dicht in de buurt en hij stelde het
nooit lang uit om zich bij hen te
voegen. Eerst hinderde dit John
Quincy, maar langzamerhand be
gon hij te vinden dat het er niet op
aan kwam.
Niets leek er meer op aan te ko
men. Een grote kalmte was over de
wateren gedaald en ook over de
ziel van John Quincy. De Stille
Zuidzee was spiegelglad en werd
ieder uur dieper blauw. Zij schenen
te drijven in de ruimte in een we
reld waar niets gebeuren kon. Rus
tige dagen maakten plaats voor
lange, schitterende nachten. Een
wandelingetje, een praatje en dat
was het leven.
(Wordt vervolgd).
Uitslagen Res. 3e klas B.
K.N.V.B.
OJC 2—DESK 2 0—4
WSC 2—GW 2 1—3
BW 4—ODC 2 1—2
Afd. Noord-Brabant,
le klas A 501
Heusden 2Boxtel 2
Haarsteeg 2Wilhelmina 2
RKDVC 2Wilhelmina 4
Baardwijk 2Vlijm. Boys 2
le klas A 401
Riel—RKSSS
BerkdijkZigo
AudaciaViola
NOAD 5Hilvaria
2e klas B 304
White BoysRight Oh 2
WVO 2Be Ready 2
Raamsdonk 2Dussense Boys
2e klas B 404
TAC 2—WSC 3
DESK 4Jong Brabant
RKC 3—RWB 2
Baardwijk 3NOAD 6
Gudok 3Uno Animo 2
3e klas E 411
WSC 4Baardwijk 4
Berkdijk 2—RKC 5
RWB 3Dongen 4
W.S.C.—O.D.C.
Aanstaande Zondag draait een
der grootste wedstrijden van het
seizoen aan de Zuider Parallelweg.
Getuige de uitslagen, vooral ook
tegen het sterke Dongen, wil ODC
dit jaar wederom een goede gooi
doen naar het Afdelingskampioen-
schap, al mag het mogelijk nog
wel wat te vroeg zijn om van
kampioenspretendenten te kun
nen spreken.
Het is in de reeks van wedstrij
den, die WSC tegen deze vereni
ging speelde slechts eenmaal ge
lukt een overwinning te boeken
en wij zijn dus zeer benieuwd wat
de Oranje Zwarten hier Zondag
tegenover zullen stellen.
Ofschoon nog geen enkele wed
strijd verloren, heeft WSC zich
nog niet van de sterkste zijde ge
toond, maar wij mogen nu toch
wel de hoop koesteren, dat na
drie wedstrijden een elftal is op
gebouwd, dat in ieder geval in
staat zal zijn met succes de vere
nigingseer te verdedigen.
Zolang het laatste fluitsignaal
niet heeft geklonken, is een wed
strijd noch gewonnen noch verlo
ren, maar dan zal de strijd toch de
yolle anderhalf uur werkelijk he
vig moeten zijn. Aan WSC de daad
ie laten zien dat zij van plan zijn
dit jaar een stevig woordje mee
te gaan spreken.
Het overige program luidt
ODC 2—WSC 2 2.30 uur.
TAC 2—WSC 3 2.30 uur.
WSC 4Baardwijk 4 12 uur.
terwijl Zaterdagmiddag te 4 uur
nog een Veteranenwedstrijd ge
speeld zal worden
WSC—R AC
WAALWIJK.
JIU-JITSU.
Valbreken.
Wat is valbreken en waar dient
het voor?
Valbreken is een aangeleerde
kunst om te vallen zonder letsel te
bekomen. Het zou een Jiu-Jitsuër
slecht bekomen als hij het vallen
niet onder de knie had.
Het vallen in alle richtingen
wordt dan ook terdege geleerd. Als
wij dus een grote val zien maken en
we horen dan een slag, dan moeten
wij niet denken: Oh, wat maakt die
kerel een smak! Nee, dat is niet de
smak van het lichaam, maar de slag
van de valbrekende tik, die ver
oorzaakt wordt met de hand en on
derarm. De val wordt daardoor ge
broken.
Ik hoop hiermee een beknopte
uiteenzetting te hebben gegeven
van deze nobele sport.
Secr. - v. Munster.
Weer wachtgeldregeling. In
verband met de ekonomische
moeilijkheden in de schoenindu
strie, de textiel- cn de confectie-
industrie heeft de regering beslo
ten de wachtgeldregeling 1946
voor deze bedrijfstakken opnieuw
van toepassing te verklaren. Voor
de wederinvoering van het con
trole-apparaat is 48.000 op de
begroting 1952 van Sociale Zaken
uitgetrokken.