MALWYK
WEL GELD, GEEN GOEDKEURING
WIM VAN EST en W0UTJE WAGTMANS
LOON OP ZAND
HET HUIS ZONDER
SLEUTELS.
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 15 OCTOBER 1951
6
De raad /an Vlijmen in een moeilijk parket wat
betreft de scholenbouw.
RENNEN
voor de Zusters van de St. Antonius-parochie.
Hei vroeggoihische kerkgebouw van
in zijn ruimte van voor de oorlog hersteld.
den die avonden'op: Trees Vissers,
Mej. Truus v. d. Sanden, de heren
Frans Verharen, Lamb, de Vaan,
Wim Rombouts, Bertus v. d. Vel
den, Henk Blom, de Yellow-Cow
boys o.l.v. Jos Remie en de Dorps-
Harmonie o.l.v. J. v. d. Avoirt.
Dit zal ongetwijfeld een vrolijk
besluit worden van een alleszins
waardig en stijlvol feest, waarin de
afdeling Waalwijk van de K.A.B.
zich heeft kunnen bezinnen op de
afgelopen vijftig jaar, om daaruit
kracht te putten en te leren voor de
toekomst.
laten houden? vroeg de heer v. d.
Meerendonk.
Het schoolbestuur natuurlijk, zei
de voorz. Dat is de principaal; niet
wij. En het feit dat het bestuur
niets afwist van de aanbesteding,
kan men alleen maar vreemd noe
men.
geven over de tijd, waarop het is
gebeurd
„Ik kan u een vrij bepaald idee
geven", zei Juffrouw Minerva kalm
.„Het is vlak vóór tien minuten
voor half twee gebeurd. Zeg maar
kwart over één".
Hallet staarde haar aaji. „Is U
daar zeker van?"
„Dat moet ik wel. Ik zag de tijd
op het armbandhorloge van de man
die de moord gepleegd heeft".
„Wat? U heeft hem gezien?"
„Dat zei ik niet. Ik zei, dat ik zijn
armbandhorloge zag".
Hallet fronste de wenkbrauwen.
„Dat zoek ik later wel uit. Nu stel
ik voor, om dit deel van de stad te
doorzoeken. Waar is telefoon?"
Juffrouw Minerva wees het hem
en hoorde hem in ernstig gesprek
met een man in het hoofdkwartier,
Tom genaamd. Het scheen, dat Tom
tot taak kreeg om alle beschikbare
mannen bijeen te roepen en Hono
lulu, vooral het Waikiki-district, te
doorzoeken en verdachte personen
aan te honden. Hij moest ook, in af
wachting van de terugkeer van zijn
chef, de passagierslijsten nagaan
van alle schepen, die sedert een
week te Honolulu waren binnen
gekomen.
Hallet keerde naar de woonkamer
terug. Hij ging vlak voor Juffrouw
Minerva staan. „Nu", begon hij,
„u zag dus de moordenaar niet,
maar wel zijn armbandhorloge. Ik
ben er vóór om de dingen op orde
lijke wijze op te nemen. U is hier
vreemd. Uit Boston, nietwaar?"
„Ja", zei Juffrouw Minerva kort
af.
„U logeert hier?"
„Juist".
„Iemand hier, behalve U en
meneer Winterslip?"
Juffrouw Minerva's ogen fonkel
den. „Het personeel", zei ze. „En
ik zou Uw aandacht erop willen
vestigen, dat ik een volle nicht ben
van Dan Winterslip".
aan, houdt één van die dagen vrij
voor dit evenement, voor deze bui
tengewone attractie. U zult er geen
moment spijt van hebben en het
doel is uitermate sympathiek.
„BERLINER BALLADE"
VOOR DE KUNSTKRING.
Op 8 November a.s. zal onder
auspiciën van de Waalwijkse Kring
voor Kunst en Wetenschap de be
kende en geestige film „Berliner
Ballade" worden vertoond.
KAMPIOENSCHAP
LIBRE GROOT BILJART
IN WAALWIJK.
Het kampioenschap van Neder
land, hoofdklasse libre, groot bil
jart, waarvan onze plaatsgenoot
Kees de Ruyter de titelhouder is,
zal dit jaar verspeeld worden in 't
Café „City" alhier.
Aanvankelijk zou dit kampioen
schap verspeeld worden in Hotel
„De Lindeboom" te Tilburg, doch
gezien het gering aantal deelnemers
vond Tilburg de organisatie te ris
kant.
De wedstrijden worden gehouden
op 22, 23 en 24 November a.s. De
deelnemers zijn: Metz, Den Haag;
H. Kruythof, Barendrecht; J. Ei-
chelsheim, Rotterdam en K. de
Ruyter uit Waalwijk.
ALGEMENE VERGADERING
BOERENLEENBANK
BAARDWIJK.
Donderdag 18 Oct. a.s. om 8 uur
houdt de Boerenleenbank Baard
wijk in café ,,'t Vosje" een alge
mene vergadering.
Behalve het verslag van 't Boek
jaar 1950 en goedkeuring van de
rekening en de verlies- en winst
rekening betreffende het boekjaar
1950 en de balans per 31 December
van dat jaar, staat er op de agenda
een vooi'stel tot verdeling van Va
gedeelte van de winst over 1950 en
de verkiezing van twee leden van
het bestuur wegens periodieke .af
treding van de heren Willem Pul
lens en Reinier van Loon Jzn., die
terstond herkiesbaar zijn, en ver
kiezing van een lid van de Raad
van Toezicht wegens periodieke af
treding van de heer Henricus
Klerkx ,die ook terstond herkies
baar is.
MELKSLIJTERSVERENIGING
„DE LANGSTRAAT".
In aansluiting op het bericht in
ons vorig nummer over de beslui
ten van de Melkslijtersvereniging
delen wij mee dat in de controle
commissie de heer A. Pullens zit
ting heeft namens de zelfstandige
slijters, A. Broekx namens „De
Toekomst", Jac. Kuijsten namens
de Coöp. Zuivelfabriek te Drunen
en J. van Huiten namens de W.A.
M.I. te Waalwijk.
VERGADERING K.O.B.
Donderdag 11 October j.l. hield
de afdeling Waalwijk-Heusden van
de K.O.B. een vergadering in Hotel
Verwiel. De voorzitter opende de
druk-bezochte vergadering met de
christelijke groet en memoreerde 't
ontstaan van Eucharistische groe
pen voor de verdieping van het
godsdienstig leven. Daaruit zijn
Eucharistische werkgroepen ont
staan en de voorzitter wekte allen
op zich hierbij aan te sluiten. Bin
nenkort zal pater v. Kaathoven van
de Abdij van B.erne de werkwijze
van de groepen komen uiteenzet
ten. Men zal ook trachten verband
te brengen tussen deze groepen en
de open clubs, zodat deze als een
eenheid zullen werken.
Bij de ingekomen stukken was
ook een schrijven van de afdeling
Nijmegen, die een voorstel had
voor de verandering van de wijze,
waarop het bestuur van het K.O.V.
,0, ik meende niets beledigend.
Hij heeft een dochter, nietwaar?"
„Juffrouw Barbara is op weg van
school naar huis. Haar schip loopt
vanmorgen binnen".
„Dus, alleen U en Winterslip. U
zult een belangrijke getuige zijn".
„Dat zal in elk geval een nieuwe
ondervinding zijn", merkte zij op.
„Zo. Nu gaat U eens terug
Juffrouw Minerva wierp hem een
blik toe een blik, die al menig
een schrik aangejaagd had, maar
hij lette er niet op.
„U begrijpt, dat ik geen tijd heb
om alstublieft te spelen, Juffrouw
Minerva. Gaat U eens terug en be
schrijf de laatste avond hier in
huis".
„Ik was hier maar tot half ne
gen", vertelde zij, „toen ging ik met
vrienden naar een luau. Daarvóór
had meneer Winterslip op zijn ge
wone uur gedineerd en we hebben
een poosje gepraat op de lanai".
„Scheen hem iets te drukken?"
„Hij leek al wat van streek
„Wacht even!" De kapitein haal
de een opschrijfboekje te voor
schijn. „Zal een en ander opschrij
ven. Van streek, dus. Hoe lang?"
„Sedert twee weken. Laat me
eens denken vandaag precies
twee weken geleden of eigen
lijk gisteravond zaten hij en
ik op de lanai en hij las het avond
blad. Iets daarin scheen hem tc
hinderen. Hij stond op, schreef een
brief aan zijn neef Roger in San
Francisco en bracht die naar een
vriend aan booi-d van de President
Tyler om te bezorgen. Vanaf dat
ogenblik scheen hij rusteloos en on
gelukkig".
„Ga voort. Dit kan van veel be
lang zijn".
„Verleden Woensdag ontving hij
een telegram van Roger, dat hem
woedend maakte".
„Een telegram. Wat stond erin?"
„Het was niet aan mij gericht",
zei Juffrouw Minerva uit de hoogte.
zou hervormd kunnen worden. Ver
schillende leden toonden aan, dat
dit voorstel tot een absurditeit zou
leiden, zodat besloten werd dat het
afdelingsbestuur zich in verbinding
zou stellen met Nijmegen, en dan
later op dit voorstel terug zou ko
men.
Het vijf-minuten-praatje van de
Geestelijk Adviseur stond in het
teken van het feest van de dag: Het
Moederschap van Maria^De Gees
telijk Adviseur toonde aan hoe Ma
ria als medeverlosseres onder het
kruis stond, zodat de mensheid door
Haar mede verlost was, en dat Zij
als Middelares van alle genaden het
kanaal was waardoor wij de gena
den, die haar Zoon verdiend had,
kunnen verkrijgen.
De stemming van een dame voor
het hoofdbestuur had tot resultaat:
Mej. Straatmans 60 stemmen en
Mej. Das 7 stemmen.
Daarna heeft een vertegenwoor
diger van de N.C.B. toelichtingen
gegeven omtrent Ziekenhuisverze
kering, uitgaande van deze Bond.
Vele vragen werden bevredigend
beantwoord.
Na sluiting kregen we voor de
tweede maal dit jaar een praatje
met lichtbeelden van de heer G.
Mooning, nu over „Tochten langs
de Middlelandse Zee".
Spreker voerde ons van Egypte
door Nubië, Tunis, Algiers en Ma
rokko naar Spanje. Interessant wa
ren de bijzonderheden die hij ver
telde over deze verschillende land
streken: pyramiden, Cairo, de fel
lahs, barre woestijnen, oasen, ont
moetingen met Italianen ('t was
1938), het Vreemdelingenlegioen,
een huwelijk bij de Berberstam
men, Malaga, en de stierengevech
ten in Spanje.
De voorzitter sprak woorden van
dank en hoopte hem in de toekomst
nog eens te horen. Het applaus van
de vergadering onderstreepte dank
en hoop.
OPBRENGST COLLECTE.
De collecte voor het Nationaal
Reclasseringswerk heeft in onze ge
meente opgebracht 939.08.
Een prachtig bedrag
Het kerkgebouw van Loonopzand, dat
door oorlogshandelingen dermate had
geleden dat gedurende een half jaar ge
bruik moest worden gemaakt van een
noodkerk, doch door onze actieve her.
der spoedig werd geschikt gemaakt voor
de eredienst, niet alleen, doch met mede.
werking van rijkswege binnen enkele ja
ren wferd gerestaureerd en teruggebracht
in --vrijwel z'n oorspronkelijke middel
eeuwse toestand, miste nog steeds een
der in 1928 bijgebouwde nieuwe gedeel
ten, eveneens door granaatinslag Ver
woest. Vóór enkele maanden werd ook
aan de herstelling van dit gedeelte be
gonnen en zo prijkt thans onze vroeg-
gotische kerk mfet een nieuwe aanbouw,
eveneens in deze stijl, die wonderwel
aanpast aan het vroegste gedeelte.
In tegenstelling m'et de gebouwen die
in 1928 onder architect W. Valk wer
den gebouwd, heeft dit werk van de ar
chitect Lambri en uitgevoerd door de
Gebr. Mutsaferts, ieders bewondering.
Het nieuwfe gedeelte is opgetrokken
uit voor dit werk wel zeer geschikte
handvormsteen, terwijl gevel en venster-
lijsten in natuursteen zijn behandeld. Het
architectonische gedeelte is in alle op
zichten goed verzorgd en maakt een al
leszins aangename indruk, wat trouwens
van het gehele kerkgebouw in al zijn ge
ledingen kan gezegd worden.
Veel is er sedert de stichting van dit
Godshuis in de 14e eeuw aan zijn ruim
te veranderd. Reeds spoedig na 1400
bleek het oorspronkelijk rechthoekig ge
bouw met het priesterkoor doorlopend
„Goed. Dat zullen we onderzoe
ken. Nu, over gisteravond. Was hij
meer van streek dan anders?"
„Ja, maar dat was misschien om
dat hij hoopte, dat het schip van zijn
dochter gisteren zou binnenkomen
en hij had vernomen, dat de passa
giers pas vanmorgen aan land zou
den komen".
„Ik begrijp het. U zei, dat U
slechts hier was tot half negen?"
„Neen", antwoordde Juffrouw
Mnierva koel. „Ik zei, dat ik hier
maar was tot half negen".
„Hetzelfde".
„Niet geheel".
„Ik ben hier niet om over gram
matica te praten", zei Hallet scherp.
„Gebeurde er iets iets buiten
gewoons voor U heenging?"
„Neen. Wacht even. Iemand riep
meneer Winterslip aan de telefoon
toen hij aan tafel zat. Ik moest het
gesprek horen".
„Goed zo".
Zij wierp hem weer haar blik toe.
„Herhaal het".
„Ik hoorde meneer Winterslip
zeggen: „Hallo, Egan. Wat, kom je
niet? O ja, ik moet je spreken, ik
sta er op. Kom morgen ongeveer elf
uur. Ik moet je spreken". Daar
kwam het tenminste op neer."
„Leek hij opgewonden?"
„Hij sprak met meer stemverhef
fing dan gewoonlijk".
„Juist." De kapitein staarde op
zijn schrijfboekje. „Dat moet Jim
Egan geweest zijn, die van God ver
laten en Palmhotel heeft aan het
strand". Hij wendde zich tot Amos.
„Was Egan een vriend van Uw
broer?"
„Ik weet het niet", zei Amos.
„Amos was ook geen vriend van
zijn broer", legde Juffrouw Minerva
uit. „Er was een oude vete tussen
hen. Ik voor mij heb Dan nooit
Egan's naam horen noemen en hij
is zeker nooit in huis geweest se
dert ik er was".
(Wordt vervolgd).
LUGUBERE VONDST.
Bij de werkzaamheden aan de
nieuwe kazerne bij Keizersveer
werden door een bulldozer de stof
felijke resten omhoog gewoeld van
twee lijken, die aldaar in de oor
logsdagen moeten zijn begraven.
Noch ten gemeentehuize, noch bij
de Oorlogsgravenstichting was deze
plaats van begraven bekend. Uit
kledingresten en zich in de buuri
bevindende munitie werd gecon
stateerd, dat het hier twee Duitse
militairen betrof. De Dienst Iden
tificatie en Bei-ging te Amersfoort
stelt thans een onderzoek in, ten
einde de identiteit van betrokkenen
te kunnen vaststellen. St.
PROVINCIALE COMMISSIE
VOOR DE
WERKGELEGENHEID.
De Ged. Staten van Noord-Bra^
bant, overwegende dat bij hun be
sluit van 7 Febr. 1951, G. nr. 3206,
waarbij een Provinciale Commissie
voor de Werkgelegenheid (P.C.W.)
is ingesteld en leden in deze Com
missie zijn benoemd, is bepaald dat
deze Commissie nog zou worden
uitgebreid met vertegenwoordigers
van landbouworganisaties en uit de
kring van nijverheid en handel;
overwegende voorts, dat als hoofd
van de inspectie Noord-Brabant van
de Dienst voor de uitvoering van
werken, in de plaats van Ir. A. J.
Markvoort, lid der P.C.W., thans
optreedt Ir. L. Jongmans;
hebben besloten: in de P.C.W.
Noord-Brabant te benoemen tot
leden:
Ir. L. Jongmans te 's-Hertogen-
bosch (Koningsweg 42) in de plaats
van Ir. A. J. Markvoort,
L. Mgielse te Breda (Heuvelstr.
267),
Mr. J. G. v. Sandick te Eindho
ven (Vestdijk 23),
W. G. de Waard te Werkendam
(Haagstraat 71),
Jos Zegers te Schaijk (K 71).
vA.w**s
onder een dak, te klein en moesten de
z.g. mannen, en vrouwenbeuk worden
Dijgebouwd.
üen volgende verbouwing had plaats
in 1521. In een charter uit genoemd jaar
gedateerd 25 Augustus, kan men lezen:
„Wij, jan jan Gosenssoen, Veter Pe
nter Paissens, Jan G'errit Geldens Ver-
„diesen, kerckmeesteren nu ter tijt van
„die parochie van Venloon, kennen en
„lijden mitsdesen onttangen te hebben
„van den heer van Loon ende van mijn
„Jultrou van Loon twintich duisent steens
„dair wij voir gelooft hadden twintich
„Phillippusguldens ende want wij con-
„sent ende orlof gehadt hebben van on-
„sen eerwerdigen vader Erardus van der
„Marka, bijscop tot Luijdick, erfrogge te
„mogen verkoopen, soe hebben wij
„kerckmeesteren voorsegt, bij concent
„van onse nag'ebueren ende nenige an-
„deren den heere en mijn juffrou voirs
„quitgechuden voer die voerrs. p'ennin-
„gen acht loopen roggen jaerlijx ende
„tlijcken pacht, die kerck voerscreven
„heffende was op ten heer ende mijn
„joffrou voorss. ende scelden denzelven
„doiraf quijt als kerckmeesteren ende wij
„geloeven voert alle brieven ende re
gisteren die van den halven mudde rog-
„ge mencie maken doot ende nijfet te
„doen want dieselve steenen zijn ver-
„metst aan die nijewe cruijscoren
Na de verbouwing in 1520 vinden wfe
geen werkzaamheden meer vermeld vóór
1769. Het handjevol nieuwsgezinden wien
door de Staten het gebouw werd toever
trouwd schijnen wteinig belangstelling
aan de kerk te hebben geschonken. In
1769 echter werden onder architect Fr.
de Wijer uit Boxtel, door de Loonse
metselaar Bfeunis en timmerman Adr.
Schoenmakers eveneens uit Loon, dak
en toren hersteld. 7300 nieuwe leien wer
den hiertoe aangekocht. De leidekker
verdiende met het leggen van oude en
nieuwe leien samen 85 gulden. De leien
kostten 15 gulden de 1000.
De volgende restauratie had plaats in
1823, toen de kerk door naasting einde
lijk kwam in handen van de rechtmatige
eigenaars, de katholieken. De kerk ver
keerde toen reeds lang in desolaten toe
stand, zfelfs zo erg dat de Hervormden
het schip niet meer gebruikten wegens
het water dat door het dak stroomde.
Zelfs het priesterkoor dat van 1648 af
dienst had gedaan als „secretarije" was
verlaten omrede dat de archiven er la
gen te verstikken van de vocht. Bij ge
legenheid van doop en avondmaaldienst
gingen de Hervormden dan ook reeds
lang naar Waspik, tot in 1805 voor hen
een bedehuis aan de Loonsedijk verrees.
•Zekere aannemer Nic. v. d. Waals uit
Tilburg restaureerde de kerk in 1823
voor de prijs van 930 gulden. De hoog
ste inschrijver was A. v. Tilborg voor
2998 gulden.
De volgende restauratie dateert uit de
tachtiger jaren der vorige eeuw, en het
was de Roermandse architect Weber die
dit werk met ere verrichtte „en al mocht
dan de polijchromie overal niet even ge-
„lukkig zijn geweest, het architectonische
„gedeelte werd in alle opzichten ver
zorgd en zfeer verfraaid" (C Keulers
S.C. in „Het Huis oud en nieuw" jaarq.
1911).
Voor een respectabel bedrag bouwde
Pastoor Muré z.g. gedachtenis de twee
nieuwe zijbeuken plus een nieuwe sacris
tie, waarvan het zuidelijk gedeelte in
1944 door oorlogshandelingen geheel
\verd verwoest.
Vanaf de Kasteellaan het dorp inko
mende geeft het flamboyante kerkgfebouw
met z'n massale toren 'n prachtig ge
zicht. De reeds geciteerde C. Keulers
noemt de Loonse kerk dan ook „een
merkwaardig kerkgebouw en een der
leerzame en interessantste kerkgebouwen
die Nederland kent."
Vrijdagavond kwam de raad van
Vlijmen in een spoedeisende ver
gadering bijeen. B. en W. hadden
n.l. kans gezien geld te krijgen
op een rekening-courant-over
eenkomst voor de bouw van een
zes-klassige lagere jongensschool
en van de herbouw van de open
bare lagere school. Echter bleek
dat de vereiste toestemming van
het Rijk nog niet aanwezig was,
zodat men misschien het geld
nog niet op zou kunnen nemen.
Een „rekening-courant-over
eenkomst" op zeer korte ter
mijn.
Op deze vergadering waren de
heren v. d. Ven met en v. Oyen
zonder kennisgeving afwezig.
Bij de ingekomen stukken bevon
den zich verschillende rapporten
van het verificatie-bureau, waaron
der één betreffende het Burgerlijk
Armbestuur.
Naar aanleiding van dit laatste
merkte de heer Wijkmans op, dat
hij op de staat van voorschotten
van het Burgerlijk Armbestuur na
men zag staan van lui, die hun geld
toch maar naar café's brachten. Hij
adviseerde dezen vooral geen voor
schotten te geven, het geld zag men
toch nooit terug.
De voorzitter beaamde dit.
Nadat nog enkele kleinere aan
merkingen waren gemaakt en de
geloofsbrieven van het nieuw-be-
noemde raadslid, de heer G. Mom-
mersteeg, in orde waren bevonden,
stelde de voorzitter het punt be
treffende de geldlening, waarvoor
de vergadering was bijeen geroe
pen, aan de orde.
Reeds lang had men besloten een
nieuwe school te bouwen en de
openbare school te herbouwen,
maar steeds had het geld ontbro
ken. Nu had men een rekening
courant-overeenkomst kunnen aan
gaan van 150.000.(voor de
openbare school 25.000.en voor
de bijzondere school 125.000.
tegen 4V\% af te lossen na een jaar.
Men kan onmogelijk op langere
termijn geld lenen; de schoolruim
te echter was te benauwend; men
moest dit riskeren.
De heer Wijkmans zou willen dat
men voor de woningbouw ook zo'n
rekening-courant-overeenkomst kon
sluiten.
Het vraagstuk van de woning
bouw benauwt ons, zei de voorz.;
wij proberen daarvoor ook geld te
krijgen. Wij mogen 38 huizen bou
wen, maar we kunnen ze niet rea
liseren. We kunnen geen geld krij
gen; dat is de harde waarheid.
De heer v. d. Meerendonk vroeg
wanneer met de bouw van de scho
len zou kunnen worden begonnen.
Wanneer Ged. Staten dit besluit
goedkeuren, over 4 a 5 weken, ant
woordde de voorzitter.
„Te hard van stapel gelopen".
Ik geloof, zei wethouder v. Bok
hoven, dat we te hard van stapel
zijn gelopen. Er was nog geen rijks
goedkeuring voor de nieuwe school,
de goedkeuring van Ged. Staten
moest dan nog volgen; het kon nog
wel drie maanden duren. Misschien
kreeg men wel geen goedkeuring.
Het kerkbestuur dat 15% in de
stichtingskosten moest bijdragen,
wist niet eens wat af van de aan
besteding die reeds had plaats ge
had. 't Loopt niet zoals het lopen
moet, zei dhr. v. Bokhoven.
Na lang zwoegen, antwoordde de
voorzitter, hebben we dit geld ge
kregen. Op 20 October a.s. moeten
we dit geld opnemen; later kan het
niet meer. We hebben de moeilijk
heden zeer goed aangevoeld, maar
we mogen verwachten dat de rijks
goedkeuring er komen zal. Wan
neer de goedkeuring komt is er
geen vuiltje aan de lucht en de
rijksinspecteur is er zeker van dat
ze komt. We moeten de sprong wa
gen. Er is niet zo veel gevaar bij;,
we hebben heel wat te vertellen.
De openbare school is een herbouw-
geval en de lagere school één van
de urgentste gevallen. We kunnen
tot 20 October wachten; hebben we
dan de goedkeuring nog niet, dan
is de kans verkeken en kunnen we
het geld niet opnemen.
De heer v. Bokhoven vroeg of 't
kerkbestuur hiermee accoord ging.
De voorzitter repliceerde dat het
dan wel een misplaatst bestuur zou
zijn wanneer het dit niet deed. Het
bestuur moest, voor er werd be
gonnen met de bouw, 15% van de
stichtingskosten storten in de ge
meentekas. Men had contact gehad
met de frater-directeur, die men als
representant beschouwde van het
schoolbestuur.
Maar wie heeft de aanbesteding
„Geen rekening-courant".
Toen echter constateerden de he
ren v. d. Meerendonk en v. Son
weer dat er geen sprake was van
'n rekening-courant-overeenkomst,
want dan kan men immers het geld
ten alle tijde opnemen, en nu kan
het niet meer na 20 October.
Het is een lening op kort bestek,
zei de voorzitter, met de voorwaar
den en bepalingen van een reke
ning-courant-overeenkomst. De be
palingen zijn nu tegenwoordig een
maal erg benauwend, maar Ged.
Staten hebben gezegd: Grijpt deze
unieke gelegenheid aan.
De heer Dekkers vroeg o.m. nog
of er voor, deze som zou gebouwd
kunnen worden.
Dat moeten we afwachten, zei de
voorzitter De termijn van de gun-
ning is voorbij. Ik weet ook niet of
er een nieuwe aanbesteding zal ge
houden worden en hoe dan de prij
zen eventueel zullen zijn.
Er moet echter gebouwd worden,
daarover zijn we het allen eens. Er
zal de komende dagen hard gewerkt
worden om de vergunning tijdig te
krijgen, geen ogenblik zullen wij
wachten. Als er geen kans bestaat
dat we de goedkeuring voor of kort
na 20 October krijgen, dan laten
we het geld schieten, maar ik heb
goede moed.
Met deze restrictie werd dus be
sloten de overeenkomst aan te gaan.
Wethouder v. Bokhoven zou ech
ter niet toestemmen het geld op te
nemen als men niet zwart op wit
had dat de goedkeuring kwam.
Bij de rondvraag vroeg de heer
Samuels opheldering over een
bouwvergunning, die reeds geda
teerd was op 31 Juli en die de be
trokkene eerst op 2 September op
het secretarie zelf moest afhalen.
Dit zou na de openbare vergade
ring, die hierna gesloten werd, on
derzocht worden.
Ja, lezers, er staat iets bijzonders
te gebeuren in Waalwijk. De beste
Brabantse renners Wim van Est en
Woutje Wagtmans komen hier el-
kaars krachten meten. Deze stalen
krachtpatser onder de renners, ge
vreesd door alle groten van de wie-
Ierwereld, deze sterke coureur uit
St. Willebrord en dit kleine vinnige
rennertje, vlug als water en zo on
berekenbaar, zo agressief dat men
ook hem vreest als een zeer ern
stige concurrent, deze twee renners
komen naar Waalwijk.
WAAROM? Wel zij komen
meehelpen de Zusters van de An
tonius-parochie uit de moeilijkhe
den te helpen.
Zoals U weet hebben de Zusters
tengevolge van de oorlogshande
lingen veel schade geleden aan hun
meisjesschool; met het gevolg dat
men momenteel geen meubilair
heeft voor de kleuterschool. Zoals
U ook weet is er een comité ge
vormd, dat de Zusters zal bijstaan;
dit comité heeft al van zich laten
horen op de „ijsco-middag" toen
men ten bate van het schone doel
ijsco verkocht; vorige week organi
seerde men een wielerronde, ook al
ten bate van de kleuterschool.
En nu heeft men grootse plannen
voor een geweldige fancy-fair,
waarop vele attracties zullen zijn
en één hiervan is de home-trainer,
om niet beschikbaar gesteld door de
heer v. Esch, waarop 'n grote wed
strijd verreden zal worden met als
eerste prijs een prachtige fiets. Op
deze home-trainer zullen van Est
en Wagtmans hun krachten meten.
WANNEER? Deze fancy-fair
wordt gehouden op 3, 4 en 5 Nov.
a.s. in de grote zalen van de Gil
denbond.
O, er komt nog veel meer, maar
daarover een volgende keer.
Nu raden we U in elk geval vast
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Door
EARL DERR BIGGERS.
VERTALING VAN P. OREILLE.
15)
„Ja, Amos zei Juffrouw Minerva
scherp. Dit verwachtte ik van je te ho
ren. Misschien hfeb je ook dit wel eens
gehoord: oordeel niet, opdat gij niet ge
oordeeld wordt. Verder zullen we maar
geen tijd verspillen met zedepreken. Dan
is dood en er is iemand waarmee ik me-
delijden heb.
Medelijden! herhaalde Amos som
ber. En ik dan? Mijn jongere broer
hier op dit strand heb ik hem leren lo
pen.
Ja. Juffrouw Minerva keek hem
scherp aan. Dan is heengegaan. Hij is
vermoord. Hij was een der onzen een
Winterslip. Wat zullen wij doen?
Ik heb de politie kennis gegeven,
zei Amos.
„Waarom zijn zo dan nog niet
hier?" Doorstoken, zeg jc. V/as er
enig spoor van een wapen?"
„Niet, dat ik heb gezien."
„Wat denk jc van die Maleise
kris op die tafel daar? Dan ge
bruikte die altijd als papiersnij
der.''
„Die heb ik niet opgemerkt. Dit
is voor mij een vreemd huis, Mi
nerva."
„Dat is zo". Juffrouw Minerva
stond op en ging naar de lanai.
Zij was weer geheel zichzelf. Op
dat ogenblik werd er luid geklopt
aan de voordeur, stemmen klonken
en Haku liet drie mannen in de
woonkamer. Klaarblijkelijk politie,
maar allen in burgerkleren. Een
van hen, een lange, hoekige Yan
kee, met het uiterlijk van een
scheepskapitein, kwam naar voren
„Ik ben Hallet, kapitein der
Speurders. U is zeker meneer
Amos Winterslip?
„Ja", antwoordde Amos. Hij stel
de Juffrouw Minerva voor. Kapi
tein Hallet knikte onverschillig; dit
was een zaak voor mannen en hij
had er niet graag vrouwen bij.
„Dan Winterslip", zei hij, zich
weer tot Amos wendend. „Het is
droevig. Waar is hij?"
Amos wees naar de lanai. „Kom
dokter", zei Hallet en ging 't gor-
I dijn door, gevolgd door de kleinste
der twee mannen. Toen zij er uit
gingen, stapte de derde wat verder
j de kamer in en Juffrouw Minerva
j schrok even toen zij hem zag. Op
deze warme eilanden waren de
mannen gewoonlijk mager, maar
hier was een treffende uitzonde-
j ring. Hij was heel dik; toch liep
hij met de lichte stap van 'n vrouw.
Zijn wangen waren poezel als van
I een baby, zijn huid had de kleur
van ivoor, zijn zwart haar was kort
geknipt en zijn amberkleurige ogen
stonden schuin. Toen hij langs Juf
frouw Minerva heen ging, boog hij
met een hoffelijkheid, die men niet
elke dag ontmoet in deze wereld,
en ging dan Hallet achterna.
„Amos!" riep Juffrouw Minerva.
„Maar die man
„Charlie Chan", legde Amos uit.
„Ik ben blij, dat ze hem hebben
meegebracht. Hij is de beste speur
der, die ze erbij hebben.
„Maar het is een Chinees!"
Juffrouw Minerva zonk in een
stoel neer. Ach ja, ze hadden hier
dan toch politie.
Na een ogenblik kwam Hallet
snel terug in de woonkamer en zei:
„De dokter zegt, dat meneer Win
terslip pas dood is. Ik vraag Uw
getuigenis nu nog wel niet, maar
als een van u mij enig idee kan
