i
DOKIE DURFin Boris Baal duikt op
d
WASPIK
NIE U W K U IJ K
V L IJ M E M
WEK DE GAL
HET HUIS ZONDER
S L E U T E l S,
DE E€HO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 16 NOVEMBER 1951
De Havens van Sprang-Capelle.
De Raad wordt voor de keus gesteld
EEN OF TWEE HAVENS.
Uk de Langstraat
Een mooie aanwinst voor 't onderwijs
De nieuwe R.K. Si. Michael ULO
een voo beelrlige school.
RAT noch MUIS
B k
Bovendien hebben gemaakte be
rekeningen aangetoond dat de ex
ploitatie van dergelijke woningen
alleen mogelijk is, indien in ver
houding tot het algemeen plaatse
lijk huurpeil zeer hoge huren zou
den worden vastgesteld.
In de vergadering die de ge
meenteraad van Sprang-Capelle
hedenavond zal houden, zal o.m.
de kwestie van de havens bespro
ken worden. In de vorige verga
dering zijn diverse suggesties ge
daan, o m. het gezamenlijk met
de gemeenten Waalwijk en Was
pik exploiteren van een kleine
baggermolen en het bouwen van
spui-sluizcn in de beide havens.
Diverse personen en instanties
zijn door het gemeentebestuur
geraadpleegd, wat in de gegeven
omstandigheden de beste oplos
sing zou zijn.
De burgemeester had verschillen
de besprekingen met diverse inge
nieurs, met ïr. A. VeiTioeven, ge
pensioneerd hoofdingenieur van de
Rijkswaterstaat, en met de verte
genwoordigers van de directie van
de Rijkswaterstaat „Beneden de ri
vieren" te Breda, uit welke bespre
king tenslotte is komen vast te
staan:
1. geen sluizen aanbrengen;
2. niet in eigen beheer baggeren,
dus geen baggermachientje
kopen,
3. bij de uitvoering van het Bies-
boschplan moet een haven
verdwijnen, nl. de Labbegatse
haven, als de meest slechte
haven;
4. de Capelse haven blijft, terwijl
deze op peil zal moeten wor
den gebracht, waarvoor de mo
gelijkheid bestaat, dat 't Rijk
een vergoeding zal geven in de
kosten daarvan.
Het college van B. W. heeft
zich in verbinding gesteld met de
ia. Oerlemans om overeenstemming
te bereiken, waarbij de burgemees
ter toezegde te willen bevorderen,
dat een subsidie in de hogere ver
voerskosten, welke genoemde firma
zou hebben bij opheffing van de
Labbegatse haven, zou worden toe
gekend.
De fa. Oerlemans*- heeft hierop
bericht dat zij de meerdere kosten,
die uit het verdwijnen van de ha- i
ven zouden voortvloeien, schatte j
op 35.000.per jaar, verder zou
een eis tot schadevergoeding van
9000.woi'den ingediend voor
de betonnen havenbeschoeiing, die
eind 1950 door haar werd ver
nieuwd. De firma deelde voorts me
de, dat een onverhoopte afsluiting
van ue Labbegatse haven, haar zou
npodzaken het bedrijf in zijn ge-
.ï.ei over te brengen naar een an-
dere gemeente, aan groot vaai*-
wuter.
De gemeente noemde in een ant-
woord-schrijven het bedrag van
35.000.onaanvaardbaar; een on
derzoek had uitgewezen dat de ho
gere vervoei'skosten 2750.zou
den bedragen, vermeerderd met
enige kosten van extra arbeidsloon.
Om tot 'n oplossing te komen deden
B. W. de firma een compromis
voorstel, onder voorbehoud van
goedkeuring door de gemeenteraad,
dat de gemeente jaarlijks naar
schatting 1500.zou bijdragen in
vu hogere kosten. Met dit voorstel
heeft de fa. Oerlemans zich echter
niet kunnen verenigen.
Betreffende de schadevergoeding
voor de beschoeiing, die het college
van B. en W. niet gerechtvaardigd
acht, is juridisch advies gevraagd
i.an de Ver. van Ned. Gemeenten,
welk advies nog niet is gegeven.
Alvorens thans met betrekking
tot de onderhavige kwestie nadere
stappen te doen, stelt het college
van B. en W. er prijs op de mening
van de raad te vernemen. De raad
wordt hierbij voor de keus gesteld:
1. Om aan de Labbegatse Haven
voortaan geen kosten van uitbag
geren meer te besteden, door aldaar
tcnover ook geen havengelden
meer te innen en derhalve alleen
de Capelse haven in stand te hou-
c en, waarmee dan een bedrag van
1590.per jaar zal zijn gemoeid.
2. Om beide havens in stand te
houden en de hieruit voortvloeien
de financiële consequenties te aan
vaarden, hetgeen betekent dat jaar
lijks zeker ƒ4500 aan 't onderhoud
van de havens zal dienen té wor
den besteed.
Zowel aan de keus sub 1 en 2
zouden B. en W. de restrictie wil
len verbinden dat zij definitief zal
fcijn.
48
Met een rust waarop velen jaloers
kunnen zijn bond Dokie Durf de
Iwee helpers van Baal tenslotte
nog een doek voor de mond. „Jul
lie nare stemmen gaan me door
merg en been, zie je", verontschul
digde hij zich. Daarna begaf hij
zich naar de goede professor On
snor die, zoals Dokie eerst nu be-
Er zijn voorts enkele zeer practi-
sche bei'gruimten voor boeken en
andere leermiddelen, voor scheikun
dige preparaten e.d., er is een vrien
delijke spreekkamer, zindelijke toi
letruimten enz.
Buitengewoon smaakvol.
„Wij moeten", zegt Broeder Eu-
genio, het hoofd van de U.L.O., die
ons met trots door het nieuwe ge
bouw leidde, „toch ook de smaak
van onze jongens trachten te ont
wikkelen"; hij zei dit toen we meer
merkte, zelf met een korte ketting
aan zijn octodëstraalmachine was
bevestigd. „Nu begrijp ik waarom
u zichzelf niet kon bevrijden", zei
Dokie. „Kan ik je ergens inee hel
pen, Duff vroeg de professor,
nadat Dokie hem had bevrijd.
„Misschien wilt u de twee lieren
die achter deze ruimte zijn opge
sloten, bewaken', zei Dokie, ter
wijl hij de professor twee revol
vers overhandigde. Hij had name
lijk ook Baals assistent van zijn
wapen ontdaan. „Ik ga nu nog
even verder snuffelen naar tegen
standers", zei Dokie. Wanneer
men tegen een overmacht vecht,
moet men het voorzichtig aank -
gen, één voor één".
angrijk onderdeel ziet uitgebreid.
Aan vele wensen is dus tegemoet
gekomen door de bouw van deze
school; ook voor het beeld van Et.
M'.chaël, dat de voorgevel zal ver
sieren, is de opdracht reeds ge
geven, de smeedijzeren letters die
boven de hoofdingang de naam van
de school zullen vormen worden
vervaardigd door de leerlingen van
de Nijverheidsschool. Maar dan is
er nog de gepi'ojecteerde tuin rond
het gebouw, die erg groot is, en die
dan ook wel veel zal kosten aan
UITVOERING.
De Gein. Zangvereniging „Semper
Animato" gaf Zondag haar eerste win-
tcruitvoering. Medewerking hieraan
verleende de gem. toneelveren. „O.B.K.
uit Goirle.
Onder leiding van de directeur, de
heer M. van Heivoort uit Eindhoven,
werden de zangnummers keurig ten ge
hore gebracht en hadden telkens luide
bijval.
O.B.K. bracht hierna voor 't voetlicht
het prachtige toneelspel „Moeder". On
der regie van de heer Frans van Steen-
sol werd het stuk meesterlijk vertolkt.
Lr was dan ook maar één uitroep on
der het talrijke, dankbare publiek: „wat
is het toch mooi".
Semper Animato" heeft aan velen
wederom een kunstige en genoegclijke
ivond bezorgd.
BENOEMD.
In een gehouden vergadering heeft het
parochieel zangkoor de heer J. v. d. Ver,
tot penningmeester benoemd.
Tussen bouwen en bouwen is
maar al te vaak een groot ver
schil; eigenlijk is bouwen alleen
maar een kwestie van werken
met ruimte, van het scheppen van
ruimte en het verdelen hiervan.
Dit is het wezenlijke van alle ar
chitectuur en de rest is noodza
kelijke bijkomstigheid. Wanneer
men vanuit dit oogpunt de nieu
we U.L.O.-school beziet, dan kan
men niet anders dan grotelijks
waardering hebben voor wat ar
chitect v. Stokkum heeft weten
te bereiken.
Dc nieuwe R.K. U L.O.-school, die
do H. Michaël tot patroon heeft, ligt
bij de St. Aloysius-school. Wanneer
ge vanaf het Antoniusplein naar de
school gaat, dan bewondert ge de
fraaie ligging van het gebouw, dat
een rustige, evenwichtige indruk
maakt; allerminst imposant, is het
••■-scheiden, niet hoog opgetrokken
met 'n indrukwekkend front waar-
acht::)- ge strenge en hoge klasloka-
en vermoedt, maar een indruk ge
vend van een lichte, heldere sfeer,
waarin het prettig is te leren en te
werken.
Zo is de school inderdaad van
binnen; door een klein halletje
komt ge in de grote centrale hal. 't
middelpunt van de school, waarom
heen links en rechts de klaslokalen
liggen. Hier geen lange min of meer
duistere gang, maar een mooie lich
te ruimte in heldere steen, van
waaruit ge iedere klas kunt berei-
en. De klassen krijgen het licht
van grote ramen, ze hebben ieder
een eigen lichte tint, ieder een ei
gen meubilair; bijzondere aandacht
is besteed aan het natuurkunde-lo-
kaal, dat tevens als tekenlokaal
dienst, doet; de inrichting, zowel als
het instrumentarium is up to date.
ontsnapt aan het
onweerstaanbare
speciaal onze aandacht besteedden
aan de aankleding van het gebouw.
Gelukkig hier geen „schittei'ende"
platen van „in de dierenwereld" of
van „Jezus" intocht in Jeruzalem"
liefst met een Duits onderschrift,
gelukkig hier geen „zoete" Lieve-
Vrouwebeelden in hemeltei'gende
polychromie, maar een verantwoor
de repx'oductie van Rembrandt, van
Vermeer, een sierlijk Max'ia-beeld
en dan ook vooral de schilderijen
van Broeder Eugenio zelf, een rus
tig landschap in onze omgeving, een
raak getekende kop van een Waal
wij ks type, een beschaafd stilleven,
't Is werkelijk alles zo harmonisch
in dit schoolgebouw, zo rustig en zo
zeer beschaafd.
In een behoefte voorzien.
Drie jaren bestaat deze jongens-
u.l.o. nu en in die drie jaar is het
leerlingen-aantal uitgegroeid tot 71,
waarvan ongeveer de helft uit
Waalwijk komt en de andere helft
uit de omgeving. Tot nog toe was
rr.cn gehuisvest in de Lagere school
van de Eerwaarde Zusters en in
de St. Aloysiusschool, maar de
uitbouw tot één drie-jarige U.L.O.
stelde andei'e eisen; en zo kan
men met recht zeggen dat de school
in een bestaande behoefte voorziet,
het leerlingen-aantal is hier wel 't
ovei-duidelijke bewijs van. Zo kan
men ook met recht zeggen dat a.s.
Zondag, wanneer om half drie de
nieuwe school ingezegend zal wor
den, Waalwijk de mogelijkheden
die het op het gebied van het on
derwijs biedt, weer met een be-
aanleg en onderhoud.
In elk geval, het voornaamste is
er; de architect, de heer A. v. Stok
kum en de aannemers de Gebr.
Broekhoven uit Oosterhout hebben
eer van hun we'rk; en de Eerwaarde j
Broeders, met name Broeder Eu
genio, kunnen met recht trots zijn
op deze prachtige school.
O, DIE BROMFIETS!
Het aantal bromfiets-ongevallen
bedroeg in de eerste helft van 1951
in totaal 1598. Daarb werden 23
bromfietsers gedood, 373 zwaar ge
wond en 281 licht gewond. (In het
gehele jaar 1950 kwamen er 1727
bromfiets-ongevallen voor met 38
doden, 425 ernstig en 303 lichtge-
wonden.
Voor het eerste halfjaar van '51
komt men op 13 ongevallen per
duizend bromfietsers, tegen slechts
2 ner duizend fietsers.
In het eerste halfjaar van 1951
-)S 50 procent der gedode brom
fietsers ouder dan 50 jaar
V zult 's morgens „kiplekker'
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet. het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CAHTRFt'S
LEV ER PILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te (i.oen stromen
Eist Carter s Leverpilletjes
GEMEENTERAAD
Openbare vergadering van de Raad
der gemeente Vlijmen op Vrijdag 16
November 1951 des n.m. 7 uur (precies)
ten raadhuize der gemeente.
Te behandelen onderwerpen
1. Installatie en beëdiging als raads
lid van de heer G. Mommersteeg alhier.
2. Vaststelling notulen der openbare
vergadering van 12 October 1951.
3. Ingekomen stukken.
4. Aanbieding ontwerp-begrotingen
van het Burgerlijk Armbestuur, Woning
bedrijf en gemeente.
5. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot voorlopige vaststelling
der gemeente-rekening 1950, en die van
het woningbedrijf 1950 en tot goedkeu
ring van het burgerlijk armbestuur over
dat jaar.
6. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot het beschikbaarstellen
van een crediet van 1320.tot door-
t.ekking van het waterleidingbuizennet
onder Nieuwkuijk, Kerkstraat, ter lengte
van pl.m. 160 ni (vanaf brandkraan no.
185 tot woning A. v. d. Brandt).
7. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot het nemen van een
raadsbesluit tot het voeren van een
rechtsgeding contra A. C. van Engelen,
alhier.
8. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot wijziging van de ge
meenschappelijke regeling van de Regio
nale Brandweer.
9. Voorstel van Burgemeester en j
Wethouders tot toewijzing van grond, j
overeenkomstig de nieuwe wederop- I
bouwwet en de wet op de Materiële I
Oorlogsschade aan: a. Mej. A. Suijs; b.
Mevr. de Wed. Jansen; c. Mevr. de
Wed. Merkx-Verhoeven te Heusden
(pand Verbunt) en de heer Goossens
te Dongen (pand van Hilst), allen ge
legen op het „Plein" langs de Akker.
I
FEUILLETO N
van
)E ECHO VAN HET ZUIDEN".
Door
PARI. DD.lir, BKiRFUS
vr.BT.M.'XD VAN I'. OÜKILLE
24)
Het spijt me", ging de kapitein
ooi i. maar ik moet weg. De dienst
i: ten strenge meester. Mijn groe
ten aan uw tante. Ik wens u het
beste".
Hij verdween door de brede deur,
gcvo'ji door zijn bediende. John
Quincy kwam juist bijtijds op
straat om hem in een grote auto
naar de haven te zien rijden.
Hij zag dichtbij een telegraaf
kantoor, ging er binnen en zond 2
telegrammen, één aan zijn moeder
en één aan Agatha Parker.
Hij adresseerde ze naar Boston,
Mass. U.S.A. en kreeg een vernie
tigende blik van de dienstdoende
jonge dame, toen zij die laatste 3
letters wegschrapte. Er waren maar
twee woorden in ieder telegram,
maar hij ging de straat weer op met
het behaaglijke gevoel, dat zijn cor-
r pnondentie nu voorlopig afgehan
deld was
Even later kwam hij aan 't Ame
rikaans Restaurant en toen hij er
binnen ging, was hij daar de enige
Amerikaan. Charlie Chan zat al-
ieen aan een tafeltje en toen John i
Quincy naderde, stond hij op en
boog.
„Een zeer grote eer", zei de Chi
nees. „Is het mogelijk, dat ik U kan j
overnaxen iets var. deze vreselijke
levensmiddelen te gebruiken?"
„Neen, dank U", antwoordde
John Quincy. „Ik eet straks thuis.
Als U het goed vindt, ga ik even
bij U zitten".
„Gans overweldigend", zei Chan
tuigend. Hij ging weer zitten en at
iLls van het bord voor hem. „Kell-
ner", riep hij, „wees zo goed de
eigenaar van de^e inrichting te roe
pen".
i^e eigenaar, een minzame kleine
Jap kwam aanglijden. Hij maakte
een diepe buiging.
„Is het, dat U hier ongezond
voedsel opdient?" vroeg Chan.
„Verwaardig U om uw klacht te
uiten", zei de Jap.
„Dit stuk pastei zijn met vinger
afdrukken bedekt", verweet Chan.
„Het zijn een zeer afschuwelijk ge
zicht. Wees zo vriendelijk het te
verwijderen en mij een meer hy-
gienisch stuk te brengen",
De Jap nam het ergernis gevende
stuk weg.
„Japannezen", merkte Chan op,
met de handen in welsprekend ge
baar uitgespreid. „Past het mij af
te leiden, dat u komt voor een zaak,
met betrekking tot de moord?"
John Quincy glimlachte. „Zo is
het", zei hij, haalde de courant uit
zijn zak en wees op de datum en
de ontbrekende hoek.
„Mijn tante meende, dat dit van
gewicht kon zijn", legde hij uit.
„De vrouw heeft hersenen", zei
Chan. „Ik zal mij een onverminkt
nummer aanschaffen en vergelij
ken. Het kan van uitgestrekt ge
wicht zijn".
„Ziet U", zei John Quincy, „ik
zou graag met u medewerken in
deze zaak, als u het goed vindt".
„Ik heb slechts verrukking", ant
woordde Chan. ,,U komt uit Boston,
hoogst beschaafde stad, waar veel
meer woorden in gebruik zijn dan
hier. Ik geniet als u spreekt. Groot
ste voorrecht voor mij, zou ik wil
len zeggen".
„Heeft u een thorie over de mis
daad gevormd?" vroeg John Quin
cy.
Chan schudde het hoofd. „Nog te
vroeg."
„U heeft geen vingerafdrukken
om op af te gaan, zei u."
Chan haalde schouders op. „Hin
dert niet. Vingerafdrukken goed in
boeken, in het werkelijke leven
niet. Mijn ondervinding mij zeggen:
diep denken over de mensheid.
Menselijke hartstochten. Wat achter
de moord, altijd? Haat, wraak,
noodzaak om de verslagene tot
z wij Pen te brengen. Geldzucht mis
schien. Bestudeer de mensheid, te
allen tijde."
„Klinkt redelijk", gaf John Quin
cy toe.
..Meestal wel", getuigde Chan
„Tel met mij de punten, die wij
overwegen moesten. Een gasten-
bóekje, beroofd van één blaadje.
Een handschoenknoopie. Een tele
gram. Verhaal van Egan, gedeel
telijk verteld.Stukje Corsican siga
ret. De courant, gescheui'd in boos
heid. Horloge aan levende pols, cij
fer twee onduidelijk."
„Een aardige verzameling" -vond
John Quincy.
Heel belangwekkend",, erkende
de Chinees. ,.Eén voor één gaan wij
ze na. Sommige lopen op niets uit.
Eén, misschien twee, zijn niet zo
onvriendelijk. De methode is: volg
alleen voornaamste gegevens, maar
hier moet ik ze allen volgen, ge
heel."
„Het vooi-naamste gegeven", her
haalde John Quincy.
„Zeker", Chan keek de kelner
boos aan, want zijn meer hygiëni
sche portie verscheen nog niet.
„Te vroeg om hier te zeggen.
Maar ik heb voorliefde voor gasten-
boekje met uitgescheurd blaadje.
Horloge vraagt ook mijn aandacht.
Vreemd genoeg, toen wij vanmor
gen gegevens optelden, slaan wij
horloge over Dwaas. Zeer goed uit
ziend gegeven. Eén grote fout, wij
hebben het niet. Maar, mijn ogen
zijn scherp om het te vinden."
„Ik hoor, dat u nogal succes hebt
als speurder", zei John Quincy.
Chan's gezicht trok in een brede
grijns. ..U is ontwikkeld, misschien
weet u", zei hij, „dat Chinezen het
meest psychische volk ter wereld
zijn. Gevoelig als plaat in camera.
Een blik, een lach, een gebaar mis
schien. Iets zegt: klik."
John Quincy merkte, dat er plot
ting opschudding was aan de
deur van het Amerikaanse Restau
rant Bowker. de steward, glorieus
dronken, kwam luidruchtig binnen
gevolgd door een donker, bezorgd
kijkend jongmens. Verlegen wend
de John Quincy het hoofd af, maar
te laat. Met zwaaiende armen
kwam Bowker op hem af.
„Wel, wel", schreeuwde hij.
„Mijn oude studievriend. Zag je
door het raam". Hij leunde zwaar
op de tafel. „Hoe gaat het, kerel."
„Best, dank je", zei John Quincy.
Het donkere jongmens kwam na
der. Naar zijn kleding te oordelen,
was hij een walkennis van Bow
ker. Kom Ted, je moet verder
zei hij.
„Even", riep Bowker. „Je moet
kennismaken met meneer Quincy
uit Boston. Eén van de beste kerels
die God gemaakt heeft. Een vriend
van Tim ik heb je wel eens over
Tim gesproken."
„Ja. kom nu mee" drong de don
kere jonge man aan.
„Nog niet. Deze jongen moet wat
drinken. Quincy kerel, wat wil je?"
„Niets", zei John Quincy. „Je
hebt me zelf tegen drank op deze
Eilanden gewaarschuwd."
V/ie ik?" Bowker was ge
kwetst. „Nu vergis je je, kerel. Ik
wil je niet graag tetegenspreken,
maar dat mmoet een ander ge
weest zijn. Ik niet. Nooit een woord
van gezegd."
Het jongmens nam zijn arm.
„Kom mee, je moet naar boord."
Bowker wrong zich los. „Blijf
van me af. Ben ik mijn eigen baas
of niet? Mag ik niet praten tegen
een oude vriend? Nu dan, Quincy,
kerel, wat drink je?"
„Het spijt me", zei John Quincy.
„Op een andere keer."
Bowker's metgezel greep zijn arm
steviger. „Je kunt hier niets krij-
10. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot aankoop van gronden
etc. van het R.K. Kerkbestuur Joannes
de Doper alhier; van de Eerw. Zusters
J.M.J. te 's Hertogenbosch en van de St.
Jutharinaschuts alhier, tot verwezenlij-
k'Oj van de nieuwe weg (doorbraak) en
liet bekomen van bouwterreinen langs
vhe weg, binnen het kader van het door
c; Minister goedgekeurd wederopbouw-
plan, kern Vlijmen (weg vanaf het nieu
we plein naar de Pastoriestraat).
11. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot
I. Intrekking van het raadsbesluit van
30 September 1940, betreffende de ge
meenschappelijke regeling voor het
Bouw-, Woning- en Welstandstoezicht
Noord Brabant Oost;
II. Met de raden en de colleges van
Burg. en Weth. van andere gemeenten,
gelegen in de streek Noord Brabant Oost
(omschreven in het ontwerp gemeen
schappelijke regeling Welstandstoezicht)
de bijgevoegde gemeenschappelijke rege
ling te treffen ter behartiging van het
belang van de verzorging van welstands
toezicht en van de hulpverlening voor
bouw- en woningtoezicht en gemeente
werken.
12. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot
a. opheffing van het (hans bestaande
Burgerlijk Armbestuur met ingang van 1
Januari 1952;
b. intrekking van het „Reglement op
het Burgerlijk Armbestuur'' van 29 Oc
tober 1931, goedgekeurd bij besluit van
Ged. Staten van Noord Brabant van 25
November 1931 G nr. 86, zoals dat bij
diverse raadsbesluiten is aangevuld en
gewijzigd;
c. oprichting van een „Gemeentelijke
Instelling voor Sociale Zaken" en vast
stelling van een verordening daarop;
d. vaststelling van een verordening
op de „Gemeentelijke Dienst voor So-
ciale Zaken";
e. bestemming van de eigendommen
van het Burgerlijk Armbestuur door
overheveling naar de nieuwe instelling.
13. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot aanvragen en aanvaar
den van Rijksvoorschotten (bouwvoor-
schot 45.764.18 en grondvoorschot ad
f 1726.23) voor de bouw van 4 wonin
gen (bouwplan 1946).
14. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot de 9e wijziging van de
begroting 1951.
BURGERLIJKE STAND
October 1951.
Geboren
Lucia Anna Maria dv C M J Snels en
E J A van Dongen Marinus Adrianus
zv L A Smits en J Verboven Maria
Lucia Th'eresia dv F P A Roovers en
M A Timmers Cornelia Johanna Ma
ria dv M C van Brunschot en J G M
de Wit Adrianus Gerardus Lauren-
tius zv A M van der Ven en M A de
Klijn.
Overleden Maria M J v d Westen
cchtg van W Zijlmans 59 j Maria A
J Schuurmans wed van P J M de Win
ter 88 j.
Huwelijken: Martinus C Damen 26 j
en Francijna P van Raamsdonk 29 j
Wouter J de Kreek 25 j en Maria J Ok-
kers 21 j.
Ingekomen Johanna v Oers van
Waalwijk Justina A M v Gorp van
Tilburg Catharina P Sneijfers van
Raamsdonk Johannes G Vierling van
Den Haag Johannes A Kanters van
Oosterhout.
Vertrokken Theresia M J Verschu
ren naar Amersfoort Hendrika A v d
Linden naar Bergen op Zoom Johan
nes F de Zeeuw naar Gëertruidenberg
Petrus A van Donger, naar Oud en
Nieuw Gastel Johannes C van Don
gen naar Oud en Nieuw Gastel Pie-
ternella Janssen naar Rotterdam Ma
ria J Okkers naar 's Gravendeel Sara
M C Esselaar naar Den Bosch.
KC'J GEVAT...
Bedek keel en borst met de
-n.stillende Thermogène de
.L L-digc warmte verjaagt ver-
oudheid.
gen", zei hij. „Dit is een restaurant.
Kom nu mee ik weet ergens
„Goed", gaf Bowker toe. „Dat is
betere praat. Quincy, kerel, kom
mee."
„Een andere keer", herhaalde
John Quincy.
Bowker nam een houding aan van
beledigde waardigheid. „Zoals je
wilt. Een andere keer. In Boston
dan. Bij Tim. Maar Tim is weg."
Hij werd erg bedroefd. „Tim is
weg of de aarde hem opgeslokt
had".
„Ja", zei het jongmens kalme
rend, „het is erg. Kom nu mee".
Eindelijk gaf Bowker toe en liet
zich door zijn metgezel naar buiten
loodsen. John Quincy keek naar
Chan.
„Mijn steward op de President
Tyler", legde hij uit. „Wat versle
ten, vindt u niet?"
De kellner zette een nieuw stuk
pastei neer voor de Chinees.
„Ah", merkte Chan op, „dit heeft
'n volmaakter uiterlijk. „Hij proef
de er van. „Uiterlijk", voegde hij er
met een grimas bij, „zijn helse leu
genaar. Als u gereed is om te gaan".
Op straat stond Chan stil. „Excu
seer dit overhaast vertrek", zei hij.
„Zeer vereerd om met u te werken.
De resultaten zullen zeker verruk
kelijk zijn. Goeden avond".
John Quincy was weer alleen in
de vreemde stad. Een plotseling
heimwee overviel hem. Voortlopend
kwam hij bij een courantenverko
per en vroeg naar het laatste num
mer van de Atlantic.
(Wordt vervolgd).
