JizoX, fat fan, Wijde Wereld J dB ITAIMNO Waalwijkse en Langstraatse Courant UIT DE a Spaak treedt af als Voorzitter. speciaal tarief. OOCUMENTAIRE INCASSI HANDELS- INFORMATIES ALLE ASSURANTIËN AMSTERDAMSCHE BANK INCASSO-BANK Kantoor WAALWIJK. „En waar de sier bleef siille siaan," Accountantskantoor J. VAN DIJK HIER WEL fat fakkeAA ntuLd&i. 3 tcoen v&Jkcxuciileid. C'°o VRIJDAG 14 DECEMBER 1951 Uitgever Waalwijksche Stoomdrukkerij ANTOON TEELEN Hoofdredacteur JAN TEELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. DE ECHO VM HEI ZUIDEN 74e JAARGANG No. 100 Abonnement 17 cent per weex 2.15 per kwartaal 2.40 franco p. p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties OPGERICHT 1878 Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121 TEL.-ADRES „ECHO" De K.R.O. heeft een rubriek „Kroniek van Letteren en Kunsten" die op Zaterdagmiddag wordt uit gezonden. Daarin hoort men ten- toonstellingsnieuws, toneelnieuws, filmnieuws, boek-recensies, terwijl er ook een muziek-agenda in is op genomen ter aankondiging van concerten enz. Zo werd 1.1. Zaterdag ook het concert door Het Brabants Orkest te Waalwijk aangekondigd, waarop o.a. de ouverture „Die Fle- dermaus" van Johann Strauss werd gespeeld. Dit was aanleiding er aan toe te voegen: „Dat ook Strauss op het programma staat, is de Braban ders niet kwalijk te nemen." Zo, steek dat in je zak, Braban ders. Wij weten niet wie de auteur is van deze toegeeflijke opmerking, maar wel weten we dat ze nogal min is en een typische uitlating van iemand die uit het hoge Noorden met een medelijdende glimlach neerziet op het cultureel dilettan tisme van ons, Zuiderlingen. Dat „Zuiderlingen" is een woord dat mooi past in dit verband, want het is op dezelfde manier gevormd als „inboorlingen". Het spijt ons erg dat hier weer de tegenstelling NoordZuid op de proppen moet komen, want wij zijn daar erg op tegen. De aanleiding tot die tegenstelling komt echter niet alleen van Zuidelijke in dit geval Brabantse kant, maar evenzeer van zekere personen in 't Noorden. Deze lijden aan een cul turele hoogmoedswaanzin, die hen niet doet te keer gaan tegen z.g. wancultuur in het Zuiden, maar hautain doet neerzien op wat zij beschouwen als povere pogingen van onze kant om ook cultuur te plegen. Goed, ze hebben daar in het Zuiden een eigen orkest; in de cul tuurhaard die het Westen is, be staan er al tientallen jaren ver schillende orkesten, in Gelderland bestond er al een, in Twente, in Groningen, in Limburg eveneens en daar zijn de Brabanders dan ein delijk ook. En hebben ze een orkest, dan kunnen ze het nog niet laten Strauss te spelen! Och, laat ze maar, ze zijn (nog) niet wijzer, het is hun kwalijk te nemen. Dit lijkt ons zo ongeveer de ge- aachtengang die achter een derge lijke uitlating zit. Ondertussen kun nen wijzelf nog wel meer „gruwe len" opnoemen uit hetzelfde pro gram, want het is helemaal popu lair. De balletmuziek uit „Rosa- munde" van Schubert bevat voor weinig mensen nog verrassingen, „Jeux d'enfants" van Bizet herken nen de meesten als ze de eerste maten hebben gehoord en de wals uit de Serernade voor Strijkorkest van Tschaikowsky kunt ge de eer ste de beste straatjongen laten flui ten bij wijze van spreken, misschien eerder dan de ouverture „Die Fle- dermaus" van Strauss. Dit zijn met de „Siegfried Idylle" van Wagner, ook één van de populairste stukken van deze componist, de werken (als men ze zo mag betitelen?) die op verschillende plaatsen voor 't Bra bants publiek op een officiéél con cert worden gespeeld. Hoe is het mogelijk! Het zij verre van ons te beweren dat Brabant cultureel volledig ge ëmancipeerd zou zijn. Dit zal nie mand willen pretenderen die de zaak een beetje bekijkt. Maar dat wil niet zeggen dat wij er prijs op stellen vergoelijkenderwijs in een hoek gedrukt te worden. Het is mo gelijk dat wij een dergelijke beje gening scherper voelen omdat wij beseffen een zekere achterstand om niet te spreken van achterstel ling te hebben op andere streken van 't land. Wij hebben ook ons ge voel van eigenwaarde en dat blijkt soms harmonieuzer ontwikkeld te zijn dan bij sommige Noorderlingen bij wie het in eigenwaan omgesla gen is. Terechtwijzingen zijn ons liever dan medelijdend schouder ophalen. Als men vindt dat wij iets niet goed doen, wat kan gebeuren, mag men ons daar gerust op wijzen, doch liever niet in de trant van: Heer, vergeef het hunwant dan maken wij die woorden tot de onze. Afgezien daarvan trouwens, waar om zou men het ons kwalijk nemen dat er Strauss gespeeld wordt op 'n concert door Het Brabants Orkest? Gelukkig, zouden wij zeggen, dat wij nog onbevangener staan tegen over deze muziek dan velen die er alles van weten en er op uitge- luisterd zijn. Wij zijn werkelijk nog niet snobistisch genoeg om alleen nog maar te willen luisteren naar wat wij nog nooit of nog maar zel den hebben gehoord. Evenmin zijn wij zo snobistisch dat wij in Strauss alleen maar de driekwartsmaat on derscheiden of in Tschaikowsky al leen maar lawaai. En we hopen op recht het nooit te worden. Wij vin den „Die Fledermaus" gewoonweg mooie muziek. En is het niet het verstandigste dat Het Brabants Or kest in een plaats als Waalwijk niet begint met muziek als b.v. van Jean Absil? Deed het dat, dan zou den de zalen leeg blijven, want ook Waalwijk hoort tot het nog niet volledig geëmancipeerde Brabant. En van de andere kant vervult Het Brabants Orkest voortreffelijk zijn taak door ook moderne muziek te spelen, zij het in plaatsen of gezel schappen die „al iets meer gewend zijn". Dan hoeven het nog niet al lemaal snobisten te zijn. Het is niet alleen op muziekge bied dat men op Brabant neerziet, o nee, het mist nog veel op alle ge bied van cultuur. Wij beseffen dat zelf heel goed, maar laat men ons dan helpen om dat te verbeteren, niet door hautaine toegeeflijkheid of snobisme, maar door oprechte belangstelling en opbouwende cri- tiek. Evenmin door het andere ui terste: de Brabanders iets toe te dichten wat ze niet hebben en ook niet wensen, zo in de geest van ca baretiers uit het Westen, die op on ze tonelen staan te verkondigen dat de Brabanders toch zulke gezellige lui zijn, en nu gaan we ,,'s lekker deinen". Nee, dank u wel. Behan del ons alstublief als normale men sen, want dat zijn we heus. We hebben dit allemaal gezegd op gevaar af dat ons verweten wordt tegen windmolens te vechten of aan een minderwaardigheidscom plex te lijden. Wij geloven niet dat we aan Don Quichotterie doen en als we last hebben van een minder waardigheidsgevoel wordt van an dere zijde er niet naar gestreefd ons daarvan te bevrijden, integendeel. Misschien was het 't beste geweest er het zwijgen toe te doen tegen een geestloze uitlating als boven door ons aangehaald, maar er moet eens'een aanleiding zijn om ons te doen uiten wat we al lang op ons hart hebben. Voor sensatie in de raadgevende vergadering van de Raad van Europa, een weidse naam voor dit gewoonlijk zo rustige college, heeft de voorzitter zelf, de Belg Paul Henri Spaak, gezorgd. Tij dens de vergadering in de nacht van Maandag op Dinsdag heeft hij namelijk ontslag gevraagd uit die functie. Als motief daarvoor gaf hij op dat hij als gewoon lid meer zou kunnen doen voor de eenheid van Europa. Waar volgens hem de schoen wringt, heeft Spaak onmiddellijk daarna duidelijk genoeg te kennen gegeven. In de zitting van Dinsdag hééft hij de afgevaardigden in Straatsburg hebben zowel de schroom van de Assemblée te- i goed praten, als puntje bij paaltje komt, genover het comité van ministers als de Tullen »r «-u->lr in lanri non terughoudendheid van Engeland tegen over Europa gelaakt. Het is al meermalen gebleken dat het niet botért tussen de Assemblée en de ministers van buitenlandse zaken en iedere keer heeft de eerste bakzeil moe ten halen als zij iets voorstelde wat de ministers niet aanstond. Het is logisch dat de afgevaardigden heel wat méér aandurven dan de ministers, want zij dragen niet die verantwoordelijkheid die de laatsten hebben. Het is maar de vraag of de ministers helemaal niet royaler konden ingaan op wat de Assemblée voorstelt. In ieder geval gebeurt dat niet en het is dus niet geheel en al onbegrij pelijk dat de raad wat schuchterder wordt in zijn optreden tegenover het ministérs-comité. In ieder geval vindt Spaak wat tot nog toe bereikt is nogal mager en velen zullen het met hem eens zijn. Veel feller was zijn uitval tegen de houding van Engeland. Spaak betoogde dat, als Europa werd eengemaakt vol gens Engelse bëgrippen, Europa nooit één zou worden. Hij meende dat de mo- zullen er ook in hun eigen land nog heel wat obstakels te ovérwinnen zijn. Van samenwerking naar eenheid is niet maar een stap. Voor de geruchtmakende stap van Spaak had de Assemblée nog een advies aangenomen voor de minister om te ko men tot de stichting van een Europees gezagsorgaan, welks bevoegdheid be perkt zal blijven tot defensie en buiten landse zaken. De Nederlandse afgevaar digden stemden allen voor. Als er een Europees leger komt, waarvan het ge raamte volgens de Franse minister Schu- mna bijna gereed is, zal er toch zo iets moeten komen. Ook hiermee heeft de Raad dus nog geen wereldschokkende stap gezét. DE KLOOF BLIJFT. De Grote Vier hebben in de subcom missie voor ontwapening in Parijs ge deeltelijk overeenstemming bereikt. Zo wel Amferika, Engeland en Frankrijk als Rusland zijn namelijk bereid zitting te nemen in een commissie voor ontwape ning, die zou moeten bestaan uit alle op binnen- en buitenland 9 gelijkheden voor een verenigd Europa buiten de Raad van Europa liggen en pleitte voor eenmaking, desnoods zon der Engeland. Mannen als Churchill plaatsen de As semblée wel in een moéilijk parket. Im mers, toen hij nog in de oppositie was, bleek hij de grote voorvechter van een Europees leger, maar zo gauw hij aan de regering was, nam hij de Labourpoli- tiek over, dat wil zéggen een politiek van welwillende maar onwrikbare afzij digheid, die ook de Scandinavische lan den in praktijk brengen. Nu kan men dat wel inkonsekwent noemen, maar kwalijk nemen kan men het Churchill moeilijk. Het is nu eenmaal een feit, dat wie in de oppositie is, héél wat gemak kelijker zijn persoonlijke wensen naar voren kan brengen, dan iemand die de regeringsverantwoordelijkheid draagt. Zo kan een partij voor de verkiezingen heel wat beloven, zondér er zeker van te zijn dit in de praktijk te kunnen verwe zenlijken. Zo ook kunnen de afgevaar digden in Straatsburg veel verder gaan op de weg naar een verenigd Europa in hun wensen dan de ministers in de uit voering. Als Europeaan kan Churchill hevig strijden voor de eenheid van Eu ropa, als Brits ministér heeft hij op de eerste plaats te zorgen voor de belangen van Engeland in zijn verhouding tot het Gemenebest, waarmee het ten nauwste is verbonden. Ondertussen heeft deze houding van Engéland blijkbaar zijn er geweest die van Churchill een meegaander hou ding hadden verwacht de Straatsburg- se Assemblée in twee kampen gesplitst. Een gedeelte wil kost wat kost in de kortste keren de eenhéid van Europa, dan maar zonder Engeland, waartoe Spaak blijkt te behoren, het andere ge deelte wil de weg der geleidelijkheid vol gen om Engéland en de Scandinavische landen niet helemaal af te stoten. Deze weg lijkt vooralsnog de veiligste, want leden van de Veiligheidsraad plus Cana da. Dit resultaat is bereikt na dagenlan ge besprekingen. De voornaamste pun ten waarover overeenstemming bestaat, zijn: bestudering door de commissie van de vermindering van alle wapens, met inbegrip van atoomwapens, en de strijd krachten: de telling van alle wapens en strijdkrachten: een controle op het ont wapeningsplan en een weréldconferentie over de ontwapening. Dit neemt niet weg dat er op belang rijke punten moeilijk te overbruggen te genstellingen blijven bestaan tussen Oost en West. Vishinsky blijft zich verzetten tegen internationale controle op de atoomenergie, die hij een inbreuk noemt op de souvereiniteit van de lan den. Evenmin wil hij weten van het be kendmaken van gegevens over bewape ning in étappes en tenslotte wil hij ver mindering van de strijdkrachten tot een derde, iets waar de Westelijken op te gen zijn. Men ziet, het zijn zo maar niet onbelangrijke onderdelen waarover de geleerden het niet eens zijn. Er wordt evenwel toch nog steeds gepraat. Ook een Oostduitse delegatie is in de U.N.O.--vergadering verschenen om haar standpunt uiteen te zetten over verkiezingen in heel Duitsland onder toezicht van de U.N.O. Die moeite had den de heren zich eigenlijk gérust kun nen besparen, want het was allemaal koekoek een zang, oftewel een herha ling van wat de Russische afgevaardigde over dit chapiter had te berde gebracht: afwijzing van U.N.O. toezicht, omdat de Duitsers hun boontjés zelf wel zouden kunnen doppen. Geen nieuwe gezichts punten dus in deze zaak. VECHTPARTIJEN IN PERZISCH PARLEMENT. Het Perzische parlement heeft een re cord gebroken: het heeft deze week de hévigste vechtpartij geleverd uit zijn ge schiedenis. Premier Mossadeq wilde een verklaring afleggen, maar twee keer kreeg hij de kans niet en een keer moest hij zelfs onder geleidé van gewapende soldaten door een zijdeurtje naar buiten worden gebracht. Het spul begon toen de leider van de oppositie binnenkwam. Hij werd door zijn partijgangers mét luid gejuich begroet, waarop een handgemeen losbrak. Zelfs toeschouwers en journa listen raakten er bij betrokken en de laatsten werden twee uur lang door de zaalwacht opgesloten. Ondertussen had de politie buiten het parlement alle moeite" om de ménigte aanhangers van Mossadeq in bedwang te houden. Zij probeerden het gebouw te bestormen onder kreten als „Dood aan de oppo sitie". Toen Mossadeq eindelijk de kans kreeg te spreken, hield hij een rede van andérhalf uur. Zijn regering zou aan blijven, zolang er geen motie van wan trouwen tegen was ingediend. Hij kriti seerde de Amerikanen dat ze te weinig hulp zouden hebben geboden. „Als de zaken er zo voorstaan, zei Mossadeq, is het beter om de olieindustrie te sluiten en net te doen alsof Perzië in het geheél geen olie in de grond heeft." Volgens Perzische regeringskringen zou de minister-president zelf naar Den Haag komen om te vertellen dat het In ternationale Hof van Justitie onbëvoegd is om zich bezig te houden met het Brits- Perzische oliegeschil. ENGELAND EN EGYPTE. De Egyptische ministerraad heeft be sloten bij de V.N. een protest in te die nen tegen het Britse optréden in de zone van het Suez-kanaal tijdens het afgelo pen weekeinde. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken heeft meege deeld, dat het protest rondgestuurd zal worden aan alle delegaties, die zich op het ogenblik voor de Algemene Vérga- de ring van de N.V. te Parijs bevinden, doch dat hij niet voornemens is om plaatsing op de agenda van de huidige zitting te vragen. De Egyptische regering heeft besloten wel de Egyptische ambassadeur uit Londen terug te roepen, maar niet de diplomatieke bétrekkingen te verbreken. VERHOGING ZIEKENFONDSPREMIE. Met ingang van 1 Januari 1952 wordt de premie voor verplicht verzekerden ingevolge het Ziekenfondsenbesluit ver hoogd van 3.6 tot 3.8 pet. van het loon, in de zin van de Ziektewet. Zoals be kend moet de wérkgever de helft van die premie van het loon van de werknemer inhouden. Het werknemersaandeel in de ziekenfondspremie wordt derhalve ver hoogd van 1.8 tot 1.9 pet. OUD-COMMISSARIS VAN ZEELAND OVERLEDEN. Na een langdurige ongesteldheid is in zijn woning te Domburg, 69 jaar oud, ovérleden jhr mr J. W. Quarles van Uf- ford, oud-commissaris der koningin in Zeeland. ons middels krant en radio wordt opge diend. En die tallozen vergeten dat er ge schreven staat: „Wat zijt ge bévreesd, kleingelovigen". Voor hen is zelfs Kerst mis geworden tot een uiterlijkheid, die het hart niet raakt. Want niet de Kerstboom, noch het stalleke, vormen Kerstmis, wanneer de géést verre is. Anton van Duinkerken tekent hen zo schoon in zijn Kerstlied „Maar ik en gij waren niet daarbij Ons trokken te vele zaken, Naar aardse gewichtigdoenerij, naar wereldse vermaken. En naar onze zorgen om drank en spijs Kyrie Eléys." De wereld schreeuwt om geestelijke verdieping. Maar als 't bij schreeuwen blijft, gebeurt er niets en daarom is élke daad, die probéert dit ideaal iets dich terbij te brengen, toe te juichen. Zon daad is in onze tijd de opvoering van de schone Kerstlegende: „En waar de ster bleef stille staan mxivm ZONDAGSDIENST 16 December 1951. Arts: Dr. Lenglet. Apotheek: Geers. NED. HERV. KERK WAALWIJK. Zondag 16 December 1951. Zondag der Oecumene. 10 uur: Ds. W. L. Jens. Extra collecte voor de „Wereld raad van Kerken" in Nederland. LANDIS GYR N.V. In verband met de terugkeer van de heer E. Huber naar Zwitserland is d.d. 23 November j.l. de heer P. A. van der Graaf, te Waalwijk, benoemd tot directeur van Landis Gyr N.V. alhier. De heer v. d. Graaf, tot dusver procuratiehouder aan de fabriek te Waalwijk, was vroeger werkzaam bij de A.N.I.E.M. (de Algemene Nederlands Indische Electriciteits- maatschappij) en tijdens en vlak na de oorlog bij een bedrijfsgroep hier te lande. Tegelijkertijd is benoemd tot hoofdbedrijfsleider de heer O. Ho- lenstein. Wij vernemen bovendien nog dat de fabriek binnen afzienbare tijd een uitbreiding zal ondergaan. R.K. WERKGEVERS. Vrijdag j.l. hield het voorlopig bestuur van de Kring Waalwijk van de A.K.W.V. een bespreking met enige leden van de vroegere K.J. A.V. om door samenwerking te ko men tot een gezonde afdeling in 't Diocees 's-Hertogenbosch, ter be hartiging en vertegenwoordiging van de belangen van de R.K. Werk gevers in de Langstraat. De vergadering had 'n zeer pret tig verloop; algehele medewerking werd toegezegd, terwijl een nieuwe bijeenkomst medio Januari ver wacht kan worden. ONTWIKKELINGSAVOND K.A.B. Maandagavond hield de afdeling Waalwijk van de K.A.B. haar 2e Ontwikkelingsavond in de Gilden bond. In zijn openingswoord, waarin de voorzitter, de heer v. Well, er zijn voldoening over uit sprak, dat ook deze avond weer goed bezocht was, wees hij in en kele woorden op het gevaar dat de slappe katholieken vormen en op het uitsterven van de godsdiensti ge verenigingen. De spreker van de avond, Pater Fidcntius Ö.F.M. Cap., was bang dat het communisme reeds platge- praat zou zijn in boeken, artikelen en lezingen. Daarom wilde hij niet in herhaling treden, maar door dringen tot de kern van de zaak en spreken speciaal over wat het Communi.ime denkt over de mens en over de opvatting van het Christendom. Het wezen van het Communisme is vierkant tegenovergesteld aan het Christendom, niet zozeer om de tegenstellingen op economisch gebied, maar omdat het Commu nisme God en de Ziel ontkent, om dat alles op de materie is gericht. Pater Fidentius noemde het tra^ gisch, dat het Communisme is ge boren uit honger naar geluk. Marx wilde de proletarische mens op heffen. Maar zijn verzet tegen het materialisme van het kapitalisme, riep nog een erger materialisme in het leven. Het Communisme over schat de mens als producent en aanbidt de techniek. Hun ideaal is de komst van de klasseloze tijd en hun moraal is geheel gericht op dat ideaal. Goed is dat wat de communistische maatschappij helpt bevorderen. Uitvoerig ging de spreker in op de gevolgen die de onkenning van de menselijke ziel met zich brengt. Men heeft geen eerbied meer voor de menselijke persoon. Daartegen over setlde hij de leer van 'l Chris tendom, dat de mens ziet als een schepsel van God. De voorzitter dankte Pater Fi dentius, die een vlotte, welspre kende rede hield, maar wel vrij veel van zijn gehoor eiste, omdat hij nogal diep op de kwestie in ging. Enkele mededelingen die de voorzitter nog deed In Februari a.s. zal de Sociale School met een 2e klas van 20 leerlingen beginnen. Gegadigden kunnen zich opgeven bij het bestuur. In Januari zal Baardwijks Toneel voor de K.A.B. optreden met „Het verleden keert weer". In Februari zou D.V.S.V. voor 't voetlicht komen met „Achter de wolken schijnt de zon". In Maart wordt de film „De dui. vel in het klooster" vertoond. Ouders die wensen dat hun kin deren uitgezonden worden naar een vacantiekolonie, kunnen dit opgeven bij 't bestuur. Er zou een retraite gegeven wor den te Vught voor de leden van de K.A.B., dit was een mooie gele genheid voor de wachtgelders. Tenslotte herdacht de voorzitter nog de heer Hein Schouten, de actieve voorzitter van de R.K. Bond voor Ouden van Dagen, die in zijn testament nog aan de K.A.B. heeft gedacht. Het affiche, dat Wim Klijn tékende voor de uitvoeringen van Felix Timmer mans" Kerstlegende „En waar de ster bleef stille staan...." op 16, 22 y 23 Dec., door de toneelvereniging O.O.G., geeft, in zijn eenvoud en opzet, tréffend de inhoud weer. De schamele driekonin gen Pitje Vogel, Suskewiet en Schrob- berbeeck, reikend naar de ster, Gods liefde, die van alle tijden is. Wannéér ooit, dan geldt deze symboliek zeker voor deze tijd. Administraties Belastingen onder leiding van oud-controleur der belastingen. Grotostraat 180. Tal. 2475 WAALWIJK (in gebouw Nederl. Handelmaatschappij.) Want reikt en snakt het hele mens dom in deze jaren niet naar die grote liefde, de enige, dié in staat is, de zo vurig verlangde vrede over onze ge teisterde aarde te brengen? Een eenvou dige uitlating van een staatsman, over dreiging of spanning, is in staat de har ten van millioenen vlugger te doen slaan. Angst? Ja... en niets andërs. Want een groot deel van de mensheid is zo grenzeloos materialistisch en op pervlakkig, dat zij alleen nog oog of oor heeft voor het direct waarneembare,, dat TONNEMA - SNEEK Timmérmans heeft het hun, die zijn meesterlijke schepping willen opvoeren, niet gemakkelijk gemaakt. Zijn spel is als een bont prentenboek, telkens wisselend van décor. In 1948, toen O.O.G. dit werk voor de eerste maal bracht, schre ven we: „Dit is de eerste maal dat wij bij het amateurstoneel zó snel van décor zagen wisselen". Maar decors, grime, belichting, effec ten, costuums enz., hoe bélangrijk ove rigens ook, vormen slechts het visieële gedeelte van de opvoering. Op de voorgrond staat de inhoud en de manier waarop de tekst wordt ge bracht. Drie jaar geleden was de gehele pers uitbundig in haar lof voor wat door de ze hard. en sérieus werkende toneelgroep met dit spel bereikt werd. Dat zal onge twijfeld niet minder geworden zijn. De inhoud wordt het beste gekarakté- riseerd door de programma-inleiding ,,'n Wonderlijk mengsel van Vlaamse humor, diep geloof, menselijke zwakheid en feilbaarheid, welke zich demonstreert in de figuren van de sjofele driekonin gen, Pitje Vogel, Suskewiet en Schrob- berbeeck, en een vreemde, haast mystie ke schoonheid, maken deze Kerstmisle gende tot een gebeuren, dat sterk moet spréken tot allen „die van goeden wille zijn...". Dit mirakelspel, dat is als een schone vertelling, vraagt van de toeschouwer slechts rust en innerlijk medeleven. Men zal er blijder en rijker door naar huis terugkeren." Moge het voor zeer velen een schone inleiding vormen van het naderende Kérstfeest. HET JEUGDCONCERT. Het jeugdconcert dat Het Brabants Orkest Dinsdagmiddag in Musis gaf was evenals het avondconcert een zeer groot succes. De zaal was geheel gévuld met leer lingen van Mulo. en Middelbare scho len uit Waalwijk, terwijl ook de hoogste klassen van het Missiehuis St. Antonius uit Kaatsheuvel aanwezig waren. Zoals te doen gebruikelijk gaf de di rigent Héin Jordans voor ieder werkje een korte toelichting en hij had hierbij de volle aandacht van het jeugdige au ditorium, dat zijn best deed de gestelde vragen naar genoegen te beantwoorden (het Missiehuis toonde zich wel het bes te thuis op het gebied van de muziek)' en dat intens luistérde naar de korte werkjes die het Orkest op voortreffelijke wijze ten gehore bracht: een van de mooiste gedeelten uit Rosamunde van Schubért, de verrukkelijk gespeelde wals uit de serenade voor strijkers van Tschaikowski, de typische suite Jeux d'Enfants van Bizet en tenslotte de Ouverture „die Fledermaus" van Strauss, die zeker de onvérdeelde be langstelling en bewondering had van de luisteraars, die zeer enthousiast waren

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 1