Parlementair Jaaroverzicht
Waaiwijkse en Langst Courant
Het wel en wee van de Langstraat
in het jaar 1951.
1951Een jaar vol problemen. Veel moest
worden opgeofferd aan de extra-defensie
inspanning. Internationale factoren be
palen binnenlandse politiek.
DINSDAG 1 JANUARI 1952.
Uitgever
Waaiwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
IJS
DE ECHO HET ZEIDEN
75e JAARGANG No. 1
Abonnement
18 cent per week
2.35 per kwartaal
2.60 franca p. p.
Advertentie-prijs
10 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
TEL.-ADRES „ECHO'*
31 December is eigendijk niet de
datum om een terugblik te werpen
op de gebeurtenissen die zich heb
ben afgespeeld in ons Parlement
en die onze binnenlandse politiek
hébben beïnvloed. En als U| dit
oudejaarsnummer op een andere
dag in de bus zoudt krijgen, is de
ze ook niet geschikt om de revue
der feiten te laten passeren, ook
al bent u er misschien nog zo voor
in de stemming. Wellicht klinkt
dit vreemd, maar heus, het is zo
vreemd nog niet. Al loopt 1951
dan op zijn laatste benen en al
werpt iedereen een blik op het
jongste verleden, onze Kamerleden
doen dat niet. Zij zijn in vele op
zichten „buitenbenen", maar ze
ker als het gaat om de viering van
Oud en Nieuw. Hun Nieuwjaar is
Prinsjesdag, de derde Dinsdag in
September en hun Oudjaar is de
Zaterdag daaraan vooraf. Neen,
hun Oudjaar is slechts een korte,
sobere plechtigheid, waar geen
oliebollen aan te pas komen, maar
het Parlementaire Nieuwjaar is
een nationaal feest. Dan rijdt H.
M. de Koningin in de Gouden
Koets door de Haagse straten.
Waarom zullen wij ons aan de
parlementaire gewoonten van het
Oud- en Nieuwjaar storen Iedere
dag' lezen we over de politiek en
we willen nu wel eens de balans
opmaken als we er voor in de
stemming zijn. En dat is aan het
einde van de December-maand
Het jaar was zestien dagen oud
toen de Heren van Honderd in de
Ridderzaal op het historische
Haagse Binnenhof weer voor het
eerst bijeenkwamen. En direct was
er reeds schokkend nieuws. Een
voorspel op de vele grote gebeur
tenissen die ons dit jaar ten deel
zouden vallen, zij het dan dat de
meeste van minder aangename
aard waren. De Kamer kwam bij
een na de vacantie als een stoute
schoolklas, die haar werk nog niet
af had. Tal van begrotingen moes
ten nog worden afgehandeld. Voor
Kerstmis was men niet klaar ge
komen. Maar niemand vermoedde
nog op die 16de Januari dat er
een ernstige crisis zou uitbreken.
Het begrip vacantie is voor een
politicus maar betrekkelijk. De po
litiek staat nooit stil en daarom
was als men het zo beschouwt
de mededeling van Voorzitter
Kortenhorst nog niet zo eigenaar,
dig. De socialistische fractievoor
zitter Jhr. v. d. Goes van Naters
is afgetreden, zo zeide hij, want
hij is van mening, dat er om de
persoon van een fractievoorzitter
geen rumoer mag ontstaan. Nu,
rumoer was er genoeg over hem
geweest. Hij had een intervieuw
gegeven, waarin werd gezegd, dat
hij de souvereiniteit over Nieuw-
Guinea wilde overdragen aan In
donesië. Deze verklaring kwam in
een spannende tijd en sloeg dan
ook in als een bom. Temeer, daar
de oud-minister Ir. H. Vos tegelijk
bedankte als bestuurslid van de
P. v. d. A., daar deze partij naar
zijn mening te weinig socialistisch
was. De heer v. d. Goes werd tij
delijk opgevolgd door Mr. Burger.
Toen echter twee dagen later het
met veel spanning verbeide debat
over Nieuw-Guinea aan de orde
kwam, bleek, dat de heer v. d.
Goes eenzelfde standpunt had in
genomen als het merendeel van
zijn fractie. Het was een debat,
dat deed denken aan de Indonesi
sche kwestie zo spannend en met
zulk een politieke hartstocht ge
voerd Het probleem was onop
losbaar de P.v.d.A. wenste over,
dracht aan Indonesië, de K.V.P.
wenste opdracht aan de Unie en
de andere constructieve fracties
wilden de status van Nieuw-Gui-
nea ongewijzigd laten. Nooit kon
de Regering, die het K.V.P. stand
punt deelde, dus de vereiste meer
derheid van 67 stemmen halen. Dit
Regeringsstandpunt werd fel be
critiseerd. Wel het meest omdat
men haar verweet dat zij van me
ning was veranderd, zonder de
Kamer daarin te kennen. Vooral
de heer Oud (V.V.D.) nam dit als
één der Regeringspartijen hoog
op. Parlementair ervaren als hi
is, diende hij een motie van afkeu
ring in, die werd verworpen met
6626 stemmen. Voor stemden de
V.V.D.de A.R., de S.G.P.. en de
heren Welter (K.N.P.) en v. d.
Feltz, v, d. Wetering en Schmal
(allen C.H.) En voor deze verwor
pen motie ging het Kabinet op de
loop. Want Minister Stikker, die
zich aangevallen voelde door zijn
eigen partij, nam zijn ontslag en
de rest van zijn ambtgenoten con
cludeerde, dat de vier-partijen
grondslag aan het Kabinet was
ontvallen De andere ministers
volgden het voorbeeld van de heer
Stikker. Zo was de eerste na-oor-
logse Kabinetscrisis een feit
Crisis en formatie.
De crisis was gauwer veroor
zaakt dan opgelost. Achtereenvol
gens hebben de heren Stikker,
Drees en Van Schaik. Steenber-
ghe en Romme zich als informa
teur of formateur met de oplossing
van dit vraagstuk bezig gehouden.
De laatste slaagde. Hij kwam met
een Kabinet voor de dag, dat niet
veel verschilde met het oude. Niet
minder dan 10 oude Ministers
kwamen terug, waaronder de fel
bestreden Van Maarseveen. De
A.R. bleven in de oppositie. Op 15
Maart trad het Kabinet op, na een
crisis van ongeveer zes weken.
Intussen had het bezoek van
Generaal Eisenhower aan ons land
nagewerkt Daarbij was afgespro
ken dat Nederland zijn militaire
inspanning drastisch zou verho
gen. De dienstplicht moest wor
den verlengd en wij zouden vijf
divisies gaan leveren aan de At
lantische strijdkrachten. In die pe
riode is men gekomen met de ver,
hoogde belastingen en de con
sumptie- en investeringsbeperking.
En toen het Kabinet eindelijk ge
reed was, vond men deze vraag
stukken weer in de Regeringsver
klaring terug. Het zijn problemen,
die de binnenlandse politiek tot
op vandaag beheersen en die we
allemaal aan den lijve ondervin
den.
Het Kabinet is er.
Het nieuwe Kabinet werd met
vrij gemengde gevoelens ontvan
gen en zoals dat gaatiedereen
vond zelf, dat hij het gelijk aan
zijn zijde had. De debatten over de
Regerings-verklaringen leverden
reeds een kleine ruzie op met de
P.v.d.A. en de V.V.D. Hoe de si
tuatie was bleek bij de interpella-
tie Nederhorst (arb.) die in wezen
een loon- en prjjsdebat was, en
waarbij werd gevraagd om een tij
delijke prijsstop en bij de ophef
fing daarvan prijsbeheersende
maatregelen. De Regering had
geen lust in deze motie. Ook de
socialistische Ministers in het Ka
binet niet. Zij vreesde het spook
der distributie en zwarthandel,
dat daarvan het gevolg zou zijn,
terwijl zij bovendien nog nadruk
kelijk in de Regeringsverklaring
had uiteengezet geen behoefte aan
de invoering van de distributie te
hebben. Het was een mening, die
door de rest van de Kamer werd
gedeeld. Dit debat bracht dus ver
wijdering tussen de Regeringspar
tijen Iets wat men echter dit jaar
meer beleefde, b.v. bij de belas
tingdebatten. Een deel van de ex
tra militaire inspanning zou uit
belastingen moeten komen, n.l.
25o millioen per jaar. Daarop
kwam Minister Lieftinck met een
verhoging van de inkomsten-,
loon-, vermogens-, vennootschaps-,
omzet- en motorrijtuigenbelasting,
terwijl ook de successierechten
nog op bepaalde wijze werden
verhoogd. Hier distancieerde de
heer Oud (V.V.D.) zich voor de
tweede maal van het Kabinet.
Deze debatten waren spannend
van het begin tot het eind. Zij
vormden ongetwijfeld het hoogte
punt in het overleg tussen Rege
ring en Staten-Generaal, geduren
de dit zittingsjaar. Het was een
gevecht tegen een taaie Lieftinck,
die zich meesterlijk verweerde te
gen de aanvallen uit de Kamer,
maar die toch te horen kreeg, dat
hij te veel keek naar de wensen
van de K.V.P. Dat was de enige
fractie die nog eens iets gedaan
kreeg. Maar haar steun had hij
nodig, wilde de Minister aan een
meerderheid komen. De socialis
ten stonden hem trouw terzijde.
Het belangrijkste is, dat de Minis
ter alle ontwerpen in zijn zak kon
steken en dat de oppositie liever
had gewild dat hij het geld op een
ander manier had binnen gekre
gen. Eensgezindheid bestond er
echter over het feit, dat de 250
millioen beslist moesten worden
opgebracht, zijnde de helft van de
jaarlijkse extra-inspanning.
De sociale politiek.
Op 19 Maart kregen we onze
vijfde loonronde. 5% moest wor
den uitgekeerd tot een maximum
bedrag van 200.—. Dat was niet
veel, want de prijzen waren met
10% gestegen, met inachtneming
van de vermindering van de sub
sidies der Regering op verschil
lende belangrijke levensmiddelen,
zowel voor brood, margarine, bak
en braadvet. Wij schoten er dus
5% bij in, maar dat was nu juist
de bedoeling van de Regering, zo
als uit haar plan bleek. Daarmee
was iedereen het eens, met uit
zondering van de communisten.
Zowel de Regeringspartijen als de
oppositie hadden zich met de za
kelijke inhoud van de Regerings
verklaring accoord verklaard. Veel
weerstand ondervond deze gerin
ge loonsverhoging dus niet. Maar
toch kwam de heer Andriessen
(K.V.P.) met een motie om vast
te leggen, dat de consumptie-be
perking vooral niet meer dan 5%
mocht bedragen. Zij werd aange
nomen met 781 stemmen. Deze
laatste waren van de communis
ten. Dit voorstel werd ingediend
tijdens de debatten over de reeds
vermelde interpellatie Nederhorst.
Aan de aanvaarding van deze mo
tie is eigenlijk te danken dat we
aan het eind van dit jaar nog eens
een „loonronde" kregen, van ma
ximaal 8.50.
Onze gepensionneerden en ren
tetrekkers kregen niets. Nu de
eerste groep een toeslag heeft ont
vangen van 250, 300, 350 of
150, 200, 250 naar gelang
de datum van pensionnering en
grootte van pensioen grijpen de
gepensionneerden voorlopig over
al naast.
Kinderb ijslagen.
Het zal nu langzamerhand wel
duidelijk worden dat het leeuwen
deel van de parlementaire werk
zaamheden het afgelopen jaar
heeft gelegen op sociaal-econo
misch en financieel terrein. Wij
mogen niet vergeten de „noodwet
kinderbijslag 'kleine zelfstandigen",
waarover op 5 en 6 April werd ge
debatteerd. Kleine zelfstandigen
(met een zeer klein inkomen) kon
den dus in aanmerking komen
voor kinderbijslag. Op dit terrein
bewoog zich vooral de K.V.P., die
de uitkeringsbedragen wilde ver
hogen Dit lukte echter niet, want
de strijd over dit onwerp was van
principiële aard. En dan is de Ka
mer altijd op haar best. Het ver
kreeg b.v. niet de steun van de
A.R. en de V.V.D., die van mening
waren dat het de rol van zelfstan
dige is om zelfstandig te zijn. Bei
de fracties wilden deze mensen
wel helpen, maar niet langs deze
weg- De Regering zou dan econo
mische maatregelen moeten ne
men. Tegen een verhoging van uit
keringen waren ook dé socialisten.
Half December van dit jaar deelde
Minister Joekes mede, dat er van
deze wet te weinig gebruik wordt
gemaakt.
In de nieuwe zaal.
Zeven Juni verliet de Tweede
Kamer haar tijdelijk toevluchts
oord in de Ridderzaal en ging
weer naar de oude balzaal van de
Hollandse Graven, waar zij sinds
1815 vergadert. Minister Joekes
mocht het eerst achter de Rege
ringstafel in de gerestaureerde
zaal zitting nemen. Direct kreeg
hij het aan de stok met de K.V.P.
over de progressiviteit in de kin
derbijslag. De huurverhoging, die
1 Januari 1951 in werking was ge
treden, zou alleen enigszins ge
compenseerd worden voor de gro
te gezinnen. Dat accepteerde de
Kamer, maar van een verdere
progressiviteit wilde zij niets we
ten, behoudens uiteraard de KV.
P. en R.K. socialist Willems. Dit
hele probleem werd in studie ge
geven aan de Sociaal Economische
Raad. Op sociaal terrein vermel
den we nog de aanneming van het
belangrijke wetsontwerp op de
Pensioen- en Spaarfondsen, waar
door de oudedagsvoorziening voor
vele mensen veiliger werd gesteld.
En in November van dit jaar ont
moetten we dan de roemruchte
wet op de Credietbeperking. Een
debat even spannend als de be
raadslagingen over de belastingr
ontwerpen. Door het optreden van
de K.V.P., A.R., C.H., V.V.D., deed
Minister Lieftinck hier grote con
cessies, waarna de twee grote Re
geringspartijen een zwaar geha
vend wetsontwerp er door konden
slepen, zij het dan dat het een tij
delijk karakter had gekregen. Ook
herinneren we nog aan de winkel
sluitingswet, die echter evenals de
Credietcontrole nog niet in de
Eerste Kamer is behandeld.
De andere departementen.
De werkzaamheden op de ande
re departementen waren dit jaar
heel wat minder spectaculair. Dit
is geen wonder, want zoals ieder
een moesten ook zij bezuinigen.
De communist Stokvis hield op
22 Mei zijn interpellatie over het
gratiebelid, waar heel de Kamer
aan deelnam. Hij had er bezwaar
tegen, dat aan vele oorlogsmisd-
digers de doodstraf niet werd vol
trokken, ook al was deze in hoog
ste instantie uitgesproken. De A.R.
Terpstra was het daar wel mee
eens, maar uitsluitend op princi
piële gronden Minister Mulderije
was evenals zijn voorgangers niet
bereid om de richtlijnen voor de
gratieverlening bekend te maken.
In October werd het grote pro
bleem de verhouding tussen Rijk
en Gemeenten behandeld, waarbij
er op werd gewezen, dat de ge
meenten autonoom zijn en dat zij
recht hebben op een eigen belas
tinggebied.
Unie Zaken kreeg het meer dan
eens met de Kamer aan de stok
toen het ging over de status van
de voormalige KNIL- militairen in
het algemeen en de positie van de
Ambonnezen in het bijzonder. In
het voorjaar kwamen de eerste
Ambonnezen in ons land aan, hoe_
wel Minister 's Jacob had ver
klaard dat dit de slechtst denk
bare oplossing was. Geregeld heeft
de Kamer voor deze mensen ge
pleit. Ook Minister Staf van Oor
log en Marine had hiermee te ma
ken. Nu we eindelijk een behoor
lijk defensieplan hebben, kreeg
deze Minister het in de Kamer niet
moeilijk. Vooral niet omdat hij er
blijk van gaf behoorlijk in de za
ken te zijn ingewerkt Het belang
rijkste debat bij Buitenlandse Za
ken werd ongetwijfeld gevoerd
over het Schuman-plan, waardoor
de eerstes tap naar de federalisatie
van Europa werd gezet. Critiek op
't beleid van Minister In 't Veld
werd eerst uitgeoefend medio de
ze maand toen zijn begroting aan
de orde kwam. Hij verdedigde zijn
beleid echter met gloed en verve
en vertelde dat er werkelijk nog
geen reden tot klagen is. Aan al
zijn verwachtingen is tot nu toe
voldaan.
De Eerste Kamer.
Laten we nu ogenblikje de zaal
van de Hollandse graven verlaten
een even gaan naar de overzijde
van het Binnenhof, naar de zaal
van de Staten van Holland, waai
de Eerste Kamer pleegt te verga
deren.
Onze Eerste Kamerleden kunnen
een fiks debat voeren. Dat hebben
zij weer meer dan eens bewezen.
De sfeer is daar altijd rustig. Ook
sinds het optreden van de nieuwe
voorzitter, Mr. J. A. Jonkman, die
sinds 1 Juni 1951 het voorzitters-
gestoelte heeft verwisseld met
Prof. Kranenburg, wiens benoe
ming tot lid van de Raad van State
aller instemming had.
In de maanden Juni en Juli heb
ben de Provinciale Staten een
nieuwe Eerste Kamer gekozen. De
K.V.P. raakte één zetel kwijt, even
als de communisten. Deze kwamen
terecht bij de C.H.U. en de V.V.D.
Zo kwamen Prof. Gerritsön (C.H,),
de grote man van Rijkseenheid en
baron de Vos v. Steenwijk (V.V.D.)
in het gestoelte der ere.
WENS VOOR 1952
Goede samenwerking.
Als we tenslotte onze eindcon
clusie moeten geven over de bin
nenlandse politiek gedurende het
afgelopen jaar, dan is zij wel deze,
dat practisch elk terrein van ons
nationaal bestaan werd beïnvloed
door omstandigheden, die buiten
ons land plaats vinden. De drei
ging tussen het Oosten en het
Westen gaat in ons Parlement niet
ongemerkt voorbij. En dan hekken
wij nog gezwegen over vraagstuk
ken zoals Marshall-Plan, de fede
ralisatie van Europa en ons werk
in de NATO De nationale zelf
standigheid gaat voor een deel
verloren. Maar is er momenteel
een andere keus Het volgend jaar
zal ons volk zich uitspreken bij
de stembus. Het nieuwe Kabinet
dat dan wordt geformeerd, zal het
uiterst moeilijk krijgen. Het oude
is vermoeid, er is behoefte aan
jonge krachten die enthousiast de
problemen willen aanpakken. Hoe
dat Kabinet er uit zal zienf Men
moet profeet zijn om dat te voor
spellen. Dat werd zelfs niet duide
lijk bij de Algemene Beschouwin
gen over de Rijksbegroting.
En tenslotte wijden we een
woord ter nagedachtenis aan wij
len Minister van Maarseveen, die
Zondag 16 December plotseling
kwam te overlijden. Hij was een
man van grote gaven. Hij werd
enthousiast bewonderd, maar bo
vendien verguisd. Hij was een po
liticus van formaat. Verguizing
was zijn deel door zijn houding in
de Indonesische kwestie. Die was
zelfs voor zijn bewonderaars niet
altijd te begrijpen. Maar dat neemt
niet weg, dat - als men de poli
tiek in de eerste plaats ziet als een
strijd der geesten - hij een waar
dig vertegenwoordiger was van
een bepaalde volksgroep. En dan
besluiten we met de wens dat de
politiek in het jaar 1952 in de
eerste plaats een strijd der geesten
zal blijven. Maar dat de principieel
grote verschillen tussen de ver
schillende volksgroepen geen re
den zullen zjjn om niet op zake
lijke wijze met elkander samen te
werken, opdat daardoor het be
lang van ons land op de meest
juiste wijze zal worden gediend.
(Nadruk verboden).
EEN JAAR, DAT NIET GUNSTIG WAS VOOR DE STREEK-
INDUSTRIE EN WAARIN DE UITBREIDING VAN DE GE
MEENTELIJKE WOONGELEGENHEID ZEER VEEL MOEI
LIJKHEDEN ONDERVOND.
Wanneer wij onze gedachten in vogelvlucht over het bijna vol
tooide jaar laten gaan en we bezien de toestand zoals die was in
Waalwijk, in Loonopzand en de geheele Langstraat, dan zien we
enkele grote schaduwplekken; schaduwplekken die liggen op de in
dustrie van dezfe streek, de schoen- en leder. en aanverwante in
dustrieën, en de gemeentelijke bouwnijverheid. Voor deze facetten
van het openbare leven is het jaar 1951 allerminst gunstig ge
weest; de industrie kampte niet afzetmoeilijkheden, die er de oor
zaak van waren, dat in verschillende maanden de werkloosheid en
wachtgeldgevallen schrikbarend groot werden; en de woningbouw,
vooral de gemeentelijke woningbouw zag zich gehandicapt door
een gebrek aan financiële middelen, veroorzaakt door ministeriële
bepalingen, welk gebrek het onmogelijk maakte voor de meeste
gemeenten, hun woongelegenheid de zo noodzakelijke uitbreiding
te geven.
ding bleken er echter nog meer gegadig
den te zijn, wie men nog gelegenheid
heeft gegeven zich aan te melden, zo
dat het resultaat van deze actie nog niet
geheel bekend is.
In de vergadering van 27 Februari
besloot de gemeenteraad tot goedkeuring
van het uitbreidingsplan; alleen een
fragment hiervan, n.l. de doorbraak te
genover de Mr. v. Coothstraat naar de
Winterdijk kon de goedkeuring van de
leden niet wegdragen.
Op 5 Juni wferd de heer J. v. Hees.
wijk als wethouder gekozen, toen de
heer M. v. Loon ontslag had gevraagd.
Op 10 November werd het fraaie bad
huis in gebruik genomen en zoals we
reeds eerder schreven is dit badhuis in
Waalwijk zeer op zijn plaats, getuige
het groot aantal baden dat er genomen
wordt.
Tenslotte kunnen we dan nog melding
maken van het recente feit van de over
dracht van de eerste nieuwe industrie
hal, die op 27 December plaats vond.-
Een prachtige aanwinst voor de Waai
wijkse industrie en een mooie vooruit
gang voor de Ned. Stalen Verenindustrie
van Gent en Co. Gedurende het afgelo
pen jaar werd ook een terrein van 3
H.A. ten Westen van de haven voor in
dustrieterrein geschikt gemaakt.
PARTICULIERE
WONINGBOUW.
Een verheugend verschijnsel in het
voorbije jaar was de steeds toenemende
particuliere woningbouw. Op alle pun
ten van de gemeente hebben wij fraaie
huizen zien verschijnen, en dit be
tekende in vele gevallen een verruiming
van de woongelegenheid; was de gemeen
te door omstandigheden buiten haar
schuld hiertoe niet in staat, veel Waai
wijkse particulieren hebben de taak van
het gemeentebestuur enigszins verlicht.
WAALWIJK LEED EEN GEVOELIG
VERLIES.
Bepalen we ons eerst tot de centrum
gemeente Waalwijk, dan valt ons aan
stonds in het oog het gevoelige verlies
dat deze gemeente leed door de benoe
ming van Burgemeester Mr. R. J. J.
Lambooy tot burgemeester van Hengelo
per 1 October.
Het heeft geen zin nogmaals te her
halen, wat we eerder reeds schreven
over deze bekwame magistraat, over zijn
onschatbare verdiensten voor de gemeen
te Waalwijk, die vooral door zijn acti
viteit en door zijn beleidvol inzicht in
zo vele opzichten is uitgegroeid tot een
gemeente die qua aanzien en betekenis
met het volste recht de centrum-gemeen
te van de Langstraat genoemd kan wor
den. Op Vrijdag 28 October heeft de
gemeente officieel afscheid van hem ge
nomen en toen is gebleken hoe groot de
waardering was voor zijn omvangrijke
arbeid in het belang van de gemeente.
Waalwijk wacht nu op de nieuwe bur
gemeester, zeer gespannen, want het zal
een bekwame bestuurder moeten zijn, dife
een waardig opvolger wil worden van
burgemeester Lambooy.
Bezien we de andere belangrijke ge
beurtenissen op het gemeentelijk terrein.
In zijn nieuwjaarsrede in de raadsver
gadering van 5 Januari 1951 protesteer
de burgemeester Lambooy krachtig te
gen het feit dat de gemeente voor de
eerste drie jaren slechts 45 woningen per
jaar kreeg toegewezen; dit protest was
volkomen op zijn plaats, maar later zou
blijken dat men deze 45 woningen zelfs
niet kon bouwen bij gebrek aan geld
middelen. Men besloot toen een regeling
te treffen met behulp van de industrie,
waarvan het resultaat was dat 28 wo
ningen zouden kunnen worden gebouwd;
na sluiting van de termijn van aanmel-
Wij wijzen op de prachtige woningen
die zijn gebouwd in de Brfederode- en
Burgemeester Moonenlaan, in de nabij
heid van ons mooie park; op de wonin
gen die zijn gebouwd aan de Noorder
Parallelweg, in Wilhelminastraat, aan
de Kloosterweg, enz.
En nog steeds worden er aanbestedin
gen gehouden en wordt een begin ge
maakt met nieuwe huizen, die in de
meeste gevallen zeer het aanzien van
Waalwijk verfraaien. Wij wijzen ook
nog op de diverse nieuwe bedrijfsgebou
wen die in de loop van dit jaar werden
opgericht; speciaal op de grote maga
zijnen die de fa. Bannet in v.m. Baard
wijk bouwde en die, naar wij vernemen,
begin Januari officieel worden geopend.
ANDERE GEBEURTENISSEN.
In chronologische volgorde zullen we
nu de belangrijkste gebeurtenissen even
releveren
Op 30 Maart waren de zusters van de
Antoniusparochie, de zuster van O. L.
Vrouw van het Heilig 'Hart, 40 jaren
in Waalwijk; dit feest werd natuurlijk
met gepaste luister gevierd.
Op 29 April werd de wethouder Fr.
Smolders benoemd tot ridder in de orde
van Oranje Nassau, om zijn grote ver
diensten voor de Waaiwijkse gemeen
schap; dezelfde heer Smolders werd op
21 Mei bij een verkiezing van de K. A.
B. niet mfeer herkozen; in zijn plaats werd
de heer J. van Well voorzitter.
Op 29 Mei vierden de parochianen
van St. Jan het zilveren priesterfeest
van hun herder Pastoor Ras en een an
der Kerkelijk feest vierde men in Be-
soijen waar de parochie op 24 Juni 100
jaar bestond.
De parochie St. Jan had op 12 Au
gustus een priesterzoon te eren, de Zeer
Eerw. heer Julius Frans Trommels, O.
Praem. van de abdij van Postel in Bel
gië.
De 11e Augustus sloeg Ali Baba zijn
tenten op in Waalwijk en hij heeft ge
probeerd gëld los te slaan voor de bouw
van een tehuis voor de Andreas Zijl-
mansgroep van de Verkenners; de or
ganisatie en de stemming waren prima,
maar het weer werkte niet erg goed
mee.
Op 25 September werd het R.K. Vrou
wengilde in Waalwijk opgericht en het
aantal leden bewees reeds aanstonds dat
hier in een behoefte werd voorzien.
De K.A.B. afdeling Waalwijk vierde
op 21 October stijlvol haar vijftigjarig
bestaan; er was een receptie, een feest
avond, toneel en revue en dit alles werd
voorafgegaan door een triduum. Bij deze
gelegenheid ontving de K.A.B. een gas-
verwarming van haar leden, voor het
gebouw.
DE GEMEENTE LOON OP ZAND.
Ook de gemeente Loonopzand heeft
aan den lijve de terugslag in de schoen
en leerindustrie ondervonden; ook deze
gemeente is bijzonder conjunctuurgevoe
lig en de gevolgen hiervan bleven niet
uit.
En ook hier zat men met de woning
bouw.
In meer dan een opzicht was de
raadsvergadering van 12 Februari be
langrijk; niet alleen werd in dife verga
dering bijna een millioen gulden aan
credieten toegewezen, o.a. voor aanslui
ting van diverse straten en wijken op
het electriciteitsnet, en het waterleiding
net, en voor het Tehuis voor Bejaarden;
in deze vergadering werden ook hartige
woorden gesproken over het bouwvolu
me dat de gemeente Loonopzand had
toegewezen gekregen; men vond, en te
recht, 40 woningen veel te wfeinig en
men besloot ernstig te protesteren bij de
provinciale instanties. Ondertussen heeft
men ook hier dit volume niet kunnen
realiseren.
Echter, andere belangrijke werken
vragen wel onze aandacht. En dat is op
de eerste plaats de fraaie brandweer
kazerne, dife zijn laatste voltooiing na
dert en een prachtige aanwinst is voor
de gemeente. En dan is daar het grote
object van het natuurpark „de Efteling",
ten Westen van de weg naar Loonop
zand, waar gemiddeld een kleine hon
derd arbeiders in DUW-verband werk
vonden. Het grondwerk dat voor een
groot gedeelte al gereed is, verraadt
reeds de grootsheid van dit project, dat
getuigt van ondernemingsgeest en door
zettingsvermogen. En men zal ook on.
getwijfeld de moeilijkheden met de in
vesteringen e.d. weten te overwinnen,
wannefer men straks met gebouwen en
beplanting e.d. begint.
Het rioleringsstelsel is in het afgelo
pen jaar verbeterd en uitgebreid, maar
de Tramlaan en de Gasthuisstraat zijn
de „naweeën" van deze operatie nog
niet te boven.
Van de overigfe gebeurtenissen in de
gemeente, die in herinnering dienen te
blijven, melden wij het feest dat op 23
September in Loonopzand werd gehou
den, toen de eerw. fraters de dag hfer-
dachten dat zij voor 25 jaar zich in de
gemeente kwamen vestigen.
De gfehele gemeenschap van het kerk
dorp Loonopzand vierde dit stijlvolle
feest mee.
In Kaatsheuvel vierde de Eerw. Zus
ter Hubertina op 29 September haar
gouden kloosterffeest en ook hier wist
men een passende huldiging van te ma
ken.
Een ander feest dat uitgroeide tot een
grootse herdenking vond zijn oorzaak in
het 40-jarig bestaan van de Coöperatieve
Broederhulp u.a„ op 19 Augustus, terwijl
we dan tenslotte nog memoreren de ge
weldig geslaagde Kaatsheuvelse revue
„De Showboat", waarmee de heer P.
Borsten zo'n groot succes behaalde.
