miWYR
HET HUIS ZOND ER
SLEUTELS,
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 17 MAART 1952
6
VERGADERING
FOKVERENIGING.
EARL DERR BIGGERS.
VERTALING VAN P. OREILLE.
„dat U ze bestudeert naast Gods
dierbaar woord dat onfeilbaar is".
„ER BESTOND EEN BAND
TUSSEN DE BURGERIJ EN
MIJ
De scheidende secretaris, die hier
na het woord kreeg, dankte allen
voor de hartelijke woorden en voor
het mooie cadeau. Hij vond 't pret
tig te vernemen dat zijn werkzaam
heden waardering hadden gevon
den. Terugziend op de periode van
5y?. jaar dat hij als gemeente-secre
taris fungeerde, zei hij dat de om
standigheden niet altijd gemakke
lijk waren geweest en hij wees in
dit verband op de wederopbouw,
op de woningbouw en het woning
probleem, op de verder gaande
overheidsbemoeiingen die een grote
uitbouw van het administratieve
apparaat met zich brachten, hij re
leveerde in het kort belangrijke be
sluiten die er genomen waren en
die vooral hun gunstige werking
hadden op administratief gebied; en
verder sprekend, zei hij: „Ik heb
getracht onder de verschillende om
standigheden en verhoudingen dat
gene te doen wat mij voor de goe
de gang van zaken gewenst en voor
het gemeentebelang noodzakelijk
leek. Dat ik dat gedaan heb met
vele tekortkomingen, niemand weet
dat beter dan ik. Het vertrouwen
dat ik bij voortduring mocht onder
vinden heeft mij echter telkens
weer getroffen" en daarvoor dank
te hij dan ook.
Hij richtte ook een woord van
dank tot zijn medewerkers op de
secretarie, die hem allen tot een
grote steun waren geweest; speciaal
betrok hij hierin de eerste ambte
naar, de heer Smith, die hij een
spoedig herstel toewenste; hij her
dacht ook de door de dood ontval
len ambtenaar, de heer B. Verhoe
ven; een bijzonder woord van dank
richtte hij tot de burgemeester en
tot de collegae van de buurtge-
meenten.
Nu stond hij dus op het punt zijn
functie van secretaris der gemeente
neer te leggen. Van veel wat voor
mij van grote betekenis is gewor
den, ga ik scheiden, zei hij. In deze
laatste tijd is mij wel op overtui
gende wijze gebleken dat er een
band bestond tussen de burgerij van
Sprang-Capelle en.mij.
En hij eindigde zijn dankwoord
met de beste wensen voor de ge
meente en de ingezetenen.
ANDERE SPREKERS.
Nadat de officiële vergadering
gesloten was, werd het woord ver
leend aan de heer Kuiper, die sprak
namens het secretarie-personeel en
die o.m. zei: Dat-het gemis groot
zal zijn, beseffen wij pas als wij
nagaan dat wij in U een humaan
chef zullen missen. Niemand heeft
ooit tevergeefs een beroep op U
gedaan.
Het personeel van de secretarie
wilde dit gevoel van dankbaarheid
en waardering een stoffelijk gestal
te geven en dit geschiedde in de
vorm van een fraaie tas, die de se
cretaris werd aangeboden.
Namens de collegae-secretarissen
uit de kring Den Bosch, die verte
genwoordigd waren door de ge
meente-secretarissen van Vlijmen
en Loon op Zand, voerde de heer
v. Nieuwstad, de gemeente-secreta
ris van Loon op Zand, het woord.
Men had reeds afscheid genomen
in de kringvergadering, op de eigen
bescheiden-wijze. Nu had hij ech
ter met genoegen weer de lof ge
hoord die de secretaris was toege
zwaaid; hieraan kon hij nog toe
voegen dat de secretarissen van de
kring een collega verloren, waar
mee zij steeds zeer prettig hadden
samengewerkt en naar wiens ad
viezen men steeds zeer graag ge
luisterd had.
De secretaris dankte de beide
sprekers en hierna kreeg het af
scheid van de gerespecteerde en
gewaardeerde gemeente-secretaris
een meer intiem karakter, maar het
was er niet minder hartelijk om.
Graag wensen wij de nieuwe bur
gemeester van Arnemuiden en zijn
gezin het allerbeste toe.
INSTALLATIE
BURGEMEESTER TEYSSEN.
Dat was nu eens een vergadering
Vrijdagavond, zoals we die zelden
meemaken. Meer dan 60 verenigin
gen hadden gevolg gegeven aan de
oproep van Waalwijks Belang om
afgevaardigden te zenden-naar deze
bespreking in „De Twee Kolom
men" over de installatie van de
nieuwe burgemeester op Zaterdag
22 Maart a.s.
De voorzitter, de heer J. Timmer
mans, heette allen hartelijk wel
kom, zette 't doel dezer vergade
ring uiteen en deelde mee dat met
B. en W. een voorlopig programma
was opgemaakt dat, gezien het tijd
stip en 't seizoen, vanzelf sober is
gehouden, waar geen buiten-con
certen e.d. kunnen worden gegeven.
De burgemeester en familie zal
om 3 uur aan de grens der gemeen
te aan 't Westeinde arriveren, nadat
hij is begroet door de jongste wet
houder, de edelachtb. heer J. van
Heeswijk met 't jongste raadslid de
heer L. Mombers Aan de kruising
GrotèstraatBesoyensestraat zal de
voorzitter van W. B., de heer J.
Timmermans, de burgemeester ont
vangen en begroeten namens de
Waalwij kse burgerij en zullen
mevr. Teyssen bloemen worden
aangeboden door Joanneke Timmer
mans en zal „St. Crispijn" het Wil
helmus spelen.
Daarna zal de burgemeester door
een stoet van verenigingen, die in
de Grotestraat staat opgesteld, naar
het gemeentehuis worden geleid,
waar na ontvangst op het bordes
door de loco-burgemeester, direct
het défilé der deelnemende vereni
gingen plaats heeft en opnieuw
bloemen worden aangeboden door
Ria van Mierlo.
Dan volgt de gemeenteraadsver
gadering met officiële installatie,
die voor 't publiek wordt uitgezon
den. Na afloop zal de burgemeester
de zanghulde der kinderen, onder
leiding van de heer Tim van der
Heijden, in ontvangst nemen en de
burgerij toespreken. Daarna begint
de receptie.
's Avonds om 8 uur zal een taptoe
door een deel der gemeente worden
gehouden, begeleid door de harmo
nieën St. Crispijn en St. Jan en de
Drumband; vertrek vanaf het Raad
huisplein.
In de café's zal gelegenheid zijn
voor muziek en dans tot 1 uur.
Het gemeentehuis zal feestelijk
worden verlicht.
Dit is het voorlopige programma,
door de voorzitter toegelicht en
waaromtrent verschillende aanwe
zigen inlichtingen, aanvullingen e.d.
vroegen, met 't resultaat dat allen
een en ander in hun vereniging
zullen bespreken en vóór Dinsdag
avond aan de secretaris van W.B.
kennisgeven van deelname, met
aantal personen, met vaandel, uni
form of embleem en voorts het
adres van de secretaris of voorzit
ter der vereniging.
De voorzitter bracht allen dank
voor de aangename besprekingen en
vertrouwde dat alle verenigingen
zouden deelnemen en deze feest
viering tot een goed geheel zouden
maken. Hij nam de gelegenheid te
baat de verenigingen aan te sporen
lid te worden van W.B., opdat zij
een weerspiegeling zij van alle ge
ledingen onzer samenleving en om
gezamenlijk het doel dat W.B. voor
staat, te kunnen bereiken.
De heer de Brouwer pleitte nog
voor de oprichting van een comité
om W.B. te huldigen met een gran
dioos sportfeest of i.d. bij het 45-
jarig bestaan.
R.K. HUISHOUD- EN INDUSTRIE
SCHOOL VOOR WAALWIJK EN
OMSTREKEN.
Ook van deze school ontvingen
wij het jaarverslag, waaruit wij
graag enkele gegevens een grotere
bekendheid geven.
Na in een kort woord het over
lijden van Mej. Michels, inspectrice
van het Nijverheidsonderwijs, her
dacht te hebben en na gesproken te
hebben over het bestuur en de
leraressenstaf, wijdt het verslag zijn
aandacht aan de leerlingen. Op 31
December 1951 telde de school 395
leerlingen, waarvan er 226 aan de
opleidingen deelnamen en 169 een
cursus volgden.
De meeste leerlingen waren af
komstig uit Waalwijk, 189 waren
woonachtig in de randgemeenten:
40 in Drunen; 12 in Elshout; 13 in
Loon op Zand; 36 in Kaatsheuvel;
34 in Sprang-Capelle; 5 in Eethen;
7 in Gender en; 2 in Drongelen; 3
in Heesbeen; 5 in Nieuwkuijk; 7 in
Haarsteeg; 15 in Waspik; 2 in Heus-
den; 4 in Raamsdonk; 2 in Dussen;
1 in Meeuwen en 1 in Wijk.
De behaalde getuigschriften of
diploma's kunnen als volgt worden
gespecificeerd:
25 Getuigschriften primaire op
leiding; diploma's hulp in de huis
houding; 9 diploma's huisnaaister;
5 diploma's costuumnaaister en 11
diploma's A eenvoudig schoenstik-
ken.
De opleiding tot schoenstikster,
zegt het verslag voorts, is nog aan
het begin. Van de 36 leerlingen, die
de opleiding volgden, waren 16
meisjes zo ver gevorderd, dat zij 't
examen voor diploma A mochten
doen. Hiervan zijn er 11 geslaagd,
waarvan 1 met lof. Gebleken is dat
zeer hard gewerkt moet worden om
in een jaar diploma A te halen.
De Commissie van Toezicht op
deze cursus zal op meerdere fabri
kanten een beroep doen om de no
dige materialen beschikbaar te stel-
lenè Verschillenden zijn steeds be
reid geweest te helpen, maar niet
altijd is in deze bedrijven het werk
aanwezig, dat voor de lessen nodig
is.
ONDERWIJS
TENTOONSTELLING
„DE EMAILLEINDUSTRIE"
HAALT DE HEKKEN
ROND DE FABRIEK WEG
Zo moeten we de onderwijsten
toonstelling ,,De Emailleindustrie1'
zien, als een leermiddel, dal de
hekken rond de industrie weg
neemt, dat de kinderen in kennis
brengt met de fabrieksproducttn
en de fabricagesystemen en dat
hen respect geeft voor de arbeid.
Dat is het doel van de Stichting
„Onder wijs-tentoonstellingen" in
Den Ilaag. 12 diverse tentoonstel
iingen reizen door het land, van
de e'ne school naar de andere en
mochten wij, 111 Waalwijk, in 1951
de primeur van de tentoonstelling
„De Schoenindustrie" beleven,
thans worden de leerlingen van
Lagere en Middelbare Scholen in
slaat gesteld kennis te maken met
de emailleindustrie
Donderdag werd" de schooilcn-
toonstelling' ..De Emailleindustrie'
die wederom ondergebracht is in
een der lokalen van de Nijverheids
school op het Vredesplein, officieel
door loco burgemeester F. Smol
ders geopend. In tegenwoordigheid
o.m. van enkele heren bestuursle
den vari de Nijverheidsschool zette
de heer Poolman doel en streven
van de Stichting uiteen. Men wilde
docr middel van deze tentoonsle-i
iing, die als een leermiddel gezien
moest worden, de kinderen ver
trouwd maken met verschillende
producten en hun maakwijze en
tevens de kinderen respect en eer
bied geven voor de arbeid.
Hij plaatste de tentoonstelling
nog in een ander licht, toen hij
wees op „de jacht naar de wille
boord" Ons land is te veel over
voerd inet mensen in de admini
stratieve branche dit leermiddel
wijst de jeugd op de belangrijkheid
van de arbeid en de levensvreugde
er van.
Loco-burgemeester Smolders zei
dat het gemeentebestuur, gezien t
groot succes van de vorige onder-
wijs-tentoonstelling, graag de gele
genheid te baat nam om deze ten
toonstelling te ontvangen. En nij
wees op de belangrijkheid van het
aanschouwelijk onderwijs.
Ten slotte dankte hij de Stich
ting, de Inspecteur van het Onder,
wijs, de gemeenten en de school
besturen voor de medewerking en
het bestuur van de Nijverheids
school voor het beschikbaar stel
len van het lokaal.
Dan verklaarde hij de tentoon
stelling voor geopend.
De heer Ammerlaan leidde ons
rond en verduidelijkte ons veel
van de interessante tentoonstel
ling, die ingericht was door de
D.R.U.-fabrieken en die een over
zicht bood van het fabricage-pro-
ces van de gegoten en de getrok
ken pan, van de badkuip en de
verschillende vormen van email
lering
De 'tentoonstelling is zeer over
zichtelijk en ongetwijfeld zeer
leerzaam.
Wij vernemen dat veel scholen
de gelegenheid zullen benutten een
bezoek te brengen aan de tentoon
stelling, die óp Zaterdagmiddag
van 2 tot half 5 ook geopend is
voor de ouders van de leerlingen.
PROT. CHR. STREEK-H.B.S.
voor
WAALWIJK EN OMGEVING.
Aan het jaarverslag van de Prot.
Chr. Streek-H.B.S. voor Waalwijk
en Omgeving over het jaar 1951,
ontlenen wij o.m. dat de school op
31 December 1951 93 leerlingen tel
de, als volgt over de diverse plaat
sen verdeeld:
Waalwijk 23; Sprang-Capelle 30;
Raamsdonk 2; Raamsdonksveer 9;
's Gravenmoer 4; Heusden 4; Ee
then 3; Meeuwen 2; Wijk 1; Neder-
hemert 1; Drunen 2; 's-Hertogen-
bosch 6; Vlijmen 1; Tilburg 1;
Waspik 1 en Dongen 4.
Voor het eerst is thans een vijfde
klas gevormd.
Uit vorenstaande blijkt, zo zegt
't verslag, dat de Christelijke H.B.S.
zich steeds meer ontwikkelt, maar
een grotere uitgroei van de school
in de toekomst zal zeer belemmerd
worden wanneer niet voorzien kan
worden in een nieuw gebouw. Het
verslag zegt: Afgezien van de gym-
nastieklokaliteit kan de huidige
huisvesting als tijdelijke oplossing
wel behoorlijk worden genoemd.
Het bestuur doet alle moeite om tot
nieuwbouw van een school te ge
raken. Als bouw-architect treedt op
ir. de Wilde uit Breda. De stich-
tingskosten van een naar de eisen
des tijds ingerichte school, zullen
uiteraard een groot bedrag vergen.
In verband hiermee werd een apar
te bouwcommissie en financierings
commissie, welke dus elk een spe
ciale taak te vervullen hebben, in
het leven geroepen'.
Tot zover het verslag, dat nog
opmerkt dat het ledental van de
vereniging 165 personen bedraagt,
welk getal veel te gering wordt ge
noemd. Voorts zijn er woorden van
lof voor directeur en leraren.
LAATSTE
ONTWIKKELINGSAVOND
OVER COMMUNISME.
Vrijdagavond trad de diocesane
bondsvoorzitter van de K.A.B., de
heer Piet Vriens, als laatste op in
de serie ontwikkelingsavonden
over het communisme. Hij sprak
over „Afweer en Aanval".
Na nog eens communisme en
christendom als wereldbeschou
wing scherp tegenover elkaar ge
steld te hebben, besprak de hen
Vriens enkele punten van de com
munistische taktiek. Het kernpunt
daarvan noemde hij het zeer be
weeglijke instrument voor de com
munistische revolutie dat de com
munistische partij is en hij wees
daarbij vooral op de partijdwang.
Voorts betoogde de spreker dat
het communisme nooit de hele
waarheid verkondigt, maar alleen
die waarheid die goed is voor de
communistische partij en legde er
de nadruk op dat deze handelwij
ze onverenigbaar is zowel met het
Christendom als met de natuur
wet. Vervolgens tracht het com
munisme de sleutelposities te ver-
overen, vooral in de arbeidersbe
weging, terwijl het de ontevreden
heid onder de intellectuelen te
genover de massa tracht uit te bui
ten Volgens de uitspraken van
zijn' leiders zelf tracht het gebruik
te maken van de verwarring en de
verzwakking van de tegenstanders.
Tegenover deze taktiek stelde tie
heer Vriens vooral een positieve
bestrijding. Voorop stelde hij de
eis de geesten helder te houden en
de eigen principen te kennen, om
daarmee de tegenstander met sue
ces te bestrijden. Voorts drong hij
sterk aan op ontwikkeling en
daadwerkelijke medewerking aan
de organisatie om gezamenlijk iets
te bereiken. Hij hield zijn hoorders
voor, zonder, de particuliere be
langen voorbij te zien, het grote
doel voor ogen te hebben. Hierbij
betrok hij ook het belang van de
katholieke politieke organisatie als
middel om de sociale wensen ver,
vuld te krijgen, en de talrijke an
dere belangrijke en onmisbare ka
tholieke organisaties en instellin
gen. Hij stelde daar tegenover de
vele openlijk of bedekt communis
tische organisaties en wees er op
dat de tegenstanders dikwijls beter
het belang daarvan inzien dan de
katholieken van de hunne.
Het waren behartenswaardige
woorden.
Deze ontwikkelingsavond, gege
ven in de bovenzaal van de Gil
denbond, was behoorlijk bezocht
en gelukkig niet alleen door man
nen met grijze of kale hoofden
De voorzitter deelde mee dat er
op 6 April nog een extra ontwik-
keiingsavond zal worden gegeven
door Pater Peters.
De Roodbonte Controle, en fok-
vereniging hield haar jaarlijkse
ledenvergadering in de zaal van
de heer Fr. v. Helvoirt, Putstraat,
alhier.
Op gebruikelijke wijze opende dt
voorzitter de vergadering en heelu-
allen welkom. Op zeer passende
wijze werd het overleden lid, de
neer v. Spaendonk herdacht, die
steeds het verenigingsleven op agra
risch terrein voorstond. Moge hij
listen in vrede.
Vervolgens ging de voorzitter
over tot een uiteenzetting en ver
slag uitbrengende van de K. 1.,
welke vereniging zich aangesloten
had bij Elshout. Volgens de rap
porten lagen de cijfers zeer gun
stig en kon men met goede moe.i
de toekomst tegemoet zien.
De controle-vereniging gaat
steeds in goede richting. Sinds de
oprichting in 1947 heeft deze ver
eniging een vooruitgang geboekt
van het dubbele van 1947.
Voorts werd de financiële gang
van de vereniging onder de loupe
genomen. Deze kon de volledige
goedkeuring van de leden in ont
vangst nemen.
Niets meer aan de orde zijnde,
werd deze vruchtbare vergadering
gesloten
KYNOLOGEN.
De Kynologenvereniging „Waal
wijk en Omstreken" zal een alge
mene ledenvergadering houden op
Dinsdag lft Maart a.s. in de zaal
van Hotel De Twee Kolommen te
Waalwijk.
Aan de orde zal o.m, worden ge
steld
Bespreking installatie van de
nieuwe Burgemeester.
Winner Amsterdam.
Wat verder ter tafel komt.
AGENDA.
Woensdag 19 Maart 8 uur:
repetitie Dameskoor „Oefening
en Vermaak" in Hotel Verwiel.
Zondag 23 Maart
Mannenkoor „Oefening en Ver
maak" geen repetitie.
ARBEIDSBUREAU WAALWIJK.
WORDEN GEVRAAGD
Schoen- en Leder
Kantenschrooier
Bijtuigers
Zoolleerstanzer
Overleersnijder
Machinezwikkers
Prima Ophalers
Randenkrammer
Stikmeester
Jeugdige schoenfabr.arbeiders
Schoenstiksters (fabriek)
Plaksters
Bouwnijverheid
Straatmaker
Papiernijverheid
L.l_ Boekbinder
Huish. Diensten:
Dienstbode
Dagmeisje
Werkster
Aflapper (Mackay en Flexible)
BIEDEN ZICH AAN
Bouwnijverheid
Timmerlieden
Metselaars
Stucadoors
Schilders
Grondwerkers
Opperlieden
Bouwvak-sjouwers
L.l Timmerlieden
(met AmbachtSschool-opl.)
Hout, Kurk, Stro
Meubelmakers
Meubelstoffeerders
L.l. meubelmaker
Kleding, Reiniging
Kleermakers
Schoen- en Leder
Werkmeester Onderwerkafdeling
Hulpstikmeester
Hand-Perf oreerder
Handzwikkers
Hand-overhalers
Doorzetters
Aankloppers
Opzolers
Glatter
Hakkenbouwers
Hakbekleder
Zolenschuurders
Zolenbimser
Leestensorteerder
Uitpoetser
Inpakker
Schavers
Schuurder
Uitzetter (hand en mach.)
Hulp-Splitter
Glansstoter
Huidenspanners
Strijkers
Sjouwers looierij (nathuis en
droogzolder)
Metaalnijverheid
Machine-bankwerkers
Metaaldraaiers
Constructie-bankwerker
Stoker
Rijwiel-reparateur
Auto-monteurs
L.l. Auto-monteur
Electro-monteur
L.l. Machine-bankwerker
Vrije Beroepen
Vrouwel. Kantoorbedienden
Mannel. Kantoorbedienden
Voeding en Genot
Slagersknechten
Verkeer
Div. Chauffeurs
Bezorgers
Handel
Verkoopster
Landbouw:
Tuindersknechtje
Aanmelden dagelijks tussen 9 en
12 uur v.m. op het Arbeidsbureau
te Waalwijk, Grotestraat 339, tele
foon 2131.
Deze bekendmaking is geldig t.m.
22 Maart 1952.
Aan het bureau kunnen inlich
tingen ingewonnen worden over te
werkstelling in Engeland.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Door
59)
„Wikiwiki", schreeuwde John
Quincy. „Zeg de chauffeur dat hij
de auto naar buiten brengt en op
gang maakt. Word wakker! Voor
uit! Waar is juffrouw Barbara?"
- „Het laatste gezien op 't strand",
begon de verschrikte Haku.
Op de bank in de tuin vond hij
Barbara alleen. Hijgend stond hij
voor haar.
„Lieve", zei hij, „nu weet ik ein
delijk wie je vader heeft vermoord"
Zij sprong op. „Weet je het?"
„Ja zal ik het je zeggen?"
„Neen", zei ze. „Neen, ik kan 't
niet aanhoren. Het is te vreselijk".
„Heb je dan ook vermoedens?"
„Ja alleen vermoedens een
gevoel intuïtie. Ik kon het niet
geloven ik wil het niet geloven.
Ik ben heengegaan om er overheen
te komen. Het is te afschuwelijk".
Hij legde de hand op haar schou
der. „Arme Barbara. Wees niet on
gerust. Jij blijft er buiten, daar zal
ik voor zorgen."
„Wat wat is er gebeurd?"
„Kan nu niet blijven. Zeg het je
later". Hij holde weg.
Juffrouw Minerva kwam de tuin
in. „Geen tijd om te praten", riep
hij en sprong in de auto.
„Maar John Quincy er is iets
vreemds gebeurd die advocaat,
die hier was om het huis te zien,
zei, dat Dan, net een week voor hij
stierf, met hem had gesproken over
een nieuw testament".
„Goed! Dat is een bewijs?" riep
John Quincy.
„Maar waarom een nieuw testa
ment? Barbara was toch al wat hij
had
„Luister", viel John Quincy in.
„U hebt me al opgehouden. Neem de
grote auto en rijd naar het bureau
zeg het aan Hallet. Zeg hem ook
dat ik op de President Tyler ben
en dat hij Chan er dadelijk heen
stuurt".
Hij gaf gas. Volgens het klokje in
de auto had hij nog juist zeventien
minuten om de haven te bereiken
voor de President Tyler vertrok.
Als een dolleman reed hij door de
stralende Hawaiiaanse nacht. De
gladde verlaten straten begunstig
den zijn spoed. In acht minuten leg
de hij de drie mijlen naar de haven
af. Het verkeer en een boze politie
agent in het centrum van de stad
veroorzaakten oponthoud. Enige
mensen wachtten in de flauw ver
lichte havenloods op de afvaart van
de boot. John Quincy holde langs
hen heen de loopplank op. De twee
de officier, Hepworth, stond aan 't
boveneind.
„Hallo, meneer Winterslip", zei
hij. „Gaat u mee?"
„Neen, maar laat me aan boord
gaan."
„Het spijt me. De plank wordt
dadelijk ingetrokken."
„Neen, neen, nog niet. Het gaat
hier op leven en dood. Vijf minuten
uitstel. Er is hier een steward Bow-
ker die ik zoek. Op leven en
dood, zeg ik u".
Hepworth ging opzij. „O, in dat
geval maar haast u wat, me
neer."
„Ja". John Quincy liep hem voor
bij. Op weg naar de hutten, waar
voor Bowker de zorg had, zag hij
een slanke gestalte. Een man in een
lange, groene ulster met 'n gedeuk
te groene hoed 'n hoed die John
Quincy gezien had op het golfveld.
De slanke gestalte ging de trap
op naar het bovendek. John Quincy
volgde. Hij zag de ulster verdwij
nen in een luxe hut. Hij volgde en
duwde de deur open. De man in de
ulster stond met de rug naar hem
toe, maar keerde zich plotseling om.
„Ah, meneer Jennison", riep John
Quincy, „dacht u met deze boot te
vertrekken?"
Even staarde Jennison hem aan.
„Ja", zei hij rustig.
„Vergeet het", antwoordde John
Quincy. „U gaat met mij mee aan
wal".
„Werkelijk? Op wiens gezag?"
„Helemaal geen gezag", zei de
jongen grimmig. „Ik neem u mee,
dat is alles."
Jennison glimlachte, maar er was
haat in zijn lachje. En in John Quin
cy's hart, gewoonlijk zo zacht en
beschaafd, was ook haat, toen hij
deze man aankeek. Hij dacht aan
Jennison, die met hen mee de loop
plank afliep op die morgen,toen
zij aan land gingen; Jennison, die
zijn arm om Barbara heensloeg,
toen zij wankelde onder de slag.
Hij dacht aan de schoten; aan de
roodharige, die er op los beukte in
die rode kamer. Nu, hij moest weer
vechten. Geen ontkomen aan. De
sirene van de President Tyler gilde
een scherpe waarschuwing.
„Er uit", zei Jennison tussen zijn
tanden. „Ik ga mee tot de loop
plank
Hij hield op; het drong tot hem
door dat dit plan grote bezwaren
opleverde. Zijn rechterhand ging
vlug naar zijn zak. Door een inge
ving greep John Quincy de water
karaf en gooide hem die naar het
hoofd. Jennison bukte; de karaf
ging door een van de ruiten. Het
gerinkel van glasscherven klonk
door de nacht, maar niemand ver
scheen. John Quincy zag Jennison
op hem toespringen met iets blin
kends in de hand. Hij ging terzijde,
wierp zich op de rug van de man
en dwong hem op de knieën te val
len. Hij greep de pols van Jenni-
son's rechterhand, die de automa
tische revolver vasthield, stevig
vast. Een ogenblik bleven zij in de
houding, en toen begon Jennison
langzaam op te staan. De hand met
de revolver probeerde zich los te
werken. Met opeengeklemde tanden
trachtte John Quincy hem vast te
houden, maar hij had nu te doen
met een krachtiger tegenstander
dan de roodharige; hij was de
zwakste. Dat besef maakte hem el
lendig.
Jennison was nu op de been, zijn
rechterhand bijna vrij. Nog een
ogenblik en dan, vroeg John
Quincy zich af? Deze man had geen
plan om hem aan wal te laten gaan;
hij was van plan veranderd op het
ogenblik, dat hij het onder woorden
bracht. Een dof schot, en later in
de nacht, als het schip eenmaal in
volle zee was John Quincy dacht
aan Boston, aan zijn moeder. Hij
verzamelde al zijn kracht voor een
laatste, wanhopige poging om zijn
greep te hernieuwen.
Een kalm, ivoorachtig gezicht
verscheen plotseling aan het gebro
ken venster. Een arm met een wa
pen werd door de verbrijzelde ruit
gestoken. „Geef uw vuurwapen
over, meneer Jennison", beval
Charlie Chan, „of ik zal gedwongen
zijn een noodlottige opening te ma
ken in een edel orgaan, dat u toe
behoort."
Jennison's revolver viel op de
grond en John Quincy wankelde
achteruit tegen de kooi. Op dat
ogenblik ging de deur open en Hal-
let, gevolgd door de speurder Spen
cer, kwam binnen.
„Hallo, Winterslip, wat doe je
hier?" zei de kapitein. Hij duwde
een papier in een zak van de ulster.
„Kom mee, Jennison", zei hij.
„We hebben je nodig."
Slap volgde John Quincy hen.
Buiten de hut kwam Chan bij hen.
Bij de loopplank stond Hallet stil.
„Even wachten op Hepworth", zei
hij.
John Quincy legde de hand op
Chan's schouder. „Charlie, hoe kan
ik je ooit genoeg bedanken? Je hebt
mijn leven gered."
Chan boog. „Mijn eigen genoegen
is niet onder woorden te brengen.
Ik heb wel eens hier en daar een
leven gered, maar nooit tevoren een
dat zijn begin had in de beschaafde
stad Boston. Altijd een gelukkige
bijzonderheid op de gouden rol der
herinnering."
Daar kwam Hepworth. „Het is in
orde", zei hij. „De kapitein heeft
toegestemd om de afvaart een uur
uit te stellen. Ik ga mee naar het
bureau".
Op de loopplank wendde Chan
zich tot John Quincy. „Hartelijk
sprekend voor mezelf, wens ik uw
dapperheid geluk. Het is duidelijk
dat u deze Jennison besprongen
hebt in krachtige en triomferende
stemming des harten. Maar hij zou
u ondergeduwd hebben. Hij zou
overwonnen hebben. En waarom?
Het antwoord is: zulke machtige
polsgewrichten."
„Het is een goed zwemmer, niet
waar?" zei John Quincy.
Chan keek hem scherp aan. „Nie
mand zal u voor een dwaas aanzien.
Tien jaar geleden was deze Jenni
son kampioenzwemmer van Hawaii.
Ik onttrek dit aan oude sportbe
richten uit de bladen van Honolulu.
Maar hij is hier niet veel in 't wa
ter geweest, de laatste tijd. Om de
waarheid verder te volgen, niet se
dert de nacht waarin hij Dan Win
terslip heeft vermoord."
(Wordt vervolgd)
