DKEESMANN VROOM NETTE MEISJES DICKERS' werken TYPISTE PIGKWICK-CLUB Nette Bezorger Jan van den Berg De koning HET HUIS ZOND" SLEUTELS. 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 24 MAART 1952 6 Waalwijkse Kring voor Kunst en Wetenschap DINSDAG 25 MAART 8 uur in Musis Sacrum Kleurenfilm over Afrika Interessant voorprogramma Entree f 1.- f 0.75 Plaatsbespreken: Maandag 5-6 uur GEVRAAGD voor DIRECT op SCHOENFABRIEK Aanmelden: Grotestraat 131 DRUNEN Schoenfabriek „MARTINO" Kaatsheuvel VRAAGT: VeWa Kousenfabriek VRAAGT LIPS' SCHEEPSSCHROEVENGIETERIJ - DRUNEN Verhuur van Gelegenheidskleding GEVRAAGD FIJNSTRIJKERIJ WAALWIJK der Engelse schrijvers f 1.40 in Uw bezit DE BIEB Notaris A. Schaap te WAALWIJK VRAAGT een MEEUWIS Royale dames swagger van zuiver wollen velours dia gonaal, in 3 voor- jaarstinten. Geheel gevoerd. (Ook met ceintuur te dragen) Modern mantel- costuum van pri ma kamgaren in diverse kleuren op l'J" D' Wet a.s. kinderen ^ergens Communie vlot en voo. s slaagt U t DEN BOSCH EINDHOVEN TILBURG, hue mem,,.,. Assistent uerkoopleldBig Op da afdeling verkoop is een plaats vacant veor een assistent van de leiding. Vereisten Talenkennis, vooral Engels, enige technische belangstelling en algemene ontwikkeling. 's-HERTOGENBOSCH HINTHAMERSTRAAT 137 Telef. 5500 1)E NAGELATEN PAPIEREN der Drie weken na het verschijnen van de eerste aflevering' van de grote Dickens-serie, bezorgd door de uitgeverij „Het Spec trum", bereikte ons thans het tweede deel, en de uitgeverij heeft toegezegd dat er zo iedere drie weken een deel zal verschij nen van het omvangrijke oeuvre van Engelands meest populaire schrijver Charles Dickens. Met het verschijnen van dit twee de deel zijn „De Nagelaten Papie ren van de Pickwick-club" in de nieuwe Nederlandse vertaling van Godfried Bomans thans compleet. Reeds bij het begin van dit groot se spectrum-werk vroegen wij de aandacht voor het verschijnsel Charles Dickens, wezen wij op het uitzonderlijke succes van zijn schrij versloopbaan, welk succes op de dag van vandaag nog steeds voort- i duurt, niet alleen in het Engels sprekend gedeelte van de wereld, maar overal waar de beschaving is j door gedrongen, en in Nederland zal j dit succes bestendigd blijven, dank ::ij deze uitgave, die practisch voor iedereen bereikbaar is, maar die daarom aan uiterlijke verzorging en i deskundigheid van vertaling niets j leeft ingeboet. Dickens schreef het tweede deel van de „Pickwickpapers" groten deels in 1837; van Januari tot Aug. steeg de oplage van 20.000 tot 40.000 «•n in dit verband is het interessant te vermelden dat de oplage van de huidige nieuwe Nederlandse verta ling inmiddels tot 50.000 is gestegen. Toen de Pickwick was volgeschre ven had de jeugdige Charles Dic kens een onvergankelijk momument van Engelse humor opgericht. Want dit is toch wel humor van de beste soort; niet alleen om de kostelijke beschrijving van bepaalde fragmen ten der Engelse samenleving, niet alleen om het hekelen van toestan den en personen op een vaak heer lijk gechargeerde manier, maar vooral ook om 't scheppen alleen al van de vier onvergetelijke Pick- wickianen: Samuel Pickwick, Tracy Tupman, Augustus Snodgras en Na thaniel Winkle, de vier gestalten die het gehele werk beheersen, wier strakke karakterbeschrijving meesterlijk is volgehouden. Daar naast tekende Dickens tal van an dere figuren, stuk voor stuk typen n wie een of andere menselijke ei genschap bijzonderlijk tot uiting komt; van hen is de innemende Londense jongen Sam Welter zeker j niet de minst humoristische. En of deze lieden zich nu bewe gen op luchtige vrijersvoeten, of zij zich mengen in de verkiezingsstrijd in een klein Engels plaatsje, of zij zich nu begeven op wetenschappe lijk terrein, hetgeen trouwens heel de opzet van hun reis door Enge land is, steeds zijn hun avonturen van een lichtvoetige, maar vaak ook zeer intelligente humor, zodat het lezen van deze twee eerste deeltjes van de grote uitgave'een permanent genieten is. Het geeft enigszins een idee van Dickens buitengewoon omvangrijk en veelzijdig talent, wanneer we be denken dat hij, toen hij nog bezig was met deze dolle avonturen, ook reeds grote gedeelten van zijn eer ste eigenlijke roman „Oliver Twist" schreef. Hier raken twee Uitersten elkaar en de volgende Spectrum- uitgave zal ons gelegenheid geven de aandacht te besteden aan dit werk. ARBEIDSBUREAU WAALWIJK. WORDEN GEVRAAGD Schoenen Leder Prima Ophalers Machine-zwikker Bijtuiger Kantenschrooier Randenkrammer Aflapper (Mackay en Flexible) Jeugdige schoenfabr.arbeiders Schoenstiksters (fabriek) Plaksters Bouwnijverheid Straatmaker Papiernijverheid L.l. Boekbinder Huish. Diensten: Dienstbode Dagmeisje Werkster BIEDEN ZICH AAN Bouwnijverheid Timmerlieden Metselaars Stucadoors Schilders Grondwerkers Opperlieden Bouwvak-sjouwers L.l Timmerlieden (met Ambachtsschool-opl.) Hout, Kurk, Stro Meubelmakers Meubelstoffeerders L.l. meubelmaker KledingReiniging Kleermakers Schoen- en Leder Werkmeester Onderwerkafdeling Stikmeester Overleersnij ders Zoolleerstanzer Schalmer Hand-Perforeerder Handzwikkers Hand-overlialers Doorzetter Aankloppers Opzolers Glatter Hakkenbouwers Hakbekleder Zolenschuurders Binnenzool-inlegger Contrefort-inzetter Fournituren-monteerder Leestensorteerder Uitpoetser Schavers Schuurder Uitzetter (hand en mach.) Hulp-Splitter Glansstoter Huidenspanners Strijkers Sjouwers looierij (nathuis en droogzolder) Metaalnijverheid Machine-bankwerkers Metaaldraaiers Constructie-bankwerker Stoker Rijwiel-reparateur Auto-monteurs L.l. Auto-monteur Electro-monteur L.l. Machine-bankwerker Vrije Beroepen Vrouwel. Kantoorbedienden Mannel. Kantoorbedienden Voeding en Genot Slagersknechten Verkeer Div. Chauffeurs Bezorgers Handel Verkoopster Landbouw: T uindersknechtj e Aanmelden dagelijks tussen 9 en 12 uur v.m. op het Arbeidsbureau te Waalwijk, Grotestraat 339, tele foon 2131. Deze bekendmaking is geldig t.m. 29 Maart 1952. Aan het bureau kunnen inlich tingen ingewonnen worden over te werkstelling in Engeland. Leeftijd 20-2 5 jaar. 4 nu voor Tel. 2634 WAALWIJK GEROUTINEERDE Aanmelden des avonds om 7 uur ten huize Gretestr. 182 a Waalwijk FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Door EARL DERR BIGGERS. VERTALING VAN P. OREILLE. 61) „Dat is het", antwoordde Greene. ,Maar wij zijn hier niet aan het ge rechtshof. Wij mogen verzinnen, als we daar lust in hebben. Veronder stel eens, juffrouw Winterslip, dat het testament iets met Jennison te maken had. Wat meent u, dat het geweest kan zijn?" „Ik hoef niets te menen", ant woordde juffrouw Minerva. „Ik weet het". „Goed. U weet het. Ga voort". „Voor ik hier vanavond kwam, heb ik met mijn nicht gesproken, 'lij gaf toe, dat haar vader wist dat ij en Jennison van elkaar hielden en dat hij zich hevig tegen hun ver bintenis had verzet. Hij was zelfs zo ver gegaan haar te zeggen, dat hij haar onterven zou als zij door zette". „Dus dat nieuwe testament dat Dan Winterslip maken wou, zou waarschijnlijk ten doel hebben ge had dat, in geval zijn dochter Jen nison trouwde, zij geen stuiver van zijn geld krijgen zou". „Daar is geen twijfel aan", zei juffrouw Minerva op vaste toon. „Je hebt een beweegreden ge vraagd, Jennison", zei Greene. „Dat is voor mij beweegreden genoeg. Iedereen weet dat je dol bent op geld. Je wilde Winterslip's dochter trouwen, het rijkste meisje van de Eilanden. Hij zei, dat je haar krij gen kon maar niet met het geld er bij. Het is niets voor jou een meisje zonder geld te trouwen. Jij had besloten zowel Barbara Win terslip als haar vaders eigendom men te bezitten. Slechts één man stond je in de weg Dan Winter slip. En zo kwam je op zijn lanai, die Maandagnacht „Wacht even", protesteerde Jen nison. „Ik was niet op zijn lanai. Ik was aan boord van de „President Tyler" en iedereen weet dat dit schip zijn passagiers pas om negen uur de volgende morgen aan land heeft gezet „Daar kom ik wel op", zei Gree ne. „Vertel me eens, hoe laat is het ïu?" Jennison haalde een horloge aan een dunne ketting uit zijn zak. „Het is kwart over negen." „Zo. Is dat het horloge dat je ge woonlijk draagt?" „Ja". „Draag je nooit een armbandhor loge?" Jennison aarzelde. „Af en toe." „Alleen maar af en toe". De rech ter stond op en kwam naar de an dere zijde van de schrijftafel. „Laat me je linkerpols eens zien." Jennison stak zijn arm uit. Deze was diep bruin, maar aan de pols was de omtrek van een horloge met riempje in de rondte afgetekend. Greene lachte. „Ja, je hebt een armbandhorloge gedragen en ta melijk geregeld, zo te zien." Hij nam iets uit zijn zak en hield dat Jennison voor. „Dit horloge mis schien?" Jennison keek er onbewo gen naar. „Dit nooit eerder gezien?" vroeg Greene. „Niet? Laten we toch maar eens passen." Hij deed hem 't hor loge aan en maakte het vast. „Ik moet wel opmerken, Harry", ging hij voort, „dat het nog al netjes past over die witte plek aan je pols en de pin van de gesp valt heel na tuurlijk in het meest uitgesleten gaatje van het riempje." „Wat zou dat?" vroeg Jennison. „O, waarschijnlijk toeval. Je hebt abnormaal grote polsen. Komt van het zwemmen .nietwaar? Maar dat is iets, waar ik later over spreek." Hij wendde zich tot juffrouw Mi nerva. „Wilt u alstublieft hier ko men, juffrouw Winterslip?" Zij kwam, en toen zij naast hem stond boog de rechter zich plotse ling en deed het licht uit. Behalve een flauw lichtschijnsel, dat inviel door een bovenruit, was het geheel donker. Juffrouw Minerva was zich bewust van vage, ineengedoken ge stalten, een kring van witte gezich ten, een gespannen stilte. De rech ter bracht langzaam iets voor haar verschrikte ogen. Een horloge, ge dragen aan de pols van een mens een horloge met een verlichte wij zerplaat, waarop het cijfer twee bij na uitgewist was. „Kijk eens hier en zeg mij of u dit eerder hebt gezien", zei de stem van de rechter. „Ja", antwoordde zij met vaste stem. „Waar?" „In het donker in Dan Winter slip's woonkamer, juist na midder nacht op de dertigste Juni". Greene draaide het licht aan. „Dank u, juffrouw Winterslip". Hij ging weer achter de schrijftafel en drukte op een knopje. „U herkent het aan iets bepaalds, vermoed ik?" „Ja. Het cijfer twee is zo goed als uitgewist." Spencer verscheen aan de deur. „Breng de Spanjaard binnen", be val Greene. „Dit is voor 't ogenblik alles, juffrouw Winterslip". Cabrera kwam binnen en zijn ogen waren verschrikt, toen hij naar Jennison keek. Op een knikje van de rechter deed Chan hem het hor loge af en gaf het aan de Spanjaard. „Je kent dit horloge, José?" vroeg Greene. „Ik-ik-ja", antwoordde de jongen. „Wees niet bang", drong Greene aan. „Niemand zal je kwaad doen. Je moet herhalen wat je mij van middag verteld hebt. Je hebt geen geregeld werk. Je bent de ver trouwde boodschapper van Mr. Jen nison". „Dat was ik." „Ja dat is nu voorbij. Je kunt vrijuit spreken. Op de morgen van Woensdag, de tweede Juli, was je op Jennison's kantoor. Hij gaf je dit armbandhorloge en vroeg je het weg te brengen om te laten repa reren. Er haperde iets aan. Het liep niet. Je bracht het naar een grote juwelierswinkel. Wat gebeurde er toen?" „De man zei, dat het heel erg be schadigd was. Het in orde brengen zou meer kosten dan een nieuw hor loge. Ik ging terug en vertelde dat aan Mr. Jennison. Hij lachte, en zei dat ik het houden mocht". „Juist." Greene keek een der pa pieren op zijn lessenaar in. „In de namiddag van Donderdag drie Juli heb je het horloge verkocht. Aan wie?" „Aan Lau Ho, een Chinees juwe lier. Op Zaterdagavond, zowat zes uur, telefoneert Mr. Jennison opge wonden naar mijn huis. Moet hor loge terug hebben, wil elke prijs betalen. Ik gauw naar de winkel van Lau Ho. Horloge is weer ver kocht aan onbekende Japannees. Laat op de avond zie ik Mr. Jenni son en hij vloekt en is woedend. Haal het horloge, zegt hij. Ik heb er naar gezocht, maar kon het niet vinden". Greene wendde zich tot Jennison. „Je bent wat zorgeloos geweest met dat horloge, Harry. Ongetwijfeld achtte je je veilig je had je alibi. Daar kwam nog bij dat, toen Hallet je vertelde wat voor gegevens er waren de morgen na de misdaad op de lanai van Winterslip, hij vergat te zeggen dat iemand het horloge had gezien. Het was een gelukkig toeval, dat ons veel hielp bij ons werk. Op Zaterdagavond zag je ge vaar; hoe je het precies ontdekte weet ik niet. „Dat weet ik", viel John Quincy in. „Wat? Hoe dan?" vroeg Greene. „Die Zaterdagmiddag", vertelde John Quincy, „speelde ik golf met Mr. Jennison. Onderweg naar de stad spraken wij over de gegevens van de zaak en ik noemde toevallig het armbandhorloge. Ik zie nu, dat hij er toen voor het eerst van hoor de. Hij zou bij ons eten, maar hij vroeg om aan zijn kantoor afgezet te worden om een paar brieven te tekenen. Ik wachtte buiten. Toen moet hij deze jongen opgebeld heb ben en getracht te weten te komen waar het horloge was." „Goed zo", zei Greene geestdrif tig. „Dat werkt de zaak van 't hor loge af, Jennison. Het verbaast me dat je het droeg, maar je wist waar schijnlijk dat het van groot belang voor je was om de tijd te weten en je rekende met recht dat het 't niet onmiddellijk beschadigd zou wor den door het zoute water". „Verduiveld, waar heb je 't over?" vroeg Jennison. Weer drukte Greene op 'n knopje op zijn schrijftafel. Spencer ver scheen ogenblikkelijk. „Neem de Spanjaard mee", beval de rechter, „en breng Hepworth en de kwar tiermeester binnen." Hij wendde zich weer tot Jenni son. „Ik zal je dadelijk laten zien waar ik het over heb. In de nacht van dertig Juni was je passagier op de „President Tyler", die tot het doorbreken van de dag buiten de vaargeul bleef liggen?" „Ja." (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1952 | | pagina 6