DE LSNGSimT
D.D.D.
DBUNEN
SPRANG
RAAMSDONK
RAAMSDONKSVEER
HET MYSTERIE
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
O/is ^eac/c/ve/'iïaaf
Nic. Schilders
ZOMERPRIJZEN
BIOSCOOP-PROGRAMMA.
SPANNING ROND DE AUTOBAAN
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 23 MEI 1952.
2
Voor de BITERI
BRANDSTOFFIN
VOORZITTER V.V.V. DEN
BOSCH OVERLEDEN.
DOOR A. VIERVEYZER
FEUILLETON
(Wordt vervolgd).
ERNSTIGE BOTSING IN BELGIË
DIE GELUKKIG NOG GOED
AFLIEP.
Zondag j.L maakte een klein gezel-
schaop, bestaande uit de heer W. T. en
Mej. E. T. uit Waalwijk, vergezeld van
hun resp. verloofden Mej. R. B. uit
Kaatsheuvel en de heer B., en de heer
H. de V. uit Waalwijk, een tochtje naar
België met een gehuurde wagen.
Zij reden in de nabijheid van Oost-
Malle, toen uit een file wagens die in
tegenovergestelde richting reed, plotse
ling een grote wagen op de Waalwijkse
Volkswagen kwam inrijden, de chauffeur
de heer B. wist niet beter en niet anders
te doen, dan naar rechts uit te wijken
op de tramrails, terwijl in de verte een
tram met grote snelheid naderde. Hij
moest hier van twee kwaden het beste
kiezen. De wagen kon hij zonder meer
ontwijken, maar, voordat hij van de 'bo
ven de weg uitstekende rails was, had
de electrische tram die een zeer grote
snelheid had de wagen bereikt en onmo
gelijk kon een aanrijding worden voor
komen.
Bijgevolg werd de wagen zeer ernstig
beschadigd, terwijl ook de inzittenden
allen letsel bekwamen en opgenomen
werden in de kliniek St. Antonius te
Brecht.
Thans (Woensdag) vertoeven daar
nog de heer W. T., die in het gelaat
gewond is en 'Mej. B., die enige ribben
heeft gebroken. Mej. T. heeft waar
schijnlijk een lichte hersenschudding
opgelopen; de heer H. de V, heeft en
kele ribben gebroken, terwijl de chauf
feur B. met enkele niet gevaarlijke
schrammen er af is gekomen. De laatste
drie bevinden .zich weer thuis.
Het was een minder pleizierige onder
breking van een uitstapje. Maar wan
neer men bedenkt dat de gevolgen vee!
erger hadden kunnen zijn, dan mag men
de Waalwijkse reizigers gelukwensen dat
het letsel tot het .bovengenoemde be
perkt bleef. We hopen dat allen spoedig
weer hersteld zullen zijn.
Het was ons niet meer mogelijk dit
bericht in ons nummer van Maandag j.l.
op te nemen, omdat de ware toedracht
toen nog niet geheel bekend was.
naar de zaak met een 50
jarige ervaring
voorheen A. Schilders
Laageinde 94, Tel. 2734
WAALWIJK
1 Mei begon het zomer
seizoen.
Profiteer nu van onze
verlaagde
MUSIS SACRUM.
„Geen medailles voor spionnen", is n
film die gebaseerd is op authentieke ge
gevens van de G 2, de Amerikaanse ge-
heime dienst en geeft een opwindend
beeld van de geallieerde spionnage ach
ter de Duitse linies.
Een Duits krijgsgevangene, korpo
raal van de Luftwaffe die uit pure va
derlandsliefde de ondergang van het na
zi-regiem wil bespoedigen, wordt opge-
teid, om na gedropt te zijn zich weer
onder de eigen troepen te begeven, om
zodoende waardevolle gegevens te ver
zamelen voor de geallieerde bevelheb
bers.
In een reeks avonturen worden dan de
belevenissen van deze jonge idealistische
held in door Anatole Litvak goed ge-
regiseerde filmbeelden weergegeven. De
moed van deze jonge man die doorzet,
ook wanneer de situatie voor hem ho
peloos schijnt, krijgt een eerlijke gestalte;
de bijbedoeling van een zijner metge
zellen wordt resoluut gestraft.
De jonge spion sterft tenslotte voor
het vuurpeleton, maar niet dan nadat hij
de geallieerden in staat heeft gesteld ge
bruik te maken van zijn, ondanks alles,
verzamelde gegevens.
Voor personen boven 18 jaar zeer ze
ker een bezienswaardige film.
(Vrijdag t.m. Zondag).
De film „Pinky" is een van de vele
rolprenten die het negerprobleem tot on
derwerp hebben.
Een jong verpleegstertje, van neger-
afkomst, maar met een opvallend blanke
huid, keert na haar opleiding terug naar
het neger-ghetto in een Amerikaanse
stad, naar haar grootmoeder, een zwarte
sloof die heel haar leven werkte voor
haar kleinkind.
In Pinky ontbrandt dan de strijd, tot
wie haar leven zich zal richten, tot
haar arme verstoten negers of zal zij
haar leven delen met de blanke dokter
van wie zij houdt en die haar in de
wereld van de blanken zal voeren.
Talloze vernederingen moet het meisje
verduren, langs slinkse wegen betwisten
de blanken haar onvervreemdbaar recht;
maar fier houdt zij het hoofd geheven en
als de goede rechter haar de erfenis, die
haar werd betwist toewijst, kan zij haar
leven gaan wijden aan de opvoeding van
de zwarte kindertjes.
(Maandag en Woensdag).
LUXOR.
„Spoorwegsabotage", is op en top een
Wild West-film, die zich afspeelt in de
tijd, dat de grote spoorwegen in Ame
rika werden aangelegd. Niet iedereen
was het hier mee eens en herhaaldelijk
worden er in een bepaald district over
vallen en sabotage gepleegd. Luke Smith
wordt uitgezonden hieraan een einde te
maken; hij is een man van weinig woor
den, die echter des te beter met zijn re
volver om weet te gaan. Hij ontdekt dat
een van de bendeleden getrouwd is met
het meisje, waarop hij altijd verliefd is
geweest, en wanneer hij dan in de strijd
met de bandieten als overwinnaar te
voorschijn komt en enkele van hen,
waaronder ook de bewuste echtgenoot,
zijn gedood, dan staat niets meer een
happy-ending in de weg. Want ook de
vrouw bleek steeds van hem gehouden te
hebben.
Dat dit een film is vol actie, vol
spanning en vol sensatie, behoeft geen
betoog. En liefhebbers van wild-west-
films kunnen Vrijdag t.m. Zondag hun
hart ophalen.
,,De onzichtbare wreker" is een film
die zich afspeelt in de sfeer van valse
spelers, politie en liefde.
Een bende van valse spelers maakt ,n
vreemdeling in Chicago 5000 Pond lich
ter, die niet eens van hem zijn en in zijn
wanhoop pleegt hij zelfmoord. Zijn broer
die geestelijk niet helemaal normaal is,
wil zijn dood wreken, en als een van de
bendeleden wordt vermoord, gaat een
ander lid, Dan genaamd, op zoek naar
de moordenaar; de politie zal hém vol
gen om de dader te kunnen arresteren.
Wanneer de onzichtbare wreker zich
ook op Don wil wreken is het einde
van de geschiedenis in zicht, dat echter
nog niet komt, voordat Dan besloten
heeft een streep te zetten onder zijn
twijfelachtig verleden en aan de zijde van
een geliefde vrouw voortaan door het
leven te gaan als een rechtschapen man.
Deze film is toegankelijk voor vol
wassen personen, op Maandag en
Woensdag.
Ir. HOPSTER DIRECTEUR
BOSSCHE R.H.B.S.
Tot directeur van dé Rijks Hoge
re Burger School te 's Hertogen
bosch is met ingang van 1 Septem
ber a.s. benoemd Ir. H. Hopster,
tweede voorzitter van de K.N.V.B.
In de ouderdom van 58 jaar is in
Den Bosch overleden mr. A. M.
Gerrits, advocaat-procureur. De
overledene was oud-wethouder van
Vught, lid van het kerkbestuur van
de St. Petrus parochie, lid van de
bijzondere raad van de H. Vincen-
tius en sedert enkele jaren voorzit
ter van de V.V.V.-'s Hertogenbosch-
Vught.
Bekwame leiders gaan heen.
Zondag 18 Mei j.l. kwamen de
leden van het Patronaat bijeen. On
geveer 150 leden waren aanwezig.
De avond was bedoeld als afscheids
avond van de leiders Br. Bonaven-
tura en Willibaldus, die naar elders
gaan vertrekken.
Om half zes werd de avond geo
pend met een woordje van Br. Wil
libaldus, die deze niet kon bijwonen
daar hij op retraite ging. De Broe
der dankte de jongens voor 't ver
trouwen en de fijne samenwerking
met hem betoond; hij hoopte dat
de jongens ook tegenover de toe
komstige leiders zich zouden ge
dragen zoals dat thans geweest is
en hij wenste allen een goede vaart
door het leven. Door een hartelijk
applaus stemden de jongens hier
mee in.
Vervolgens werd door Broeder
Bonaventura een mooie film ge
draaid. In de pauze traden de „Vro
lijke Kornuiten", een bandje van
het Patronaat, op, dat mooie num
mertjes ten beste gaf.
Dan nam kapelaan v. Erp, direc
teur van het Patronaat, het woord.
Hij vond het spijtig dat beide Broe
ders het Patronaat gaan verlaten,
vooral Broeder Bonaventura die
zich ongeveer 17 jaar onafgebroken
heeft uitgesloofd voor het Patro
naat; Br. Bonaventura die altijd
klaar stond, wie niets te vee] was
waar het de jongens betrof. Hij
sprak vervolgens namens het be
stuur zijn hartelijke dank uit, ook
namens de Deken, Ouders en alle
leden van het Patronaat voor het
vele dat verricht werd door beide
Broeders. Tenslotte wenste spreker
dat 't hen goed mocht gaan.
Hierna volgde een ware ovatie
van de jongens; wel een bewijs hoe
zeer bemind beide Broeders zijn.
De „Vrolijke Kornuiten" zetten nu
„Lang zullen ze leven" in, dat door
allen hartelijk meegezongen werd.
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes.
Daarna sprak Br. Bonaventura
een dankwoordje tot de Directeur,
kapelaan v. Erp, voor zijn mooie
woorden. De Broeder noemde de
tijd doorgebracht bij de jongens,
een onvergetelijke tijd, en dankte
hen voor de vriendschap, en volg
zaamheid hem steeds betoond. Ik
ga nu weg, voorgoed, aldus spr.,
maar de liefde voor de Drunense
jeugd zal mij altijd bij blijven. Ik
dank de grotere jongens voor hun
hulp die zij bereidwillig gaven bij
voorkomende gelegenheden. Moge
het U allen goed gaan, zo eindigde
hij.
Hierna werden weer enkele film
pjes vertoond en werden de jon
gens getracteerd; zo eindigde deze
mooie afscheidsavond.
Ook wij sluiten ons gaarne aan
bij dit dankwoord voor alles wat
zij voor de Drunense jongens en
dus voor de Drunense gemeenschap
hebben gedaan in katholiek ver
band, en wensen hen het beste in
hun nieuw werk.
FEESTAVOND.
De R.K. Werkmeestersbond afd. Dru-
nen hield Zaterdag j.l. haar jaarlijkse
feestavond, waarop nagenoeg alle leden
met hunne dames present waren. De
hoofdbestuurder de heer v. Couwenho-
ven sprak op deze bijeenkomst een alge
meen opwekkend woord en de verdere
avond werd doorgebracht met zang,
voordracht en muziek.
BENOEMD.
De heer Megens, ambtenaar bij de
dienst Bouw-, Woning- en Welstands
toezicht, district de Langstraat, alhier, is
met ingang van 1 Juni a.s. benoemd tot
Bouwkundig opzichter bij de dienst der
Genie.
KERMIS.
A.s. Zondag 25 Mei begint de jaar
lijkse kermis, welke zal worden voort
gezet op Maandag en Dinsdag en de
twee Pinksterdagen. Als het weer mee
werkt zal deze kermis, evenals andere
jaren, als een der eerste in de Langstraat,
zeer zeker veel publiek trekken.
OPENING ZWEMBAD.
A.s. 'Zaterdag 24 'Mei zal het ge
meentelijk zwembad opnieuw zijn poor
ten openen. Het bad en de opstallen
hebben voor het komende seizoen een
grondige revisie ondergaan en het ge
heel komt als vernieuwd naar voren.
LOTERIJ.
De R.K. Harmonie Beatrix heeft met
vergunning van B. en W. een loterij
georganiseerd ten bate van: haar instru
mentenfonds. De uitloting zal plaats vin
den op een nader te bepalen datum.
A.s. Zaterdag zullen tijdens een rond
wandeling door de Harmonie, de eerste
loten verkocht worden.
CONCERT.
De gemengde zangvereniging Canta
bile gat Zondagavond haar tweede sei
zoenconcert voor haar donateurs. Mede
werking aan dit concert werd verleend
door het Waalwijks Vocaal Ensemble
o.l.v. Mevr. L. Verhoeven-v. Gent.
Wanneer het engageren van goede
gezelschappen tot een verdienste mag
worden gerekend, dan is de verdienste
van Cantabile voor deze avond zeer
groot geweest. Cantabile schreef op haar
programma met medewerking van het
Vocaal Ensemble, maar het was dit en
semble waaraan 't grootste deel van dit
concert was toebedacht.
Voor leden van Cantabile en het pu
bliek dat hoofdzakelijk maar vertrouwd
is met het klankgemiddelde en de pro
gramma's van de eigen plaatselijke ver
eniging, heetf het aanhoren van de pres
taties en 't repertoire van het medewer
kend ensemble zeer zeker verfrissend
kunnen werken.
Het programma voor de pauze be
vatte hoofdzakelijk ernstige werken. Wij
maakten in deze eerste helft reeds kennis
met een der solisten van deze avond,
mevr. C. 'Mombers-Roomer. Deze soliste
verraste ons met een drietal fris gezon
gen liederen, waarin zij blijk gaf over
een goede stem te 'beschikken.
Na de pauze zorgde het medewerkend
ensemble voor een vrolijke noot met en
kele volksliedjes. De dirigente had er
voor gezorgd, dat deze volksliederen
met een juiste geestigheid gezongen wer
den.
Mevr. de Jongh-Spapens, de tweede
soliste van deze avond heeft ons na de
pauze geboeid met twee ernstige liede
ren van Wierts en ons verbaasd met de
virtuoos gezongen wals Frühlingsstim-
men van Strauss.
De heer J. Boom heeft ons doen horen
wat een echte bas zoal vermag. Nobel
van klank was hij in 't duet van Adam en
Eva uit Die Schöpfung van Haydn.
Humoristisch en levensecht in De
Pruimeboom en Ik ben wat mans, van
J. Schier.
Mevr. Verhoeven-v. Gent zorgde bij
dit alles voor een uitstekende piano-be
geleiding en leidde het ensemble voor
treffelijk. Het publiek dankte met een
hartelijk applaus, dat naar mate de
avond vorderde, meer en meer groeide.
Al had Cantabile dan niet zo'n groot
aandeel in dit concert, toch kwam het
nog met drie nieuwe werkjes, die alle
een hartelijk applaus oogstten.
De voorzitter W. v. d. Steen sprak
tot slot een dankwoord, dat van bloe
men en applaus vergezeld ging.
l<e B.O.5. WANDELTOCHT.
De afd. DrunenElshout van de Ned.
Bond van 'Oud-Strijders organiseert op
8 Juni een wandeltocht voor groepen en
individuele personen. Men heeft de keus
tussen 2 routes, nl. een van 15 en een
van 25 km. De start heeft plaats bij
café Elshout te Drunen resp. om )1 en
12 uur. Inschrijvingskosten 1.- tot 31
Mei, na die datum wordt het inschrijf
geld met 15 ct. verhoogd.
Het is de eerste maal dat èn door een
Drunense vereniging èn in de omgeving
van het duin- en bosrijke Drunen een
wandeltocht wordt georganiseerd. Daar
om verwachten we wel dat er vele lief
hebbers voor die tocht zullen zijn.
MOEDERDAG K.A.V.
Maandagavond hield de afd. Drunen
van de K.A.V. haar jaarlijkse Moeder
dag. Nadat enkele kinderen onder leiding
van; de heer Werner wat zangnummer-
tjes en voo.rdrachtjes ten beste hadden
gegeven, volgde een tractatie van koffie
met, gebak. Daarna hield Pater Adam
een boeiende en interessante causerie
over de betekenis van het Moederschap.
Hierna had nog een gratis verloting
plaats onder de aanwezige moeders van
een smakelijke taart en een krentenbrood.
De voorzitster maakte bekend, dat over
de zomerreis naar Rotterdam, Den 'Haag,
Wassenaarslag en Avifauna nog schrif
telijke mededelingen zullen volgen. Tot
slot moest het bestuurslid mej. Pulles-
Smits vanwege haar zilveren huwelijks
feest nog een cadeautje in ontvangst ne-
AANBESTEDING.
Bij de gehouden aanbesteding voor de
verbouwing van een woning met bak
kerij voor de heer A. van 'Hees alhier,
werd ingeschreven als volgt
C. Spuijbroek, Sprang 8399.
Gebr. v. Wiliigenburg, id. 8297.
W. J. Nieuwenhuizen, id. 7695.
A. van Zeist, id. 7446.
DEELNAME CONCOURS.
De Chr. Gemengde Zangvereniging
„Looft den Heer" zal Dinsdag 1 Juli a.s.
deelnemen aan een zang- en muziekcon
cours te Utrecht.
VERKENNERIJ.
De verkenners van de Andreas de
Bont-groep brachten een weekend door
in Drunen. 'Zondagavond keerden ze
moe, bestoft, maar voldaan huiswaarts.
EXCELSIOR.
De gemengde zangvereniging Excel
sior zal deelnemen aan het muziekcon
cours te Wijk. 'Zaterdag komen ze daar
uit in de eerste afdeling met de num-
mers„Tenebrae factae sunt" van 'H.
Altink en „Vrede" van W. Kools.
We wensen Excelsior alle succes!
MEJ. MIEN VAN LAARHOVEN f
In 't St. Elisabeth-ziekenhuis te Til
burg is na kortstondige ziekte overleden
in de leeftijd van '40 jaren, mejuffrouw
Wilhelmina van Laarhoven, in leven
Provinciaal Huisbezoekster van de Nrd.-
Brabantse Bond van het Wit-Gele Kruis
voor de Rheumatiekbestrijding, in welke
functie zij vele en belangrijke diensten
heeft bewezen, zoals zij dat ook als ver
pleegster bij onze troepen in Indonesië
heeft gedaan.
Mej. van Laarhoven heeft deze winter
een ongeval gehad, toen haar auto slip
te en zij met kracht met haar hoofd te
gen de kap botste. Aanvankelijk liet zich
dit niet ernstig aanzien, maar langzaam
openbaarden zich de gevolgen, door ern
stige zenuw-storing enz., waarvan zij
door een slaapkuur hoopte te herstellen.
Helaas is zij door longontsteking daar
van niet opgestaan.
Zij ruste in vrede.
De plechtige begrafenis had plaats
Woensdag 1.1. ten 10.30 uur in de pa
rochiekerk alhier, onder grote deelne
ming.
8)
Het was prachtig weer. De zon
scheen helder en haar stralen kaat
sten fel af op het betonnen wegdek.
Groene bomen, die tot de zoom van
een uitgestrekt bos behoorden,
vormden een natuurlijke omlijsting
van de baan. Het was een prachtig
tafereel en men zou niet vermoe
den dat hier de volgende dag een
wedstrijd zou worden verreden als
nog nooit tevoren op deze baan in
Duitsland was voorgekomen.
John wandelde de baan langs. Hij
moest flink doorlopen om met de
avond weer in het hotel terug te
zijn. Nu hoefde hij zich niet meer
te vervelen. Hij had iets gevonden
dat zijn geest voorlopig kon bezig
houden. Hij zette er een flinke pas
In, zodat het niet was te verwon
deren dat hij spoedig een heel eind
had afgelegd. Maar langzamerhand
begon hij kalmer te lopen. Zijn
voeten deden pijn. Het was alsof
hij op hete kolen liep. Het mulle
zand naast de baan maakte hem 't
voortgaan nog moeilijker, maar op
het beton durfde hij niet te lopen,
daar er nog steeds race-auto's langs
kwamen. Zijn voeten begonnen
steeds erger te gloeien. Zou hij
maar even gaan rusten? Ach, waar
om ook niet, wat hinderde het als
hij wat later thuis zou komen dan
hij had gedacht. Ja, maar vader
zou misschien ongerust worden en
denken dat hem weer wat was
overkomen. Maar zijn vader wist
toch ook dat hij zou gaan wande
len en tenslotte had hij het de por
tier toch ook gezegd. Het bos lokte
hem. Het was nog heerlijk koel on
der de bomen en waarom zou hij
ook niet even gaan liggen? Einde
lijk besloot hij aan zijn verlangen
toe te geven en wat te rusten. Als
hij dan uitgerust was zou hij ver
der hard lopen en dan was hij toch
nog op tijd thuis. John liep het bos
een eindje verder in. Een haas
schrok op door het luide gekraak
waarmee een tak onder de voet van
John brak en schoot haastig weg
met dwaze hinksprongen. John er
achter aan. Wat zou het leuk zijn
als hij het beestje mee naar Enge
land terug kon nemen. Alle moe
heid was hij vergeten. Steeds ver
der liep hij het bos in; als hij het
diertje wilde grijpen ontsnapte het
op het laatste ogenblik nog door
zijn vingers. Na zo een eindje te
hebben gehold, gaf John de strijd
op. Hij was te moe, en lusteloos
liet hij zich languit op de lage den
nennaalden vallen. Met zijn han
den onder het hoofd gekruist lag
hij naar de blauwe hemel te staren.
Heldere witte wolkjes dreven lang
zaam langs het uitspansel. De lucht
was lichtblauw gekleurd, zodat de
witte wolkjes er scherp tegen af
staken. Gaandeweg werd de lucht
donkerder. De wolkjes pakten zich
samen tot grote massa's, die lang
zamerhand een dreigend duistere
kleur aannamen; John was inge
slapen.
Rustig lag hij daar, geheel onbe-
tïlTÏfll. Krabben en peuterts
JTEU.JLU. maakt de kwaal steeds
llltclan erger. De helder vloeibare
Ultcuatj D.D.D. dringt diep in de
poriën door, zuivert, ontsmet en geneest
de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
huidaandoeningen
wust van wat er om hem heen ge
beurde. Het haasje waar John ach
teraan had gehold, kwam weer te
rug en keek nieuwsgierig naar de
slapende jongen. Heel voorzichtig
naderde het hem. Maar plots, wat
was dat? Het spitste zijn oren en
strekte de kleine pootjes om toch
maar zo gauw mogelijk te kunnen
verdwijnen. Even bleef het nog
twijfelend zitten, maar dan ver
dween het met één sprong in het
dichte struikgewas. Waarom was 't
diertje zo plots weggesprongen, het
had toch niets van John te duch
ten? Maar dat was het ook niet.
Door de struiken drong het geluid
van voetstappen, die door de laag
denennaalden werden gedempt.
Fluisterende stemmen werden door
de wind verder het bos ingedra
gen. Een tak kraakte. De stemmen
werden al duidelijker. Nu kon men
de stemmen van twee mannen al
onderscheiden. Een hoge, schelle
stem en de ander een zachte be
schaafde. Het struikgewas onttrok
hen echter aan het gezicht. Zouden
ze de slapende jongen opmerken?
Rustig ging de borst van John op
en neer. Hij knipperde even met
de oogleden, maar sliep toch weer
door. Niets merkte hij van zijn om
geving. Hij was in dromenland.
Plotseling klonk het geluid van
een auto-motor door het stille bos.
Het zoemen ging over in luid ron
ken. Hoe was dat mogelijk? Hier,
een halve kilometer van de baan
een auto en dan nog midden in 't
bos?
Weer knipperde John met de
ogen, sloeg ze dan helemaal op en
steunend op zijn rechter-elleboog
richtte hij zich half op, maar was
dan ineens klaar wakker. Er was
geen wolkje meer aan de lucht te
bekennen. De hemel was grauw en
de schemer hing als een mantel
tussen de bofnen. Hij moest langer
hebben geslapen dan aanvankelijk
zijn bedoeling was geweest. Maar
lang dacht hij daar niet over na,
want reeds werd zijn oor getroffen
door het geronk. Even maar. Nu
was het ronken niet meer te'horen,
maar maakte plaats voor een on
natuurlijke stilte. Deze hield even
wel niet lang aan, want een opge
wonden stem verbrak de rust van
deze zomerse avond.
„Nèe, nee en nogmaals nee. Jul
lie hoeft niet meer op mij te reke
nen". John herkende deze stem als
die van de Franse monteur. Voor
zichtig trachtte hij de plaats te na
deren vanwaar de stemmen tot
hem doordrongen. Enkele ogenblik
ken later zou hij verstomd staan
over datgene wat hij hoorde en
niet te vergetenzag.
(Wordt vervolgd).
ITALIAANSE RENNER PONSIN
VERONGELUKT.
Tijdens de vierde etappe van de Ron
de van Italië is de Italiaanse renner Or-
feo Ponsin verongelukt. Hij maakte een
dodelijke val bij het afrijden van een
helling in de buurt van Caprana, tachtig
km. van Rome. Ponsin overleed vrijwel
onmiddellijk.
VAN DE BLAUWE TRAM.
door T. Lodewijk
HOOFDSTUK I
De man in de auto.
Ronkend tornde de zware truck
tegen de brug op, om, het hoogte
punt van zijn inspanning overwon
nen, met een gelijkmatig gangetje
de helling af te rollen.
Moeizaam was de wagen, op zijn
tocht van Rotterdam naar IJmui-
den, door de smalle, maar nu ver
laten hoofdstraat van Sassenheim
gelaveerd, en reeds zag de chauf
feur in de verte de spaarzame licht
jes van Lisse pinkelen. Met één
hand het grote stuurrad omklem
mend, tastte hij in zijn zak naar 't
verkreukelde sigarettenpakje, waar
in zich nog wel een rokertje zou
bevinden.
Verschrikt grepen plotseling bei
z'n handen krachtig het stuur; de
grote wagen zwaaide naar links, 't
rechter spatbord miste slechts op
enkele centimeters de auto, die on
verlicht als een donker obstakel,
plotseling uit de duisternis in het
licht van de schijnwerpers was op
gedoemd.
Een paar hartige verwensingen
knetterden door de cabine. De maat
van de Rotterdammer, die had zit
ten dommelen, schrok er van wak
ker.
„Is d'r wat, Janus?" vroeg hij
afwezig, knipperend met de nog
slaapbevangen ogen om iets in die
Egyptische duisternis te zien.
„Is d'r wat!haalde Janus
verbaasd uit met een minachtende
nadruk op ieder woord. „Is d'r wat,
vraagt de steenezel! Man, als ik
niet bijtijds die wagen een zwaai
naar links had gegeven, was jij d'r
niet meer geweest.... had je mis
schien an stukkies en brokkies in
die boom gehange! Staat me daar
zo'n kar geparkeerd niet eens op
de parkeerstrook geen bewijsje
van licht. Zit zeker weer het een
of ander stelletje in te vrijen, het
is voorjaar mot je rekenen
Van verkeerspolitie hebben ze in
dat gat hier natuurlijk nooit ge
hoord".
Deze beledigende uitlating, ge
daan met al de souvereine minach
ting van de stedeling voor de dorps
bewoner, bleef tussen de wanden
van de cabine, en Jochem Verkruy-
sen, hulpagent van politie, gedeta
cheerd te Lisse, had deze laster aan
het adres van het Lisser-corps dan
ook niet gehoord. Maar wel was,
toen hij kalmpjes uit 't dorp kwam
aanfietsen zijn aandacht getrokken
door de plotseling zwaaiende be
weging van de vrachtwagen.
Hij zat zich juist af te vragen,
terwijl hij zijn eentonige nacht
dienst verrichtte, of hij in dit dorp
nog wel eens iets anders te doen
zou krijgen dan fietsers zonder licht
bekeuren of oppassen dat de kin
deren het plantsoentje op 't Vier
kant niet plattrapten. Nu hij dich
terbij kwam, ontdekte ook hij het
silhouet van de in 't duister gepar
keerde wagen. En cynisch consta
teerde hij, dat er toch wel enige af
wisseling in z'n werk kwam, want
een vrijend paartje aan het bestaan
van verkeersregels te herinneren,
dat was hem nog niet eerder over
komen!
Aan de overzijde van de weg, op
het rijwielpad, stapte Jochem af en
verkende de situatie. Hij kon in 't
interieur van de wagen geen be
weging ontdekken; daarom plaatste
hij zijn fiets tegen een boom, stak
de rijweg over en gluurde vrijpos
tig door het portierraam, in gedach
ten reeds zoekend naar de woorden
waarmee hij, vermanend schert
send, zijn reprimande zou inleiden.
Maar hij sprak de zin niet uit.
Een volle minuut stond hij, roer
loos gebogen naast de auto, starend
door de ruit. Want geen jongemen-
sen met het voorjaar in het hoofd
vergaten daar hun plichten tegen
over samenleving en veilig ver
keer, maar over het stuurhing,
roerloos, ineengezakt, de gestalte
van een man.
Jochem probeerde zichzelf te ver
tellen dat de man wellicht op ie
mand wachtte en van vermoeienis
en verveling was ingeslapen. Maar
er was iets sinisters in de absolute
bewegingloosheid van de stille fi
guur. Jochem greep de portierkruk.
en opende langzaam de deur. De
man reageerde niet.
„Meneer......" zei Jochem aar
zelend, en raakte de arm van de
bestuurder aan. Verschrikt trok hij
zijn hand terug. Zijn vingers waren
nat, bedekt met een donkere vloei
stof, en al kon hij in het halve licht
der sterren de kleur niet onder
scheiden, hij wist genoeg.
Omzichtig sloot hij het portier en
stak de rijweg over. Een ogenblik
bleef hij staan. Uit de richting Sas
senheim naderde een lichtpuntje
een fietser, die vrolijk fluitend in
de voorjaarsnacht huiswaarts keer
de en tot zijn schrik plotseling door
een ambtelij k-klinkende stem werd
aangeroepen.
„Deksels, Jochem, wat laat je me
schrikken", klonk het dan opge
lucht-vrolijk uit de duisternis. „Heb
je niks anders te doen dan nette
burgers midden in de nacht de
schrik op het lijf te jagen?"
„Nétte burgers zijn zo laat niet
meer op 't pad", grinnikte Jochem
„en jij hebt natuurlijk weer veel te
lang in 't Bruine Paard aan het bil
jart gestaan." Hij had de reuzen
gestalte van Koos Hermsen, de
zwager van zijn hospita, herkend".
„Koos, kerel", ging hij, nu plot
seling weer ernstig, gejaagd voort,
„je komt of je geroepen bent. Rij
zo snel je maar kunt naar 't bureau
en vraag of ze de inspecteur uit z'n
bed bellen. Er moet zo gauw mo
gelijk een agent hierheen komen,
en laat ie een rode lantaarn mee
nemen!"
„Kerel, je maakt me nieuwsgie
rig!" Koos hield van een praatje en
bezat in ruime mate de ondeugd,
die typisch-vrouwelijk wordt ge
noemd wellicht omdat zoveel
mannen er aan mank gaan.
„Klets nou es niet", antwoordde
Jochem wrevelig. „Morgen hoor je
de hele historie uit de eerste hand
bij je schoonzuster op de koffie. En
smeer 'em nou als een grote jongen
naar het bureau!"
„Ja, een ongeluk met een lucht
jeen schiet nou op, alsje
blieft!"
„O ja, agent; ik ga al, agent; als
jeblieft agent!" riep Koos koddig-
verschrikt en sprong met zulk een
overdreven haast op z'n fiets, dat
Jochem, ondanks z'n geprikkeld
heid, moest lachen. Tevreden zag
hij het rode achterlicht met een
sneltreinvaart verdwijnen.
