i
Waalwijkse en Lang Courant
TWEE EEUWEN
GEORGANISEERDE POSTBESTELLING
Wijde Wereld
dltwKCka zn tu\o.pa.
ten, g.e*io.zg.iy.ke.kzKtnCs
cM.MMh.cJL
UIT DE
U kunt er beslist
niet buiten!
VROEGER WERDEN VEEL BRIEVENBESTEL
LERS OVERVALLEN.
WERKLOOSHEID IN JUNI
GEDAALD.
VRIJDAG 11 JULI 1952.
Uitgever
Waal wij kse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
DE ECHO \M HH ZUIDEN
75e JAARGANG No. 56
Abonnement
18 cent per weeï
2.35 per kwartaal
2.60 franco p. p
Advertentie-prijs
10 cent per m.M
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
OPGERICHT 1878
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL.
TEL. 2121
TEL.-ADRES „ECHO"
De brievenbesteller is een wel zeer vertrouwde figuur geworden
in de moderne maatschappij. Hij hoort bij het vertrouwde stads
en dorpsbeeld zoals de broodbezorger en de slagersjongen. Tegen
woordig behoort deze figuur bij het leger van ambtenaren, dat
de ziel vormt van het P.T.T.-bedrijf, waarin elke rechtgeaarde
Nederlander vertrouwen stelt. Al die ambtenaren zijn onderwor
pen aan een reeks van instructies, waarvan zij niet mogen af
wijken. Dank zij die discipline en het gevoel van verantwoorde
lijkheid, waarvan elke postman is doordrongen, is het postverkeer
in Nederland geworden tot wat het nu is: een voorbeeld van be
trouwbaarheid en plichtsbetrachting. Elk lid van het postbedrijf
heeft dus nu zijn instructies, maar deze toestand bestaat pas 200
jaar. De eerste instructie voor brievenbestellers werd vastgesteld
in 1752. Zij gold voor bestellers, behorende „tot de Comptoiren der
posterijen van de provincie van Holland en Westvriesland".
Dit jaar 1952 is dus een jubileumjaar voor geschoolde brievenbe
stellers, een jubileum dat deze dienaars van post en publiek met
ere kunnen vieren. Want nog steeds is de postbode een geziene
figuur aan onze huisdeur, al brengt hij zowel blijde als droeve
berichten. Alleen, zijn verschijning is een gewoonte geworden,
men schenkt er niet meer zoveel aandacht aan. Dat was vroeger
anders. Gaat men terug in de geschiedenis van de brievenbestel
ler, dan is deze romantisch en veel bewogen.
In ons land waren de brievenbe
stellers aanvankelijk alleen maar in
dienst van graven en edellieden,
die hun boodschappers te paard
naar de geadresseerden zonden. De
vijanden van deze ridders hadden
er belang bij de boodschappen van
de tegenpartij te onderscheppen en
dus bestond er geregeld gevaar voor
de koeriers om te worden overval
len. Meestal werd zo'n gevangen
boodschapper eenvoudig gedood,
soms na hevige martelingen, om te
zien of hij soms nog meer wist.
Ook werd een besteller wel omge
kocht tijdens zijn gevangenschap
om valse boodschappen of vervalste
stukken te bezorgen, zodat de vij
and om de tuin werd geleid.
Ook in die vroeger dagen had de
besteller dus al een vertrouwens
positie en deze heeft hij door de
loop der tijden behouden. Na de
edelen waren het de kooplieden die
boodschappers in dienst namen
Ook deze gingen te paard. Zij brach
ten slechts enkele brieven tegelijk
over, dikwijls samen met flinke
geldbedragen.
Het aantal overvallen op deze
mensen is groot geweest, want de
wegen waren toen nog heel wat on
veiliger dan nu bij gebrek aan een
goed georganiseerd politie-apparaat.
Bestellers, die in dienst waren van
handelshuizen ontvingen bij aan
komst een fooi, de voor eigen reke
ning werkende bezorgers vroegen
betaling aan de geadresseerde.
Deze toestand heeft eeuwen be
staan. Ook nadat de postdienst beter
was georganiseerd, heeft de bestel
ler zich nog jaren moeten belasten
mët het innen van frankeerkosten.
In 1870 immers werd het plakken
van postzegels pas verplicht gesteld.
Nu int de besteller alleen nog de
strafport
Ook nieuwsbron.
De tijd dat de postbode alleen zo
nu en dan eens voorbij kwam, be
hoort ook tot het verleden. Dat was
in de dagen dat hij werd uitgeno
digd om koffie, thee of een borrel
tje te drinken. Deze mensen wer
den gevierd om het bericht dat zij
brachten. Meestal wisten ze zelf
dan ook precies wat er in de bezorg
de brief stond en fungeerden zij als
nieuwsbron voor de gehele omge
ving waar ze werkten.
Ook nu zijn er nog mensen die U
met een glimlach op het gezicht
kunnen vertellen hoe in hun ge
boorteplaats een brievenbesteller
was, die eerst de briefkaarten las,
voordat hij ze bezorgde. Ook deze
poëzie is in proza veranderd: de
besteller gaat op geregelde tijden
van huis tot huis, hij heeft een
vaste wijk en kan onmogelijk bij al
zijn klanten koffie drinken of iets
anders
Door een tijd van avonturen en
romantiek heeft de besteller zich
moeten heen worstelen naar zijn
moderne positie van algemeen ver
trouwde figuur. Maar dat geldt niet
alleen voor Nederland. Ook b.v. in
de V.S. heeft de postbestelling met
kinderziekten te kampen gehad..Hij
de ontsluiting van het „Verre Wes
ten" werd ook daar de post per
paard bezorgd. Talrijke bandieten
lagen op de loer om de besteller te
overvallen wanneer men wist dat
hij veel geld bij zich had. Ook de
eerste postverbinding tussen het
Oosten en Westen van Amerika
werd te paard onderhouden. Elke
40 km. wisselde men van rijdier.
Ook op die weg hebben talrijke
koeriers hun plichtbetrachting met
het leven moeten bekopen.
In China.
Haast elk land heeft nu zijn ge
organiseerde postdienst. De oudste
P.T.T. bezit China. Hier leggen de
bestellers heden ten dage nog af
standen van 50 km. per dag af om
de post te bezorgen.
Deze marsen vinden plaats over
wegen die nauwelijks die naam
kunnen dragen. De bestellers trek
ken langs smalle bergpaadjes en
gaan te voet door beekjes, die na
een regentijd tot riviertjes zijn
aangezwollen. En zelfs daar zorgt
de besteller voor service. Na een
verzoek van een Europeaan aan 't
postkantoor van Kanton of de be
steller voortaan ook het gehucht
Longheu zou willen aandoen, om
dat deze Europeaan veel post ont-.
ving, liep de besteller voortaan 2Vz
kilometer extra om deze belangrij
ke klant te bereiken. Wel werd hij
er dagelijks voor beloond met een
kop melk.
Hier heersen dus nog dezelfde
toestanden als in lang vervlogen tij
den in dit kleine landje. De bestel
lers zijn ook in China betrouwbaar
en correct.
Wanneer dit jaar de postbestel
ling kan terugzien op twee eeuwen
van een gereglementeerde dienst,
dan kan zij zich verzekerd weten
van de hulde van haar vele klan
ten, die zij weliswaar niet meer' da
gelijks ontmoet, maar die haar werk
nog evenzeer waarderen als in
vroeger tijden.
J
Oppervlakkig beschouwd is de
verhouding tussen Amerika spe
ciaal de Verenigde Staten en
Europa koek en ei. Dat wil zeggen,
de regering van Truman doet haar
uiterste best ons werelddeel er bo
venop te helpen, waar ze al een
aardig eind in geslaagd is, ze le
gert troepen in Duitsland om West-
Europa te beschermen tegen aan
vallen uit het Oosten, ze versterkt
ons militair potentieel met mil-t
lioenen dollars enzovoort. In het
Congres is er nu en dan wel enige
oppositie tegen de hoge bedragen,
maar Truman blijkt nog steeds zo
veel overtuigingskracht te hebben
dat hij er zijn voorstellen docir
krijgt. Wat zou er van Europa te
recht zijn gekomen als hij niet on
danks alle tegenstand van bepaalde
zijde zijn gang was gegaan?
Niettegenstaande dat de resulta
ten van deze politiek langzamer
hand zichtbaar beginnen te worden
(de eerste jaren leek Europa eerder
een bodemloos vat), niet alleen in
de groeiende welvaart, maar ook in
een nauwere aaneensluiting en een
sterkere defensie, blijft de oppo
sitie bestaan en ze is er zelfs niet
minder op geworden. Dat ze vooral
uit het kamp komt, waarvan de
sprekers minder verantwoordelijk
heid hoeven te dragen voor hun
woorden, omdat er vooralsnog toch
Nu is hef lijd om een fles
vruchtenlimonadesiroop in
huis te nemen. Wat U
daar een plezier van be-
leeft! Echte vruchtenlimo
nade valt bij iedereen in
de smaak en t is een wijze
huisvrouw, die een fles bij
de hand heeft.
De Gruyler biedt de keuze
uit sinaasappel en fram
bozen-bessen. van 1,50
per fles, als U het aller
beste wilt hebben. Maar er
is ook Grenadine en sinaas
appel van slechts 1.10.
Beide soorten worden met
een cassabon voor 10
korting verkocht.
De Gruvfer maakt het U
dus wèl voordelig
520710
niet het wel en wee van millioenen
afhangt, is eensdeels begrijpelijk.
Maar het is toch wel een tikje pijn
lijk voor Europa dat. het minder
vleiende dingen, men is zelfs ge
neigd te zeggen minder verstandige
digen, te horen krijgt van een par
tij waaruit de president van de
Verenigde Staten voor de komende
vier jaar wordt verwacht. En het
is de vraag of de omstandigheden
de uitlatingen alleeen van soort
dan wel ook van wezen veranderen,
m.a.w. of die uitlatingen inderdaad
iets van de toekomstige koers van
de Amerikaanse politiek onthullen
of dat ze geheel op rekening van de
verkiezingscampagne moeten wor
den geschreven en bedoeld zijn als
vrijerij om de gunst van de belas
tingbetaler, die door de regering
van Truman nogal veelvuldig en
ernstig is aangesproken.
Daar is b.v. een MacArthur, die
de openingsrede voor de republi
keinse conventie in Chicago uit
sprak. De generaal heeft zijn oudu
stokpaardje weer bestegen en ge
klaagd dat de V. S. te weinig aan-
ctacnc besteed, aan het Verre Oos
ten. Men weet hoe hij de zaak in
Korea heeft willen oplossen en hij
schijnt het nog steeds niet té kun
nen verkroppen dat de regering
hem zijn gang niet heeft laten gaan.
Aan Europa schijnt hij zich minder
gelegen te laten liggen, omdat hij,
sinds zijn échec in Korea, niet veel
vertrouwen meer heeft in collec
tieve veiligheid. Maar waar zouden
we het in deze tijd anders van moe
ten hebben? Uit MacArthur's woor
den krijgt men de indruk dat hij
meent dat de V. S. het alleen wel
zouden kunen rooien en hij drong
er op aan te zijner tijd alle Ameri
kaanse garnizoenen uit het buiten
land terug te trekken.
Te zijner tijd is echter een zeer
rekbaar begrip. Het is voor Mac
Arthur gemakkelijker critiek uit te
oefenen op het buitenlandse be
leid dat Truman heeft gevoerd, mis
schien het moeilijkste uit de hele
wereldgeschiedenis, dan om 't heni
te verbeteren. En de richting die hij
insloeg als opperbevelhebber in 't
Verre Oosten kan men zeker geen
sterker waarborg vocxr de vrede
noemen dan de lijn die Truman ten
opzichte van Europa heeft gevolgd.
Hoewel Azië sterk aan het opko
men is, kan men toch bezwaarlijk
stellen dat het belangrijker is voor
de wereldvrede dan Europa. Toch
geven verschillende republikeinse
kopstukken de indruk dat zij de
toestand in Azië van groter belang
achten voor de veiligheid van de
Verenigde Staten dan de toestand
in Europa. Uitsluitend militair ge
zien kan in die opvatting een kern
van waarheid schuilen, Truman en
zijn regering hebben er blijk van
gegeven dat zij in de zaak ook an
dere aspecten zien. En zouden die
minder belangrijk zijn?
Veel vertrouwen in Europa heerst
er trouwens blijkbaar niet in be
paalde kringen van het republikein
se kamp. Neem ook oud-president
Hoover. Deze heeft op de partij-con
ventie in Chicago het Europese le
ger een hersenschim genoemd. De
bondgenoten een hart onder de
riem steken is iets anders. Nauwe
lijks is na moeizame onderhande
lingen het zover gekomen dat een
aantal Europese landen zichzelf en
elkaar zover hebben gekregen dat
een gezamenlijk leger in het ver-
STEUNT HET NATIONAAL
R.K. THUISFRONT.
Graad is 19 jaar. Jong en oner
varen. In 't katholieke gezin heeft
zijn geloof nooit geweld geleden.
Hij is een goede jongen. Maar
Moeder kan hem niet bij zich hou
den, want op een goede dak kwam
het briefjenaar de kazerne.
In het grote kamp wordt hij opge
slokt. Boven en naast hem liggen
jongens van allerlei levensbeschou
wingen. Zij hebben vreemde ge
dachten en theorieën. Dat maakt
hem eerst wat schuchter, want niets
lijkt veilig. De vrouw niet, 't meisje
niet, de verkering niet, het huwe
lijk niet, het geloof niet, de pries
ters niet; alles wordt besmet. Is hij
de stomme dwaas, de achterlijke,
die niets van de wereld begrijpt?
Graad staat daar met zijn oner
varenheid. Had hij nu maar iets
waarmee hij terug kon slaan. Had
hij maar een boek of een tijdschrift
waarin hij de antwoorden vond die
hij nu ineens zo nodig heeft. En
's avonds als hij vrij is loopt
hij langs de straten. De meisjes bij
de kazernepoort missen de beschei
den ingetogenheid van het katho
lieke meisje. Hij herinnert zich
woorden van vermaan bij gelegen
heid van retraite gehoord, maar
waarheen moet hij? Hij wil een
huis waar gebeden wordt als thuis,
hij wil een kruisbeeld zien hangen
en zijn krant van thuis lezen. Hij
wil onder jongens zijn die niet zijn
ideeën besmeuren, die geen smet
gooien op wat hem dierbaar is. He
laas is Graad geplaatst is een ka
zerne waar men aan de bouw van
een Militair Tehuis nog niet toe
kwam. Graad zal zijn 4000 vrije
diensturen op zijn eigen manier
moeten doorbrengen, ergens in een
plaats waar niet eens een katholie
ke kerk staat; daarvoor zou hij 12
kilometer moeten lopen.
Graad is in dienst. En zijn Moe
der heeft zorgen. Ze leest de onrust
van zijn gezicht. Ze weet niets. Hij
zal het nooit vertellen, maar hij
strijdt. WIJ kunnen helpen.
Als alle katholieken van Neder
land lid zijn van Natinaal Katho
liek Thuisfront, als alle samen doen
waartoe enkelen niet in staat zijn
ja, dan krijgt Graad wat hij zo zeer
nodig heeft.
Help ons! Wie Graad, of hoe hij
heet, helpt om de militaire dienst,
die hij voor de gemeenschap ver
vult, lichter te maken, die doet een
menslievend en christelijk werk.
Die redt de jeugd voor de Kerk, en
God voor onze maatschappij. Hon
derd vijftig duizend jongemannen
zijn ons toch wel tien cent in de
maand waard.
Daarom allen, die er nog niet toe
kwamen lid te wordenzeg
geen neen, maar geeft U op aan
Nationaal Katholiek Thuisfront,
Postbus 4, Den Haag; Giro 520.000.
De Luitenant-Kolonel,
toegev. Hoofdleger-aalmoezenier
J. B. van Croonenburg.
schiet verschijnt, iets waai gene
raal Eisenhower zelf sterk op heeft
aangedrongen, of aan de andere
kant wordt de mening ten beste ge
geven dat de onderneming tot mis
lukking is gedoemd. Ook als men
dergelijke gezegdes niet zwaarder
laat wegen dan de omstandigheden
waaronder ze ten beste worden ge
geven, is het tekenend voor de men
taliteit in bepaalde Amerikaanse
kringen. Men is daar blijkbaar van
mening dat Europa tot de onder
gang gedoemd is. Men ziet in de
moeizame pogingen om zich boven
de depressie waarin Europa onge
twijfeld nog verkeert, goedbedoelde
maar niet eens zo zeer te waarderen
spartelingen van een tot de ver
drinkingsdood gedoemde. Waar wij
vooruitgang opmerken, zien zij naar
het schijnt stuiptrekkingen, en als
dat alleen een kwestie was van het
interpreteren van verschijnselen,
zou het er voor ons misschien don
ker uitzien. Dat het Europese leger
een succes zal worden kan niemand
garanderen, maar het als een her
senschim te dekwalificeren is een
miskenning van de kracht van ons
werelddeel. Juist omdat het onze
grootste kans is op behoud, die ligt
in het coördineren van te zeer ver
splinterde en individueel te zwakke
krachten, heeft generaal Eisenho
wer steeds sterk op eenheid aange
drongen, en zijn de betrokken lan
den over veel bezwaren, erfenis van
eeuwen, heengestapt. Is 't niet eer
der een bewijs van de kracht die
nog in het oude Europa leeft, dat
het, zij het aarzelend, een nieuwe
weg durft in te slaan?
De tegenstellingen tussen Ameri
ka en Europa zijn wellicht niet he
lemaal ongelijk aan die tussen
jeugd en rijpere leeftijd. Van de.
ene kant wordt Europa schijnbaar
beschouwd als aftands, maar dan
houdt men geen rekening met
krachten die, anders dan in de
mensenleeftijd, een mogelijkheid
bieden tot verjonging. Ons wereld
deel heeft in de loop der eeuwen
meermalen op de rand van de af
grond gestaan en heeft zich er
steeds weer bovenuit gewerkt. Dit
gebeurt niet in zeven jaar tijd, on
der de huidige omstandigheden kan
het misschien geen tientallen jaren
De eerste grote kermiswagens
zijn al gearriveerd, voor de ramen
van café's en restaurants verschij
nen al de eerste kleurige aankon
digingen dat die-en-die boys tijdens
kermisdagen voor een prettige sfeer
zullen zorgen, de zetters zijn druk
doende vorm te geven aan de vele
advertenties, die allemaal een of
andere vorm van kermisvermaak in
een of andere gelegenheid aanprij
zen; hier en daar worden er al, min
of meer feestelijk, kermispotten
verdeeld, spaarpotten worden zorg
vuldig op hun inhoud gecontroleerd,
en hoewel het idee persweek (nog
'ns gauw een week erg hard wer
ken om een cent extra te kunnen
verdienen) langzamerhand een leeg
begrip is geworden, althans van
zijn oorspronkelijke betekenis is be
roofd, heeft deze week toch een zeer
speciaal cachet.
Velen kennen deze week de blij
de hoop op een prettige, onbezorg
de vacantieweek, anderen verkneu
kelen zich, bij de gedachte aan het
vele plezierigs dat ze de volgende
week op de kermis zullen hebben;
de kinderen zijn niet weg te slaan
bij de gezellige drukte, op Markt en
Raadhuisplein, waar al het glan
zende en schitterende van malle
molen en caroussel wordt verbor
gen achter het zware tentzeil.
Maar Zondag zal dit zeil om
hoog gaan, Zondag zullen de eerste
orgelklanken de sfeer in Waalwijk
tot een vrolijke kermissfeer maken,
zal voor de eerste keer de trompet
tist van Ijet dansorkestje zijn in
strument de lucht in steken en zal
het doffe, regelmatige bonzen van
de grote trom, boven de muziek uit
tot ver hoorbaar zijn.
Komen wij Zondag in de straat,
dan zal de geur van oliebollen wel
dadig ons reuk-orgaan prikkelen en
het zien van de vette paling zal 't
water ons in de mond brengen. En
in heel onze plaats zal een week
lang deze feestelijke stemming le
vend zijn, overdag een klein beetje
wegdoezelend, maar 's avonds weer
losgeslagen tot een vrolijk enthou
siasme.
Ge kunt niet ontkennen dat de
kermis van nu veel veranderd is,
vergeleken bij die van vroeger. En
wij hebben al eens meer trachten
te zeggen waarin het verschil pre
cies schuilt. Maar wat voorbij is, is
voorbij; we leven nu, en we heb
ben de kermis te nemen zoals ie is,
waarbij we ook moeten bedenken
dat de kermis zich heeft aangepast
aan de mentaliteit van ons, moder
ne mensen.
Maar wat er nooit veranderd is
en wat ook nooit zal veranderen,
zo lang we zo verstandig zullen zijn
om kermis te vieren, dat is de sfeer
van vrolijkheid en onbezorgdheid,
dat is het feit dat we ons nu, een
hele week lang, dingen kunnen per
mitteren die we ons anders niet
kunnen en niet durven permitteren,
omdat de tijden nog steeds moei
lijk zijn voor velen van ons.
We zouden willen .zeggen: hoe
moeilijker de tijden, hoe meer re
den voor kermis en vacantie. Het
is immers funest als we de proble
men ons over het hoofd laten
groeien, als we ons laten neerdruk
ken door de moeilijkheden van alle
dag. Als we ons zelf de kans op va
cantie ontnemen, en dan vacantie
in de ware zin van het woord, en
het woord komt van het Latijnse
vacare, hetgeen „braak liggen" be
tekent, als we ons de kans daarop
ontnemen, dan ontnemen we ons
ook de gelegenheid nieuwe krach
ten op te doen, nieuwe groeikracht,
nieuw initiatief en nieuwe ijver.
Wanneer een boog altijd gespannen
is, dan verliest hij zijn veerkracht,
wanneer een akker altijd intensief
bebouwd wordt, dan raakt hij uit
geput, of men moet een kwistig ge
bruik maken van kunstmest; en
kunstmest is er nog niet uitgevon
den voor het menselijk lichaam, en
zeker niet voor de menselijke geest;
die moet het hebben van een perio
de van „braak liggen", van „ont
spannen zijn".
In deze zin is kermis niet altijd
begrepen; aanvankelijk immers was
het 't feest van kerkwijding, dat een
dag duurde en begon na de kerke
lijke plechtigheid en na de grote
processie, zoals dat nu nog in Lim
burgse dorpen is. Allengs is kermis
hiervan gedistancieerd, tot het een
zelfstandig wereldlijk feest werd,
en wéér later heeft men kermis
aangegrepen als de geschikte tijd
voor de vacantie van de arbeider
met hoofd en hand; men heeft be
grip getoond voor de volkomen ge
rechtvaardigde sociale eis van de
vacantie en in de meeste gevallen
de kermis gezien als de meest juis
te tijd hiervoor. Zo heeft men,
dunkt ons, de kermis nog meer
recht van bestaan, nog meer bete
kenis en waarde gegeven.
En daarom pleit ons blad, nu voor
de 75e keer, voor de Waalwijkse
kermis, waarvan het bestaansrecht
wel eens is betwist, waarvan de
tijdsduur wel eens is becritiseerd.
Wie echter de vrolijkheid ziet zoals
dié heerst tijdens onze kermis, wie
echter de mensen ziet genieten van
het zalige niets doen, wie de men
sen in practijk ziet brengen de
waarheid van de oude Latijnse
spreuk dat het zalig is op zijn tijd
eens een beetje dwaas te doen, die
zal het niet in zijn hoofd halen de
mensen de gelegenheid,-en de tijd
hiertoe te ontnemen. Mensen, die
niet met de kermis op hebben, hoe
ven er toch niet aan mee te doen,
en mensen die met de kermis hun
fatsoen niet kunnen houden (en ga
nu 'ns na: hoeveel zijn er dat nu
ieder jaar!) kunnen het anders ook
niet. En bovendien is de Waalwijk-
Se kermis steeds een prachtige vorm
van vreemdelingen „industrie" ge
weest.
Neen, die kermis moet blijven, en
al kunnen er dan 'ns accenten ver
legd worden van de vermakelijk
heid naar het dansen, van de stoom-
caroussel naar een bustocht, en van
de poffertjeskraam naar het huise
lijke feest, steeds zijn daar nog de
herinneringen uit onze eigen jeugd,
die ook de tegenwoordige jeugd die
heerlijke pret niet willen ontne
men.
Laat daarom ook de Kermis 1952
zich weer kenmerken door een ui
termate gezellige sfeer, geniet van
de vrijheid en van het goede der
aarde, op de juiste manier, geniet
van al het vermaak dat geboden
wordt, ook door onze eigen Waal
wijkse medeburgers (v/ij wijzen U
öp de advertenties en op de aan
kondigingen van alle prettige ge
beurlijkheden elders in dit blad),
geniet van een gezellige vacantie.
Een genoeglijke kermis, allemaal!
lijden, doch structuurveranderingen
hebben hun tijd nodig. Als dat de
Amerikanen begrijpen, zullen ze
zich niet vergapen aan de armoede
van Europa, noch zich blindstaren
op onze mislukkingen, maar een
open oog hebben voor de waarde
die Europa ook voor hen nog ver
tegenwoordigt. Een van degenen die
dat hebben, is generaal Eisenho
wer. Om zich echter te handhaven
en te doen gelden, moet Europa
echter zijn gevoel van eigenwaarde
behouden.
MEISJE GEDOOD, ANDER
ERNSTIG GEWOND.
Maandag is nabij pensionaat „Ma-
riëngaarde" te Aarle Rixtel een
ernstig ongeval gebeurd, waarbij
het 8-jarig dochtertje van de fam.
van Kraij uit Helmond om 't leven
kwam en haar vriendinnetje, de 11-
jarige Magda Slaats uit Lieshout
ernstige verwondingen opliep. Mag
da bracht Annemieke van Kraij
achter op haar fiets van Lieshout
naar Helmond. Nabij pensionaat
„Mariëngaarde" werden zij aange
reden door een van achter 't kloos
ter uitkomende vierwielige wagen,
waarvan het paard op hol was ge
slagen, met het vermelde gevolg.
BLOEDIGE BOTSING
IN MEXICO.
Bij politieke botsingen in de stra
ten van Mexico zijn minstens 3 per
sonen gedood en 200 gewond. Ge-
steund door militairen in pantser
wagens slaagde de politie er in met
behulp van gummistokken en
traangas de ongeregeldheden de kop
in te drukken. Vijftien mensen wer-
den gearresteerd.
DE KABINETS FORMATIE.
Als resultaat van de besprekin
gen, die Maandag zijn gevoerd tus
sen d.e fractie-voorzitters van de
A.R., C.H., K.V.P, P.v.d.A. en dr.
Drees, is meegedeeld dat dr. Drees
Dinsdagmorgen een gewijzigd ont-
werp-regeringsprogram heeft sa
mengesteld, dat hij aan de vier frac
tie-voorzitters deed toekomen.
Woensdag vergaderden de frac
ties van de P.v.d.A., K.V.P.A.R.
en C.H. over dit gewijzigde pro
gram en het resultaat van dit be
raad werd Donderdag schriftelijk
aan de formateur meegedeeld.
Uit de feiten mag minstens wor
den afgeleid, dat de kans op een
kabinet, dat zal steunen op de Partij
van de Arbeid, K.V.P., A.R. en C.H.
nog steeds aanwezig is.
Het ontwerp-program van dr.
Drees beperkte zich in eerste aan
leg tot de grote lijnen, waardoor
ruimte bleef voor verschil van in
zicht, en al sprekende is men zo
gemeenschappelijk tot een basis
voor een meer gedetailleerde uit
werking gekomen.
Het aantal bij de arbeidsbureau's
geregistreerde mannelijke werklo
zen daalde in de afgelopen maand
van 113.684 tot 106.569, t.w. 74.426
geheel werklozen (vorige maand
80.939). 31.183 D.U.W.-arbeiders
(31.765) en 960 geheel werkloze
wachtgelders (980).
Het ;aantal als werkloos geregis
treerde vrouwen daalde van 5849
tot 5536. De vraag naar vrouwelijk
personeel daalde van 12.094 tot
11.931.