i Waalwijkse en Lang Courant TWEE EEUWEN GEORGANISEERDE POSTBESTELLING Wijde Wereld dltwKCka zn tu\o.pa. ten, g.e*io.zg.iy.ke.kzKtnCs cM.MMh.cJL UIT DE U kunt er beslist niet buiten! VROEGER WERDEN VEEL BRIEVENBESTEL LERS OVERVALLEN. WERKLOOSHEID IN JUNI GEDAALD. VRIJDAG 11 JULI 1952. Uitgever Waal wij kse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DE ECHO \M HH ZUIDEN 75e JAARGANG No. 56 Abonnement 18 cent per weeï 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p Advertentie-prijs 10 cent per m.M Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878 SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121 TEL.-ADRES „ECHO" De brievenbesteller is een wel zeer vertrouwde figuur geworden in de moderne maatschappij. Hij hoort bij het vertrouwde stads en dorpsbeeld zoals de broodbezorger en de slagersjongen. Tegen woordig behoort deze figuur bij het leger van ambtenaren, dat de ziel vormt van het P.T.T.-bedrijf, waarin elke rechtgeaarde Nederlander vertrouwen stelt. Al die ambtenaren zijn onderwor pen aan een reeks van instructies, waarvan zij niet mogen af wijken. Dank zij die discipline en het gevoel van verantwoorde lijkheid, waarvan elke postman is doordrongen, is het postverkeer in Nederland geworden tot wat het nu is: een voorbeeld van be trouwbaarheid en plichtsbetrachting. Elk lid van het postbedrijf heeft dus nu zijn instructies, maar deze toestand bestaat pas 200 jaar. De eerste instructie voor brievenbestellers werd vastgesteld in 1752. Zij gold voor bestellers, behorende „tot de Comptoiren der posterijen van de provincie van Holland en Westvriesland". Dit jaar 1952 is dus een jubileumjaar voor geschoolde brievenbe stellers, een jubileum dat deze dienaars van post en publiek met ere kunnen vieren. Want nog steeds is de postbode een geziene figuur aan onze huisdeur, al brengt hij zowel blijde als droeve berichten. Alleen, zijn verschijning is een gewoonte geworden, men schenkt er niet meer zoveel aandacht aan. Dat was vroeger anders. Gaat men terug in de geschiedenis van de brievenbestel ler, dan is deze romantisch en veel bewogen. In ons land waren de brievenbe stellers aanvankelijk alleen maar in dienst van graven en edellieden, die hun boodschappers te paard naar de geadresseerden zonden. De vijanden van deze ridders hadden er belang bij de boodschappen van de tegenpartij te onderscheppen en dus bestond er geregeld gevaar voor de koeriers om te worden overval len. Meestal werd zo'n gevangen boodschapper eenvoudig gedood, soms na hevige martelingen, om te zien of hij soms nog meer wist. Ook werd een besteller wel omge kocht tijdens zijn gevangenschap om valse boodschappen of vervalste stukken te bezorgen, zodat de vij and om de tuin werd geleid. Ook in die vroeger dagen had de besteller dus al een vertrouwens positie en deze heeft hij door de loop der tijden behouden. Na de edelen waren het de kooplieden die boodschappers in dienst namen Ook deze gingen te paard. Zij brach ten slechts enkele brieven tegelijk over, dikwijls samen met flinke geldbedragen. Het aantal overvallen op deze mensen is groot geweest, want de wegen waren toen nog heel wat on veiliger dan nu bij gebrek aan een goed georganiseerd politie-apparaat. Bestellers, die in dienst waren van handelshuizen ontvingen bij aan komst een fooi, de voor eigen reke ning werkende bezorgers vroegen betaling aan de geadresseerde. Deze toestand heeft eeuwen be staan. Ook nadat de postdienst beter was georganiseerd, heeft de bestel ler zich nog jaren moeten belasten mët het innen van frankeerkosten. In 1870 immers werd het plakken van postzegels pas verplicht gesteld. Nu int de besteller alleen nog de strafport Ook nieuwsbron. De tijd dat de postbode alleen zo nu en dan eens voorbij kwam, be hoort ook tot het verleden. Dat was in de dagen dat hij werd uitgeno digd om koffie, thee of een borrel tje te drinken. Deze mensen wer den gevierd om het bericht dat zij brachten. Meestal wisten ze zelf dan ook precies wat er in de bezorg de brief stond en fungeerden zij als nieuwsbron voor de gehele omge ving waar ze werkten. Ook nu zijn er nog mensen die U met een glimlach op het gezicht kunnen vertellen hoe in hun ge boorteplaats een brievenbesteller was, die eerst de briefkaarten las, voordat hij ze bezorgde. Ook deze poëzie is in proza veranderd: de besteller gaat op geregelde tijden van huis tot huis, hij heeft een vaste wijk en kan onmogelijk bij al zijn klanten koffie drinken of iets anders Door een tijd van avonturen en romantiek heeft de besteller zich moeten heen worstelen naar zijn moderne positie van algemeen ver trouwde figuur. Maar dat geldt niet alleen voor Nederland. Ook b.v. in de V.S. heeft de postbestelling met kinderziekten te kampen gehad..Hij de ontsluiting van het „Verre Wes ten" werd ook daar de post per paard bezorgd. Talrijke bandieten lagen op de loer om de besteller te overvallen wanneer men wist dat hij veel geld bij zich had. Ook de eerste postverbinding tussen het Oosten en Westen van Amerika werd te paard onderhouden. Elke 40 km. wisselde men van rijdier. Ook op die weg hebben talrijke koeriers hun plichtbetrachting met het leven moeten bekopen. In China. Haast elk land heeft nu zijn ge organiseerde postdienst. De oudste P.T.T. bezit China. Hier leggen de bestellers heden ten dage nog af standen van 50 km. per dag af om de post te bezorgen. Deze marsen vinden plaats over wegen die nauwelijks die naam kunnen dragen. De bestellers trek ken langs smalle bergpaadjes en gaan te voet door beekjes, die na een regentijd tot riviertjes zijn aangezwollen. En zelfs daar zorgt de besteller voor service. Na een verzoek van een Europeaan aan 't postkantoor van Kanton of de be steller voortaan ook het gehucht Longheu zou willen aandoen, om dat deze Europeaan veel post ont-. ving, liep de besteller voortaan 2Vz kilometer extra om deze belangrij ke klant te bereiken. Wel werd hij er dagelijks voor beloond met een kop melk. Hier heersen dus nog dezelfde toestanden als in lang vervlogen tij den in dit kleine landje. De bestel lers zijn ook in China betrouwbaar en correct. Wanneer dit jaar de postbestel ling kan terugzien op twee eeuwen van een gereglementeerde dienst, dan kan zij zich verzekerd weten van de hulde van haar vele klan ten, die zij weliswaar niet meer' da gelijks ontmoet, maar die haar werk nog evenzeer waarderen als in vroeger tijden. J Oppervlakkig beschouwd is de verhouding tussen Amerika spe ciaal de Verenigde Staten en Europa koek en ei. Dat wil zeggen, de regering van Truman doet haar uiterste best ons werelddeel er bo venop te helpen, waar ze al een aardig eind in geslaagd is, ze le gert troepen in Duitsland om West- Europa te beschermen tegen aan vallen uit het Oosten, ze versterkt ons militair potentieel met mil-t lioenen dollars enzovoort. In het Congres is er nu en dan wel enige oppositie tegen de hoge bedragen, maar Truman blijkt nog steeds zo veel overtuigingskracht te hebben dat hij er zijn voorstellen docir krijgt. Wat zou er van Europa te recht zijn gekomen als hij niet on danks alle tegenstand van bepaalde zijde zijn gang was gegaan? Niettegenstaande dat de resulta ten van deze politiek langzamer hand zichtbaar beginnen te worden (de eerste jaren leek Europa eerder een bodemloos vat), niet alleen in de groeiende welvaart, maar ook in een nauwere aaneensluiting en een sterkere defensie, blijft de oppo sitie bestaan en ze is er zelfs niet minder op geworden. Dat ze vooral uit het kamp komt, waarvan de sprekers minder verantwoordelijk heid hoeven te dragen voor hun woorden, omdat er vooralsnog toch Nu is hef lijd om een fles vruchtenlimonadesiroop in huis te nemen. Wat U daar een plezier van be- leeft! Echte vruchtenlimo nade valt bij iedereen in de smaak en t is een wijze huisvrouw, die een fles bij de hand heeft. De Gruyler biedt de keuze uit sinaasappel en fram bozen-bessen. van 1,50 per fles, als U het aller beste wilt hebben. Maar er is ook Grenadine en sinaas appel van slechts 1.10. Beide soorten worden met een cassabon voor 10 korting verkocht. De Gruvfer maakt het U dus wèl voordelig 520710 niet het wel en wee van millioenen afhangt, is eensdeels begrijpelijk. Maar het is toch wel een tikje pijn lijk voor Europa dat. het minder vleiende dingen, men is zelfs ge neigd te zeggen minder verstandige digen, te horen krijgt van een par tij waaruit de president van de Verenigde Staten voor de komende vier jaar wordt verwacht. En het is de vraag of de omstandigheden de uitlatingen alleeen van soort dan wel ook van wezen veranderen, m.a.w. of die uitlatingen inderdaad iets van de toekomstige koers van de Amerikaanse politiek onthullen of dat ze geheel op rekening van de verkiezingscampagne moeten wor den geschreven en bedoeld zijn als vrijerij om de gunst van de belas tingbetaler, die door de regering van Truman nogal veelvuldig en ernstig is aangesproken. Daar is b.v. een MacArthur, die de openingsrede voor de republi keinse conventie in Chicago uit sprak. De generaal heeft zijn oudu stokpaardje weer bestegen en ge klaagd dat de V. S. te weinig aan- ctacnc besteed, aan het Verre Oos ten. Men weet hoe hij de zaak in Korea heeft willen oplossen en hij schijnt het nog steeds niet té kun nen verkroppen dat de regering hem zijn gang niet heeft laten gaan. Aan Europa schijnt hij zich minder gelegen te laten liggen, omdat hij, sinds zijn échec in Korea, niet veel vertrouwen meer heeft in collec tieve veiligheid. Maar waar zouden we het in deze tijd anders van moe ten hebben? Uit MacArthur's woor den krijgt men de indruk dat hij meent dat de V. S. het alleen wel zouden kunen rooien en hij drong er op aan te zijner tijd alle Ameri kaanse garnizoenen uit het buiten land terug te trekken. Te zijner tijd is echter een zeer rekbaar begrip. Het is voor Mac Arthur gemakkelijker critiek uit te oefenen op het buitenlandse be leid dat Truman heeft gevoerd, mis schien het moeilijkste uit de hele wereldgeschiedenis, dan om 't heni te verbeteren. En de richting die hij insloeg als opperbevelhebber in 't Verre Oosten kan men zeker geen sterker waarborg vocxr de vrede noemen dan de lijn die Truman ten opzichte van Europa heeft gevolgd. Hoewel Azië sterk aan het opko men is, kan men toch bezwaarlijk stellen dat het belangrijker is voor de wereldvrede dan Europa. Toch geven verschillende republikeinse kopstukken de indruk dat zij de toestand in Azië van groter belang achten voor de veiligheid van de Verenigde Staten dan de toestand in Europa. Uitsluitend militair ge zien kan in die opvatting een kern van waarheid schuilen, Truman en zijn regering hebben er blijk van gegeven dat zij in de zaak ook an dere aspecten zien. En zouden die minder belangrijk zijn? Veel vertrouwen in Europa heerst er trouwens blijkbaar niet in be paalde kringen van het republikein se kamp. Neem ook oud-president Hoover. Deze heeft op de partij-con ventie in Chicago het Europese le ger een hersenschim genoemd. De bondgenoten een hart onder de riem steken is iets anders. Nauwe lijks is na moeizame onderhande lingen het zover gekomen dat een aantal Europese landen zichzelf en elkaar zover hebben gekregen dat een gezamenlijk leger in het ver- STEUNT HET NATIONAAL R.K. THUISFRONT. Graad is 19 jaar. Jong en oner varen. In 't katholieke gezin heeft zijn geloof nooit geweld geleden. Hij is een goede jongen. Maar Moeder kan hem niet bij zich hou den, want op een goede dak kwam het briefjenaar de kazerne. In het grote kamp wordt hij opge slokt. Boven en naast hem liggen jongens van allerlei levensbeschou wingen. Zij hebben vreemde ge dachten en theorieën. Dat maakt hem eerst wat schuchter, want niets lijkt veilig. De vrouw niet, 't meisje niet, de verkering niet, het huwe lijk niet, het geloof niet, de pries ters niet; alles wordt besmet. Is hij de stomme dwaas, de achterlijke, die niets van de wereld begrijpt? Graad staat daar met zijn oner varenheid. Had hij nu maar iets waarmee hij terug kon slaan. Had hij maar een boek of een tijdschrift waarin hij de antwoorden vond die hij nu ineens zo nodig heeft. En 's avonds als hij vrij is loopt hij langs de straten. De meisjes bij de kazernepoort missen de beschei den ingetogenheid van het katho lieke meisje. Hij herinnert zich woorden van vermaan bij gelegen heid van retraite gehoord, maar waarheen moet hij? Hij wil een huis waar gebeden wordt als thuis, hij wil een kruisbeeld zien hangen en zijn krant van thuis lezen. Hij wil onder jongens zijn die niet zijn ideeën besmeuren, die geen smet gooien op wat hem dierbaar is. He laas is Graad geplaatst is een ka zerne waar men aan de bouw van een Militair Tehuis nog niet toe kwam. Graad zal zijn 4000 vrije diensturen op zijn eigen manier moeten doorbrengen, ergens in een plaats waar niet eens een katholie ke kerk staat; daarvoor zou hij 12 kilometer moeten lopen. Graad is in dienst. En zijn Moe der heeft zorgen. Ze leest de onrust van zijn gezicht. Ze weet niets. Hij zal het nooit vertellen, maar hij strijdt. WIJ kunnen helpen. Als alle katholieken van Neder land lid zijn van Natinaal Katho liek Thuisfront, als alle samen doen waartoe enkelen niet in staat zijn ja, dan krijgt Graad wat hij zo zeer nodig heeft. Help ons! Wie Graad, of hoe hij heet, helpt om de militaire dienst, die hij voor de gemeenschap ver vult, lichter te maken, die doet een menslievend en christelijk werk. Die redt de jeugd voor de Kerk, en God voor onze maatschappij. Hon derd vijftig duizend jongemannen zijn ons toch wel tien cent in de maand waard. Daarom allen, die er nog niet toe kwamen lid te wordenzeg geen neen, maar geeft U op aan Nationaal Katholiek Thuisfront, Postbus 4, Den Haag; Giro 520.000. De Luitenant-Kolonel, toegev. Hoofdleger-aalmoezenier J. B. van Croonenburg. schiet verschijnt, iets waai gene raal Eisenhower zelf sterk op heeft aangedrongen, of aan de andere kant wordt de mening ten beste ge geven dat de onderneming tot mis lukking is gedoemd. Ook als men dergelijke gezegdes niet zwaarder laat wegen dan de omstandigheden waaronder ze ten beste worden ge geven, is het tekenend voor de men taliteit in bepaalde Amerikaanse kringen. Men is daar blijkbaar van mening dat Europa tot de onder gang gedoemd is. Men ziet in de moeizame pogingen om zich boven de depressie waarin Europa onge twijfeld nog verkeert, goedbedoelde maar niet eens zo zeer te waarderen spartelingen van een tot de ver drinkingsdood gedoemde. Waar wij vooruitgang opmerken, zien zij naar het schijnt stuiptrekkingen, en als dat alleen een kwestie was van het interpreteren van verschijnselen, zou het er voor ons misschien don ker uitzien. Dat het Europese leger een succes zal worden kan niemand garanderen, maar het als een her senschim te dekwalificeren is een miskenning van de kracht van ons werelddeel. Juist omdat het onze grootste kans is op behoud, die ligt in het coördineren van te zeer ver splinterde en individueel te zwakke krachten, heeft generaal Eisenho wer steeds sterk op eenheid aange drongen, en zijn de betrokken lan den over veel bezwaren, erfenis van eeuwen, heengestapt. Is 't niet eer der een bewijs van de kracht die nog in het oude Europa leeft, dat het, zij het aarzelend, een nieuwe weg durft in te slaan? De tegenstellingen tussen Ameri ka en Europa zijn wellicht niet he lemaal ongelijk aan die tussen jeugd en rijpere leeftijd. Van de. ene kant wordt Europa schijnbaar beschouwd als aftands, maar dan houdt men geen rekening met krachten die, anders dan in de mensenleeftijd, een mogelijkheid bieden tot verjonging. Ons wereld deel heeft in de loop der eeuwen meermalen op de rand van de af grond gestaan en heeft zich er steeds weer bovenuit gewerkt. Dit gebeurt niet in zeven jaar tijd, on der de huidige omstandigheden kan het misschien geen tientallen jaren De eerste grote kermiswagens zijn al gearriveerd, voor de ramen van café's en restaurants verschij nen al de eerste kleurige aankon digingen dat die-en-die boys tijdens kermisdagen voor een prettige sfeer zullen zorgen, de zetters zijn druk doende vorm te geven aan de vele advertenties, die allemaal een of andere vorm van kermisvermaak in een of andere gelegenheid aanprij zen; hier en daar worden er al, min of meer feestelijk, kermispotten verdeeld, spaarpotten worden zorg vuldig op hun inhoud gecontroleerd, en hoewel het idee persweek (nog 'ns gauw een week erg hard wer ken om een cent extra te kunnen verdienen) langzamerhand een leeg begrip is geworden, althans van zijn oorspronkelijke betekenis is be roofd, heeft deze week toch een zeer speciaal cachet. Velen kennen deze week de blij de hoop op een prettige, onbezorg de vacantieweek, anderen verkneu kelen zich, bij de gedachte aan het vele plezierigs dat ze de volgende week op de kermis zullen hebben; de kinderen zijn niet weg te slaan bij de gezellige drukte, op Markt en Raadhuisplein, waar al het glan zende en schitterende van malle molen en caroussel wordt verbor gen achter het zware tentzeil. Maar Zondag zal dit zeil om hoog gaan, Zondag zullen de eerste orgelklanken de sfeer in Waalwijk tot een vrolijke kermissfeer maken, zal voor de eerste keer de trompet tist van Ijet dansorkestje zijn in strument de lucht in steken en zal het doffe, regelmatige bonzen van de grote trom, boven de muziek uit tot ver hoorbaar zijn. Komen wij Zondag in de straat, dan zal de geur van oliebollen wel dadig ons reuk-orgaan prikkelen en het zien van de vette paling zal 't water ons in de mond brengen. En in heel onze plaats zal een week lang deze feestelijke stemming le vend zijn, overdag een klein beetje wegdoezelend, maar 's avonds weer losgeslagen tot een vrolijk enthou siasme. Ge kunt niet ontkennen dat de kermis van nu veel veranderd is, vergeleken bij die van vroeger. En wij hebben al eens meer trachten te zeggen waarin het verschil pre cies schuilt. Maar wat voorbij is, is voorbij; we leven nu, en we heb ben de kermis te nemen zoals ie is, waarbij we ook moeten bedenken dat de kermis zich heeft aangepast aan de mentaliteit van ons, moder ne mensen. Maar wat er nooit veranderd is en wat ook nooit zal veranderen, zo lang we zo verstandig zullen zijn om kermis te vieren, dat is de sfeer van vrolijkheid en onbezorgdheid, dat is het feit dat we ons nu, een hele week lang, dingen kunnen per mitteren die we ons anders niet kunnen en niet durven permitteren, omdat de tijden nog steeds moei lijk zijn voor velen van ons. We zouden willen .zeggen: hoe moeilijker de tijden, hoe meer re den voor kermis en vacantie. Het is immers funest als we de proble men ons over het hoofd laten groeien, als we ons laten neerdruk ken door de moeilijkheden van alle dag. Als we ons zelf de kans op va cantie ontnemen, en dan vacantie in de ware zin van het woord, en het woord komt van het Latijnse vacare, hetgeen „braak liggen" be tekent, als we ons de kans daarop ontnemen, dan ontnemen we ons ook de gelegenheid nieuwe krach ten op te doen, nieuwe groeikracht, nieuw initiatief en nieuwe ijver. Wanneer een boog altijd gespannen is, dan verliest hij zijn veerkracht, wanneer een akker altijd intensief bebouwd wordt, dan raakt hij uit geput, of men moet een kwistig ge bruik maken van kunstmest; en kunstmest is er nog niet uitgevon den voor het menselijk lichaam, en zeker niet voor de menselijke geest; die moet het hebben van een perio de van „braak liggen", van „ont spannen zijn". In deze zin is kermis niet altijd begrepen; aanvankelijk immers was het 't feest van kerkwijding, dat een dag duurde en begon na de kerke lijke plechtigheid en na de grote processie, zoals dat nu nog in Lim burgse dorpen is. Allengs is kermis hiervan gedistancieerd, tot het een zelfstandig wereldlijk feest werd, en wéér later heeft men kermis aangegrepen als de geschikte tijd voor de vacantie van de arbeider met hoofd en hand; men heeft be grip getoond voor de volkomen ge rechtvaardigde sociale eis van de vacantie en in de meeste gevallen de kermis gezien als de meest juis te tijd hiervoor. Zo heeft men, dunkt ons, de kermis nog meer recht van bestaan, nog meer bete kenis en waarde gegeven. En daarom pleit ons blad, nu voor de 75e keer, voor de Waalwijkse kermis, waarvan het bestaansrecht wel eens is betwist, waarvan de tijdsduur wel eens is becritiseerd. Wie echter de vrolijkheid ziet zoals dié heerst tijdens onze kermis, wie echter de mensen ziet genieten van het zalige niets doen, wie de men sen in practijk ziet brengen de waarheid van de oude Latijnse spreuk dat het zalig is op zijn tijd eens een beetje dwaas te doen, die zal het niet in zijn hoofd halen de mensen de gelegenheid,-en de tijd hiertoe te ontnemen. Mensen, die niet met de kermis op hebben, hoe ven er toch niet aan mee te doen, en mensen die met de kermis hun fatsoen niet kunnen houden (en ga nu 'ns na: hoeveel zijn er dat nu ieder jaar!) kunnen het anders ook niet. En bovendien is de Waalwijk- Se kermis steeds een prachtige vorm van vreemdelingen „industrie" ge weest. Neen, die kermis moet blijven, en al kunnen er dan 'ns accenten ver legd worden van de vermakelijk heid naar het dansen, van de stoom- caroussel naar een bustocht, en van de poffertjeskraam naar het huise lijke feest, steeds zijn daar nog de herinneringen uit onze eigen jeugd, die ook de tegenwoordige jeugd die heerlijke pret niet willen ontne men. Laat daarom ook de Kermis 1952 zich weer kenmerken door een ui termate gezellige sfeer, geniet van de vrijheid en van het goede der aarde, op de juiste manier, geniet van al het vermaak dat geboden wordt, ook door onze eigen Waal wijkse medeburgers (v/ij wijzen U öp de advertenties en op de aan kondigingen van alle prettige ge beurlijkheden elders in dit blad), geniet van een gezellige vacantie. Een genoeglijke kermis, allemaal! lijden, doch structuurveranderingen hebben hun tijd nodig. Als dat de Amerikanen begrijpen, zullen ze zich niet vergapen aan de armoede van Europa, noch zich blindstaren op onze mislukkingen, maar een open oog hebben voor de waarde die Europa ook voor hen nog ver tegenwoordigt. Een van degenen die dat hebben, is generaal Eisenho wer. Om zich echter te handhaven en te doen gelden, moet Europa echter zijn gevoel van eigenwaarde behouden. MEISJE GEDOOD, ANDER ERNSTIG GEWOND. Maandag is nabij pensionaat „Ma- riëngaarde" te Aarle Rixtel een ernstig ongeval gebeurd, waarbij het 8-jarig dochtertje van de fam. van Kraij uit Helmond om 't leven kwam en haar vriendinnetje, de 11- jarige Magda Slaats uit Lieshout ernstige verwondingen opliep. Mag da bracht Annemieke van Kraij achter op haar fiets van Lieshout naar Helmond. Nabij pensionaat „Mariëngaarde" werden zij aange reden door een van achter 't kloos ter uitkomende vierwielige wagen, waarvan het paard op hol was ge slagen, met het vermelde gevolg. BLOEDIGE BOTSING IN MEXICO. Bij politieke botsingen in de stra ten van Mexico zijn minstens 3 per sonen gedood en 200 gewond. Ge- steund door militairen in pantser wagens slaagde de politie er in met behulp van gummistokken en traangas de ongeregeldheden de kop in te drukken. Vijftien mensen wer- den gearresteerd. DE KABINETS FORMATIE. Als resultaat van de besprekin gen, die Maandag zijn gevoerd tus sen d.e fractie-voorzitters van de A.R., C.H., K.V.P, P.v.d.A. en dr. Drees, is meegedeeld dat dr. Drees Dinsdagmorgen een gewijzigd ont- werp-regeringsprogram heeft sa mengesteld, dat hij aan de vier frac tie-voorzitters deed toekomen. Woensdag vergaderden de frac ties van de P.v.d.A., K.V.P.A.R. en C.H. over dit gewijzigde pro gram en het resultaat van dit be raad werd Donderdag schriftelijk aan de formateur meegedeeld. Uit de feiten mag minstens wor den afgeleid, dat de kans op een kabinet, dat zal steunen op de Partij van de Arbeid, K.V.P., A.R. en C.H. nog steeds aanwezig is. Het ontwerp-program van dr. Drees beperkte zich in eerste aan leg tot de grote lijnen, waardoor ruimte bleef voor verschil van in zicht, en al sprekende is men zo gemeenschappelijk tot een basis voor een meer gedetailleerde uit werking gekomen. Het aantal bij de arbeidsbureau's geregistreerde mannelijke werklo zen daalde in de afgelopen maand van 113.684 tot 106.569, t.w. 74.426 geheel werklozen (vorige maand 80.939). 31.183 D.U.W.-arbeiders (31.765) en 960 geheel werkloze wachtgelders (980). Het ;aantal als werkloos geregis treerde vrouwen daalde van 5849 tot 5536. De vraag naar vrouwelijk personeel daalde van 12.094 tot 11.931.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1952 | | pagina 1