Wijde Wereld
Brabant.
Waalwijkse en Lang
Eisenhower candidaat
DE OLYMPIADE GAAT BEGINNEN
HOOFDPIJN
UIT DE
De wegenbelasting voor de wegen
4
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
Besluit Uw maaltijd
met één of twee Rennies.
Om dat snerpend zuurbranden op
de maag te blussen.
Wij hebben nog velen bij deze
DONDERDAG 17 JULI 1952
Uitgever
Waal vvijkse Stoomdrukkerij
ANTOON HELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
DE ECHO \M HEI ZUIDEN
------- - - «a-órfaneat
75e JAARGANG No. 58
Abonnement
13 cent per week
2.35 per kwartaal
2.S0 franco p. p.
Advertentie-prijs
10 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 295, WAALWIJK TEL. 2621
OPGERICHT 187S
TEL.-ADRES „ECHO"
1
Waarschijnlijk was de uitspraak
van president Truman een goede
graadmeter voor de stemming in de
Democratische Partij, toen hij voor
de verkiezing van een republikein
se candidaat voor het president
schap zei, dat hij tot zijn spijt zag
dat niet zijn favoriet Taft de over
winning zou behalen. Waarmee hij
bedoelde dat de kansen van de De
mocraten aanmerkelijk minder zou
den zijn wanneer Eisenhower repu
blikeins candidaat zou zijn, dan
wanneer Taft het zou worden.
Het is Eisenhower geworden. Era-
ge maanden geleden leek het alsof
zijn pad over rozen zou gaan, maar
dat was niet het geval. Op de Con
ventie in Chicago verscheen Taft
zelfs met de beste papieren: een
aanmerkelijk groter aantal stem
men in het vooruitzicht dan. zijn
grootste concurrent; de andere con
currenten telden practisch niet mee.
Het ging er dus maar over wie op
den duur de onzekeren op zijn hand
zou krijgen en de stemmen van de
genen die ze eerst voor een kans
loze hadden bestemd. Men kent 't
verloop: bij de eerste stemming
kwam Eisenhower nog enkele stem
men tekort. Minnesota sloeg om en
binnen de kortst mogelijke tijd was
hij met algemene stemmen geko
zen. De Republikeinse partij is de
partij van Eisenhower geworden,
ofschoon Taft aanvankelijk het hele
partij-apparaat in handen had.
Ongetwijfeld is het voor 'n groot
deel Eisenhowers populariteit ge
weest, die hem zo'n eclatante over
winning heeft bezorgd. Hij is in het
hem enerzijds het voordeel gaf dat
verleden geen politicus geweest,wat
hij niet de last van in het verleden
gemaakte fouten hoefde te dragen,
terwijl hij anderzijds tamelijk on
ervaren tegenover een gigantische
taak kwam te staan. Daaraan is ook
te wijten dat hij bij zijn eerste op
treden als burger enkele onhandig
heden heeft begaan, die zijn sup
porters de schrik om 't hart deed
slaan. Dit heeft hem overigens uit
eindelijk niet zoveel kwaad gedaan,
misschien dank zij de charme der
naïveteit waarmee gepaard gaat 't
schouwspel van een president der
Verenigde Staten in spe, die nog
niet precies weet hoe hij zich in de
politiek moet gedragen. En dat in
deze tijd! Dat wil natuurlijk niet
zeggen dat Eisenhower een kind is
in de politiek: het is meer 'n kwes
tie van sfeer dan van wezenlijke
fouten. Wat hem aan ervaring ont
breekt zullen zijn talent en de hulp
middelen die hem ten dienste staan,
gauw genoeg aangevuld hebben.
Men mag veronderstellen dat er
in West-Europa een zekere voldoe
ning heerst over het feit dat niet
Taft, maar Eisenhower favoriet is
voor het presidentschap. Men kent
Taft hier weinig en heeft in de loop
van de laatste jaren veel lelijke din
gen over hem gehoord. Eisenhower
kent men wel en hij heeft er meer
malen blijk van gegeven dat hij
Europa een warm hart toedraagt.
Het is alleen niet zeker dat de een
in een andere positie isolationist
zou blijven, evenmin als het zeker
is dat de ander in een nieuwe func
tie zijn hartelijkheid tegenover Eu
ropa zou kunnen blijven uiten. Het
moet maar aansluiten op de lijn
van een bepaalde politiek. Daaren
boven is er het republikeins pro
gramma, waaraan ook Eisenhower
zich althans in grote lijnen heeft te
houden. Nu geeft hem dat wel vol
doende armslag om als president
zijn eigen inzichten te volgen, maar
uiteraard zijn er ook die van de
groep Taft in vastgelegd. En ten
slotte is er een president van de
Verenigde Staten niet op de eerste
plaats voor Europa, maar voor de
Verenigde Staten. Alle voordelen
die wij er bij halen zijn tenslotte
voor het grootste gedeelte maar
meegenomen, want de Amerikaan
stemt heel begrijpelijk op de candi
daat die hem het meeste biedt en
Europa kost hem alleen maar geld.
Daarom is het te verwachten dat
na de verkiezing van de democra
tische candidaat de strijd pas voor
goed zal losbranden, voornamelijk
op het terrein van de binnenlandse
politiek. Want die zal uiteindelijk
beslissend zijn voor de keuze van
de president. Als partij geeft men
algemeen de democraten de beste
papieren, omdat zij de sterkste par
tij vormen. In de uitspraak van
Truman kon men echter al beluis
teren dat zij niet een candidaat
hebben van de populariteit van Ei
senhower, zeker niet nu Truman
zelf zich niet meer verkiesbaar
heeft gesteld. Misschien wegen de
voordelen van de persoon tegen de
voordelen van de partij op. In ie
der geval wordt de doorslag niet
gegeven door de buitenlandse po
litiek, aangezien die vooral een last
is op het Amerikaanse volk. Eisen
hower zal niet genoeg hebben aan
zijn populariteit om de overwinning
te behalen, hij moet het volk iets
bieden waar het vertrouwen in
heeft, zoals belastingverlaging e.d.
De verkiezingen van vier jaar ge
leden hebben bewezen dat 't zelfs
gevaarlijk is af te gaan op het on
derzoek van de publieke opinie,
maar mocht Eisenhower er in sla
gen na zijn overwinning op zijn
concurrent Taft ook zijn toekom
stige democratische mede-candidaat
te verslaan, dan kan Europa toch
v/el met enig optimisme de toekom
stige koers van de Amerikaanse
buitenlandse politiek tegemoet zien.
Want geen republikein heeft mis
schien Trumans politiek meer ge
steund dan Eisenhower.
Mee,r en meer wordt het gewoonte van
lijders aan brandend maagzuur, altijd
Rennies bij de hand te hebben. Ze zijn
één voor één hygiënisch verpakt en on
opgemerkt in te nemen waar li maar
wilt zonder water of wat ook. En
Rennies zijn nog smakelijk ook. Vraag
Rennies bij Uw apotheker of drogist.
WACHTPOSTEN LANGS
AMERIKAANSE KUST.
Hondervijftigduizend vrijwilligers be
trekken vanaf Maandag de wacht tegen
een „Sovjet-Russische luchtaanval", in
gevolge het besluit der V.S. om elk ogen
blik waakzaam te zijn.
Er zullen zesduizend wachtposten
langs de Amerikaanse kusten en grenzen
worden ingericht, welke dag en nacht
op hun hoede zullen zijn en de jacht
vliegtuigen zullen waarschuwen, indien
zij een vliegtuig van onbekende nationa
liteit waarnemen. Volgens de Amerikaan
se generale staf is September de „waar
schijnlijkste maand voor een plotselinge
aanval van vijandelijke strijdkrachten".
President Truman heeft een oproep
tot de Amerikaanse bevolking gericht om
deel te nemen aan het corps van vrij
willigers. Volgens Truman zijn er behal
ve de 150.000 vrijwilligers nog 350.000
nodig om de bewaking van de grenzen
der V.S. doeltreffend te doen zijn.
BOMBARDEMENTEN OP KOREA.
De stafchef van het Amerikaanse le
ger, generaal Lawton Collins, heeft ver
klaard, dat de geallieerde luchtmacht
haar bombardementen in Noord-Korea
zal voortzetten, „tot de communisten
met een wapenstilstand accoord gaan".
Collins legde deze verklaring af tijdens
een persconferentie in het hoofdkwartier
van het Amerikaanse Achtste Leger in
Korea. Hij zei ook, dat besprekingen
met bevelhebbers der geallieerde strijd
krachten hem de overtuiging hebben ge
geven, dat de Noordelijken, als zij een
nieuw offensief zouden beginnen, tegen
gehouden en op de vlucht gedreven kun
nen worden. Zondag verklaarde Collins
overigens, dat hij een offensief der com
munisten onwaarschijnlijk achtte.
Het opperbevel der Verenigde Naties
in Korea heeft de communistische bewe
ring, dat geallieerde vliegtuigen Vrijdag
bommen zouden hebben geworpen op
een krijgsgevangenkamp bij Pjongjang
geloochenstraft. Luchtfoto's, aldus het
opperbevel, hebben afdoende bewezen,
dat het bedoelde kamp bij de aanvallen
op het gebied van Pjongjang niet ge
troffen is.
GROTE HOTELBRAND.
In Fairbanks in Alaska is een uit hout
opgetrokken hotel uitgebrand. Vier per
sonen zijn met zekerheid omgekomen.
Hotelgasten beweren, dat het aantal do
den minstens 50 moet zijn. Negen ge
wonden zijn in een ziekenhuis opgeno
men.
De gasten lagen nagenoeg allemaal te
slapen toen de brand uitbrak. Volgens
enkelen van hen die de brand konden
ontkomen, moeten 50 personen verbrand
zijn; anderen beweren dat velen nog
door de vlammen zijn ontkomen.
OVER SIGAREN EN SIGARETTEN.
Vergeleken bij 1938 is in 1951 het
verbruik van sigaren met 48 pet. ge
daald. De prijs steeg echter van 4.56
per 100 tot 21.59. Begrijpelijk is dat
de werkgelegenheid daalde en wel met
59 pet. van 27.150 op 31 December '39
tot 11.153 in Juni 1951.
Deze cijfers zijn ontleend aan het jaar
verslag dat op de vergadering van de
R.K. fabaksbewerkersbond werd goed
gekeurd.
Het verbruik van sigaretten nam in
195 IJ met ruim 77 pet. of wel 3J/J mil
liard stuks toe ten opzichte van 1938; de
prijzen waren gemiddeld 3,8 maal zo
hoog als voor de oorlog. In 1938 werden
bijna 23 millioen sigaren ter waarde van
bijna V/2 millioen geëxporteerd, in 1951
was de uitvoer ongeveer 2]/2 maal zo
groot met een waarde van ruim 10 mil
lioen.
Ook de import van sigaren is toege
nomen van 614.000 in 1938 tot ruim 19
millioen in 1951. De export van sigaret
ten is van twaalf millioen in 1938 ge
stegen tot een milliard vorig jaar. De
invoer is teruggelopen van 478 millioen
tot bijna vier millioen.
De tabaksaccijns steeg van 36J4 mil
lioen in 1938 tot 350 millioen vorig jaar.
VOORZITTER EERSTE KAMER.
Mr. J. A. Jonkman is bij K.B. van 10
Juli 1952 opnieuw benoemd tot voor
zitter van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal voor de zitting, welke zal aan
vangen op 15 Juli.
VERLAGING
VERMAKELIJKHEIDSBELASTING
BIOSCOPEN.
Honderd vieren zestig Nederlandse ge
meenten hebben besloten de vermakelijk
heidsbelasting op bioscoopvoorstellingen
te verlagen, in de meeste gevallen tot het
vroeger geldende tarief. De Nederlandse
Bioscoopbond doet thans een krachtig
beroep op de overige gemeentebesturen
om de zijns inziens buitengewoon zware
heffing algemeen tot het oude peil terug
te brengen. Aldus werd ter jaarvergade
ring van de Ned. Bioscoopbond in Hotel
Krasnapolsky medegedeeld door de vice-
vodrzitter de heer J. S. Croeze.
DRONKEN CHAUFFEUR.
Een dronken Belgische chauffeur heeft
Zondagmiddag twee zoontjes van de fa
milie Cover uit Budel Schoot aangere
den. Eten zes-jarige jongen werd op slag
gedood, zijn tien-jarig broertje moest met
een zware hersenschudding naar het zie
kenhuis worden overgebracht.
De dronken automobilist was W. S.
uit Hamont. Hij botste met zijn auto met
flinke vaart op beide kinderen, die op
het rijwielpad naar huis fietsten. De auto
kwam vijftig meter verderop in een sloot
terecht, waar woedende toeschouwers de
chauffeur uit de wagen sleurden. De man
werd gearresteerd.
Mijnhardt's Hoofdplinpoeders. Doos47 ct.
Zal nieuwe regering een andere koers kunnen bepalen?
In het jaarverslag van de Ned. Spoorwegen werd er al eens op
gewezen dat de verschijning van de bromfiets op de weg het
aantal treinreizigers verminderde. Hiermee werd niet alleen voor
de spoorwegen een probleem opgeworpen, maar dit verschijnsel
had vooral gevolgen voor ons wegennet, dat zich onmogelijk plot
seling kon aanpassen.
Aanvankelijk werd er niet zoveel aandacht aan besteed, maar
nu het aantal van deze lichte motorrijtuigen ongeveer een kwart
millioen bedraagt, dient men zich voor deze factor toch wel te
interesseren. Wij staan voor de moeilijkheid dat onze bevolking
nog steeds snel toeneemt, dat het auto- en rijwielverkeer steeds
intensiever wordt en dat er een nieuwe categorie weggebruikers
is bijgekomen.
Nu wordt er wel niet zoveel geklaagd over de kwaliteit van onze
wegen, want wij kunnen de vergelijking met het buitenland ge
makkelijk doorstaan, maar daarmee is de zaak niet afgedaan. Zou
dit dichtst bevolkte land van Europa een beslist onvoldoende
wegennet krijgen, dan leidt dat tot des-organisatie. Men kan hier
geen vergelijking treffen met Duitsland of Frankrijk, omdat men
daar veel minder gebruik maakt van lichte vervoermiddelen,
zoals fiets en bromfiets.
De veiligheid op de weg wordt in
Nederland zeer bevorderd door het
bestaan van de verkeersbonden.
Wat deze organisaties voor de weg
gebruikers in de loop der jaren heb
ben gepresteerd, is niet in cijfers
uit te drukken. Maar ook hier heb
ben de mogelijkheden grenzen. Het
aantal borden op de wegen neemt
steeds toe. Veel van die borden ge
ven zwakke punten aan op de we
gen. Zij vormen hulpmiddelen, doch
het gevaar op de weg wordt er niet
minder door. Zijn onze wegen op
de duur voorzien van zoveel aan
wijzingen en waarschuwingen dat
men door de bomen het bos niet
meer ziet, dan verslapt ook de aan
dacht voor de aanwijzingen van on
ze touristenorganisatie. Dat is ook
een ernstig gevaar.
In de jaarvergadering van de
A.N.W.B. heeft voorzitter Zimmer
man onomwonden er op gewezen,
dat onze overheid de weggebruikers
in de steek laat. Hij noemde het
offer van 1000 doden en ruim twin
tigduizend gewonden per jaar veel
te groot als prijs voor de bezuini
ging op de verkeersuitgaven. Al die
doden en gewonden veroorzaken een
schade van 90 tot 100 millioen per
jaar.
Het is algemeen bekend dat de
weggebruikers per jaar meer dan
tweehonderd millioen aan belasting
betalen teneinde de overheid in
staat te stellen de wegen te onder
houden en te verbeteren. Ruim
driekwart van dit bedrag wordt
voor andere doeleinden besteed.
Meer dan 700 doden per jaar.
Onze burgers mioeten worden be
schermd tegen oorlogsgevaar. Daar
worden milliarden aan besteed.
Het oorlogsgevaar is ernstig, drei
gend, maar mogelijk afwendbaar.
Het gevaar op de weg bedreigt ons
echter elke dag opnieuw en kan
met de millioenen, die daarvoor
bestemd zijn, worden afgewend,
respectievelijk jsterk gereduceerd.
De heer Zimmerman berekende dat
het aantal ongelulkken tot 15
20 van de hedendaagse cijfers
kan worden teruggebracht, warv-
neer een aantal gewone wegen in
ons land door autosnelwegen zou
worden vervangen.
Dat zou betekenen, dat 700 a 800
mensen per jaar de dood vinden
omdat de gelden voor onze wegen
niet op de juiste wijze worden be
steed. Wat baat het ons, indien wij
ons leven tegen de oorlog bescher
men en anderzijds honderden do
den per jaar aan de weg offeren
Bovendien moet men zich afvragen
of de aanleg van een groter aantal
brede autowegen niet mede aam
militaire doeleinden ten goede
komt.
Naast deze kapitaal-vragende
objecten weet de A.N.W.B. nog
tientallen punten op onze wegen
aan te wijzen waar met betrekke
lijk weinig kosten de situatie aan
zienlijk kan worden verbeterd.
Wanneer door deze verbeteringen
de honderd millioen schade per
jaar tot de helft kan worden terug
gebracht, dan ligt de conclusie voor
de hand, dat hier zelfs financiële
baten aan verbonden zijn.
De nieuwe regering.
Onze weggebruikers zijn over 't
algemeen bereid voor een goede
conditie van ons wegennet aanzien
lijke offers te brengen. Zuigt men
van overheidswege die offers weg
naar andere kassen, dan is hier al
leen een oplossing te vinden door
een gewijzigde overheidspolitiek.
Een nieuw ministerie vangt wel
dra zijn werkzaamheden aan. Er is
een nieuw regeringsprogramma op
gesteld en in September komt de
nieuwe begroting aan de orde. On
getwijfeld zullen er flinke bedragen
worden uitgetrokken voor openba
re werken. Onontwikkelde gebie
den zullen onder meer worden aan
gepast aan de eisen van het moder
ne economische leven. Er zijn ver
schillende wegen in ons land die
onder deze gebieden vallen.
Toenemende industrialisatie be
tekent toenemend verkeer. Grotere
bevolking bevordert de drukte op
de weg. Het reeds aanwezige brom
fietsprobleem vraagt om een oplos
sing. Ook de toenemende inspan
ning van de verenigingen voor
vreemdelingenverkeer om meer
buitenlanders tot een vacantie in
Nederland te verlokken, heeft tot
gevolg dat ons wegennet zwaarder
zal worden belast. De Nederlandse
Spoorwegen zitten met de moeilijk
heid dat bij intensivering van het
treinverkeer verschillende overwe
gen bijna voortdurend gesloten zul
len moeten zijn
Al deze factoren vragen om meer
aandacht en geld voor onze wegen,
die in hun huidige toestand elk jaar
nog duizenden ongelukkig maken.
Moge onze nieuwe regering er alle
aandacht aan besteden.
KABINETSFORMATIE.
De formateur dr. Drees had Dinsdag
een onderhoud met prof. Romme, de
voorzitter van de K.V.P.-fractie. De
formatie bevindt zich thans in een sta
dium, waarin personen voor de bezetting
van de departementen moeten worden
gepolst. Wat de getalsverhouding betreft
is men het er algemeen over eens, dat
P.v.d.A. en K.V.P. na de uitslag van de
verkiezingen even sterk vertegenwoor
digd zullen moeten zijn en wel in een
verhouding van 55. A.R. en C.H.
zullen ook wel 22 doen gelden. Bin
nen de getalsverhoudingen blijft voorts
van belang om welke departementen het
hierbij zal gaan. De K.V.P. heeft in het
verleden wellicht te weinig departemen
ten gehad, die ook naar buiten spreken
en het ware goed wanneer hiermede
thans meer rekening kon worden gehou
den,
Nederlandse sportlieden behaalden vele successen
in vorige krachmetingen,
„Hup, hup, hup Olympiade, jongens zet je beste beentje voor!"
Onder deze kreet ging Nederland de Olympiade van 1928 in, die
te Amsterdam werd gehouden. Ditmaal is er nog geen speciaal
lied, maar de moed en het enthousiasme, waarmee onze beste
krachten uit de sportwereld naar Helsinki gaan, is er niet min
der om.
Van 19 Juli tot 3 Augustus zullen wij in het vaderland dag in
dag uit met ingehouden adem voor het radio-toestel zitten, wan
neer de uitslagen doorkomen uit Finland, het land der duizenden
meren,~dat zich juist een plaats onder de volkerenwereld ver
overde om zijn sportiviteit en onkreukbaarheid. Finland, dat an
ders in één adem genoemd wordt met het woordje hout, zal nu
enkele weken in het teken staan van het goud der Olympische
medailles. Wie zal ze mee naar huis nemen?
Voor ons Nederlanders is van be
lang hoe onze ploeg het er zal af
brengen. Onze hoop is ongetwijfeld
allereerst op Fanny gevestigd, maar
ook de zwemsters hebben zich in
de loop der jaren met een fabel
achtige roem overladen.
Dat begon al in 1928, toen Zus
Braun zegevierde op de 100 meter
rugslag en daarbij tevens het we
reldrecord verbeterde. De naam
van deze zwemster, nu nog niet
vergeten, opende een reeks van
overwinningen die, naar wij hopen,
nog lang zijn einde niet heeft ge
vonden. In 1932 stonden onze zwem
sters weer op het podium. Ditmaal
was de 4 x 100 meter voor onze
dames, Willy den Ouden, Corry
Ladd, Puck Oversloot en Truus
Vierdag. Bovendien werd Willy den
Ouden nog tweede op de 100 meter
vrije slag. Dat beloofde nog veel
voor de toekomst en was Zus Braun
in dat jaar niet ziek geweest toen
de spelen werden gehouden, zeker
zou er nog een medaille meer ver
overd zijn.Elke sportliefhebber zag
dan ook met belangstelling uit naar
de spelen van 1936 te Berlijn, waar
onze zwemsters nog beter voor de
dag kwamen.
Wie herinnert zich niet de feno
menale zwemster Ria Mastenbroek,
die ons een gevreesde naam bezorg
de in de zwemwereld? Met liefst
vijf gouden medailles keerde onze
zwemploeg huiswaarts. Naast Ria
Mastenbroek hadden Nida Senff,
Willy den Ouden, Tini Wagner en
Jopie Selbach er voor gezorgd.
Die spelen waren even onverge
telijk als die van 1948 in Londen.
Wij denken terug aan de prestaties
van Nel van Vliet, Irma Schuma
cher, Jannie de Groot, en al die an
deren. Boven alles uit schitterde
toen Fanny Blankers-Koen, dig
liefst vier gouden plakken over Het
Kanaal naar Nederland zond. En
thousiast liepen wij met ons rood-
wit-blauw op door Londen. Met
welke gevoelens zullen wij nu door
Helsinki wandelen?
De heren.
Ook de heren-afdeling heeft zich
steeds duchtig geweerd in de mo
derne Olympische Spelen, die sinds
1896 met regelmatige tussenpozen
zijn gehouden. Dit is de dertiende
Olympiade sinds dat jaar en het is
in die tijd lang niet altijd vanzelf
sprekend geweest dat er gouden
medailles naar Nederland kwamen.
Wij moesten zelfs tot 1920 wachten,
voordat wij de eerste thuis kregen.
Dat was te Antwerpen, waar
Maurice Peeters 't spring-nummer
won. Toen eerst begonnen onze he
ren moed te krijgen. Wij konden
toch wel wat en dat zou in 1924 te
Parijs duidelijk blijken. Daar na
men onze ruiters bijna alle prijzen
mee. Drie rood-, wit- en blauwe
vlaggen wapperden er aan de ere-
masten. De gelukkigen waren Co
lenbrander, Pahud de Mortanges en
v. d. Voort van Zijp, die resp. eer
ste, tweede en derde werden in de
samengestelde ruiterproef. De laat
ste was met het brons niet tevre
den en veroverde er nog een gou
den plak bij in de afstandsrit.
Het was een geweldige zege, zo
dat het niemand verwonderde toen
de Nederlandse ploeg ook nog in 't
landenklassement zegevierde. On
der de wielrenners zorgde Ko Wil-
lems in dat jaar voor de hoogste eer.
Hij zegevierde in de 50 km.-race,
daarbij geholpen door Jan Maas. De
Nederlandse roeiers begonnen nu
ook van zich af te bijten en de La-
ga-twee Beynen-Rösing schoot al
direct in de roos. Die overwinnin
gen op en in het water hebben ons
altijd bijzonder hoog gezeten. Moge
het in Helsinki niet anders zijn.
Meer successen.
Er komt bijna geen einde aan de
reeks van Nederlandse Olympische
prestaties in de loop der jaren. Ze
ker moet nog genoemd worden de
overwinning van Bernard Leene en
Daan van Dijk in 1928 te Amster
dam, toen zij het tandemnummer
wonnen, terwijl Bep van Klaveren
zijn boksen in het vedergewicht
met goud bekroond zag.
opsomming in het vergeetboek la
ten staan, o.m. onze Wim Slijkhuis
bij de heren athleten en Tinus
Osendarp, ook Bob Bonte en Kees
Kievit, die in 1948 zo geweldig
zwommen in Londen, maar wij doen
niemand tekort wanneer wij verge
ten. Wie ooit uitgezonden werd naar
de Olympische Spelen en wie van
de toeschouwers de Olympische
sfeer heeft aangevoeld, die weet dat
juist deze sportieve prestaties ge
leverd worden om de sport zelf
groot te maken en niet de mens, die
het volmaakte in al zijn bezigheden
slechts kan benaderen. Het is de
juiste geest die bij dit alles de over
winning moet behalen: samen de
tak van sport, waaraan men zijn
hart verpand heeft, groot te maken
zonder enig winstbejag. Daaraan
willen wij denken, wanneer eerst
daags de duizenden athleten het
stadion van Helsinki binnen mar
cheren om de titanenstrijd te ope
nen.
De Nederlandse deelnemers gaan
vol goede moed en van zin om het
beste te geven van hun krachten
en uithoudingsvermogen. Wij mo
gen hopen op goede prestaties, maar
wij kennen allen de belangrijke uit
spraak van Pierre de Coubertin,
stichter van de moderne Olympia
de: „Het belangrijkste op de Olym
pische Spelen is niet het winnen,
maar het deelnemen. In het leven
is het niet begonnen om te verove
ren, maar om een gode strijd te
voeren".
„De Tijd" schrijft in een „vrij
moedig commentaar"
Uit Brabant bereiken ons onte
vreden stemmen. Niet uit Breda
waar drie ministers belangstelling
heben getoond bij de grote feesten
van het zevenhonderdjarig bestaan.
Maar wel uit Den Bosch en Geer-
truidenberg. Want in laatstgenoem
de plaats is vorige week Dinsdag
de grote Amer-ceritrale geopend,
een indrukwekkende instelling van
de nog indrukwekkender PNEM.
Men had aldaar wel enkele mi
nisters verwacht, al zijn de excel
lenties dan ook demissionnair,
want, zo redeneert men in Brabant,
die excellenties dienen toch de lo
pende zaken bij te houden. En zo'n
centrale is een lopende zaak, die
geen gering aandeel heeft in de
stroomvoorziening van streek en
land. De ECA was wèl vertegen
woordigd. Waarom bleven de mi
nisters dan weg?
Nu gaan er geruchten, als zouden
de regeringsmannen weinig aan
dacht hebben voor de gebeurtenis
sen beneden de rivieren. Maar daar
moeten wij aan twijfelen, want het
vorige jaar heeft zich in Enschede,
dat niet beneden de rivieren ligt,
een kleine klucht afgespeeld, die
ook te denken gaf. Daar was rumoer
ontstaan over het feit, dat er geen
minister aanwezig was bij de ope
ning van een grote industrie-ten
toonstelling. Na de klachten is de
minister toch gekomen, maar toen
was de leukigheid er af en heeft
men Z.E. het entreekaartje zelf la
ten betalen.
Zou het kunnen, dat de ministers
bang zijn van rivieren en dat al
wat beneden of achter de rivieren
ligt, aan hun aandacht ontsnapt?
Het zijn wel hele stukken, die op
die manier verstoken blijven van
ministeriële bezoeken, waar men,
ook in die contreien, prijs op blijkt
te stellen.
Ook „Het Huisgezin" heeft in een
hoofdartikel terecht op dit euvel ge
wezen.
WED. MAX BLOKZIJL
GEEN PENSIOEN.
De Centrale Raad van Beroep te
Utrecht heeft uitspraak gedaan in de
zaak van de weduwe van Max Blokzijl,
tegen de beslissing van de Pensioen
raad, die haar verzoek om voor wedu-
wenpensioen in aanmerking te komen
onlangs heeft afgewezen. De uitspraak
van de Raad houdt in, dat de beslissing
van de Pensioenraad wordt bevestigd.