WRAIWYK
IVOROL
smaaM beier
nadeqeiow»
en
BOMMEN op Kaatsheuvel
mm
No\qei\de
>\qare1
verfrissende
WRIGL&L
Sanapirm 3 goede
Brandweer uit Brabant 3
sloot het vuur in.
HET MYSTERIE
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 JULI 1952
2
Mohte^0"
Herderlijk schrijven
Mgr. W. Mutsaeris.
10
na hun H. Priesterwijding uit volle
borst mochten zingen rond de genade-
troon hunner dierbare Moeder, daar
mag ook de eeuwfeestviering niet tot
onze bisschopsstad beperkt blijven en
voelen Wij Ons gedrongen al onze
priesters en gelovigen uit te nodigen om
aan deze feestviering deel te nemen.
Daarmede treden Wij ook in het voet
spoor van ieder van Onze hoogvereer
de voorgangers.
Herdenkingen.
Mgr. Adrianus Godschalk mocht op
last van Z.H. Paus Leo XIII in het jaar
1878 bij gelegenheid van het 25-jarig
jubileum van de terugkeer van de Zoe
te Moeder het Wonderbeeld plechtig
kronen.
Bij het gouden jubileum van de terug
keer onder het episcopaat van de vurige
Maria-vereerder Mgr. Wilhelmus van
de Ven in het jaar 1903 werd door de
Zalige Paus Pius X een feestdag met
eigen Mis en Officie voor het gehele
Bossche Diocees ingesteld.
De 75ste verjaardag in-1928 werd op
aansporing en onder leiding van Onze
onmiddellijke voorganger Mgr. Arnold
Frans Diepen met grote luister door het
gehele diocees herdacht. „Mhj kunnen
ons niet anders voorstellen", zo kondig
de deze bisschop de feestviering aan,
„dan dat dit medevieren en medejube
len voor al de onzen een ware vreugd
zal zijn en een rijke bron van nieuwe
gunsten, die wij allen tot behoud van
ons H. Geloof, tot steun en uitgroei van
ons waarlijk Christelijk leven in onze
woelige en onchristelijke tijden zo hard
nodig hebben". Tot eer van de Zoete
Moeder werd bij deze gelegenheid de
Kathedraal van Sint Jan door Z.H. Paus
Pius XI tot Basiliek (Basilica minor)
verheven.
Diocesaan Maria-Con gres.
De eeuwfeestviering van t jaar 3953
hebben Wij Ons gedacht o.a. in de
vorm van een groots opgezet Diocesaan
Maria-Congres op de feestdag van de
Zoete Moeder, 7 Juli, en de daar op
volgende Omgangsdagen, om op deze
wijze hulde en dank te brengen aan de
Zoete Moeder. Met de Dogmaverkla
ring „Maria fnet ziel en lichaam ten he
mel opgenomen in het Heilig Jaar '1950,
heeft onze roemrijk regerende Paus Pius
XII een nieuw tijdperk van Maria-ver-
ering voor de gehele Katholieke wereld
ingeluid.
Zo durven Wij verwachten, dat dit
eeuwfeest met het daaraan verbonden
Diocesaan Maria-Congres veel zal bij
dragen tot grotere en diepere kennis van
de ware Maria-leer, tot vuriger verering
van de Zoete Moeder en dat het aldus
een bijdrage zal betekenen aan de zo
vurig begeerde wereldvrede.
Wij aarzelen daarom niet een beroep
te doen op Uw aller noodzakelijke me
dewerking, om dit eeuwfeest van het
Wonderbeeld der Zoete Moeder te doen
slagen tot Uw aller geestelijk heil. En
daar deze luisterrijke viering uit de aard
der zaak grote onkosten met zich brengt,
zal aanstaande Zondag 27 Juli in alle
kerken en kapellen van Ons Bisdom voor
dit doel een collecte met open schaal
worden gehouden.
Geef met milde hand; het is voor de
eer van ons aller Zoete Moeder.
geneesmiddelen in elk tablet.
Niet méér, want overdaad schaadt.
Geest en lichaam worden er door
verkwikt en pijnen verdwijnen
Kaatsheuvel, Dinsdagavond. Een gillende sirene deed de parate
lui van de Kaatsheuvelse brandweer naar hun perfecte wagens
hollen. Commandant Hopman vatte post bij de telefoon en ver
nam al spoedig dat de bommen uit de vijandelijke vliegtuigen te
recht waren gekomen op het Missiehuis en het Zusterklooster in
de Gasthuisstraat. Hij dirigeerde naar elk van de plaatsen des on-
heils een eenheid, stelde de rayon-commandant, de heer Kobbe
te Waalwijk, op de hoogte en kon niets anders doen dan afwach
ten, afwachten wat de onder-commandanten hem zouden berich
ten omtrent de omvang en de aard van de ramp. Spoedig kwa
men de meldingen binnen en hieruit bleek dat beide branden een
dergelijke omvang hadden aangenomen, dat het potentiëel Yan
Kaatsheuvel niet bij machte was een ramp te voorkomen. „Vier
eenheden nodig", telefoneerde de Kaatsheuvelse commandant naar
Waalwijk, en die rayon-commandant gaf vanuit zijn post te Waal
wijk de brandweer van Waalwijk opdracht met twee eenheden
naar Kaatsheuvel te gaan, terwijl hij Drunen en Waspik gelastte
elk een eenheid in te zetten.
Waalwijk, Drunen en Waspik
verleenden assistentie.
Met gillende sirenes stoven de ro
de brandweerwagens uit de drie
naburige gemeenten, uitstekend op
tijd, het emplacement van de trotse
Kaatsheuvelse Brandweerkazerne
op' en vandaar uit werden hun de
diverse opdrachten gegeven. Toen
wij op de plaats van de ramp in de
Gasthuisstraat aankwamen, was 't
daar een en al bedrijvigheid van
vlugge brandweermannen, zoemen
de motors eri knetterende spuiten;
in de kortste keren hadden de
brandweerlui uit Drunen, Kaatsheu
vel en Waalwijk het gedeelte van
het klooster, dat in lichte laaie
stond, met een muur van water om
geven; vanaf ladders en vanaf da
ken werd de vuurduivel Uit alle
kracht bestreden. En evenzo ging 't
toe bij het Missiehuis, waar de Was-
pikse brandweerlui hun collega's
uit Kaatsheuvel een welkome as
sistentie verleenden. Hier werden
de spuiten met touwen naar 't hoge
dak gehesen, van waaruit men te
zamen met de andere stralen op
succesrijke manier ook dit vuur be
streed.
Opmerkenswaardig is ook de
kalmte die de bewoners en bewoon
sters van beide gestichten aan de
dag legden; de Zusters waagden 't
zelfs vanaf de platte daken der zij
vleugels een blik in de vuurhaard
te werpen, terwijl de Paters van 't
Missiehuis druk de gang van zaken
stonden te becommentariëren.
Oefening in het kader der B.B.
Het was een geslaagde oefening,
dit drukke bedrijf dat in Kaatsheu
vel de belangstelling van geheel de
bevolking gaande maakte. Deze oe
fening vond plaats in het kader van
de opleiding van de Brandweer
instructeurs in de Kring Midden-
Brabant.
Bij de voorbespreking voor de be
langstellende autoriteiten, waarbij
wij ons hadden aangesloten, niet als
autoriteit, maar als belangstellende,
deelde de heer F. Rietveld, kolonel
Art. b.d., het Kring Hoofd Bescher
ming Bevolking te Oisterwijk, o.a.
mee, dat de Kring Noord-Brabant 3,
bestaande uit 17 gemeenten, ten
behoeve van de snellere berichtge
ving en commando-voering in een
viertal rayons is onderverdeeld,
welke rayons weer onderverdeeld
zijn in sectoren.
't Doel van de oefening zou zijn:
1. het beoefenen van de samenwer
king althans wat betreft de brand
weer, in het Noord-rayon, rayon
vier, dat samengesteld is uit de ge
meenten Waspik, Sprang-Capelle,
Loon op Zand, Drunen en Heusden
met Waalwijk als C.B.B.-gemeente
en 2. de plaatselijke commandanten
te leren om vanuit een centraal
punt, in dit geval de juist geopende
nieuwe brandweerkazerne te Kaats
heuvel, het bevel te voeren over 'n
groot aantal brandspuiten.
In de normale omstandigheden
zal de plaatselijke commandant zich
met zijn manschappen naar de
plaatst van de ramp spoeden; nu
echter moet hij het hoofd koel hou
den, de nadere berichten afwachten
van zijn onder-commandanten en
daarop snel reagerend de hulp in
roepen van de Kring-organisatie.
Zodoende kan hij putten uit het
brandweerpotentiëel van de gehe
le kring. En hierop berust de grote
kracht van de organisatie, want be
schikt Kaatsheuvel over normaal
twee brandspuiten, de Kring be
schikt over 35 spuiten. En wanneer
dan in gevallen van werkelijk om
vangrijke rampen de kringorgani
satie niet in staat is voldoende hulp
te verlenen, dan kan de commissa
ris van de Koningin hulp uit de na
buurkringen zenden of uit de te vor
men mobiele brandweercolonnes,
ieder ter sterkte van 48 spuiten.
Dit alles vertelde ons de heer
Rietveld; hij vertelde nog meer over
de gehele organisatie in de Kring
Brabant 3, maar daar komen wij
later nog wel eens op terug.
Spontaniteit aan de dag gelegd.
We zeiden al dat er vele autori
teiten aanwezig waren; onder hen
zagen we de burgemeester van
Dongen, Dr. Sweens, voorzitter van
de Kringraad; de burgemeester van
Loon op Zand, Mr. R. v. d. Heijden;
de rijksinspecteur voor Zeeland,
Brabant en Limburg, drs. W. J. v. d.
Made; de heer Flaming, Kring
inspecteur van de Brandweer, en
vele heren doktoren uit de omge
ving e.m.a.
Na afloop van deze oefening wer
den de manschappen toegesproken
door de Kringraad-voorzitter, dr.
Sweens, die de autoriteiten dankte
voor hun belangstellende aanwezig
heid en de commandanten en man
schappen voor hun medewerking.
„Indien U niet spontaan en actief
met ons meewerkt, dan kan onze
actie niet slagen, 't Heeft me daar-
En eerlijk moeten wij bekennen, dat we
ons zelf onder het spel deze vraag ook
hebben gesteld, dat we ons hebben af
gevraagd: kan die speler (of speelster)
zijn rol aan, wanneer we de niet zo ge
makkelijke tekst van Burgersdijk hoor
den zeggen; wanneer we hen verward
zagen in dat taaie net van zinswendin
gen, die voor de ongeschoolde zegger
ook iets van een labyrinth moeten heb
ben. Er was inderdaad alle reden voor
deze vraag; maar dan zagen we weer
de oude bekenden, de beproefde Oister-
wijkse talenten; dan zagen we Jan
Merkelbach weer in een van zijn rake
creaties en de vlotte Jos van der Brug
gen, een speler met een zeldzaam ge
makkelijke en prettige manier van doen,
dan zagen we Diny Nouwens in haar
sprankelende rol van Maria en niet te
vergeten Wim Raaymakers, die ons van
een kostelijke Malvolio deed genieten en
dan dachten we, en deze gedachte groei
de tot een overtuiging, en deze overtui
ging bleef ons bij: laten ze daar in Ois
terwijk toch gerust „Driekoningen
avond" spelen en laten wij dan reminis
centies aan grotere successen van betere
Shakespeare-vertolkers uitbannen, voor
enkele uren, en ons te goed doen aan
het spontane en genoeglijke spel van de
„Ghesellen van den spele".
En zo dacht het publiek er ook over,
en het genoot van het begin tot het
einde.
De première van Zondag kunnen wij
daarom niet anders dan een groot suc
ces noemen en dan is het onze plicht de
naam te vermelden van de man, die het
leeuwendeel had in het werk dat aan dit
succes voorafging.
Regisseur Jos Molenkamp heeft ge
toond een goed regisseur te zijn, voor
al kloor de voortreffelijke mis-en-scène,
waarbij hij veel wat het vorig jaar aan
merking behoefde, corrigeerde.
Ook nu streefde hij er naar, 't geen
achter de tekst gebeurde te verzichtba
ren, wonderwel is hij hierin geslaagd,
en zonder dat er van een onnatuurlijke
overlading sprake was, zonder dat, en
dit is heel belangrijk, zonder dat de
tekst zelf geweld werd aangedaan. Het
geheel won hierdoor aan levendigheid,
aan natuurlijkheid en aanvaardbaarheid.
We hebben er 't volste vertrouwen
in, dat „Driekoningenavond" het zal
doen; dat dit stuk de Brabanders en ook
de velen van buiten deze provincie eni
ge uren van onbezorgd plezier zal ver
schaffen. "Voor hen allen zal deze ken
nismaking, of hernieuwde kennismaking
met Shakespeare en zijn vrolijk spel, het
stereotiepe „aangenaam" van harte ge
meend doen zijn.
Op de Zondagen die nu gaan volgen
met inbegrip van 15 Augustus en tot en
met 31 Augustus wordt dit amusante
spel herhaald en we gunnen de regisseur,
de speelsters en spelers, het bestuur
van de Kunstkring en de gemeente, maar
ook de zeer velen die van toneel, van
goed spontaan en hartverkwikkend to
neel houden, dat 't al die Zondagmid
dagen erg druk zal zijn.
van
GROOTSE VIERING VAN EEUW
FEEST IN VOORBEREIDING.
In alle kerken van het Bossche Dio
cees is Zondag een herderlijk schrijven
voorgelezen, waarin Mgr. V7. Mutsaerts,
de Bisschop, vaststelt, dat in het komen
de jaar, 1953, het Eeuwfeest gevierd
zal worden van de terugkeer van het
Wonderbeeld der Zoete Moeder in Den
Bosch.
Na een historisch overzicht van de
lotgevallen van het V/onderbeeld ver
volgt 't schrijven
„Het zou wel zeer ondankbaar zijn
tegenover de Moeder wanneer wij dit
eeuwfeest onopgemerkt zouden laten
voorbijgaan. Waar ons gehele bisdom op
tastbare wijze in allerlei omstandigheden
de bescherming van de Zoete Lieve
Vrouw rijkelijk heeft mogen ondervin
den, aan Haar mogen wij veilig toe
schrijven het behoud van het geloof in
deze gewesten - waar de gelovigen van
het gehele bisdom niet ophouden te pel
grimeren naar Haar heiligdom om bij
Haar troost en steun te Vinden in alle
noodwendigheden, waar bij alle
priesters de blijde herinnering dankbaar
voortleeft van het Salve Regina, dat zij
FEUILLETON
VAN DE BLAUWE TRAM.
door T. Lodewijk
19)
Hij had nog maar ternauwernood
de hoek van 't Plein bereikt, toen
hij de stevige stappen van z'n nieu
we kennis reeds achter zich hoorde
en weldra zaten ze gemakkelijk elk
in een fauteuil en luisterden naar
de zachte muziek van het strijkje.
„Nou kun jij meneer Moorrees"
monkelde De Boer olijk, „wel een
verhaal op de mouw spelden over
die tram, maar mij niet, m'n beste
jongen. Daar zit meer achter dan
een getuigenverklaring die gecon
troleerd moet worden."
Jochem was meteen op z'n qui
vive. Had De Boer hem meegeno
men om hem te „pompen?"
„Argwaan school in zijn doorbo
rende blik", declareerde De Boer
hoogdravend. „Nee vader, ik wil
niet vissen, maar om mij om de tuin
te leiden, had je een beter smoesje
moeten verzinnen. Er zit vuiligheid
achter die tram, of mijn naam is
geen Johannes".
„Als u het weet", pareerde Jo
chem, „behoef ik niets meer te ver
tellen".
„Ik weet niets", wierp De Boer
tegen, „maar ik denk veel. Je hebt
verdenking tegen een paar tram
mensen, hoe en waarom weet ik
niet. Dat raakt mij, want alles wat
rijdt tussen Haarlem en Leiden valt
onder mijn ehverantwoorde
lijkheid."
„Ik geloof dat u het wel een beet
je zwaar ziet", probeerde Jochem
voorzichtig af te leiden.
„Zwaar", smaalde De Boer, „zeg
es, ik ben geen groentje. Ik weet
dat er ook onder trammensen
schurken kunnen zitten, zo goed
als tussen agenten, bankiers en mi
nisters, om van de rest te zwijgen.
Waarom zou het trampersoneel al
lemaal uit brave Hendrikken be
staan? Nou jij!"
Jochem lachte. De Boer had on
getwijfeld de spijker op de kop ge
slagen.
„Begrijp me goed", ging De Boer
opeens veel ernstiger voort, „als jij
niets wilt zeggen, vraag ik niet ver
der. Maar jij komt ook niet verder.
Probeer het op je eentje, en je
schiet op als een slak op een teer
ton. Maar neem Johannes de Boer
in de arm, en die heeft duizend
oren tegen jij twee. Ik hoor van al
les waar je geen idee van hebt. Ze
weten dat ik nooit rapporteer, ten
zij dat het een werkelijk ernstige
kwestie is. Daarom komen mij veel
meer van die kleine zonden en on
regelmatigheden ter ore dan bij
voorbeeld de controleurs
Als je iets weten wilt over de
diensten, de mensen, het materiëel
of wat ook tussen Haarlem en Lei
den, geef je maar een seintje. Ik
heb overal m'n voelhorens. Ik ben
verantwoordelijk voor dat traject.
Als er iets mis is, heb ik een zeker
recht om 't te weten. Straks staan
er misschien sensationele stukken
in de kranten en dan vragen mijn
directeuren: „Zeg, De Boer, wist jij
daar allemaal niks van?" en wat
moet ik dan zeggen? Nee heren,
want de politie heeft mij zorgvuldig
overal buiten gehouden!"
Jochem zag de logica in deze re
denering. Hij keek z'n gastheer 'ns
aan, die na z'n lang verhaal weg
gezakt was in z'n fauteuil en ver
woed aan z'n sigaar trok.
„Kijk eens De Boer", het tutoye
ren ging hem bij deze ronde kerel
al heel gemakkelijk af, „het is in
derdaad waar, ik heb bepaalde ver
moedens. Maar meer ook niet. En
als je me zoudt willen helpen, of
om ze te ontzenuwen, of om de
juistheid er van aan te tonen, zou
dat me ongetwijfeld een stuk sche
len. Maar ik moet er op kunnen
rekenen dat het geheel onder ons
blijft en niemand, noch van de di
rectie, noch van het personeel, er
iets van te weten komt".
De Boer stak een hand uit zo
groot als een bord. Stilzwijgend be
zegelden ze 't verbond.
Toen vertelde Jochem, met ge
dempte stem, van z'n vermoedens.
Hoe z'n achterdocht gewekt was,
toen verschillende slachtoffers der
overvallen over een tram spraken,
die volgens de dienstregeling op dat
uur niet reed. Hoe een conducteur
De-Boer liet zich de man minu
tieus beschrijven zijn argwaan
had gewekt. En dat hij het plan
had, zelf enkele van die nachtritten
mee te maken om eens te kijken
hoe de zaken stonden, te controleren
of er met behulp van die tram soms
ongerechtigheden werden uitge
haald.
„Het is een fantastisch verhaal",
meende De Boer, vergeefs trekkend
aan z'n sigaar, die tijdens het ge
spannen luisteren was uitgegaan,
„en als je niet pas de helft van je
borrel op had, zou ik een zoute ha
ring voor je bestellen. Maar aan de
andere kant, niets is te dol, dat heb
ik in m'n Antwerpse tijd wel ge
merkt. Zo", herhaalde hij, aandach
tig z'n sigarenstomp weer aanste
kend, en een grote rookwolk in Jo-
chem's richting blazend, „dus jij
wou es mee. Heb je misschien enig
idee hoe je dat doen wou?"
Jochem mompelde iets, wat op
een ontkenning moest lijken.
„Je dacht zeker als verstekeling
of zo mee te gaan, niet? Nou, zet dat
maar uit je hoofd. Als je geen hulp
om bijzonder verheugd dat er van
daag spontaniteit aan de dag is ge
legd, en de enkele fouten die ge
maakt zijn, daar praten we van
daag nog niet over. Ik hoop dat U
zich verder zult bekwamen tot nut
van Uw eigen brandweer en tot nut
van onze Bescherming Bevolking.
De brandweerman moet niet alleen
de spuit kunnen hanteren, maar hij
moet helpen waar hij kan".
Burgemeester Sweens reikte hier
na aan de bevelvoerders sigaren en
sigaretten uit, ter verdeling onder
de manschappen.
De Inspecteur Bescherming Be
volking, drs. van der Made, ver
klaarde dat het hem genoegen deed
namens de Minister van Binnen
landse Zaken hier aanwezig te mo
gen zijn en te constateren dat er zo
veel welwillendheid en belangstel
ling was voor de B.B. Hij dankte de
burgemeester van Loon op Zand
voor de verleende gastvrijheid en
hij sprak de hoop uit dat de Kring
ZONDAGSDIENST
27 Juli 1952,
Arts: Dr. Langemeijer
Apotheek: Geers.
NED. HERV. KERK
WAALWIJK
Zondag 27 Juli 1952.
10 uur: Ds. W. L. Jens.
Bediening H. Doop.
R.K. MIDDELBARE
HANDELSAVONDSCHOOL.
Geslaagd voor het practijkdiplo-
ma boekhouden: de heren A. de
Ruyter en G. op de Weegh te Was
pik; J. de Hart te Drunen; H. v.
Daalen, W. v. d. Mee en M. Teur-
lings te Waalwijk.
Voor practijkdiploma Engels: me
juffrouw A. Biekart te Waalwijk.
Voor aangifte van leerlingen ver
wijzen wij naar de advertentie in
dit nummer.
NIJVERHEIDSSCHOOL VOOR
WAALWIJK EN OMSTREKEN.
Bij het begin der vacanties der
Nijverheidsschool voor Waalwijk
en Omstreken, is de aangifte voor
de nieuwe cursus 1952/'53, die aan
vangt 1 October a.s., gestegen tot
147. De verdeling over de verschil
lende afdelingen is als volgt:
Smeden-bankwerken
55
Schoenmakers
32
Timmeren
28
Electro-techniek
24
Schilderen
7
Dit getal zal nog hoger
worden
en het aantal leerlingen groeit dus
zeer sterk. Hopelijk zal de gepro
jecteerde uitbreiding der school
niet lang op zich laten wachten, om
een zo groot mogelijk aantal jon
gens te kunnen plaatsen, waar de
drang naar vakschool-onderwijs
zich allerzijds demonstreert.
PROT. CHR. H B S. TE
WAALWIJK.
Vorige week maakten vijf en
twintig leerlingen onder leiding van
directeur en leraren een fietstocht
over de Veluwe. 's Maandags werd
om kwart over acht afgereden, om
11 uur werd Tiel bereikt en de slui
zen werden bezichtigd. Door de Be
tuwe ging het naar de Grebbeberg,
waar 't ere-kerkhof en Ouwehands
Dierenpark bezocht werden. Daar
na ging het naar Lunteren, dat om
streeks zes uur bereikt werd.
Dinsdagmorgen werd een fiets
tocht gemaakt door de omgeving
van Lunteren, terwijl des middags
een stertocht werd georganiseerd.
Des avonds werd nog het bosbad
bezocht.
's Woensdags werd midden over
de Veluwe gereden naar Uddel en
van binnen uit hebt, red je dat niet.
Als je niet iemand hebt die je in
die tram smokkelt, loop je zo in de
gaten. Maar da's maar praat, want
als we samen doen, redden we dat.
Ik smokkel je er persoonlijk in, en
er kraait geen haan naar".
„Zou ik nietals wegwerker
of zo.mee kunnen i-ijden", vroeg
Jochem.
„Je snapt toch zeker wel dat er
niets gebeurt als er een vreemde
meerijdt?", schamperde De Boer.
„Als er inderdaad op die tram din
gen gebeuren die niet door de beu
gel kunnen, zullen ze daar geen
pottekijkers bij dulden. Je moet
zien, zonder gezien te worden!"
En toen ontvouwde De Boer zijn
plan. Jochem zou door hem, vanuit
de remise te Leiden, achterin de
volgwagen gesmokkeld worden. Die
wagens waren toch onverlicht en
niemand zou hem daar zoeken. Dan
kon hij op z'n gemak alles eens af
kijken
Nog geruime tijd zaten de samen
zweerders met elkaar te overleggen
en stelden een plan-de-campagne
op. Toen scheidden ze, en welge
moed stapte Jochem op een stamp
volle tram waar hij slechts met de
grootste moeite bij z'n portemon-
naie kon komen.
Het neusje van de zalm
En niet duurder dan andere»
Brabant 3 niet alleen in tijdsorde
steeds de eerste zou zijn.
Toen werd de manschappen in
rukken gecommandeerd.
Gezien het snelle verloop en de
vlotte en goede wijze waarop de-
vrijwillige brandweren eenvormig
gekleed in de nette overall van de
Bescherming Bevolking samenwerk
ten, kunnen wij er van overtuigd
zijn dat, wanneer voldoende vrij
willigers voldoende oefenen, er ge
bouwd kan worden aan een goede
bescherming van alle burgers, htm
have en hun goed, tegen de ver
woestende krachten van een onver
hoopte oorlog.
vandaar naar Nunspeet met Pesies
Bad. Tijdig werd Oldebroek be
reikt. De stertochten waren zo goed
in de smaak gevallen, dat er Don
derdags zelfs twee werden gehou
den.
Vrijdags reden zij midden door de
bossen naar de Echoput in Apel
doorn door de mooiste gedeelten
van de Veluwe. Hier werd gerust
en natuurlijk de Echoput, die 78 m.
diep is, bezien. Daarna werd over
Hoog Soeren en Hoog-Buurlo naar
Hoenderlo en vandaar naar Arn
hem gereden. Hier werd de vis-
k weker ij der Ned. Heidemaat
schappij bezichtigd.
's Zaterdags werd de tocht huis
waarts ondernomen over Ooster
beek en Renkum.
Tevreden over het vele dat ge
noten en gezien werd, keerde het
gezelschap huiswaarts.
EXCURSIE.
Vorige week Dinsdag en Woens
dag werd door de afgestudeerden
der Looierij-afdeling der Middel
bare Vakschool voor de Leder- en
Schoenindustrie, een excursie ge
maakt naar de grote Chemische fa
brieken „Bayer" te Leverkusen bij
Keulen. Deze excursie werd aan de
studenten en leraren aangeboden
door de firma „Defa" in Arnhem.
De excursie, die op uitmuntende
wijze was verzorgd door de verte
genwoordiger der firma Bayer, de
heer Hosemans uit Tilburg, was een
waardige afsluiting van twee druk
ke studiejaren.
Bij aankomst in de Bayer-fabrie-
ken werden de deelnemers verwel
komd namens de Directie door het
plaatsvervangend Hoofd der Looie
rij-afdeling, Dr. Eitel, waarna eerst
de inwendige mens versterkt werd
en waarbij de droge kelen volop
'gelegenheid werd gegeven zich aan
te passen aan het Rijnlandse drui
vennat. Des middags vond 'n tocht
plaats naar verschillende afdelingen
van deze wereldbekende fabriek.
Op de looierij-afdeling werden ze
rondgeleid door Dr. Eitel en Dr.
Bosse en werden aan de jonge looi
ers de verschillende looierij-afde
lingen voor de bereiding van bont,
zware en diverse lichte leersoorten
getoond.
Al deze afdelingen zijn voorzien
van de nieuwste en modernste ma
chines, opdat op elk leergebied de
door deze firma geproduceerde pro
ducten grondig getoetst kunnen
worden op semitechnische schaal,
alvorens ze de leerindustrie aange
boden worden. Na het bezoek aan
deze afdelingen werd de fabriek
van synthetische looistoffen, de
„Taniganfabriek" bezocht, waar
men werd rondgeleid door Dr. Fin-
gado, de leider van deze fabriek.
Hier werd vaak tot in de finesses
HOOFDSTUK XI.
Marja biecht op.
Door de ramen van de serre in
het fraaie landhuis van de familie
Meulemans kwam de rode schijn
van het late zonlicht. Gemakkelijk
steunend in de kussens van z'n lig
stoel, trachtte Jacob Meulemans,
president-commissaris van de N.V.
Bloembollenkwekerij en Export-
handel v/h Meulemans, Holtzappel
en Co., zijn aandacht te bepalen bij
het boek dat hij in z'n handen hield,
maar waarvan z'n gedachten steeds
wegdwaalden.
Tegenover hem zat zijn vrouw,
een statige, grijsharige dame met
een zonnig-vriendelijk gezicht, ver
diept in een krantenartikel. Af en
toe keek ze tersluiks op en spiedde
naar het gezicht van haar man, en
dan kwam er een klein zorgenrim-
peltje tussen haar ogen.
Jacob Meulemans was een der
grootste en meest ondernemende
zakenlieden van de bollenstreek ge
weest en had zijn zaak tot de eer
ste plaats onder al haar concurren
ten weten op te voeren. Hij aanbad
zijn enige dochter, de vrolijke le
venslustige Annelies, en het scheen
dat er op heel de wereld geen ge
lukkiger en voorspoediger mensen
trio bestond dan de familie Meule
mans.
(Wordt vervolgd).
