Wijde Wereld
1
Waalwijkse en Langstraaise Courant
waa\dmtpe£
UIT DE
Klinkers of keien in de Grotestraai
Truck voor Gemeentewerken een
Ford of een Bedford?
DE PAUS OVER HET
SOCIALE VRAAGSTUK.
GEEN RECHT VAN
MEDEZEGGENSCHAP.
Raad van Waalwijk
MAANDAG 29 SEPTEMBER 1952.
Uitgever
Waalwij kse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
75e JAARGANG No 79
Abonnement
18 cent per week
2.35 per kwartaal
2.60 franco p. p.
Advertentieprijs
10 een*, per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief
Bureaux GROTESTKAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878.
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL TEL. 2121
TELEGR.-ADRES „ECHO"
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, Dean Acheson, heeft een
verklaring uitgegeven waarin hij onom
wonden kenbaar maakt, waaraan het te
wijten is dat de Westelijke mogendheden
met de Sovjet-Unie niet tot overeen
stemming komt over de kwestie Duits
land. Daarover worden al sinds lang no
ta's gewisseld tussen Moskou enerzijds
en Londen, Parijs en Washington ander-
zijds.
Wie zijn onbevangenheid niet heelt
laten varen voor berusting of, wat er
ger is, fatalisme, verwondert zich telkens
weer over de hardnekkigheid en zelfs
verbetenheid waarmee men dit spel vol
houdt. Het heeft op den duur werkelijk
iets belachelijks, omdat men voor zich
zelf van tevoren de uitslag van derge
lijke activiteiten vaststelt, waarin men
zich nooit vergist, terwijl de betrokken
regeringen naar het schijnt toch hopen
dat dit gepraat en geschrijf iets uithaalt.
Dat is wat men noemt diplomatie en er
moet wel een zeker nut in schuilen waar
de leek geen begrip van heeft. Het lijkt
alsof men denkt dat het beter is contact
te onderhouden al moet ge niet vra
gen wat voor een contact dan hele
maal niets te doen. Voor beide partijen
zal het wel noodzakelijk zijn de indruk
naar buiten te wekken dat men oprecht
naar dezelfde oplossing streeft, terwijl
het voor iedereen duidelijk is dat de na
gestreefde doeleinden hemelsbreed uit
elkaar liggen.
Dit is de oorzaak van het woorden
spel waarvan de diplomatie zich rijke
lijk bedient, speciaal de 'Sovjet-Russische.
Dean Acheson zegt in bovengenoemde
verklaring: „De Sovjet-Unie maakt een
ruim; gebruik van de overeenkomst van
Potsdam, waarin gesproken wordt van
het herstel van Duitsland „als een ver
enigd, vredelievend, democratisch en on
afhankelijk land". Ook bij ons is dit het
doel, doch wat bedoelt de Sovjet-Unie
met deze woorden? In de laatste jaren is
gebleken, dat de betekenis van! deze
woorden voor de Sovjet-staatslieden en
de communistische partijen geheel ver
schilt van de traditionele betekenis in het
Russisch, Frans, Engels, Duits of welke
taal ook. Gebleken is, dat de Sovjet-
staatslieden het woord „democratisch
slechts gebruiken voor landen of groe
pen, die strikt geregeerd worden door
elementen, die de politieke autoriteit van
de communistische partij van dejSovjet-
Unie erkennen. „Onafhankelijk bete
kent ongeveer hetzelfde en, „vredelie
vend" is voor de 'Sovjet-leiders alles, wat
de zaak der communistische partijen
dient, wat de autoriteit van de Commu
nistische partij van de Sovjet-Unie er-
erkent. Alles wat verzet tegen de doelen
van deze communistische partijen in
houdt, wordt „oorlogszuchtig of agres
sief" genoemd. Daarom dienen wij op
onze hoede te zijn, indien de Sovjet-Unie
spreekt van een „onafhankelijk, vrede
lievend en democratisch Duitsland De
toestand in de Sovjet-zóne is er ook niet
naar, om ons te sterken in het geloof,
dat daar vrije verkiezingen kunnen wor
den gehouden.
Hier geeft Acheson dus met evenveel
woorden, en duidelijke, aan, welke de
oorzaak is die een nuttig gesprek tussen
Oost en West onmogelijk maakt. De
partijen zeggen wel hetzelfde, ze gebrui
ken dezelfde woorden, alsof het dezelfde
begrippen waren, maar ze bedoelen er
heel iets anders mee. Gaat het niet meer
over woorden, en komt het aan op da
den, dan negeren de Sovjets dit °"c^r"
werp zonder meer. Daarom zegt Ache-
son ook: „De Sovjet-Unie is bereid over
een vredesverdrag, over het Atlantisch
Pact of bijna ieder onderwerp te spre
ken, behalve over het houden van vrije
verkiezingen". Die zou dan ook het
enige middel zijn om een waarlijk onaf
hankelijk, vredelievend en democratisch
Duitsland te stichten. En zolang de Sov
jets daar niet aan willen, weigeren de
Westelijke mogendheden met hen te on
derhandelen over een vredesverdrag met
Duitsland of de hereniging van beide
delen. Deze zaken blijven een hersen
schim, zolang niet is voldaan aan het
fundamentele recht van de democratie:
het recht van het volk om te beslissen
hoe het geregeerd wil worden en wie het
als zijn vertegenwoordigers ^wenst te be
schouwen. Dictatuur is nu eenmaal on
verenigbaar met democratie en in weer
wil daarvan voelen de Sovjets blijkbaar
de behoefte hun dictatoriale scheppingen
pleonastisch te betitelen als „volksdemo
cratie". Over woordenspel gesproken!
Hetzelfde nutteloze spel treft in de
Veiligheidsraad, die de laatste tijd wei
nig van zich laat horen, tenzij in de ko
medie over het toelaten van nieuwe le
den van de Verenigde Naties. Er zijn
twee categorieën landen die in aanmer
king zouden komen lid te worden van
de V. N.: een aantal landen van het
Westerse blok en een aantal Van het
Oostelijk blok. De Sovjet-Unie wil alle
aanvragen tegelijk behandelen en zo on
wettige satellieten als de communistische
Vietminh in Indo-China, Noord-Korea
en rood China binnensmokkelen. De
Westerse landen willen elke aanvraag
afzonderlijk behandelen. Met het gevolg
dat de stemmingen over toelating on
veranderlijk uitvallen: tien tegen één, of
wel tien voor en één tegen of omge
keerd. Als het prestige van de Veilig
heidsraad groter was zou het met der
gelijke kluchten een geduchte klap kun
nen krijgen. Helaas, het is grotendeels
dank zij de Sovjet-Unie niet zo groot
meer.
Als dit alles niet zo tragisch was, door
dat millioenen er het slachtoffer van zijn,
zou het slechts lachwekkend zijn.
PERZIË STELT Z'N EISEN.
De Perzische premier Mossadeq heeft
aan Churchill en Truman voorgesteld,
dat de eisen van de Brlts-Iraanse Olie
maatschappij worden voorgelegd aan 't
Internationaal Gerechtshof te Den Haag.
Dit voorstel geldt tot Zaterdag 4 Octo
ber. Mossadeq spreekt in zijn boodschap
niet over verbreking der diplomatieke
betrekkingen met Engeland voor het ge
val het voorstel niet binnen de aangege
ven tijd wordt aangenomen. Perzië vraagt
voorts o.m. 49 millioen pond sterling in
omwisselbare dollars, te betalen als
voorschot op de definitieve afrekening
met de oliemaatschappij, dus niet met de
Britse regering. Mossadeq verwerpt het
Brits-Amerikaanse voorstel van 30 Au
gustus, dat volgens hem een poging is
om de „ongeldige" concessie-overeen
komst van 1933 nieuw leven in te bla
zen.
In een brief aan de 25ste Sociale
Week te Turijn heeft de Paus herinnerd
aan zijn uitspraak van 3 Juni 1950, dat
er zich op het ogenblik een gevaar voor
doet, namelijk dat voor de werknemers,
behorende tot een onderneming, het recht
van medezeggenschap in de onderneming
wordt opgeëist.
Dit is bijzonder gevaarlijk, aldus de
Paus in deze uitspraak, wanneer de uit
oefening van het recht van meezeggen-
schap in feite zou worden uitgeoefend
door organisaties, die worden geleid bui
ten de onderneming om. Noch uit de
aard van het arbeidscontract, noch uit
de aard van de onderneming valt e.:n
dergelijk recht af te leiden.
Maar al kan de arbeider geen rechten
op medezeggenschap laten gelden, dit
belet de ondernemer niet toch op zekere
hoogte en in bepaalde mate deel te laten
hebben in het geheel van de onderne
ming, evenals de staat doet, wanneer
deze de ondernemers verzoekt hun stem
men te laten horen in bepaalde beleids
kwesties of wanneer de staat ingrijpt in
gevallen, waar 'het kapitaal aan zichzelf
overgelaten, schade zou berokkenen aan
de gemeenschap.
De Paus spoort er met grote aandrang
toe aan, dat de verhouding tussen werk
gever en werknemer menselijker en direc
ter zal zijn. Andermaal waarschuwend
tegen staatskapitalisme zegt de Paus: De
economische wereld is op de eerste
plaats een schepping van de vrije wil
der mensen; op de staat rust derhalve
de taak de condities te scheppen, waar
in het particuliere initiatief zich kan ont
plooien binnen de grenzen van de zede
lijke orde en het algemene welzijn.
FRANSE ONDERZEBOOT
VERLOREN.
Alle 48 opvarenden om het leven
dr. J. Hanssen, bisschop-coadjutor
van het bisdom Roermond namens
het Episcopaat, door minister Cals,
die de eerste voorzitter van de
raad is geweest, oud-minister Rut
ten, H. F. M. baron van Voorst tot
Voorst, voorzitter van de Katho
lieke Jeugdbeweging en veel jeugd_
leiders en leidsters.
De voorzitter van de Katholieke
Jeugdraad, mr. R. Höppener, om
schreef de betekenis van de raad
aldus „Het inzicht, dat men voor
een onnoemelijk aantal vraagstuk
ken zou gesteld worden, dat ver
warring en misop vat tingen; ook
bij alle streven naar vernieuwing,
dreigden te ontstaan, waartegen
alleen krachtige en op geestelijke
eenheid berustende samenwerking
uitkomst zou kunnen bieden, deed
de Katholieke Jeugdraad geboren
worden niet zucht tot centra
lisatie of zucht om zich te be
moeien met allerlei interne zaken
van de verschillende katholieke
jeugdbewegingen.
Zowel mgr. Hanssen als minister
Cals prezen in een toespraak het
werk van de Katholieke Jeugd
raad en ds. Steenbeek, voorzitter
van de Nederlandse Jeugdgemeen
schap, wees op de onmisbaarheid
van de Katholieke Jeugdraad in dit
lichaam.
De feestrede werd gehouden
door dr. A. J. M. Cornelissen, die
zowel de goede zijden van het ka
tholieke Jeugdwerk als de fouten
deed uitkomen. Hij wees op het
gevaar van verburgerlijking in de
huidige samenleving en vroeg in de
geestelijke en organisatorische or
dening erkenning van het gezin als
het fundamentele en primaire op-
voedingsmillieu. Voorts pleitte hij
voor een sterke vereenvoudiging
van het jeugdwerk. Hij sprak zijn
vertrouwen uit in het jeugdwerk,
mits de ouderen, met behoud van
het goede, nieuwe wegen durven
in te slaan in overeenstemming
met de huidige omstandigheden.
De Jeugdraad zond een bloemen
hulde aan zijn beschermheer, kar
dinaal De Jong en telegrammen
van eerbied en aanhankelijkheid
aan Z. H. de Paus en H. M. de Ko
ningin.
f J. B. VESTERS t
Dé heer J. B. Vesters, een in
vroeger jaren zeer bekende figuur
in 't dagbladwezen in Nederland,
is op 82-jarige leeftijd te Utrecht
overleden.
Hij. heeft als hoofdredacteur van
„Het Huisgezin" en later van ,,de
Volkskrant" heel wat artikelen en
rritieken geleverd, die overal wer
den geciteerd, maar ook in z'n
jongere jaren veel werden becriti„
seerd, daar hij, zoals men dat zegt,
z'n tijd vooruit was, speciaal op
sociaal gebied. Hij was de man
van „Rerum Novarum" en dat
wilde in die tijd nogal wat zeggen.
Hij werd geboren in Geertruiden-
berg, erfde het schrijven van z'n
vader, de romanschrijver J. A.
Vesters, die veel leverde voor de
Katholieke Illustratie. Deze kwam
bij de doorbraak van Nieuwkuijk
in 1881 om 't leven.
De overledene heeft ook veel
kleine volksromans geschreven en
is lange jaren voorzitter geweest
van de Ned. R.K. Journalistenver
eniging. Hij is onder grote belang
stelling Vrijdag begraven.
KERKELIJKE GIFTEN
IN MINDERING BELASTING.
Aftrekbaar voor loon, en inkom
stenbelasting zijn voortaan giften
welke met een kerkelijk doel wor
den gegeven aan de geestelijkheid.
Onder deze giften wordt verstaan
bijdragen voor kerkelijk wijkwerk,
misstipendia, kosten voor huwe
lijksinzegening, doop en dergelijke
plechtigheden. Ter verkrijging van
belastingaftrek dienen wel schrif
telijke bewijsstukken van de giften
te worden overgelegd aan de dienst
der belastingen.
Over enkele agendapunten heeft de raad van Waalwijk in de verga
dering-van Donderdag j.l. nogal uitvoerig moeten praten, zodat deze
vergadering, voor Waalwijkse begrippen, een zeer lange duur had.
Ruim zeven kwartier duurde het namelijk, voordat het laatste punt was
afgehandeld.
Punten van uitgebreide discussie vormden namelijk de vraag wat voor
de Grotestraat het beste zou zij n keien of klinkers, welke wagen voor
gemeentewerken het best zou voldoen, een Ford of een Bedford, en of
er nu aan het kruispunt ParallelwegStationsstraat een stoplicht dan
wel een flikkerlicht moest komen. Intussen verklaarde de raad zich uit
eindelijk steeds accoord met hetgeen B. en W. voorstelden.
De Franse admiraliteit maakte Don
derdag' in een communiqué bekend, dat
de onderzeeboot Sibylle als verloren
moet worden beschouwd.
Bij de opsporingen werd een olievlek
zes mijl ten oosten van Kaap Camarat
(ten zuiden van.St. Tropez) waar de
zeer 750 meter diep is, ontdekt. Voorts
werden ook verschillende ronddrijvende
voorwerpen in het gebied aangetroffen.
WELVAARTSPLAN
VOOR EUROPA.
De vijftien leden-sfaten van de
Europese assemblee te Straatsburg
hebben Donderdagavond met alge
mene stemmen een voorstel aange,
nomen, gebieden overzee tot ont
plooiing te brengen door het we
derkerig toestaan van preferentiële
rechten teneinde West-Europa on
afhankelijk van dollarhulp te ma
ken.
Drie onmiddellijke stappen wor
den voorgesteld als basis voor een
uit zeven punten bestaand pro
gramma.
1. Stichting van een Europabank
voor de ontwikkeling van over
zeese gebieden.
2. Internationale contracten op
lange termijn betreffende de voor,
naamste producten, met dien ver
stande, dat prijzen en hoeveelheden
vastgesteld worden, teneinde de
markt voor producenten te verze
keren.
3. Een systeem van preferentië
le tarieven tussen Engeland en het
gemenebest enerzijds en de Euro
pese landen en afhankelijke ge
biedsdelen anderzijds.
PROTEST TEGEN GRATIE
VAN WILLY LAGES.
De vereniging nationale federatieve
raad van het voormalig verzet Neder
land heeft j.l. Donderdag een tele
gram gezonden aan de minister-presi
dent, dr. W. Drees, waarin zij zegt met
felle verontwaardiging kennis genomen
te hebben van het voornemen der rege
ring, aan de ter dood veroordeelde Duit
se oorlogsmisdadiger Willy Lages, gra
tie te verlenen.
De vereniging verzoekt met alle
kracht deze gratieverlening ongedaan te
willen maken. I
VIJF JAAR
KATHOLIEKE JEUGDRAAD.
Vorige week Woensdag vierde
de Katholieke Jeugdraad zijn eer
ste lustrum. Deze viering bestond
in een studiebijeenkomst met een
slotvergadering in Hotel „Groot
Berg en Dal" te Nijmegen. Deze
werd bijgewoond o.m. door mgr.
13 H A. INDUSTRIETERREIN.
Notulen en Ingekomen stukken werden
zonder meer gearresteerd en voor kennis
geving aangenomen, terwijl de laatste
de voorzitter, burgemeester Teijssen de
gelegenheid gaven, mee te delen, dat de
obligatielening van 1.500.000.zoals
wij reeds berichtten, was voltekend.
Als eerste punt kwam vervolgens aan
de orde het voorstel om het gratificatie-
besluit burgerlijke rijksambtenaren van
overeenkomstige toepassing te verklaren
op het gemeentepersoneel, welk voorstel
de heer Duyvelaar aanleiding gaf, zijn
spijt uit te drukken, over het feit, dat
er een maximum gesteld was, waardoor
vooral de middengroepen werden getrof
fen, Hij hoopte dat het Rijk en de par
ticuliere bedrijven spoedig van hun
standpunt zouden afstappen.
„Deze vacantieuitkering, aldus de
voorzitter, betekent reeds een verbete
ring ten opzichte van vorige jaren, toen
er ook nog een limiet was betreffende de
loongrens. Overigens ben ik het echter
met het betoog van de heer Duyvelaar
geheel eens; het ligt echter niet op de
weg en in de macht van het gemeente
bestuur hierin verandering te brengen'
Nadat de salarisverordening een kleine
wijziging had ondergaan, werd het voor
stel inzake de pachtverlenging der ge-
meentelanderijen aan de orde gesteld.
En de vraag die de heer Brouwer n.a.v.
dit voorstel stelde kwam hierop neer, of
degenen die door het uitbreidingsplan ge
troffen waren, niet gecompenseerd kon
den worden door een van deze lande
rijen, wanneer althans de pachter zijn
pacht niet meer verlengd wilde zien.
Maar hierop kon de voorzitter heel
kort antwoorden, dat er geen enkele
pachter was die zijn pacht wilde op
zeggen.
Wethouder van Heeswijk vond deze
compensatie bovendien niet juist, want
op de eerste plaats, dat het feit gebeur
de was een ontwikkeling buiten de wil
van het gemeentebestuur, terwijl vervol
gens de mensen die door het uitbrei
dingsplan waren getroffen reeds een
schadevergoeding hadden ontvangen.
De heer Verdoorn wees vervolgens op
het grote voordeel van de automatische
pachtverlening tegenover de vroegere
toestand, terwijl de heer Duyvelaar
vroeg waarom de pacht van een twee
tal landerijen zo aanmerkelijk was ver
hoogd; waarop de voorzitter antwoord
de, dat de grondkamer deze prijzen re
delijk vond, en de pachters er ook ac
coord mee waren gegaan.
INDUSTRIETERREIN.
Nu werd aan de orde gesteld het
voorstel tot verharding van de Eerste
Zeine (West), en uitbreiding van gas-,
water- en electriciteitsleiding aldaar, in
het kader van de bouwrijpmaking van
het daar gelegen industrieterrein, zoals
de lezers in het prae-advies hebben kun-
j nen zien.
En nadat de heer Duyvelaar de voor
zitter op zijn vraag, of het de bedoeling
was de gehele Eerste Zeine, dus tot de
overweg bij het R. W. B.-terrein te
verharden, ja had horen antwoorden,
complimenteerde de heer Verdoorn het
gemeentebestuur; hij vond het goed
gezien, pogingen aan te wenden tot
het in gereedheid brengen van het no
dige industrieterrein. Was het ook het
voornemen, vroeg hij, om er de nodige
publiciteit aan te geven, wanneer het
terrein klaar was?
„Natuurlijk, ligt dit in de bedbeling,
antwoordde de voorzitter; zodra de 13
H.A, gereed zijn,, zullen wij de nodige
propaganda voeren. Dit is een levens
belang voor de gemeente Waalwijk in
verschillend opzicht. Naar mijn mening
zijn we er zelfs nog niet met een terrein
van 13 H.A.; maar binnen afzienbare
tijd zullen U hierover nog wel nadere
inlichtingen bereiken."
KLINKERS OF KEIEN.
Nadat de raad met dit voorstel vol
mondig accoord was gegaan, en evenzo
met de drie volgende voorstellen, n.l. tot
verkoop van Bouwterrein aan de Be-
soijense Woningbouwvereniging, tot
overname van een strookje grond aan de
Tweede Zeine en tot overname van een
gedeelte van de Zuiderparallelweg, stel
de de voorzitter aan de orde het voor
stel in de Grotestraat het wegdek van
keien te vervangen door een klinkerweg
dek, en tegelijkertijd de kleinere straat-
kolken te vervangen door grotere, met
welk laatste een bedrag zou zijn ge
moeid van 11.232.zijnde de kosten
van vervanging ad 8640.plus 30
opslag voor algemene kosten van de
Dienst Gemeentewerken.
De nieuwe bestrating zou geheel kos
teloos geschieden, daar een Belgische
aannemersfirma, voorgesteld had de
thans liggende keien te ruilen tegen le
soort gekleurde klinkers, gelegd en al.
De heer Pullens merkte op dat dit op
het eerste oog een voordelige ruil leek,
maar, vroeg hij, was er ook rekening
gehouden met de langere levensduur van
keien. Terwijl hij bovendien vroeg of
het niet mogelijk was tegelijkertijd het
wegdek in de Hooisteeg ook te vernieu
wen.
De heer Verdoorn kom zich niet met
het voorstel verenigen; op de eerste
plaats reden keiwegen gemakkelijker dan
klinkerwegen, bovendien was de levens
duur van keien langer, terwijl klinkers
bij vorst eerder glad waren dan keien.
Hij vond het niet juist om de hele Gro
testraat op stelten te gaan zetten, om
er klinkers neer te leggen.
De heer Brouwer suggereerde om met
de keien de eerste Zeine te verharden.
De heer v. d. Hoven had bij de be
handeling van de begroting al gevraagd,
waarom het percentage van de kosten-
opslag voor gemeentewerken was ver
hoogd. Hij vond het percentage van 30
buitengewoon hoog.
De heer Meys was niet direct tegen
het vernieuwen van deze straat, wel was
hij bang dat het werk een geweldig ob
stakel zou worden. Hij stelde daarom
voor het werk in gedeelten uit te voe
ren tussen de zijstraten, zodat het ver
keer gemakkelijk omgelegd kon worden.
Voorts vroeg hij of het niet mogelijk
was in Besoijen het trottoir iets smaller
te maken en de bomen er uit te halen,
hij geloofde wel dat de mensen daar erg
op gesteld waren.
De heer v. d. Hoven vond de bomen
een aardig stukje groen, waarachter veel
geveltjes schuil gingen, die de straat niet
zouden sieren.
KLINKERS VERDIENEN
DE VOORKEUR.
Bij de beantwoording van de spre
kers in eerste instantie, zegde de voor
zitter toe, dat de kwestie van de Hooi
steeg zou worden besproken; als de mo
gelijkheid tot vernieuwing bestond, dan
zouden B. en W. er zeker voorstanders
van zijn.
De voorzitter moest toegeven dat de
levensduur van keien inderdaad langer
was, maar wat de gladheid betreft, daar
had men op keien veel meer last van,
dan op klinkers.
Als de heer Verdoorn opmerkte, dat
keiwegen beter reden, dan tastte hij de
kern van het voorstel aan; het publiek
gaf zeker de voorkeur aan het rijden
op klinkerwegen, keiwegen waren onge
twijfeld minder prettig en dit was de
overweging van het college geweest bij
dit voorstel; meerdere straten, zoals de
Stationsstraat, de Mr. v. Coothstraat,
waren van een klinkerdek voorzien en
voldeden uitstekend. Bovendien kostte
deze transactie, aldus de voorzitter, de
gemeente geen geld, men geeft niet al
leen de klinkers in ruil voor de keien,
maar men geeft de klinkers gelegd en
al. Waarom de Belgen zo gecharmeerd
zijn op keien, weet ik niet, zei de voor
zitter, maar het is bekend dat in ver
schillende Brabantse gemeenten zich Bel
gische aannemers vervoegen met dit doe..
Voorts wees hij er nog op dat het
Rijk in alle delen van het land al vele
wegen beklinkerd had, en dat ook de
Provincie hiermee bezig was, misschien
zelfs zou de provincie de Langstraat ook
nog wel eens van klinkers voorzien!
De heer Brouwer beantwoordde hij
met te zeggen: Als we de'keien naar de
le Zeine brengen hebben we nog. niets
in de Grotestraat liggen.
Betreffende het percentage opcenten
voor de dienst gemeentewerken deed de
voorzitter de heer v. d. Hoven de toe
zegging, dat B. en W. bij de begroting
1903 dit punt in een afzonderlijke nota
zouden toelichten.
Zich tot de heer Meys richtend zei
hij: B. en W. hebben inderdaad de vraag
onder ogen gezien: Stagneren we niet al
te veel het verkeer; hiervoor bestaat ons
inziens niet veel gevaar voor bij snelle
partiële uitvoering en verkeersomlegging.
Bovendien zullen we tegelijkertijd bezien
of nog andere werken uitgevoerd kun
nen worden.
De kwestie van het versmallen van het
trottoir in Besoijen zou in B. en W. nog
nader aan de orde worden gesteld. Ech-
ter, dit voorstel had alleen betrekking op
het wegdek dat onder de zorg van de
gemeente stond, een groot gedeelte van
de wegen in Besoijen en ook in Baard
wijk was van de provincie. Het lag
echter in de bedoeling om met de Pro
vincie te praten dat ook deze gedeelten
van een beter wegdek zouden worden
voorzien.
De heer Verdoorn, die in tweede in
stantie het woord kreeg, moest toegeven
dat klinkerwegen inderdaad voordelen
hadden, maar deze wogen toch niet op
tegen de nadelen; klinkers hadden niet
zoveel weerstand en vroeg hij: Zouden
onze Zuiderburen zo dom zijn? Ik ge
loof dat ze 't bij het rechte eind hebben.
Maar wanneer het dan toch tot een
transactie zou komen, dan drong hij er
op aan het werk zeker in de zomer uit
te voeren, daar anders de ellende niet
te overzien zou zijn.
De heer Brouwer betoogde dat de j
keien zeer geschikt zouden zijn voor t
zware vervoer, dat in de toekomst, wan
neer er industrie zou zijn, gebruik zou
maken van de le Zeine. Het leek hem
niet onvoordeliger de keien daarheen te
brengen.
De heer Pullens merkte nog op, dat j
toen destijds de keien tegen klinkers
werden geruild, de keien van een slech-
tere kwaliteit waren, dan thans het ge-
val was, daarom zouden de betreffende j
Belgische aannemers er gemakkelijk toe
i over te halen zijn, ook de Hooisteeg te
vernieuwen.
De heer v. d. Hoven vroeg of de pro-
vinciale weg liep tot Grotestraat 17, het
oude Raadhuis, terwijl hij voorts zei, dat
het trottoir op sommige plaatsen wel erg
smal zou worden, wanneer men er een
stuk af ging nemen.
De heer Mombers noemde dit aan
bod niet ongunstig, wanneer er inder
daad een scherpe controle werd uitge
oefend dat men uitsluitend eerste soort
klinkers kreeg. Hij wilde ook conditio
neren, dat de aannemer ook de bij het
aanleggen van de weg kapotgereden te
gels zou vervangen door nieuwe.
De heer Meys zei tenslotte nog dat
de bomen hem niet in de weg stonden,
maar vooral de winkeliers in Besoijen
vonden het hinderlijk.
De voorzitter begon weer aan de be
antwoording van de sprekers in tweede
instantie en de heer Verdoorn deed hij
de toezegging, dat als de transactie
doorgang vond, men er ofwel nu onmid-
i dellijk mee zou beginnen of zou wachten
tot het voorjaar.
EIGENLIJK GEEN PUNT
VAN DISCUSSIE,
Eigenlijk, aldus de voorzitter, hoefde
het vraagstuk van de klinkers en de
keien geen punt van discussie uit te ma-
j ken. B. en W. vroegen alleen aan de
raad een crediet voor het vervangen van
de straatkolken; met het vervangen van
het wegdek waren geen financiën mee
j gemoeid, dus daar hoefde de raad eigen
lijk niet eens z'n toestemming voor te
geven.
De heer Brouwer moest het zware
verkeer bij het industrieterrein niet al te
zwaar opnemen; overal waar zwaar ver
keer komt, aldus de voorzitter, vindt men
klinkerwegen.
De provinciale weg liep verder dan
Grotestraat 17; en vermoedelijk zouden
de bomen heel moeilijk aan de orde kun
nen komen, omdat zij grotendeels, zo
niet allemaal, op de provinciale weg
stonden. Er was inderdaad geconditio
neerd, dat de beschadigde trottoirtegels
vervangen zouden worden. Terwijl hij
de heer Mombers verder gerust stelde
door te verklaren dat de klinkers inder
daad van eerste kwaliteit zouden zijn, en
door de, gemeente zelf zouden worden
gekeurd.
De heer Verdoorn tenslotte verklaar
de zich niet geheel tegen dit voorstel, al
leen betreurde hij het, dat de keien ver
vangen werden. Hij drong er echter op
aan er nu niet meer mee te beginnen;
waarop de voorzitter als zijn vermoeden
uitsprak, dat het wel voorjaar zou wor
den.
En hiermee was de discussie gesloten
en werd het voorstel z.h.st. aangenomen.
FLIKKERLICHT OF
STOPLICHT.
Toen het voorstel aan de orde kwam
om ter beveiliging van het verkeer op
het kruispunt StationsstraatParallelweg
AntoniusstraatBurg. v. d. Klokken-
laan een flikkerlicht aan te brengen en
het fietspad op de Parallelweg te ver
leggen, althans gedeeltelijk, naar de rech
terzijde van de weg, dus langs het woon
huis van de Notaris, zei de heer Brou
wer als zijnmening, dat een stoplicht
beter zou voldoen dan een flikkerlicht,
waartegen de ANWB en KNAC ook
gekant waren. Bovendien vond hij de
verlegging van het rijwielpad ook geen
verbetering, nu zou een fietser die van
de Parallelweg de Antoniusstraat in wil
de rijden, drie wegen over moeten steken.
De heer Kemperman daarentegen was
blij dat er nu op de Parallelweg een
oversteekplaats kwam; nu kon de fietser
op de normale manier de Antoniusstraat
in rijden.
De heer Duyvelaar stelde de vraag
waarom de opslagkosten geen 5 wa
ren i.p.v. 30
De voorzitter antwoordde de heer
Brouwer dat de A.N.W.B. juist zeer he
vig gekant was tegen stoplichten en een
grote propaganda voerde voor het flik
kerlicht. Een stoplicht zou in dit geval
de nodige voorziening ver overschrijden.
Het was de bedoeling van de Parallel
weg dat het verkeer TilburgDen Bosch
zich sneller kon bewegen, terwijl als er
een stoplicht kwam, men weer de weg
door de Grotestraat zou nemen om het
stoplicht te ontgaan.
Betreffende het rijwielpad had de heer
Kemperman al in de geest van de voor
zitter geantwoord.
De opslag van algemene kosten ge
meentewerken was 30 aldus de voor
zitter, omdat flikkerlichten en waarschu
wingsborden niet het karakter hadden
van kapitaalsposten.
En hiermede was de discussie rond
dit punt gesloten en nam men het z.h.st.
aan. I
WAT VOOR EEN
VRACHTWAGEN.
Aan de orde werd vervolgens ge
bracht het voorstel om een crediet be
schikbaar te stellen voor een nieuwe
vrachtwagen bestemd voor gemeentewer
ken. B. en W. hadden blijkens het prae-
advies prijsopgaaf doen vragen van een
nieuwe 5-tons Ford-truck F 6, die com
pleet met een drie-zijdige kipinrichting
167255.zou kosten.
De heer Kemperman verklaarde aan
vankelijk gedacht te hebben, dat men
alleen maar bij Ford prijsopgaaf had ge
vraagd, maar uit de stukken was hem
duidelijk geworden, dat dit de voorde
ligste aanbieding was. De vorige dag
echter waren er enkele plaatselijke auto
handelaren bij hem geweest, die hem
zeiden dat zij wel gelegenheid hadden ge
had te spreken met de directeur van ge
meentewerken, maar dit onderhoud was
zo kort 't leek wel of hij geen tijd
had dat zij niet eens een behoorlijke
prijsopgaaf hadden kunnen doen. Terwijl
zij toch 'n 6 tons Bedford truck konden
aanbieden die 4000.— goedkoper was
dan een Ford.
Ook de heer Mombers leek de prijs
fantastisch hoog, een bedford-truck zou
compleet met kipinrichting 12.600.
j kosten.
De voorzitter verklaarde dat men ook
prijsopgaaf had gevraagd van de Che
vrolet en de DAF; en bovendien het was
helemaal niet zeker dat men een ford
truck zou aanschaffen, men had deze prijs
maar als richtlijn genomen,
i De leveranciers van de Bedford wa
ren ook bij hem geweest en inderdaad
deze truck kostte maar 12.600.J waar
dan nog 3 omzetbelasting bij kwam.
Maar daartegenover had de ford truck
enkele voordelen; de ford had n.l. een
cabine voor 3 personen, de bedford maar
voor 2; de ford had een '110 pk motor,
de bedford een van 85 pk, terwijl de
ford een 8 cylinder was en de Bedford
een 6 cylinder.
Maar nogmaals, er was nog geen en
kele beslissing genomen betreffende het
merk.
De mening van de heer Mombers, al
dus deze, was gegrond op de ervaring
bij andere gemeenten en expediteurs. Bo
vendien was de ford truck sneller, hetgeen
niet nodig was voor een wagen die toch
hoofdzakelijk binnen de gemeente ge
bruikt zou worden.
Overigens was hij van mening dat
ook de andere middenstandszaken in
Waalwijk 'ns 'n keer in de gelegenheid
gesteld moesten worden iets te leveren.
De. voorzitter meende uit het voor
gaande te mogen hebben constateren, dat
er geen bezwaar was tegen het aan
schaffen van een vrachtwagen; alleen
was de vraag aan de orde gesteld, wat
voor een wagen er aangeschaft zou
