Puistjes;
KMEHEUVEL
80 jtMn„faUove,"
Gemeenteraad Raamsdonk.
SLOTAGGOORD
ËF
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 31 OCTOBE R 1952
2
Op Zondag bepaalde winkels open.
Plannen voor industrieterrein en loswal.
AAA
V
Bi
0
Pjfr,
Een groots feest. Belangstelling uit geheel
Nederland. Drie onderscheidingen uitgereikt
Dit -waren wel de voornaamste punten
welke de raad Vrijdagavond in openbare
vergadering te behandelen kreeg.
De publieke tribune was uit de aard
der te behandelen onderwerpen geheel
bezet.
De heer H. v. Strien was verhinderd.
Voor de bouw van woningen wer
den met de Bank van Nederl. Gemeen
ten geldleningen aangegaan, ten bedrage
van 86.500, 33.000 en 55.000, te
gen een rentevoet van 4J4, 4 en 4
resp. een looptijd van 30, 25 en 25 jaar.
De R.K. Jongensschool voor Lager
Onderwijs te Raamsdonkdorp kreeg een
crediet van 271.50 voor aanschaffing
van een nieuwe methode Nederl. taal.
De aanleg van straatverlichting in de
Boterpolder zal circa 4700 kosten voor
een totaal van 13 lichtmasten; hier is in
begrepen een bedrag van 400 voor het
schilderwerk.
Industrieterrein in Boterpolder.
Een crediet werd beschikbaar gesteld
ten behoeve vaii het ontwerpen van een
plan voor de aanleg van een industrie
terrein met loswal in de Boterpolder.
Het ligt in de bedoeling dit werk te
laten uitvoeren als werkverruimingsob
ject; de raming van het plan bedraagt
6900. De loswal zal een lengte hebben
van 50 m, zodat met inbegrip van deze
loswal het plan een bedrag vergt van
7500, waartegen de raad zo goed als
geen bezwaren had.
De heer v. Woerden wilde de zaken
echter helder bekijken alvorens hij dit
goed wilde keuren. Hier zit toch niet in
opgesloten dat als wij de plannen goed
keuren, ook al het werk dat hierna volgt
goedvinden, was de vraag van de heer
v. Woerden.
De voorzitter antwoordde hierop dat
het de bedoeling was te weten of tegen
het plan in principe geen bezwaren wa
ren. Later kwam de uitvoering der plan
nen pas ter sprake, waarvoor een nieuw
crediet nodig was. Het is zo goed als
zeker dat van regeringswege medewer
king aan dit plan verleend zal worden.
De heer v. Woerden vond dat B. en
W. de zaken wel wat ver vooruit liepen
en noemde enige terreinen op in onze
gemeente welke reeds meer dan 30 jaren,
al zo lang als hij als raadslid zitting had
te koop waren. Zo ook het industrie
terrein aan de Julianalaan, waar ook
geen kopers om komen.
Voorzitter: Dit zijn juist de fouten die
hiermede gemaakt zijn. De Dombosch
ligt zeer goed, maar dit terrein dat ge
legen is aan het groot water, had eerst
moeten worden opgehoogd en bouwrijp
gemaakt.
In de Julianalaan werd onlangs nog 10
m bijgekocht, alles was in kannen en
kruiken voor de bouw van een beschei
den industrie, toen dit werd teniet ge
daan door de oorlog in Korea.
Het moet dus onze eerste taak zijn 't
beschikbare industrieterrein van 8 ha ge
reed te krijgen, zodat dit bij een aan
vrage direct aanvaard kan worden, aldus
burgemeester Prinssen.
De heer Vermeer juichte de plannen
toe en vond het prachtig; deze mening
was ook de heer Verschuuren toegedaan,
evenals de heer Kieboom.
De heer v. Woerden was op zichzelf
niet tegen deze plannen, maar stond
niettegenstaande de uiteenzetting van
de voorzitter ietwat huiverig hier tegen
over, waarna het plan z.h.st. werd aan
vaard.
Aan C. Hommel werd bouwgrond ver
kocht aan de Brejaartstraat, groot 378
m2, voor een bedrag van 945.
Openstelling van winkels
op Zondag,
Het volgende was een verzoek van de
gezamenlijke winkeliers inzake de open
stelling van winkels, met voorstel en
ontwerp-verordening waarin werd toe
gestaan;
a. Opening van bepaalde winkels op
Zondag van 1315 uur, voor de ver
koop van fruit en van 1014 uur voor
Zuiver en ontsmet
1 uw huid met de hel-
dervloeibareD.D.D.
De jeuk bedaart, de
ziektekiemen worden gedood en de huid
geneest. t
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
de verkoop van rookartikelen, banket,
chocolade en suikerwerken.
b. Opening van alle winkels op Za
terdag tot 7 uur 's avonds.
c. Opening van kappersbedrijven en
zaken voor de verkoop van rookartike
len-op de overige werkdagen tot 7 uur.
De Winkelsluitingswet, aldus de voor
zitter, is thans drie weken van kracht;
gedurende deze weken hebben de win
kels in de practijk ondervonden wat de
Zondagsluiting inhoudt. De bezwaren die
hiertegen ingebracht zijn vallen niet weg
te cijteren daar ze wel op enige grond
berusten. Hij verwachtte niet van de
raad dat hij reeds direct zijn goedkeu
ring hieraan zou geven, daar de menin
gen wel van elkaar zouden schelen.
De heer Verschuuren was de eerste
van de vragenstellers. Hij wilde de melk
handel ook op Zondag een aantal uren
openlaten.
De voorzitter achtte dit niet nodig,
aangezien men ook gepasteuriseerde melk
kon kopen op Zaterdag. Trouwens een
verzoek als zodanig van de melkhandel
is niet gedaan. i
Wethouder Nollen achtte dit eveneens
overbodig, zo iets kan in de zomer nog
eens bekeken worden.
De heer Verschuren zag de bij a. ge
noemde winkels inplaats van van 10
14 uur, liever van 1216 uur geopend.
Weth. Nollen deelde mede dat van
geestelijke zijde geen bezwaar was tegen
openstelling vanaf 10 uur. Echter wel
voor de heer van Woerden, van de
Prot. Chr. fractie, voor wie 't hier een
principiële kwestie gold. Op de vorige
verg. was deze verheugd dat voortaan de
winkels op Zondag gesloten moesten
zijn. Spreker kon zich over het voorstel
van B. en W. niet verheugen, aangezien
het hier de dag des Heren betrof. Hij
achtte het verzoek van deze 33 winke
liers niet van veel betekenis, de motie
ven die hierin aangehaald worden, zoals
fruit en bloemen voor het ziekenhuis wa
ren volgens hem niet steekhoudend. Die
kan men ook op Zaterdag reeds kopen.
Rookartikelen kan men ook op Zaterdag
verkrijgen, ook deze bederven niet. Veel
al wordt op Vrijdag geld gebeurd. Als
kinderen Zondags geld krijgen is dit niet
voor snoep, maar is dit voor de kerk
dienst. Gedenk de Sabbathdag, dat gij
dien heiligt. Tegen de punten b. en c.
had hij geen bezwaar.
Burgemeester Prinssen antwoordde
hierop de heer v. Woerden dat hij zijn
zienswijze heel goed begreep en deze
ook niet wilde bestrijden. Doch van ka
tholiek standpunt bekeken vinden wij
hiertegen geen bezwaren; zo mogen café
houders b.v. rookwaren verkopen voor
gebruik ter plaatse, de winkeliers voor
wie dit de bron van inkomsten betreft,
mogen dit niet. Zo kan b.v. een jongen
naar een café gaan om sigaretten en zal
misschien wat langer blijven, Wat ie an
ders niet gedaan zou hebben. Zo zou
men onverwachts naar het ziekenhuis
willen gaan en graag wat fruit of snoep
mee willen nemen.
De raad heeft de bevoegdheid om in
deze winkelsluitingswet ontheffing te ge
ven met goedkeuring van de kroon.
Weth. Nollen had eerbied voor de
principes van de heer van Woerden. Op
de middenstandsvergadering die hij zelf
presideerde, wilden alle winkeliers open
blijven, doch dit werd direct van de
hand gewezen. Er is zoveel mogelijk re
kening gehouden met die behoeften wel
ke direct kunnen ontstaan.
De heer v. Woerden stelde het zeer
op prijs dat de aanvragen zo sober mo
gelijk gesteld zijn, doch het betreft hier
voor mij, aldus dhr. v. Woerden, een
principiële kwestie, waarin ik voor de
vraag sta: voor of tegen. Hij gunde
iedereen het beste, maar wilde Gods ge
boden handhaven.
De heer Kieboom merkte op dat het
ook minder had kunnen zijn, wat de
voorzitter de vraag ontlokte of hij zelf
dan niet getekend had op dit verzoek
schrift. Deze zag in zich echter 2 per
sonen, voor de zaak waarvoor hij op
die vergadering was en als raadslid. Hij
was terdege voor de Zondagsheiliging en
geloofde vast dat op den duur de men
sen er wel aan zouden wennen. Er kan
op Zaterdag gekocht worden. Hij lan
ceerde een tussenvoorstel, waarin hij
voorlopig ontheffing zou willen zien van
winkelsluiting voor 3 maanden, opdat de
mensen er aan gewoon zouden raken.
Dit idee had niet veel levenskansen, aan
gezien de voorzitter opmerkte dat de
mensen met deze wet voor October al
geruime tijd op de hoogte waren. De
voorzitter zag niets in 't voorstel, waar
op de heer Kieboom nogmaals de Zon
dagsrust propageerde.
Weth. Nollen merkte op dat het bij
de heer Kieboom in het geheel geen
kwestie van een principe was. Als men
niet toestemt, zal men voortaan meer
kinderen in café's zien voor rook- en
snoepartikelen. De mensen zijn hier ter
plaatse gewoon geweest op Zondag te
kopen. Weth. Nollen was er dan ook
voor om deze uren toe te staan.
Weth. Langerwerf vond de openstel
ling zeer goed en dan van 1115 uur.
'Ook de heer Verschuuren kon zich
hiermede verenigen, alsook de heer Ver
meer. De heer Bergé zag ook gaarne dat
er brood verkocht zou worden als dit
nodig bleek, doch dit voorstel vond geen
genade bij de overigen.
De Chr. fractie, bestaande uit de he
ren v. Woerden, Knaap en Landhuizen
waren tegen het voorstel, wat volgens
hun principes wel te verwachten was.
De heer Rodenburg vond de winkel
sluitingswet prachtig; er is al jaren aan
gedokterd en hij is blij dat de midden
stand hiermede gediend zou worden. De
ze heeft al veel veren moeten laten; het
zou wel op zijn plaats zijn als enige ver
ruiming mogelijk zijn zou.
Bij stemming was de uitslag 9 voor,
3 tegen, waarmede a., b. en c. in zijn
geheel werden aangenomen.'
Tegen plaatselijke belastingen hadden
enige personen bezwaar gemaakt; tegen
hondenbelasting en schoolgeld van deze-
twee werd het bezwaar niet toegestaan.
Tot slot werd de gemeentebegroting
1952 gewijzigd. Bij de rondvraag werd
door de voorzitter de medewerking toe
gezegd voor het plaatsen van een licht
punt in de Poldersteeg, waarna sluiting
volgde.
HULDIGING.
Een zakenjubileum staat vanzelfspre
kend in de belangstelling van een groep
mensen, die betrokken bij de zaak, niet
kunnen nalaten bij gelegenheid van een
jubileum, hunne attentie te betuigen. Een
zaak met meer relaties heeft dan van
zelfsprekend meer attenties te wachten
dan 'n klein bedrijf. Doch steeds spreekt
nog een factor bij de huldiging mede, n.l.
de sympathie, welke de firma in hare
relaties verworven heeft. En dan gelo
ven we, dat de PEHAVE hierin een
zeer benijdenswaardige positie bekleed.
We hoorden het de laatste spreker bij
de officiële huldiging, welke Maandag
morgen in de fabriek plaats vond, zo ge
moedelijk zeggen: ,,'t Is aangenaam za
ken te doen met de PEHAVE"! De Pe-
have weet een klant, hoe klein hij ook is,
te waarderen en de klant waardeert de
PEHAVE. Hiermede hebben we in eens
de enorme drukte verklaart, die Maan
dag de gehele dag in Kaatsheuvel, rond
het PEHAVE-home en rond de zaal van
Hotel-restaurant Euphonia, waar gere
cipieerd werd, gehangen heeft.
Om 9 uur 's morgens werd in de pa
rochie St. Jan een H. Mis uit dankbaar
heid opgedragen, waarbij de jubilerende
familie met het volledige personeel van
de fabriek tegenwoordig was.
Om half elf verzamelden zich de man
nen en meisjes van de Pehave met de
grote familie Vloemans en verdere ge
nodigden in een der afdelingen van de
fabriek, daarvoor smaakvol in orde ge
bracht. Naast de tegenwoordige firmant,
de heer C. P. Vloemans, zagen we de
oudste werknemer, de 84-jarige Hannes
van Eindhoven, gesierd met de ere-me-
daille van Oranje-Nassau, welke hij des
tijds bij zijn gouden dienstjubileum ont
ving, vol belangstelling de dingen die
gebeuren gingen, gadeslaan.
Toen burgemeester Mr. v. d. Heijden
present was, nam de heer Jan Kemmeren
het woord. De heer Kemmeren sprak
„Hooggeachte Patroon, Mevrouw
en verdere Familieleden,
Mij is de vererende taak namens het
gezamenlijk personeel opgedragen, bij
gelegenheid van het 80-jarig bestaan der
fabriek enkele woorden tot U te richten.
Welnu dan, Hooggeachte Patroon, na
mens al Uw werknemers feliciteer ik
U dan hartelijk met dit zaken-jubileum
't welk Gij heden vieren moogt. Ook wij
delen vandaag in Uw geluk, om de zeer
eenvoudige reden dat werkgever en
werknemer in dit bedrijf zo nauw met
elkaar verbonden zijn.
U als Patroon, wij als werknemers
voelen aan dat wij tweeën economisch
zeer nauw met elkaar verbonden zijn,
omreden het apparaat, dat wij hier „De
Fabriek" kunnen noemen, door een der
gelijke samenwerking die resultaten op
levert, welke beide partijen hiervan ver
wachten. Die samenwerking tussen U en
het personeel is hier in hoge mate aan
wezig en wij vertrouwen dat dit in de
toekomst zo moge blijven voortbestaan.
Wij wensen U daarom dan gaarne
van ganser harte toe, dat U nog vele
jaren in de beste gezondheid de hoofd
leiding in Uw fabriek mag waarnemen
en dat ook wij nog vele jaren in dezelfde
goede harmonie mogen werken in het
belang der „Pehave".
Ik zou echter in mijn taak tekort schie
ten, wanneer ik het heugelijke feit niet
zou memoreren van Uw 70ste verjaar
dag, die Gij heden ook tegelijk vieren
moogt. Ook hiervoor bieden wij U onze
welgemeende felicitaties aan, de hoop
uitsprekend dat Gij deze dag, met allen
die U lief en dierbaar zijn, nog zeer dik
wijls mag herdenken.
Ook Uw Echtgenote en verdere fa
milieleden wil ik in onze felicitaties be
trekken en ik wens hun ook gaarne toe
dat zij U nog jaren in hun midden mo
gen behouden, met dezelfde vitaliteit,
dezelfde opgewektheid en met hetzelfde
temperament, waarin U heden gelukkig
nog verkeren mag.
Het zou niet aardig zijn het bij deze
felicitaties te laten en wij hebben ge
meend U iets blijvend, iets moois, iets
imponerends te moeten aanbieden. Dit
was zeer eenvoudig. Reeds geruime tijd
hadden wij het idee U iets in beelden
brons te schenken, in de vorm van een
plaquette, voorstellende Uw Vader Za
liger, de Oprichter dezer fabriek, en Uw
persoon.
Wij hebben dit kunnen doorvoeren en
hebben niet geaarzeld hiervoor op dit
terrein bekende namen in te schakelen.
Bedoelde plaquette is n.l. vervaardigd
door de bekende beeldhouwer Stautha-
mer, terwijl het gietwerk vervaardigd
werd door Metaalgieterij „Holland", bei
den te Amsterdam, en wij vertrouwen dat
onze keus ook Uw keus zal zijn.
Ik sprak zo juist over onze prettige
samenwerking, nu Hooggeachte Pa
troon, deze plaquette is hiervan het over
tuigende bewijs.
Wij hebben voor een dergelijk cadeau,
zoals U wel zult begrijpen, lang moeten
sparen, doch ieder van ons, zonder uit
zondering, heeft met enthousiasme zijn
deel hiertoe bijgedragen.
Wij vertrouwen dan ook, dat eerlang
dit geschenk een mooie plaats in de ves
tibule der „Pehave" mag innemen, dat
steeds de aanhankelijkheid tussen Pa
troon en Werknemer zal weergeven.
Wij zouden in onze taak zeer te kort
geschoten zijn als wij Mevr. Vloemans
in deze huldiging niet zouden betrekken,
daar zij van het begin tot op het hui
dige ogenblik met volle ambitie steeds
het wel en wee der zaak gevolgd heeft.
Aanvaard dan ook namens het geza
menlijk personeel deze bloemen als be
wijs van ons aller sympathie.
Mogen wij hopen dat met Gods zegen
Uwe onmisbare leiding in ons „Pehav'e-
bedrijf" nog vele jaren mag blijven voort
bestaan, niet alleen tot vreugde van
het personeel, maar ook van Uw Echt
genote en Kinderen.
Dat is de oprechte wens van al Uw
werknemers.
ik dank U."
Een daverend applaus beloonde de
spreker en gaf mede de indruk weer, die
de aanbieding van de plaquette op de
aanwezigen maakte.
Hierna nam de Heer C. P. Vloemans
het woord.
„Alvorens mij met een dankwoord tot
U te richten, zou ik U willen verzoeken
om uit eerbied voor de Stichter van dit
bedrijf, mijn vader Zaliger, en verdere j
overleden Familieleden en Medewerkers, j
een ogenblik stilte te vragen."
„Geacht Comité, Dames en Heren
Personeels-leden, j
Met verwondering enerzijds, en met
schuchterheid anderzijds heb ik zo juist i
deze bronzen Plaquette in ontvangst ge- j
nomen, voorstellende mijn vader Zaliger j
en mijn persoon. Ik kan U onmogelijk i
hier onder woorden brengen, hoe dit ca- j
deau mij heeft aangegrepen, zoiets ge-
weldigs, zoiets groots, had ik van mijn S
personeel niet durven, niet mogen, en
niet willen verwachten. Ik ben hiermede
natuurlijk ontzaggelijk ingenomen, maar j
nog meer verheugt mij dit aandenken, j
omrede hieruit overduidelijk blijkt, hoe j
goed in onze fabriek de geest is, hoe wij i
met elkaar en voor elkaar werken en
hoe ieders werk van hoog tot laag ge
waardeerd wordt. In deze geest van sa
menwerking tussen werkgever en werk
nemer wil ik dan gaarne dit cadeau aan
vaarden en het zal een ereplaats gege
ven worden in onze zaak. Ik mag daar
om niet nalaten U op de allerhartelijk
ste manier hiervoor mijn dank te betui
gen. Zijn gevoelens zijn zoals begrijpelijk
niet pnder woorden te brengen, vooral
wanneer ik bedenk, hoe lang gij allen
wekelijks een deel van Uw loon hier
voor hebt moeten afstaan. Het was voor
U inderdaad een offer, maar het resul
taat is geweldig. Wees er van overtuigd,
dat dit voor mij het mooiste en meest
aanhankelijke cadeau zijn zal bij gelegen
heid van dit jubileum. Ik wil U dan
gaarne hierdoor ter zijner tijd uitnodi
gen, wanneer deze plaquette haar ere
plaats in onze zaak heeft ingenomen,
deze te komen bezichtigen. In verband
met dit jubileum wil ik niet nalaten, U
ook iets aan te bieden. Zoals ik van wel
ingelichte zijde vernomen heb, tussen de
keuze van een feestavond of een dagreis,
bestond er voor het laatste zeer veel ani
mo. Nu bied ik U dit als bewijs van
erkentelijkheid hierbij aan. Wij zullen
hiermede in verband met het vergevor
derde seizoen niet te lang wachten, en
hebben bepaald dit op Zaterdag 8 No
vember a.s. te zullen doen. Uur, plaats
en doel van de reis zullen U nog nader
worden bekend gemaakt.
Dames en Heren, nogmaals mijn op
rechte en hartelijke dank voor dit prach
tige cadeau.
Ik dank U."
Dan nam burgemeester Mr. v. d. Heij
den het woord. Hij verklaarde het op
hoge prijs te stellen aanwezig te kunnen
zijn op dit 80-jarig zakenjubileum, tege
lijk de 70ste verjaardag van de eigenaar.
De firma Vloemans-fabrieken hebben
bekendheid in Kaatsheuvel, bij de Kamer
van Koophandel en in de handel. De
naam van de Pehave is gegroeid dank
zij de leiding van haar tegenwoordige
directeur. Ongetwijfeld heeft de grond
vester grote verdienste voor de zaak
gehad, doch de moeilijke tijden door de
tegenwoordige eigenaar meegemaakt,
i hebben het bewijs geleverd dat deze
leiding een zaakkundige en ondernemen
de was, die tot succes voerde.
Hij huldigt dan de heer Vloemans, dat
deze op zijn 70ste verjaardag op zo'n
bloeiend PËHAVE mag neerzien.
Dan richt hij zich tot de heren Piet
en Jan Kemmeren en de heer Jos. Schoen
makers, drie uitstekende krachten, die
hun volle toewijding aan de zaak ge
geven hebben, nu reeds veertig jaren
lang. Dit stemt tot bewondering en ge
tuigt van saamhorigheid tussen directie
en personeel; het stemt tot verheugenis,
omdat hieruit de geest spreekt, die er
heerst in dit bedrijf. Zo gemakkelijk is
het gezegd: veertig jaren in - een dienst,
doch men moet daarbij bedenken, dat in
die vele jaren deze mannen de ups en
downs van een bedrijf hebben meege
maakt, dat zij hun trouw gegeven heb
ben in 't belang van de zaak naast dat
van hen zelf en de gemeente. Spr. brengt
de drie heren zijn dank over en het ver
heugt hem, dat ook de landsregering
zich erkentelijk toont voor deze presta
ties. Het heeft 'H. M. de Koningin be
haagd de jubilarissen de Ere-medaille van
Oranje Nassau in zilver toe te kennen.
Na onder applaus van alle aanwezigen
de medailles te hebben opgespeld, wendt
hij zich tot het verzamelde personeel, de
drie gehuldigden als voorbeeld voor al
len stellend. Hij wenst de heer Vloe
mans geluk met de onderscheidingen, die
hij aan het personeel mocht uitreiken, de
hoop uitsprekend, dat de verbondenheid
van hen met de zaak nog jaren zal be
stendigd worden.
De heer Vloemans dankt dan in korte
woorden de burgemeester voor diens
aanwezigheid en het uitreiken der ko
ninklijke onderscheidingen.
Namens de drie gehuldigden zegt de
heer Jan Kemmeren een dankwoord tot
de burgemeester met het verzoek deze
dank ook over te willen brengen aan
H. M. de Koningin.
Nog is de huldiging niet ten einde,
want ook de heer Vloemans wil zich
persoonlijk richten tot het drietal dat
reeds veertig jaren lang de zaak met
zoveel trouw en toewijding gediend heeft.
„Het is mij een genoegen, alzo zegt
hij, jullie tegelijkertijd met het tachtig
jarig bestaan van de Pehave, te huldi
gen met uw 40-jarig dienstjubileum. Ik
heb dit speciaal op deze dag willen
doen, omdat jullie ook een groot deel
hebben gehad in de groei en bloei van
ons bedrijf."
Dan gaat hij uitvoerig verder met een
schets van de dienst van de drie ge
trouwen, wier energie en werkkracht de
Pehave mede groot gemaakt heeft. Hij
besluit met: „Geachte Jubilarissen, ik heb
gemeend bij een veertigjarig jubileum U
een blijvende herinnering te moeten aan
bieden, de hoop uitsprekend, dat gij alle
drie hiervan nog vele jaren pleizier
moogt hebben en dat dit aandenken voor
jullie persoonlijk steeds een herinnering
mag blijven van onze veertig-jaar-lange
samenwerking."
Dan biedt hij de drie jubilarissen ieder
een prachtig gouden polshorloge aan.
Ook de echtgenoten van de drie jubila
rissen betrekt hij in de hulde, door hun
bloemen aan te bieden.
De heer Jan Kemmeren brengt in
goed gekozen woorden zijn patroon dank
voor de attentie aan hen bewezen, ver
klarend dat zij hiervoor zeer dankbaar
en erkentelijk zijn, hun werk gaarne ge
daan hebben, want wat zij deden was
niet meer dan hun plicht.
Als laatste spreker komt de heer Cor
van Wezel, de oudste vertegenwoordi
ger der Pehave uit Deventer naar voren.
In humoristische trant biedt hij zijn fe
licitatie aan bij de 70ste verjaardag van
de patroon en de 80ste van het bedrijf.
„Een nog vitale patroon; een mooi ge
zin en een mooie zaak; een toekomst met
beloften!" Hij schetst de moeilijke jaren;
de tijd dat het R.H.L. regeerde, dat ach
ting toonde voor de prestaties van de
Pehave, door de goodwill ook nog in
die dagen gekweekt. 'Hij noemt de Pe
have de firma, die in den lande als een
der meest sympathieke bekend staat,
waarmede het aangenaam is zaken te
doen.
RECEPTIE.
Was de huldiging in de morgen meer
van intieme aard, beperkt gehouden tus
sen familie en personeel, de receptie in
de namiddag gehouden bracht tot uiting,
dat de sympathie voor de Pehave niet
alleen in de kring van de naast betrok
kenen leeft, doch is uitgegroeid over het
gehele land en zowel de leverancier als
de afnemer omsluit.
In de zaal van het Koninklijk Muziek
gezelschap Euphonia werd de receptie
gehouden. De zaal was echter geen zaal
meer, doch een lustpaleis, waar het aan
genaam was te verpozen. Niet alleen om
de gulheid, waarmede de gastheer zijn
gasten onthaalde, niet slechts om de
service door de exploitant van Eupho
nia geboden, niet om de bloemenweelde
en de rijkdom van Oosterse kleden,
waarmede het interieur verzorgd was,
doch bovenal door de sfeer en het cachet
die op alles hun stempel drukt en die
we niet anders kunnen betitelen, dan de
sfeer en het cachet die de Pehave hebben
groot gemaakt.
't Was er een Pehave-home,
waarin ieder zich thuis voelde en waar
van het scheiden hard viel. Ruim drie
uren dromden de belangstellenden bin
nen, wier auto's kilometers lange files
vormden in de Hoofdstraat en de aan
grenzende straten en pleinen. De bloem
werken, getuigend van geperfectioneerde
kunst, waren legio; de verdere souvenirs
in alle mogelijke vormen niet te tellen;
in één woord, 't was een Pehave-feest,
dat tot in lengte van dagen in het ge
heugen zal blijven van wie er getuigen
van waren.
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK
DOOR T. LODEWIJK
11)
In Amsterdam ging alles boven
verwachting. Hij vond het een aar
dige klas en de jongens vonden
hem geschikt. Binnen een kwartier
was er de goede verstandhouding,
die basis is voor het slagen van het
onderwijs.
Na afloop praatte Frits met het
schoolhoofd, dat vele slagen om de
arm hield, maar toch liet merken
dat hij deze candidaat een zeer goe
de kans gaf.
Het valt zeker niet mee
wendde hij het gesprek over een
andere boeg daar in zo'n uithoek
begraven te zitten?
Och, dat gaat wel. Altijd zou
ik het er niet uithouden. Maar u
weet, het is wat je er van maakt.
En er valt heus wel iets van te
maken.
Hebt u alleen de school? Of
doet u er nog iets anders bij?
Ik ben nog directeur van een
zangvereniging, in een dorp vlak
bij.
Tja, dat hoort nu eenmaal zo.
De meester wordt overal voorge
spannen. En och, zo'n boerenzang-
vereniging
Frits kwam in vuur. En hij ver
telde het eerst beleefd, toen oplet
tend luisterend schoolhoofd van z'n
experimenten met „Zanglust". En
toen hij verhaalde van zijn kwar
tiertjes na de repetitie, waarin hij,
aan de piano, de zangers op popu
laire manier een kijk gaf in de we
reld der muziek, toen hij vertelde
hoe, na „Der Tod und das Madchen"
van Schubert, het heel stil gebleven
was en de grapjas Mense Zwier wat
schorrig had gezegd: Daar kunnen
we 't voor vanavond wel mee doen,
meneertoen greep 't school
hoofd Frits bij de arm en zei:
Precies. Precies, meneer Terlaer.
Dót is wat ik hebben moet. Dat had
ik voor mijn jongens willen doen,
maar ik kan het zelf niet. Naar zó
iemand zie ik uit! En hij had ver
teld van zijn grote'liefde voor de
muziek, een liefde die maar van
één kant kwam, want hij bespeelde
zelf geen instrument en zijn stem
was zwak. Van zijn ideaal, de jon
gens en meisjes van zijn school
waarachtige liefde tot de muziek
bij te brengen, het vormen van een
zangklas, die de schoolavonden kon
opluisteren
Ze hadden de tijd vergeten en
Frits moest op het station 'haastig
een paar broodjes kopen; hij had
geen tijd gehad om te eten. Maar
bij het afscheid had 't schoolhoofd
gezegd: U weet, ik kan nog niets
beloven, maar ik denk dat we el
kaar niet voor 't laatst gesproken
hebben.
In een roes van verwachting en
plannen kwam hij thuis. Op zijn
kamer at hij haastig het warmge-
houden hapje dat zijn hospita had
klaargezet. Maar hij was nog niet
gereed, toen er op de deur werd ge
klopt en de kloeke gestalte van
Harm Oldenbennink in de opening
verscheen.
Ha Harm! begon Frits op
gewonden, maar een blik op 't ge
zicht van de jonge boer deed hem
verstommen.
Harmwat is er, Kerel,
je ziet er uit of
Harm nam een stoel en ging traag
zitten.
Meester zei hij moeilijk
ik moet je wat zeggen. Het is niet
best op de Hardinkboerderij
Frits verbleekte.
Siets
Nee, met Siets is er niets aan
de hand. Haar vader
Wat is er. Man, zeg op, je
maakt me bang.
Hardink is vanmiddag van de
kar gevallen. Wiel over zijn borst.
Het ziet er bar slecht uit, meester.
Ik denk
Hij zweeg.
Wat denk jehij zal toch
nietFrits was opeens al zijn
wrok tegen de koppige boer ver
geten, zag hem alleen nog als de
vader van Sietske.
Hij wil je zien, vanavond nog,
meester. Ik weet, je komt net van
de reis. Maar als je wilt.ik heb
de Chevrolet voorstaan, dan breng
ik je.
Hij zag hoe Frits aarzelde.
Ik weet het vervolgde Harm
hij was tegen jou nu niet zo.
maar hij gaat sterven, meester.
Ik ga mee, Harm. Meteen.
Terwijl ze samen zaten in de au
to die in snelle vaart over de weg
ronkte, vertelde Harm. Het stond er
slecht voor met de oude boer. Het
kan vannacht wel aflopen. Ze hiel
den zich allemaal flink, bloeder
Hardink en de meisjes, maar ze
konden zich ook nauwelijks voor
stellen vader, vanmiddag sterk
en gezond uitgereden, en nu als een
slap, gekraakt lichaam in bed, be
ginnend de grote reis
Frits luisterde wezenloos. Het
was voor hem te véél op één dag.
Eerst Amsterdamen nu dit
Achter Harms grote gestalte ging
hij de kamer binnen, waar hij bij
na een jaar geleden voor het laatst
gezeten had. Alles was er nog net
als toen, de klok tikte langzaam aan
de wand. Alleen was er een papier
om de lampekap gespeld om 't felle
licht van het bed te houden. Sietske
keek op, toen Frits binnenkwam, en
haar ogen werden groot en een
ogenblik blij. Ze kwam snel op hem
toe en kneep zijn hand- vast.
Frits.o, goddank, dat je er bent.
Vader heeft naar je gevraagd....
En toen stond Frits Terlaer voor
het bed van boer Hardink. Daar lag
de oude man. Het gebruinde gezicht
was nu gelig en verwrongen van
pijn. De ogen waren gesloten, moei
lijk reutelde de ademhaling, een
knoestige hand lag gebald op het
dek. Frits raakte voorzichtig die
hand aan. De ogen gingen open, en
een ogenblik zagen de oude en de
jonge man elkaar verwonderd aan,
haast verlegen aan.
De vuist ontspande zich. Hardink
stak langzaam de hand uit. Frits
legde de zijne er in en ging op de
stoel naast het bed zitten om te
kunnen verstaan wat de stervende
zei.
Meesterbijna onver
staanbaar kwamen de woorden
niet veel meer zeggengauw
afgelopenniet meer boos op me
zijnFrits hoorde achter zich
plots het snikken van Siets en de
tranen drongen in zijn ogen, rolden
over zijn wangen; ben maar een
ouwe domme manmoet me al
les vergeven
Frits knikte. Ja, ja. Zijn keel was
dichtgeschroefd.
Sietske.oudste dochter.
liefstekan niet meer voor haar
zorgen, dat moet jij doen.... van
haar houden ook.... altijd, zul je
als ik er niet meer benmoet
me beloven.
Frits knikte stom. De hand van
Hardink liet de zijne los, wenkte
naar Sietske.
Sietskelieve meidver
geet je vader niet.... ik was niet
altijd zo goed voor je.omdat ik
van je hield, maar ik deed ver
keerd. heb er spijt van.
Ach vader zei Sietske ge
smoord, en haar beide handen om
klemden die oude, krachteloze hand
op het dek praat daar toch niet
over. Ik wist 't allemaal wel
....ik wil dat je gelukkig
wordt ging de oude man voort;
.jullie tweeën.trouwen is
trouw blijvenvergeet dat
nooitzoals je moeder en ik
jullie ook. God zegen jullie.al
lebei.
(Wordt vervolgd).
